I
I
I
I
I
KWAM BIJEEN
I
Pracht indlh
handen
WEKELIJKS NIEUWS- EN^ADVERTENTIEBLAD VOOR^DE GEMEENTEN
ALPHEN EN RIEL - BAARLE-NASSAU - BAARLE-HERTOG - CHAAM e. o.
van
Brandweerkazerne
Bedevaart Chaam
A
S
I
Baarle-Nassau geopend.
zonder valscherm
Wat verloren ging RAAD VAN ALPHEN
:en dieptesprong
4800 meter
I
MIJN BRIEFKE NAAR CANADA
DRUKKERIJ DE JONG
zaterdag 26 mei 1956
1
tingen tegenover God
Waarin wij zijn gesteld.
M. Morard-Barras.
den en hunne dames aan een diner in
hotel „Het Wapen van Nassau”, terwijl
de kazerne werd opengesteld ter bezich
tiging door het publiek.
omdat de sakramentele waarde van het
huwelijk niet meer wordt erkend. Man
en vrouw, die elkander niet trouw zijn,
verliezen ook de trouw tegenover hun
kinderen. Zo gemakkelijk staan zij deze
dan af aan de zorg van instellingen en
aan de zorg van de staat. Het overlaten
van de ouderzorg aan anderen, behoorde
toch een hoge uitzondering te zijn. Ook
Dinsdag 22 mei vierde de vrijwillige
brandweer van Baarle-Nassau haar 35-
jarig bestaan en ter dezer gelegenheid
werd ook de nieuwe brandweerkazerne
officieel geopend, ’s Morgens om 7.30
uur werd er in de parochiekerk een H.
Mis opgedrageir voor de levende en over
ledene leden van het corps. Om 13.30 uur
vond de inzegening der lokalen plaats
door Kapelaan Donkers. Hierna vond de
officiële opening plaats en de overdracht
van het materiaal. Door loco-burgemees-
ter A. de Vet werden op deze dag ook
een 4-tal onderscheidingen uigereikt. De
heren P. H. Harmsen, H. van Gompel en
A. Verschueren die vanaf de oprichting
lid zijn werden onderscheiden evenals
de heer J. Gulickx die 30 jaar in dienst
van het corps is geweest. Aan brand
wacht L. Verschueren die in zijn vrije
tijd een complete brandwacht in minia
tuur vervaardigde hetwelk als instruc-
tie-materiaal dienst zal doen, werden
woorden van dank en lof gericht terwijl
hij een geschenk onder couvert in ont
vangst mocht nemen.
De receptie in het instructie-lokaal
werd door velen bezocht, terwijl ook
bloemstukken en schriftelijke gelukwen
sen getuigden van het medeleven van
autoriteiten en bevolking, ’s Namiddags
werden er demonstraties gegeven met
het nieuwe materiaal op het St. Anna-
plein. ’s Avonds verenigden zich de le-
In de oorlogsjaren die achter ons lig- i
gen, hebben heel wat mensen de wonder
lijkste avonturen beleefd en velen zijn bij
alle oorlogsonderhandelingen vaak op
het nippertje aan de dood ontkomen
In dit verhaal willen wij eens vertellen
hoe een Engels sergeant aan de dood
ontsnapte, hoewel hij zonder valscherm
uit een brandend vliegtuig sprong, dat
cp 5000 meter hoogte boven Duitsland
vloog.
Het was de oudejaarsavond van het
jaar 1943. Een Lancaster vliegtuig was
in Engeland opgestegen om een vlucht
naar Berlijn te maken. In het vliegtuig
bevonden zich de 21-jarige segeant N. S.
Alkemade, die in het burgerleven tuin
der was in Mountsorrel nabij Lough
borough, maar in de oorlog dienst deed
als kanonnier in de achtertoren van een
La ncaster-bommenwerper
Toen de bommenwerper naar Berlijn
vloog, maakte Alkemade zijn veertiende
tocht naar Duitsland. Na deze tocht op
Oudejaarsavond was hem 14 dagen ver
lof toegezegd, welk verlof hij wilde be
nutten om in het huwelijk te treden.
De reis naar Berlijn verliep zonder
stoornis. De bommenlast werd uitgewor
pen, gevolgd door een lading brandbom
men. Daarna werd de terugtocht aan
vaard. De bemanning van de Lancaster
verlangde naar huis en naar spek met
eieren, welke op het vliegveld als ont
bijt op Nieuwjaarsmorgen wachtten.
Het was een heldere nacht, zonder
maan, maar met vele sterren. Men
vloog op een hoogte van 6000 meter. In
de achtertoren was het bijtend koud,
maar Alkemade voelde zich lekker in
zijn gevoerde lederen vest en broek en
zijn electrisch verwarmde laarzen.
Men vloog in de richting van de Ne
derlandse grens en de gordel van jacht
vliegtuigen van de Duitsers was zonder
ongelukken gepasseerd.
Eensklaps klonk er echter een hevige
slag in de neus van het vliegtuig. De
zware kist helde plotseling scherp naar
stuurboord, herwon haar evenwicht nog,
maar sidderde en trilde verder in al de
geledingen van haar gebinte. Ook in de
richting van de staart klonken zware
ontploffingen.
Alkemade dacht dat het treffers
moesten zijn van 20 mm kogels en hij
speurde met alle aandacht naai’ de vij
andelijke vechter. Toen klonken twee
zware ontploffingen vlak bij zijn oor en
twee kogels troffen de toren. Een stuk
glas sneed een gapende wonde in zijn dij.
De oliepijpen van de toren sprongen
open en de stromende olie brandde al.
Door de telefoon kon hij met zijn pi
loot spreken.
„Hallo schipper, onze kist staat van
voor tot achter in brand!”
„Ik weet het. Stuurbood begint ook
De bedevaart naar Chaam, ter ver
ering van O. L. Vrouw, Hulp der Chris
tenen zal dit jaar gehouden worden op
zondag 27 mei a.s.
Teneinde deze bedevaart zo ordelijk
mogelijk te doen verlopen, is hiervoor
een schema opgesteld, waaraan alle deel
nemers worden verdocht zich te houden.
Alle bedevaartgangers verzamelen zich
tegen half 3 op de Ulicotenseweg, waar
onder leiding van orde-commissarissen
de processie wordt opgesteld.
De volgorde van de processie is daar
bij bepaald als volgt: Voorop gaan de
ruiters van Chaam, daarna de parochie
Chaam, vervolgens de parochie Alphen,
Baarie-Nassau, Baarle-Hertog, Bavel,
Helaas is in het gezinsleven het ge
voel voor juiste waarden verloren ge
gaan. De begrippen: trouw en onbaat
zuchtigheid, hebben velen vergeten.
Echtgenoten zijn zich niet meer voldoen
de bewust van de werkelijke betekenis
van het leven. Zij erkennen in hun huwe
lijk Gods rechten niet meer en vergeten,
dat zij juist als echtgenoten gekozen
werden om God in zijn scheppingswerk
bij te staan. Zij vergeten de waarde van
de echtelijke liefde, verlaten elkander
1
bij de eerste onderlinge meningsverschil
len, stichten een nieuw gezin en bekom
meren zich vaak niet meer om hun kin
deren.
Wat bleef er over van de waarde van
het ouderschap? Kinderen eren hun
ouders niet meer. Daarvoor in de plaats
is een soort gedwongen kameraadschap
gekomen. Er is geen orde en regelmaat
meer in het gezin; onder de jeugd heerst
een geest van opstandigheid tegen het
gezag.
Het begrip trouw is verloren gegaan,
op deze manier. Alkemade was kalm
toen hij zijn zieltogende Lancaster ver
liet. Even flitste het door hem heen, dat
het Oudejaaravond was; de laatste
avond in zijn leven. Toen sprong hij.
Weg van de vlam die achter hem bleef,
weg naar de aarde in duizelingwekken
de vaart. Hij viel met zijn hoofd naar
beneden, steeds sneller, tot zijn lichaam
de hoogste snelheid bereikt had. Af en
toe wentelde Alkemade’s lichaam eens
om en toen maakte de grote snelheid
hem bewusteloos, ongemerkt zou hij te
gen de aarde te pletter slaan
Drie uur later hij stelde het later
zelf op zijn horloge vast opende Alke
made zijn ogen en zag sterren boven
zich schitteren. Ze zaten tussen denne-
takken. De man voelde zich rustig en
zeer gelukkig.
„Ik leef,” murmelde hij verbaasd. Hij
leefdè, inderdaad. De sergeant begon
met de ontleding van zijn toestand. In
stinctief voelde hij aan zijn lijf. De te
nen werkten. Hij bewoog zijn voeten,
armen en benen. Zijn halswervels waren
gaaf. Alles scheen in orde te zijn maar
zijn rechterknie was verkleumd.
Alkemade draaide zich rollend om en
bemerkte, dat hij begraven lag in ’n dik
zacht tapijt van sneeuw, ongeveer an
derhalve meter diep. Vandaar dus de
koude.
Pas later werd hij er zich van bewust,
dat de sneeuwvacht hem het leven ge
red had. Hij was in een dennebos te
recht gekomen en vallend van tak tot
tak was de geweldige schok van de val
gebroken.
van eigen persoonlijkheid gaat dan ver
loren. Men durft niet meer in eigen bin
nenste te kijken en men wil zich niet
meer beheersen. Er is geen verzet meer
tegen de schijnwaarden en de bedriege-
lijke leuzen, die ons dreigen te over
heersen.
E,en overdreven streven naar onaf
hankelijkheid is het gevolg van gebrek
aan trouw. Onder het motto„respekt
I voor elkanders vrijheid”, worden kinde-
I ren vrij gelaten in de keuze van hun
I vrienden en vriendinnen, in de keuze
I van hun lektuur. Men wil hen niet meer
beschermen en behoeden. Ieder zoekt
I zijn vermaak buiten het gezin. Men is
I binnen de muren van het ouderlijk huis
onverschillig voor elkander. Er is geen
sfeer meer, geen traditie.
Het begrip onbaatzuchtigheid is ver
loren gegaan. Vele echtgenoten beschou
wen het huwelijk nog slechts als een
overeenkomst, waar beide partijen zo
veel mogelijk voordeel uit moeten halen.
Maar zo zullen ze het geluk niet vinden,
want geluk bestaat uit het goeddoen aan
anderen. Werkelijk geluk is, de naaste
onbaatzuchtig liefhebben.
De Kerk houdt ’n vlam brandende, die
met zijn gloed en warmte de christenen
kan opwekken tot die ware naastenlief
de. Deze naastenliefde is tevens de beste
vorm van Apostolaat. De geest van
Apostolaat moet niet alleen de leden van
de katholieke aktie bezielen; wij moeten
allen door ons christelijk leven ’n voort
durend apostolaat beoefenen.
Het gevoel voor bovennatuurlijke
waarden ging verloren; welnu, wij zul
len ons moeten toeleggen op zuiverheid
van inzicht. Want door zuiverheid van
inzicht en bedoelen, zullen wij werkelijk
waarden van ’t leven weer terugvinden.
In de opvoeding b.v. moeten we de
kinderen leren inzien, dat niet het blin
delings vertrouwen op ’de goedheid van
de natuur ons moet leiden, maar Gods
steun voor de opvoeder en voor het kind
de beste waarborg zijn voor goede resul
taten.
Zuiverheid van inzicht heeft de jeugd
nodig, om het goed te kunnen kiezen.
Zuiver inzicht zal naar warmer belang
stelling voor de grote christelijke schrij
vers en denkers van deze tijd leiden. Het
is belangrijker de waarden van de Sa-
kramenten te kennen dan de betekenis
van de atoomsplitsing. Belangrijker de
diepe zin van het Misoffer te kennen
dan de nieuwste roman of dichtbundel.
Verwarring van vele begrippen, een
grotere waardetoekenning aan het intel-
lektuele denken dan aan het geestelijk
leven, leiden tot twijfel en onzekerheid.
Zuiverheid van geest leert ons onze
plichten zien en geeft ons in vele pro
blemen het juiste inzicht.
De trouw ging verloren; welnu; wij
stellen er de geest van gehoorzaamheid
tegenover. De gehoorzaamheid, die wij
Van onze kinderen mogen verlangen,
moeten wij eerst zelf hen tot voorbeeld
stellen. Wij moeten zelf eerst gehoor
zaam zijn aan onze plichten van staat,
gehoorzaam zijn aan onze eigen verplich-
tingen tegenover God en de positie,
te branden. Wij zitten vol gaten. Jongen, iets van,
wij moeten over boord wippen.”
Alkemade duwde de deuren van de
toren open en bereikte het gebinte. Het
was hem om zijn valschermpak te doen.
Tot zijn ontzetting merkte hij, dat de
nauwe tunnel in lichter laaie stond. De
zijdelinkse tanks waren gebarsten en de
benzine brandde overal. De vlammen
vraten alles weg tot bij de deuren van
de geschutstoren en daar hing Alkema
de’s valschermpak. Het hele pak was
echter reeds verbrand.
De sergeant voelde dat hem geen tijd
overbleef om lang te aarzelen; zijn
broek en vest begonnen reeds te bran
den. Hij had een keuze tussen levend
verbranden in het vliegtuig of de sprong
naar de aarde zonder valscherm. De keu
ze was niet moeilijk; in de helse seconde
koos hij het laatste. De sprong in de
dood.
Toen werd de sergeant ineens klam;
in zijn hoofd waren haast geen gedach
ten meer. Engeland zou hij niet terug
zien, noch zijn bruid. Het veertiendaagse
verlof was ook niet meer nodig.
De toren was nu een gloeiend fornuis.
De hele kist brandde als een fakkel.
Toen de deur van de toren opengeduwd
was, stroomde koude lucht binnen en de
sergeant berekende, dat de machine nu
zeker een 1000 meter gedaald moest zijn.
Maar het bleef toch nog altijd circa 5000
meter en zonder valschermGod, sta
me bij.
Vrees had hij niet. Op al zijn tochten
naar Duitsland had hij geweten dat de
dood zou kunnen komen, maar toch niet
Beste Giel,
Job, den erme Job, daar hedde wel
'ns van gehoord hé Giel, nou zo erm
ben ik, Harrie van de Keutelberg, nou
ok, Gos wa hé ’t met die Pinksterdagen
geld gekost. As ze nou 'ne optocht
hielden mee lege portemonnaies, dan
kon ik veurop gaan. In die van mijn zit
gene rooie cent meer in. Hoe da ge-
komen is? hoor ik oe al vragen. Och,
d’r is te veul te doen. Motte horen.
Eerste Pinksterdag naar Scherpenheu
vel geiviest. Ge wit da doen we ieder
jaar. Maar nou van 't jaar veur de eer-
se keer mee 't meske, dus overal dub
bel betalen. En as ge ginder dan zo
langs die kraampkes gaat, dan wilde
ze wa geven ok natuurlijk, en veur da
ge wit, zijn oe frangen op. En dan, in
Ulicoten was 't twee dagen fancy-fair.
Da motte ok nie uitvlakken. Ge mot oe
eigen daar natuurlijk ok laten zien.
Overal doede’ne keer aan mee en ge
proeft overal ns van. Ge koopt n lotje,
ne keer of vier, vijf zelfs, want ge wilt
oe eigen nie laten kennen. Integendeel,
ge wilt laten zien da ge van Alphen
komt. Maar 't neemt nie weg da ge
seffens wa geld kwijt bent, 't Pree da
ge krijgt is wel voor op te maken zulde
zeggen, maar ge wilt er toch mee toe
komen ok. En tussenin zijn we in Baal
nog naar 't circus gewiest. Ik had er
expres al niks van gezee dat er da in
Baal een stond. Maar jawel ze had er
van gehoord, en omda ze ooit nog mar
éne keer 'n circus gezien had, wou ik
ze daar toch ok weer nie van terug
houwen, maar 't was toen weer twee
kaartjes van zoveel, want ge gaat toch
nie op de laagste rang zitten. Ik heb
er da allemaal gère genog veur over,
da wil ik nie zeggen, maar 't is toch
veur 'n jongen tegenwoordig nie ge
makkelijk om mee t pree rond te ko
men. Nou kan ik nog van geluk spre
ken, dat mijn Eina heel bescheiden is
en mee 'rï bietje content, maar ik be
klaag toch de jongens die n meske
hebben, die alles gezien en overal ge
wiest motte zijn, eer ze tevreeën zijn.
En nou te zondag is 't Loverse ker
mis. Ik hoor wel daar zullen we ok
weer op af motte, want daar heeft ze
familie wonen. Ze wou daar 'ns lekker
gaan dansen, zee ze en wa doede dan
as mee gaan? Maar af fijn, ik zal ons
moeder nog ns schoon aanpraten en
dan krijg ik misschien weer wel n
bietje extra. Ik zal mezelf wel redden.
Den Driek had 't ok al veel centen
gekost, heurde ik wel en die vrijt nog
steeds nie. Hij had Pater van den Hout
die onderhand weer terug naar de mis
sie gaat en te zondag in alle missen
preekte, flink wa gegeven. Tweede
Pinksterdag had ie in Baal eerst naar
't voetballen van Pater Bernaerts ge-
Aiest en enkele lotjes gekocht dus hij
was nogal eens in de goei werken ge
sprongen) en daarna was ie af gezakt
naar de grote Vlaamse Kermis van
Dosko en later had ie nog op het bal
gewiest bij Adriaensen van de duiven.
En hij beweerde da 't dan net zoveel
kost as n meske vrij houwen, t Kan
goed zijn!
Is er bij jullie daar in Canada zo ok
nogal vertier Giel, of kunde daar nooit
nergens naar toe? Klier kunde tegen
woordig alles nie bijhouwen.
Giel, tot nog 'ns hè manneke, veel
groeten van al de Keutels, maar t
meest van HARRIE.
Langzaam bewoog hij zich in de rich
ting van de plaats, waar het bos niet zo
duister was. Hier was de sneeuwlaag
veel dunner, hoogstens 30 centimeter.
Daar in het bos waar hij terecht geko
men was, was de sneeuw hoog opge
waaid. Was hij enkele meters verder ge
vallen dan had hij geen dennen en wei
nig sneeuw als schokbrekers ontmoet.
De man vond zijn sigaretten en lucifers
in zijn zak en rookte met groot genoe
gen.
Pas had hij een paar trekken aan zijn
sigaret gedaan, toen een Duitse patrouil
le" naderde. Zij hadden de schipper van
de Lancaster al elders opgepikt. Op een
draagbaar van zeildoek werd de ser
geant naar Maschede vervoerd, waar hij
in een hospitaal werd opgenomen. Op
die gedenkwaardige Nieuwjaarsmorgen
lag sergeant Alkemade niet met verplet
terende ledematen in een graf, maar in
een hospitaalbed en hij vroeg zich af
hoe dit alles mogelijk was geweest.
Na drie weken werd Alkemade naar
een krijgsgevangenkamp overgebracht.
Hij was geheel hersteld. Hij had het
verhaal van zijn sprong zonder para
chute gedaan, maar aanvankelijk werd
hij in verhoor genomen, tot de Feld
webel zei: „Dat hij het niet geloofde,
maar dat het misschien toch wel waar
kon zijn.”
Toen lieten zij Alkemade door een
Duitse kolonel verhoren, die de geschie
denis voor de aardigheid wilde verne
men. Hij geloofde er trouwens evenmin
maar gaf op zijn beurt toe, dat
her niet helemaal onmogelijk was.
„Ik zal de onderzoekcommissie sturen
naar de plaats waar je geland bent,” zei
de kolonel. „Als de mannen daar het
harnas van een valscherm vinden zónder
riemen en als de gespen nog verzegeld
en neergeslagen zijn, wel dan zullen we
je ook moeten geloven.”
Het onderzoek werd ingesteld en het
bewijs werd gevonden.
Door de Duitsers werd een certificaat
opgemaakt, dat hem in staat moest stel
len in de toekomst z’n verhaal te be
wijzen.
In dit certificaat staat te lezen:
„Er werd een onderzoek ingesteld en
het is gebleken, dat de verklaring, welke
sergeant Alkemade ten overstaan van
Duitse autoriteiten heeft afgelegd, na
melijk, dat hij uit een hoogte van 18.000
voet zonder valscherm zou neergekomen
zijn en een gelukkge landing heeft ge
maakt zonder zware verwondingen op
te lopen, met de waarheid overeenstemt.
Het valscherm was al reeds in het vlieg
tuig verbrand.
Alkemade landde in een dikke
sneeuwlaag te midden van dennebomen.
Deze bevestiging werd opgesteld in
tegenwoordigheid van getuigen, die me
de ondertekend hebben:
F-Lt. H. J. Moor Sr. (Brits officier).
F-Sgts. R. R. Lamb en T. A. Jones.
De raad van Alphen kwam in spoed
eisende vergadering bijeen om de nodige
kredieten te voteren voor de verbetering
van de verharding van het Zandeind.
Nadat in de vorige vergadering hiertoe
in principe was besloten, had thans aan
de hand van het door Bouwtoezicht „W.-
Brabant” opgemaakt bestek een aanbe
steding plaats gevonden, en nu moest
een begrotingswijziging- tot het doen van
deze kapitaalsuitgaaf worden vastge
steld. Na enige toelichting door de voor
zitter werd zonder hoofdelijke stemming
besloten het traject vanaf de zuivel
fabriek te Riel tot aan de Gilserbaan
opnieuw tot een breedte van 4,5 meter
te doen bestraten met betonklinkers en
hiertoe werd voor de totale kosten een
krediet van 71.000,uitgetrokken.
Daarmede is een belangrijke verbetering
op stapel gezet.
I Allereerst kwam aan de orde het voor
stel van de Stichting Onderzoek Tuber
culose om wederom een heronderzoek op
t.b.c. in deze gemeente te organiseren.
Dit wordt nu de derde keer en zal plaats
liebben in juni a.s. In verband met het
vele voorbereidende werk in de enkele
dagen, die de Stichting voor Alphen en
Riel disponibel heeft, zegt de voorzitter,
dat B. en W., in afwachting van het toe-
tïrou» ten opzichte van ^chzel!
I leeds ter hand te doen nemen. De netto-
kosten worden geraamd op 900,wat
de Raad gaarne goedkeurt.
Ook diverse pensioengrondslagen wer
den i.v.m. de weddewijzigingen nader
vastgelegd. De salarisverordening-1955
wordt op enkele punten gewijzigd. De
omschrijving van de vaste bezetting der
werklieden wordt in ruimere zin gere
digeerd. De huwelijkstoelage zal in be
paalde gevallen conform de rijksregeling
iets verhoogd kunnen worden. En ten
slotte wordt de mogelijkheid opgenomen
cm in bijzondere gevallen, waarin meer
dan gewone kunde of verantwoordelijk
heid gevergd worden, een tijdelijke toe
lage van ten hoogste 5 der wedde
of weekloon toe te kennen.
Ook de 3% na-uitkering over 1955
wordt conform de rijksregeling aan het
gemeentepersoneel toegekend.
Het Regelement op het Burgerlijk
Armbestuur wordt in die zin gewijzigd,
dat dit bestuur naast zich en admini
strateur kan aanstellen.
Na nog enkele begrotingswijzigingen,
waarin de ter sprake gekomen kredieten
zijn verwerkt, werd de gebruikelijke
rondvraag aan de orde gesteld, waarin
o.a. de verharding van de Chaamsebaan
en de brandweer-outillage werd be-
t sproken.
Baarie-Nassau
Nummer 21
'Jj
Het is de Hamamelis die 't 'm doet
I
In brand geschoten.
Uitgave van
ONS WEEKBLAD
Wonderlijke redding.
jjXXX. Wvt-U kJ l VA D
De sprong.
5 ‘-A w w
Ongeloofwaardig.
Pensioen en toelage.
