A rei tentieb a em Zelfs i Nieuws- 1 21 Juni Vaderdag Baarie’s na l-l Technisch onderwijs het leven geen rust F y 11 c Onrustig, gejaagd? Vooi tal van ouders wordt dat een groot i probleem, voor de meisjes in mindere mate dan voor de jongens. Vooral als i de knapen meer dan gewoon begaafd i zijn zit men vaak met de handen in het haar. Aan de ene kant vindt men het jammer het talent verloren te laten gaan, aan de andere kant ontbreken vaak de middelen om een studie mogelijk te maken, die in het latere leven werkelijk de kansen l biedt van een bevredigende en adequate werkkring. Dan zoekt men dikwijls een tussenweg. Men zendt de jongen b. v. naar een U. L. O. Zodra hij het einddi ploma na veel zuchten en ploeteren in de zak heeft kan hij naar een kantoor, maar men (een tachtig scholen brengen deze hervorming al geheel of gedeeltelijk in practijk) kunnen in het bedrijf prachtige promoties maken. Ze kunnen baas of werkmeester worden, tekenaar of con- Waarschuwing De tijd van de eindexamens is weer aangebroken en voor de hoogste klass n komen, dat voor de leerlingen een andere i bestemming gezocht moejen worden. k|asse fungeer( en de y|erde k(o soort topklas voor de allerbeste leerlin- gen’ Leerlingen die van zo'n school ko men (een tachtig scholen brengen deze structietekenaar Door hun hogere ont wikkeling en beschaving, hun bekwaam heid en vakmanschap kunnen ze heel wa! meer kanten uit en worden maat schappelijk veel minder kwetsbaar. Het is bijvoorbeeld bekend, dat de topleerlin gen van de bedrijfsscholen van Stork over de gehele wereld terecht kunnen, ja, dat ze met graagte worden gezocht. Het wordt daarom hoog tijd, dat men ophoudt misprijzend te spreken over ambachtsonderwijs. Daar liggen in tegendeel toekomst kansen, als weinige witte boord zich dromen kan. heeft in feite eigenlijk nog niets. Want hij zal nog heel wat jaren alle mogelijke diploma's moeten halen om promotie te kunnen maken. En dan nog blijven ze (de zeer knappe uitzonderingen daarge laten) veelal in de onderste regionen zweven. En de gevolgen? Een mager bestaan en soms zelfs (omdat de vreug de in het werk nu eenmaal een belangrij ke factor is) een ongelukkig leven. Daarom lijkt het ons dienstig, het oog eens te werpen op een andere, nog altijd veel te veel miskende factor in de be roepskeuze: dat is de technische factor. Er bestaat een ingeroest vooroordeel als zou het werk waarbij men een „witte boord" kan blijven dragen superieur zijn aan de handenarbeid in overall. Alsof ‘n postzegellikker superieur zou zijn aan een instrumentenmaker, alsof een man die de ganse dag getalletjes optelt, méér waard zou zijn dan een prima geschoold vl egtuigmonteur. Deze belachelijke witte-boorden men taliteit heeft veler ogen gesloten voor de prachtige mogelijkheden die de techni sche sector biedt. Nederland - en ook Brabant - zijn immers volop aan het in dustrialiseren. Er is een grote behoefte aan technisch, geschoold personeel, en het ziet er naar uit, dat deze behoefte steeds toe zal nemen. Iemand die met goed succes een Middelbaar Technische School doorloopt heeft gegarandeerd een goede toekomst voor zich liggen. Maar dat geldt evenzeer voor bepaalde vakken aan de gewone lagere ambachtsschool. En dit onderwijs zal nog waardervoller worden, als de hervormingsplannen doorgang vinden, die hier op stapel staan De laatste jaren immers dreigde het am bachtsonderwijs te verstarren. Het stond te ver van de werkelijkheid af. Het dreig de te verzanden in de droge theorie. Een frappant, bijna ongelooflijk voorbeeld lazen we onlangs in. het verhaal van de jongeman, die een schitterend eindexa men had gedaan. Hij wist alles van me talen af. Dertig, veertig soorten kon hij precies beschrijven naar hun uiterlijk. Hij kende hun soortelijk gewicht, hun smeltpunt eet. eet. Toen hem - hij solli citeerde naar een betrekking in een be drijf - een tiental stukjes metaal werden voorgelegd kon hij er niet één goed be noemen! Dit is natuurlijk een extreem geval, maar het bewijst toch wel dat er iets hapert. Als de hervormingsplannen doorgaan, zal het onderwijs veel meer op de werkelijkheid worden ingesteld. Bovendien zal er veel meer aandacht worden besteed aan de algemene vor ming, binnen en buiten het vak. Het taal- i onderricht zal zijn volle kans krijgen; zelfs muziek en lichamelijke ontwikke- x i ling zuilen niet ontbreken. Men streeft van de lagere school is het ogenblik ge- e|geniljk naar e.n vierjarige schoo, - waarbij de eerste klasse als overgangs- een Grote Motorcross op de Molenheide L 48e Jaargang Zaterdag 20 Juni 1953 No. 25 Uitgave: Drukkerij de Jong, Baarle-Nassau - Tel. 231 S WEEKBLAD LU Mijnhardt's Zenuwtabletten sterken en kalmeren Uw zenuwen. Aardappeltelers denk erom tijdig Uw aardappelen te bespuiten tegen de colora dokevers en larven. Regelmatig zal con trole worden uitgevoerd. Bij grove nalatig heid, zal zonder waarschuwing procesver baal kunnen volgen. Men zij dus op zijn hoede. was toen trouwens een soort beroep. Natuurlijk werden de leden gestraft, die betrapt werden bij de uitoefening van lijkenschennis. Het was zozeer bekend, dat velen er een broodwinning in vonden, dat deze rovers zelfs met een speci ale naam werden aangeduid. Ze werden re- surrectionisten genoemd, hetgeen zoveel wil zeggen als „opstandingsmensen". De algeme ne bekendheid van dit beroep blijkt ook uit de literatuur van die tijd, Charles Dickens heeft in verschiillende van zijn boeken geschreven over lijkenrovers. In zijn roman „In Londen en Parijs" b. v. schilderde Dickens hoe Jere miah Chuncher, bijgenaamd Jerry, ‘s nachts er op uittrok om op het kerhof „uit vissen .te gaan". Deze man, die een verwoede strijd le verde tegen zijn vrouw, die hij verweet zijn ondergang van de hemel af te smeken, is het prototijpe van de lijkenrover uit het tweede deel van de achttiende eeuw. Voor velen was het niet aangenaam, dat ook hun stoffelijk overschot wel eens in han den van lijkenrovers terecht zou kunnen komen Wel heel erg onaangenaam was de gedachte hieraan voor de reus Jenkins. Deze nederige ambtenaar van de Bank van Engeland had al verscheidene malen bij zijn leven een aanbod gekregen om na zijn dood zijn lichaam te verkopen Maar Jenkins had keer op keer ge weigerd. Toen hij in 1789 op 31-jarige leeftijd stierf, vreesden zijn familieleden, dat hij om zijn buitensporige lichaamsafmetingen wel op de lijst van de lijkenrovers zou staan. Dat maakte deze mensen zo angstig, dat zij besloten een verzoek te richten aan de Bank van Enge land om Jenkins lichaam te mogen begraven in de tuin van deze instelling. De keuze was op deze tuin gevallen, omdat de dikke muren van het bankgebouw en de permanente be waking door ’n compagnie van de koninklijke garde practisch geen kans gaven aan de lijken rovers De directie van de Bank van Engeland toonde begrip voor de vrees, welke bij de familieleden bestond en willigde het verzoek in. Dat de lijkenrovers er nooit in slaagden Jenkins lichaam over te leveren aan de lijken- handelaars bewijst de aanwezigheid van het graf, dat heden ten dage nog steeds in de tuin van de Bank van Engeland aanw’ezig is. Dat een mens zijn leven niet zeker is, schandelijk bedrijf. Lijkenhandel en-roof kan gerust een verschijnsel van alle tij den worden genoemd Want waren het vroeger rovers, die op stille plekjes een mens naar het leven stonden, onze tijd levert in het bijzonder met haar ver keer een constant gevaar op voor het leven van de mens. Maar er was een tijd, waarin zelfs het stoffelijk omhul sel van de mens na zijn dood niet veilig was Hoezeer de mensen in die dagen bevreesd waren vóór de roof van hun lichaam na overlijden bewijst wel het graf in de tuin van de Bank van Enge land. Een dikke honderd vijftig jaar geleden be stond er in Engeland een „levendige" handel in lijken. Dat kwam, omdat de anatomen toen voor hun onderzoeking grotendeels aangewe zen waren op het verrichten van sectie op ge storven personen. Deze behoefte had er toe bijgedragen, dat een gebruik in zwang kwam om tijdens het leven het lichaam na de dood te verkopen. Mensen, die dit deden, ontvingen daarvoor gedurende het leven regelmatig een bepaald bedrag. In onze dagen zijn er nog wel ziekenhuizen, welke zich op deze wijze het be zit verzekeren van de stoffelijke resten van een overledene. Maar dit geschiedt doorgaans alleen als de lichaamsbouw afwijkt of een nog niet of weinig bekende kwaal het lichaam heeft aangetast. In de laatste decennia van de acht tiende eeuw echter was de belangstelling van geleerden voor de lijken zo groot, dat de ver koop daarvan uitgroeide tot een ware indus trie. De zakenlieden, die zich met deze vorm van handel bezighielden, kwamen bij het be gin van de anatomielessen hun bestellingen opnemen. Natuurlijk was het lang niet altijd even gemakkelijk om aan de vraag te voldoen. Daarom veroorloofden deze lijkenhandelaars zich in het geheim allerlei lugubere practijken. Zo beschikten zij doorgaans over een wijdver takt net van spionnen, die moesten opletten of iemand stierf. Dan trachten zij er achter te ko men waar hij begraven werd. Arme lieden kregen, bij'n sterfgeval in de familie, al vlug een van medeleven overlopend man aan hun deur. Hij betuigde zijn deelneming in het ver lies en bood aan voor een waardige begrafenis van de overledene te willen zorgen. Meestal werd zo'n aanbod wel aanvaard en inderdaad volgde er dan een plechtige begrafenis. Maar enkele dagen daarna was het graf leeg. Dat deze lijkenhandel een winstgevende zaak was, bewijst wel het feit, dat er in sommi ge herbergen mensen van het leven werden beroofd met als enig doel het lijk te kunnen verkopen. Een van de meest beruchte logeer gelegenheden bevond zich in de Edinburgh De schurken Burke en Hare, die dit armetierig logement dreven, zagen kans enkele jaren achtereen hun sjofele gasten het leven te ont nemen. Er werd in die tijd weinig zorg be steed aan het opsporen van verdwenen perso nen en daardoor was het mogelijk, dat deze boeven zolang konden doorgaan met hun Zondag a. s. om 2 uur namiddag zal het eerste startsein gegeven worden van de gro te motorcross op de Molenheide. Het geronk van de motoren zal reeds eerder beginnen daar de renners vanaf 12 u. de gelegenheid krijgen om hun trainingsronden te draaien en het terrein te verkennen. Het belooft een prachtige strijd te worden in alle categoriëen, gezien de vele inschrijvingen. Vooral bij de senioren zal een zware strijd gestreden wor den. In deze klasse zal ook uitkomen onze dorpsgenoot Chr. Smeekens, die bij de trai ning reeds heeft laten zien dat hij zijn zware machine volkomen in bedwang kan houden. In de Junioren klasse komt onze dorpsgenoot Fr. Adriaensen aan de start. Hem is het ter- Werd tot voor kort alleen moeder ’ns extra in het zonnetje gezet op moederdag, sinds enkele jaren heeft ook Vader zijn eigen dag. Vader, die dag in dag uit zwoegt om de lieve centjes te verdienen, waarmee hij vrouw en kinderen alles wil geven wat zij nodig hebben. Vader verdient het dubbel endwars om op Vaderdag eens extra goed bedacht te worden. Zegt nu niet, die Vaderdag is alleen maar een uitvinding van de winkeliers om weer eens wat extra te verdienen Goed, de winkeliers maken er geen slechte zaken door, maar dat is ook zo met Kerstmis, Pasen en andere feestda gen. En die zijn toch beslist niet door de ne ringdoenden „uitgevonden Wie als vrouw ook maar een ogenblik be seft, wat Vader allemaal doet om het zijn ge zin aan niets te laten ontbreken, die gunt Va der graag zijn eigen dag Want daarvoor komt heel wat kijken, waar wij vrouwen eigenlijk niets van weten. Ja, we moeten ook de hele dag ploeteren om alles goed te verzorgen. En soms gaan onze avonden ook nog met het wer ken voor ons gezin heen. AI vlug wordt dan, als vader van de a vond geniet in een luie stoel, gezegd, dat de heren der schepping het toch maar best hebben. Maar laten we oppassen, ons niet te vergissen. Vader moet overdag veel meer van zijn krachten geven dan zijn vrouw thuis, die ook niet stil zit. Vader moet zich aan een stuk door concentreren op zijn werk, anders krijgt hij een mopperende chef of patroon achter zich aan. Van hem wordt het uiterste geëist, of hij nu op een fabriek werkt, op kantoor zijn brood verdient of op ’n andere manier. Iedere dag weer wordt hij ge vangen gehouden tussen het uur. waarop zijn werk begint en het tijdstip, waarop hij naar huis kan gaan Voor Vader is er nooit eens ‘n gezellig middagje, wat wij vrouwen zo vaak hebben als er een vriendin of goede kennis een kopje thee komt halen. Vader moet maar voort, want zijn tijd is geld. Daarom mag hij best ‘s avonds een beetje hangen in die luie stoel. En denkt niet, dat zijn gedachten dan stil staan. Hoe vaak piekert hij nog niet over zijn werk of houden de zorgen voor het gezin hem gaande? Het lijkt er soms alleen maar op, dat hij wat zit te luieren. Door zijn hoofd trekken juist dan aller cijfers. Vader moet altijd maar zorgen, dat hij klaar staat ais er iets hoognodig aang^schaft r-n-* v-.-d Hij kan zich het hoofd bicken om te iviacu, rein zeer goed bekend, waaruit hij zeer zeker zijn voordeel zal weten te trekken. Hij weet precies op welk gedeelte van het parcours de beste mogelijkheden tot passeren liggen. Wij wensen in ieder geval deze beide populaire renners van harte succes. De wedstrijden zijn langs het gehele par cours te volgen Vanuit de jury wagen wordt een volledig verslag gegeven door middel van geluidsversterkers Het belooft een prachtige sportmiddag te worden en iedereen zal na afloop wederom zeggen dat dit werkelijk HET sportevene ment van het seizoen is. Er valt volop te ge nieten vooral voor diegenen die houden van sensatie en durf.

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Baarle-Nassau - Ons Weekblad | 1953 | | pagina 1