■li
BABYDERM
Baby en Kleuter
altijd gezonde huid met
Een brief uit de missie
Sparen is meer
18 8 1
dan geld vergaren
WEKELIJKS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR DE GEMEENTEN
ALPHEN EN RIEL - BAARLE-NASSAU - BAARLE-HERTOG - CHAAM
e. o.
r
MIJN BRIEFKE NAAR CANADA
DRUKKERIJ DE JONG
Baarle-Nassau
zaterdag 20 okt. 1956
Nummer 42
voor uw
allemaal, maar
Groot missie fancy-fair op komst i
te Baarle-Nassau
,.?-
Deze foto van Prinses Marijke is één
van de 13 exclusieve foto’s, die H. M.
de Koningin en Z. K. H. de Prins hebben
willen bestemmen voor de 10e Prinses
senkalender van „Pro Juventute”.
De waarlijk nationale Prinsessen
kalender 1957 is door zijn charmante
foto’s van alle vier de Prinsessen werke-
hartveroverend. Ook het werk van „Pro
Juventute”
en dit met eerbiediging van de levens
beschouwing der ouders, is alleszins
waard om de kalender aan te schaffen.
Niet alleen Uzelf, familie, vrienden en
bekenden, maar zeker ook zieken en ge-
emigreerden kunt U een groot genoegen
met de kalender bereiden.
Wist U, dat H. M. de Koningin des-
werd het oude herenhuis op de Singe gje hullie moeder
,,]a,
De Missienaaikring van Baarle houdt
ook dit jaar weer het bekende Missie-
fancy-fair in het St. Jozef-patronaat. Als
data zijn vastgesteld 1 en 4 november.
Dus houdt minstens één van die dagen
vrij om een bezoek te brengen aan dit
fancy-fair. U doet er tevens een zeer
goed werk mee.
Morogoro 16-9-1956.
Geachte Voorzitster en
Leden der Missienaaikring te Baarle,
Deze week ontving ik met zeer veel
dank én vreugde het mooie pakket van
de missienaaikring van Baarle-Nassau.
De broekjes en kleedjes heb ik reeds
overhandigd aan ons weeshuis, vol met
verlaten kindertjes en weesjes. De Zus
ter die er voor zorgt was er ontzettend
blij mee, en dit betekend voor haar ook
al weer een hele onkosten besparing,
daar ze anders de kleertjes had moeten
kopen. Ook het kazuifel heeft reeds zijn
weg gevonden naar een Pater die er ge
brek aan had om de H. Mis te gaan le
zen ver buiten zijn missie, op veraf ge-
tijds bij het eerste verschijnen van Pro
Juventute’s Prinsessenkalender een wens
uitsprak?: „Ik hoop dat deze kalender
een plaatsje in vele gezinnen krijgt.”
Wij wekken onze lezers dan ook op te
helpen bij de verwezenlijking van die
wens. Hoe U dit kunt?
Allereerst door zelf één of meer ka
lenders te bestellen en verder door U
op te geven als medewerker-ster voor de
verkoop. U kunt zich hiertoe wenden
tot een der vele Verenigingen en Af
delingen „Pro Juventute” of tot het cen
trale adres
Kalenderactie „Pro Juventute”
Prinses Margrietstr._17, Amsterdam-Z.II
'ns i
was
Het aantal mensen, dat alleen maar
spaart om een zo groot mogelijk geldelijk
bezit te vergaren, zal - gelukkig - zeker
niet groot zijn. Hoewel sparen voor de
oude dag, zelfs nu de ouderdomsvoor
ziening wettelijk is geregeld, nog altijd
zin heeft, zullen ook velen dat niet meer
doen. Althans niet in de vorm van een
geregeld storten van geld op de spaar
bank. Ook het sparen om een appeltje
voor de dorst te hebben, is - nu allerlei
sociale voorzieningen bij ziekte en andere
rampspoeden voor een groot deel in de
kosten van ons levensonderhoud voor
zien - niet langer strikt noodzakelijk.
Waarom wordt het sparen dan nog
steeds gepropageerd? Waarom gaan de
spaarbanken, aangesloten bij de Neder
landse Spaarbankbond, dan op 30 okto
ber weer hun jaarlijkse Wereldspaardag
vieren en in vele plaatsen zelfs een hele
Wèreldspaarweek van 24 - 31 oktober?
Want waarvoor spaart men dan eigenlijk
nog steeds?
Op deze vragen is althans één zeer
concreet antwoord te geven. Men spaart
tegenwoordig meestal om een bepaald
doel te bereiken. Om iets te kunnen aan
schaffen, dat niet zo maar ineens kan
worden betaald. Of om iets te kunnen
ondernemen waarmee een groot bedrag
is gemoeid. Dus men spaart een tijd
lang, om daarna dit bedrag grotendeels
weer op te nemen en om vervolgens op
nieuw te beginnen, nu voor een ander
doel.
Doch naast dit alles heeft sparen een
diepere betekenis. Het is namelijk ook
van groot belang voor de vorming van
het karakter en het kan van invloed
zijn op de levenshouding. Want het ge
tuigt van karakter wanneer men lange
tijd - soms zelfs heel lang - een bepaald
doel in het oog kan houden en daar
naar toe wil werken, veelal door zich
van tijd tot tijd kleine genoegens te ont
zegen. En het kan bepalend zijn voor
onze levenshouding wanneer wij weten
dat ergens een klein kapitaal van ons
zelf groeiende is. De mens met een gel
delijk bezit, al bestaat dit maar uit en
kele honderden guldens, is een andere
dan hij die niets heeft dan het loon voor
zijn arbeid en een dak om onder te leven.
De mens met een bescheiden financieel
bezit is een vrijer mens en hij kan on
bezorgder leven, omdat hij weet dat hij
dank zij eigen arbeid en spaarzaamheid
iets heeft verworven dat zijn volledige
eigendom is waarover hij volkomen naar
eigen wil en inzicht kan beschikken.
Dit te weten, geeft de mens een gevoel
van onafhankelijkheid. Natuurlijk - men
zou al heel hard moeten sparen om met
spaargeld een eigen bedrijf te kunnen
beginnen, of een werkkring op te bou
wen waarin men z’n eigen baas is. Niet
temin komt ook dit voor, al blijft het
daarbij nog de vraag in hoeverre men
dan een onafhankelijk mens mag worden
genoemd.
Echter, ook het bescheiden financiële
bezit, dat niet onmiddellijk voor con
sumptieve doeleinden behoeft te worden
aangewend, verschaft ons reeds een ze
kere vrijheid van handelen. En dit is dan
een vrijheid die gans anders is dan enige
wettelijke regeling op het gebied der so
ciale voorzieningen ons kan schenken.
Het is de vrijheid die wij onszelf hebben
verworven door onze eigen inspanning.
Daarom is alle sparen zinvol, ongeacht
met welk doel dit geschiedt. Daarom ook
is het zinvol dat er een Wereldspaardag
en een Wereldspaarweek zijn.
Want sparen kan meer betekenen dan
alleen maar geld vergaren. Mits wij we
ten waarvoor wij sparen.
legen scholen. De groene koorkap zal
waarschijnlijk aan ons inlands Seminarie
gegeven worden, waar natuurlijk alle
kerkelijke plechtigheden met de grootste
luister worden gevierd. Ik hoop dat U
allen, ook namens onze Bisschop onze
allerhartelijkste dank wilt aanvaarden,
en gaarne willen wij U allen laten delen
in de gebeden, die we dagelijks voor onze
weldoeners storten.
Ik laat de rest van de brief open zodat
Monseigneur er ook nog een woordje
kan bij doen. Intussen nogmaals hartelijk
dank en vele groeten,
Br. Ananias Denis,
P.O. Box 40, Morogoro, Tanganyika.
Geachte Missievrienden,
Het doet mij een groot genoegen dat
ik even persoonlijk U hartelijk kan groe
ten en danken. Uw naaikrans is een
grote zegen voor de missie. Het aan
schaffen van misgewaden is altijd een
kostbare geschiedenis en daarom zijn de
naaikransen een waardevolle steun voor
’t missiewerk. In mijn bisdom zijn 37
missieposten, waar dan eigenlijk een
vaste parochie is. Van daar uit gaan
de missionarissen naar verscheidene
buitenposten om zodoende alle gelovigen
de gelegenheid te geven hun godsdienst
plichten te vervullen. U kunt wel be
grijpen dat er heel wat gereisd moet
worden in een bisdom dat drie maal zo
groot als Nederland is. En de meeste
reizen moeten te voet gedaan worden i
wegens de bergen-massa’s, waar zich
de negers hebben verscholen. Op zulke
reizen worden de misgewaden meege
nomen of liever gezegd meegesjouwd en
hebben dus veel te lijden, ondanks onze
zorgen. Op veel plaatsen zijn er geen
zusters en dat betekent een huisgezin
zonder moeder. Wij, mannen, doen wat
we kunnen, maar een vrouwenhand be
hoort er toch eigenlijk bij.
Vanzelfsprekend zijn we U dankbaar,
zeer dankbaar voor alles wat U voor
ons bisdom doet. Iedere gift is een ze
gen, daar dit Bisdom zeer arm is en
wel het armste van Tanganyika, d.w.z.
aan geld en goederen, maar de kerk
bloeit er. De negers zijn nog niet in staat
ons te helpen; we leven dus van de ge
geven brok en van onze eigen industrie,
maar ’t is en blijft moeilijk om de eind
jes aan elkaar te knopen. Er wordt dan
ook met hetgeen we hebben gewoekerd,
want, niet om op te scheppen, is ons
Bisdom het best georganiseerde met
ook het meeste aantal gelovigen. We
vertrouwen op de Goddelijke Voorzienig
heid, dat Hij ons Bisdom blijft voorzien
van het allernoodzakelijkste. We bidden
dagelijks voor onze weldoeners en iedere
priester is verplicht jaarlijks een H. Mis
te lezen voor de weldoeners van ons
Bisdom.
Nogmaals mijn beste dank
sympathieke medewerking.
Met hartelijke groeten en zegen.
H. van Elswijk,
Bisschop van Morogoro.
Circus van Bever komt in Breda
Van maandag 22 t.m. zondag 28 okt.
zal het populaire Nederlandse Circus
van Bever voorstellingen geven in Breda.
Dit tournee is georganiseerd in ver
band met het 80-jarig bestaan van deze
Nederlandse circusonderneming, mede
in verband met dit jubileum heeft de
directie kosten noch moeite gespaard het
publiek een programma aan te bieden
wat kan wedijveren met de grootste bui
tenlandse ondernemingen. In record-
tempo vertonen artisten uit alle wereld
delen hun ongeëvenaarde prestaties, ter
wijl de dresseurs U zullen tonen wat
liefde en geduld vermogen, Afrikaanse
leeuwen, Indische olifanten met ponnies
tesamen, de keur-collectie pracht paar
den etc. zijn een bewijs, dat dit program
ma er één is van echte onvervalste cir
cuskunst en de naam van Bever waardig.
Dit sympathieke Nederlandse circus
werd in 1876 opgericht door wijlen Henri
van Bever. In de loop der tijd groeide
dit kleine familie-circus uit tot een keu
rige onderneming en toen de huidige
directie in 1918 het bewind overnam,
ging het nog meer crescendo, trots di
verse catastrophen groeide van Bever
meer en meer uit tot het Nederlandse
circus en lang voordat andere circussen
ten tonele verschenen, was van Bever
reeds een begrip voor het Nederlandse
publiek. Toen in 1953 door een noodlot
tige brand het hele circus vernield werd
en de directie stond voor de ruïne van
hun levenswerk, dachten velen dat het
nu wel afgelopen zou zijn met het cir
cus van 1
van Lcvtx - ro- - t
rectie bleef niet bij de pakken neerzitten als oudste circus in de lande nog steeds
en kwam in 1954 te voorschijn met een mede aan de spits staat in de inter-
prachtige circusonderneming, nog groter nationale circuswereld.
Uitgave vrn
en mooier dan te voren. In 1954 en
1955 bevestigde het circus van Bever
zijn goede naam en talrijke bezoekers
betuigden hun instemming met van Be-
ver’s streven, de circusprogramma’s op
een hoger peil te brengen en daarbij
het klassieke circus niet te verwaarlozen.
Ter gelegenheid van het 80-jarig bestaan
meende de directie van Bever tegenover
hun publiek verplicht te zijn iets buiten
ban Bever, doch zij kenden de familie gewoons te brengen en het jubileum-
Bever niet, deze hardwerkende di- programma toont dan ook, dat van Bever
aan 't zuuken was.
„Ja, zee den andere, da's in de natuur
allemaal schoon geregeld: net zoas n
moeder aan de wieg zie of t kiendje
plassen mot, zo voelt 'n zog aan de
manier van scharrelen van zo n jong
of ie honger hee of nie.
Giel, m’n haand wordt moei, ik
schaai er af. We waren goed thuisge
komen, maar achteraf bleek da ze op
't Uilekasteel vergeten ha’n om de ban
ken te gaan betalen. Ge kunt daarom
veur 'n kwartje mar amper naar turp
rijen. Tot nog 'ns, hé.
De groeten van ons
bezonders van
Driek van 't Uilekasteel.
Beste Giel,
Ja, hier ben ik dan wir. 't Schrijven
valt nog wel nie mee, maar 't ga toch
beter as werken. En ik doeg’t nog be-
kant net zo lief ook! Ja, das aarig jong,
hoe da'ge zo in iets liefhebberij kunt
krijgen net as in briefkes schrijven.
Vruuger? Toen schreef ik nooit: n
meske hak gén, 'n baantje wo’k nie en
'n belastingbiljet hoefde’n ik gén in
te vullen. Maar nou loop ik al n heel
week te verzinnen: wa zou’k ns naar
Giele kunnen schrijven?
Ik heb aans 'n leilijke kréeuw in m’n
haand gehad, jong! Verdorie, wan
stomme streek van me om m’n eigen
zo 'ns gauw op m’n fikken te timmeren
mee 't kapmes, ja tenminste wage dan
kapmes noemt: 't is zo'n half soort slag
zwaard, weet ik waar 't ooit veur ge
diend hee, waar we de bietekoppen mee
afhakken. Maar 't is goed aan de beter
hand hoor, en 'k hoop maar dat 't beter
is as de bieten uit zijn!
Mee heel die ellende van m’n half-
afgehakte hand zijn er de kermissen
van Baal en Gils helemaal bij in ge
schoten. Zodoende kan ik oe daar niks
van vertellen. Anders wel plakken om
iets te belèven en k heb horen zeggen
dat 't er plezierig kermis is gewiest.
Maar ik ben te zondag 'ns heel wijs
mee ons heemclub wisten fietsen, 'k Ha
m’n eigen al efkes gele je opgegeven en
’k docht: och, da kan ik mee één haand
wel af. Maar da hieuw er af en toe zo
maar om, want 't waren nou precies
allemoal gén geplavaaide wegen waar
lang onze tocht voer. Anders wél veul
interessante dingen gezien in en rond
Alphen, waar dage anders nog gén
erg in hét. Hedde gij ooit 't bovenlicht
boven de deur van Jan Mulders’ huis
i bestudeerd? En die van die ouw huiskes
van Jantje Maas en Drikske de Vet?
En da lelie-anker bij de koster? De
moeite weerd! En omda aan ons Uile
kasteel toch niks meer te zien is sinds
er van 't veurjaar dieë buldozer de
leste sporen van wa eens 'n „kasteel"
was hee uitgewiest, ('t lee nou zwart
veur de winterrog), zijn we na wat om
zwervingen langs Looneind, Kiek,
Rechte Haai en Leeuwerikkeneik maar
naar de Keutelberg gerejen. Harrie
nauurlijk nie thuis, die zaat al van
zee hullie
vriendelijk
Binnen enkele dagen zal het 40-jarig I ontslag als zodanig nam, wegens ge- ----- -
bestaan der plaatselijke Boerenleenbank zondheidsredenen. Als bestuur werden slecht. En k zeg nie dat t op
worden gevierd Op 20 januari 1916 gekozen de heren P. Knellaars, Em. nieuwerwetse boerderij nie plezanter
werd zij opgericht. In de oprichtings-1 Martens en C. Ant. v. d. Broek en als praktischer boeren is,
acte zijn een 8-tal personen genoemd, leden van de Raad van Toezicht: Jos gebouw hee toch
waarvan momenteel alleen nog de heer I Michielsen, A. Christiaansen en Ant. --u
Remi Tuijtelaars, thans verblijvend te Verhoeven, terwijl^als kassier werd aan-1
Gilze, in leven is. Dat -
zo maar niet van een leien dakje is ge-I
gaan bewijst wel het feit dat wijlen
pastoor Rombouts hier voor al ijverde
voor de eerste wereldoorlog. Maar de
boeren, die over het algemeen liever hun
geld bewaarden in de traditionele „ouwe
kous” en van lenen liever niet hoorden,
stonden tegenover een bank vrij scep
tisch. De oorlog 1914-1918 bracht ver
plichte levering aan de regering mede
én er kwam meer geld in omloop. Alle
maal factoren die de noodzakelijkheid
ener bank op de voorgrond plaatsten.
Het plaatselijk bestuur van de Boeren
bond, hier gesteund door wijlen pastoor
Peters, zette de plannen door en op de
eerste vergadering in juni 1916 traden
een 30-tal leden toe. Van dezen zijn er
nog vijf in leven, w.o. het bestuurslid
Kalenderactie „Pro Juventute”
Postgiro 51.74.00 - Telef. (020)-79.09.49
De prijs van dè opvallend goed ver
zorgde kalender is ƒ2,75. Kinderen-in-
i- -
harte. Daarom: Als U wilt helpen, doe moeder. Nou,
het snel. Doe het nu!
deze stichting gesteld de heer C. Verschueren.
baanbrekend werk verricht en het was
tactvol optreden de neuten krijgen. En toen
zo wa
ene: „Kik, daar is er ene veur
i aan 't leren Wij allemoal kij-
maar niks te zien as 'nen dood-
grote vlucht. Vorig jaar gewone big van ’nen dag of anderhalf
van de
heer Blokdijk verbouwde het aannemers-
De prijs van d& opvallend goed
moeilijkheden gaan U ongetwijfeld ter 's middags^ af op de Strumpt,
V’ we werden er i
ontvangen en kregen allemoal ’n paar
ouw gedoentje
anders toch wel hoor, daar bij Harrieë,
en t is precies die nieuwe waaien die
I nog nie bepaald eerste klas zijn, maar
anders is de grond daar nog nie zo
een
en
maar zo’n ouw
i veur dg liefhebbers
waarvan momenteel aueen nog ue ueer i avuemeiacn, n. - - weer z’n aparte bekoring. Iedere steen
Remi Tuijtelaars, thans verblijvend te Verhoeven, terwijl als kassier werd aan-1 gaar om z0 zeggen z’n eigen ge-
--cteld dc h— schiedenis'. As die ’ns kossen praten...
'dan zouwen we misschien nog wel ’ns
v^raï dekassier die door zijn propa-p schoon verhaal van vader abt te
gandistisch werk en tactvol optreden de heuten krijgen. En toen we daar h
boeren de weg naar de Bank deed bedrijf ook zo wa bekeken, zee t er in-
vinden. I eens e
Steeds in al die jaren ging de Boeren-verken
leenbank crescendo en vooral na 1946
nam ze een
aangekocht. Onder architectuur
bedrijf Fr. “Koks Zonen het tot een
riant bankgebouw.
De boerenleenbank neemt in de dorps
gemeenschap een voorname plaats in,
practisch alle boeren zijn er lid van, ter
wijl ook steeds meer middenstanders
hun belangen aan de instelling toeven
de heer C. Ant. v. d. Broek, die in 1937 trouwen.
"J
POEDER- ZALF - OL IE - ZEEP
HARTVEROVEREND
Kinderen in moeilijkheden beschermen
en steunen
“'-**** O O' 1 1 O CJ
if
ONS WEEKBLAD
4-.. ,t_ „-4.it -■
- appels toe. 'n Schoon
40 jaar Boerenleenbank te Baarle-Nassau
I
