KLAPROOSDAG
Kqü
van
Baarle-Nassau vierde
zilveren bestaansleest
voor
Openstelling
badhuis te Baarle
Korte wenken
de landbouw
WEKELIJKS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOORJDE GEMEENTEN
ALPHEN EN RIEL - BAARLE-NASSAU - BAARLE-HERTOG - CHAAM e. o.
Boerinnenbond
De wereld-missiedag riep
ons op tot gebed.
MIJN BRIEFKE NAAR CANADA
1956
DRUKKERIJ DE JONG
zaterdag 27 okt. 1956
van Biecht en H. Communie.
Legion, zullen 22 colectanten van de
den aangewezen om gratis naar Enge-
Freek van der Meer
22 KLAPROOSCOLLECTANTEN
NAAR ENGELAND
Voor deze mensen betekent hetgeen U
op:
voor
De
be-
De tijd dat er weer veel zal worden in-
DAMPO
moeders ligt hier dus een zware taak.
We moeten in deze tijd aan hen de hel
pende hand bieden, dit geldt dan in het
bijzonder voor de toekomstige moeders,
daar de eisen die in de wenteling van
deze moderne wereld van hen zullen
worden gevraagd veel zwaarder wegen
dan die van nu. Daarom is het juist dat
ook in de boerinnenbond gewerkt moet
worden om vooral het jonge meisje te
vormen en gereed te maken voor de
zware taak die in de toekomst op hun
schouders wordt gelegd. Na een vurige
feestrede besloot Rector Janssens met de
wens dat de boerinnenbond met de rijke
zegen van God in de toekomst nog veel
verdienstelijk werk zal mogen doen en
dat de boerinnenbond in de maatschappij
nog een uitermate belangrijke rol zal
mogen vervullen. Als ge met dit doel
voor ogen werkt in de geest van Moe
der Maria en in een geest van opofferen
de liefde zal dit voor uwe boerinnenbond
een grote zegen zijn en blijven. Aldus
Rector Janssens. Hierna volgde het ver
slag van de afgelopen 25 jaar, waarna
een kop thee met gebak werd gepresen
teerd. Vervolgens feliciteerde de voor
zitster namens de boerinnenbond de
geestelijke adviseur die reeds 25 jaar de
boerinnenbond met raad en daad bij
stond, waarna zij een cadeau aanbood in
de vorm van een leeslamp. Van de ge
legenheid tot feliciteren werd door velen
gebruik gemaakt. Door twee leerlingen
van de primaire klas werd dit mooi ver
tolkt in een aardig stukje muziek. Tot
slot dankte de voorzitster allen voor de
vele gelukwensen, bloemen en geldelijke
cadeaus. Hierna werd van de gehele
groep nog een foto gemaakt.
Na een korte pauze werd ’s avonds ’n
brabantse koffietafel aangeboden, waar-
na de feestavond werd ingezet met een
bonte avond, die goed was verzorgd door
de r.-k. Boerinnenbond en r.-k. Jonge
i Boerenstand. Alles bij elkaar mogen we
terugzien op een goed geslaagd zilveren
feest.
Op 18 oktober j.l. werd door de r.-k.
Boerinnenbond van Baarle-Nassau het
25-jarig bestaansfeest van hun vereni
ging op feestelijke wijze gevierd, ’s Mor-
moeten ze worden gehakseld. Men moet
steeds snel werken, liefst in een dag, ui
terlijk twee dagen. Goed spreiden en aan
trappen en direkt zwaar belasten. De
lucht moet er zo snel mogelijk uit.
Als er met gesneden bieten was in
gekuild en er waren voldoende bieten
toegevoegd, dan heb ik nog geen enkele
kuil gezien die niet goed was geslaagd.
Het is wel goed dat de bieten zo fijn mo
gelijk worden gesneden. Als de bieten
snijder met een motor wordt aangedre
ven zijn de stukjes fijner doorh et groter
toerental dan met handkracht. Er moet
snel sap loskomen, waardoor de melk
zuurbacteriën zich snel kunnen vermeer
deren om de kuil zuur te maken. Als er
een zekere zuurgraad is bereikt dan ster
ven deze ook af en dan is de kuil gecon
serveerd.
Wordt de kuil niet snel zuur, dan kun
nen rottingsbacteriën en eiwitsplitsende-
bacteriën, o.a. boterzuurbacteriën wer
ken en dat geeft veel verliezen. En de
kuil heeft dan een onaangename geur.
Die boterzuurlucht gaat bij het voederen
gemakkelijk over op de melk en die kan
men op de zuivelfabriek ook neit meer
verwijderen. Dus probeer zo goed moge
lijk in te kuilen, zodat er zo weinig mo
gelijk boterzuur in ons kuilvoer aanwezig
is. Als er veel boterzuur in zit, dan heb
ben wij veel eiwitverlies gehad en eiwit
is duur als wij het moeten aankopen.
Probeer ook de bietenkoppen en stop-
pelknollen zo zindelijk mogelijk-te win
nen, want in de grond zitten rottings
bacteriën en schimmels. Als er veel
grond mee in de kuil gaat, zal deze ook
niet goed slagen, daarom is op tijd in
kuilen met goed weer een voornaam
punt, dan hebben wij ook nog niet zo
veel rot blad.
Hopende- dat dit artikeltje ertoe zal
bijdragen dat er nog beter wordt inge
kuild, want het kan nog op vele bedrijven
beter, dit is in hun eigen voordeel.
J. B. van Hoek,
Ass. R. L. V. D.
was gevestigd op „die jongens van de
overkant”. Als in die eerste tijd de vlieg
tuigen overvlogen, betekende dit, dat aan
een betere toekomst voor ons werd ge
werkt. Wanneer ze werden neergescho-
ten, voelden wij het verlies alsof het één
van onze eigen familieleden had getrof
fen. We zouden er alles voor over hebben
gehad om iets voor die jongens te kun
nen doen. En later, toen in 1944 en in
het begin van 1945 de bevrijdingslegers
de vijand stukje bij beetje uit ons land
verdreven, was al onze hoop gevestigd
op „die jongens”.
DE ZEGEN VAN KLAPROOSDAG
Maar toen werd de balans opgemaakt.
alles wordt afgemeten. Vooral voor de
Zaterdag 3 november a.s.' zal de in-
gebruikstelling geschieden van het nieu-vember Allerzielen is er een volle aflaat
we en goed-ingerichte badhuis der ge- te verdienen voor de gelovige zielen in
meente Baarle-Nassau. Verwacht wordthet vagevuur, telkens als men de kerk
dat hierdoor in een grote behoefte zal bezoekt en daar bidt: 6 Onze Vaders,
worden voorzien, want nog lang niet 6 Weesgegroeten en 6 maal: Eer aan
ieder huis in Baarle heeft waterleiding I de Vader, op de gewone voorwaarden
om maar te zwijgen van een badkamer 1 - TT -J-
of douchecel.
Ter kennismaking zal op deze dag de
toegang geheel gratis zijn. De uren vast
gesteld voor dames en heren zijn:
Op zaterdag 3 november 1956:
van 14.00 - 17.00 uur voor dames;
van 17.30 - 22.00 uur voor heren.
Daarna iedere week:
Op vrijdag en zaterdag
van 14.00 - 17.00 uur voor dames;
van 17.30 - 22.00 uur voor heren.
De toegangsprijzen zijn gesteld
50 cent voor een kuipbad; 25 cent
een douche.
Voor schoolkinderen zal een aparte
regeling bekend gemaakt worden,
toegangsprijs voor hen zal 15 cent
dragen.
Beste Giel,
't Is tegenwoordig mar amper be
kwaam om op straat te komen, want de
kans da ge van oe sokken wordt geree-
en wordt' iedere dag al groter. Ja, Giel,
da loopt fout mee heel da verkeer en
eer 't tien jaar wijer is hebben Ze gin
plak meer om te rijen, motte mar 'ns
kijken wat ik oe zeg. Ze doen van alle
kanten geweld genog om zo weinig mo
gelijk ongelukken te laten gebeuren,
maar ’t zal nie helpen, 't Is triestig dat
't gezee mot worre, maar er zullen
steeds meer dooi vallen, wa ze ok doen.
Onderweg Tilburg zijn ze nou wir
iets nieuws aan 't proberen. Ze hebben
daar vanaf de overweg tot aan Riel-
durp aan weerskanten van de weg een
muurke van klinkers getast, dan kunde
‘s winters as 't glad is nie in de sloot
schuiven zeggen ze en 's zomers kunde
ok goed zien hoe wijd de Weg komt. Ze
zitten er nou 'n jaar of anderhalf en
echt Giel, d’r zijn nog gin ongelukken
gebeurd zover ik weet, 't Schijnt, as da
goed bevalt, da ze da overal zullen gaan
doen, zo van die muurkes mee klinkers
neffen de weg zetten.
Toen ze er die neer tasten, docht
iedereen da ze daar 'ne nieuwe weg
gingen leggen, maar nou blijkt da maar
fantasie van de mensen gewiest te zijn,
want as ze van plan waren daar 'n stuk
nieuwe weg neer te leggen, dan hadden
ze dat natuurlijk al lang gedaan. Ge
kunt mee oe blote handen pakken dat
daar de provincie gin klinkers neer gaat
stapelen en ze dan anderhalf jaar laat
zitten veur evenveul. Neeën Giel, 't is
veur de veiligheid. Ze motte er echter
wel voor zorgen da ze 't onkruid er af
houden, want anders komen er abuizen.
Ge zou denken dat 't gewoon 'n hoge
rug vuiligheid is en ge zoudt er par
does tegen op rijen.
Ze zeggen (mar ja, ze zeggen dik
wijls zoveul) da mee de tijd dan de
fietspad aan de buitenkant van die
muurkes zal komen. Mij dunkt: ’n slim
idee, want zo ne muur mee klinkers
rijen ze om de wip zo mar nie omver,
telijk aanzien van de wereld in onze da- j
gen. Hoe ziet dat beeld er thans uit?
Hoe zal dat beeld er over enkele tien
tallen jaren uitziën?
Dacht u er aan op de Wereld-Missie-
dag, dat wij christenen, de verantwoor
ding ervoor dragen hoe het aanzien der
wereld in de komende generaties zal zijn.
Zijn wij daarvan voldoende doordron
gen? Beseffen wij ook van hoe groot be
lang een christelijke missiewereld is
voor de Kerk in het Westen, ja zelfs
voor ons zelf en meer nog in de toekomst
voor onze eigen kinderen.
Welk ’n dreiging, die enorme mensen
massa van Afrikanen en Aziaten als
zij ten prooi zou vallen aan het godloos
communisme, rauw materialisme en mo
derne godloosheid voor hei kleine,
verdeelde en vermoeide Europa!
Voor de christianisering van deze ge
bieden, voor de bekering van 16 a 1700
miljoen ongelovigen staan ongeveer
26.000 missionarissen!
Een onmogelijke taak! Slechts uitvoer
baar met Gods genade en bijstand.
Aan ons, katholieken, ook van Neder
land en België, de taak om Gods bijzon
dere genade over het missiewerk af te
bidden.
Aan ons, katholieken, de taak om
meer dan tot nu toe ook onze geldelijke
hulp te geven, niet alleen op de Wereld-
Missiedag, maar blijvend in het bijzonder
door ons lidmaatschap van de missie-
genootschappen van de Paus-zelf: de
Voortplanting van het Geloof, de H.
Kindsheid en het St. Petrus Liefdewerk.
Bedenk het wel: de tijd dringt. De
vijanden van Christus dringen steeds
verder op.
Christus’ roep geldt ook voor U
Door de bemiddeling van dit comité
werden de graven van de in ons land
begraven buitenlandse militairen door
Nederlandse burgers geadopteerd. Door
de brieven en de foto’s, die de adoptan-
ten stuurden, hebben de nabestaanden
in Engeland en Amerika, in Australië en
Nieuw Zeeland, in Zuid Afrika en Cana-
piekje in ons land, waar zo veel liefs doet zó onzegbaar veel,_ dat ze graag iets
van hen rust. Z’
Maar de liefste wens van de nabe- i doen, daartoe ontbreken hun de midde-
1 JzYZYrrnvvxzmlGlz in’n lT,V-> zi Driticjl
bij het graf in dat verre Nederland. Dat
is zo volkomen menselijk en begrijpelijk.
Zij weten immers niet hoe en waar hij
- ver weg - stierf en waar hij begraven
werd? Het grote probleem, de reis- en
verblijfkosten, werd opgelost door de
samenwerking van het British Legion
(de Britse Organisatie van Oud-strijders
oorlog, men trachtte de in die donkere
30.000 van „die jongens” bleven in ons
z,o CIi wc m vwc jland achter. Voor hen werd in het vrije
tientallen nieuweJ kranten Nederland een stuk grond gereserveerd i
tijdschriften in de kiosken. Nieuwe van
Een gehele wereld ondergaat een grote
verandering. De gekleurde mensheid
ongeveer tweederden der gehele wereld
bevolking komt tot zelfbewustzijn en
neemt haar lot zelf in handen.
Nieuwe naties doen zich gelden en
gaan een grote rol spelen in de toekomst.
Zij zal het zijn, als wij, die ons van
jongs af christenen noemen, in onze Heer
Jezus Christus en Zijn Woord geloven:
„De poorten der hel zullen Haar niet
overweldigen. Gaat en onderwijst alle
volkeren. Ik ben met U alle dagen tot
aan het einde der wereld.”
Als wij op deze woorden vertrouwen
en er naar handelen, dan zal ook de
nieuwe wereld christelijk zijn.
De Wereld-Missiedag riep onsopons ue
gebed en offer te brengen voor het chns- na de y Mis
voor de zieljes in
De tijd na de bevrijding kenmerte zich
allerwege door het streven naar „iets
anders”. Dit openbaarde zich op vrijwel
elk terrein en het was begrijpelijk. Het
„niets” van de bezettingstijd, toen alles
verboden was, moest worden aangevuld.
Men greep terug naar de jaren voor de
oorlog, men trachtte de in die donkere
tijd gelegde contacten aan te houden, of
men begon iets geheel nieuws.
Zo zagen we in die eerste jaren na
de bevrijding L-
en 1
organisaties werden bij dozijnen opge-
richt. En één van deze organisaties was
het Nederlandse Oorlogsgraven Comité.
Nu zijn er tien jaar verstreken. Velej
van de toen voor het eerst uitkomende
i i i 1UvAvx zy
Volle aflaat
het vagevuur
Vanaf ’s middags 12 uur 1 november
Allerheiligen tot ’s nachts 12 uur 2 no-
gens werd om 9 uur een H. Mis uit dank
baarheid opgedragen door de geestelijke
adviseur, waarbij vele leden tegenwoor
dig waren o.a. ook de hoofdinspectrice
van de r.-k. Boerinnenbond Mej. van
Hoenselaar. Daar Mej. van Hoenselaar
door bijzondere omstandigheden niet op
de feestvergadering aanwezig kon zijn,
werd haar, de geestelijken van de pa-
- een
koffietafel aangeboden in de huishoud-
school. Bij deze werd door Juffrouw van
Hoenselaar aan Pastoor Vekemans, die
reeds 25 jaar geestelijke adviseur is van
de Boerinnenbond, een gedenkbord over
handigd.
’s Middags om 2 uur werd de feest
vergadering gehouden in het patronaat.
Als genodigden waren o.a. aanwezig:
Rector J. Janssens uit Tilburg, die de
feestrede hield, Rector Koenraadt, Kape
laan Donkers, afgevaardigde van het
kringbestuurMevr. Geerts, Edelacht
bare Heer Burgemeester, Mevr, de
Grauw, de besturen van de r.-k. Boeren
bond, Boerenleenbank, Zuivelfabriek en
later ook de Jonge Boerenstand, Lera
ressen van de r.-k. Landbouwhuishoud-
school en de besturen van de Boerinnen-
bonden van Alphen, Chaam en Ulicoten.
Na een hartelijk woord van welkom
- door de voorzitster, gaf deze hierna het
woord aan de Z. E. H. Rector J. Jans
sens, die de geestelijke adviseur en de
boerinnenbond feliciteerde, vooral de
geestelijke adviseur, die de grondlegger
is geweest van de boerinnenbond. Verder
wees spreker er op dat het bestaan van
een boerinnenbond een zegen is voor de
gemeenschap. Wij moeten echter de boe
rinnenbond niet afmeten met het aantal
leden maar met het oog op het doel wat
zij nastreeft. Immers hierdoor kan men
de boerinnenbond rijker maken. Vervol
gens herinnerde spreker aan de woorden
van de H. Vader die de boerenstand, dus
de boerinnenbond ziet als bron van zui
ver leven, waarbij spreker wees op de
kracht van de boerenstand die ligt in
het gezin, dat de krachtbron is waarna
tien jaar geleden óns heeft geholpen...” gekui]d js weer aangebroken. En het
kuilvoer slaagt niet altijd even goed. Dat
zien wij wel als wij in de winter de kui
len open zien liggen, als men er van
voedert. Het kuilvoer moet lichtgroen tot
geel van kleur zijn en een frisse, zure
reuk afgeven.
Eiwitrijke gewassen zoals gras, klaver,
lupinen, snijrogge en stoppelknollen met
veel blad, kunnen praktisch niet goed
worden ingekuild als men niets toevoegd.
De toevoeging kan bestaan uit gesneden
bieten, deze moeten wij 20 a 25% toe
voegen. Inkuilingszuur moeten wij ver
dunnen: 1 liter zuur op 6 liter water,
altijd het zuur bij het water doen, nooit
omgekeerd. Van deze oplossing per 100
kg verse massa van zeer eiwitrijke ge
wassen: 6 liter en bij wat minder eiwit
rijken, gras, snijrogge of stoppelknollen,
4 liters per 100 kg verse massa.
Melasse moeten wij half verdunnen
met water, van deze oplossing bij min
der eiwitrijke gewassen: 4% of 4 liter
per 100 kg groene massa, bij eiwitrijk
gras, klaver of lupinen 7 a 8 liter per
100 kg.
Een eiwitrijk gewas inkuilen met sui-
kerbieten-koppen en -blad gemengd, dat
kan, maar de kuil is dikwijls nog maar
matig geslaagd. Men werkt dikwijls met
te dikke lagen en gebruikt te weinig
suikerbieten-koppen en -blad en ze wor
den dikwijls onvoldoende aangetrapt.
De suikerbieten-koppen zijn plat en
houden lang lucht bij zich en laten niet
en Nabestaanden) en ons Oorlogsgraven
Comité. Want dank zij de opbrengst van
de Klaprooscollecte kunnen die vaders
en moeders, die vrouwen en kinderen,
tóch naar ons land komen, ook al ont
breekt hun het geld. Het Nederlandse
volk, dat in de bezettingsjaren zo graag
iets gedaan had voor „die jongens”, deed
dit nu, (door een gift aan de Klaproos
collecte) voor hen, die zij achterlieten.
Op deze wijze zijn in de tien jaar, dat
het Oorlogsgraven Comité bestaat, meer
dan 14.000 nabestaanden in ons land ge-
i weest. Allen mensen, die dit zelf nooit
hadden kunnen betalen. Soms komen zij
alleen of met enkelen, doch ook met
grote groepen, zoals de 450 personen, die
deze zomer de oorlogsbegraafplaats bij
Nijmegen bezochten. Maar allen hebben
zij één ding gemeen: zij kwamen met
hun droefheid om hem, die nu in onze
incL uuu j b0(]em rust. Hun leed kon in Nederland
treura niet worden weggenomen. Maar wel werd
het, dank zij Klaproosdag, verzacht. Zij
gingen gesterkt terug, het hart boorde
vol dank voor wat het Nederlandse volk
deed.
Maar in hun land wachten tienduizen
den anderen. Zij wachten op Klaproosdag
1956,, want door het geld, dat dan, op
10 november, wordt ingezameld, zullen
ook zij kunnen komen. Zij wachten... op
U. Op uw gift in de collectebus en op
de paar uur van de vrije tijd, die U
geeft om op 10 november te collecteren.
Als U dit doet, dan zegt U tot die treu
rende mensen: „Kom, wij zullen U hel
pen, omdat uw man, uw vader, uw zoon
snelgenoeg .sap ofschoon die grote trucks tegenwoordig
Ge kon da verleeën week in Baal op de
grense weg wir wel zien, daar ree zo
ne grote Duitse wagen mee aanhang vol
steenslag tegen 'n dikke eik aan. En
aan ene had ie nog nie genog, want de
volgende boom nam ie in zijn gulzigheid
ok nog mee. Maar toen ie er twee zulke
dikke aan zijn lijf had hangen, is ie
darom toch nimmer wijd kunnen komen.
Tenminste zo stond 't bij ons in de
krant, mar toen ik te zondag-middag
mee mijn Fina ’ns ging kijken bleek da
't er wel 'n paar flink geraakt waren,
mar eruit, neeën hoor, dan kan er nog
gerust ene tegen aan botsen. Maar ja
't was avond toen 't gebeurde en in de
donker kunde altij nie precies zien wa
er gebeurd is. Maar de auto zelf was
fel begaaid zeeën ze daar in de buurt,
maar de chauffeur had niks gebroken as
ne vinger en dan nog mar z’ne kleinste.
Ik weet ok nie wa nou 't beste is,
bomen neffen de weg of muurkes, mar
och, da komen ze wel aan de weet.
Giel, de groeten, ok van 't meske hé
en tot ik wir ’ns wa weet.
Harrie van de Keutelberg.
in Engeland en Amerika, in Australië en
i willen terugdoen. Véél kunnen ze niet
1 1 1 1 J J
staanden was en iseens te mogen staan len. Maar gezamenlijk, via The British
- Legion, zullen 22 colectanten van de
i Klaprooscollecte 1956 ooor loting wor
den aangewezen om gratis naar Enge
land te gaan en daar een gratis vakantie
door te brengen. Uit dankbaarheid en
waardering voor wat U op Klaproosdag
doet...
bestaan ten onder. --
Oorlogsgraven Comité gegaan?
Tien jaar geleden werd het opgericht I
door een bonte
groeperingen uit ons
verliezen leden.
-1 twee bij een halve meter, met aan
het hoofdeinde een stenen zerk met hun
naam... En in het buitenland t-
een vader en een moeder, een jonge we-
Nu ziin er tien jaar verstreken. Vele duwe en haar kinderen.
- -J- Kijk, en dit is nu de reden waarom het
bladen hebben hun verschijning moeten Oorlogsgraven Comité bleef bestaan,
staken Talrijke organisaties werden op- W ant het doel, dat deze organisatie zich
geheven of gingen aan een noodlijdend stelde (het met daadwerkelijke zorg om
bestaan ten onder. Hoe is het met hetringen van het geallieerde oorlogsgraf)
werd zó veelomvattend, dat het een bron
van troost werd, waarvan de waarde
verscheidenheid van alleen is te begrijpen door hen, die zelf
volk. Het maakte
zich bekend en... het veroverde zich een
plaats, het kreeg waardering en het
maakte zich geliefd.
Eigenlijk is dit heel begrijpelijk. De
bezettingsjaren met de terreur en de
razzia’s, met de fusilladeplaatsen en de
hongertochten, lagen nog maar vlak ach
ter ons. We begrepen zo goed, wat het
betekende te worden aan geduid met het
woord „nabestaande”, omdat er tien
duizenden in ons land, in onze kennis
senkring en vaak zelfs in onze eigen fa
milie treurden om een dode, die in de
oorlog van ons ging.
En we vergaten niet hoe in die vijf
donkere jaren al onze menselijke hoop
richt. En één van deze organisaties
Baarle-N assau
Nummer 43
en p ij n weg-
w r ij v e n met
Uitgave v« n
ONS WEEKBLAD
„DIE JONGENS” EN... HUN FAMILIE
rra o co on mnp nimmer bang zijn.
rueuw Z,eeicinu, ll. Z.UIU ïVLlloa en vaua-
da, ja overal ter wereld, contact met dat
