WEKELIJKS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR DE GEMEENTEN
ALPHEN EN RIEL - BAARLE-NASSAU - BAARLE-HERTOG - CHAAM
Beroepsmogelijkheden voor meisjes
BREDASCHE EIERMIJN
e. o.
Diploma-uitreiking Huishoudschool Baarle
MIJN BRIEFKE NAAR CANADA
DRUKKERIJ DE JONG
Baarle-Nassau
zaterdag 11 mei 1957
Nummer 19
7
de
milies, was het einde van deze bijzonder meente, ten gemeentehuize.
16 - 17 uur: Receptie ten gemeente-
de
de
9 uur: H. Mis.
15 uur: Feestelijke bijeenkomst van de
gemeenteraad, feestcomitee en ambte-
ik
den
De heer M. J. Dings
de Nederlandse
gemeente werd benoemd.
niet mogelijk is om vóór zijn pensioen-
voor een bijzondere keuring nodig is om
te weten of de kandidate er aanleg toe
heeft. Ja toch.... er vindt een zekere se
lectie plaats!
vrouw zoekt,
nende eensgezind-wedstrijd van twee fa- deau van alle verenigingen in de ge-
i i i i j x._ 1 -i—
geslaagde middag.
Over enige maanden zal op een nader 1 huize voor de inwoners en belangstellen-
trouwen wij dat het de geachte jubilaris
deze dag niet aan belangstelling zal ont
breken.
Door het feestcomitee is de volgende
De betekenis van een grotere eieraan-
voer wordt weerspiegeld in de hogere
nabetaling die dit jaar gedaan kan wor
den, namelijk 2,5 cent per kg. Doordat
de vaste kosten gelijk blijven, dalen de
totale kosten per eenheid verwerkte eie
ren, zodat een hogere uitbetaling resul
teert. Bij de ge ifle’do
loop van het ja
ders ontvangen
te worden bijg
stand-gekomen .viy.
is zeer gunstig z:I in
len boven die v;
Het batig-sal
ling voortkom
tegen het vorig
Op donderdag 16 mei a.s.
jaar geleden dat onze
j nou vort veurgoed thuis is, kan ie wa
meer mee aanpakken... al zal onze pa
presteren dan op het ogenblik ge- daarom 't heft nog nie gauw uit handen
u rrononl
vwv I Wat de Euromarkt betreft, verwacht
le ^coöperatie spreker voor de eerste 15 jaar weinig
export. Op de lange duur zijn er mis-
i den.
Plm. 18 upr: Koffietafel voor familie,
raadsleden en genodigden.
Plm. 20.30 uur: Serenade vóór het ge
meentehuis door de Harmonie „St.
Remi”, de Fanfare „St. Bernardus”, ge-
1 mengde zangvereniging „Belcanto” en
de dameszangvereniging uit Ulicoten,
zorgzaamheid kan besteden. Dit is het
voorspel tot het grote bedrijf des levens,
waarin van de man de kracht, van
vrouw de toewijding en van beiden
liefde gevraagd wordt.
Met de lagere school eindigt ook
kinderleeftijd en tussen deze en de vol
pende jeugd. In deze tijd, dat het meisje zij het mooiste en het edelste in de men-
9 a i_ zxvtmm zlzv c o v-v-» /-»»-»1 zvtriv, rr 'yiillom FvoVi Al idoP dM
toekomst beslist over de naaste toe- I vermeerderen.
gerechtigde leeftijd het zilveren ambts
jubileum te vieren is er besloten zijn
12,5 jarig jubilee enigszins feestelijk te
vieren, zij het dan, op eigen verzoek, op
bescheiden wijze.
Gezien het zeer vele wat onze Burge-
Uitgave van
huishoudonderwijs onderstreepte. Met ’n
hartelijke felicitatie en een opwekkend
woordje voor ieder der geslaagden per
soonlijk aan de hand van de behaalde
punten werden daarna door de Edelacht- 1
bare Heer Burgemeester de diploma’s
uitgeeikt aan de geslaagde damesMaria
van Sas, Miet Schoenmakers,
Smolders, Jo van Tilborg en Jo Verhoe
ven uit Baarle-Nassau, Ria Geerts, Riet
Josten, Anny Kusters en Cor Kusters uit
Ulicoten, Willy Jacobs uit Baarle-Hertog
Wies Bernaerts, Cor van den Broek, Riet
Huyben, Corry Segers uit Alphen, en
Anny Schoenmakers, Nelly Schoenma-
kers en Nelly Verdaasdonk uit Chaam.
Door diverse sprekers en spreeksters j
- meester in de afgelopen jaren voor onze
gemeente heeft tot stand gebracht ver-
Er zijn omstandigheden, die de ouders
noodzaken hun meisjes vroegtijdig naar
fabriek of atelier te sturen om een vak
te leren en met ongeduld wordt vaak
gewacht op de eerste verdiensten van de
jonge handjes. Doch, moeders, indien ge
enige invloed kunt doen gelden bij het
bepalen van wat uw meisje worden zal,
stuur haar dan in een richting, waar de
natuurlijke bestemming het minst in de
verdrukking komt. Waak er zorgvuldig
voor, dat ’t grote levensideaal „moeder-
zijn” niet verdrongen wordt door het
ideaal „geld verdienen”.
De meisjes, die met zorg opgeleid wor
den tot het mooie beroep van moeder-
zijn en daarvan hun ideaal gemaakt heb
ben, worden voor hun echtgenoten de
beste en onschatbare levensgezellinnen
en zijn de toekomstige moedertjes, van
wassenheid ligt het tijdvak van de rij- wie men met recht kan verwachten, dat
pende jeugd. In deze tijd, dat het meisje zij het mooiste en het edelste in de men-
uitgroeit tot jonge vrouw, wordt over de selijke samenleving zullen behouden en...
is het 12,5
oEdelachtbare
Anny Heer Burgemeester als zodanig in deze
Aangezien het voor de Burgemeester
van het jonge meisje, doch thans ligt
de zaak geheel anders.
Twee mogelijkheden staan open: óf
het meisje blijft de school bezoeken en
gaat over tot een ulo-klas of tot het mid
delbaar onderwijs, dat de sleutel is voor
al die beroepen, waarbij intelligentie ge- j
paard moet gaan met kennis; óf het
meisje zegt de boeken vaarwel en wordt i
op de een of andere manier opgenomen
in het grote radarwerk der maatschap-
pij, waarin ze tot aan het huwelijk - of
zo ze niet huwt, dan misschien voor het
leven - een bestaansmogelijkheid en be
zigheid moet vinden.
Men houde echter steeds de natuur
liefdevolle lijke bestemming van het meisje voor
geven!
Anders weinig nieuws en we hopen
weer mar op de zomerse kermissen om
weer 'ns wa mee te maken! Want ik zal
er toch nog ’ns op uit motten, as
geen kans wil lopen om 't mee
overschot te motten doen!
Alia, Giel, 't beste er mee en de groe
ten van heel ’t Uilekasteel, vooral van
DR1EK.
De jongeman, die een
kiest en keurt en... is
er natuurlijk van overtuigd de beste
kandidate te hebben gekozen. Blijkt hem
later, dat hij zich vergist heeft, dan is
het des te erger voor hem; het onher
stelbare is geschied en hij zal de gevol
gen van zijn verkeerde keuze dapper
moeten dragen. Doch die keuze is niet
licht verkeerd. Het is meestal aan on
verstand en stijfhoofdigheid te wijten,
als er iets scheef gaat. In de natuur van
ieder normaal meisje ligt het besloten j.
een goede echtgenote, een Ik.™11- j -o -j- -
moeder te worden. Soms sluimeren die ogen, namelijk moeder-zijn. Men hoede
goede eigenschappen en dan is het zaak 1 er zich voor het jonge meisje in een rich-
om ze met tact wakker te roepen. Waar j ting te stuwen, die haar van deze na-
de jonge knaap meer wordt aangetrok- tuurlijke bestemming af voert,
ken tot bouwdoos, spoortrein of mecca
no, houdt het kleine meisje zich veel af
gezonderd in een hoekje bezig met de
poppen, haar kindertjes. Zij kleedt ze uit
en weer aan, wast ze en legt ze te slapen
in zorgzaam opgemaakte bedjes. Zij
spreekt ermee in haar liefste taaltje en
knuffelt ze en kust ze, alsof het levende
wezentjes zijn. Terwijl dus de kleine jon
gen een uitweg zoekt voor zijn groeien
de energie en werklust, zoekt onbewust
het kleine meisje naar objecten, waar
aan zij iets van haar wassende liefde en
werden gelukwensen en woorden van lof
en aanmoediging gesproken, waarna met
een traktatie en enkele declamaties het
officiële gedeelte werd gesloten.
In een vlot geleid ganzebord-spel kre- i
gen verschillende leerlingen gelegenheid
hun kennis en „spraakkunst” te tonen, dagorde vastgesteld:
De goed verzorgde koffietafel, welke j
daarna aan allen werd aangeboden en
die opgeluisterd werd door zang en voor-j
dracht van de geslaagden en een span- i naren, waarbij aanbieding van het ca-
Donderdag 2 mei had op de r.-k. Huis
houdschool „Maria Mediatrix” de streek
school van de N.C.B. voor Baarle-Nassau
en omliggende dorpen, de feestelijke di-
ploma-uitreiking plaats aan de geslaag
den van de twee-jarige landbouwhuis-
houdcursus. In aanwezigheid van haar
Ouders, van vele genodigden, waaronder
de Eerw. Heren Geestelijken van Baarle-
Nassau en Ulicoten, de Edelachtb. Heer
Burgemeester de Grauw, de leden van
de schoolraad, afgevaardigden van de
Hoofdbesturen en Besturen der naburige
afdelingen van N.C.B. en Boerinnenbond
en van de leerkrachten werd de bijeen
komst geopend door de Heer P. van den
Broek als voorzitter van de d, -
waana Mej. T. Koenraads als Directrice haald worden tot nut van velen: Mogen
van de school in een korte uiteenzetting alle Ouders het nut van dit onderwijs
I dagen in t* jaar zijn om t te verdienen
j ene
Wijs
i in
1 een helder ogenblik, die 'k hem. van
harte méér gun. Nou, en toen we daar
eenmaal aan de soep mee ballen zaten,
was 't mar amper nog weer om naar
huis te gaan. Alleen de koei mossen ge
molken worren (das toch iets zondags
hé!), mar we troffen het nogal, want
we ha n ze net enkele dagen gelejen
uitgedaan en ze liepen vlak bij het
Spreeuwennest, zodat we ons gauw in
nen overal van onze Stan staken en
van daar uit gingen „luien", 't Hield
er om of we waren nog bekanst onder
gesneeuwd, mar 't waren gelukkig (of
nie!) mar 'n paar hagelbuien die we op
ons dak kregen, mar dan ook nie zo
flauw: stenen... zonder overdrijving
bekanst zo groot as ’n ekstersaai. Én da
in maai! Nee, dan treffen ze 't in Llile-
coten beter: daar doen ze de communie
mee Half-vasten! En daar zijn d'r wel.
zoals ik van Harrie z’n Fiena hoorde,
die de communie van Half-vasten naar
maai willen verstellen ter wille van
weer, maar da ze wa goed is zo mar
laten! Maai deugt ook nie altij, toch
zeker dees jaar nie, nou 'ne rotwind al
weken uit 't noorden lee te blazen mee
snukken, die 'nen meens soms honder
den meters achter z’ne rollende hoed
aan doen hollen, zoas ik gisteren nog
zaag gebeuren. En bleef 't daar mar bij,
mar mee die vuil kou ha’n we de eerste
dag den beste al, da de koei uit waren,
'n dooi veers. Kopziekte? Ik weet 't nie,
mar dood was ze!
En zo sukkelen we mar vort, den ene
dag tegenslag en den andere dag mee
val. En dan zijn we weeral blij da’we
den deurweerder nie over de vloer krij
gen, want daar hoefde ok al nie zo'n
bokkesprongen veur te maken om da
mee te maken. In Chaam tenminste nie
want daar waren er 'n stuk of drie, die
omda ze wel of nie ’nen hond ha’n ge-
had (daar blijf ik buiten) mar in elk
geval er nie veur wo n betalen, 'n
dwangbevel thuis ha’n gekregen mee
as wettelijk gevolg da den deurweetder
verscheen om beslag te leggen. Doch
da scheen overal nog nie zo gemakke
lijk te gaan... zonder dat er den burge
meester zelf mee ketting en al mee ge
moeid was. En as schoonste van de
grap wordt verteld da, toen dieë deur
weerder ’n ouw tafelkleed wa omhoog
wou drijven, hij ’t duur geval zelf aan
z’n broek hield. Afijn, da zal wel van
z’n daggeld afgekunnen hebben!
Mee dat al worren we eiken dag al
ouwer, en ’t is bij ons nou bekanst zo
wijd dat onze pa onderhand op z’n lau
weren kan gaan rusten, want onzen
Dré hee vandeweek eindles op de land
bouwschool! Da ’t ne knappe student
was geloof ik nie, mar hij zal toch wel
voldoende opgedaan hebben om te sla
gen, hoop ik zo: dan is da geloop naar
die school ok weer afgelopen. Want
alles bij mekaar zijn z’er nog mar dik-
kels mee weg, of liever gezee: blijven
een zeer boeiende en interessante cause
rie over de economische problemen in de
pluimveeteelt.
Allereerst verduidelijkte hij dat het
gezegde van bepaalde zijde, dat wij goed- j
koper moeten gaan produceren om de
buitenlandse concurrentie te weerstaan,
waanzinnig is. Als het buitenland ons
geen belemmeringen in de weg legde en
niet aan oneerlijke concurrentie deed,
dan konden wij iedereen dood concurre
ren. Het kleine bedrijf heeft hoge op
brengsten en lage kosten, op welke kos- j uc meme w uue var.
ten geen kostprijsberekeningen zijn ge- -z n eerste communie, en omdat
baseerd. 'j j
De pluimveehouderij is één van de zee onze Stan, zullen w’er mar ’ns
steunpilaren van het kleine bedrijf. De nemen om 't op te maken ok' 'n VI
pluimveehouderij heeft zichzelf sterk ge- I gedacht, volgens mijn, opgekomen
maakt door organisatie en coöperatie, -
heeft zich daardoor opgewerkt tot de
beste van de gehele wereld en heeft
daarom geen garantieprijzen nodig ge
had.
Er is vijf tot zes jaar geleden de kans
geweest om een garantieprijs te krijgen.
Deze was gebaseerd op een langjarig
contract met Engeland voor de levering
van eieren en bedroeg acht tot negen
cent per ei.
De coöperaties zijn daar niet op inge
gaan, omdat er beter andere afzetmoge
lijkheden waren. De praktijk heeft be
wezen dat men toen een goede keuze
heeft gedaan: vele tientallen miljoenen
zijn daardoor door de pluimveehouderij
verdiend.
H komst en over de latere toekomst.
Er is natuurlijk géén beroep, dat meer De naaste toekomst stelt de vraag
vrouwelijk kan zijn dan het beroep van „Wat gaat het jonge meisje doen, als ze
moeder en, wel beschouwd, zijn alle jon- van school gaat?” Een dergelijke vraag - -
ge meisjes voor dit beroep geschikt en... zou honderd jaar geleden niet licht aan 7 aarna fakkeloptocht. De lampions zul-
voor het grootste deel ook bestemd. de orde zijn gekomen, toen maakte men en de serenade gratis worden uit-
Dit is nu eens niet een beroep, waar- zich minder druk over de „toekomst” j ge£>,
voor een hrizondorp kourinp' nodifr is om van het ionee meisie. doch thans liert f11’ j uur. (Jntomding van de op-
I tocht op de Singel.
Alle verenigingen, die over een uni
form beschikken worden beleefd ver
zocht bij de serenade tegenwoordig te
zijn en mee te doen aan de fakkeloptocht.
Wij vertrouwen op uw aller belang
stelling en medewerking.
Het feestcomitee,
J. P. van den Broek, voorzitter.
H. F. van Compel, secretaris.
De uitkomsten van de pluimveehou
derij in 1956 zijn bevredigend, alhoewel
de gemiddeld uitbetaalde eierprijs een
halve cent lager lag dan in het vooraf
gaande jaar. Aldus de voorzitter van de
Vereniging Bredase Eiermijn, de heer
J. H. Oomen, die verklaarde niet onte
vreden te zijn over de resultaten in 1956
van deze eier-coöperatie, daarbij doelen
de op een aanvoer-vergroting van ruim
15% en een hogere nabetaling van 25%.
In zijn openingswoord tijdens de alge
mene vergadering van de Bredase Eier
mijn op 25 april herdacht de heer Oomen
allereerst het overlijden van de heer C.
v. d. Brandt te Ulicoten, die jarenlang
een verdienstelijk bestuurslid is geweest
en zijn beste krachten heeft gegeven
voor de vereniging.
Voorts deelde dé voorzitter mede dat
de pogingen om het werkgebied uit te
breiden in een vergevorderd stadium
van voorbereiding zijn gekomen. Deze
gebiedsuitbreiding heeft betrekking op
Zeeuws-Vlaanderen en Zuid-Beveland.
Die inpakkers, die vrijwillig hun func
tie hebben prijsgegeven, om een ophaal
dienst voor enkele afdelingen gezamen
lijk te doen slagen, werd alle lof toege
zwaaid. Deze mensen hebben de coöpera
tieve idee goede begrepen, aldus de voor
zitter.
Zij stelden het algemeen belang bo
ven hun persoonlijk belang.
Uit het jaarverslag blijkt dat in 1956
werden aangevoerd 18.548.708 eieren wat
’n stijging te zien geeft van 2.504.698
stuks ofwel van 15,6% ten opzichte van
1955. Dit betekent dat men weer op het
niveau van de vooroorlogse aanvoer is
gekomen. Deze grotere aanvoer is niet
alleen het gevolg van de uitbreiding van
de kippenstapel, maar ook van de stij
ging van het ledental, vooral in het wes
telijke deel van het werkgebied.
De toename van het ledental is vooral
te danken aan het feit, dat men in 1956
in vele plaatsen overgegaan is tot het
ophalen der eieren door de eierverzame-
laars. Het blijkt wel dat deze service,
zeer op prijs wordt gesteld. Daarom ver
dient zij navolging in andere plaatsen.
Omdat de kosten hiervan te hoog zullen
oplopen, zal het voor vele afdelingen
moeilijk zijn om een plaatselijke ophaal
dienst in het leven te roepen. Het ver
dient dan ten zeerste overweging of door
samenwerking met andere afdelingen
een ophaaldienst niet mogelijk is. De
B.E.M. is gaarne bereid om hierover
advies te geven.
Momenteel zou men misschien wel een
garantieprijs kunnen verkrijgen, maar
dan zal waarschijnlijk de pluimveehoude
rij met een derde moeten worden inge
krompen. Voorlopig willen de organisa
ties nog de vrijheid behouden, ondanks
de huidige moeilijkheden.
De oorzaak van deze moeilijkheden
liggen niet in het feit dat een enkele
maal 20 miljoen Argentijnse of 4 mil
joen Engelse eieren voor een lagere prijs
op de Duitse markt kwamen. De hoofd
zaak ligt echter bij onszelf, ligt in Ne
derland, omdat wij onze pluimveestapel
te veel hebben uitgebreid. In december
1955 waren er in ons land 21 miljoen
hennen, in december 1956 bijna 26 mil
joen. Deze laatste schok was te zwaar.
Er was een 30% grotere eierproduktie;
er kwamen 25 miljoen eieren per week
meer voor export, en dat kon de markt
niet verdragen.
Niet de Denen hebben de prijs bedor
ven want zij hebben praktisch niet uit
gebreid, maar wij hebben dat gedaan;
wij moeten deze waarheid onder ogen
durven zien. De enige remedie isterug
vallen op het aantal hennen van eind
1955 ongeveer. Er is echter nog te wei
nig opgeruimd: dat blijkt uit de aan-
voercijfers bij de coöperatieve pluimvee
slachterij in Boxmeer, en uit het feit
dat de eieraanvoer bij de coöperaties 25
a 30% groter is dan het vorig jaar.
In de landen in West Europa is prak
tisch geen uitbreiding van de kippen
stapel meer aan de gang, eerder een in
krimping. In de V.S. van Amerika heeft
een zeer grote inkrimping plaatsgevon
den. Zowel in eigen land als in Duits
land en Italië is consumptievergroting
te verwachten. Er wordt vooral in Duits
land veel propaganda voor de eieren ge
maakt.
Bij eenzelfde aantal leghennen als in
1955 zijn er wel gunstige mogelijkheden.
Dit jaar zijn er al minder kuikens voor
de legrassen aanwezig dan in 1956.
De prijs is nu nog niet hoog, dit komt
door de sfeer waarin de importeurs ver
keren. Zij weten dat er veel eieren zijn en
zij trekken daarom steeds aan de prijzen.
Op de langere duur zijn er wellicht gun
stige mogelijkheden in West Afrika en
in Spanje. De welvaart zal daar in de
toekomst aanzienlijk stijgen en in deze
landen eet men graag eieren. Wij moeten f
daar nu reeds aan marktonderzoek en z er mee weg, om hier of daar wa op
exportbevordering gaan werken. In dit d’r fiets te hangen buurten. En as ie
verband konden Overheid en Produkt- i nou - 1
~"ijs, die in de schap voor Pluimvee en Eieren heel wat
pluimveehou- meer I---
ze nabetaling beurt. i
hierdoor tot
ar veel geval- verruiming van de eieren- en gevogelte-
liggen. I export. Op de lange duur zijn er mis
deze nabeta- schien wel goede mogelijkheden.
99,82. Wil de Nederlandse pluimveehouderij
tme inleiding, zijn positie bewaren als grootste expor-
oorzitter van teur van eieren (in 1956: 2,3 miljard
aderatie hield Vervolg op pagina 2.
Vriend Giel,
k Schrijf oe mar 'nen dag later, jong,
want te zondag ging het echt nie. Nie
dat geen weer was om te schrijven,
want t deugde eigenlijk nergens anders
veur, mar 'k ha geen tijd, want 'k was
den hele dag verzocht op ’t communie-
fist bij onze Stan op t Spreeuwennest.
Daar dee de kleine Willie van hullie
er zat
bekend te maken tijdstip weer een nieu
we twee-jarige landbouwhuishoudcursus
beginnen, waarbij het eerste jaar de
meisjes twee dagen, het tweede jaar een
dag per week naast een aangepaste gods
dienstige en maatschapelijke vorming ’n
verdere vaardigheid in de huishoudelijke-
en naaldvakken zullen ontvangen. Samen
met enige algemene vorming en enige
tuinbouwkennis vinden de meisjes hier
dus alles, wat zij als goede huisvrouwen
straks niet kunnen missen, terwijl het
diploma hiervan haar in staat stelt ver
dere studies in bepaalde richtingen te
volgen.
xDe wens, waarmee deze diploma-uit-
schoolraad, reiking gesloten werd, mag hier her-
korte uiteenzetting alle Ouders het nut van dit onderwijs
het doel en het nut van het voortgezet inzien!
Ambtsjubileum Burgemeester
van Baarle-Nassau
ON .WEEKBLAD
Hogere uitbetaling.
Flinke nabetaling voor de eieren
Pluimveestapel zeker niet uitbreiden.
Grotere aanvoer.
Oorzaak lage eierprijzen.
Vooruitzichten vrij goed.
ïe Luupvicn.it -re- -
t 26.846,68 Vertrouwen en samenwerking nodig.
