DANSLESSEN Dansschool Antoon Peemen-Dado FE Communie OE1LUK De moeilijke stap Na de schoonmaak is Uw huis als nieuw met Balatum, Behang selpapier, Grond- en Lakverf in alle kleu ren van A an vang nieuwe lessen Q 11 Zondag 8 Juni 4 uur 8) Stempels, Stempelkussens E. de Jong, Baarle Op le Pinksterdag geen dansen Mm M Tevens nodigen wij U uit op le Pinksterdag tot het bezichtigen van onze Dansschool welke geheel is vernieuwd en uitgebreid. Huize ’t Zonneke, Bavelschelaan 135, Breda Tel. 6702 VOOR ALLE FOTOWERKEN Foto-Atelier A. KOYEN POSTHUMUS - BREDA Stoomververij Chemisch reinigen Depót A. M. MARTENS Nieuwste. A 47, B.-Nassau Hiervoor hebben wij: Kerkboeken, Rozenkransen, Beeldjes, Schilderijtjes Tasjes, Kruisjes, enz enz. het bekende adres: F. COU WEN BERG Chaamseweg 105 tel 217 B. N. Kerkstraat a 243 Baarle ATTENTIE ATTENTIE BEZOEKT MET DE PINKSTERDAGEN ONZE JAARLIJKSE MISSIETENTOONSTELLING Geopend van ‘s morgens 7 uur tot 10 uur 's avonds. 2de Pinksterdag om 8 uur ‘s avonds wordt een grote loterij gehouden met als 1ste prijs een prachtige gehaakte bedsprei. Loten worden bij U thuis aangeboden af 0,25. Verders worden de laatste loten aan de zaal verkocht. Gedurende de verloting worden geen prijzen uitge reikt, doch direct na afloop. De nummers worden in dit blad later bekend gemaakt. Met het oog op de hoge feestdagen, muziek na het lof rond 3 uur. Verders is er gezorgd voor heerlijke koffie en thee met fijn gebak, voor de kinderen ijs en een snoeptentje. Wij hopen dat iedereen ons met een bezoek wil vereren. Een advertentie in „Ons Weekblad** heeft ALTIJD SUCCES Vanaf heden kunnen bestellingen worden opgegeven van de alombekende W. J. Kok-Keustermans Zaadhandel, Klokkestr. Baarle voor Uw gebak de fijnste kwaliteit, j had blijkbaar reeds menig glas door het keel gat gejaagd en er zouden zeker nog meer dere volgen, voordat ze zich te bed begaven. Een andere bediende bracht het eten en plaatste het op de vloer voor het net. Goili nam het op en wilde het op de tafel plaatsen. Een geluid veroorzaakte, dat de neger even omzag het blad ging een weinig scheef en hij morste iets op Johnson’s broek. In een oogwenk was deze overeind, zijn vuist schoot uit en hij sloeg de neger met dienblad en al tegen de grond. Over hem gebogen raasde hij tegen hem in onguur Engels, doorspekt met allerlei inlandse woor den, terwijl hij hem in wilde woede voort durend schopte. West lachte, totdat hij plot seling verbaasd opstond. „Heidaar laat dat! Schop die man niet dood!’’ riep een vreemde stem. Tony had de plaats bereikt, waar hij zijn fortuin moest maken. niets aan doen, doch hij kreeg een min of meer beestachtige indruk. Hij moest er echter van maken wat er van te maken was. Ge lukkig zou hij op het hulpstation practisch zijn eigen baas zijn en met niemand iets uit te staan hebben. Deze twee mannen behoor den niet tot een soort, waarmede hij in staat zou zijn ook maar enige vriendschap aan te knopen. Hij bemerkte, hoe ze elkaar aankeken Johnson, groot en zwaar: West, mager en bleek. Och, zo lang als ze hem niet al te zeer lastig vielen, zou hij het wel met hen klaar kunnen spelen. Men moet zich niet bij de aanvang reeds laten ontmoedigen. Doch ten slotte was het toch wel vreemd, dat zij elkaar met zo’n eigenaardig gegrinnik aanzagen. Goili verscheen weer met een nieuwe voorraad voedsel. De inboorling glimlachte tegen Tony, terwijl hij eveneens voor hem opdiende, en Tony glimlachte terug Alle lichten brandden in Godfrey Burton’s flat. Hij gaf een groot diner en na afloop zou hij zijn gasten naar een van de deftigste en duurste dansgelegenheden voeren. De Lanes kwamen laat en onmiddellijk nadat zij werden aangediend, verliet Godfrey enkele zijner gasten, waarmede hij stond te praten, om ze te gaan begroeten. Zijn hart sloeg sneller, toen hij naar Lilian keek, ver blindend aantrekkelijk in haar nieuwe japon en met een glans van geluk in haar ogen. „Het spijt mij, dat wij zo laat zijn. God frey,” verontschuldigde zij. „Het is mijn schuld. Toen wij klaar stonden om weg te gaan, kwam er juist een brief. Van Tony, Dien moest ik natuurlijk eerst lezen. Hij is aangekomen en reeds aan het werk. Hij zegt dat het allemaal leugens zijn, die er worden verteld over het gevaarlijke klimaat. Het moet er erg mooi zijn. Ik wil je wel zeggen, dat ik heb zitten piekeren uit angst dat het niet zou gaan doch nu ik deze geruststellende brief van Tony heb gehad, schaam ik me bijna, dat ik zo dwaas ben geweest. Het is heerlijk, vind je niet, Godfrey?” Burton weifelde even. Toen antwoordde hij ernstig: „Zeker, het verheugt mij, Lilian.” „Mrs. Lane glimlachte wanneer zij Lilian met Burton voorbij zag gaan. Wat pasten ze goed bij elkaar, dacht zij: hoe mooi zou het tenslotte toch nog zijn, indien zij met elkaar trouwden. Zij hadden dikwijls in elkanders gezelschap vertoefd, sinds Tony naar de wil dernis was vertrokken. Het was slechts een kwestie van afwachten en toezien. De zaken moesten toch hun loop hebben. (Wordt vervolgd) Reparatie-in richting Stationstraat Baarle-Nassau Vele nieuwe snitten voorjaars- schoenen ontvangen. Zeer vlotte modellen in sportschoenen voor dames en heren. De sortering duifjes kinderschoenen is uniek. Pracht collectie in verschillende kleuren en modellen. Komt U eens zien, wij tonen U onze collec tie zonder verplichting tot kopen. Aanbevelend JUIST ONTVANGEN H. H.Landbouwers, Tuinders Prachtig kleutergoed, ook van Delana ijzersterk, Babygoed in handwerk zeer voordelig- Ver schillende jongensblousen in alle maten en meisjestruitjes. De pope line overhemden deze maand met extra korting. De nieuwste stofjes voor bloesjes enz. Prachtige witte sportkousjes en sokjes. In alles ruime keus en lage prijs. Weer ‘n nieuw soort corset, rubber met linnen, onverslijtbaar: alle corset- aspergevlieg enz. t LI»:*. ten van kinderen tot zware figuren j Bestel tijdig voor de feestdagen JTw rtoUalr rlo Fiincfo Lr walifrt>it. Beleefd Aanbevelend: A. v. d. Sluis-van Tilburg en Stempelinkt „Dat zie ik niet in.” Lilian’s blauwe ogen schitterden bij het nieuwe idee. „Waarom zouden wij niet onmiddellijk trouwen, ver trekken en tezamen het geld verdienen? Afrika de oerwouden olifanten Tony, wat verbijsterend! Ik zou op je kun nen passen. Ik ben zo sterk als een paard. Indien jij tegen het klimaat kunt, dan kan ik er zéker tegen! O, laten wij dat doen!” Mrs. Lane durfde bijna geen adem te halen. Een koude rilling ging haar over de rug. Zij durfde niet spreken uit vrees, dat hetgeen zij zou opmerken, verkeerd werd uitgelegd. Alles hing nu van Tony af. Als hij „ja” antwoordde op het dwaze voorstel, waarvoor Lilian in vuur en vlam was ge raakt, dan kon Mrs. Lane „neen” zeggen zoveel als zij wilde doch Lilian zou haar eigen zin volgen en met hem vertrekken... „Nu zullen wij het hebben,” zei Tony. „Hoe kom je daar bij? Natuurlijk neem ik je niet met mij mee. Het wordt nu, geloof ik, toch wel tijd, dat ik precies zeg waar het op staat! Ik ga en ik ga alleen!” Mrs. Lane durfde weer vrij adem te halen. Een bel luidde om hen, die van de passa giers afscheid kwamen nemen, te waar schuwen, dat het tijd werd aan wal te gaan. Godfrey Burton keek een andere kant op, toen Tony Lilian in zijn armen nam. Hij was hier op voorstel van Lilian. „U is zo’n goed vriend voor ons beiden, dat u tot de laatsten moet behoren, die afscheid van hem nemen en dan kunt u mij tevens vergezellen op de terugweg,” had zij gezegd. Zodoende bevond hij zich hier. „Er was een lichte rimpel op zijn voorhoofd. „Het is zijn eigen schuld,” dacht Burton. „Ik hem hem de kans gegeven om er nog van af te zien, doch hij wilde doorzetten.” Hij kon zich niet meer bedwingen en wendde de ogen naar datgene, waarvan hij het aanzicht bijna niet kon verdragen deze twee, die hun omgeving geheel vergaten en zich aan elkaar vastklemden op dit laatste moment van het afscheid. Hij beet zich op de lippen. „Dit is de laatste keer, dat jr haar zult kus sen!” dacht hij, „Vanaf dit ogenblik ben je onschadelijk gemaakt - en nu ga ik haar voor mijzelf veroveren!” Wederom luidde de bel. Zij daalden af in de kleine barkas en keken omhoog naar het grote schip, waarop Tony over de reling stond geleund. Lilian wuifde met haar zakdoek. Haar lippen trilden. Het was duidelijk, dat zij slechts met de uiterste zelfbeheersing haar tranen kon inhouden. Burton ook wuivende sprak niet. Tony’s laatste woorden klonken hem nog in de oren. „Ik dank je buitengewoon voor alles voor deze kans en voor al de moeite, die je hebt gedaan om mijn vertrek in orde te bren gen”. Hij perste de lippen op elkaar en er kwam een harde uitdrukking in zijn ogen. Hij voer de oorlog, oorlog met de man, die hij ten afscheid toewuifde. En nog wel om het meisje, dat naast hem stond. Alles ging goed. Hij kon nu zijn weg afbakenen. Tony was hij kwijt. De kust was veilig, terwijl in het land overzee alles wel vanzelf zou gaan. „Ik zal winnen ik moet winnen,” zei hij bij zichzelf. Hoe was het mogelijk, dat hij met al zijn middelen niet zou slagen? Het zeeschip bewoog zich langzaam en de mensen in de kleine barkas zagen de afstand steeds groter worden. Burton wuifde voor de laatste maal met zijn hoed naar de man, die meende zoveel reden te hebben hem dankbaar te zijn. Toen wendde hij zich tot Lilian en zei: „Hij is vertrokken.” „Ik hoop, dat hij het goed maakt,” zei zij zacht. „O, ik had eigenlijk met hem mee moeten gaan.” „Maak je nu geen zorgen,” zei Burton vriendelijk, terwijl hij zijn hand op haar schouder legde. „Hij is voor jou gegaan, ten einde geld te verdienen, terug te komen en je te trouwen. Het zal hem goed gaan. Waar om niet? Maak je niet verder ongerust, Lilian ik veronderstel, dat ik je nu wel zo mag noemen, nu je er voor hebt gezorgd, dat ik mij bijna gevoel als van de familie?” Zij knikte. Zó zag zij hem als één van de familie als een heel vriendelijke en heel edelmoedige grote broer. Burton glimlachte zacht voor zich heen. Voordat het zeeschip Tony uit het gezicht had gevoerd, was het hem reeds gelukt een stap voorwaarts te doen de toestemming om haar bij haar voornaam te noemen! Een goed begin, dacht hij, en hij ging voort tot haar te spreken op dezelfde geruststellende, sympathieke toon, IV. Johnson en Tony keken elkaar aan bij het licht van de lantaarn Johnson, met rood- doorlopen ogen, ongeschoren, ongewassen, half gekleed en Tony, flink en vol energie, ondanks de rit van honderd-vijftig mijl, die hij vanaf de dichtstbijzijnde haven achter de rug had. „U is Johnson, de leider, veronderstel ik?” zei Tony. „Juist.” Johnson haalde even zijn schou ders op. „En wie is u?” ging hij op scherpe toon voort. „Als ik wil, schop ik vijftig van die kerels dood en niemand, die mijn dat zal beletten!” „De man is half-dronken,” dacht Tony. „Mijn naam is Barrington, en ik ben geko men om de leiding van het hulpstation op mij te nemen,” zei hij stijfjes. „Er is mij gezegd, dat ik mij bij u moest melden.” „Johnny, dat is de kleine vriend van de baas!” mengde de ander zich in het gesprek. „Hij is dus toch gekomen! Ik ben West,” richtte hij zich tot Tony. „Wij verwachtten u reeds een week geleden.” Tony kreeg een kleur. „Ik ben in Abumi opgehouden,” zei hij. „Ik had nogal wat goed bij mij. Voordat alles was ontscheept en ik mannen had gevonden, die het voor mij hierheen konden brengen, was ik veel tijd kwijt.” „Ja, het is u toegestaan, handel te drij ven,” zei de leider gemelijk. „Een vriend van Mr. Burton moet goed worden behandeld. Een speciaal geval. Zorgvuldig te behande len. Drinkt u mee! In Tony’s geest begon zich al langzamer hand een idee te vormen. De aankomst, de omgeving, zijn nieuwe collega s, hij kon er Gebr. van Draanen, Baarle De beste kwaliteit aan de laagste prijzen. Dat was de politiek, waartoe hij zich moest bepalen de vriendelijke, meelevende vriend. Stap voor stap moest hij zich onmis baar voor haar trachten te maken, langza merhand moest de invloed van Tony worden ondermijnd. „Het is jammer, dat wij vandaag zo laat terug zijn,” zei hij, toen zij zich naar de trein begaven. „Ik vrees, dat ik je vanavond naar bed zal moeten laten gaan om daar uit te huilen, doch morgenavond ga je met mij mee dansen om wat verstrooiing te hebben! Ik ben er zeker van, dat dit ook Tony’s wens zou zijn.” „Wij meisjes gaan tegenwoordig niet meer liggen uithuilen,” zei zij op zachten, bedees- den toon. „O, Mr. Burton, wat is u toch een goede vriend voor mij en Tony. Wat zouden wij hebben moeten beginnen zonder u?” voegde zij er hartelijk aan toe. „Ik neem dus aan, dat je morgenavond met mij meegaat om te... vergeten, niet? glimlachte hij. „Afgesproken. Maar wat ik nog zeggen wilde, als je mij toestaat, jou Lilian te noemen, kan jij mij niet met Mr. Burton blijven aanspreken. Zal ik een tele gram naar Tony zenden om hem te vragen of hij er iets op tegen heeft, dat je mij in het vervolg Godfrey noemt?” „Dat is helemaal niet nodig Godfrey,” antwoordde Lilian op luchthartige toon. „Zelfs al ben ik verloofd, kan ik in derge lijke gevallen zelf wel beslissen.” Burton glimlachte wederom. Hij maakte vorderingen. De zaken gingen onmiskenbaar in de goede richting... Goili, de hoofdbediende in het landhuis, droeg een walmende lantaarn en een hoe veelheid niet al te schone muskietennetten, toen hij de veranda inkwam. De woning van de leider over de concessie was gebouwd op de top van een kleine heuvel en zag aan de westzijde uit op het zich mijlen ver uitstrek kende oerwoud. Oostwaarts was de Djamsi- rivier, welke zich langzaam een weg baande tussen de vele weelderige begroeide en met krokodillen bezaaide eilandjes. De neger bond de uiteinden der netten vast in de hoeken van de zoldering, totdat op die manier een soort tent was gevormd, waarin zijn blanke meester, niet in staat zijn de de ondraaglijke hitte in huis te ondergaan, zouden kunnen dineren in de lichte koelte op de veranda. Zij zaten aan tafel twee mannen zonder boord en zonder overhemd, ongeschoren en met waterig-doffe ogen. De oudste, Herbert Johnson, was de leider en bevond zich hier reeds verschillende jaren. De andere, Dun can West, was zijn assistent. Ieder van hen Een advertentie heeft altijd succes l M Baarle-Hertog Geopend voor opname: alle werk dagen (behalve tussen 2-6 uur) Zaterdagnamiddag - Zondags van 9 tot 1 uur Rouwgoederen verven binnen 2 x 24 uur ROELLOFFZEN Tilburg Depót Kennes-van Roey Org. Wago Herfitrapen, Org. Jobe Herfstrapen, Spurrizaden, Lupinen, Zaadwikken, Alle Grassen en Kla- verzaden, Vogelzaden gemengd en on vermengd, Merel- en kanarievoer. Bestrijdingsmiddelen voor onkruid in wortelen, Parathion producten voor verdelging van bladluis in bieten, kolen, fruitbomen enz. Gesarol sp it- en stuifpoeder voor coloradokever, Stuifkokers voor klein bedrijf, die U zelf opnieuw kunt vullen. (jPulickx Schoenhandel naar het

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Baarle-Nassau - Ons Weekblad | 1952 | | pagina 4