Baarles Nieuws
Advertentieblad
en
PAASTIJD
AAN DE PAROCHIANEN VAN BAARLE-NASSAU
KORTE WENKEN
Uitgave: Drukkerij de Jong, Baarle-Nassau - Tel. 231
verloop
Volk:
Volk:
al zijn ijdelheden? Priester:
MM
M
verslapping
ving ontbrak
daarom niet
de geeste-
Volk:
Priester:
J. B. VAN HOEK,
Ass. R.L.V.D.
vuur bezorgen,
de duivel?
Verzaakt gij aan
Ja, wij verzaken.
Verzaakt gij aan al zijn werken?
Wij verzaken.
Verzaakt gij aan
Wij verzaken.
We gaan allen eerbiedig staan en hebben
daarbij de brandende kaars in de hand. De
Verkenners zullen weer tijdig
Priester:
Volk:
Priester:
Volk:
Priester:
Volk;
wordt zij uitgedoofd, omdat Jezus toen ten
Hemel opsteeg.
Zodra de Paas-kaars nu
ontstoken is, wordt zij
Met Passie-Zondag beginnen de weken,
waarin de Kerk al haar gelovigen bij zich
verwacht, zoals een moeder, die op een bij-
zonder feest in de familie haar kinderen rond
zich wenst te verzamelen. Wonderlijk diep I
van gedachten, intens schoon, voor wie het,
weet te beleven, is in deze weken de liturgie
der Kerk. Heel de Passietijd, de Goede Week
met haar aangrijpende plechtigheden, de uit
bundige vreugde van Paasdag en de diepe
symboliek van het mede- verrijzen met Chris
tus, vormen een onuitputtelijk geestelijk bezit
voor de gelovigen. Het ligt geneel in de lijn
van deze weken, dat de gelovigen zich van
de zonde reinigen en zo op de Paasdag als
een vernieuwde kudde zijn met de Herder
Christus.
Maar wat baat duizenden Katholieken al
die geestelijke rijkdom, die ligt besloten in
de ceremoniën der Kerk, als ze onverschil
lig staan tegenover het geloof, waarin ze
werden gedoopt en opgevoed? We moeten
de ontstellende werkelijkheid onder de ogen
durven zien, dat de afval van onze katholie
ken, vooral in de grotere steden, onrustbaren
de afmetingen heeft aangenomen. Voor Am
sterdam, Den Haag en Rotterdam gaat het
aantal dergenen, die hun Pasen niet meer
houden en die practisch met de Kerk hebben
gebroken, nog steeds in stijgende lijn; voor
Amsterdam dat het grootste geloofsverval
vertoont bedraagt dit circa 40 pCt- Haast de
helft der katholieken dus heeft zich langza
merhand laten meesleuren door de stroom
van onverschilligheid, die uitmondt in onge
loof en heidendom.
Nu is de geloofsafval boven de Moerdijk
ontegenzeggelijk het grootst, maar dit is voor
ons geen enkele reden om er gerust op te
zijn. Niet ineens is die geloofsafval daar ge-
doods, leeg, kaal en donker
Jezus en
den.
Al de plechtigheden ,die wij voorafgaande
jaren in de morgen van Paas-Zaterdag vier
den, behoren in werkelijkheid in de Paas
nacht van Zaterdag op Zondag thuis, omdat
die eigenlijk reeds Paasviering zijn. In de
Priester: Gelooft gij in God de almachtige
Vader, Schepper van hemel en
aard?
Volk: Wij geloven.
Priester: Gelooft gij in Jezus Christus, Zijn
enige Zoon, onze Heer, die gebo
ren is en geleden heeft?
Wij geloven.
Priester: Gelooft gij ook in de H. Geest, in
de heilige katholieke Kerk, in de
gemeenschap van de heiligen, in
de vergiffenis van de zonden, de
verrijzenis van het lichaam, en het
eeuwig leven?
Wij geloven.
Laten wij dan gezamenlijk tot God
bidden, zoals Onze Heer Jezus
Christus ons dat geleerd heeft.
Onze Vader, die in de hemelen
zijtenz.
Moge dan de almachtige God, de
Vader van onze Heer Jezus Chris-
voor de landbouw
De mais is de laatste van de laatste land
bouwgewassen die gezaaid wordt; dat heeft
zijn reden wel, want mais heeft nogal een
hoge kiemingstemperatuur nodig en daarom
moet de grond niet te nat zijn en voornamelijk
niet te koud. Daarom zal voor lage grond het
practisch altijd het beste zijn, dat hij kort
voor het zaaien geploegd wordt, want anders
slipt zulke grond dicht en dan blijft hij koud
en de structuur is dan ook niet goed.
Mais is zeer gevoelig voor magnesium-
gebrek; strooi daarom minstens 100 kg kieze-
riet per ha. Verder kan de bemesting het
zelfde zijn als bij granen, iets meer dat mag;
ook wat meer stikstof, bijv. 100 kg kas per ha
meer, maar ook niet te veel, want anders rijpt
de mais in t najaar niet op tijd en dan krijgt
men schimmel in de droogren. Geef de laatste
stikstof als de mais er een paar weken op
staat, want als men later zaait valt er veel in
de hartbladen en dan verbrandt de mais veel.
Voor de goede afrijping kan met de rassen
keuze ook rekening gehouden worden. Kan
men op tijd zaaien, dan zijn de Hybrides, de
Goudster en Wisconsin 240 het beste, doch
als men maar laat kan zaaien, kan men beter
Vroege gele ronde of Baanbreker nemen om
in t najaar toch nog op tijd te rijpen.
Mais kan een goede opbrengst geven, doch
is zeer gevoelig voor cultuurfouten, vnl. voor
te koude natte grond en daarom zal men goed
doen het zaad te behandelen met T.U.D.T.-
middel. Hiermede wordt het zaad ontsmet,
maar het wordt tevens nog beschermd tegen
bodemschimmels.
Mais krijgt gemakkelijk builenbrand als
men hem zaait op een perceel waar pas mais
verbouwd is, geef hem dus liefst een perceel
waar lang geen mais heeft gestaan.
De zaaitijd hangt af van de toestand van
de grond en het weer. Als het half April is
en de grond is droog en het weer goed, kan
men wel zaaien, maar op lage grond kan men
misschien beter wachten tot eind April begin
Mei.
De rij,; afstand bij Goudster en Wisconsin
240 moet zijn 7 cm en in de rij 60 cm; voor
Vroege gele ronde en Baanbreker 60 cm en
in de rij 50 cm: voor de hybride heeft men
nodig 20 a 25 kg per ha en voor de andere
40 a 45 kg per ha.
Zaai de mais vooral toch niet te diep, pl.m.
2 a 3 cm. Dieper gezaaide mais komt dikwijls
slecht op, omdat de grond dieper ook nog
kouder is.
Met de maispoter wordt hij ook nog dik
wijls te diep gepoot. Als men losse grond
heeft, dan zal men goed doen een paar
blokjes aan de bek van de maispoter te beves
tigen, omdat men anders te diep duwt. Als
men de mais met de aardappelpootstok wil
poten, moet men er ook voor zorgen dat men
een heel klein kuiltje maakt, bijv, door een
touw dikwijls om de pootstok te winden,
waardoor het gat minder diep wordt.
Als de mais later te dicht staat moet men
afdunnen: bij hybride 2 planten en bij de
andere rassen 3 planten per pol laten staan.
Dat er flink wat mais gezaaid werd was
wel gunstig, om het dure gemengd graan
voor de kippen gedeeltelijk te kunnen ver
vangen.
kunnen hier alleen het werk niet af, boven
dien zijn velen vaak juist dan geneigd te
weigeren. De leek, die zich verantwoordelijk
komen, maar hij is voorbereid door geloofs- voelt voor degenen, die hij in zijn omgeving
1 en toen de beschuttende omge- kent als verslappende katholieken, kan alleen
voor velen, zijn ze hun gods- helpen deze schrijnende wonde te-helen.
Zoals beloofd was, volgt hier n uiteenzet
ting van de Paasnachtviering.
Laat mij beginnen met U mee te delen, dat
er vanaf Palm-Zondag achter in de kerk
tekstboekjes verkrijgbaar zijn, waarin U
nauwkeurig alle gebeden en plechtigheden
van de Paasnachtviering kunt volgen; even
eens kunt U daar tegen n geringe vergoe
ding de kaars kopen, die tijdens de plechtig
heid behoort te worden ontstoken; tegelijk
ontvangt U daarbij *n kartonnetje, dat U
rond de kaars schuift, ongeveer tot in ’t mid
den, waardoor voorkomen wordt, dat er
druppels kaarsvet op de kleren of de banken
zouden vallen.
Na gebruik in de kerk kunt U deze kaars
mee naar huis nemen als herinnering aan de
Paasnacht, en bij verschillende gelegenheden
thuis aansteken, b.v. bij onweer, ziekte, be
diening of sterfgeval, enz.
De plechtigheden beginnen dit jaar ’s
avonds om 10.30 uur; U wordt dringend ver
zocht precies op tijd te zijn. Wilt U onder
de Middernachtmis communiceren, dan
moogt U vanaf 10 uur 's avonds niets meer
gegeten of gedronken hebben.
Ziehier nog een beknopte uitleg van de
Paas-vigilie en de betekenis van de verschil
lende plechtigheden.
Op de avond van Witte Donderdag stelde
Jezus de H. Eucharistie in en het H. Priester
schap.
Op Goede Vrijdag, ’s middags om 3 uur,
gaf Hij Zijn leven voor ons, en werd dezelf
de avond nog begraven.
Op Paas-Zaterdag rustte Jezus in het
graf, maar stond daaruit door eigen macht
op tegen de dageraad van Paas-Zondag.
Paas-Zaterdag is dus de heilige rustdag
van de Heer.
Tot in de Middeleeuwen werd er dan ook
op Paas-Zaterdag geen enkele godsdienst
oefening in de kerk gehouden. Alles was stil,
1om de dood van
Zijn rusten in het graf uit te beel-
loop der eeuwen n.l. heeft men vanwege
allerlei omstandigheden de Paas-nachtvie-
ring, die van Zaterdag- op Zondagnacht
moest plaats hebben, verschoven en ver
vroegd naar Paas-Zaterdagmorgen.
Deze verplaatsing heeft veel verloren doen
gaan van de oorspronkelijk zo rijke zinne
beeldige betekenis. Bovendien is deze Paas-
Zaterdag reeds sedert lang geen feestdag
meer, zodat het hoogtepunt van onze Ver
lossing gevierd werd op ’n ogenblik, dat de
meeste mensen hun gewone arbeid moesten
verrichten.
De Liturgische geest nu van onze tijd heeft
het oude gebruik van de Kerk weer in ere
hersteld en vorig jaar werd weer voor het
eerst met goedkeuring en onder aansporing
van Z. H. Paus Pius XII, de Verrijzenis van
Jezus, het Paasfeest dus, gevierd zoals het
vroeger altijd geweest is: in de nacht van
Zaterdag op Zondag.
De Katholieke wereld heeft de tweedë
heilige nacht de eerste heilige nacht is
Kerstnacht weer teruggekregen!
Paas-Zaterdag zal voortaan de stilste dag
van het Kerkelijk jaar zijn, zoals het ook
eigenlijk hoort, want Jezus ligt in het graf.
Er is geen enkele plechtigheid in de kerk.
Heel de dag is het Godshuis stil en leeg, de
altaren zijn kaal, de zwijgende droefheid van
onze ziel spreekt zonder woord, zonder han
deling, zonder godsdienstoefening. De dag
gaat akelig en stil voorbij; het is als een do
denwacht bij het graf van Jezus.
Dan breekt de avond aan. In de kerk is
het donker en duister geworden. Om half
elf ’s nachts komen de gelovigen in de onver
lichte kerk bijeen. De geestelijkheid trekt met
de assistenten naar het kerkportaal, om het
nieuwe vuur en het nieuwe licht te wijden.
Daarmee wordt nu de Paaskaars aangesto
ken.
Iets, wat II goed in het oog moet houden
is dit: dat de Paaskaars het zinnebeeld is van
de verrezen Jezus, die stralend van licht in
heerlijkheid het graf verliet. Vandaar de vele
eerbewijzen, die aan de Paas-kaars worden
gebracht.
In de tijd na Pasen brandt de Paas-kaars
gedurende de godsdienstoefeningen tot op
het feest van 's Heren Hemelvaart; dan
dienstplichten steeds meer gaan verzaken en
ze eindigen met de kerk de rug te keren. En
nu staan we voor het feit, dat ook in onze Zodra de Paas-kaars nu met het nieuw-
we vroe- j gewijde vuur ontstoken is, wordt zij in
ger plachten te zeggen, de verslapping hand i triomftocht vanuit het kerkportaal door de
over hand toeneemt. De grotere plaatsen in i duistere kerk naar voren gedragen.. Deze
onze gewesten vertonen een toenemend ver- duisternis stelt de duisternis van de zonde
voor, waarin de mensen verkeerden vóór de
komst van Christus. Wanneer de Paas-kaars
in het priesterkoor is aangekomen, worden
alle kaarsen van de gelovigen aan het licht
van de Paas-kaars ontstoken en tegelijk
flitsen alle lichten in de kerk aan. Dit is n.l.
het ogenblik van de plechtige aankondiging
van Jezus’ Verrijzenis.
Alle gelovigen ontvangen dus het licht van
de ene Paas-kaars. Hierdoor wordt te ken
nen gegeven, dat wij allen het licht en het
leven van de heiligmakende genade, van
Jezus krijgen, dat Hij de duisternis van de
zonde in onze ziel heeft weggenomen, dat wij
met Hem geestelijk verrijzen tot een nieuw
en beter leven, en dat wij zó moeten leven,
dat ook wij eens, zoals Hij, glorievol kunnen
verrijzen bij het laatste Oordeel.
n Groep verkenners zal aan iedereen, die
op de hoek van ’n bank zit het nieuwe Paas-
licht komen brengen. Verondersteld
wordt, dat U allen n kaars hebt Die per
soon op de hoek wordt verzocht het dan door
te geven aan zijn buurman, en zo verder in
heel die bank.
Niemand mag dus zelf z’n kaars aansteken
met lucifers; neen, allen ontvangen het licht
van de Paas-kaars, van Christus.
In het priesterkoor staat de Paas-kaars nu
op de ere-plaats. Dan maakt de diaken zich
klaar om de Verrijzenis van de Heer plech
tig te verkondigen door het beroemde Paas-
gezang: „Exsultet”, dat behoort tot de zo
lijke nood van zijn evenmens. Onze priester? wel dichterlijk als muzikaal belangrijkste ge-
-- - - - - zangen van onze liturgie, In verheven dich
terlijke taal wordt de waardigheid en het ge
heim van deze heilige nacht bezongen en
daarmee tevens de grote verlossingsdaad van
Christus: ,,O onschatbaar bewijs van Uwe
liefde! Om de slaaf vrij te kopen hebt Gij Uw
eigen Zoon opgeofferd. O gelukkige schuld
(van Adam), die een zo voortreffelijke en zo
grote Verlosser verdiende te hebben!”
Nu doven alle gelovigen, die dit gezang
staande hebben aanhoord, hun kaarsen uit,
en gaan zitten.
Dan volgen vier lezingen uit de H. Schrift
en onmiddellijk daarna zingen de zangers de
eerste helft van de Litanie van alle Heiligen.
Intussen wordt in het priesterkoor alles
klaargemaakt voor de herdenking van ons
H. Doopsel. De priester gaat het Doopwater
wijden. Alle handelingen hieraan kunt U
vanuit de kerk nauwkeurig volgen. Hij dom
pelt de brandende Paas-kaars in het water;
hij ademt over het water als eèn teken van
nederdaling van de H. Geest; hij giet olie
van de Catechumenen en heilig chrisma in
het water, zodat nu werkelijk de volheid
van de goddelijke genade en de zegen van
de Kerk daarin aanwezig is. n Gedeelte van
het nieuw gewijde Doopwater wordt dan in
processie naar de Doopvont gebracht achter
in de kerk, want met dit Water zullen tot
aan volgend jaar Pasen alle kinderen die in
onze parochie worden geboren, gedoopt wor
den.
Nu is het ogenblik aangebroken, waarop
in vroegere eeuwen aan de doop-leerlingen
het H. Doopsel werd toegediend. Een mooie
gelegenheid voor ons om onze Doopbeloften
te vernieuwen en zo de genade van ons
Doopsel te verlevendigen.
Toen wij gedoopt werden spraken Peter en
Meter in onze naam. Doch wij wisten toen
nog niet, wat wij door hen beloofden. Nu
gaan wij, als volwassen mensen en met volle
overtuiging die beloften zelf nog eens ver
nieuwen. Z.H. de Paus heeft daarom juist
uitdrukkelijk deze vernieuwing van de Doop
beloften in deze nachtelijke plechtigheid in
gelast. Hij wil, dat alle gelovigen daaraan
meedoen.
Hier volgt nu hetgeen de priester vraagt
en wat alle gelovigen die in de kerk zijn,
moeten antwoorden.
We gaan allen eerbiedig staan
i gewijde
streken, in ons goede Brabant, zoals
over hand toeneemt. De grotere plaatsen in i duistere kerk
onze gewesten vertonen een foenemend ver- I
zaken van de gewone Zondagsplichten. Mis-
I schien, dat bij een gedeelte ervan de Paastijd
even het geweten wakker roept, ze schrikken
nog wel terug om practisch met de Kerk te
breken, maar als dat ziekteverschijnsel der
verslapping blijft voortduren, zullen ze al te
gemakkelijk na verloop van tijd ook deze
stap zetten.
Voor ieder katholiek moeten deze feiten
een teken zijn aan de wand, een wekroep in
de nacht van ongeloof, dit ons bedreigt in
onze naaste omgeving, waardoor we worden
gedrongen tot denken en tot daden- Wat
baten onze kostbare kerken, als ze steeds
minder worden bezocht, wat baten alle schit
terende plechtigheden en uiterlijk vertoon,
als daarbinnen in vele harten het geloofs
leven sterft! Ondanks de natuurlijke aanwas
der Katholieken in ons land, zullen we toch
steeds de rijen der moderne heidenen verster
ken, terwijl het feitelijk onze roeping is, deze
heidense wereld te kerstenen.
Dit is een zaak, die in deze weken rond
Pasen meer actueel wordt. Ons beklagen
over het feit, dat velen niet meer naar de
kerk gaan vooral in de steden, baat ons niets;
we moeten daarbij als enig redmiddel onder
de ogen zien, wat wij er tegen kunnen doen,
alleen de daad, gesteund door het gebed,
kan ieder helpen. Hier ligt een taak voor de
leden der Katholieke Actie, ja voor iedereen,
die iets voor zijn geloof voelt en
onverschillig mag voorbijgaan aan
ONS WEEKBLAD
47 Jaargang
Zaterdag 5 April 1952 No. 14
("r/Ttr» rs 1 nli <-Z-W z^. zi z-« z» zj z-x
