ONZE FEUILL ETCH W
Raar maar waar!
De moeilijke stap
21
20 jaar
DE SPAR
32 ct
Omdat De Spar 20 jaar
bestaat, geeft De Spar haar
klanten deze maand
f. 540.000 extra. Door
extra-zegels boven de 10%.
Dat is geweldig!
Eerst 10% voordeel
ej) dan nog extra-zegels.
Vraag het luxe Engelse Jubileum-trommeltje
EXTRA: 100 gr. Boerenmetworst 55 ct - 10 zegels
PROBEER HET EENS EEN KEER!
Op deze artikelen in totaal 186 zegels,
dus 93 ct voordeel.
DEZE WEEK EERST DE 10 pCt VOORDEEL
EN DAN NOG BIJ:
I00 gram jubileum-melange....
100 gr. hoefijzertjes of theebiscuits 22 cl
250 gram Jubo’s (fijn bakwerk) 60 ct
1 fijne candy-koek54 ct
I pot choc, pasta88 ct
I pak luxe pudding30 ct
1 pot mosterd25 ct
I pot Franse mosterd30 ct
1 fles rode vruchtenwijn150ct
I bus metaalpoets50 ct
1 fles bleekwater24 ct
I stuk toiletzeep32 ct
Iedere week nieuwe
verrassingen
DE SPAR
koffie uit. De gezonde honger, waarmede zij
stelling
stukje lever, liefste?”
Mrs. Lane deed hetzelfde, doch ’t smaakte
i
Wordt vervolgd.
kil w
v?;;
■DHH
gedachten is ver
heeft verder
kruideniers-
niet oprecht vindt, mij zo lang te laten wach
ten of iets van dien aard? Ik wou, dat ik
het wist.” Zij zuchtte. „Ik wou, dat ik het
wist.” herhaalde zij. „Want als het dat zou
zijn dan zou ik onmiddellijk terugschrijven
dat zoiets geen motief voor ons mag zijn.
van gedachten is
mij heeft dan
even en vervolgde
er nog niet over
Lilian leunde achterover in haar stoel en
keek met droevige ogen naar haar moeder.
Zij was zó verrast de inhoud van die
brief kwam zó onverwachts, dat zij blij was
hem haar moeder te kunnen laten lezen, in
de hoop, dat deze hulp of steun kon geven.
Lilian het plakje aan,
len en ze begon
4 extra zegels
3 extra zegels
10 extra zegels
6 extra zegels
9 extra zegels
3 extra zegels
2 extra zegels
3 extra zegels
15 extra zegels
5 extra zegels
2 extra zegels
4 extra zegels,
maken had met zijn en Lilian’s zaken? Had
hij enigszins vierkant uitgedrukt haar
verraden en Lilian verteld van de brief waar
van niemand wist dat zij die had geschreven?
Indien dat het geval was, dan zou zeer
zeker een ernstige woordenwisseling, heel
ernstig waarschijnlijk, er het gevolg van zijn.
Woedend zou Lilian zijn, vertoornd en bitter.
Zij zou haar moeder volkomen het recht ont
zeggen bemiddelend op te treden wellicht
hetgeen zij had gedaan een bedriegelijke en
onwaardige daad vinden en het haar ten
slotte nimmer vergeven. De band tussen hen
beiden zou losser worden misschien geheel
worden verbroken
Ongerust trachtte Mrs. Lane op het gelaat
van haar dochter te lezen, wat de inhoud
was van die brief.
Had zij verloren of gewonnen? Om Lilian
bij een arriïe man vandaan te krijgen en haar
aan een rijke te geven, had zij koelbloedig
het verlies van haar genegenheid en haar
vertrouwen geriskeerd. Haar hoop, haar enig
ste hoop was, dat Tony geen melding zou
maken van haar brief, doch zou doen of hij
alles uit eigen beweging had overwogen
indien hij althans Lilian opgaf. Doch ver
onderstel, dat Tony niet zo was als zij van
hem meende te kunnen verwachten en hij
Lilian alles vertelde, wat zij hem had geschre
ven, en de verloving bovendien werd voort
gezetWat dan?
Ongeduldig dronk Mrs. Lane nogmaals
van haar koffie. Lilian’s gelaat zei haar niets
en zij was bevreesd iets te vragen, uit angst,
dat het achterdocht bij Lilian zou opwekken.
In gedachten legde Lilian de brief weer
naast haar bord. Gedachteloos dronk zij haar
Lane bedankte haar.
Nu ze wist wat er in de brief stond, nu
ze alles wist, was zij niet langer bevreesd,
Lilian aan het spreken te krijgen.
Lilian verorberde haar ontbijt zwijgend:
dat wilde zeggen, dat zij met mes en vork
speelde en nu en dan een hapje nam.
koffie uit. De gezonde honger, waarmede zij „Ik dacht, dat je honger had, liefste. Je
naar beneden was gekomen, scheen niet meer schijnt niet veel trek te hebben,” zei Mrs.
te bestaan. Zij toonde niet de minste belang- Lane.
stelling voor de verschillende gerechten, die
op de ontbijttafel stonden.
„Wil je niet een
j vroeg Mrs. Lane.
I Werktuigelijk nam
l rriiiK dat ^aar wefd voorgehoudi
naar het GrELUK zwijgend te eten.
Zij had veel op het spel gezet en T
geprobeerd Tony tot andere inzichten te niet'
brengen. Had hij gehoor gegeven aan haar j jjï c ^aar opgegeven, dacht zij.
raad, of had hij zich als modern jongmens heeft t haar verteld en nu is ze zelfs te
op het standpunt geplaatst dat zij niets te boos om er met mij over te kunnen spreken,
maken had met zijn en Lilian’s zaken? Had rM de verloving wèl verbroken en
was Lilian te zeer geschokt om er over te
kunnen praten?
Zenuwachtig liet Mrs. Lane haar blik naar
de brief gaan, die naast Lilian’s bord lag. Zij
moest zij moest weten wat er in stond.
Zij kon die onzekerheid niet langer verdra
gen.
„Is alles goed met Tony?” waagde zij te
vragen.
„Zo ver ik weet wel. Hij spreekt niet over
zijn gezondheid,” was Lilian’s antwoord.
Mrs. Lane fronste het voorhoofd. Wat
viel daar nu uit op te maken? Toch moest en
zou ze weten, wat er in die brief stond.
„Och, Lilian,” riep zij uit, „het spijt me,
maar ik ben naar beneden gegaan zonder
zakdoek. Zou je soms
Lilian knikte en stond op. Toen de deur
achter zich sloot, greep Mrs. Lane de brief,
die Lilian op tafel had laten liggen en begon
deze haastig te lezen.
Haar gelaat verhelderde. Alles was in orde
volkomen in orde. Tony had zich inderdaad
zo discreet gedragen, als zij van hem had
verwacht, hij had haar dochter opgegeven
en niet gesproken over de brief. Prachtig!
Lilian was dus niet boos op haar alleen te
ontsteld om er met haar over te spreken.
Zij legde de brief weer op zijn plaats.
Lilian keerde terug met de zakdoek en Mrs,
DE GEVAARLIJKSTE DAG
Volgens de Amerikaanse Reizigers Verzeke-
ring-Maatschappij gebeurden er in 1951 meer
verkeersongelukken dan in enig jaar daarvoor.
In totaal waren er 37.100 doden en 1.962 600
gewonden. De dodelijke ongelukken bleken
vooral te gebeuren tussen 18 en 19 uur, de niet
dodelijke tussen 16 en 17 uur. De gevaarlijkste
dag voor autorijders was de Zaterdag.
NAMEN
„What is in a name," zei Shakespeare, en U
zult het met hem eens zijn.dat een naam niet
veel zegt, als U het Weense adresboek opslaat.
Want daarin vindt U 43 mensen, die Richard
Wagner heten, 17 die de naam Frans Schubert
dragen, 16 die naar de naam Friedrich Schiller
luisteren, 14 die Johann Strauss zijn genaamd
en 8 Karl May's.
TEGEN HET HEIMWEE
Een Tsjech die eindelijk een visum had ver
overd waarmee hij het land mocht verlaten,
werd zorgvuldig door de douane nageplozen.
Alle koffers moesten open,
Wat is dat r” vroeg de douaneman toen hij
een tube pillen vond.
,,Dat is ‘n middel tegen de migraine."
„En dat?"
,,Dat is tegen de zeeziekte."
Plotseling vond hij een potret van president
Gottwald.
,,En dat," verzuchtte de emigrant, „is ‘n mid
del tegen het heimwee."
DE POLITIEKE NACHTEGAAL
Een man en een vrouw in Rusland luisterden
naar een nachtegaal.
„Vind je het mooi?" vroeg de vrouw.
„Tot ik weet wie de melodie gemaakt heeft,
hou IK m'n mond", antwoordde de man.
HUWELIJKSREIS VAN EEN HALF
UUR
In Hongarije was het de gewoonte, dat
jonggehuwden twee dagen vacantie kregen
voor een kleine huwelijksreis. Deze „kapita
listische” romantiek was een doorn in het oog
van het nieuwe communistische regiem, dat
per jaar gemiddeld 400.000 werkdagen ver
loren zag gaan. Daarom heeft de regering te
Boedapest een nieuwe bepaaling getroffen:
bruid en bruidegom moeten een half uur na
het sluiten van hun huwelijk terug zijn op hun
werk.
„Neen, moeder, daar hebt u gelijk in,”
Lilian schoof haar bord van zich af, blijkbaar
niet van plan verder nog iets te nuttigen.
„Wat is er toch, Lilian? Er is toch niets in
Tony’s brief, dat je verontrust heeft?”
„Ja, inderdaad. Doch ik wil er thans niet
over spreken.”
Mrs. Lane keek voor zich uit.
„Die arme moeder wordt maar afge
snauwd,” zei zij luchtig
Lilian wel aan het spreken te krijgen.
„Ik had niet de minste bedoeling u af te
snauwen, moeder. Ik ben wat van streek,
dat is alles.”
„Van streek? Door Tony, bedoel je?”
drong Mrs. Lane aan.
Lilian aarzelde en zei toen:
„Ja. Hij zegt, dat hij van
anderd en het geen doel meer
te gaan.”
„Lilian! Hoe bedoelt hij dat?” De stem van
Mrs. Lane klonk ten zeerste verrast.
„Hij wenste onze verloving te verbreken.”
„Liefste!’ Mrs. Lane legde haar hand op
de schouder van haar dochter. „Werkelijk!
Betekent dat soms van hem liefde voor een
ander? Is daar iemand, op wie hij verliefd
zou kunnen worden?”
„Ik weet het niet. Ik kan het er niet uit
opmaken.” Lilian sprak toonloos. „Hij hij
schrijft mij zó, alsof hij plotseling heeft ge
merkt, dat hij niet meer van mij houdt.”
„Nu”, zei Mrs Lane, „Ik moet zeggen, dat
ik van Tony het allerlaatst een dergelijke be
handeling had verwacht.” Zij voelde zich
aangedaan en had medelijden met de beide
jonge mensen. Doch het kon niet anders.
Het was het beste voor haar dochter.
Lilian knikte.
„Dat is het juist, wat mij ook bezighoudt,”
zei zij langzaam. Ik kan maar niet van mij
afzetten dat dat er nog iets achter
steekt? „Iets achter steekt?” herhaalde Mrs.
Lane. „Wat bedoel je?”
„Ik ik vraag mij af of hij niet heeft ge
dacht, dat hij het moest afmaken,” sprak
Lilian gebroken. „U weet hoe de mannen
zijn. Zij lopen soms met zulke dwaze ideeën
rond, vooral wanneer het ons betreft. Heeft
hij het om mijnentwil gedaan, omdat hij het
Doch indien hij werkelijk
veranderd en genoeg van
danZij zweeg
toen: „Daarom wilde ik
spi-eken. Ik wilde er eerst over nadenken,
moederIk geloof wel dat het dat is,
met de bedoeling denkt u ook niet? Het is juist iets, waartoe
Tony in staat is! Hij wilde onze verloving
reeds verbreken, toen hij al zijn geld had
verloren... Ja, ik geloof wel, dat het dat is.
Die malle jongen heeft natuurlijk daar buiten
in zijn eentje zitten piekeren en gelooft
nu, dat hetgeen hij heeft gedaan een buiten
gewoon ridderlijke daad is. Denkt u dat ook
niet, moeder?”
Mrs. Lane had in alle oprechtheid mede
lijden met haar dochter en voelde zich be
wogen door de droevige blik in haar ogen.
Doch tegelijkertijd behield zij haar nuchter
inzicht. Er moest iets worden gedaan. Lilian
mocht niet alles bederven door bijvoorbeeld
te weigeren hem op te geven.
Brutaalweg pakte zij de brief op, die ze
reeds had gelezen.
„Je vindt het zeker wel goed, dat ik hem
even doorlees?” vroeg zij. „Wanneer ik hem
ook heb gelezen, ben ik misschien in staat je
te helpen. Ik ben er zeker van, dat ik er uit
kan begrijpen, wat hij bedoelt of het is
wat jij denkt, of dat hij van je af wil zijn.”
Lilian knikte. „Ja, leest u hem ook en zeg
mij dan, wat u er van denkt, moeder," zei
zij bedeesd.
DE SPAR
