ONZE FEUILLETON W
5) OE1LU1K
ERBA
TOMATENPLANTEN
FR. STAES
H. Communie
ISk
in pot
Denk aan Moederdag
1ste Nieuw-Ginnekense
bloemisterij G. ROOVERS
Dorpsstraat 9 Ulvenhout Tel.279
Raar maar waar!
De moeilijke stap
Foto-Atelier A. KOYEN
ALS U GOED REKENT
F. COUWENfiERG
IS?
JÉ
F
enz*
het uit-
Wordt vervolgd)
Medicinale bloedwijn „De Pleegzuster"
verkrijgbaar: Drogisterij E. de Jong, Baarle
Adverteren heeft altijd
succes
bedankte hem opnieuw, toen
de lift had gebracht.
TE KOOP
bij
Nijhoven Baarle-Nassau
i of andere domme zet op
en nu heeft Tony al zijn
VOOR ALLE FOTOWERKEN
zogenaamde Belse
voor een hele liter
en tl gaat met
behoeft U Uw schoolgeld niet terug tê halen!
Maar dan betaalt U ook voor 1 liter pudding
GEEN 6 CENT TEVEEL
Bergère pudding in zakjes,
pudding kost maar 1 3 cent
melk. Reken eerst, koop dan,
Bergère pudding naar huis
Hiervoor hebben wij:
Kerkboeken, Rozenkransen,
Beeldjes, Schilderijtjes
Tasjes, Kruisjes, enz
het bekende adres:
Chaamseweg 105 tel 217 B. N.
POSTHUMUS BREDA
Stoomververij Chemisch reinigen
Depót A. M. MARTENS
Nieuwstr. A 47, B.-Nassau
Rouwgoederen verven binnen
2 x 24 uur
ROELLOFFZEN Tilburg
Kerkstraat a 243 Baarle
ZIEK
Sjareltje Verbiest uit Brugge was ziek ge
worden, en zijn vrouwtje riep de dokter, om
dat Sjareltje al 80 jaar is. „Ge moet zoveel
mogelijk in de zon gaan zitten zei de dokter
Na een paar weken kwam hij nog eens kijken.
„Och dokter zo klaagde het vrouwtje
waarom hedde onze Sjarel naar ‘t café ge
stuurd? Hij zit nu de hele dag in „De Zon“
SCHOONMOEDER
De schoonmoeder van een Turk viel in het
water van de Bosporus. Toen de man van 't
ongeval even later hoorde, sprong hij in het
water en zwom dadelijk de stroom op.
De helpers aan de wal riepen, dat het
mens natuurlijk stroomafwaarts was gedreven
,,Ach“, riep de Turk, „jullie kent m‘n
schoonmoeder niet, ze is zo obstinaat, dat
ze natuurlijk tegen stroom op is gedreven.
Voor, al Uw voorkomend familiedrukwerk naar
Drukkerij De Jong, Baarle-Nassau
Oulickx Schoenhandel
Reparatie-in richting
Stationstraat Baarle-Na ssau
Vele nieuwe snitten voorjaars-
schoenen ontvangen. Zeer vlotte
modellen in sportschoenen voor
dames en heren. De sortering
duifjes kinderschoenen is uniek.
Pracht collectie in verschillende
kleuren en modellen. Komt LI
eens zien, wij tonen U onze collec
tie zonder verplichting tot kopen.
Aanbevelend
gegaan. Er is een
de beurs gedaan i
geld verloren.”
Burton’s gelaat bleef onbeweeglijk.
„Wij waren zó gelukkig en nu plotseling
dit. Van trouwen kan geen sprake meer zijn.
Tony spreekt er van, mij op te geven
mij mijn vrijheid terug te geven, zoals hij
het noemt. Hij moeten een betrekking gaan
zoeken, van het begin af aan opbouwen
en het zal jaren jaren duren, voordat hij
in staat is te trouwen. Ach, alles ziet er zo
treurig voor ons uit.”
Verlangend staarde Burton haar aan; in
haar wanhoop vond hij haar nog aantrek
kelijker.
Haar blauwe ogen keken hem smekend
aan.
„Tony weet niet, dat ik naar u toe ben
gegaan, en hij moet het ook niet weten, an
ders zou hij Zij aarzelde even. „Maar
maar wij zijn vrienden, nietwaar? en
u is de enige millionair, die ik ken, en dus
was ik wel verplicht, mij tot u te wenden
om hulp. Dat wilt u toch wel doen, nietwaar
Mr. Burton?”
Hij keek voor zich uit.
„Wat wenst u dat ik doe?” vroeg hij lang
zaam.
„Ik wou dat u Tony een betrekking be
zorgde,” sprak Lilian hartstochtelijk. „Een
goede betrekking, waarin hij spoedig vooruit
kan komen en waardoor hij in staat wordt
gesteld zo spoedig mogelijk te trouwen. Ik
ben er zeker van, dat hij u niet teleur zal
stellen, indien u hem de kans geeft. O,
indien u hem die wilde geven. Wat zou ik
dankbaar zijn!”
„Ah, juist,” zei Burton, niet zeer toeschie
telijk.
Hij vestigde zijn donkere ogen op het ern
stige gelaat van het meisje, doch keek spoe
dig weer neer op het vloeiblad, dat voor hem
lag. Gedurende een ogenblik zag hij niets en
warrelden de gedachten door zijn hoofd.
Toen trok een klein stuk papier zijn aan
dacht. Drie woorden, welke er op stonden
geschreven schenen hoe langer hoe groter
te worden. Green Funnel Line. Haastig
schoof hij het papier onder het vloeiblad.
„U moet mij wel heel erg vrijpostig vin
den,” zei Lilian weer. „Ik heb eigenlijk niet
het recht om u een dergelijke gunst te vragen
vriendschap en zaken met elkaar te ver
mengen...”
Het woord „vriendschap” deed hem op
schrikken. Het was zo eigenaardig, zich op
dat moment de gevoelens van hen beiden te
realiseren. Zij had er niet het minste idee,
niet het flauwste vermoeden van, dat hij haar
GEEN ZIN MEER
Een bruidegom van 77 jaar en een bruidje
van 64 waren dezer dagen te Bergambacht in
ondertrouw opgenomen en zouden weldra in
de echt treden.
Op het laatste ogenblik kreeg de bruid ech
ter berouw, zij verklaarde er tegen op te zien
haar levensgeluk te verbinden aan een man,
die 13 jaar ouder was dan zij.
Er kwam van het huwelijk dus niet!
NEEN....
Het was een herrie van jewelste in de kerk
van Gnadenwald in Oostenrijk. Voor het al
taar zei de 20 jarige bruid Josephine duidelijk
„neen" toen het ,,ja-woord" aan de beurt was
“Neen zei ze ik sta hier alleen omdat
mijn ouders het willen, maar ik houd niet van
hem, al is hij niét slecht." „Hij" nu, een 60
jarige, stond een beetje beteuterd. Toen zei
deze bruidegom eindelijk: Ja, ik ben te oud
voor Fini, maar.... wil niemand anders mij
hebben? Over een paar weken trouwt hij met
de vrouw, die hij 10 jaar geleden gevraagd
had.
liefhad, dacht hij bitter.
„Maar u moet begrijpen, er is niemand
anders en ik had toch zo graag, dat Tony
werd geholpen,” ging zij voort. „U is abso
luut de enige persoon, die ik ken, met die
met dat soort invloed - ik bedoel een in
vloed, die in staat is geld te laten verdienen.
Mijn overige vrienden en ook die van Tony
zijn dat niet maar u...”
„Ja, juist,” zei Burton, zijn handen tot vuis
ten gebald, voor haar echter onzichtbaar on
der zijn lessenaar.
„Bovendien was u de eerste persoon, die,
behalve moeder dan, onze verloving ver
nam,” zei Lilian, terwijl zij trachtte te glim
lachen.
„Zeker,” zei Burton. Het was een echt
vrouwelijke reden misschien dat ze hem
daarom juist zo trof.
„Een u hebt ons een zilveren theeservies
beloofd.”
Burton knikte. Hij kon geen antwoord
meer geven. Zijn gedachten schenen te zijn
weggevloeid. Dat het meisje, door hem be
mind, bij hem kwam om te vragen het haar
gemakkelijk te maken met een ander te trou
wen, was iets, dat hij bijna niet kon verdra
gen...
„Het is Voor het eerst, dat ik een goed
woordje voor iemand tracht te doen,” zei
Lilian. „Het is moeilijk, vind u niet? Ik ge
loof, dat het mij niet erg goed afgaat.”
Burton keek haar wederom een ogenblik
aan. „Zij begint aan te dringen,” dacht hij.
Wat zou hij doen? Haar de waarheid ver
tellen -— haar openlijk zeggen, dat hij haar
beminde en overgelukkig was met de loop
van zaken. Dat hij liever Barrington als
mededinger van het terrein zag verdwijnen,
dan hem zelfs ook maar met één vinger te
helpen? Neen, neen, dat natuurlijk niet zeg
gen. Dan maar zeggen, dat het hem zeer
speet, doch dat hij op het ogenblik geen pas
sende vacature had en deze ook in de naaste
toekomst niet voorzag. Ja, dat scheen onder
de gegeven omstandigheden de beste oplos
sing.
Hij schaapte zijn keel.
„U weet, dat Tony een flinke kracht is,”
ging Lilian bijna wanhopig verder. „Er zit
veel meer in hem dan u zo oppervlakkig zou
denken. En als hij wil, kan hij werken als
een neger, alleen omdat hij het niet direct
nodig had, heeft hij tot dusverre nog geen
betrekking gezocht. Gelooft u mij, ik ben er
van overtuigd, dat hij u nimmer teleur zal
stellen, en het zou zowel voor hem als voor
uw firma een gunstig resultaat opleveren,
indien u hem de gelegenheid gaf. Maar dan
een goede kans,” voegde zij er vrijmoedig
naar het
„Dan kan ik je zeggen. Godfrey, dat het
mij zeer verheugt dit dit te horen,” zei zij op
haar gewonen, vriendelijke toon. „Het spijt
mij, dat ik je verkeerd heb beoordeeld. Maar
hoe kon ik anders denken...??’ Zij zweeg
een ogenblik. „Misschien dat alles toch in
orde is. Wat denk jij?”
„Men kan nooit weten. Er is eigenlijk nog
niets definitiefs bekend geworden,” ant
woordde Burton met kalme stem. „Het is
zeer goed mogelijk, dat het slechts een onbe
tekenend feit is, e,en storm in een glas
water.”
Zij belden af.
Lilian Lane staarde met verdrietige ogen
uit het portier van de taxi. Zij was niet lan
ger het vrolijke, onbezorgde kind doch een
zorgelijk, angstig meisje voor wie het aan
schijn van de wereld als bij toverslag was
veranderd. Niemand wist waarheen zij ging
en wat zij van plan was te doen. Haar liefste
wens was, Tony te helpen.
De taxi hield stil en met een vastberaden
trek om de lippen betaalde zij de chauffeur
en haaste zich door een glazen draaideur.
Twee minuten later bevond zij zich in een
vertrek, zonder er enig idee van te hebben,
dat haar moeder hier reeds eens was geweest
en tegenover dezelfde mad had gestaan die
zij nu bezocht -Godfrey Burton. Deze was
zeer verbaasd geweest, toen zij werd aan
gediend en had bevolen haar omiddellijk
boven te brengen.
Hij stond op en reikte haad de hand
terwijl zijn ogen bewonderend bleven rusten
op haar aantrekkelijke gestalte.
„Dat is nu werkelijke aardig van je,’ riep
hij uit. „Mij op mijn kantoor te komen be
zoeken! Kom eens bij het venster om het uit
zicht te bewonderen.”
Doch Lilian had die dag geen belangstel
ling voor uitzichten. Bijna ademloos kwam ze
onmiddellijk ter zake.
„Mr. Burton, ik bevind mij zó in moeilijk
heden,” barstte zij uit. „Alles is verkeerd
aan toe. „Een gewone betrekking als be
diende zou ons niet veel geven. Wat Tony
nodig heeft, is een kans om zo snel mogelijk
vooruit te komen!”
Burton fronste zijn voorhoofd. Haar liefde
voor die Barrington stond haar op het gelaat
te lezen, zij was te verblind door haar
liefde, om de ongerijmdheid van haar vragen
in te zien. En in haar verblindheid zag zij
ook niet, hoe ze hem folterde. Hij wilde, dat
hij zo door haar werd bemind,niet Tony
Barrington.
Hij merkte op, dat zij hem onderzoekend
aankeek en dat er een grimmige trek op haar
gelaat was gekomen.
„Kunt u het niet doen? Is datgene, wat ik
heb gevraagd onmogelijk, en ziet u er tegen
op om openlijk neen te zeggen?” zei zij.
„Goed. Ik begrijp het volkomen, Mr. Burton
Ik dank u dat u mij hebt willen ont
vangen,,’ prevelde zij nog en zij stak haar
hand uit.
Bij de aanraking steeg ht bloed hem naar
het hoofd. Hij keek haar aan. Zij was ont
goocheld en teleurgesteld, doch trachtte
haar tegenslag met een dapper glimlachje te
verbergen.
„Neen, neen,” zei hij plotseling. „Ik heb
er niet ernstig genoeg over gedacht. Natuur
lijk zal ik u helpen!”
Gedurende een onderdeel van een seconde
staarde zij hem aan en toen kwam er een
glimlach op haar gelaat. Wederom werd
zij het opgetogen kind.
„Mr. Burton! U is een engel!” riep zij uit.
Zij greep zijn hand en drukte deze in over
weldigende dankbaarheid. Haar blauwe ogen
glansden van vreugde. „Misschien mag ik
nog wel vragen, er voor te zorgen, dat Tony
in geen geval te weten komt, dat ik bij u
ben geweest om het te vragen?” ging ze
opgewonden verder. „Hij zal dat niet prettig
vinden. U weet, hoe trots de mannen zijn. U
kunt hem misschien wel zeggen, dat het ge
heel uit u zelf is.”
„Maar natuurlijk, natuurlijk,” zei Burton
en tot zijn eigen verbazing merkte hij, dat hij
glimlachte. „Ik zal hem zo spoedig mogelijk
telefoneren.”
Zij lachte en
hij haar naar
„O, ik ben blij, dat ik de moed heb gehad,
naar u toe te gaan,” waren haar laatste
woorden tot hem.
Burton keerde terug naar zijn lessenaar
en keek zwijgend voor zich uit. Wat had hij
gedaan? Was hij gek geworden? Waarom,
waarom was hij zo dwaas geweest een der
gelijk belofte te doen?
verkrijgbaar bij:
wederverkopers van
Baarle-Hertog
Geopend voor opname: alle werk
dagen (behalve tussen 2 6 uur)
Zaterdagnamiddag - Zondags
van 9 tot 1 uur
Depót Kennes-van Roey
|j. A. DE JONG CHAAM H. 4. THEEUWES ULICOTEN
tOQTS-UEMMENS BAARLE-NASSAU V. J. THEEUWES BAARLE-NASSAU
