NOVA THEATER
FLITSENDE VLEUGELS
VOOR TAFELPAPIER
EXTRA KORTINGEN
ONZE FEUILLETON»
Jr/J
A. SOETHOUT
A.
Abonneert U op dit blad
De moeilijke stap
16
BERGÈRE PUDDING
BERICHT
De verplichte bedrijfs vacantie
v. d. Sluis-van Tilburg
VAN EEN ZWETENDE TAFEL
Dorpsstraat A 3, Chaam
Het vocht dat door het hout werd afgeschei-
genomen.
met
hij in de loop I
er
Tony niet
r
(Wordt vervolgd),
e
gulden.
Adverteren heeft altijd
succes
Erkende Drogisterij
Em de Jong
Baarle-Nassau
DE FIJNSTE!! NORMALE PRIJS!
CADEAU
VOOR ALLE FOTOWERKEN
Foto-Atelier A. KOYEN
PARTIJ RAAPZAAD
te koop bij: Chr. Tielemans, CIO
Ulicoten
Een klucht beste biggen
te koop bij L. Timmermans
Bedaf A 415
POSTHUMUS - BREDA
Stoomververij Chemisch reinigen
Depót A. M. MARTENS
Nieuwste. A 47, B.-Nassau
1 meter breed
wordt door ons gehouden in de week van
4 Augustus tot 9 Augustus
In die week kan geen reparatie worden aan-
De Gezamelijke Schoenmakers
van Baarle-Nassau-Hertog
en Ulicoten
dat er
ten.
Bij een
Abu, de leider
was
Het adres voor
Uw bruidsbouquetten
Iste Nieuw-Ginnekense
bloemisterij G. ROOVERS
Dorpsstraat 9 Ulvenhout Tel. 279
meer dan vier-en-twintig uur
I doen.
Was
Een klucht beste biggen
te koop bij WRijvers
Chaamseweg Ulicoten
toch
was.
man. Zij hadden elkaar op een kleine open
t en Abu stond achter Tony, ter
wijl de inboorlingen zich in een halve cirkel,
buitengewoon vooruit ging en
van
overgebracht
son vertrok, liet hij het verder aan
IEDERE EMIGRANT WAAR OOK TER WERELD
kan, zonder verhoging van het abonnementsgeld, ons blad
wekelijks toegestuurd krijgen.
Verras Uw familieleden met een abonnement!
Vanaf heden tot 15 Augustus op
alle zomergoederen speciale kor
tingen. Ook op overalls, werk-
hemden, kielen. Profiteer van de
gelegenheid
Zoals U weet voor alle gelegen- I
heden zoals feesten en bruiloften
gelegenheid te huren: alle servies
goed, glaswerk en tafelbenodighe-
den. Ook verkrijgbaar fijn wit
damast tafelpapier
Beleefd Aanbevelend:
mening geen verandering zien komen. Tony
mocht hem nu eenmaal niet. Doch nu de
kerel daar gevaarlijk gewond neer lag, moest
Ci voor hem worden gedaan wat mogelijk
Zo zat Tony
middel van een tolk, doch nu
of op 15 stuks
Lepel of Vork
Door en Door, levenslang:
garantie. Waarde een
Asperin Aspro
Sanaperin Chefarine 4
Witte kruispoeders
Optalidon Saridon
•Rheumin
Oulickx Schoenhandel
Reparatie-in richting
Stationstraat Baarle-Nassau
Vele nieuwe snitten voorjaars-
schoenen ontvangen. Zeer vlotte
modellen in sportschoenen voor
dames en heren. De sortering
duifjes kinderschoenen is uniek.
Pracht collectie in verschillende
kleuren en modellen. Komt U
eens zien, wij tonen U onze collec
tie zonder verplichting tot kopen.
Aanbevelend
der gelegenheden, dat Tony er met
-van het groepje inboorlingen,
alleen op uit was getrokken, stieten zij op een
aantal inboorlingen onder aanvoering van
iemand met hoog gevederd hoofdtooisel,
wiens gezicht besmeerd was met witte klei.
Tony herkende hem onmiddellijk. Het was
de medicijnman, die tot de stam behoorde,
waarvan het opperhoofd, Naku, op zo'n ge
heimzinnige wijze had geweigerd, Tony en
zijn metgezellen een nacht onderdak te ver
schaffen, had geweigerd tevens goederen van
Tony te kopen of zelfs maar het gebruikelijke
geschenk te aanvaarden.
„Goed zo”, dacht Tony. „Misschien, dat
ik ten slotte nog eens de kans beloop, dat
raadsel op te lossen.”
Het was nog steeds Tony's wens en ge
dachte geweest te gelegener tijd de oorzaak
dier onvriendelijke ontvangst eens te weten
Zondag 3 en Maandag 4 Aug. om 8 uur
met Stephen McNally Gail Russell en Alex Nicol
Straaljager-piloot..het ideaal van vele jonge mannen en de
trots van de Amerikaanse luchtmacht - Een meesterlijke verfil
ming van de opleiding tot straaljager-piloot - Het meest enerve
rende beroep sinds mensenheugenis Toegang 14 jaar.
In het Voorprogramma Nieuws uit Binnen- en Buitenland
Entree 1ste Rang 1.10 - 2de Rang 80 en 3de Rang 50 ct. (bel. inb.)
Plaatsbespreken Zondag van 11-12 u. a 10 cent.
Tony vroeg of zij op de jacht waren.
Het gevederde hoofd knikte bevestigend.
„Herinnert u zich mij?” Zoveel als het hem
mogelijk was in de voor hem nog zo vreemde
taal, wilde Tony beleefd zijn.
Wederom een knik, vergezeld van een
flikkeren der fiere, donkere ogen. Tony
haalde zijn tabakszak te voorschijn en bood
deze de man aan. De medicijnman bewoog
vreesde, zich niet. In zijn ogen verscheen zo mogelijk
een nog trotsere blik.
Tony haalde zijn schouders op en stak zijn
tabakszak weer weg.
„Er kan geen vriendschap heersen tussen
mijn mensen en de mensen van Burton en
Co,” zei de medicijnman.
Tony fronste het voorhoofd.
„Hebt u n grief tegen mijn firma?" infor
meerde hij.
De medicijnman spuwde op de grond of
dit een antwoord betekende, was
recht duidelijk.
„Zeg mij, wat u hindert,” zei hij. „Mis
schien kan ik er wat aan doen.”
Hij mocht deze man wel, vooral om zijn
onafhankelijkheid en fierheid. Hij had niets
van de grinnikende, vaak angstige inboor
lingen, die Tony bij het werk meemaakte.
De medicijnman bleef zwijgen.
„Nu,” zei Tony overredend, „indien u het
mij niet vertelt, kan ik er niets aan doen,
nietwaar?”
„Het is geen geval, dat een nieuwe jonge
chef kan rechtzetten alsof het zo maar
ineens in orde is,” antwoordde de ander en
toen begonnen zijn veren hoofdtooisel en de
veren bedekking om zijn lendenen ineens op
een eigenaardig rhythmische wijze heen en
weer te bewegen, begeleid door het ramme
lend en rinkelend geluid van de vele kleine
versierselen, die hij om zijn hals en op zijn
borst had hangen. Hij hief zijn speer op en
een opgetogen blik kwam in zijn fiere ogen.
Heen en weer wiegelende vertelde hij, dat
Te Soerabaja werd onlangs, aan het bureau
van de vierde sectie een wonderlijke tafel
binnengebracht. De kebajan van kampong Si-
dodadi had het stuk huisraad ergens aange
troffen en, denkende er een koopje aan te
hebben, medegenomen. Eerst werd de tafel
afgewassen, want het ding zag er nog al vuil
uit, vervolgens in de zon te drogen gezet.
Thans deed zich echter een vreemd verschijn
sel voor.
Nadat de tafel eerst enige uren in de zon te
drogen had gestaan, wilde de huisvrouw het
meubel weer binnenbrengen; het bleek toen
dat de tafelzweette. Weer werd het ding
afgewassen en opgeboend. Weer kreeg het
zijn plaats in de zon. Maar het duurde niet
lang, of het begon wederom te transpireren.
Het vocht dat door het hout werd afgeschei- i
den, was bruin en had een eigenaardige lucht,
De kebajan vertrouwde het zaakje niet en be-
sloot de zaak maar bij het sectiebureau te de-
poneren; aldus geschiedde. Daar begon men
met een minutieus onderzoek,doch alras bleek 1
de waarheid van het wonderlijke gebeuren.
De tafel bleef zweten.
Sommige bijgelovigen die het zaakje met ‘n
scheel en wantrouwend oog aanzagen, vatten
dit gebeuren op als een teken des duivels.
Men besloot toen, in het belang van derust
in de omgeving, tot meer rigoureuze maat
regelen; daarom werd een man geroepen, die
van zagen verstand had. Ook een zaag werd
gehaald en de tafel ging aan schijven en maat
jes! Wat bleek? Dat de poten waren uitgehold
en dat daarin voor ongeveer 1500 gulden
opium was verborgen! De tafel had vroeger
toebehoord aan een listigen Chinees, hande- 1
laar in clandestien opium. Op die wijze had
hij dien voorraad weten te onttrekken aan het
scherpe oog der wet, de slimmerd!
loof ik niet, dat ik er ooit iets over had ge
hoord. Ik denk wel niet, dat Tony er in zijn
brieven over zal spreken. Ik vind het buiten
gewoon aardig van je.”
Burton had inderdaad het telegram van i
Johnson op de juiste wijze uitgelegd. Doch
de situatie was veel ingewikkelder en veel
gunstiger voor hem, dan hij zich bewust was.
Het was op de volgende wijze geschied.
Terwijl zij een kudde olifanten volgden, was
een van de dieren van de kudde afgedwaald
en volgde nu op vrij grote afstand. West en
Tony waren hiervan niet op de hoogte en
derhalve onbekend met het gevaar, dat ach
ter hen dreigde, temeer daar zij al hun aan
dacht wijdden aan de kudde, welke voor hen
uit was. En plotseling, terwijl zij omzichtig
door het gras slopen, was aan hun linkerzijde
het grote, woedende dier op hen komen af
stormen. Tony, die het verst verwijderd was,
had nog tijdig overeind kunnen komen, doch
West was tegen de grond gelopen.
Onmiddellijk had Tony zijn geweer gericht
en tweemaal op het dier gevuurd. Beide
kogels waren raak geweest. Het logge beest
zonk op de knieën, en viel toen opzij, dood.
Tony rende naar West, denkende, dat hij
onder de zware poten van het dier moest zijn
vermorzeld, doch als door een wonder leefde
hij nog. Op een in allerijl vervaardigde
draagbaar liet Tony de gewonde man naar
het kamp terug dragen.
Daar behandelde hij de gewonde, zo goed
als het hem mogelijk was. In een omtrek van
tweehonderd mijlen was er geen dokter, doch
gelukkig maakten verband en jodium een on
derdeel uit van hun uitrusting. Toen zijn
wonden waren verbonden, werd West te bed
gelegd en Tony zond onmiddellijk een bode
naar Johnson om hem het bericht te brengen.
Zelf zette hij zich aan de taak om, indien hij
kon, het leven van West te redden. Waar
het hier een medemens betrof, sprak dit voor
hem vanzelf.
Toch was hij niet op West gesteld. Wel
had hij geprobeerd hem in een ander licht te
zien, doch dit was hem mislukt. Alleen met
hem het oerwoud doortrekkend, met hem de
gevaren delend van de jacht, had hij in zijn
hij Tony toch gewaarschuwd, zich
terugkeren... en daarna verzorgde hij Bij het bezoek was Tony slechts in staat
i week lang met de grootst mogelijke geweest zich verstaanbaar te maken door
- - ----wist hij genoeg
Johnson kwam en deze oordeelde op grond van de taal om haar zelf te spreken en dus
opbellen. Indien jij dat niet had gedaan, ge- Yan 2*ïn 9r°tere ervaring, dat de gewonde richtte hij zich rechtstreeks tot de medicijn-
---x --’-j en hij in de loop I man. Z"
de volgende week gerust kon worden plek ontmoet
gebracht naar zijn woning. Toen John- wijl de inboo
Tony met hun speren omhooggericht, hadden ge-
over, te beoordelen wanneer hij dit wenste te plaatst achter de medicijnman.
bij Tony alleen en uitsluitend j
sprake van, dat hij West niet mocht, bij
West zelf was dit anders. Deze had een
diepe haat tegen hem opgevat. Had hij niet
geprobeerd hem te doden en was het niet
mislukt? Wat is onverdraaglijker dan zijn
leven te danken te hebben aan de man, wiens
dood juist zo voordelig zou zijn geweest? De
dankbaarheid, waarvoor Burton zo -
kwam niet in hem op. En dan nu nog ge
dwongen te zijn, de vriendelijkheden en
diensten te aanvaarden van de man, wiens
dood hij had gezocht.
Het was een vreemde verhouding. Tony
was er zich van bewust, dat er iets niet in
orde was, doch bleef zich desondanks aan
zijn taak wijden.
„Hij kan mij ook niet erg zetten, net als
ik hem,” dacht Tony. Om henzelf en de in
boorlingen, die bij hen waren gebleven, regel
matig van voedsel te voorzien, was het nodig,
dat er nu en dan eens wat wild werd gescho-
de vloek van Naku en al de góden rustte op
Burton en Co. Nimmer zou de handelszaak
bloeien. Hun goud zou in water veranderen
en steeds zou de dood slachtoffers eisen.
Z’n woorden waren zo bloemrijk en tevens
zo dreigend, dat Tony de grootste moeite
had hem te volgen.
En toen hield het heen en weer wiegen
op en barstte de medicijnman in een wilde
schaterlach uit.
Zelfs nu lag een van Burton en Co’s men
sen te sterven, grijnsde hij. De vloek de
vloek. Deze toonde zijn uitwerking. Burton
en Co was komen jagen op het terrein van
Naku, gekomen om olifanten te schieten,
doch in plaats daarvan had een olifant een
van hen doodgetrapt
Tony staarde hem aan, enigszins van
streek gebracht. Toen werd hij kwaad. Vast
beraden zei hij hem, geen onzin uit te kramen
West was niet dood en zou niet dood
gaan ook. Doch hij was verwonderd, want
voordien had hij niet gehoord, dat het onge
luk op het gebied van Naku was geschied.
„Nu, als u een weinig gekalmeerd bent en
verder verstandig kunt praten,” zei Tony
hem, „moet u maar eens vertellen, wat er nu
eigenlijk is. Wat voor een grief bestaat er
tegen de firma?”
De medicijnman antwoordde door hem de
rug toe te draaien en op hetzelfde ogenblik,
gevolg gevend aan een bevel van hem, wend
den ook de anderen zich om en marcheerden
zij verder het oerwoud in. Dit geschiedde zo
snel, dat Tony niet wist, wat hij er eigenlijk
tegen doen moest.
Hij keek Abu aan en vroeg hem of hij hem
iets wijzer kon maken. Abu beweerde, dat
hij nergens van wist.
„Ik weet niet of ik je wel kan geloven!”
zei Tony, doch hij oefende verder geen pres
sie op hem uit.
Beter kon hij er Johnson nog eens naar
vragen of West. Tien tegen een, dat een
van deze beiden op een gegeven moment iets
had gedaan, waardoor zij die gehele stam
tegen zich in het harnas hadden gejaagd. In
elk geval was het geheim nu niet meer zo
ingewikkeld die kerels hadden iets tegen
Burton en Co. Hij wist dat nu en als hij de
kaak nog eens verder kon onderzoeken, was
het misschien mogelijk om de vrede weer te:
herstellen. Hij zou zien.
Toen zij terug waren, sprak hij er met
West over.
„Houd je daar toch niet mee bezig,” zei
West. „Laat die inboorlingen toch gaan.
Tracht ze zoveel mogelijk te benutten en laat
je verder zo weinig mogelijk met hen in. In
elk geval is het niet jouw zaak. Johnson is
de baas, niet jij.”
op 30 geel-rode Herderinnetjes
van puddingpakjes
Japanse Kop en Schotel
waarde tot f 2,45
te komen. Er bestond blijkbaar een diepere
oorzaak, dan zo oppervlakkig wel zou wor
den vermoed. Johnson had duidelijk te ken
nen gegeven, dat er iets niet in orde was, en
I hoewel hij het niet had willen vertellen, had
I naast zijn bed te wachten, totdat het bewust- Naku s stam niet verder in te laten.
hem een
toewijding.
z9n
naar het GELUK 1
„Ik dank je hartelijk, Godfrey, voor het
naar
Baarle Hertog
Geopend voor opname: alle werk
dagen (behalve tussen 2-6 uur)
Zaterdagnamiddag Zondags
van 9 tot 1 uur
I j r i
i zou f
