Baarles' Nieuws-
Adve rtc n ie bl ad
en
I
i
keRStmis.
Wat nu?
Vliegende
schotels bestaan*
KERSTLIED
1
Tuinbouw
Land
en
I
1
I
7
No. 52
Uitgave: Drukkerij de Jong, Baarle-Nassau - Tel. 231
De echo's van vier U.F.O.'s raasden
John Harter 190 mijlen van Galveston
Ld
UJ
T
0
Z
cr <2
o
o
a
niet geholpen, Die hadden het bij een
aan de wereidprijzen wat meer aange
paste markt heel wat beter kunnen heb
ben. Maar onder het vaderlijk vermaan
van Minister Mansholt hebben zij hun
offer in het algemeen belang gebracht in
ruil voor een bij herhaling toegezegde
bestaanszekerheid-op den-duur.
De tijden zijn stilaan veranderd. De
consument heeft langzaam maar zeker
de subsidies zien verdwijnen en is aan
de duurdere prijzen wel weer aangepast,
daarbij door enkele loon rond es geholpen.
De boeren zijn nu aan de beurt. De
binnenlandse kostprijzen van verschil
lende landbouwproducten liggen niet
meer onder maar boven de wereldmarkt
prijzen: wat crisis betekent voor een
land dat voor een groot gedeelte op
invoer is aangewezen. In het vooruit
zicht van deze mogelijkheid heeft Mans
holt de laatste jaren zijn prijsbeleid wat
losser gemaakt: van prijsgaranties per
product naar prijsgaranties per basis
product en van dit laatste naar prijsga
ranties afgestemd op de gehele en totale
marktsituatie.
De boeren voelen zich nu min of meer
in de aap gelogeerd. Gaan de toestanden
van de crisisjaren terugkeren? ‘t Systeem
van monopolieheffingen is reeds inge
voerd en daarmee heeft Mansholt ‘t heft
weer stevig in handen. Echter met dit
pi liJC’pleel verschil: uoörh®/?n mn.öcf
minister van de boeren een offer vragen
in het algemeen belang; thans moeten de
boeren aan de minister een offer vragen
in hun eigen belang en op grond van ge
dane beloften.
Zal het kamerdebat leiden tot de belof
te van de zijde van minister Mansholt,
dat de monopolieheffingen zodanig zul
len worden geheven, dat de boeren be
halve op de hele kostprijs ook op circa
twintig percent ondernemerswinst zul
len kunnen rekenen?
de werkelijkheid Gods.
Zo zullen ook wij slechts komen tot
het Licht door eenvoud en nederigheid.
De hemel heeft het kleen verkoren.
Al wie door ootmoed wordt herboren,
die is van ‘t hemelse geslacht.
(Vondel)
Wie God alleen zoekt in het grootse loopt
alle kans, dat God hem onopgemerkt
passeert op de kruispunten van zijn le
ven. Want Hij is niet in de rijkdom, he
aanzien en de luister der wereld, maa
in de kleinheid van het kind.
en 100 mijlen Zuid van de Louisana kust
Om 5.23 had Harter de radarofficier,
luitenant Sid Coleman gevraagd om het
toestel in te schakelen zodat hij de kust
lijn op het hulpscherm in de cockpit kon
zien.
Om 5.25 staarde Coleman op zijn
ladarscherm. Plotseling verscheen op
de hoek van het scherm de echo van een
onbekend object. Het bewoog zich met
zulk een grote snelheid dat het in een
ogenblik dertien mijlen aflegde. Het
voorwerp wendde zich naar de B 29 zo
dat het scheen alsof een botsing onver
mijdelijk zou zijn. Toen verscheen een
tweede en een derde voorwerp. Coleman
drukte zijn stopwatch in en riep naar de
boordwerktuigkundige: „Hé, Bailey, help
me te zien wat het is.”
Voordat de voorwerpen verdwenen,
rekenden Coleman en de sergeant de
snelheid uit.
Zij was5.240 mijlen per uur. De
mannen staarden elkaar aan. Coleman
riep in de microfoon van de „intercom”
naar de gezagvoerder:
„Kijk op uw scherm. Wij zagen juist
iets onbekends ovei de vijfduizend mijl
snelheid."
„Dat is onmogelijk," riep Harter „kijk
je toestel na."
Coleman deed dit. Sergeant Bailey
zei opeens: „Daar is een andere.... twee.”
Een seconde later sprak luitenant
Lassidy, de navigator in de „intercom":
I
I
Sinds in de heiligste der nachten de
Palestijnse heuvel werd vervuld van
Gloria zingende engelen en de Dage
raad van ons heil ontrees aan Bethle-
hems kim, herdenkt jaar na jaar een ver
loste mensheid het mysterievan 't licht,
dat indaalde in onze duisternis. Het
woord één met de vader is éénzelfde
Godheid, zo hoog gezeten in het scha
duwloze licht, verwisselden Zijn troon
van licht voor de schamelheid van een
krib en wat stro. Hij, die met de Vader
en de Geest zichzelf genoeg was in de
eeuwige rust der Godheid, ruilde de glo
rie van het eeuwige Heden voor de wis
selvalligheid van onze tijdelijkheid. Hij
kwam in de middernachtelijke duister
nis, opdat wij zouden leren in de on
danks de duisternissen, het waarachtige
licht te zien, dat ieder mens verlicht.
Deze wonderbare ruiling tussen het
goddelijke en het menselijke, waarbij het
woord zich bekleede met ons vlees en
wij deelachtig werden aan zijn Godheid,
is waarlijk de blijde tijding, de vreugde
voor heel het volk, die het nachtelijke
duister openspleet en een donkere we
reld een ogenblik de glorie deed zien
van deavondloze dag.
Sindsdien herlezen alle eenvoudigen
van goeden wille hun eigen geschiedeiiib
in het verhaal der herders: hun verlam
gen naar een Verlosser, die durende be
tekenis geeft aan alle voorbijgaand ge
beuren, die de leegheid van hun bestaan
wegneemten hun begeerte naar een vol
maakt leven bevredigt. Want de blijde
tijding door engeiemond uit de hemel
aan de aarde gebracht, was meer dan al
leen een aankondiging van het histori
sche feit van Jezus geboorte: het bete
kent voor de herders persoonlijk en voor
allendie met hen in eenvoud geloven,
een nieuwe lèvensorientering, een open
baring van innerlijke vrede onafhanke
lijk van alle uiterlijke omstandigheden.
Want Gods welwilleu rust op allen, die
zelf goed willen „Vrede aan de mensen
van goede wil!"
Toch is de redactie van de herders
vrees. Als de gevallen menselijke na
tuur de eerste aanraking, het eerste con
tact met het bovennatuurlijke ervaart,
ontstaat er vrees in de ziel Want Gods
intreden in het menselijke is tevens een
ingrijpen in onze wereld, die door de
zonde van Adam een tegenstand tegen
het Koninkrijk Gods in zich draagt. Maar
deze vrees verandert in vreugde:
„Vrees niet, ik verkondig U een grote
vreugde!" Zo glorierijk en vol wonder
lijk licht de verkondiging der blijde tij
ding was, zo moeilijk en hard maakt de
tegenstand, die in de gevallen natuur te
gen het Koninkrijk Gods nog leeft, de
weg, die naar Christus heenvoert.
In duisternis en langs ruwe heuvelpa
den moesten de herders heentrekken om
in een stal zonder luister een mensen
kind in wat schamele doeken te vinden,
liggende in een voedeibak voor dieren.
Gods glorie gaat schuil in menselijke
schamelheid, opdat wij ook in de gewo
ne dingen der levens God zouden zoe
ken. Het burgerlijke mensentype, dat
steeds aan de oppervlakte en buiten
kant der dingen blijft, ziet nooit verder
dan het gewone maar de ogen der een
voudigen, verlicht door de klaarheid des
geloofs, erkennen achter de aardse schijn
Er zijn in de afgelopen week bij de
behandeling van de landbouwbegroting
van alle kanten aanvallen gepleegd op
minister Mansholt, die metzijn nationaal
landbouwbedrijf in de knoei dreigt te
komen. De tijden zijn aan ’t veranderen
en - ’t oeroude spreekwoord indachtig -
verandert Mansholt met hen. Maar daar
wringt nu juist de schoen. Want al ver
anderend van beleid raken vele oude be
loften hun zekerheid kwijt.
Mansholt mag alle boerderijen in Ne
derland tezamen zo ongeveer wel als zijn
bedrijf beschouwenSedert de bevrijding
heeft hij zijn zaak met straffe hand ge
leid in het belang van producent en van
consument. Dat was zijn plicht en dus
zijn goed recht, omdat hij niet alleen
minister van Landbouw was maar ook
van Voedselvoorziening. De consument
heeft hij geholpen door zijn subsidies op
het levensmiddelenpakket. Jarenlang
heeft hij een niet onaanzienlijk deel van
het tekort aan huishoudgeld voor moeder
de vrouw betaald. De boeren heeft hij
in de achter ons liggende jaren eigenlijk
Juist voor het aanbreken van de dag
op de zesde December 1952 vloog een j
B 29 bpinbardementsvliegtuig op 18000
voet hoogte naar Florida. Op 5.24 v.m.
was het toestel, bestuurd door kapitein „Ik heb ze ook op mijn scherm."
SUIKERBIETENTEELT
I
ONS WEEKBLAD
48e Jaargang
Zaterdag 26 Dec. 1953
gepolijst zaad,
zgn. eenkiemig
I
er 1
Lang heeft men gedacht en denkt men
nog, dat de vliegende schotels die zoveel
maanden lang de kolommen van de dag
bladen vulden, de producten waren van
de verhitte fantasie van overspannen
mensen, of bedenksels uit het onuitputte
lijke brein van journalisten, die om copy
verlegen waren. Het Amerikaanse de
partement van Defensie denkt echter
anders over. Daar beschikt men over
strikt zakelijke, volkomen betrouwbare
rapporten van zeer nuchtere waarnemers,
vliegtuigpiloten vooral. Er bestaan hon
derden van zulke rapporten, die op bui
tengewoon strenge wijze op de betrouw
baarheid zijn getoetst. Een van deze rap
porten (de interplanetaire luchtschepen
worden aangeduid met de codenaam
U.F.O.’s) volgt hieronder Het is min of
meer verbijsterend het te lezen. En het
is nog verbijsterender te vernemen, dat
hoogst serieuze wetenschappelijke men
sen aan deze rapporten de grootste waar
de hechten. Omdat het bewijst, dat
zich meer beweegt tussen hemel en aarde
dan wij ons kunnen dromen....
Voorzeker niemand had na de watersnood
van 1 Februari, waardoor een zeer belangrijk
deel van de met suikerbieten beteelde opper
vlakte voorlopig verloren ging, durven hopen
op een zo’n best bietenjaar als we nu hebben
meegemaakt; alle mogelijke gunstige factoren
hebben hiertoe meegewerkt. In streken, waar
tot nu toe geen of weinig bieten werden ver
bouwd, is het bieten-areaal aanmerkelijk uit
gebreid. De resultaten van deze kennismaking
waren zó bevredigend, dat men daar zeker en
vast met de verbouw van suikerbieten zal
doorgaan; zulks temeer, omdat vele andere tot
nu toe verbouwde producten niet meer zo
winstgevend zijn als voorheen.
Aan goede voorlichting heeft het daarbij
niet ontbroken en men kan wel als vaststaand
aannemen, dat deze voorlichting veel heeft bij
gedragen tot deze uitbreiding. De juiste
methoden voor het klaarmaken van het zaai
bed, de bemesting en verpleging, naast het
oogsten van de bieten werden gepropageerd
en aangeleerd. De rassenkeuze voor iedere
grondsoort en de meest geschikte zaaitijd wer
den besproken. De nieuwe verbouwers gin
gen te rade bij de oudere en zij leerden al
gauw, dat men een oogstzeker ras moet ne
men, dat jaar in jaar uit en onder alle weers
omstandigheden de beste resultaten geeft en
de hoogste geldelijke opbrengst. Wij denken
nierbij allereerst aan ae Kicuiwaïuicucu-o
biet, waarvan de verbouw dan ook steeds toe
neemt.
Intussen heeft de verdere veredeling van
de suikerbiet ons de polyploïde rassen ge
bracht; ook op ’t gebied der arbeidsbesparing
is men, naast het gebruik van
overgegaan tot 't gebruik van
zaad. In hoeverre deze nieuwe producten de
teelt van suikerbieten nog aantrekkelijker
kunnen maken, hopen wij in ’n volgend artikel
nader te bespreken.
De nacht was zwijgend,
De nacht was donker
In het veld van Bethlehem.
Geen stemmen ruiste er
Geen sterre blonk er
Op het veld van Bethlehem
Doch eensklaps trilden vreugdepsalmen
En hemels zongen de Engelenkoren:
Daar is een Kindeke, een Kindeke geboren'
En herders zochten,
Vol blij verwachten
De stal van Bethlehem.
Ze aanbaden Jezus
Met diep betrachten
Ten stal van Bethlehem.
Hun hart sprong van loutre vreugde
Heil de Messias uitverkoren!
Daar is een Kindeke, een Kindeke geboren.
Drie wijzen kwamen
Toen hergetogen
En zochten Bethlehem;
Helblinkend rees er
Een ster ten hogen
En wees hun Bethlehem.
Zij knielden daar, in stille aanbidding.
En boden ruikwerk en trezoren
Daar is een Kindeke, een Kindeke geboren.
Wij horen immer
Die psalmen klinken
Om ’t heilig Bethlehem
Wij zien nog immer
Die sterren blinken
Op 't heilig Bethlehem
Nog heel ons ziele streeft daarhenen
Daar is ons t eeuwig heil beschoren:
Daar is een Kindeke, een Kindeke geboren!
