ft
BRIEF UIT DE KONGO
s
HELPT IN DE WINTER
DE VOGELS
WEKELIJKS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR DE GEMEENTEN
ALPHEN EN RIEL - BAARLE-NASSAU - BAARLE-HERTOG - CHAAM e. o.
KIJK UIT!
TOEKOMST DER
JONGEREN
WATERLEIDING
Land- en tuinbouw
MIJN BRIEFKE NAAR CANADA
DRUKKERIJ DE JONG
Baarle-Nassau
Zaterdag 21 jan. 1956
Nummer 3
LOOP DER BE OLKING IN 1955 DER GEMEENTE ALPHEN
EN RIEL
OVERLEDEN
3923
TOEVALLIG OVERLEDEN
VERTROKKEN
1889
1842
3731
el
BAARLE-NASSAU
?9
jn
'P
le
e
I
in
:n.
een
nog
het
van
eigenschappen.
Uw voer bevroren is geld verloren.
1970
6
1964
5
1959
70
1927
4
1923
81
Totaal
3688
103
9
97
3897
10
3887
5
3882
151
Mannen
1873
39
5
53
Vrouwen
1815
64
4
44
g
h
n
st
ie
ons allemaal
DRIEK
ij.
e-
m
id
ay
ar
'ij
j-
s.
Zoals men elders in dit blad kan lezen
zullen in het St Jozef patronaat dinsdag
en donderdag Spar bonte-avonden wor
den gehouden. Het belooft gezellig te
worden.
Aantal inwoners op 31 december ’55
Aantal huwelijken: 31; Geëmigreerd: 2 personen.
Het inwoner jtal van Alphen en Riel is dus met 43 toegenomen.
In januari kan de winter ’t land flink
in zijn greep hebben, wij merken ’t als
de gure wind ons in het gezicht slaat
en de voeten ijskoud zijn van ’t sneeuw
water. Gelukkig hebben we ’n verwarmd
tehuis en door stevig voedsel op zijn tijd
wapenen we ons tegen de kou. Er zijn
echter levende wezens, die door de stren
ge vrieskou of grote sneeuwval niet aan
het nodige voedsel kunnen komen en
niet zelden ’n afschuwelijke hongerdood
sterven. Ik denk hier in het bizonder
aan de vogels. Als U wilt, en U hoeft
zich daarvoor niet eens geweldig in te
spannen, kunt U onze gevleugelde vrien
den door deze moeilijke tijd heenloodsen.
Wat kunt U zoal doen en op welke ma
nier? De eenvoedigste manier is om uw
brood- en aardappelafval op de plaats
te gooien. De vogels
weten te vinden. De
manier is dit echter
kan immers keihard
ingetrokken en bevroren water of onder
sneeuwen. Beter is het daarom, om een
voederhuisje te maken, waar het voed
sel droog en veilig ligt en ten allen
tijde gemakkelijk door de diertjes be
reikt kan worden. Het model van een
dergelijk voederhuisje is algemeen be
kend, naar ik veronderstel. U kunt in
zo’n voederhuisje ook eens een keer wat
graankorrels neerstrooien voor de echte
zaadeters. Een paar keer per dag kunt
U er een bakje lauw water neerzetten,
want U wist misschien nog niet dat de
vogels bij strenge vorst heel erg van
de dorst te lijden hebben. Op de hier
boven vermelde manieren en op nog tal
rijke anderen kunt U de vogels redden.
Zij zullen U dankbaar zijn en uw moeite
vergoeden door in het voorjaar en in de
zomer hun mooiste lied voor U te zingen.
P. W. O.
Aantal inwoners op 1 januari 1955
GEBOORTEN
TOEVALLIGE GEBOORTEN
INGEKOMEN
Er worden nog bijna geen binnenlei
dingen aangelegd. Eind maart wordt be
gonnen met de huisaansluitingen. Be
langhebbenden worden aangeraden zo
spoedig mogelijk de binnenleidingen te
laten leggen, omdat op het laatst alles
bij elkaar komt en de installateurs U
dan niet bedienen kunnen.
Het gemeentebestuur van
Baarle-Nassau.
De in deze gemeente gehouden sleu
telactie heeft, naast een groot aantal
oude sleutels, in totaal opgebracht een
bedrag van 229,60. Dit bedrag komt
ten goede aan de Nederlandse Federatie
voor Vluchtelingenhulp te ’s-Graven-
hage, beschermvrouwe H. M. de Ko
ningin en wordt aangewend voor leni
ging van de noden der vele ontheemden.
Het comité brengt hartelijk dank aan
allen die bijdroegen en in het bijzonder
aan hen die zich wilde belasten met de
verkoop van de sleutelspeidjes.
Namens het comité,
Mevrouw de Grauw-Klavers.
Mij wordt al gevraagd of er al trek-
kingslijsten zijn van de eerste trekkin
gen. Die zijn er nog niet. Er komt pas
een algemene trekkingslijst over de vijf
zit de voor de zuivel zo onaangename te houden trekkingen, dus na volgende
zullen dit zeker
meest afdoende
niet. Het voedsel
worden door het
In het kader van overeengekomen uit
wisseling van concerten komt de Har
monie St Caecilia uit Chaam alhier een
uitvoering geven op zaterdag 28 januari
a.s. in de zaal St Remi ’s avonds om
half acht.
Dezelfde avond in het tweede gedeelte
zal onze eigen Harmonie St Remi even
eens haar beste beentje voorzetten.
De entree is vrij. Wij verwachten vele
muziekliefhebbers. Het bestuur.
week dinsdag. Nog even geduld dus wat
betreft de kleinere prijzen A. P. Denis.
DE TOEKOMST VAN DE MODERNE
STAL
We denken wel eer dat de Hollandse
boer moderne opvattingen en methoden
heeft en een voorbeeld is voor zijn col
lega’s in andere landen.
Dit is niet helemaal juist, want wan
neer men bijvoorbeeld eens een kijkje
neemt in een Zweedse veestal, zoals on
langs in de buurt van Malmö in be drijf
is gesteld, komt men tot de conclusie,
dat men hier in de loop der jaren het
ideaal dat iedere veeteler op het gebied
van arbeidsbesparing, mestverwerking
en melkproductie koestert, heeft be
reikt.
Het spreekwoord „De Cost gaet voor
de baet uit” heeft de eigenaar van dit
bedrijf in praktijk gebracht.
De gehele stalvloer, niet ajleen onder
het vee maar ook de looppaden en mest-
goten zijn belegd met een aaneengeslo
ten laag rubber; ook de wanden zijn
hiermee tot manshoogte bekleed.
Dit maakt het mogelijk de zindelijk
heid tot het uiterste op te voeren en te
handhaven; in geval van besmettelijke
ziekten is desinfectie zeer gemakkelijk.
Naturlijk is deze rubbertoepassing in
zijn allermodernste vorm kostbaar en
momenteel nog slechts op zeer kapitaal
krachtige bedrijven mogelijk.
De praktische resultaten, die in deze
nieuwe stalaanleg worden bereikt, zijn
echter zo opvallend, dat ook de veehou
der, voor wie dit voorlopig nog een toe-
komstideaal moet blijven, er met
enthousiasme kennis van zal nemen.
Naast deze modernisering in aanleg
heeft men ook de nieuwste snufjes op
het gebied van melkhygiëne en mestver
werking in praktijk gebracht.
Hoewel de winter zich tot dusver van
zijn zachte zijde laat kennen mogen wij
er niet op rekenen, dat dit zo zal blijven.
Een kleine vorstperiode zou gunstig
zijn voor ed wintervoor en voor de win
tergranen. Voor de buitenshuis of niet
vorstvrij opgeslagen saprijke voeder-
middelen betekent vorst van enige be
tekenis echter een gevaar.
Bieten en kuilvoer zijn gauw bevro
ren. Deze bevroren voedermiddelen mo
gen niet aan het vee vervoederd worden.
Men stelle dus alles in het werk om be
vriezing te voorkomen. De bietenkuilen
goed afdeken en een aangebroken kuil
bedekken met zakken.
Is het niet gelukt het voer vrij van
vorst te houden dan mag pas nadat het
voer ontdooid is, gevoerd worden en wel
onmiddellijk. Ontdooid voer is namelijk
zeer bederfelijk.
Laat 't voer buiten de stal ontdooien.
Ook bevroren en weer ontdooide kuil be-
Uitgave van
Veel bestuurders verkeren (en dan
zeer positief ten onrechte) in de mening
dat het uitsteken van de pijl alleen vol
doende is. We zeggen met de meeste
klem, dat de richtingaanwijzer een hulp
middel is. Het ontheft U niet van de
plicht, zich persoonlijk te overtuigen of
uw manoeuvre verantwooid is, waarbij
U rekening houden moet met het feit,
dat uw spiegel een dode hoek heeft.
De pijlen moeten een langwerpige
vorm hebben, de lengte moet tenminste
driemaal de breedte zijn. Ze moeten zo
wel naar voren als naar achteren een
oranje-geel tot oranje-rood licht uitstra
len. Verder is het nodig, dat de richting
wijzers duidelijk buiten de carrosserie
uitsteken. Als deze rood van kleur is,
doet dit aan de duidelijkheid geen goed.
Ook de zgn. clignoteurs of knipper
lichten zijn toegestaan. Kleur ook oran
je-geel tot oranje-rood. We onderschei
den die, welke uitstekend (met de klem
toon op „uit”) opzij zijn aangebracht en
die, welke zijn geplaatst aan de voor
kant van de auto en in de achterzijde.
In het eerste geval kan men er met twee
volstaan, in het tweede moet men er
vier hebben.
Clignoteurs worden vaak toegepast,
vooral om het feit, dat ze minder kwets
baar zijn dan de pijlen. In minstens even
sterke mate als bij de pijlen geldt ook
hier: „Overtuig LT zelf van het achterop
komend verkeer, de clignoteur geeft
geen vrijbrief”.
Herhaalde malen komt het voor, dat
de pijl klemt. Een enkele keer ziet men
ze zelfs naar twee kanten tegelijk uit
staan. Wees voorzichtig en houdt ze
voortdurend onder controle.
En de pijl èn de clignoteur zijn veilig-
heidsfactoren, maar de voornaamste
bent U zelf.
Geef wat kleinigheid uit voor repara
tie voor het U groot geld gaat kosten!
Verbond voor veilig verkeer.
De katholieke land- en tuinbouwjonge-
ren in het bisdom Haarlem hebben dezer
dagen het tienjarig bestaan van hun
organisatie gevierd. Op die bijeenkomst
werd tevens aandacht gewijd aan een
enquête in eigen kring. Een onderzoek
waaruit bleek, dat een groot deel van
de agrarische jongeren geen perspectief
heeft. Deze gegevens, die terecht triest
werden genoemd, zijn niet nieuw. Ook
voor de oorlog was er al dat gebrek aan
uitzicht. Pastoors op het platteland
klaagden over al te weinig huwelijken.
De kinderen bleven samen op het bedrijf
van de ouders.
Speelden toen ook de slechte bedrijfs-
uitkomsten ’n rol, na de oorlog is daar
in gelukkig verbetering gekomen, maar
het tekort aan cultuurgrond is in dit
kleine land onoplosbaar. Elders in de
wereld is die grond er wel en de meest
natuurlijke oplossing ligt dan ook in
emigratie. Het is gezond als jonge men
sen, die aan het agrarisch bedrijf willen
vasthouden, de ruimte zoeken om daar
een eigen bedrijf en een gezin te stich
ten. En het is in vergaande mate onge
zond als zij, tot in lengte van dagen,
maar met broers en zusters blijven ve
geteren op het ouderlijk bedrijf, omdat
dit te klein is om het te versplinteren.
Toch zijn het vooral industrie-arbei-
ders die emigreren. Blijft dus van be
lang om jonge agrariërs de mogelijkheid
van emigratie voor te houden. Enige
dwang in die richting zou verkeerd zijn.
Voor emigratie is een bepaalde persoon
lijke instelling nodig. Wie die instelling
niet heeft, doet beter hier te blijven. En
dan opent zich toch ook voor de jonge
agrariër het perspectief van de in
dustrialisatie. Bij alle trieste gegevens,
die het onderzoek weer aan het licht
bracht over jonge arbeiders, die met
hun toekomst geen raad weten, is het
verheugend, dat tevens duidelijk werd,
dat een ander deel de sprong naar de
industrie waagt.
Die vreugde is echter niet onverdeeld.
En hier komen we op het belangrijkste
punt van dit onderzoek. Het deel van de
agrarische jongeren, die naar de in
dustrie overgaat, heeft eerst een oplei
ding aan een land- en tuinbouwschool
gehad. Wat maakte men het deze jonge
mensen nodeloos moeilijk. Degenen, die
voor hen dachten, bleven deze kinderen
vasthouden voor de agrarische sfeer.
En omdat het nu eenmaal altijd zo ge
weest is, dat een boerenzoon boer wordt
en omdat men voor het moment op het
oudere bedrijf best krachten kan ge
bruiken. Maar zo bouwde men toch niet
aan de toekomst van deze kinderen. Het
onderzoek maakt duidelijk, dat er bij
veel agrarische jongeren een ogenblik
komt waarop zij dat zelf inzien, wel
licht na veel strijd in eigen kring. Maar
als zij dan de sprong naar de industrie
wagen, is de opleiding in agrarische
richting van geen nut. Kostbare jaren
werden verkeerd gebruikt. Wat
goed vakman had kunnen zijn, is
een ongeschoolde boerenzoon, die
wellicht uitsluitend moet hebben
de kracht van zijn handen. En het is
de vraag of hij die achterstand nog ooit
inloopt. Is dat niet het geval, dan was
de verkeerde keuze, die zijn ouders
deden, beslissend voor zijn hele verdere
leven.
Wij achten het hoogst belangrijk om
Vooral daarop nog eens de aandacht te
vestigen. De grote fout, die het onder
zoek onthult, is tot op zekere hoogte
begrijpelijk. Wij stellen ons Nederland
vaak voor als een al dicht gesloten ge
heel, waarin alle problemen gemeengoed
zijn. Toch leeft men op het platteland
nog vaak geïsoleerd. Het leven wordt er
geleefd, zoals het vroeger was. Kan dat
een stuk volkskracht zijn, het wordt
zwakte, wanneer jongere mensen door
het isolement het uitzicht op de toe
komst wordt ontnomen. De katholieke
agrarische organisaties doen al uitste
kend werk. De laatste tijd ook door mid
del van frisse cursussen via de KRO.
Daarnaast ligt hier echter een taak voor
al de plaatselijke bestuurders, die aan de
plattelands-gemeenschap leiding geven.
Vkr.
belasting bij jullie? Hoefde gt
gén te betalen? Het Rijk heeft
nodig, al was
plaatsen voor
want da kost
weer
gen aan
wegen wier vanuit Duitsland mee knot
sen van vrachtwagens aangevoerd: die
rotkassen snorden hier efkes gelejen
'nen hele dag deur 't durp mee 'n
gangetje dat er niks veilig meer was,
net of ze dochten dat ze nog in ’40
waren.
Giel, m’n blad is vol. Tot ’nen vol
gende keer. Nogmaals veul voorspoed
in 1956 en de groeten van
speciaal van
Zo hebben dan ook dé leden van de mis-
sienaaikring van Baarle-Nassau, als
weldoeners onzer missie, elke dag hun
aandeel in hunne gebeden, doch ook in
ons dagelijks H. Misoffer, in onze dage
lijkse gebeden en offers, die waarlijk
niet ontbreken.
U dan nogmaals van harte dankend,
bied ik U, dierbare weldoensters, met
mijn mildste priesterzegen, ook de ver
zekering aan dat gij allen moogt reke
nen op de steun der gebeden en offers
van uw dahkbaar-genegen in de H. H.
Harten
Vincent Van Beurden,
Missiebisschop Belgisch Kongo
Gisteren kwam er weer een zending
koffers aan en dan is er steeds een grote
belangstelling bij degenen, die iets ver
wachten. Ik verwachtte niets, doch
tot mijn grote verwondering brachten
ze mij een pakje, waarin ik een mooi
communiekleed vond, een koord, een
palla, twee corporaals en twee rochet^
ten, met vermelding: „vanwege de mis-
sienaaikring van Baarle-Nassau.” Wel,
dierbare weldoeners, dat was me een
echte verrassing, waarvoor ik U dan ook
onmiddellijk en van harte kom danken.
Ja, hartelijk en duizendmaal dank!
Nu ik dan toch bij U ben, wil ik ook
gretig naar deze gelegenheid grijpen
(ge moogt gerust zeggen dat ik een be
delaar ben) om U ook een vurig gebedje
te vragen voor onze verachtende Pre-
fektuur. Wat zullen we nog veel geduld
nodig hebben, eer we onze verachtend
volkske gans voor O. L. Heer zullen ge
wonnen hebben. Van de 100.000 zielen
(op een oppervlakte tweemaal zo groot
als België) zijn er nog maar 6941 katho
lieken. Onze 160 scholen en schooltjes,
over gans die oppervlakte verspreid, tel
len nog maar 6000 jongens en helaas
slechts een paar honderd meisjes. Wat
is die vrouwelijke jeugd toch moeilijk te
bereiken! Dat jong volkske houdt meer
van de volledige vrijheid en een luilek-
ker leventje in hun dorp of gaat liever
vissen dan naar de school te komen, 't
Is derhalve niet zonder reden dat ik U
een klein gebedje vraageerst en vooral
opdat O. L. Heer ons werk zou zegenen
en ten tweede opdat Hij aan al onze Mis
sionarissen de nodige moed en tevens de
nodige gezondheid zou geven om nog
lang en met veel ijver te kunnen werken
voor het heil der zielen die aan onze
zorgen zijn toevertrouwd.
Onder de weinige christenen die we
hebben zijn er, Goddank toch ook brave
zieltjes, die elke dag de H. Mis bijwonen
en zeer dikwijls ter H. Tafel naderen:
dit jaar hadden we 145.000 H. Commu
nies. Daarbij komen ze dan nog elke
avond gezamenlijk hun avondgebed bid
den. Degenen, die aldus reeds van de
weldaden van ons H. Geloof mogen ge
nieten zijn dan ook hun weldoeners
dankbaar en bidden elke dag voor hen.
Vriend Giel,
Ik was eerst nie van plan om deze
week 'n briefke te schrijven, maar ik
dacht: Kom, de Giel zal er zo op zitten
te vlassen, da’k de pen nog maar 'ns
gauw efkes ter hand zal nemen. Voor
eerst dan Giel, we leven hier nog steeds
in januari, van harte een zalig en ge
lukkig nieuwjaar, hé jong, en dat ’t oe
goed mag gaan daar in die wije wereld.
Ja, 't leven gaat vlug, hé Giel. en een
jaar is zó voorbij. Ik weet nog as de
dag van gisteren dage weggegaan
zijt en dat is alweer bekant anderhalf
jaar geleden.
Nieuws uit de buurt? Och, nie veel,
en dat is dikwijls ook nog maar 't beste.
Dat we ne nieuwe burgemeester heb
ben, zulde al wel gehoord hebben.
Maar misschien hedde’r nog weinig
van vernomen hoe dat w’m ingehaald
hebben. Nou, aS ik het in twee woorden
mag zeggen: sober.... maar goedl Daar
mee wil ik zeggen dat 't mee het oog op
jaargetij nie doenlijk was om n groot
of uitvoerig feestprogram in mekaar te
steken, maar dat de bevolking er toch
'ne schone feestdag van heeft weten te
maken! Net as gewoonlijk wier ie in
Alphen bij de Barbarakapel afgehaald
mee Rijvereniging en Harmonie, na de
installatie was er receptie en vendelen,
en ’s avonds was er 'n serenade door
Harmonie en Zangverenigingen, ge
volgd door 'nen lampionoptochtdie
wier besloten mee rondedansen. En
toen kwamen de cafekes aan de beurt.
Veul vrèmd volk, vooral jong natuur
lijk, was naar Alphen gekomen om de
blommekes mee buiten te zetten. D’r
wier fel gedanst en 'n stevige pint ge
nomen. 't Ging er gezellig naar toe.
Verder zijn ze nog druk bezig mee
’t ingraven van de waterleiding, mee
alle miserie van opgebroken wegen
vandien. Maar... 't mot eerst slecht zijn,
wil 't goed kunnen worren, hé Giel?
Ja, en dan de Singel in Baal, daar
had 't Janus van de Smid te zondag
nog over. Daar hebben ze al die ouw
kaaien uitgebroken en er behalve wa
terleiding ook nieuw klinkers ingeleê,
compleet mee nen vluchtheuvel, iets
wijer as de pomp, er bij. Modern wel,
maar schoon? Daar zijn hét de geleer
den nie over eens!
Ondertussen is 't hier veul nat in de
buurt van 't Uilenkasteel, en het kon
me niks verschillen da we ’n paar
maanden ouwer waren. Onze Stan op
het Spreeuwennest, die zit wa da be
treft beter. maar.... daar betaalt ie dan
ook belasting voor. Hoe zit da mee de
'ullie die
f er veul
't alleen mar om opslag-
’t leger aan te leggen,
me wa! Nou zijn ze al
maanden bezig in de Witte Ber
de Rooi Baan. Spul veur de
IU
s-
le
ei
ir
SS.
■n
3NS WEEKBLAD
SPAR BONTE-AVONDEN
SLEUTELACTIE
S. U. S. LOTERIJ
MUZIEKUITVOERING
BEVROREN VOER
ttz-xz-w» zT z-» 'rnixrnl *7n on o o n ernn m O
DE PIJL IS GEEN TOVERSTAF
AAN DE „MISSIENAAIKRING”
TE BAARLE-NASSAU.
Dierbare weldoeners en
missievrienden,
