n
van
9
Getuige
Jehova
ALPHEN EN RIEL - BAARLE-NASSAU - BAARLE-HERTOG - CHAAM
WEKELIJKS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR DE GEMEENTEN
e. o.
van
de binnenlanden
Ronde
van
Nieuwe Secretaris-ontvanger
Alphen Riel benoemd
Baol
Brandweerwedstrijden te
Chaam
24 wagens aan start
in autocross te Rijen
van de Boven-Suriname
Reis naar
Baarle-Nassau
zaterdag 4 juli 1959
Nummer 27
van
op 3
ALPHEN EN RIEL
Vervolg op pagina 2
In de op dinsdag 30 juni j.l. gehouden
vergadering van de Raad der gemeente
Alphen en Riel is benoemd tot gemeen-
te-secretaris en ontvanger dier gemeen
te de heer Adrianus Petrus Franciscus
Baeten, ambtenaar ter secretarie aldaar.
De nieuw benoemde volgt in deze
functie zijn vader op, die op 20 februari
j.l. vrij plotseling tot grote verslagen
heid van de dorpsgemeenschap is over
leden.
Secretaris Baeten werd op 4 oktober
1925 te Alphen en Riel geboren.
Na het behalen van het H.B.S.-diplo-
ma en het vervullen van zijn militaire
dienstplicht, was hij van 1949 tot 1952
werkzaam ter secretarie der gemeente
Gilze en Rijen.
Per 1 september 1952 trad hij in
dienst van de gemeente Alphen en Riel,
waar hij thans de leiding van de secreta
rie krijgt toevertrouwd.
Sinds kort is de heer Baeten com
mandant van de Vrijwillige Brandweer
van Alphen en Riel en Bestuurslid van
de Harmonie „Vlijt en Volharding” te
Alphen, terwijl hij sinds talrijke jaren
Uitgave van
DRUKKERIJ DE JONG
de functie bekleedt van secretaris
de voetbalvereniging „Viola”.
De nieuwe secretaris werd in dezelfde
vergadering reeds beëdigd om per 1 juli
1959 zijn functie ais zodanig te aan
vaarden.
Merkwaardig is het te vermelden, dat
op die dag vóór 40 jaar zijn vader in de
zelfde functie in dienst van de gemeente
Alphen en Riel trad.
Door de harmonie „Vlijt en Volhar
ding” werd aan het woonhuis van se
cretaris Baeten een klinkende serenade
gebracht, terwijl het heren- en dames
koor „Avanti” een zanghulde voor haar
rekening nam.
De benoeming van de heer Baeten tot
opvolger van zijn in deze gemeente zo
beminde overleden vader bracht - on
danks het late uur - een groot deel van
de dorpsgemeenschap op de been, terwijl
talrijke inwoners eveneens gaarne van
de gelegenheid gebruik maakten de
nieuwe gemeentesecretaris, zijn echtge
note en verdere familie geluk te wensen
met deze eervolle benoeming.
VRIJDAG 3 OKTOBER 1958.
Twee volle dagen zitten we al op dit
dorp. De mensen zijn hartelijk, maar
waarvoor we eigenlijk kwamen, bleef
uit; n.l. een kroetoe (vergadering) met
verschillende kapiteins uit de omtrek
werd nog steeds niet gehouden. Mgr.
sprak ons moed in door te wijzen op ’t
feest van Theresia, wat vandaag ge
vierd werd. De Grauman sprak: „Mgr.
blijf tot zondag; vandaag zend ik weer
mijn bode uit. Ze zullen komen”. Enke
len kwamen er, maar de kapitein van
Semoisi, waar het toch om begonnen
was, bleef weg.
Intussen was er iets gebeurd, waar
van pas later de gevolgen tot ons door-
De Burgemeester van Alphen en Riel
brengt hiermede ter openbare kennis,
dat op zondag 12 juli 1959 van 12 uur
tot 18 uur, of zoveel langer als nodig
of korter als mogelijk is, de navolgen
de wegen in deze gemeente gesloten zijn
verklaard voor het verkeer in beide
richtingen: Schellestraat tot aan Loon-
eind; Looneind geheel; van de Oude
Tilburgsebaan het gedeelte gelegen tus
sen Goedentijd en spoorwegovergang
Looneind.
De Burgemeester van Alphen en Riel,
J. J. Smits van Óyen.
weer op
zeer
SLOT
WOENSDAG 1 OKTOBER 1958.
De afgelopen dagen waren druk be
steed aan polikliniek. Van ver uit de
omtrek bracht men ons de zieken. Velen
hebben we er kunnen helpen. Vanmor
gen in alle vroegte werd het dorp ge
zegend. Proces,sie-gewijs trokken we
zingend en biddend van huis tot huis.
Daarna moesten we afscheid nemen.
De Godslamp in het oude kerkje werd
gedoofd. Het viel ons hard deze mensen,
die zo intens vurig zijn, eenzaam achter
te laten. Konden wij maar overal tege
lijk zijn.
We voelden ons thuis bij deze men
sen. Het hele dorp bracht ons naar de
waterkant en de terugreis begon. Op
nieuw begon de moeilijke tocht over de
Graudam. Tegen de avond bereikten
we Asindonhopo. In kleine korjalen
mochten we dit dorp binnenvaren. Van
heel ver'werd onze komst reeds gemeld
door de antintie (bosroep). De ont
vangst was geweldig. Aan de waterkant
stonden de kapiteins ons op te wachten;
blauwe uniformen aan met zilveren bie
zen, sabels opzij en steekhoeden op. Het
deed ons denken aan de soldaten uit de
tijd van Napoleon. Het was één joelende
en schreeuwende menigte, die ons ver
welkomde.
Vuurwerk klapperde in de bomen.
Onder een geweldig baldakijn schreden
we voort naar het huis van de Grau
man. Ieder onzer begeleid door een ka
pitein, alles volgens bos-protocol. Stil
letjes keken we om en bij het zien van
de statig in het gelid-lopende Pater An
ton en Dr. Benescia konden we ons
lachen niet meer houden. Jammer, dat
het donker was, zodat we geen foto’s
konden maken. Gierend en gillend op
hun handen dansten de mensen om ons
heen. We werden neergezet op versier
de stoelen. Intussen snakten we naar ’n
koele dronk, maar om ons iets aan te
bieden, daar denken ze nog niet aan.
Eerst om 9 uur arriveerden de keuken-
trommels en moesten we nog gaan
koken.
Zaterdagmiddag werden nabij de be
drijfsgebouwen van de heer A. van der
Steen de provinciale brandweerwedstrij
den klasse H gehouden, waaraan door
14 brandweerkorpsen zou worden deel
genomen, doch waarvoor van twee korp
sen bericht van verhindering was bin
nengekomen.
Na afloop van deze wedstrijden wees
een herkansing met twaalf wagens en
een finale met achttien wagens in de
baan. Vijf ritten over vijf en twintig
ronden; ditmaal bovendien op een iet
wat vergroot parcours dat grotere snel
heden zal toelaten dan tot nu toe mo
gelijk was. De prima verzorging van het
terrein, stofvrij enz. zal uw genot ver
hogen.
Rijen heeft het voordeel, dat onze
crossers dit seizoen al enige wedstrijden
achter de rug hebben (2x Seppe, Alphen
en België). Er heerst dus al de nodige
rivaliteit onder de deelnemers, die pech
uit een bepaald gevecht willen goed
maken of „gezworen” hebben nu eens
af te rekenen met de collega die hen de
vorige maal de voet dwars zette. Spe
ciaal de cross van Alphen schreeuwt om
een revanche. Daar is het er bijzonder
heet naar toegegaan en het eind was,
dat de favorieten standden in het zicht
van de eindstreep.
Wie zijn er favoriet voor a.s. zondag?
Men kan het nooit zeggen in de cross.
De man met de snelste wagen hoeft niet
noodwendig winnaar te worden en zelfs
de behendigste stuurman komt niet al
tijd als winnaar uit de bus. Autocross
bergt nu eenmaal een stuk verrassing
in zich, een stuk sensatie ook, wat de
wedstrijden overigens juist zo aantrek
kelijk maakt.
Voor wie het nog niet wisten: het
gaat bij de autocross echt wel om wie
het eerst aankomt, maar wat in vrijwel
geen enkele sport is toegestaan is bij
de cross de gewoonste zaak van de we
reld: men mag elkaar hinderen zoveel
men wil. Duwen, snijden, overrijden, het
is allemaal geoorloofd en het gebeurt
promptDwaasheid dus en autovernie-
ling Geen sprake van Crossers hou
den op de eerste plaats van hun wagen,
maar een deuk tellen zij niet, omdat zij
beter dan wie ook weten, dat de carros-
I serie er weinig toe doet. Het gaat om ’t
[hart van de auto, de motor. En die
loopt bij een buiteling doorgaans geen
schrammetje op.
Maar U wilt toch weten op wie U
moet letten Kijk dan vooral naar „de
mannen van de streek” die er alles op
zullen zetten om nu eindelijk en voor
goed eens af te rekenen met de Belgi
sche overheersing, die zij al te lang heb
ben moeten dulden. Zij zijn beste vrien
den met de Belgische crossers, die in
ervaring op hen voor liggen, maar zij
zijn niet langer tevreden met de rol van
figurant in het blijspel van de autocross.
Zij hebben dat trouwens dit seizoen ook
wel bewezen. Let U zondag eens op dat
zestal uit Baarle bijvoorbeeld (Adriaen-
sen, Vissers, van Opstal, van Loon, de
Rooy en Koks). Het moet gek gaan als
niet een hunner op de ereplaatsen be
slag legt. En dan zijn er natuurlijk de
plaatselijke cracksHarrie Broers en
van Eijl, beiden goed voor een overwin
ning in de manehe en een uitstekende
plaats in de finale. Uit Breda komen de
Leeuw en Stolwerk en uit Ulvenhout
Thijssen de gelederen versterken. West-
Brabant is vertegenwoordigd met Ver-
kooyen uit Seppe (winnaar van de 2e
Paasdag) en Giel van der Horst en
Schoone uit Fijnaart. Uit „Holland”
komen Filius en de Haas (Dordrecht).
En om te besluiten: natuurlijk zijn de
Belgen er ook weer. Bob Seeuws, die
men in Rijen nog niet heeft gezien - wat
een gemis is geweest, want hij kan er
wat van - Jules Benz, de beide van Pop-
pels, Mon Steylaert, Roger van Loon en
van den Eijnden.
Vier en twintig uitstekende crossers
dus, die U enige uren van sportief ple
zier en sensatie zullen bezorgen. Boven
dien komen de baten van de cross ten
goede aan het uniformfonds van de r.-k.
Harmonie „Vlijt en Eendracht”. Al be
zocht U alleen maar daarom de cross
van 5 juli, dan was uw middag al goed
besteed. Tot zondag dus
U begrijpt onze vreugde over dit ver
loop, maar veel moeilijkheden zullen er
nog komen. Veel, heel veel moet er voor
deze zaak geofferd worden. Wij rekenen
op uw aller gebedWij duchten de
moeilijkheden niet en zullen voor dit
gebied vechten, de overwinning zal aan
ons zijn. Heel merkwaardig was het, dat
Dahomey vertegenwoordigd was op de
kroetoe en nog wel door twee kapiteins
en drie bassia’s. U moet weten, dat dit
het beruchtste dorp is en het centrum
van alle afgoderij; geen blanke mag
daar ooit een voet aan wal zetten. Toén
onlangs de gouverneur deze streek be
zocht en daar binnen wilde, zei de Grau
man: „Excellentie, als U wilt, kunt U
gaan, maar ik garandeer U niet, dat U
er levend vandaan komt
Gouverneur van Tilburg heeft het er
niet op gewaagd en is er voorbij geva
ren. Als we toch eens ooit dit dorp
mochten winnen. Weer een intentie voor
het „Biddend Thuisfront” I
ZONDAG 5 OKTOBER 1958.
Vandaag van Asindonhopo vertrok
ken. Op de terugweg nog even onze pa
tiënte bezocht. Na lang zoeken vonden
we haar in een ander dorp. We waren
moe van het geloop door de bossen en
menselijkerwijze spraken wij: „Waren
we maar doorgevaren, allemaal opont
houd. We kunnen toch immers niets
meer voor haar doen?”
Toch had ook dit bezoekje zijn gevol
gen. Onze bootsjongens hoorden, dat
deze mensen tegen elkaar zeiden: „Als
de Kerk zoveel over heeft voor zieke
mensen, dat ze hen nog nalopen, dan
willen wij ook die Kerk
Het zit hem maar in kleinigheden
Ook deden we nu Semoisi weer even
aan. De Kapitein stond met zijn mensen
ons al op te wachten. De vlaggen hin
gen uit; de stemming was zo heel an
ders als op de heenreis. De mensen wis
ten niet wat ze voor ons zouden doen;
cocosnoten en sinaasappelen werden ons
nagebracht.
Na het bezoek van de Getuigen van
Jehova aan Alphen, heeft het misschien
zijn nut om hierover iets te publiceren.
Wat willen deze mensen nu eigenlijk;
hoe moeten wij hun optreden en hun leer
beoordelen. Ik kan me voorstellen dat
sommige mensen zich ongemerkt zouden
laten imponeren door het vaak moedig
en overtuigd optreden van de Jehova
getuigen. Bovendien zijn er nog al wat
katholieken die niet veel weten van de
H. Schrift en vooral in het Oude Testa
ment slecht thuis zijn. Voor deze men
sen is het gevaar niet denkbeeldig, om
dat zij niet over de nodige maatstaven
en kennis van zaken beschikken, die no
dig zijn om het bijbelgebruik van de Ge
tuigen van Jehova op de juiste waarde
of onwaarde te taxeren, dat zij enige
waardering krijgen voor de Getuigen
van Jehova.
Nu zijn de Getuigen van Jehova hele
maal niet zulke lieve „kerels” als zij
zich voordoen. We moeten er zeer zeer
ernstig tegen waarschuwen, hun optre
den is zeer gevaarlijk We zijn dan ook
zeer verheugd dat alle Getuigen van
Jehova met een kluitje in het riet ge
stuurd werden, en in onze gemeente to
taal geen vat hebben gekregen op de be
volking. Volgens hun blad „De Wacht
toren” is de katholieke Kerk een orga
nisatie van de duivel, en is de Paus
(Pius XII) als handlanger van Hitler,
de oorzaak en ophitser geweest van de
vorige oorlog. De priesters zijn geen
haar beter dan hun „opperhoofd” en zijn
volksmisleiders, en hebben het volk de
oorlog en de ondergang ingejaagd. Wie
derhalve de meeste geestelijken doodt is
de ijverigste Getuige van Jehova.
Geen woord wordt gerept in „De
Wachttoren” dat Paus Pius XII in zijn
eerste encycliek „Summi Pontificatus” -
stelling nam tegen het Nazidom! (1939)
Het lijkt wel dat Paus Pius XII nooit
„Mit brennender Sorge” geschreven
heeft. Zij vergeten ook te vermelden
dat de bisschoppen van Nederland altijd
onder de oorlog op de bres hebben ge
staan om ons te waarschuwen tegen het
Nazidom, en dat duizenden katholieken
in de concentratiekampen de dood zijn
ingegaan.
Met allerlei leugenachtige verdraai
ingen van de woorden uit de H. Schrift,
trachten zij ons wijs te maken dat onze
ziel niet onsterfelijk is en dat er geen
hemel bestaat, maar dat de aarde eeu
wig zal blijven bestaan,
Christus is geen God en de H. Geest
bestaat niet; ook de H. Drievuldigheid
bestaat niet. Er is geen hel of vage
vuur. Het duizend-jarig Rijk van Chris
tus is nabij. De katholieke Kerk, een
organisatie van de duivel, zal vernietigd
worden en miljoenen nu levende mensen
zullen de strijd Gods overleven en nooit
meer sterven. Wij kunnen van de Ge
tuigen van Jehova zeggen dat zij het
hart uit het evangelie hebben gesneden
en de haat hebben gesteld in de plaats
van de liefde. Laat het optreden van de
Getuigen van Jehova voor ons een aan
sporing zijn om werkelijk goede katho
lieken te zijn, goede christenen: We zou
den het zout der aarde moeten zijn en
het licht op de kandelaar Is het niet
jammer dat door het gedrag van vele
katholieken, de katholieke Kerk in een
ongunstig daglicht wordt geplaatst.
Hebben wij zelf niet een beetje schuld
W.W.
Op het gebied van de autocross heeft
Rijen een naam op te houden. De jaar
lijkse cross aldaar begint een zinvolle
traditie te worden. Velen zullen zich de
felle gevechten herinneren die zich hier
hebben afgespeeld op het terrein rijks
weg Breda - Tilburg, hoek Oosterhout-
seweg. Maar de cross van 5 juli a.s. zal
alle overigen in sportief genoegen en
sensatie ver achter zich laten, want
Rijen beleeft een regelrechte Nederland
se primeur. Het zal zondag de grootste
autocross organiseren die ooit in Neder
land heeft plaats gehad.
Vier en twintig felbeluste deelnemers
komen er aan de start - dat is 30%
meer dan men elders te zien krijgt. Het
betekent ondermeer, dat niet minder
dan achttien wagens tegelijkertijd van
start zullen worden gestuurd in de
finale
Dit alleen al is het waard om de mid
dag van 5 juli a.s. vrij te houden voor
dit autofestijn, waar drie manches wor
den verreden met elk acht deelnemers,
drongen. Toen wij hier woensdag j.l.
aankwamen, vertelde men ons van een
zieke vrouw, die bevallen was, maar
waarvan al drie dagen de placenta vast
zat. Eerst de volgende morgen bracht
men ons de boodschap, dat ze nog leef
de, en of we wilden komen. Pater An
ton, Dr. Benescia en wij beiden er dade
lijk op af. Na een half uur varen kwa
men we bij een groot heidens dorp, waar
je nu letterlijk je benen brak over de
„afgodenrij-rommel” die overal was
neergezet, om de boze geest, die rond
die vrouw zweefde, te weren. Wij von
den haar in een kleine hut, die we al
kruipend konden betreden. Het hele
dorp stond op een afstand toe te zien,
wat er zou gebeuren. Wij droegen ze
naar buiten, schermden een stuk grond
af, lieten de voornaamsten tegenwoor
dig zijn en hielden de rest op ’n afstand.
Zeker hebben ze eerst al hun middelen
op haar uitgeprobeerd, ’t Was een en al
infectie. Toch mocht het ons gelukken
haar te helpen. De peniciline deed won
deren. Drie dagen lang zijn we terugge
gaan om haar te spuiten. Toen was het
gevaar geweken en zagen de mensen
dat ze beter was. Met slag was dit dorp
gewonnen en in heel de omtrek bekend.
De Grauman sprak: „Mgr., God heeft
ons geholpen. Dit dorp was fel tegen
mij en alle beschaving, maar door de
genezing van die vrouw, hebben we ze
gewonnen. U zult de gevolgen zien
En jawel’s Avonds laat kwam de
kapitein van Semoisi aanzetten, de an
deren volgden. Direkt begonnen zij met
de kroetoe, die tot diep in de nacht
voorduurde.
ZATERDAG 4 OKTOBER 1958.
Vanmorgen vroeg werd de kroetoe
voortgezet. In een grote ronde kring
zaten de kapiteins en bassia’s onder een
boom. Een twintigtal zijn er gekomen.
Tegen 11 uur werden wij geroepen. Met
spanning gingen Mgr., Pater Anton en
ik er heen. De Groot-Kapitein richtte
zich tot de bassia van Dahomey, die
dan niets anders hoeft te doen, dan het
gezegde te beamen, later wordt het dan
voor ons weer vertaald. Eenparig deel
den ze ons mee, dat zij in hun gebied de
katholieke missie wilden. Zij verlang
den een ziekenhuisje en scholen en wil
den maar het liefst, dat we zo gauw
mogelijk begonnen
Lang en uitvoerig werd er over en
weer gesproken. Tot slot begon de
Grauman weer: „Kapiteins en bassia’s,
jullie verlangen dus de katholieke mis
sie, maar denk er aan: niet in het ge
zicht van de Bisschop JA en achter zijn
rug NEEN Blijft het bij dit besluit
Eenstemmig antwoordden zij: „JA!”
Toen werd er een twee-voudig contract
opgemaakt en door ons allen onder
tekend.
augustus
Zo stil aan komt er schot in de orga
nisatie van de koers op 3 augustus a.s.
Als vaste deelnemers kunnen we U nu
reeds de volgende renners mededelen
n.l. Rik van Looy en Gerrit Schulte,
eveneens P. Ollibrandt, kampioen van
België 1959, de man die Rik van Looy
onttroonde. Ook zijn er nog tal van
Nederlandse en Belgische renners inge
schreven. U ziet dus zelf, het schiet al
aardig op.
Wij hopen ook dit jaar
een regen van premies. Het zou
aangenaam zijn voor de organisatoren,
dat de sportliefhebbers, welke een pre
mie zouden willen geven, deze reeds nu
zouden opgeven aan een der bestuurs
leden. Dit om alle overbodig werk op de
dag van de koers zelf te vermijden en
dus zeker geen vergissingen te begaan
en uw reklame duidelijk te kunnen in
vullen.
1
door
Zuster Brigitina
van der Veeken
uit Baarle-Nassau
S WEEKBLAD
W ‘S
BEKENDMAKING
|:V;
