GILDEFEESTEN
1
w
kan
te Baarle-Nassau
geen
ii
Op oude
WEKELIJKS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR DE GEMEEN i EN
ALPHEN EN RIEL - BAARLE-NASSAU - BAARLE-HERTOG - CHAAM e. o.
ft
volk teren
roem
I
Op éen na natste joh
van deze eeuw
en augustus begon al niets beter
Diploma-uitreiking
Aantal TV-ontvangers op de wereld in
Aan onze abonnee’s
I
I
MIJN BRIEFKE NAAR CANADA
5 jaar verdriedubbeld
DRUKKERIJ DE JONG
Baade-Nassau
zaterdag 4 aug. 1956
Nummers 31
1
f
j’t
Uitgave van
Mi
de
zijn roeping in de groeiende wereld
Ir. Haverman.
Igt.
r!K
je
ing
>e-
en
De
>n-
an
■ht
nf
ïli
je
ser
een
lig
or
er
en
>ok
er-
zij-
ve-
tite
de
en
el-
ijk
ras
)n,
)U-
PROGRAMMA VAN DE
Hij
Hij
Ier
ar-
la-
st-
\ls
art
<o-
Zij
len
/er
len
en,
let
>on
<ig
de
zig
jek
las.
ten
en.
De
en
en,
het
een
fci
ar-
eek
ind
regen.
boven gekegeld
van i
kans gezien
hij had mee
OP ZONDAG 5 AUGUSTUS
12.30 uur: Aankomst der Gilden op
het St. Annaplein. Vergezeld van de hun
toegewezen commissaris gaan deze naar
de zendstations, Moskou, zendt ge- zijn geweest in de economisch achter-
7-- recen-
ma’s uit) hetgeen trouwens ook gezegd te campagnes tegen het analfabetisme
samengepakte samenleving tonen kan.
Wat ontbreekt is armslag.
De vraag waarvoor wij in de komende
jaren gesteld worden is: hoe zullen wij
jongensschool van Baarle-Hertog ge
legenheid tot bezichtiging van oude en
moderne vaandes, oude en moderne oor
konden en breuken.
R.-K. HUISHOUDSCHOOL
BAARLE-NASSAU
Woensdag 25 juli was weer een feeste
lijke middag op de Huishoudschool in
Baarle-Nassau. De Edelachtbare Heer
Burgemeester F. de Grauw reikte aan
de geslaagden van de Primaire Huis-
houdopleiding en van de vervolgklassen
naaien de diploma’s uit.
In een smaakvol versierd patronaat
waren hiervoor aanwezig de Zeer Eerw.
se landen. Afrika (met uitzondering
van Frans-Marokko), Azië (met uit
zondering van Japan en de Philippijnen
en Australië zijn echter nog niet aan TV
toe of hebben nog slechts enkele zeer
schuchtere pogingen ondernomen. Wat
die razendsnelle ontwikkeling betreft
voor Nederland staat in dit rapport een
aantal toestellen van 15.000 genoemd.
Dat het inmiddels ruim 4 maal zoveel is
geworden toont wel aan, dat wij ons
partijtje op dit gebied behoorlijk mee
blazen. Trouwens een paar cijfers uit
Engeland liegen er niet om: 560.000
toestellen werden hier in 1951 geno
teerd. Vier jaar later waren het er vier
miljoen!
Radio ging pers voorbij.
Inmiddels is de radio, aldus blijkt uit
dit Unesco-rapport, de pers als voorlich-
tingsmiddel, althans kwantitatief, voor
bijgestreefd. Iedere dag komen er name
lijk ongeveer 255.000.000 dagbladen van
de gezamenlijke prsen der wereld, terwijl
nieuwsberichten, commentaar e.d. door
257.000.000 radiotoestellen over de ge
hele wereld kunnen worden ontvangen.
Dit is de eerste keer in de geschiedenis
van de radio, dat zij de pers voorbij
streeft. Dit punt moest echter eens be
reikt worden, want weliswaar nam de
werelddagbladcirculatie in de afgelopen
vijf jaar met 14 toe, maar het aantal
radio-toestellen steeg met 41
Ook hier staat Amerika weer boven aan
de lijst. De V.S. bezitten 50 van al
le radio-toestellen van de wereld: 794
ontvangers op iedere 1000 inwoners.
Europa kan daar slechts 30 185
ft In verband met de verplichte be
ft drijfsvakantie zal de drukkerij in
ft de week van 5 tot en met 11
ft augustus gesloten zijn. „Ons Week-
I blad” zai dus op 11 augustus niet
ft verschijnen.
optocht en ’s avonds om half 8.
L-
de vlaggen te willen uitsteken.
Van 13.00 uur tot 13.30 uur
I
i
Het is nu eenmaal zo, dat onze wereld
elke dag in omvang afneemt. In deze
snel kleiner wordende en dus sterker sa
mengroeiende wereld een proces dat
zich zeer snel voltrekt al blijft de staat-
kundige en politieke vormgeving achter
in deze bij de dag beter overzichte
lijke en gemakkelijker te omvatten we
reld is Nederland een klein land.
Een te sterke in zichzelf beslotenheid
zou voor ons land en volk in deze groei
periode, waarin internationaal veie be
langen, posities en verhoudingen, uit
gangspunten en doeleinden op aiie moge-
njke levensgebieden samengevlochten
worden, een achterstand en een achter
stelling kunnen veroozaken, welke niet
meer ingehaald kan worden. Op oude
roem kan geen volk teren, nu overal
ter wereld jonge volken zich snel ont
wikkelen en nieuwe posities innemen.
Alleen reeds onze immigratielanden vor
men hier goede voorbeelden van en er
kunnen veie andere aan toegevoegd wor
den.
Oude methoden tot handhaving van
schijnverworvenheden falen, omdat een
groeiproces geen stabiliteit kent. Wij
kunnen niet in fietsen blijven geloven,
terwijl een jet-vliegtuig in minder dan
een kwartier over ons land vliegt.
In sterker mate dan andere landen
hebben wij aan den lijve ondervonden,
hoe weinig oude methoden bij kunnen
dragen tot handhaving van onze positie,
zelis al zijn thans vrijwel al onze gezant
schappen toe ambassades verheven.
In net politieke bestel dezer wereld
zijn wij een van de zes en vijftig, in
naam, verenigde naties, waarbij geldt ’n
woord dat ik door een landgenoot op ons
hoorde toepassen: „they take us for
granted”, „zij tellen niet meer mee”.
Deze toesand is, wat ons volk betreft,
onnodig. Niemand kan meer overtuigd
zijn dan ik van de enorme krachtbron,
ONS WEEKBLAD
de krachtbron van ons volk tot volle
ontplooiing brengen in de wordende we
reld? Mijn antwoord is: door er te zijn,
overal waar ruimte is door tekorten aan
technisch en industrieel kunnen; aan
intellect, wetenschap en organisatiever
mogen; aan bestuursrvaring en aan
mankracht; aan cultuurleven met grote
en kleine c, aan geest en christelijke ge
zindheid.
Nederland kan in zichzelf gekeerd
welvarend zijn, eigen problemen tot in
de perfektie oplossen, doch zijn plaats kun lokaal,
en
13.00 uur: Keuren van de vaandels,
missen. Doch ons volk met zijn vele fa- breuken en oorkonden in het gebouw
van de’ jongensschool te Baarle-Hertog.
13.30 uur: Ontvangst van de geno
digden en hoofdmannen op het gemeen
tehuis van Baarle-Nassau.
14.00 uur: Vorming van de optocht
in de Stationsstraat.
14.30 uur: Vertrek van de optocht.
Route: Kerkstraat, Singel, Molenstraat Heren Pastoor J. Vekemans en Pastoor
tot molen, Kapelstraat, Klokkenstraat, p. van Steen, de voorzitter en leden van
ders van de geslaagden, de leerkrachten
en de leerlingen.
Na de opening door de voorzitter van
de schoolraad, de heer P. v. d. Broek,
werd een korte uitleg gegeven van de
vijftig meter, nog twintig meter, moes
ik daar onder? Onder al da zand. En
waar was Driek? Nergens! Die hadden
ze al te pakken natuurlijk, die zat er al
onder. Ik neep mijne brommer zo hard
ik kon! 't Was net of ik af en toe iets
omhoog gelicht wier. Gos Giel, en
dan kunde bidden manneke! Ik beloof
de da ik op mijn knieën naar Sint Ber
nardus zou kruipen in Ulicoten of as
't nie genog was mee ongekookte erw
tjes in mijn klompen te voet naar Scher
penheuvel, geens en terug as 't mos,
as ik mar mocht blijven leven. Da k
nou net hier op die zandvlakte moes zijn
nou de wereld verging, d’ander zaten
allemaal nog meest binnen bij Gusje
Smolders, die waren nog nie eens ge
start. En daar had de eerst zandgolf
mij te pakken. Zand en regen vielen
mee duizenden kilo’s ineens op mijn lijf.
Ik zag niks meer en ik voelde niks meer!
't Leste wak wies was da ’k over de
gtond rolde. Toen was alles donker.
Gosjemijne Giel, wa is da n aardig
gevuul as ge dood gaat! Ik keek al, of
ik gin engeltjes zag die mij op mijne
bromfiets naar de hemel zouwen laten
rijen, mar niks. Ik verzonk in 't niet en
voor mij was er gene wereld meer.
Dan wier ik aan mijn schouwers ge
trokken. Ik dee mijn ogen open en-
daar stond de duivel. Zo zwart as ne
inktpot hing ie over mijn lijf, 't Wier
wir opnieuw donker veur mijn ogen.
Toen hoorde ik 'n flauwe stem die zee:
„Harrie, ik ben t jongen, ik, Driek van
’t Uilekasteel”. Ik dee mijn ogen op
nieuw open en echt, t was Driek, zo
zwart as de schouw, van ’t zand en de
De zandhoos had mij onderste
en ik was zodoende
mijne cent gegaan. Driek had nog
van zijne fiets te komen en
zijn handen veur zijn ogen
wachten. Hij had wel gebid, zee-t-ie,
en snel ok, want er was nie veul tijd,
mar hij had toch nie beloofd da-t-ie er
gens naar toe zou gaan, net as ikke.
Van de rit is niks meer gekomen, we
waren te veul overstuur. Wij heboen
ons oren zo goed mogelijk uitgepeuterd,
en zijn naar huis gereeën. Nou Giel, ik
ben nie gauw bang van t weer, mar as
't mar lelijk genog doe dan hedde nie
veul praat.
Zeg ’t beste hé en zijt mar blij da k
nog heb kunnen schrijven, want ik was
er bijkanst gewiest.
Harrie van de Keutelberg.
Drie zomerdagen in zeven maanden
De juli-maand 1956, die deze week
met wind en koude buien afscheid nam,
is in bijna alle opzichten ver beneden de
maat gebleven. Bijzonder groot was het
tekort aan zonneschijn, waardoor deze
maand op één na de somberste van deze
eeuw is geweest. Te De Bilt werden
slechts 126 uren zonneschijn geregi
streerd, tegen 206 normaal. Een tekort
dus van 80 uren, dat bijzonder zwaar
weegt omdat de maand juni al een te
kort van 70 uren zon had opgeleverd.
De eerste twee zomermaanden zijn dus
gekenmerkt door een onstellende zon
loosheid.
In juli scheen de zon slechts een kwart
van de tijd dat hij boven de horizon
stond. Zelfs in de slechte juli-maand van
1954 was het aantal uren zon nog 12
groter dan in de afgelopen maand. Be
halve door zijn zonloosheid viel juli 1956
uit de toon door zijn bijzondere natheid.
Dit geldt echter niet voor het westen
van het land, want daar was de neer
slag in het algemeen ongeveer normaal.
Alleen de omgeving van Den Helder
kreeg tweemaal de normale hoeveelheid
neerslag. In de rest van het land viel
op de meeste plaatsen meer dan 100
millimeter en op enkele plaatsen zelfs
200 millimeter regen. De julimaand 1956
was daar ongeveer even nat als haar
voorgangster van twee jaar geleden.
Juli 1954 was echter ook in het westen
bijzonder regenrijk.
De temperatuursafwijking, die de afge
lopen julimaand vertoonde, was nog be
trekkelijk gering. Zij bedroeg te De Bilt
gemiddeld per dagliet minder dan een
graad, terwijl juli 1954 ruim 2,5 graad
te koud was. In De Bilt waren 20 van
de 31 dagen kouder dan normaal. Er
kwamen slechts twee zomerse dagen
voor, tegen 7 normaal. In totaal zijn in
De Bilt dit jaar nog slechts drie zomerse
dagen (maximum temperatuur boven 25
graden) geregistreerd, tegen 15 normaal.
Er is sinds het begin van de waarne
mingen in 1849 nog geen jaar geweest
dat tot 1 augustus nog maar zo weinig
zomerse dagen had opgeleverd. Alles
bijeen steekt deze julimaand alleen wat
de temperatuur en de neerslagshoeveel-
heid in het westen van het land betreft,
i gunstig af tegen die van 1954.
Televisie wordt momenteel in 26 lan
den en ongeveer 44 miljoen toestellen
ontvangen. Dat is te lezen in „World
Communications”, een 264 pagina’s tel
lend Unesco-rapport, dat onlangs is ver-
schenen.Er zijn uiteraard meer interes
sante feiten bijeengebracht in dit aan
pers, radio, film en televisie gewijde
studierapport, dat voornamelijk de ont
wikkeling van de genoemde media in de
afgelopen vijf jaar tot onderwerp heeft.
Zo staat er o.m. in te lezen dat TV de
snelste ontwikkelingsgang van alle me
dia heeft doorgemaakt, of beter gezegd
doormaakthet aantal toestellen over de
gehele wereld is in betreffende periode
verdrievoudigd
Omdat die ontwikkeling nog dagelijks
verder gaat en vele van de in deze uit
gebreide studie verwerkte cijfers betrek
king hebben op alweer een jaar of lan
ger achter ons liggende tijden, zal dus
de eerste zin van dit artikel ook de
waarheid wel niet helemaal meer dek
ken. Maar tenslotte is het een interes
sant uitgangspunt, ook al heeft het
feitelijk slechts betrekkelijke waarde!
V.S. bezitten 80 van alle T.V.-sets.
Van die 26 landen zijn er 19 in Europa.
Dat lijkt een bijzonder scheve verhou
ding, maar voor wie dat inderdaad
meent, zijn er andere cijfers genoeg om
hem weer in het rechte gedachtenspoor
te brengen. De Verenigde Staten van A-
inerika (1 land) bezitten 80 van al
le TV-ontvangers van de wereld.Enge- ontvangers per 1000 inwoners tegeno-
land volgt Amerika op de wereldrang- ver stellen. Maar de V.S. nemen nu een-
lijst, maar Canada (over de 1.000.000-maal een heel bijzondere plaats in: ten-
ontvangers-grens heen!en Rusland slotte hebben zij ook 44 van de 7400
volgen op de voet. De ontwikkeling van i zenders van de wereld onder controle!
TV in het laatstgenoemde land gaat op Het opmerkelijke verschijnsel in de ge-
het ogenblik, vooral in de laatste twee I hele ontwikkelingsgang van zowel pers
jaren, bijzonder snel (ook aan kleuren- als radio (TV is zo ver nog niet! is ech-
TV wordt heel hard gewerkt één te wel, dat de „winsten” het grootste
van
regeld experimentele kleurenprogram- gebleven gebieden en daar waar
kan worden van de Latijns-Amerikaan- hebben plaatsgevonden.
De Uitgever, ft
gen naailessen per week.
Na felicitaties die nu volgden, werd
koffie met gebak gepresenteerd.
Nu lieten de leerlingen zien, dat door
zang, spel en dans, geïnspireerd op oud-
Nederlandse volksliedjes met eenvoudi
ge middelen een feestmiddag goed kan
slagen.
Nog een verloting, een danklied en
dankwoord van de leerlingen en de voor-
zitter kon de feestmiddag sluiten.
DE GESLAAGDEN
Primaire Huishoudopleiding
Jeanna Aerts, Eugenie v. d. Broek,
Elly de Jong, Annie Kok (met lof), Ria
Peeters, Annie Siemons, Annie Wens,
Fien Willekens en Maria Wouters uit
1 Baarle-Nassau. Els Jacobs en Riet Kus-
ters uit Ulicoten.
1e Jaar vervolgklas naaien:
i Maria Antens, Ria van Gestel, Corry
i van Gils, Fien Schoenmakers, Germana
Smolders, Joke Spapen en Sisca Wille
kens uit Baarle-Nassau. Rina de Roy
en Trees Vlemmix uit Ulicoten. Franka
Baarle-Hertog.
2e Jaar naaikias:
Corry Olieslagers uit Baarle-Nassau.
Corry Koks uit Ulicoten, Jo de Bie,
Dezë Corrie v. d. Broek, Annie Michielsen en
de Nederlandse emigrant ons geeft. Men dejorandweergajage.
iiuiuii kan het samenvatten met de laatste
krachtbro„X j
vergeleken bij de kleine omvang van ons daar is de wereld ons vergezienr.
land. Onze Nederlandse emigranten zijn
doorsnee-Nederlanders. Daarom ben ik
er zekr van dat vrijwel iedere Nederlan
der meer en beter kan dan hij in onze
St. Annaplein (feestterrein). de onderwijsraad van de school, de, ou-
15.00 uur: Oude Gildedansen, vendel-
zwaaien en roffelen op het St. Anna
plein. Op het schietterrein schietwed
strijden voor buks, handboog, kleine
kruisboog op doel en staande wip. - - -
10^0 nnr- Uitreiking van de prijzen I uh te reiken diplomas. Burgemeestei
vanaf het bordes van het gemeentehuis de^rauw^ sprak
van Baarle-Nassau. bezjt van de kennis een diploma waarde-
19.30 uur: Feestavond op het bt. ol maakt, maar het gebruik van die
Annaplein met openluchtbal. De muziek kennis ten bate van ejgen gezin, andere
wordt verzorgd door Boerenkapel met i e.ezinnen en ten bate van de hele samen-
x_ 1r’rï'Töllirrö XAToi r» ctl lbo 1D
Elf meisjes mochten het diploma van Smoldefs, Joke Spapen en_ Sisca Wille-
IddLOLU mi -- --i ue LWCC-jaiiè1- --- - -
Schulte zodat de optocht nog mooier kan zijn ding in ontvangst nemen. 1
dan vorig jaar. i Tien meisjes ontvingen het diploma d. vioei uit
Opening van de loketten direkt na de van een jaar vervolgklas naaien na Pri- j
p o. I maire Opleiding, terwijl zes meisjes het
De bewoners worden beleefd verzocht tweede jaar vervolgonderwijs naaien
in de i K- Oomen uit CUa.tu,
VRIEND GIEL,
’t Had even goed gekund da ge nóóit
nog n brief ke van mij gezien had, Giel.
Waarom nie? vraagde! Nou da zal ik
oe vertellen, ’k Heb ne blik mogen wer
pen op ’t vergaan van de wereld, ’t
Was te zondagmiddag. Ikke en Driek
van 't Uilekasteel zouwen mee doen
aan de knobbelrit van de bromfietsklub.
Driek had veur éne keer de brommer
van hullien pa mogen lenen. En omda
ik naderhand nog mos melken en ok
nog gère efkes naar 't meiske ree, hak
gevraagd of ik nie in 't begin mocht
starten, samen mee Drieke. Nou daar
had Jo Buys en d'ander bazen niks op
tegen. Wij kregen ons kaart en konnen
beginnen. Wij zouwen t serieus aan
pakken. We begonnen mee de eerste
post bij Jan Koks alvast te missen.
Maar ja. da kwam omda we die nie ge
zien hadden. Bij Piet Hendriks ging 't
al beter. Daar stond de tweede post en
die konden we meepikken omda een
paar klein mannen er ons op attent
maakten, 't Ging goed veur ons doen!
We waren nu op weg naar Alphen-
Oisterwijk en we hadden achter ons
wel zo’n klein pruts buike aan zien
komen, maar daar letten we in t heetst
van de strijd niet op. Mee ne pracht van
ne zwier reeën we de Kiek op, glad
fout, maar ja da wisten we nie. Nou,
en net veur op de Kiek op da vlak
stuk daar gebeurde het. ’t Begon me
toch ineens te waaien en te donderen,
kollesaal. 'n Sturm, verschrikkelijk. En
zo onverwachts. We hadden de wind
recht in de rug. Ik denk och God nog
toe, as da mar goed afloopt. Ik kijk 'ns
voorzichtig achterom. Ne pikzwarte
wolk komt er achter ons aanrollen.
Nie deur de lucht Giel, neeën gadorie, p[at op de grond op beter weer liggen
over de grond. Gin een huis van
Alphen-Oisterwijk was er nog te zien
en ineens besefte ik 't. De wereld was
aan t vergaan. Boven op dieën zwarte
wolk zou Onze Lieve Heer wel zitten
en mee da ding zou ie de werld wel
plat walsen. „Van de fiets af,” riep
Driek die 't ok gezien had, „en gaan
liggen’’. Maar springt mar van oewe
fiets, as ze zo in oewe rug liggen te
douwen. Ik remde zo hard ik dier} mar
ik bleef veul te hard gaan om er af te
springen. Ik zag de wolken stobber op
mij af komen rollen, huizen hoog en t
was net of er veur allemaal van die
grote grijpklauwen aan zaten. Nog
cetten en kwaliteiten kan ook een kleine
maar met meesterlijke verfijning gesle
pen diamant zijn, die zijn warme stralen
in alle richtingen uitzendt.
Zo goed als onze emigranten, zodra
zij meer armslag verkrijgen, wijde pers
pectieven voor zich zien openen, welke
hun persoonlijke krachtbron tot zijn vol
le recht doen komen, geldt dit ook voor
ons volk. De ruimte is er en ligt voor ons
open. De normale mobiliteit van onze
bevolking over onze landgrenzen heen is,
bij voor de oorlog vergeleken, gehal
veerd. Meer dan het omgekeerde had
waar moeten zijn en wij moeten het waar
maken. Wij moeten voor alle facetten
van onze daadkracht nieuwe wegen vin
den om in deze wereld „erbij” te zijn en
haar met ons kennen en kunnen door
stralen. Dit is het inzicht, dat onze er-1 Würdt verzorgd door Boerenkapel met 1 gezinn(
varing met de Nederandse emigratie en grote bezetting. Gezellige Weinstube m leving
tx/rvirliTmAvcrnro I
Er hebben 32 gilden ingeschreven, I de twee-jarige Primaire Huishoudoplei-
dan vorig jaar.
