en een Ad ve rte n ti e bl a Baade's Nieuws „Wij bouwden huis, 1 ive s d zonder dat het wisten" 4 Duivenliefhebbers Air-wick I I m H. Bernardusfeesten De Acht van Chaam herziening lijst van woning zoekenden Bekendmaking, Chaam Uitgave^Drukkerij de Jong, Baarle-Nassau - Tel. 231 i I Ulicoten Alphen van het bergen zijn. Op 12 November dan zou ik in een grote dagreis naar een kleine statie vertrekken heel hoog in de bergen. Ik zat al drie dagen lopen van Gunung- sitoli. De mensen zagen, dat ik moe was en toen kwam het streekhoofd met het idee: „Pastoor, neem mijn paard mee.1' Nu ben ik wel in mijn jeugd heel dik wijls naar het concours geweest en ik heb bij onze Ome Janus en Ome Piet in de Ooideelse straat wel eens eventjes op het paard mogen zitten, als we naar Klein Bedaf reden, maar overigens wist ik evenveel van paardrijden als gij van Nias-praten. Maar ik had een vermetel vertrouwen. Het paard werd voorgeleid. Geen zadel, geen leidsel. Het zat vol on gedierte. Trots reed ik de kampong uit. Protestanten barstten van jaloersheid en haat. De jeugd achter me aan, het paard aanmanend tot spoed. Toen de berg af naarde rivier. Nog geen twee minuten later schoven paard en ruiter de gladde helling af en P. Guido in al zijn waardig heid verdween met hoofd en al in de vie ze gele modder.En al loopt dan Baal nu vol met tractoren en al kan het eerste achttal van de rijvereniging het niet meer van het Gilse winnenik schaamde mediep om dat artikel op te sturen want er stond in, dat voor goed missiewerk een paard absoluut vereist is en dat ik reeds var ondervinding kon spreken. Maar ik hoor, dat de missienaaikring weer gestuurd heeft en nu kan en mag ik niet meer zwijgen. Een jaar vechten we nu op deze voor post van de Kerk. Het is een van de verste voorposten van ons Vikariaat Medan en van geheel Indonesia. Ik weet niet veel van andere missiegebieden af, maar ik durf toch wel te zeggen, dat het een van de moeilijkste voorposten is. De twee missionarissen staan volko men eenzaam, zonder hulp van zusters, van scholen of wat ook, afgesloten ook van de andere missionaussen van hun Vikariaat. Het zijn eilanden hier, die nu en dan aangedaan worden door prauwen, motorboten en maandelijks door grote K. P. M. boten. Eenzaam vechten en tobben is altijd zwaarder dan met een flink team van sjouwers te mogen samen werken. Het Vikariaat kan echter geen priesters meer missen en zo ligt het treurige feit voor U, dat er misschien in geheel Indonesia, misschien in geheel Azië, nergens zoveel toekomst voor de Katholieke Missie is als juist op Nias, terwijl we met personeelbezetting ver, heel ver, onderstaan over geheel Indo nesia. Niet dat er naar geen andere wegen wordt gezocht, maar willen helpen is misschien wel een van de pijnelijkste smarten van een missionaris. Daar komt nog bij, dat de missionaris Nias alleen te voet maar kan bereizen. Geld voor een motorboot is er niet. En te voet reizen op Nias wil zeggen: ploeteren over de meest ondenkbare wegen en paadjes, onkenbaar geworden door het alang, alang van soms een meter hoog. Dat wil zeggen: soms 5 a 6 rivieren overtrekken, die met hun plotse bandjirs geheel je reisplannen kapot maken en je uren en dagen soms laten wachten, totdat het water gedaald is. Dat is: heuvel af en op, uren aan ‘n stuk door de modder. Dat is bijna steiirecht een berg bestijgen van I d Dit ongehoord feit heeft zich afge speeld op een eiland in de Indische Oceaan, gelegen van Oo 30 tot lo 30 N.B. en 97o3.5 en 97o56.30 0.L. van Greenwich. Op een hoogte van 450 m. dicht bij de top van de Sifatunaniha, hebben enige dames van Baarle-Nassau een huis gebouwd, zonder dat ze het wisten. De naam van dit, met kleine sierlijke palmen omgeven berghuisje, is Baal side'ide", hetgeen in Baals dia- lekt betekent: „Klèèn Baol“ Er gaan ge ruchten, dat de grote kerk, die men aan het bouwen is boven op de top en die zichtbaar is vanuit de Indische Oceaan, toegewijd zal worden aan St. Salvator. Allemaal vanwege die dames! In meer duidelijke taal: het ontstaan van dit nieuwe Baal is te danken aan de missie-naaikring van Baal, die met kle ren voor kinderen een huis hebben op gebouwd in Tógizita, gelegen in de streek Ulunojo van het eiland Nias. Het is een streek, die op twee en een halve dag lopen van Gununsitoli ligt, de hoofdplaats van het eiland. Een van de meest ondoorgangke- lijke en geisoleerde streken. Wonder boven wonder beleeft de Katholieke Mis sie hier een hoogbloei. De Missionaris die zijn handen al veel te vol heeft aan andere gebieden, voelde er niet veel voor om Ulunojo regelmatig te bezoeken Het zijn zeer arme mensen; het eten is erg slecht en malaria, t.b.c. en andere ziektes heersen er overal. En toch: men liet die arme Gilse missionaris geen minuut lust. En eindelijk stemde hij toe op één voorwaarde: een huisje om te overnachten, te bidden, te eten en om boeken en andere dingen te knnnen be waren. Het slapen in de huizen der Niassers is voor ons wel gewoon, maar uit vrees voor de ziektes aldaar deed ik het slechts met grote tegenzin. Men be gon met het huisje. Men sjouwde balken Men schaafde planken. Men kapte en timmerde. Men sneed en droogde atap voor het dak en toen stopte het.... De mensen zijn arm en er is te veel werk op de akkers en thuis. De timmerlui wilde wel, maar.... Toen is Baal bijge sprongen met kleren. En dr e maanden daarna, bij een groot dansfeest, be sprenkelde de pastoor met veel plechtig heid zijn woning in de bergen. Drie varkens werden geslacht en onder het klinken van de prachtige kamponggongs betrok de pastoor, al bijtend op een halfgebraden varkensrib, zijn paradijs, zijn Baal side'ide. Leert derhalve Uw kinderen het eiland Nias in de atlas opzoeken, want daar ligt een filiaal van Baal! Ik heb reebs veel brieven, ook van Baal, ontvangen, waarin men vraagt, hoe het gaat. Ge hebt het schoon genoeg ge- zeed op de preekstoel, maar ge laot ze niks van oe horen". Ik zou willen zeggen Er zijn zoveel missionarissen, die in Baal komen.... ‘t is allemaol iet". Ze zeuren zolang dat ze wat hebben en dan hoort ge er niks meer van... Toch, ik zal U kort vertellen, waarom ge niets van mij hoorde. Ik had een mooi artikel voor de Baalse krant klaar liggen, vorig jaar November. Ik had het in het klad af, maar voor ik het netjes klaar kon maken moest ik eerst nog 2 weken, ver in de talrijke ziekenhuizen en eigen scholen voor soms nog 12.00 katholieken en ka- techumenen samen.... dan begrijpt ge een beetje de toestand van 2 hele missio narissen voor 7000 katholieken en ka- techumenen samen. Moeten we ontevreden zijn? Nee? O. L. Heer doet wonderen op Nias! Daar moeten we dankbaar voor zijn. Maar Nias mag ook wel een beetje menselijke hulp hebben en in die hulpverlening staat Baal op een der eerste plaatsen. Welk lid van de missienaaikring heeft gedacht bij het maken van een jurk of broek: ,,En nu bouw ik een huis voor de pastoor!" Zo iets is alleen mogelijk in Baal. Openlijk bedank ik hen. Pater Guido de Vet Pastoran Katoliek. Gunungsitoli, Nias- Als het warm is, houdt dan de lucht op Uw hokken 2uiver. Alle onaangename geuren, verdwijnen met Verkrijgbaar Drogisterij E. de Jong, Baarle soms 5 a 600 meter hoogte, om twee minuten daarna weer loodrecht naar het dal af te dalen. Dat is je voeten kapotlo- pen, dat is in één reis (mijn laatste van Juni) al je nagels van je tenen verliezen. Dat is het reizen nog maar. We leven volkomen zoals de Niassers. We eten zonder vorken of lepels en we slapen op de planken. Soms mag je uren op wat eten wachten. Meestal komt ge rond 5 u. aan in een kampong. Eerst praten en dan kun je je soms wassen aan een var- kensbron. Om half zeven begint het biechthoren en dat kan wel eens tot half elf doorduren. Dan pas krijg je wat in je maag. Soms ben je dan ió moe, dat je het eten niet door je keel kunt krijgen. Als de varkens eten krijgen om half ze^ wordt je wakker. Half zeven begint dan weer het biechthoren, meestal tot nè'gera uur of half tien. Dan H. Mis met zang en om elf uur begint het dopen van volwas sen en kinderen. Een keer doopte ik er 100 tegelijk. Om half twf.e of dikwijls later krijgt je dan wat-eten. Je voelt je armen en je handen niet meer van het dopen. Maar een paar uur daarna trek je je habijt weer uit en je shirt ajm, om door regen of zon naar de volgende sta tie te trekken waar het programma weer afgewerkt wordt, zoals boven beschre ven. Zo gaat dat meestal 3 a 4 weken aan één stuk door. De mensen zijn dan nog niet tevreden „Waarom blijf je niet langer waarom kom je iedere maand niet terug?) Door de ziekte van mijn confrater stond ik er grotendeels alleen voor en moest zo ongeveer 60 staties te voet -be zoeken. Verschillende heb ik er drie keer, de meesten twee keer bezocht. Re sultaat was in de laatste 9 maanden 725 doopsels, waarvan 500 volwassenen Ik vulde bijna 2300 doopsels aan. 1200 eerste H. Communies reikte ik uit. En zo heeft Nias nu meer dan 4500 katho lieken en 2500 katechumenen. We kon den er wel 10.000 hebben, als we maar nieuwe kampongs aannamen en een beetje propagande maakten, maar 60 kampongs verspreid over een land zo groot als Brabant, zonder wegen en zon der bruggen, met veel bergen en talrijke rivieren. Als ge dan weet dat er vikaria- ten zijn in Indonesia, die 58 priesters, 140 zusters en 46 broeders hebben met i ken, in de loop van de week i Aug. a.s. ten gemeentehuize in te leveren. Indien geen schriftelijk en geverifieerde op gaven in voormelde week wordt ingeleverd, kan met de gezinsreductie geen rekening wor den gehouden. Burgemeester en Wethouders van Cha n De Burgemeester, De Wethouder A. J. M. Schram. J. A. Schoenmakers te Ulicoten Is het nog nodig de inwoners van Baarle-Nassau-Hertog, Chaam en aan te sporen om op een der dagen Octaaf Ulicoten met een bezoek te vereren? Ik geloof het niet. Reeds zovele tientallen jaren komen de pelgrims van alle kanten op dagen om bij de H. Bernardus troost en zo mogelijk genezing te zoeken voor de grote en pijnlijke kwaal der Rheumatiek. Hoe vertrouwvol wordt er gebeden en God weet alleen met welk succes. Volg met grote eerbied de H. Sacraments processie als een openbare hulde aan de H. Eucharistie. We zeggen met eerbied want het moet een openbare geloofsbelijdenis zijn in de werkelijke tegenwoordigheid van Jezus in het H Sacrament. Mogen we op uwe komst re- x Deze grote wielersportdag in ons kleine landje ligt dus weer in het verleden. Reeds ‘s morgens vroeg hadden zich duizenden 'be zoekers rond het parcours geschaard, welk aantal gestadig aangroeide tot een massa» volk, zoals Chaam in haar wielerloopbaan nog niet ontmoet had. Overigens is het wie- lersportminnende publiek in Chaam geerAat in de zak verkocht, do^h eenieder heeft kun nen genieten van een strijd, welke men slechts zelden geboden krijgt Zowel de nieuwelin gen, als amateur en prof-koers waren steeds van een beste kwaliteit. Er is bijzonder veel gedronken en gebeten, zodat aangenomen mag worden dat ook zij de nodige reserve vóór een eventuele tegenvaller hebben kun nen kweken. Burgemeester en wethouders van Baarle- Nassau brengen ter openbare kennis dat het noodzakelijk is dat de woningzoekenden in deze gemeente zich opnieuw laten inschrij- ve». Formulieren daartoe zijn ten gemeente huize verkrijgbaar. Per 1 September 1952 zal de huidige lijst van woningzoekenden ver vallen worden verklaard, waarna tot opstel ling van een nieuwe lijst zal worden overge gaan. Baarle-Nassau, 12 Augustus 1952. Burgemeester *en Wethouders^oornoemd De Secretaris, De Burgemeester H.vanGompel F. M. A. de Grauw Bij zijn circulaire van 3 April 1952 heeft de Minister van Binnenlandse Zaken nieuwe richtlijnen vastgesteld ten aanzien van de heffing van schoolgelden, te beginnen met het schoolgeldjaar 1951-1952. Deze nieuwe richtlijnen impliceren een verlaging van de schoolgelden door middel van verlaging der tarieven en toepassing van de gezinsreductie. Voor toepassing van de gezinsreductie is het van belang, dat ons een opgave verstrekt wordt van leerlingen uit deze gemeente, die in een andere gemeente onderwijs volgen, gesplitst in gewoon lager-onderwijs, U.L.O., V.G.L.O. enz. Deze opgave dient door het hoofd der school, waar zij onderwijs ge nieten, geverifieerd te worden. In uw eigen belang raden wij U aan deze opgave, vermeldende, naam en voornamen, 1 geboorte-datum en de school welke zij bezoe- van 18 tot 23 4 47 Jaargang Zaterdag 16 Aug 1952 No. 33 SS ONS WEEKBLAD i

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Baarle-Nassau - Ons Weekblad | 1952 | | pagina 1