I I I PU ROL 1 WEKELIJKS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR DE GEMEENTEN ..nifli em mei QAADi clkia^AII RAARLE-HERTOG - CHAAM e. o. En.... I I MORGEN TE ALPHEN grote sacramentsprocessie op straat. ALPHEN EN RIEL - BAARLE-NASSAU - BAARLE-HERTOG - CHAAM IN DIENST VAN DE VOLKSGEZONDHEID i hoe heet de kleine Huidgenezing Land- en tuinbouw R. K. Huishoudschool Baarle-Nassau Nummer 22 Er zijn kinderen, die een hekel de dit onmogelijk maken. Harrie „naamkwesties” in de wë- zaterdag 2 juni 1956 lei ongewenst* men deze laag vaalt - wat v< men deze zaadj via vogels en krachtige zaden het volgend jaar „plotseling en zonder I aanwijsbare oorzaak” overal onkruid en slecht gras te voorschijn komt. Wanneer men deze laag niet wenst te verbranden - de beste oplossing - dan straks in oktober-november in de verse mest te worden verwerkt. Tonnen onkruidbestrijdingsmiddelen worden jaarlijks aangewend en duizen den manuren besteed aan het lastige en nadelige onkruid. Laat men thans den ken aan het voorkomen van de ont wikkeling van ongewenste planten. Men heeft dit voor een groot deel geheel zelf in handen. De huishoudschool in Baarle-Nassau is een rijksgesubsidiëerde Nijverheids onderwijs school en geen verlengstuk van de lagere school. Het bestuur van deze school is in handen van de N.C.B. te Tilburg. Hierdoor meent een enkeling, dat deze school meest bedoeld is voor meisjes van de boerenstand. Deze me ning is verkeerd, want deze huishoud school ten plattelande is opgericht om aan alle meisjes van Baarle-Nassau en Hoe vaak is die vraag al gesteld? Hoeveel aanstaande ouders hebben zich hierover al ’t hoofd gebroken? Hoeveel opa’s en oma’s, ooms en tantes, suikerneven en -nichten heb ben hoopvolle verwachtingen ge koesterd? En... hoe heet de kleine? Ja, hoè zou die kleine heten? Het is belang rijken dan men dikwijls denkt, die voornaam, want hij moet door het gehele leven meegesjouwd worden! „De naam komt dikwijls met de zaken overeen”, zei een oud-Hollands dichter. Nu, die tijd is wel grotendeels geweest. Want onze namen hebben doorgaans maar weinig met onze persoonlijkheid of ons beroep te maken. Vroeeger was dat anders. Toen was de naam tegelijk een visitekaartje. Speciaal in het Oosten verzon men bloemrijke namen: rozenknop, dauwdruppel, dage raad, zonnestraalvoor de dochter natuurlijk. De jongensnamen getuigden van andere idealen moed, kracht, han digheid werden daarin tot uiting ge bracht. Soms ook getuigden de namen van een diep-godsdienstige zin en helaas ook wel eens van zwaarmoedigheid en droefgeestigheid. En had het kind een maal een naam, die het als een „onge- lukskind” bestempelde, dan ging het als een getekende door het leven en dik wijls kwam het nimmer onder die schri- kelijke druk uit. Zodat het met recht 1 Uitgave van DRUKKERIJ DE JONG omliggende dorpen gelegenheid te ge ven nijverheidsonderwijs te volgen. Wat biedt nu de huishoudschool in Baarle-Nassau? A Primaire huishoudopleiding. Als de meisjes van de zesde klas van de lagere school komen en geen Mulo, M.M.S. of soortgelijk onderwijs gaan volgen, zul len zij naar een twee-jarige primaire huishoudopleiding gaan, die voor deze streek gegeven wordt op de huishoud school in Baarle-Nassau. Andere scholen waar deze zelfde opleiding aan verbon den is, zijn in Breda, Gilze en Tilburg. Deze primaire huishoudopleiding om vat vele vakken, zoals godsdienst, alge meen vormend onderwijs, kinderverzor- ging, handenarbeid, bloementeelt, enz. maar de naaldvakken, zoals patroon- tekenen, knippen, naaien, verstellen, en ook de huishoudelijke vakken, koken, huishoudelijk werk en wasbehandeling vormen het hoofdprogramma. De meis jes komen iedere dag naar school, be halve zaterdags. Na twee jaar ontvangen de meisjes dient het aanbeveling deze onderlaag nu en dan eens t~. eerst moet dan wijderd. In dez ica>’ den en nog eer!:üz-> van minderv. di een „ongelukskind” werd1 Toen het Christendom in Europa z’n intrede deed, veranderde dit. Men begon i de kinderen te noemen naar Bijbelse i figuren of heiligen. In enkele gevallen zocht men dan nog wel een zekere over eenkomst met de persoon, naar wie het kind genoemd was, maar dikwijls ook helemaal niet meer. De vreemde Ooster se namen werden in hun diepe betekenis door het Westen niet begrepen en zo geraakte de naam los van de persoonlijk heid. u De traditie van het „vernoemen ech ter, vooral op het platteland nog sterk, heeft al veel ellende teweeg gebracht. Moeilijkheden voor de ouders allereerst. Want al verzekerde grootmoeder met alle nadruk dat het haar niets, maar dan ook niets kon schelen of het kind naar haar werd vernoemd, men kende haar genoeg om te weten, dat ze bitter teleurgesteld zou zijn, wanneer dit niet het geval was. In de stad slijt het uit. Enerzijds is dat onverschilligheid en verval, ander zijds is er ook wel ontwakend begrip voor de betekenis van de naam in het leven. Dan breekt men met de sleur van liet kind naar ouders of andere familie leden te „vernoemen” en kiest zelf de naam, die men mooi vindt, hetzij om de klank, hetzij om de betekenis. Ja, die namen-op-de-klank, daar is ook nogal wat mee loos. Want te weinig mensen geven zich er rekenschap van, dat de naam zoveel mogelijk een „lands- cigen” karakter dient te dragen. We i 1: ebben een tijd gehad dat het Ingrids en i Kristin’s en Olafs en Eriks scheen te re genendat was in de dagen toen de dames al die Noorse „trilogieën” lazen en het Noorse Grietje (Ingrid) veel m- teressauter vonden dan haar Hollandse zusje. Op het ogenblik is er weer meer €2n neiging naar het ouderwetse, naar de Marijkes en de Elisabeths, de Jannen i en de Pieters. En dan de eigenaardige gewoonte om het kind drie of vier wel luidende namen te geven en er dan tussen haakjes de „noemnaam” onder te drukkenwaarbij de lezer vaak zeer moet puzzlen om het verband met een van de vier te ontdekken en zich af vraagt hoe het mag worden verklaard, dat Geertruida Alida Elisabeth Georgina in de wandeling „Ineke” zal worden ge noemd Meer verklaarbaar is het streven om al te onelegante namen een beetje te verfraaien. De Boukjes worden Bea s en de Grietjes Gre’s, de Tjitke’s, de Pietjes en Mietjes en Klaasjes en hoe ze meer mogen heten, grasduinen ijverig naar een behoorlijker visitekaartje, zelfs al behoeven ze zich voor hun naam waarlijk niet te schamen. Het is een feit, dat menig kind een minderwaardigheidsgevoel te danken heeft aan zijn of haar naam. En de ouders die namen geven, dienen er wel aan te denken, dat het kind zelf die naam zijn hele leven zal moeten mee- dragen. L. u- hebben aan hun naam, omdat ze er m de klas om uitgelachen worden, die doods benauwd zijn iedere keer, als die naam voluit wordt gelezen. Er zijn bruiden die met angst en beven het ogenblik tegemoetzien waarop zal worden ont- l huid, dat de leuke moderne Nelly eigen lijk Pietertje heet. Maar anderzijds wor den dan ook heel wat mooie, oude na- men verknoeid en vraagt men zich af, hoe de mensen ertoe kunnen komen, om een meisje, dat Machteld heet, als „Mak kie” aan te spreken. „What’s in a name?” vraagt Shakes peare. Wij zouden willen zeggen: een heleboel. Een naam kan geluk en vrede betekenenze kan ook veel narigheid en stil verdriet meebrengen. Men maakt zich druk over wat allerlei familieleden wel zullen zeggen, men geeft vrij baan aan eigen fantasie, op hol gebracht door romannetjesen dat alles over het hoofd van het zuigelingetje heen, dat zelf geen „zeg” in deze dingen heeft en er juist het nauwst bij betrokken is. Wanneer alle ouders zich hiervan be wust waren, zouden er heel wat minder onaangename „naamkwesties” in de wé reld zijn. Het is een prettig verschijnsel, dat de melkmachine in ons land op steeds rui mere schaal in gebruik genomen wordt. Dit is wel bijzonder verheugend omdat op deze wijze de arbeidsproduktiviteit opgevoerd wordt en tevens het tekort aan goede handmelkers ondervangen wordt. Als een bezwaar wordt vaak gevoeld hét feit, dat de melkmachine een zeker onderhoud vergt, waar dan te veel tijd Dit jaar trekt de processie naar Barbarakapel. Om 2 uur opstellen van I de stoet in de Molenstraat en Heuvel straat. Iedere Orde-Commissaris (esse) zorgt dat het beeld of schilderij zaterdagmid dag of zondagmorgen versierd wordt m de noodkerk en er zondagmiddag dra gers aanwezig zijn. Laat niemand ach-1 terwege blijve! Onze leus isZoveel mo gelijk in de processie meegaan en mee bidden. Laat alles zo ordelijk mogehjk verlopen. De volgorde van de stoet is als volgt Groep 1 Ruiters met vlaggen, Orde Com missaris Henk Backx; Groep 2 Twee misdienaars in blauwe toog; Groep 3 St. Lambertus Boerenbond O. C. Adr. Oomen; Groep 4 Sint Willibrordus Jonge I Boerenstand O. C. Frans Verhoeven; Groep 5 Kabouters O. C. Oehoe Riet Re- meyssen; Groep 6 Sint Hubertusbeeld Jagersvereniging O. C. M. Hermans, Groep 7 Sint Martinusbeeld Druisdijk O. C. Adr. Huyben; Groep 8 Harmonie O. C. Alf. de Jong; Groep 9 Welpen O.C. Akela Tiny Backx; Groep 10 St. Willi- brordusschilderij Duivenverenigmg P-V. Alphen Vooruit O.C. Jan van Bergen, Groep 11 St. Benedictusbeeld Looneind enz. O.C. C. van Gorp; Groep 12 St. Jan St. Janstraat O.C. M. van Loon; Groep MIJN BRIEFKE NAAR CANADA Vriend Giel, Eigenlijk is 't de beurt van Driek om te schrijven, mar dieën jongen heeft 't zo druk nou dat ze bij hullie op t Uilenkasteel mee ne bulldozer bezig zijn dat ie nog gin tijd hé om te eten in de plak van te schrijven. En daarom is hier vriend Harrie weer, die oe toch o zo moeilijk kan vergeten. Zeg Giel, volgende week 10 juni is 't weer tour de Kiek jong, en wij zijn hier achter bij ons mee geweld bezig om van te maken. En weet- te wa 't voornaamste is? Ik doe ok mee. Ik heb mij eigen al bij Jos Manders gemeld, 't Was goed zee fos, heel goed en ik moest maar hard rijen zee tie, dan was ik zeker eerst. Ge wit hoe fos da zeggen kan. As ge die hoort praten, zouwde echt gaan geloven, da ge 't mee 'n bietje geluk nog kunt win nen ook. Nou winnen, da misschien nie, maar ik geef oe heilig op 'n briefke da k er nog al eens ne streep van langs zal gaan, Giel. Ik heb zo al voorgeno men hoe ik 't zal doen. Nou éérst nog een week oefenen en iedere avond min stens drie keer mee geweld rond „De Kiek", 'n aai meer eten, hak gedocht en drie dagen van te veuren mijn kuiten alvast insmeren mee potvet. Da s goed zeggen ze, dan worren de spieren soe- pel en 't schijnt dat da mot. En gin bromfiets meer rijen van te voren en op z’n ouwerwets gaan vrijen te zon- L dag, gewoon mee n fiets die ge zelf mot trappen. En op de dag zelf zeker op tijd zijn, hak gedocht, dan kunde véuraan gaan staan en da schilt alvast 'n heel stuk. En méé da 't startschot valt... weg... op niemand meer wachten, gewoon van begin af er op as 'ne bok op 'n haver kist. Ge mot net doen of ge t op staal hebt, al mot er meer veur doen as ge kunt. Ge mot de ander gewoon bang maken, zó hard motte wegschieten en nimmer omkijken, want ge zou in n sloot rijden en da risico kunde nie nemen. Jongen, Giel, wa zal 't er opgaan, 't Vuur zal uit de haaibossen springen en 't zal n algemeen gezegde worden: „Wa gaat er dieën Keutel toch op, mot te zien en spieren as da manneke hé, net kartouwen' En da zal dan de kracht zijn van die extra aaier die ik van de week nog zuuk te eten. Nou Giel, en as ik 't zo dan vol hou, en ik rij ze allemaal kwijt, ben ik toch eerst, en wordt mijne naam toch toegevoegd aan de tour de Kiek-mannen! Nie dan? Wezenlijk Giel, nou ik zo zit te schrij ven ga 'k echt geloven da k ’t kan win nen temeer da Fina speciaal ginder ach ter van de Strumpt af zal komen om mijn aan te vuren en te supporteren en om (as 't nodig is) mee emmers kou water mijne kop koel te houden, want wilde geloven Giel, dat er niemand zo veel deugd van zou hebben as mijn meske, as ik Tour de Kiek 1956 eens kon winnen. Houwen ze bij jullie in Ca- 1 nada ok wel 'ns ne Tour de Kiek? O, neeë, da kan nie, bij jullie hebben ze nog nie eens ne Kiek. Giel, 't beste hé, ik ga trainen. Je vriend, van de Keutelberg. - is Rochus E.H.B.O. O.C. Ann van Gorp; Groep 14 St. Donatus Verkenners O.C. Hopman Sjef Mulders; Groep 15 St. Barbara Goedentijd O.C. Jeanne Ver hoeven; Groep 16 St. Blasius V.K.A.J. O.C. B. v. d. Broek; Groep 17 St. Jozef beeld Jonge Boerinnen O.C. Jeanne Vaarten; Groep 18 St. Bonifatiusbeeld Gidsen O.C. Guido Anny Oomen; Groep 19 Vaandel H. Familie O.C. Jos de Jong en C. Kleiren; Groep 20 O. L. Vrouw Oisterwijksestraat O.C. Net Segers; Groep 21 O. L. Vrouw K.A.J. O.C. Sjef Driessen; Groep 22 O. L. Vrouw Bos hoven O.C. Riet Roelands; Groep 23 O. L. Vrouw Terover O.C. Gerda Kools; Groep 24 De twaalf beloften van het H. er ne grote tour Hart O.C. Toos de Roy; Groep 25 Schilderij O. L. Vrouw van Altijddurende Bijstand Middenstand O.C. Piet van Ber gen; Groep 26 Bedevaartsprocessie naar Kevelaar O.C. Adr. Segers; Groep 27 Missievlag O.C. Liza Koks; Groep 28 Dameszangverenigmg „Avanti” O.C. Cor Oomen; Groep 29 K.A.V. O.C. Marie Krijnen-Wildhagen; Groep 30 Alphens Mannenkoor O.C. A. Huyben; Groep 31 Schilderij „Calvarie” Bond Oud-Strijders O.C. Jos Manders; Groep 32 Schilderij O. L. Vrouw v. d. Rozenkrans K.A.B. O.C. Frans van Elderen; Groep 33 H. Hartbeeld Kwaalburg O.C. Jan de Jong; Groep 34 Kerkelijk Zangkoor O.C. Adr. Reyns; Groep 35 Processiekruis en re likwie van het H. Kruis; Groep 36 Mis dienaars in rode toog O.C. Arn. Oomen, Groep 37 Geloof-Hoop-Liefde drie bruid jes; Groep 38 Vaandel van het H. Sacra- 1 ment O.C. H. van Dijk; Groep 39 Burge meester en Wethouder en Raadsleden, Groep 46 Kerkbestuur; Groep 41 Eerw. Zusters; Groep 42 Bruidjes O.C. Marleen Mulders en Els Remeyssen; Groep 43 Misdienaars in witte toog. H. Sacrament. Confrérie; K. A. Afdeling Vrouwen O.C. Luce Verheyen-Brouwers; Dragers van het Baldakijn: Kees van den Broek, Wim de Jong, Tinny de Valk, Ward Mulders, Leo Baeten, Antoon Verheyen, Adr. Bro- sens, Jan Roelands. Algemene Orde Com missarissen: P. de Vuyst, P. van Eyck, Arn. Oomen. OPMERKINGEN 1 De beelden en draagbaartjes kunnen vanaf zaterdagmiddag afgehaald wor den in de noodkerk. 2 Zondagmiddag te 2 uur opstellen van de processie in de Molenstraat en Heu velstraat. Iedere groep stelt zich op, voorzien van verenigingsvlag achter ’t op de straat aangegeven nummer. 13 De Orde Commissaris(esse) zorge: a) dat het beeld of schilderij versierd wordt in de noodkerk; b) dat er dragers zijn voor het beeld of schilderij; c) dat tussen de groepen drie meter afstand bewaard wordt; d) dat er hardop mee gebeden wordt. 4 De Orde Commissaris gaat in de pro cessie links van de groep. 5 De parochianen worden verzocht de ramen van de huizen, waar de processie voorbij trekt te versieren, door het H. Hartbeeld op een zichtbare plaats op te stellen met brandende kaarsen en bloe men. 6 De parochianen, die niet in de pro- I cessie meegaan, worden beleefd verzocht de nodige eerbied en stilte te betrachten en flink mee te bidden. 7 Na de processie worden de baartjes met beelden ordelijk in de zijgangen van I de kerk neergezet. 8 De Orde Commissaris van elke groep wordt verzocht steeds voor te bidden, I tenzij klokkengelui, zang of harmonie 9 Iedereen geve zijn volledige steun aan de Orde Commissaris bij het samenstel len van de groep en volge zijn aanwij zingen stipt op. Het Comité. Baarle-Nassau De tijd voor het opgeven van leer lingen voor de verschillende scholen is er weer. Voor U echter tot opgave over kunt gaan, is het noodzakelijk goed te weten, wat voor school het is, waarheen U Uw kind laat gaan en welke mogelijk heden de school heeft. Het beste kan dit U door de schoolleiding verteld wor den. in zou gaan zitten. Wanneer echter het onderhoud op systematische wijze ge- daan wordt, dan valt het tijdverlies nog erg mee en de levensduur van de ma- chine wordt aanmerkelijk verlengd. Bijzondere aandacht moet aan de ver- schillende rubber onderdelen worden ge schonken. Bij het onderhoud daarvan dient er op gelet te worden dat: 1. het reinigen ervan plaats heeft vóórdat de melk kan opdrogen, daar anders de rubber wordt aangetast; 2. het gebruik van alle soorten zeep wordt vermeden, eveheens in verband met de aantasting van de rubber. Dus direct na gebruik de tepelhouders pakkingen en slangen doorspoelen. Voor een wekelijkse, speciale schoon maakbeurt kan gebruik gemaakt worden van een soda-oplossing in warm, maar vooral niet kokend water. Na doorspoelen verdient het aanbe veling de onderdelen op een rek te plaat sen, dat niet in het volle licht is gesteld. Een voordeel van een systematische reiniging is nog, dat de slijtage door te veel demonteren wordt tegengegaan. Goed onderhoud betekent altijd: kos tenbesparing. Na de strenge winter zijn de meeste hooivoorraden geheeLen al uitgeput. In vele gevallen was dat de belangrijkste reden dat het vee nog zo vroeg in de weide verscheen. Het weelderige voor- jaarsgras lokte dit jaar niet Als straks - evenals het vorig jaar wederom zo laat - de hooioogst aan de gang is, is er meestal weinig tijd om aan- dacht aan de onderlaag in het hooivak l of de hooimijt te schenken. Toch ver- -r ZO te vernieuwen. Maar ag worden ver- komen duizen-1 ■n zaadjes voor grassen (die meestal het ee. en van aller-1 en. Deponeert er op de mest- 't - dan geeft :ht levenskans; •den de kiem en der verspreid met als gevolg dat nog dit jaar of anders het volgend jaar „plotseling en zonder aanwijsbare oorzaak” overal onkruid en slecht gras te voorschijn komt. Wanneer men deze laag niet wenst te verbranden - de beste oplossing - dan moet zij bij de mestvaalt worden afge- dekt om -- In 1956 zijn meer dan 595.000 gezins hoofden lid, van het Wit-Gele Kruis, d.w.z., dat ongeveer 3.000.000 katholieke Nederlanders samenwerken in de zorg voor eikaars gezondheid. Van deze ruim 595.000 leden wonen er in Brabant en Limburg 300.000, in de Noordelijke pro vincies en Zeeland dus plm. 295.000. In Groningen werd het Wit-Gele Kruis niet gevestigd. In de overige provincies telt het Wit-Gele Kruis niet minder dan 633 afdelingen. In de provincies Noord- Brabant en Limburg zijn tezamen 327 afdelingen van het Wit-Gele Kruis werk zaam. Deze afdelingen lopen wat haar omvang betreft uiteraard nogal uiteen. De kleinste omvatten meestal niet meer dan enkele honderden leden, in de grote steden treffen we forsere cijfers aan; de afdeling Rotterdam b.v. zag haar leden tal in het afgelopen jaar met ongeveer 15.000 stijgen tot rond 30.000. In alle afdelingen, die een web van ge zondheidszorg over Nederland weven, werken onze 1050 wijkverpleegsters on verpoosd aan curatieve en hun paeven- tieve taak. Dat deze taak geen sinecure is moge blijken uit het feit, dat zij m 1955 gemiddeld ieder ruim 4.000 bezoe ken aflegden. Het door alle verpleegsters in het af gelopen jaar afgelegde aantal bezoeken kan daarom gesteld worden op meer dan 4 miljoen. Het aantal bejaarden, dat in deze bezoeken werd betrokken groeit crpprlc uit Bü een’ in 1955 door het Wit-Gelë Kruis ingestelde landelijke enquête is gebleken, dat in de onderzochte afdelin gen 30-35 van het aantal bezoeken van de wijkverpleegster werden gebracht I aan bejaarden. In Limburg waren in I 1952 niet minder dan 53% van de pa- 1 tiënten van de wijkverpleegsters ouder B dan 60 jaar, terwijl daar toen 11% van I de werktijd van de wijkverpleegster werd gegeven aan de verzorging thuis van I 70-jarige en ouderen Al zullen deze cijfers overal niet gelijk I staan aan die in Limburg, toch kan vei- I lig gesteld worden, dat het aandeel van het Wit-Gele Kruis met zijn 1050 wijk- I verpleegsters en de hygiëne van de be- I ja arden reeds op dit moment al zeer aanzienlijk is. Dat is evenzeer het geval bij de zorg voor het pas begonnen leven. Met haar kraamzorg bestrijkt het Wit-Gele Kruis een steeds groter wordend aandeel van i de Katholieke geboorte (in 1955 in Over ijssel b.v. 75%, in Brabant b.v. 67% en in Gelderland 35%). 71 kraamcentra van het Wit-Gele Kruis in Nederland en evenzovele vei lige airs-trips van de ooievaar. Ruim 1500 kraamverzorgsters, gediplomeerden en leerlingen, werken voortdurend m deze belangrijke tak van de hygiëne voor Moeder en Kind, in dienst van het Wit-Gele Kruis. oksels fris door Purol-poeder ONS WEEKBLAD t i - - -■^■1» Huidzuiverh eid-Huidgezondheid Het onderhoud van de melkmachine Voeten en WIE ONKRUID ZAAIT

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Baarle-Nassau - Ons Weekblad | 1956 | | pagina 1