'IHHKlil
EEN KROON
SanapiHg g^pdL
Cinema Olympia
Tragedie in het Cirkus
s
SM
K
4®/
ér
Vil
FE
0
I
VADERTJE LANGBEEN
JEAN LE JEUNE
H
O LIE FABRIEKEN CALVÉ-DELFT
Fr. Rommens, Alphen
Daarbij verzorgd voorprogramma
Op Zondag en Maandag 24 en 25 Febr. (Vastenavond)
presenteert de dameszangvereniging te Ulicoten U het gezelschap
f
ra
45
Paul Hoffmann
van
(Wordt vervolgd)
s
vertoont Zaterdag te 8 u. en MAANdag te 8 uuf
CARITAS - BAARLE-HERTOG
Wij bieden‘t toneelliefhebbend volk onze jaarlijkse uitvoering aan
Zondag 24 en Maandaq 25 Febr. telkens om 7,30 in zaal Si. Remigius
Wij komen met een vrolijk spel van liefde en ernst dat U zal boeien
van het begin tot het einde. Een avond van gezond amusement.
in 4 bedrijven. Bespreek tijdig Uw plaatsen om niet teleurgesteld
te worden. Plaatsbespreken Zondag 24 Febr- a. d. zaal van 11 tot 12
en 6 tot 7 uur a 10 cent. Prijzen der plaatsen f 1Uitvoering voor
de kinderen Zondag 24 Febr. om half 3. Entree 25 cent. Opbrengst
voor de meubilering van de geteisterde St. Remigius kerk.
HIJ TELDE VERDER
In Cleveland drong een revolverbandiet
dezer dagen een winkel binnen, terwijl de ei
genaar boven op een ladder zijn voorraad
blikken stond te tellen. De indringer wilde
de man juist sommeren naar beneden te ko
men, toen hij een blik spaghetti precies op het
puntje van zijn kin kreeg. De bandiet koos
daarop zo snel mogelijk het hazenpad. De
baas, die in zijn jonge jaren pitcher van een
bekende baseball-ploeg is geweest, draaide
zich om en telde verder.
van het landgoed kent, een dag en een nacht
achtereen daar zou rondzwerven om een uit
weg te zoeken, zelfs al was hij gewond. Het
klinkt heel wat meer geloofwaardig, wanneer
men vertelt, dat hij, versuft van de aanval,
als wezenloos enige tijd ronddwaalde.”
„En klinkt het aannemelijk,” hoonlachte de
hertog, „dat ik, die meermalen aan de lijve
de uitingen van je brute kracht ondervonden
heb, je een dergelijk kwetsuur zou kunnen
toebrengen?”
„Zeer zeker, wanneer de feiten bekend
werden. Wanneer ik hun mededeelde, dat u
me onverhoeds aanviel en mij over de balu
strade drukte. En wanneer men vervolgens
van een hoogte van dertig voet het water in
glijdt, heeft de sterkste kerel wel kans een
aantal verwondingen op te lopen.”
„Die vent is gek, mijnheer Wyndham,” zei
Keenan. „Als de hertog van Athelstan hem
inderdaad over die balustrade geworpen had,
zou hij hem zeker niet in de gelegenheid ge
steld hebben het hier te komen navertellen.”
„Het gaat er maar om,” merkte Craig op,
„dat ik in de rivier viel. Zijne Hoogheid zag
mij niet meer boven water komen en dacht,
dat ik verdronken was. Gelukkig kwam ik,
net toen ik in het water gleed, weer bij mijn
positieven en zwom onder het water naar de
overkant, waar ik tussen de bosjes weer
boven kwam.”
gewonnen door Liefde
Een paar voet van haar venster verwijderd
schoot de linkervleugel uit, een rechte hoek
vormend met de muur, waarin zich haar ven
ster bevond. Het platte dag van deze vleugel
was iets lager dan haar venster. Hoe vaak
had zij niet gedacht, dat het springen over
deze kloof een daad van de opperste roeke
loosheid zou zijn.
Terwijl zij keek naar de afstand, die er
was tussen haar venster en het dak van deze
vleugel, huiverde zij. Zij achtte zich wel in
staat de vijf voet, die haar van die vleugel
scheidde, te springen, maar op de plek, waar
zij neerkwam, had zij nauwelijks enige ruimte
om haar voeten neer te zetten, terwijl zij ner
gens enig houvast had. Zij zou zich in even
wicht moeten houden op de stenen richel, die
langs de muur beneden haar venster liep.
Zij kroop uit het raam, zich voorzichtig
aan het houtwerk vastklemmend. Even beving
haar een duizeling, maar vastberaden richtte
zij daarop haar oog naar het doel. Om het
dak liep een lage balustrade, welker stenen
blokken ongeveer een halve meter hoog en
een halve meter breed waren. Zij zou trach
ten tussen twee dezer stenen terecht te
komen. Oorspronkelijk waren die stenen daar
aangebracht als een soort kantelen, die dienen
moesten bij een eventuele verdediging van
het kasteel.
Met de moed der wanhoop schakelde zij
elke gedachte aan gevaar uit. Zij deed zich
geweld aan om al haar aandacht te kunnen
concentreren op het doel, dat voor haar lag
en de blik af te wenden van de gevaarlijke
plek daar beneden.
Hevig bevend over al haar ledematen,
plaatste zij haar voeten op de richel, die
onder haar venster doorliep. Even strekte
zij haar handen uit in de richting van het
zich tegenover haar bevindende dak. Neen,
zij kon het onmogelijk doen. Met ogen, groot
van angst, keek zij naar de gaping, die zich
tussen de beide gebouwen bevond. Toen zag
zij in gedachten eensklaps Craig dit gebouw
binnengeleid worden, bloedend en mishan
deld.
Opnieuw verzamelde zij al haar moed.
„Niet denken, ik moet niet denken,” zei zij
tot zichzelf. Nogmaals mat zij de afstand
met haar ogen en daarna verhief ze zich op
haar tenen. Het was een angstwekkend
ogenblik. Toen, alles om zich heen vergetend
liet zij zich los en sprong. Een ondeelbaar
ogenblik voelde zij zich door de ruimte
zweven.
Dan raakten haar voeten de ruwe opper
vlakte van het dak en met beide handen
klemde zij zich om een der kantelen. Eerst
toen kwam zij tot bezinning, en de gaping
achter zich ziende, rende zij het platte dak
over, zo ver mogelijk van de rand verwij
derd. Snel liep zij naar de houten overdek
king, die de toegang tot het huis door het
dak vormde. Van hier leidde een steile, wan
kele ladder naar de hal van de vleugel. Eens
had deze gediend als toegang voor de boog
schutters van 't kasteel, wanneer deze in ge
val van nood het kasteel vanaf het dak moes
ten verdedigen. De trap was reeds zeer oud
en geheel buiten gebruik gesteld.
Iris plaatste zich met haar volle gewicht
tegen het luik, dat het platte dak van de
zoldering scheidde. Er was geen verwrikken
in te bekennen. Met alle macht drukte zij er
tegen, trapte en sloeg, maar het luik begaf
het niet. In uiterste wanhoop plaatste zij nog
maals haar vingers er onder en tilde uit al
haar macht. Langzaam bewoog het luik, één
centimeter, twee centimeter. Toen zij het drie
centimeter hoog had opgetild, voelde zij, dat
haar krachten haar gingen begeven. Zij voel
de, dat zij onder het gewicht zou bezwijken.
Snel schoof zij een voet onder het luik
en rustte even tot zij nieuwe krachten zou
hebben verzameld. Plotseling kreeg zij een
inval. Zo voorzichtig mogelijk, zonder haar
voet onder het luik uit te trekken, liet zij
2;ch in de volle lengte op het dak neerzak
ken, en terwijl zij de hak van haar schoen
Is een soort wig gebruikte, drukte zij aan
de andere zijde haar schouders onder het luik
dat onder die druk langzaam de hoogte in
ging.
Het was een zeer vermoeiende positie,
waarin zij zich bevond, en zij moest snel
handelen. Terwijl het luik langzaam week,
werkte zij zich er geleidelijk verder onder,
tot eindelijk haar linkervoet de treden van
de oude ladder onder zich voelde. Nogmaals
drukte zij zich met haar gehele gewicht tegen
het luik en zij slaagde er in, het zover in de
hoogte te drukken, dat zij haar anderen voet
vrijkreeg. Langaam liet zij zich zakken, ter
wijl het luik zich wederom boven haar sloot.
In de duisternis ging zij snel de krakende
ladder af,
Verhouw Uw OGEN alleen loe aan deskundigen
Prima materiaal - Deskundige hulp
Matige prijzen
dat vindt U bij
Toen zij eindelijk in de hal aanlandde,
voelde zij zich een heel andere Iris. Niet
alleen had zij haar leven gewaagd voor de
man, die zij liefhad, maar zij had bewezen,
dat zij onafhankelijk kon zijn, wanneer zulks
nodig was in staat te handelen, wanneer
zij voor een of andere crisis stond. En nieuwe
trots, geheel verschillend van dien, welke
afhankelijk was van naam en positie, was in
haar wakker geworden, toen zij zich naar
de ontvangkamer spoedde. Het was de trots
op een persoonlijk bezit. Wel voelde zij, dat
dit nog heel weinig te betekenen had, maar
het was haar eerste ervaring op dit gebied
en zij wist nu althans, dat zij op zichzelf zou
durven vertrouwen, wanneer de nood aan
de man kwam. Een zelfvertrouwen, dat
zij dringend bleek nodig te hebben, toen zij
de kamer binnentrad.
Dodelijk ontsteld bleef zij op de drempel
staan en slechts met inspanning van al haar
krachten gelukte het haar een gil te onder
drukken. Zij zag onmiddellijk, dat Craig zich
slechts met moeite staande hield. Zijn toe
stand was ernstig, ernstiger dan zij vermoed
had, toen zij hem op de binnenplaats had
zien voorbijgaan. Zij mooi, regelmatig ge
zicht was wit als de dood en een diepe snede
liep over z’n voorhoofd, waaraan het geron
nen bloed nog kleefde, terwijl zijn wang
eveneens gekerfd was.
Hij droeg geen jas en zijn hemd was ge
scheurd en met bloed bespat. Zijn broek was
geheel uiteengerafeld en eveneens met bloed
bevlekt. Keenan en zijn vier assistenten
stonden in dreigende houding om hem heen,
terwijl haar vader en haar moeder, Tony en
Athelstan, die zich eveneens in de kamer
bevonden, hem allerminst vriendschappelijk
gezind schenen.
Een kreet van verbazing ging op, toen zij
haar bemerkten.
„Iris,” donderde haar vader haar tege
moet, „wat doe jij hier?”
Met de uiterste moeite beheerste zij zich
en een kalm antwoord forcerend, zei zij op
luchtige toon: „O, het werd me daar boven
een beetje te eentonig zo in mijn eentje.”
„Iris." viel haar moeder in, „dit is geen
plaats voor je, wanneer deze misdadiger
hier is.”
„Moeder is verzot op detective-verhalen;
welnu, ik kan je verzekeren, dat ik mijn rol
meespelen zal.”
een engel,” zei Tony.
„Stapelgek ben je,” brulde haar vader,
„Jé bent krankzinnig. Je hebt hier niets te
maken.”
„Een feit nochtans is het, vader ,dat ik
hier ben. Ik zou het al te onhartelijk vinden,
wanneer de familie het goedvond mij
haar bijeenkomsten uit te sluiten.”
Even staarde haar vader haar aan, toen
wendde hij zich tot Keenan. „Welnu, laten
we de zaak even afhandelen. Uw mannen
hebben u op hun woord verzekerd, dat deze
man een poging gedaan heeft om van het
landgoed te ontsnappen?"
„Jawel, mijnheer. Wij troffen hem aan in
het Huntingtonbos. Blijkbaar had hij een on
geluk gehad, hij was gevallen of iets derge
lijks en was de weg kwijt.”
„Dan zie ik geen enkele reden om nog
langer tijd aan dit sujet te verspillen. Stel
hem in arrest, Keenan.”
„Mijnheer Wyndham,” nam Craig eens
klaps het woord, „u zult u weinig behaaglijk
voelen, wanneer in deze geschiedenis straks
’t werkelijk licht doorbreekt. In de dagbladen
zou het heel wat meer sensatie verwekken,
wanneer het bekend werd, dat ik uit het
zomerhuis in de rivier was geworpen door de
hertog van Athelstan, dan dat ik een dood
gewoon ongeluk gehad had.”
„En wie,” snauwde de hertog hem toe,
„zou een dergelijk fantastisch verhaal gelo
ven?”
„De verslaggevers zeer zeker. Het klinkt
al heel onaannemelijk, dat een tuinman, die
uit de aard van de zaak elke duim gronds
„Ik dacht, dat de familie je naar de kerker
verbannen had,” merkte Tony op.
„Zulks was inderdaad juist,” antwoordde
Iris. „Maar ik heb zo het een en ander van
de film geleerd en weet hoe de heldin van
het verhaal moet ontsnappen, wanneer de
nood aan de man komt, of beter uitgedrukt,
wanneer de held van het verhaal haar nodig
heeft.”
„Je bent
een prachtige film
met Leny Marenbach, Maly Delschaft en
Een drama in de kooi der dood!
Een liefdesgeschiedenis in de schaduw der roofdieren
Prijzen der plaatsen 45, 70 en 100 cent.
Een programma afgewisseld door ZANG, HUMOR, MUZIEK
en acrobatiek. Wilt U genieten van een gezellige avond komt dan
naar het Parochiehuis te ULICOTEN
des Zondags om half acht of Maandags om half acht.
Plaatsbespreken na de Hoogmis, ’s Maandags van 10-11. Telkens
aan de zaal a 25 ct.
ilw
«.V. 43
M UN HARPT
s
CHAAM
BAARLE-NASSAU
ULICOTEN
J. A. DE JONG
L. LOOTS-LEMMENS
H. J. THEEUWES
