JEJEFTEEN
'Ik heb geleerd lief
voor mezelf te zijn'
k
s
tss
RK!
Tilburgse dichter Martin Beversluis draagt voor in Luycks Gallery
CULTUUR
INA BLOM (36) WERD 14 JAAR ZIEK GEHOUDEN DOOR HAAR EIGEN MOEDER
Een moeder die voor haar kind een
ziekte verzint om zelf aandacht te
TEKST: PETRA JANSEN
Cover van het boek 'Je bent een verschrikkelijk kind'
Op
rijdinc
Pelgrim
Olieverf op doek van Maartje Frenken
Veertien jaar ziek gemaakt door haar eigen moeder
Nma Blom
MOEDERS DIE DIT HUNKIND
'MIJN MOEDER IS VOOR
MIJ EEN GESLOTEN BOEK'
ZO
ZA
3
4
10
18
17
24
in werkelijkheid
Feiten en cijfers
B Hotpoint
B Hotpoint
krijgen van medisch personeel.
Dat is in het kort het syndroom van
Münchhausen by proxy. Nina Blom (36)
werd veertien jaar ziek gehouden door
haar moeder en schreef er een boek
INDOEN, ZIJN ZICH VOLLEDIG
BEWUST VAN WAT ZIJ DOEN'
- De bundel van Beversluis
publicaties en betaalbare
id realiseerde Nina zich
dingen niet klopten."Zo
loeder
dat ik
ALARMBELLEN
Uiteindelijk is er een kinderarts, dok-
'Je bent een verschrikkelijk kind'door Nina Blom is
voor 17,50 euro verkrijgbaar in de boekhandel.
80
AKKET
3 24
us is
OP=OP
OP=OP
OP=OP
IEVELINGSBOEKJE
j pienter kinc
ongdaterdi
zijn zich
zij doen.
ge vorm
is is, naast tal van andere
re kunstwerken, verkrijg-
aulsen,
Iderijen
’aul van
n haar boek Je i
kind beschrijft!
toe.
over. "Ik ben nog steeds mijn jeugd
aan het inhalen."
0 0
Rijswijk en tekeningen van S. Lloyd Trumpstein.
De galerie is extra geopend op vrijdagavond
23 december (tot 21.00 uur) en op zaterdag
december van 13.00 tot 16.00 uur. Het adres
Nieuwlandstraat 31. Voor meer informatie kun
nen belangstellenden kijken op www.luycksgal-
lery.com.
I W ie Nina Blom
I (niet haar echte
I UU naam) ont-
W W moet, zal haar
[chrijven als een enthousiaste,
lokken en hartelijke jonge vrouw,
[nuchterheid waarmee ze haar
■aal vertelt, staat in groot con-
|st met de vreselijke dingen die
|in haar jeugd heeft meegemaakt.
Iwerd zestien keer opgenomen in
[ziekenhuis, belandde kernge-
ISOLEMENT
Vanaf haar negende belandt Nina in
een isolement. Ze mag dan niet meer
naar school, niet meer naar buiten
en geen contact meer hebben met
haar beste vriendin Claudia en ande
re kinderen. Vanaf haar twaalfde ligt
ze zelfs permanent ingezwachteld in
alarmbellen rinkelen." Nadat Nina uit
huis is geplaatst, belandt ze opnieuw
in een ziekenhuis. Nu om opnieuw te
leren lopen, eten en plassen. En om
af te kicken van de medicijnen.
De naam Münchhausen by proxy komt van de verhalen over baron Von
Münchhausen, die allerlei ongelooflijke en ongeloofwaardige avontu
ren beleefde.
Naar schatting worden in Nederland per jaar 107.000 tot 160.000 kinde
ren mishandeld. Per jaar komen er gemiddeld 50 meldingen van Mbp
binnen bij het Advies en Meldpunt Kindermishandeling (AMK). Vermoe
delijk zijn er nog veel meer gevallen die niet gesignaleerd worden.
Naar schatting is in 95% van de gevallen de dader de biologische moe
der en het slachtoffer het kind.
STOMbp staat voor Stichting Overlevers Münchhausen by proxy.
Meer informatie op www.STOMbp.nl
kreeg ik instructies van mijn moe
om tegen de dokter te zeggen de
buikpijn had, terwijl dat niet zo was.
Als ik dat niet deed, kreeg ik straf. Wat
ik ook onbegrijpelijk vond, was dat
mijn moeder mijn lievelingsboekje
verscheurde. Mijn moeder was on
voorspelbaar, dus bij alles wat ik zei
moest ik op eieren lopen. 'Je bent
een branieschopper', zei ze als ik
iets zei of deed wat haar niet beviel."
Ook had Nina al snel in de gaten dat
het er bij andere kinderen thuis heel
anders aan toe ging. "Bij mijn jeugd
vriendin Claudia thuis hoefde ik bij
voorbeeld mijn schoenen niet uit te
doen. Mijn moeder had smetvrees,
dus ik moest thuis altijd met mijn
ellebogen de deuren open doen. Ik
verzon smoesjes tegenover andere
kinderen, want ik mocht niemand
mee naar huis nemen. Zelf mocht ik
ook niet buiten op een klimrek spe
len of schommelen, want anders zou
ik misschien vies worden. Het grap
pige is trouwens dat ik tijdens mijn
traumaverwerking heb leren schom
melen. Het klinkt gek, maar dat heeft
me echt geholpen."
I in een rolstoel, miste een groot
van haar schooltijd en werd
behouden van haar beste vrien-
iHaar ouders vroegen uiteindelijk
Iom euthanasie voor hun 'zieke'
Biter. Op haar veertiende kwam
bevrijding in de vorm van een
Kisplaatsing. In haar boek Je bent
wrschr/7cke///kWndbeschrijftNina
[levensverhaal tot nu toe.
MDERMISHANDELING
bs moeder leed aan het syn-
x>m van Münchhausen by proxy,
lp). Zij hield haar dochter 14 jaar
ziek, om zo zelf aandacht te
van artsen en ziekenhuizen.
eigen I ij k is 'syndroom' niet het
f,e woord", zegt Nina. "Moeders
^STABLEmN^dlt hun k|nd aandoen -
idig bewust van wat zij
k dus gewoon een ernstige
kindermishandeling." Dat is ook
boodschap die Nina uitdraagt
de mede door haar opgerichte
tting STOMbp, waarmee zij voor
ging geeft over Münchhausen bij
iy. Mbp wordt meestal niet snel
fond, waardoor de mishandeling
«sjaren door kan gaan - zoals bij
is gebeurd.
WEIGHTWATCHERS
Ook na 22 jaar draagt Nina nog de
lichamelijke gevolgen van de mis
handeling. "Doordat ik jarenlang in
bed heb gelegen en mijn armen zijn
ingezwachteld, zijn mijn spieren on
derontwikkeld. Ik ben daardoor nu
enorm beweeglijk. Verder heb ik de
ziekte van Crohn en dat kan komen
doordat ik slecht en weinig heb ge
geten in mijn jeugd en door de me
dicijnen. Maar zeker weten doe ik dat
niet. Ik zit nu bij WeightWatchers om
te leren wat goede en gezonde voe
ding is. En een paar kilootjes kwijt
raken is natuurlijk ook nooit weg",
lacht ze. "Wat dat betreft heb ik wel
geleerd om lief voor mezelf te zijn."
raakte. Nu heb ik gelukkig iemand
die daar wel mee kan omgaan." Voor
haar boek heeft ze enkele artsen van
vroeger weer opgezocht, onder wie
kinderarts Vrienten. "Ik ben hem eeu
wig dankbaar, hij heeft mijn leven
gered. Hij was erg blij te zien dat het
goed met mij ging. Maar ik verwijt
de andere artsen niet dat zij niet ge
zien hebben wat er aan de hand was.
Toen ik jong was, was er gewoon
nog erg weinig bekend over Mbp.
En de aandoening is ook moeilijk te
herkennen."
- Net voor het einde van de expositie
'Return to who you are' van Maartje Frenken
bij Luycks Gallery draagt dichter en performer
Martin Beversluis er op donderdag 22 decem
ber om 19.30 voor uit zijn onlangs verschenen
poëziebundel 'Talisman'.
ROLSTOEL
Haar ouders slepen Nina van huis
arts naar huisarts en van ziekenhuis
naar ziekenhuis. Wanneer zij geen
vertrouwen meer hebben in een
arts, zoeken zij een andere die hun
verhaal wel gelooft. Nina zou van al
les mankeren: aambeien, reuma, een
ernstige spierziekte, epilepsie. Maar
liefst zestien keer ligt Nina in haar
jonge leven in een ziekenhuis. Haar
moeder stopt haar vol met twintig
verschillende medicijnen per dag.
Wanneer ze in een rolstoel belandt,
begrijpen de artsen niet hoe dat kan.
"Op een bepaald moment dachten
ze dat ik leed aan conversie: ik zou
psychische klachten hebben die een
fysieke uitwerking hadden. Daarom
moest ik op mijn elfde voor veertien
maanden naar een psychiatrische
instelling."
riLBURGSE KOERI^T|LBURGSE K0ERIER DONDERDAG 22 DECEMBER 2011
3WERK»VU[
TOEKOMST
Nina knokt voor haar toekomst. Ze is
weer voorzichtig voor een paar uur
aan het werk gegaan. En ze geniet
weer van het leven, haar vrienden,
uitgaan. Een gezinnetje stichten
samen met haar vriend dat zit er
echter niet in, zo zegt ze. "We willen
zelf nog zoveel doen en ik ben nog
steeds mijn jeugd aan het inhalen.
Verder ben ik erg bang voor ziektes
en ik durf zelf al nauwelijks naar de
dokter. Al denk ik dat ik wel een heel
goede moeder zou zijn"
VERWAARLOOSD
Door alle gebeurtenissen heeft Nina
ook geen contact meer met haar
drie jaar oudere zus. "Als jong kind
hadden wij een hechte band. Maar
ik denk dat zij zich erg verwaarloosd
heeft gevoeld, omdat ik steeds de
gene was die - weliswaar ongewild
- in de belangstelling stond met mijn
'ziektes'. En misschien heeft mijn
moeder haar ook wel ingeprent dat
ik een slecht kind was."
GEEN VERWIJTEN
Door haar verleden heeft Nina ge
mengde gevoelens over de medi
sche wereld. "Ik vind het nog steeds
moeilijk om een dokter of tandarts
te bezoeken, maar ja soms moet dat
nu eenmaal. Ik heb een tandarts ge
had die niet snapte dat ik in paniek
VERWERKING
Inmiddels heeft Nina al tien jaar een
relatie. De geborgenheid die ze bij
haar vriend vond, zorgde er ook voor
dat ze aan haar verwerking toekwam.
"In 2001 kwam alle ellende eruit en
kreeg ik een posttraumatisch stress
syndroom. Ik heb vier jaar intensieve
therapie gevolgd om alles een plek
te kunnen geven." En nu is er dan
het boek Je bent een verschrikkelijk
kind. 22 jaar heeft ze erover gedaan.
Nina is opgetogen, want er komt een
tweede druk. Dat zoveel mensen
haar verhaal willen lezen, doet haar
goed. Want ze is na al die jaren nog
steeds onzeker, bang dat ménsen
haar niet geloven.
ter Vrienten, die kindermishandeling
vermoedt en jeugdzorg inschakelt.
De aanleiding om Nina met spoed uit
huis te laten plaatsen, is een opmer
king van haar vader."Mijn ouders wil
den euthanasie voor mij, omdat het
zo slecht ging.Tegen dokter Vrienten
zei mijn vader dat als het ziekenhuis
niks deed, ze het zelf zouden doen,
'want een hond zouden ze al lang
hebben afgemaakt'.Toen gingen alle
bed. Nina: "Ik heb een erg eenzame
jeugd gehad. Het ergste vond ik nog
wel dat mijn moeder zelfs mijn kat
Moortje - aan wie ik mijn boek heb
opgedragen - bij me weg hield." Ook
haar vader deed volop mee aan de
mishandeling. "In het begin dacht ik
nog wel eens dat ik een vader had,
maar hij bleek net zo erg. Mijn moe
der is voor mij een gesloten boek. Ik
heb via via gehoord dat zij nu zelf ik
een rolstoel zit. Ik woon in een flat
zonder lift, dus ze zou hier niet eens
kunnen komen" zegt ze. "Ik ben nog
wel bang dat mijn vader contact
zoekt. En dat is ook een van de rede
nen dat ik een schuilnaam gebruik.
Verder wil ik gewoon niet dat men
sen naar me wijzen en zeggen 'Oh
dat is dus die Nina'."
baar tijdens de kunstkerstmarkt in Luycks Gallery
(tot en met 24 december). Een greep uit het aan
bod: lino's van Ivo van Leeuwen, speciale edities
uit de serie'Upset down'van Paul Bogaers, thee
doeken en 'kunstgadgets' van Jeroen de Leijer,
zeefdrukken van Marjolein Landman, etsen van
Ad Willemen, hoogdrukken van Annette Pai
keramiek van Marieke van der Schaar, schildi
van Marianne van Hest, sculpturen van Pat
5
