Advertentieblad
s
en
Baarle's Nieuws-
BON
Waan en werkelijkheid
DE BOM IS WEG
Land-
.1
cn Tuinbouw
y
1
paar vage vlekken,
le landbouwwerktuigen gemonteerd worden.
GELDIG VOOR ÉÉN KIND
in de namiddagvoorstelling van
GRAND CIRQUE INTERNATIONAAL
van Dinsdagmiddag 4 uur.
.4/ ,-y
Luxemburg is stel- i
van grote betekenis I
I
o
centraal bureau van de statistiek zijn gepubli-
i ceerd, zou men eerder tot het tegendeel kun
nen besluiten. Want in de laatste twee jaren
I voerde Nederland naar België (en Luxemburg)
uit voor een totaalbedrag van 2456 millioen
gulden. Maar over diezelfde periode voerde
België (met Luxemburg) naar Nederland in
voor een totaalbedrag van 2972 millioen. Dat
wil dus zeggen, dat België nog steeds een
voorsprong behield van 516 millioen gulden!
Nu zou de Nederlandse concurrentie mis
schien nog reden tot ongerustheid kunnen ge
ven, als zij bijvoorbeeld over een heel korte
periode met een enorme sprongen was toege
nomen. Het tegendeel is echter waar. Verge
leken met de laatste helft van 1952, is de Bel
gische invoer in Nederland in de eerste helft
van 1953 gelijk gebleven. De Nederlandse
uitvoer liep echter terug met een bedrag van
34 millioen gulden, hetgeen betekent, dat Bel
gië een voorsprong veroverd heeft!
Het is dus volkomen raadselachtig, waaroni
in België zulke enorme hetzes worden op
touw gezet, met de bedreiging van het Belgij-
sche bedrijfsleven als inzet. Dit wordt nog
vreemder als men de cijfers bekijkt van de
Duitse invoer in België. Deze waren (in milliL
oenen marken) als volgt: 1949-483; 1950-661;
1952-1168. Eerstens is deze toename enorrii
en tweedens staat de Nederlandse invoer e:
ver bij in de schaduw. Als het Belgische ber
drijfsleven dus door een catastrofe zou be
dreigd worden, is het toch wel duidelijk dat
deze van Duitse zijde komen moet. En toch;
nergens verneemt men iets van een verzet te
gen het Duitse gevaar, dat ook maar in de
verte kan vergeleken worden met de hetze te
gen „Nederlandse" gevaar. Er is o.i. dan ook
maar één verklaring mogelijk: hier moeten op
de achtergrond machten werkzaam zijn, die
om politieke redenen de Benelux niet wense
lijk achten Misschien wel Franskiljons, die als
de dood zijn van ‘n te grote invloed van ‘t Ne
derlandse geheel in het Belgische staatsver
band.
De Benelux, de economische eenwording
van Nederland, België en
lig een groots ideaal, dat
kan zijn voor de ontwikkeling van geheel
West-Europa en bijgevolg is het redelijk en
wenselijk om alle krachten in te spannen ten
einde dit ideaal te verwezenlijken. Maar zo
ooit, dan moet toch wel hier een ruim weder
zijds vertrouwen de basis zijn, waarop men
aan het werk kan gaan. Het is daarom uiter
mate ontmoedigend, dat juist deze basis op
een beangstigende wijze aan het afbrokkelen
is. De verwijten over en weer tussen de voor
naamste betrokkenen (Nederland en België)
slingeren in steeds heftiger mate heen en weer
en dit wordt des te erger, als de verwijten
volstrekt onredelijk zijn of zelfs elke grond
missen. Een der grootste tegenwerpingen die
van Belgische zijde wordt gemaakt (althans
van het Belgische bedrijfsleven) zou zijn, dat
de Benelux een schitterende gecamoufleerde
poging zou zijn van het Nederlandse bedrijfs
leven om zich meester te maken van de Belgi
sche markt. Dit zou verdacht veel lijken op
demagogische taal, enkel bestemd om de bur
gers zand in de ogen te strooien, ware het
niet, dat men op grond van talloze (schijn) ar
gumenten, er werkelijk zelf van overtuigd
schijnt te zijn, dat de slechte gang van zaken
in bepaalde takken van de Belgische industrie
wis en waarachtig aan een „oneerlijke" Ne
derlandse concurrentie zou te wijten zijn.
Nu kan het inderdaad waar zijn, dat be
paalde bedrijfstakken (sigaren, bloemen) scha
de ondervinden van de Nederlandse concur
rentie, Maar dat is dan slechts tengevolge van
een volstrekt normale concurentie, op precies
dezelfde manier zoals twee bedrijven die het
zelfde product fabriceren, elkaar bestrijden
met de volledig geoorloofde methode van de
beste kwaliteit te willen leveren tegen een zo
scherp mogelijk berekende prijs. Maar het is
beslist ni^t waar, dat de Nederlandse cuncur-
rentie het gehele Belgische bedrijfsleven in
een dodelijke omhelzing de adem af zou snoe
ren. Aan de hand van de cijfers, die door het
PROFITEERT VAN DEZE EXTRA
GELEGENHEID
De uitgever van dit blad is er in ge
slaagd, voor de kinderen van onze lezers
een extra reductie te verkrijgen, voor
de middagvoorstelling, van Dinsdag 4
uur. Op vertoon van BOVENSTAAN
DE BON betaalt elk kind slechts
50 CENT
Het gebruik van lagedrukbanden
Nog niet zo heel lang geleden gebruikte
men alleen ijzeren wielen in de landbouw,
doch hoe langer hoe meer is het gebruik van
luchtbanden toeyenomen.
De toestand is nu zelfs zo, dat alleen nog
ijzeren wielen gebruikt worden door die eige
naren, die in verband met de hoge kosten zich
het aanschaffen van luchtbanden niet kunnen
permitteren.
Men is nu echter door de practijk tot het
inzicht gekomen, dat lagedrukbanden voor de
landbouw aanzienlijke voordelen bieden.
Onder een lagedrukband verstaat men een
luchtband, die men minder druk (spanning)
geeft dan een normale autoband.
Deze lagedrukband heeft de volgende ken
merken: hij is overal gelijk van dikte en over
de gehele omtrek soepel (dus geen speciaal dik
loopvlak), hij heeft weinig koordlagen, hij
wordt gebruikt met weinig spanning, hij deukt
onder het rijden in, hierdoor laat de aange
kleefde aarde gemakkelijk los, hij wordt ge
monteerd op bredere velgenmaat.
Deze lagedrukbanden kunnen op vrijwel al-
Atoombompiloten
De vervaardiging van een atoombom
is een zeer ingewikkelde, langdurige en
bovendien buitengewoon kostbare af
faire. Er zijn enkele millioenen mee
gemoeid en mocht het ooit nodig zijn
om het te gebruiken - wat God ver* i
verhoede! - dan is er alles aan gelegen
dat de bom zo goed mogelijk wordt
gebruikt, met andere woorden: dat hij
precies daar terecht komt, waarvoor
hij bestemd is. Vervolgens zal deze
bom met zo groot mogelijke nauwge
zetheid afgeworpen moeten worden
om een zo groot mogelijk effect te sor
teren. Tenslotte zijn de moderne af
weermiddelen zo geperfectioneerd, dat
slechts een volmaakt uitgevoerde, tot
in de kleinste finesses voorbereide aan
val waarbij geen enkel risico genomen
wordt, kans van slagen heeft. In de
Amerikaanse luchtmacht worden dan
ook speciale piloten, de allerbesten uit
het corps, opgeleid tot bekwame
atoom vliegers Hieronder leest U een
fragment uit een verhaal, waarin een
oefenvlucht beschreven wordt van zo'n
atoomvliegtuig.
De navigator werkt onder hoogspanning.
Telkens opnieuw laat hij de bommenwerper
Uitgave: Drukkerij de Jong, Baarle-Nassau - Tel. 231
Vooral op zeer natte en losse gronden leveren
zij grote voordelen op. Door deze lagedruk
banden wordt de draagkracht van het wiel
vergroot en laten wielen, met deze banden ge
monteerd, een minder diepe voor op het land
achter; daardoor vereisen wagens met lange.
drukbanden minder trekkracht.
Men kan dus zeggen, hoe ongunstiger de
terreingesteldheid, des te meer voordelen
biedt de lagedrukband.
nemen geen enkel risico
van koers veranderen, zodat de vijand in het
onzekere blijft over zijn doel. Maar intussen
controleert hij met een stopwatch in de hand
iedere koerswijziging, want met al zijn ont-
wijkingsmanoeuvres mag hij toch het doel
niet uit het oog verliezen, terwijl hij tegelijk
een half oog gericht moet houden op de
brandstofmeters, die maar al te vlug omlaag
zakken,
Het grote moment nadert nu snel. De in-
lichtingen-officier heeft een klein stadje, onge
veer 80 mijl van het eigenlijke doel, uitgeko
zen als beginpunt voor de aanval. Van daar af
moet de navigator in een rechte lijn op het
doel af vliegen en de bommenrichtkijker in
stellen.
Aan zijn kleine, overvolle werktafel zijn
met plakband een paar foto's vastgehecht, die
er op het eerste gezicht uitzien als mislukte
opnamen, maar het zijn natuurgetrouwe af
beeldingen van wat hij door zijn radioscoop
te zien zal krijgen, natuurgetrouw nagebootst
in het laboratorium. De Amerikaanse lucht
macht bezit dergelijke afbeeldingen van iede
re stad en plaats op de aardbol, die wel eens
voor een aanval met atoombommen in aan
merking kan komen.
De navigator kijkt afwisselend in zijn radar-
appa aat en op de foto's. Daar verschijnen
boven in het scherm een paar vage vlekken,
I die hem bekend voorkomen. Even een vlugge
blik op de foto's... de omtrekken van die fa
briek... de bruggen... de spoorlijn...
„Navigator aan piloot. Startpunt van aan
val in zicht... Rechtdoor nu acht graden
naar rechts. rechtdoor... één graad links...
houwen zo!"
Het kleine stadje glijdt door de kruisdraden
van het radarapparaat, De navigator stelt zijn
stopwatch in, begint tegelijkertijd aan de tien
tallen knoppen van zijn bommenrichtmeter te
draaien om het instrument in te stellen de
hoogte, de snelheid over de grond, de snelheid
van de wind, allerlei gegevens, die het appa
raat nodig heeft om feillooste werken en pre
cies op het juiste moment de bom naar bene
den te laten vallen.
De aarde is bedekt met een dicht wolken
dek, maar het belet de navigator niet om alles
te zien, wat hij nodig heeft. Voortdurend
houdt hij nu zijn ogen tegen het radarappa
raat gedrukt, werpt nu en dan een snelle ver
gelijkende blik op de foto's en corrigeert de
gegevens van de bommenrichtkijker.
„Navigator aan piloot. Het doel is in zicht-
Ik zal het toestel nu overnemen."
Van nu af aan is de besturing van de bom
menwerper in handen van de navigator. De
automatische piloot wordt ingeschakeld en
aan de bommenrichtkijker gekoppeld, welke
ondanks overwachte windstoten en luchtzak
ken de bommenwerper feilloos naar het doel
zal brengen.
Stukje voor stukje wordt de gedoemde stad
zichtbaar op het radarscherm, De navigator
pikt de juiste plaats uit waar de bom moet
vallen en stelt zijn instrumenten nog scherper
in, zodat het doel onbeweeglijk in de kruisdra
den gefixeerd blijft. Geen macht ter wereld
kan de stad nog redden, tenzij de aanstormen
de bommenwerper in het niet zou verdwijnen.
Een tijdmeter begint de seconden weg te
tikken. 120... 100 nog 60 seconden schei
den de stad van de vernietiging... de beman
ning voelt het toestel trillen als de luiken van
het bommenruim automatisch geopend wor
den... 10,9,8,7,6, 5, 4,3, 2...
Een rood lampje flitst aan.
De bom is weg 1
In een werkelijke oorlog zou de piloot nu
onmiddellijk op tegenkoers draaien en na een
nauwkeurig bepaald aantal seconden zou een
hels schijnsel de cockpit tot in de meest dui
stere hoeken verlichten. Nu wordt op hetzelf
de moment, dat in de cabine het rode lampje
aanflitst, automatisch een radiosignaal uitge
zonden en de experts kunnen aan de hand
daarvan berekenen, waar de bom precies te
recht gekomen zou zijn. En hangt van de
nauwkeurigheid en kunde van de navigator af,
of de uitslag van deze berekening promotie of
degradatie betekent voor de bemanning.
Excuses voor ’n eventuele mislukking worden
onder geen enkele voorwaarde aanvaard. Een
hard systeem, maar onvermijdelijk om deze
mannen voor hun verantwoordelijke oorlogs-
taak te prepareren.
Nadat de bom is afgeworpen hoeft de be
manning van de bommenwerper niets anders
te doen dan door storm of regen ruim 1000
mijl terug te vliegen om precies op tijd en op
de afgesproken plaats het tweede tankvlieg
tuig te ontmoeten. Weer hangt dus alles af
van de navigator, want de bommenwerper
heeft niet genoeg brandstof om bij een even
tuele misser de thuisbasis te bereiken.
Hij is zo langzamerhand een uitputting nabij
maar, al ligt de vloer van zijn werkhokje be
zaaid met kladjes vol berekeningen, toch
slaagt hij er ondanks een zeurende hoofdpijn
van vermoeidheid in om op de juiste plaats en
juiste tijd de tanker te ontmoeten. Weer volgt
de spanning van het tanken, dan begint het
laatste, inspannende gedeelte van de opdracht.
Eindelijk komt de thuishaven in zicht. Met
enorme snelheid stuift de bommenwerper op
de landingsbaan af. Precies aan het begin
ervan tikken de wielen aan de grond en dan
stormt het toestel voort of het nooit tot stil
stand zal kunnen komen.
De piloot draait een handle op het instru
mentenbord om en op hetzelfde ogenblik
vliegt uit de staart een grote parachute, die
de vaart snel vertraagt tot zonder gevaar de
remmen kunnen worden aangehaald. De
vlucht is voorbij tenminste voor de bommen
werper. Maar de bemanning moet nog een
uitgebreide ondervraging ondergaan, want de
experts willen een massa te weten komen over
die geheimzinnige wereld van de stratosfeer.
In ‘n speciaal vertrek worden de vliegers aan
een waar kruisverhoor onderworpen. De
koffie vloeit bij stromen en pakjes sigaretten
verdwijnen in een minimum van tijd. De be
manning van de bommenwerper is echter aan
het eind van haar krachten Hun antwoorden
op de vele vragen komen trager en worden
korter; hun stemmen zijn schoren al heeft men
hen verlost van zuurstofmaskers, vlieghelmen
en ruimtepakken, toch voelt zelfs het lichtste
ft
■n
48 Jaargang
Zaterdag 19 Sept. 1953 No. 38
■J
4
SANAPIRIN jaagt kou
en pijn uit Uw body
ONS WEEKBLAD
I
■:n
- -
