Baarle's Nieuws-
en
Advertentieblad
EMIGRANTEN
DE WERELD IN HET JAAR 2000
Tuinbouw
Land-
en
DAMPO
i
Snuif en wrijf
Uitgave: Drukkerij de Jong, Baarle-Nassau - Tel. 231
Fantasie of werkelijkheid?
i vol
rond de ring. Eén
I?
Uw verkoudheid van neus, v
keel of borst weg met
De zinken cent uit de
circulatie
Met ingang van 15 September 1952
werd de zinken cent, daterend uit de
oorlog, ingetrokken. Gelegenheid tot
inwisseling tegen gangbare Nederland
se betaalmiddelen wordt gegeven van
15 September tot 15 December a. s.
Inwisseling kan geschieden bij de
postkantoren, en bij- en hulpkantoren
der posterijen en de poststations. Geldig
blijven zowel de bronzen cent van vóór
de oorlog als de nieuwe bronzen cent.
COLLECTE
Collecte Kankerbestrijding bracht op in
Baarle-Nassau f52,— in Ulicoten f28,77.
Baarle-Nassau-Grens f 10,19.
Voor het verpleegfonds T B C. werd in
Baarle-Hertog nog f 41.55 gecollecteerd,
logische gevolgtrekking uit bepaalde inzichten j
onze samenleving, die hiertoe, als deze
leert de taal van Uw toekomst
Het mag als bekend worden veron
dersteld dat het volgend jaar landbouw-
emigranten in Canada kunnen worden
geplaatst. Van groot belang is dat zij
zich onmiddeliijk melden, daar‘t nood
zakelijk is dat zij in het voorjaar in
Canada aankomen. Zij die zich inmid
dels hebben aangemeld of dit nog in de
loop van September zullendoen, hebben
hiermee de eerste stap gezet op de weg
naar hun vestiging in het nieuwe land.
Toch zou het verkeerd zijn, na deze
stap maar lijdzaam te blijven zitten af
wachten tot er een papiertje in de bus
komt. Wie de A van Aanmelding zegt,
moet ook de B van Boekje zeggen, en
met dit laatste bedoelen wij dan meer in
het bijzonder het leerboekje Engels.
Toen de Australische Minister voor de
Immigratie onlangs In ons land was - en
wat hieronder over het leren van Engels
gezegd wordt, geldt natuurlijk niet alleen
Canada, maar ook Australië en Nieuw
Zeeland - wees hij er in een persconfe
rentie op, welke moeilijkheden de onvol
doende beheersing van de Engelse taal
voor vele immigranten meebracht.
Speciaal geldt dit ook voor landbou
wers, die immers niet in groepsverband
werken, waardoor er niemand bij de
hand is om een opdracht, diedoorgebrek
aan taalkennis verkeerd wordt begrepen,
nog bijtijds in goede banen te leiden.
Het geeft natuurlijk de grootste moeilijk
heden, wanneer iemand wordt uitgezon
den om de koeien te melken en in plaats
daarvan de kippen slacht. Zo’n vaart zal
het gewoonlijk niet lopen, maar de land
bouwer die denkt: ik ken mijn vak, dus
ik red mij wel, zou zich wel eens lelijk
kunnen vergissen. De werkmethoden in
de immigratielanden zijn nu eenmaal
anders dan bij ons, zodat hij zijn gebrek
aan taalkennis niet kan goedmaken door
het feit dat hij de „routine” van een
boerderij kent. Veel dingen op de Cana
dese of Australische bedrijven zullen
vreemd voor hem zijn en wanneer hij de
uitleg niet volgen kan, maakt hij een
„domme" indruk. En zoals men weet
is het met eerste indrukken als met kat
ten: ze hebben een uiterst taai leven.
Wil de immigrant dus geen katterig
gevoel overhouden van zijn eerste tijd
in het nieuwe land, dan moet hij zorgen
dat hij zich niet alleen tijdig meldt, maar
ook tijdig begint zich met het Engels
vertrouwd te maken. En nafuurlijk geldt
hetzelfde ook voor andere dan land-
bouwemigranten. Zo was er een Neder
lands meisje in Nieuw Zeeland dat zich
er over beklaagde dat zij nog steeds als
hulpverpleegster dienst moest doen, ter
wijl haar vriendin, die precies hetzelfde
diploma had en gelijk met haar was aan
gekomen, al volwaardig verpleegster
was. Maar geen wonder: haar vriendin
was zo verstandig geweest om Engels te
leren en zij niet. En men vertrouwt
tenslotte geen zieke toe aan een ver
pleegster die, wanneer zij een opdracht
krijgt met de toevoeging ,,to be quick
about It” (haast te maken), de ongeluk»
k.ge patient misschien een hoeveelheid
kwik zou toedienen.
Emigratie is nu eenmaal geen picnic.
Het is een voor het gehele verdere leven
beslissende stap, die met een grote mate
van verantwoordelijkheidsbesef genomen
moet worden. Het getuigt dan ook van
een grenzenloze lichtzinnigheid, wan
neer men zich zomaar „losjesweg” aan
meldt en de zaak verder maar op zijn
beloop laat zonder de moeite te nemen
de taal van het land waar men heen wil
te leren. Uit talrijke rapporten blijkt dat
die gevallen, waarin de emigrant niet
slaagt, voor een belangrijk deel terug te
voeren zijn op te gebrekkige taalkennis.
Het is daarom met klem aan te raden,
zijn emigratie zorgvuldig voor te berei
den en daarbij een allereerste plaats in
te ruimen aan het leren van de taal, met
welks hulp men zijn toekomst in het
nieuwe land moet smeden.
„industrieël” eten volkomen zijn aan
gepast.
Tot‘n bedroevende conclusie komen
Huxley en zijn assistenten met be
trekking tot de cultuur, voor zover die
via papier aan ‘t mensdom wordt mee
gedeeld. In ‘t jaar 2000 zegt hij
lezen alleen nog maar „specialisten".
Hij bedoelt daarmee, dat alleen weten
schap, die men voor een of ander vak
nodig heeft, nog in boeken vinden zal.
Voor de rest wordt de vrije tijd geheel
door de „telesens" opgeëist, die het le
ven in huis na werktijd zal domineren,
en allerlei collectieve vermaken. Huxley
schat dat over 50 jaar de mens per dag
5 uur zal doorbrengen in een speciale
„telesens"-kamer, een hyper-modern
vertrek waarin men binnen gaat in ‘n
duikerpak van plastic. Het vertrek wordt
beheerst door een scherm met drie di
mensies. Draait men aan knoppen, dan
vertoont zich de wereld niet alleen in
diepte en in kleur, maar ook in geur.
Men kan de frisse weiden ruiken, even
goed als de typische odeur van ‘t plavei
sel van ‘n wereldstad in de zomer. Dit
alles zal mogelijk zijn door electromag-
netlsche en chemische procedé’s die op
het ogenblik reeds beproefd worden. De
wereld in haar duizenden verschijnin
gen zal een tastbare gast zijn in de huis-
k 3. m s r
Wedstrijden zullen in het jaar 2000
precies zo zijn als op de dag van heden.
De voetbal zal rollen en de bokshand
schoen zal neerkomen op ‘n slechtbe-
schermde kaak.
Dit vermaak vindt plaats in speciale
gelegenheden zonder tribunes voor toe
schouwers. Die zullen op hun gemak
thuis de sportiviteiten beter kunnen
gen dan op het veld en i
Meer en meer hoort men tegenwoordig over de voorbereidingen die getroffen
worden tot het houden van raketvluchten naar andere planeten. Wetenschappelijk
schijnen hier alle moeilijkheden te zijn opgelost. Het is nog „slechts” een kwestie van
practische uitvoering der verworven inzichten. Maarniet alleen hiernaar richt zich
de belangstelling met het oog op de toekomst. Schrijvers en geleerden van naam
vragen zich af, hoe er de wereld in het jaar 2000 uit zal zien. De beroemde Ameri
kaanse schrijver Aldonis Huxley heeft hierover onlangs zijn visie neergelegd. Het is
niet alles louter fantasie wat hij beweert. De techniek gaat met enorme schreden voor-
uit en wat hij beweert is slechts een 1
in de moderne wetenschap en stromingen in
ontwikkeling zich voortzet. moeten leiden.
Arbeid zal zich concentreren in lichte sport zal populairder zijn dan alle andet I
hygiënische gebouwen in kleine ste- i re. Dat is de helicoptèrepolo, eenbalspe
'1 dat met ultrasnelle toestellen zal worden
gespeeld. Dit spel is niet van sensatie
gespeend, en dat zal net zijn wat de
mens van het jaar 2000 broodnodig
heeft. Huxley verwacht ook *n enorme
opbloei van allerlei kansspelen. De helft
der overheidsuitgaven zullen de diverse
regeringen met de exploitatie van deze
loterijen kunnen dekken. (Dus toch rou
lette en een voetbalpool in Nederland?)
Nare tijden zijn aanstaande voor de
fabrikanten van bedden en aanverwante
artikelen. Want niemand zal meer be
hoefte voelen om zich, voor te slapen,
gedurende ong. 8 uur van‘t leven af te
zonderen. Met pillen, die de organische
oorzaken van de vermoeidheid wegne
men, voelt iedereen zich onafgebroken
fit. Een pil levert de verkwikking van 8
uur slaap.
Op jacht gaan wordt dan een ouder
wets vermaak. Het kan trouwens niet
meer, want, met de bossen, die voor
allerlei doeleinden worden opgesoupeerd
zal het wild verdwenen zijn. In plaats
daarvan jaagt men grootser avonturen
na. Tochtjes naar Mars en Venus zullen
schering en inslag zijn. Interessante aan
vulling van de reeds door de wetenschap
ontvouwde plannen voor interplanetaire
tochten, is de opvatting van Huxley’s
college, dat speciale luchtmachines aan
boord tuintjes zullen meevoeren, met
behulp waarvan de passerende luchtla
gen met zuurstof verzadigd zullen wor-
den en zelfs geparfumeerd.
Als gevolg van ‘t feit, dat ‘t gespierde
mensen-type met zijn zeer aggressief en
dictoriaal temperament zal verdwijnen,
zal het politieke leven veel rustiger
worden. Lieden die dan onverwachts
naar de macht grijpen, komen niet voor.
Voor zover ze er nog zijn, zullen ze, bij
gebrek aan emplooi, gaan behoren tot
de kaste der misdadigers.
Huxley c. s. geven slechts garantie
voor dit toekomstbeeld als er geen nieu
we oorlog komt. Wanneer die ellende
vermeden kan blijven - wanhoop aan
deze mogelijkheid noemt Huxley een
„zonde tegen de geest" welke nooit ver
geven kan worden - zal het bijna zeker
zijn, dat de wereld van 2000 één geheel
zal vormen, zonder afzonderlijke naties.
Maar ook zegt hij:
„Nog altijd zal er ook dan nog die
lange stoet van stille verborgen noden
zijn, die elke civilisatie achter haar
jachtige zegewagen aansleept"
en 1^
den op het platteland. Overal ter wereld
gaat de huisvrouw een heerlijke tijd te
gemoet. Het voornaamste deel van haar
werk kan straks met behulp van een paar
knoppen gedaan worden. Haar huis
wordteen klein paradijs, met ‘n regiment
van „electrische bedienden", die allerlei
grillen en wenken in een handomdraai
in vervulling laten gaan. Wat het dage
lijks menu betreft, dat zal geen haar
meer lüken op de oude burgerpot. Merk
waardig is, dat die traditierijke burgerpot
zich nog slechts in dure, luxe restau
rants zal handhaven. Overal elders zal
zeewier ‘t basisvoedsel zijn. Bij wijze
van toetjes worden verder synthetische
meelspijzen genuttigd, die men met
behulp van chemische essences, getrok
ken uit steenkool en petroleum, aan een
smaakje heeft geholpen, Het smaakor-
gaan van de mens van 2000 zal aan dit
De toekomst van de moderne stal
Wij denken wel eens, dat de Hollandse boer
moderne opvattingen en methoden heeft en
een voorbeeld is voor zijn collega’s in andere
landen. Misschien is dit terecht, als men zijn
ogen op het Zuiden gericht houdt, maar de
Scandinavische landen hebben, mede door de
gunstiger positie tijdens de oorlogsjaren, een
belangrijke voorsprong op ons verkregen.
Wanneer men bijvoorbeeld een kijkje
neemt in een Zweedse veestal, zoals onlangs
in de buurt van Malmö in bedrijf is gesteld,
komt men tot de conclusie, dat men hier in de
loop der jaren het ideaal dat iedere veeteler
op het gebied van arbeidsbesparing, mestver
werking en melkproductie koestert, heeft
bereikt.
Het Hollandse spreekwoord: Decostgaet
voor de baet uit” heeft de eigenaar van dit
bedrijf in practijk gebracht.
De gehele stalvloer, niet alleen onder het
vee maar ook de looppaden en mestgoten zijn
belegd met een aaneengesloten laag rubber;
ook de wanden zijn hiermee tot manshoogte
bekleed. Dit maakt het mogelijk de zindelijk
heid tot het uiterste op te voeren en te hand
haven; in geval van besmettelijke ziekten is
desinfectie zeer gemakkelijk.
Natuurlijk is deze rubbertoepassing in zijn
allermodernste vorm kostbaar en momenteel
nog slechts op zeer kapitaalkrachtige bedrij
ven mogelijk.
De practische resultaten, die in deze nieuwe
stalaanleg worden bereikt, zijn echter zo op
vallend, dat ook de veehouder, voor wie dit
voorlopig nog een toekomstideaal moet blij
ven, er met enthousiasme kennis van zal
nemen.
Naast deze modernisering in aanleg heeft
men ook de nieuwste snufjes op het gebied
van melkhygiëne en mestverwerking in prac
tijk gebracht.
Deze kenmerkende verbeteringen in de
stal van de toekomst hopen wij later uitvoe
riger te bespreken.
Zaterdag 20 Sept. 1952 No. 38
47 Jaargang
ONS WEEKBLAD
I
1 1 1 1 1 1--1.L L» 1 z-4 irt 'rir H
