Baade's Nieuws- Advertentieblad en NEDERLANDERS IN CANADA s Blijl niet aan de kant staan! NAAR AANLEIDING van de laatste brief van het Hoogw. Episcopaat over het Katholiek gezin. aan IONGE BOERENDAG ■I W Uitgave: Drukkerij de Jong, Baarle-Nassau - Tel. 231 (Gezelle) ook het succes van de Nederlandse emi gratie naar Canada. Zslf-doen, zelf aanpakken blijft echter steeds het voornaamste: wie uitsluitend op steun van anderen rekent, heeft grote kans te mislukken. Niets wordt in Cana da zeer gewaardeerd als zelfstandigheid, energie en taai doorzettingsvermogen. Zeer zeiden gaat een kind ter zijde van de baan. Die Vader heeft gevolgd, En moede nagedaan- 6e Zelfs mag men vertrouwen, dat de Pro testanten, van wie vele heimwee hebben naar de oude Moederkerk wegens haar eenheid van geloof en zedeleer ook practisch tot Haar' zullen terugkeren, als ze zien, dat de Kerk aan de gedoopte en gevormde christenen niet al leen ‘n waar priesterschap toekent, maar ook praktisch en officieel hen aanspoort om dat priesterschap in eigen familiekring uit te oefe nen, zodat zij beter hun aansprakelijkheid be seffen voor een grondige en zuivere geloofs verkondiging aan hun nageslacht in woord en jndaad- Zei Paus Pius XII laatst niet in een toe spraak dat sommige handelingen der katho lieke gehuwden een sacraal karakter hebben? Laat dan de Vader, die zijn naam en bezit nalaat aan zijn nageslacht, ook als Hoofd des gezins, naast Moeder als hulpe hem gelijk er de hoogste prijs op stellen, om in de godsdien stige en zedelijke vorming hunner kinderen de hoogste inzet hunne persoonlijkheid te ge ven. De eeuwige oneindige waarde der kinderziel vraagt niets minder. Hoewel wij in ons land geen kerkver volging doormaken, staan wij Nederland se katholieken, toch wel degelijk in een strijdperk, waar spaanders vallen. Onze sterkste tegenstanders van dit ogenblik, de materialisten, hebben goede bijlen van hard staal. Wij hebben daarom (dat is al duidelijk geworden) niet genoeg aan een degelijk schild; tegenover de aan vallen der ontkerstening hebben wij die en dit van de modernste makelij. Een zeer hardnekkig gevecht wordt heden ten dage gevoerd op het front van de vrije, volledige mededeling van onze levensbeschouwing. Het wapen, dat men tegen ons gebruikt heeft een scherpe snijkant; men schermt mpt Een heid Onder dat motto wordt bestreden, wat wij bereikt hebben in middelen en ruim te voor het uitdragen van onze zuiver katholieke levensstijl Alles wat hiermee te maken heeft, wil men nivelleren. Lukt dit, dan ondergraaft men ons katholieke onderwijs, onze katholieke pers, onze katholieke radio omroep. Kort na de oorlog werd de strijd om de Radio Omroep met minder democra tische middelen gestreden. Er werd kort weg getracht de K.R.O, uit te schakelen als autonome omroejJ. De eerste slag winnen onze vrijheid van meningsuiting stond op het spel. En het is onze eerste levenstaak te voldoen aan onze op dracht: „Gaat en onderwijst alle volken1*. Een taak die ver uitstijgt boven de zeer tijdelijke en zeer wisselende belangen, die men met een eenheidsomroep meent te kunnen dienen. De K.R.O. kwam terug. In afwachting van een nieuwe Radiowet werd de om roep in Nederland georganiseerd naar de richtlijnen vaneen ministeriële beschik king. De Nederlandse Katholieken za gen in hoe nodig het was, dat dc K.R.O. tot volle ontplooiing kon komen. En zij gaven zich bij duizenden op als lid. De K.R.O. werd de grootste omroep in Ne derland, groter dan zij ooit geweest was, Wil de K.R.O. de rechtpositie krijgen die haar toekomt dan moeten alle Neder landse Katholieken achter hem staan. Maar nog niet de helft van de Katho lieke gezinnen in Nederland, waar dage lijks de radio speelt, is lid van de K.R.O. Mogen we ons daar niet eens warm over maken? Het zit toch diep bij ons? Zo U nog geen lid bent blijft U dan niet achter. Onderschat het belang van Uw lidmaatschap toch niet. Zeg niet nee als men U vraagt zich aan te sluiten, of geef U op, op de kaart die U volgende week ontvangt, of aan de K.R.O. Keizers gracht 151 Amsterdam. We kunnen met open vizier strijden voor onze overtuiging. Blijft niet aan de kant staan: De eerste jaren in het nieuwe land. land vergemakkelijken, en hierop berust Zoals bekend vormt de landbouw nog steeds een der belangrijkste grondslagen van de Canadese economie. Door de in dustriële expansie echter van de laatste jaren worden steeds meer arbeidskrach ten aan de landbouw onttrokken, met het gevolg dat talloze landbouwbedrijven geen opvolger hebben en tienduizenden bosbedrijven te koop staan. Nederlandse landbouwers zijn dan ook In Ganada zeer welkom, terwijl hun kansen op een spoedige zelfstandige vestiging buiten gewoon gunstg te noemen zijn. Het zij zowel bovengenoemde facto ren als de geaardheid van de Nederlan der, die aan de Nederlandse landbouw- migratie naar eigen karakter geven Zelfstandige vestiging is hierbij n.l. voor opgezet doel, hetgeen overigens niet al leen voor landbouwers maar ook voor ambachtslieden geldt. In verband hier mede staat dat de landbouwmigratie naar Canada een typische gezinsmigra- tie is. Slechts 10 pCt. van de paar Cana da vertrekkende emigranten is alleen staand. Een ander kenmerk van de Nederlandse emigratie naar Ganada is de omstandigheid dat deze ondanks het feit dat emigranten meestal in grote groepen vertrekken - een sterk idividueel karakter draag. Dit hangt vooral samen met de omstandigheid dat de Canadese landbouw in de winter (behalve op de gemengde bedrijven) vrijwel stilligt en de vraag naar agrarische arbeidskrach ten dus pas in het voorjaar begint. Wil de landbouwmigrant door deze seizoen- schommelingen niet gedupeerd worden, dan dient zijn plaatsing van te voren verzekerd te zijn, hetgeen dus een indi viduele geval-tot-geval behandeling vereist. Deze individuele behandeling is ook in zoverre van groot belang dat de emigrant hierdoor meer aanzien in de Canadese maatschappij krijgt en spoe diger als gelijkwaardig lid in de gemeen schap wordt opgenomen. Het practische nut hiervan is daarom zo groot, omdat de eerste jaren in het nieuwe land nu eenmaal altijd zwaar zijn. Ten eerste immers komt de emigrant zonder kapi taal aan; ten tweede is zijn kennis van het Engels helaas vaak gebrekkig (er mag in dit verband dan ook nog eens met nadruk gewezen worden op de noodzaak, zich vóór het vertrek een redelijke kennis van de Engelse taal eigen te maken) en ten derde wijken de werkmethoden in Canada veelal in hoge mate af van die in Nederland. Vooral de sterke mechanisatie, met name in de Prairie-provincies met zijn voor Neder landse begrippen enorme bedrijven, waar dus van de agrariër een grote kennis van motoren e. d. verwacht wordt, is iets waarde Nederlander aanvankelijk nogal onwennig tegenover zal staan. De individuele plaatsing en de „good will", die de Nederlander in het alge meen zich in Canada verworven heeft, kunnen de landbouwemigranten daarom een grote steun zijn, mits hij door flink aanpakken zijn goede reputatie weet te handhaven. Voor velen zijn ook de ker kelijke organisaties van Nederlandse afkomst een pelangrijke steun, waardeer zij zich minder alleen voelen en zich sneller in de Canadese samenleving inpassen. Er zijn dus veel factoren aan je wijzen die de eerste jaren in ‘t nieuwe De brieven van onze Hoogw. leiders zijn altijd het herlezen en overwegen waard. Of men nu grijpt naar het 100 jaar oude onder wijsmandement van Mgr. Zwijsen, de pas- torele oorlogsbrieven van 1940-’45 of de laat ste vastenbrief over het katholiek gezin, altijd treft de heldere en waardige stijl, het juiste woord in Serafijnse lucht gekweekt onder de adem van de H. Geest, maar, waar het op aankomt, de practische uitwerking daarvan in de boezem van het katholiek volk laat dikwijls te lang op zich wachten. Tot schade van de zielzorg. Hoeveel bloeiender zou de toestand der zielzorg zijn, als tijdig de uiteenzetting der encyclieken enz. in daden waren omgezet, de oorzaken van verval geneutraliseerd. In het St. Gregorius blad 1949 bl- 93 las ik. „De opkomst van de monnikenkoren in de kerken en de hervormingen van Paus Grego rius de Grote hebben de scholenzang bevor derd, maar daarmee de kiem gelegd voor een verval van de oude volkzang". Niet zo bedoeld natuurlijk, maar gezien de wet der traagheid, geheel begrijpelijk. Iets dergelijks is geschied met onze christe lijke gezinnen. De grote ijver ontplooid door het kath. priesterschap sinds het conc. van Trente werkte de gemakzucht van vele ou- ders in de hand. Sinds b. v. in de kath. scholen het morgengebed wordt gebeden, is dit schoon gebruik in vele gezinnen verslapt (tweemaal per dag vindt men van zelf over bodig) Zo ook het leren v. d. catechismus thuis enz. En toch de persoonlijke inzet van vader en moeder is niet volledig te vervangen. Verzuim hiervan heeft treurige gevolgen in de kinderziel vooral in deze tijd van schetteren de indrukken door wereldse klanken en kleu ren van radio en film. Het huisgezin is de eerste school, de eerste tempel, waar het kind leert bidden en de ou ders krachtens hun doop- en vormgenade hun priesterschap moeten uitoefenen. Maar dan ook moet de inwendige inrichting van de huiskamer zich daarnaar voegen: de eenvou dige huiskapel met de nodige praktise leer middelen, zoals ook Sint Joh. Chrysostomus reeds in zijn tijd bepleitte. Db huiskamer van het katholiek gezin zij anders aangekleed, dan die van de heiden of humanist. Wees ook het H. Hart van Jezus via Mar- garetha Alacoque niet in die richting? En ook O.L.Vr. van Lourdes en Fatima? In Beieren spreekt men van de „Religions winkel" d. i. de gebedshoek in de huiskamer, als centraal aantrekkingspunt v. d. huiselijke eredienst, waar men leert den geest van ge bed, maar ook van versterving, beide even hard nodig in dit godsdienstloze en genotzieke tijdsgewricht. Het spreekt van zelf, dat - wil dit voorstel algemeen worden - eenvoud van opzet en ma- dige kosten naast stijlvolle inrichting moeten getracht worden. Wanneer deze wens der Kerk ten uitvoer wordt gebracht, zal: le De godsdienstkennis. 2e De liefde voor ons H. Geloof. 3e De missiegeest voor biunen- en buiten land dieper wortel schieten en hoger stijgen. 4e Ook meer roepingen voor priesterschap en missie. 5e De seculiere instituten, door Z. H. de Paus zo begeerd, de nodige roepingen krijgen, om in buurt en naaste gemeenschap in ongelo vige en communistische gezinnen bij klanten en noodlijdenden door leer en voorbeeld de ziel terugvoeren naar het heerlijk geloof on zer vaderen Hoewel de meeste onzer lezers de sportuit slagen reeds gelezen zullen hebben zijn hier nog enkele uitslagen van melkwedstrijden en veebeoordelingen binnengekomen. Bij de melkwedstrijd was het Mej. Pelkmans die als nummer een uit de bus kwam met 196 punten. De overige uitslagen waren als volgt: de heer W. Geerts Ulicoten 195 punten. Mej. M.Jespers Baarle-Nassau 190 punten, de heer L. van Hees Alphen 190 punten, de heer F. Verheyen Ulicoten 186 punten. Mej. A. Buijcks Alphen 184 punten, de heer A. Oomen Ulicoten 183 punten. Mej. R. Lauwers Alphen 182 punten. Mej. L. van Hees Alphen 182 punten. Mej Michielsen Chaam 179 punten. Mej. L. Gillis Baarle-Nassau 176 punten de heer A. v. d. Broek Chaam 175 punten, de heer G. v. d. Broek Baarle-Nassau 175 pnt. Mej. M. Vriens Ulicoten 174 punten, de heer A. Hendriks Baarle-Nassau 171 pnt. de heer Jac Michielsen Chaam 170 punten. Mej. Cor Peters Ulicoten 169 punten, de heer C. v. d. Broek Alphen 168 punten. Mej. S. Michielsen Chaam 167 punten. Mej. Aerts Ulicoten 166 punten. de heer S. van Engelen Chaam 163 punten, de heer C. de Laat Alphen 162 punten, de heer Adr. Hagen Baarle-Nassau 162 pnt. Mej. Liza Vermeulen Chaam 146 punten. Veebeoordeling A. In deze categorie was het R. K, J. B. van Alphen die met de grootste lauweren huis waarts ging met aan kop A. Backx uit Alphen met 24 punten W. Segers Alphen 23 pun ten W. de Jong Alphen 22,5 pnt. G. van den Broek Baarle-Nassau 22,5 pnt. -~ H. van Gorp Alphen 22 pnt. A. Jacobs Baarle- Nassau 22 pnt. A. v. d. Broek Chaam 21,75 pnt. T. v. d. Broek Chaam 21,75 pnt. W Tielemans Ulicoten 21,5 pnt. A. Peters Baarle-Nassau 21,25 pnt. L. v. Hees Alphen 21 pnt- A. Gillis Baarle-Nassau 21 pnt. Veebeoordeling B. In de categorie B was het de Chamenaar Fr. Gooyers die de grootste eer voor zich opeiste met 23 pnt. gevolgd door T. Backx uit Alphen met 22,75 pnt. C. v. d. Broek Alphen 22,5 pnt. J. Hoefmans Alphen 22 pnt. Adr. Boeren Ulicoten 21,5 pnt. A. Huyben Alphen 21 pnt. N. Jansen Ulicoten 21 pnt. J. v. d. Broek Chaam 20,5 pnt. J. Oomen Chaam 20,5 pnt. C. de Laat Alphen 20,5 pnt. ONS WEEKBLAD 47 Jaargang Zaterdag 18 Oct. 1952 No. 42

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Baarle-Nassau - Ons Weekblad | 1952 | | pagina 1