Baarles' Nieuws
Advertentieblad
en
PANIEK IN
EEN CIRCUS
van
Tuinbouw
Land
en
i
Eendrachtige samenwerking
Het zangkoor
Baarle-Hertog jubileert
48e Jaargang
Zaterdag 21 Nov. 1953 No. 47
Uitgave: Drukkerij de Jong, Baarle-Nassau - Tel. 231
eigen middenstand biedt.
Moge deze eendrachtige samenwerkingbe-
loond worden met een prachtig succes!
Bis-
Roey
1
LU
I
ST. NICOLAAS BEZOEKT
CHAAM
Ook dit jaar zal St. Nicolaas onze gemeente
weer met een bezoek komen vereren. Zondag
29 November 1953, omstreeks half 2 zal de
H. Man door de R. K. Harmonie uit Chaam
op de Dassemus worden afgehaald, waarna de
H. Man een rondgang door de kom van de
gemeente zal maken, langs dassemus, Dorp,
Torenstraat, Meysberg, Dorp, Gilzeweg
waarna de stoet bij het patronaat zal worden
ontbonden. Van hieruit zal de H. Man dan
ook de gemeente weer verlaten.
Verzachtend
-------- Losmakend
Hoestsiroop Hoestgfillend
ficatie-tendenzen, die het evenwicht van onze
samenleving in steeds scherpere mate bedrie
gen.
Maar wel is het zaak op zijn qui vive te
blijven, wil men de strijd om het bestaan met
succes kunnen blijven volhouden. Middelen
in deze strijd zijn een rationele, moderne be
drijfsvoering, in het besef, dat elk concerva-
tisme in deze onfeilbaar naar deafgrond voert.
Daarnaast echter zullen de middenstanders
een zo groot mogelijke eendracht aan de dag
moeten leggen. We zijn er ons van bewust,
dat we hiermee een moeilijk chapiter aansnij
den. Er zijn immers teveel uiteenlopende en
soms zelfs tegengestelde belangen die een vol
komen samenwerking niet gemakkelijk of mis
schien wel onmogelijk maken. Op zich geno
men is concurrentie, mits zij in christelijke
geest gebeurt en niet ontaardt in liefdeloze
broodnijd, een gezond verschijnsel-
Concurentie hoeft echter samenwerking
niet uit te sluiten op die gebieden, waar sa
menwerking mogelijk is-
Een goed voorbeeld hiervan vormt de sa
menwerking, die de winkeliers van Chaam
oan de dag leggen in de Winkelactie. Alleen
zOu geen enkese middenstander hier zonder
schade voor zijn bedrijf toe in staat zijn. Sa-
vinden Daarbij komt dan de toenemende con- men kunnen ze komen tot ‘n machtige manifes-
currentiestrijd. Allereerst is er de steeds scher- tatie van de ongekende mogelijkheden, die de
per wordende onderlinge concurrentie, maar
daarnaast is er de lokkende roep van het
grootwinkelbedrijf in de stad, dat door een
intensieve reclame een steeds vastere greep op
op het platteland probeert te krijgen. En ten
slotte houdt het groothandelsbedrijf er vaak
concurrentiemethoden op na, waarvan de las
ten uiteindelijk voor een flink stuk op de
kleinhandelaren terecht komen.
Wil dit alles zeggen, dat de middenstand in
zijn geheel zou liggen te zieltogen? Zo'nbewe
ring zou in strijd met de waarheid zijn. Er zijn
goddank nog tal van bloeiende ondernemin
gen die met ere een rol spelen in ‘t wel-varen
van onze streek. We schrijven met opzet: god
dank, omdat de middenstand in een harmo
nisch opgebouwde samenleving nog altijd een
rol van grote betekenis kan spelen. Het zeer
persoonlijke van deze kleine bedrijven is een
belangrijk element in de strijd tegen de massi-
De manegeknechten werkten met man en
macht aan het opruimen van de loopkooien.
Slechts een minuut later en de weg van
de ene zijde van de tent naar de andere zou
vrij geweest zijn. Mijn zoon, die op mijn knie
zat, werd mij langzaamaan wat te warm en
ik vroeg hem of hij niet eens wilde staan. Bij
deze gelegenheid keek ik weer op mijn horloge
het was tien over half drie. Op het zelfde
ogenblik hoorde ik een vrouw achter mij ver
schrikt roepen: Brand....!"
Wij zagen een nietig, flakkerend vlammetje,
enige passen van de hoofdingang. Een man
riep met schrille stem: „Rustig blijven alsje
blieft, niet opstaan!" De mensen gingen on-
middeliijk weer zitten. Een grijze dame voor
mij meende; „Ze zullen ‘t wel gauw blussen,"
Haar man knikte instemmend. Maar alle ogen
vestigden zich toch op het vlammetje, dat een
moeizame strijd voor zijn leven streed. Het
was nietig en onschuldig. De rondzeilen van
de tent, die niet geïmpregneerd waren, vatten
niet zo snel vlam. Het vlammetje stuiptrekte
en men had het met een hand kunnen uit
drukken.
Toen gebeurde echter het onbegrijpelijke-
Een onverwachte windstoot uit het Zuid-
Westen wakkerde de vlam aan, zij sloeg naar
boven en raakte het, in parafine gedrenkte
tentzeil. Met bliksemsnelheid groeide zij tot
een wilde vuurzuil, raasde langs de gehele
chapiteau en wierp brandende stukken tent-
linnen en touwwerk op de van schrik ver
stijfde menigte.
De menselijke geest neemt het onvoorziene,
het nog niet ervarene niet zo snel op. Toen
het vuurfront op de mensen toe kwam, week
men in de smalle zijgangen terug. Men liep
snel, maar er ontstond geen paniek. Mijn zoon
die zich aan mij vastklemde, zeide geen woord
Pas toen wij bij de ijzeren loopgang kwamen
brak een radeloze paniek uit. Zonder enige
waardigheid klauterden de ouderen haastig
over het traliewerk heen. De kinderen jam
merden, zij werden door de ouderen omver
gelopen. De paniek werd heviger en ik voelde
plotseling een opkomende drift tegen een
vrouw voor mij. Geen medelijden maar drift.
Zij klauterde onhandig naar boven. Ik pakte
mijn zoontje met een arm vast, steunde haar
lichaam met mijn linker schouder en gaf haar
een fikse duw. Zij gleed over het hekwerk
heen en strompelde verder. Een vrouw in
een citroengele japon viel flauw. De man, die
haar opgevangen had, probeerde met angst
in de ogen de mensenmenigte van haar af te
houden. „Breng haar in de frisse lucht." riep
iemand.
De dood waarde thans rond. In het gedrang
raakte mijn linkerknie tussen het gebogen
traliewerk. Ik trok hem terug en dacht daar
bij, dat het niet eens het ergste zou zijn een
been te missen. Ik ontdekte de gapende wond
pas twee uren later.
De vrouwen gilden, wanneer weer bran
denden stukken tentlinnen op hen neer vielen.
Ergens schreeuwde iemand „De grote mast
breekt dadelijk. Er uit anders stikken we alle
maal
In het aangezicht van de dood verliest men
elk gevoel voor redelijkheid. In mijn wedloop
De middenstand heeft de laatste tijd meer
dan ooit in het middelpunt van de belangstel
ling gestaan. In de Kamers en mede daardoor
in de pers, heeft men herhaaldelijk gewezen
op de bijzondere grote moeilijkheden, waar
voor de middenstand en vooral de kleine mid
denstand, zich ziet gesteld. Deze moeilijkhe
den zijn van velerlei aard
Daar zijn allereerst de belastingen, die ja
renlang als een bijna ondraaglijk juk op de
dikwijls te smalle schouders hebben gedrukt
en die menig bedrijf, dat niet uitmuntte door
efficiënte bedrijfsvoering of door onvoorziene
en niet op te vangen tegenslagen werd ge
troffen, de strijd om het bestaan ontijdig deed
afbreken. De middenstander zit vaak in een
lastig parket. Zelf kan hij niet genieten van
de sociale voorzieningen, waarop hij - en nu
spreken we vooral weer over de kleineren on
der hen - eigenlijk aanspraak zou moeten
kunnen maken, doch zijn personeel kom er
wel voor in aanmerking. Hij draagt dus soci
ale lasten maar geniet weinig of geen sociale
voordelen en menigeen onder hen zal dan ook
met bitterheid hebben vernomen, dat juist het
voorstel om die belasting op te heffen, welke
vooral de middenstand ten goede zou komen
(de vereveningsheffing) geen doorgang kon
Op Zondag 22 November, ter gelegenheid
van de feestdag van Sint Cecilia, patroonhei
lige der koorzangers, wordt te 10 u. n solem
nele mis gezongen in meerstemmige muziek:
Missa in honorem Sancti Francisci Assisiabi
van Jos de Klerk. Onmiddellijk na de mis als
slotkoor „Juichend en jubelend" van J Han
del.
Aan deze Sint Ceciliaviering is er dit jaar
een heugelijke gebeurtenis verbonden, Dank
baar herdenken wij op die dag, het gouden
ambtsjubileum van twee zeer verdienstelijke
leden van het zangkoor: eresecretaris Jozef
Schurmans en hoofd der school Jozef Slockers.
Beide jubilarissen hebben in ruime mate bij
gedragen tot de hoge bloei van het zangkoor,
en alzo, naar best vermogen het dubbele doel
van de kerkzang helpen verwezenlijken: door
muziek en zang in de kerk, Gods eer en glorie
verkondigen, en tevens de gelovigen helpen
opvoeren tot vroomheid, innigheid en gebed.
Als wij overtuigd zijn dat het Sint Cecilia-
koor, zowel in techniek van uitvoering als in
religieuze vertolking van kerkzang reeds een
zekere hoogte heeft bereikt, dan hebben hier
aan de beide jubilarissen hun deel.
Daarom past t dat deze gelegenheid niet on
gemerkt voorbijgaat. En het heeft onze
schop, Zijne Eminentie Kardinaal van
behaagd aan beide jubilarissen ’t gouden kruis
van Sint Rombouts toe te kennen, samen met
het ere-diploma door Zijne Eminentie eigen
handig ondertekend en dragende het volgende
onderschrift:
„Alhoewel de ware beloning van de chris
telijke verdiensten gelegen is in de onuitspre
kelijke zegeningen van de Algoede God, mag
het toch niet ongepast heten dat de Kerkelijke
Overheid, als sprekend bewijs van haar dank
baarheid, een bijzonder onderscheiding toe-
kenne aan de personen die uitmunten door
hun daadwerkelijke toewijding. Dien ten ge
volge hebben Wij besloten U te vereren met
het gouden Sint-Romboutskruis en U toe te
laten, dit ereteken in alle kerkelijke plechtig
heden te dragen”.
De Amerikaanse journalis T. E.
Murphy geeft in dit opgesmukte relaas
zijn herinneringen weer aan een ver
schrikkelijke circusbrand, waarvan hij in
1944 getuige was. Voor een ramp zoals
die toen in Connecticut plaats vond, be
hoeft men thans gelukkig niet meer te
vrezen. De geheel nieuwe chapiteau van
't „Nationaal Reuze-Circus Jos Mullens"
b.v. is op de fabrieken van Ludwig Stroh-
meyer te Konstanz afdoend onbrandbaar
gemaakt. Tijdens de laatste wereldoorlog
waren de hiervoor benodigde chemicaliën
echter niet verkrijgbaar.
Op 6 Juli 1944 ging boven Hartfort in
Connecticut de zon in een boosaardige gloed
op. De weerberichten een gloeiend hete dag.
Ik wilde eigenlijk in het geheel niet naar het
circus gaan, omdat ik vooruit wist dat de grote
tent als een bakoven zou zijn het was 38
graden. Maar ja, wie kan de smeekbeden van
zijn vijfjarige zoon weerstaan?
Om tien over twee kwamen wij de tent
binnen. Wij moesten, om op onze plaats te
komen over een stalen traliewerk klimmen,
dat dwars door de genummerde plaatsen liep.
Dit half ovaalvormige traliewerk was bijna
een meter hoog en diende als loopgang voor
de leeuwen en de andere wilde dieren. Een
houten trap stelde ons in de gelegenheid er
over heen te komen. De toeschouwers waren
dus aan beide zijden door deze traliegangen
ingesloten. Tegen de noordelijke loopgang,
die het verste van de ingang verwijderd was,
zouden zich weinige minuten later de op
dringende mensenmassa's als tegen een muur
te pletter rennen.
De circuskapel speelde de gebruikelijke be
kende muziek, die zo heel speciaal bij het
circus hoort.
De leeuwen vertoonden hun traditionele
kunststukken en werden weer in de loopgang
teruggedreven. Het was even over half drie
en de „Vliegende Wallenda's" klommen via
de touwladder naar hun hoge trapeze- Er
kwamen manegeknechten om de loopgangen
af te breken want weldra zou de grote parade
van olifanten, paarden en artisten rondom
de manege moeten beginnen.
Juist op dit moment kwam een opkomende
wind uit het Zuid-Westen en de man, die aan
deze zijde van het circus als brandwacht dienst
deed, liet zijn wateremmers staan en begaf
zich naar de andere kant van de tent. Waar
schijnlijk vreesde hij dat de manegeknechten
bij het afbreken van de loopkooi de bokken
onder de zitplaatsen zouden kunnen weg
stoten.
De zon gloeide genadeloos op het tentdak,
dat, met parafine waterdicht was gemaakt.
De directie van het circus had wel moeite ge
daan deze chapiteau ook brandvrij te laten
maken, maar alle daarvoor benodigde chemi
caliën waren voor oorlogsdoeleinden in be
slag genomen.
Alle voorwaarden voor een verschrikkelijke
tragedie voegden zich tesamen: het gloeiende
in parafine gedrenkte tentlinnen, de verlaten
i brandweerposten.de opstekende wind.
De productiviteit en de rentabiliteit
In landbouwkringen werd de laatste jaren
en wordt thans nog met nadruk gewezen op
de opvoering der productie met besteding van
zo weinig mogelijk geld, teneinde enerzijds
de winstkansen der boerenbedrijven te be
vorderen en anderzijds de concurrentiekracht
van andere landen op de exportmarkt het
hoofd te kunnen bieden.
Om deze redenen is de ontwikkeling der
Landbouwvoorlichtingsdiensten van zo'n
enorm belang geweest en worden de land
bouwers en boeren thans wetenschappelijk
op een verantwoorde wijze bijgestaan in hun
problemen.
Een van deze problemen is de structuur
verbetering der gronden, die thans in het ge
bruik van verschillendende kalkmeststoffen
een oplossing vindt.
Een nieuw product, dat kortgeleden aan de
lijst van deze meststoffen werd toegevoegd is
Magnesia-poederkalk, een samengestelde
kalkmeststof, die magnesium en kalk in ver
schillende bindingsvormen bevat, zodat deze
geschikt is voor bijna alle gronden.
Onmiddellijk na de solemnele mis zal aan
de heren jubilarissen dit ereteken worden op
de borst te gespeld.
Wij sturen aan beide gedekoreerden alsme
de aan hun familie onze eerbiedige en op
rechte gelukwensen, en aan het bloeiend Sint
Ceciliakoor van Baarle-Hertog een opgang
naar het beste.
Na de Hoogmis gelegenheid aan beide jubi
larissen gelukwensen aan te bieden ten huize
van ere secretaris Mijnheer Schurmans.
ONS WEEKBLAD
A
CL
Met Thljm en Honing
