i I I l i I c I I I o c f i I l II Nieuw begin tri I If! Ki fit l 1 i r 3 I i i I I I 3 sr 1 Deïlbu Koerier o o a ■8 o 3 s- I N s a» 2 i 2 s I o p c n w 3’5 H ff i s S’ <Q I i i I 1 =1 1 In de emotie en verwarring worden ook losse woordenflodders I 3 v> 3 V) ST <Q 3 ook relativeringen te horen. Dat ‘onze’ nu veel i en emancipatie nog betrekkelijk nieuw zijn, het resio - Kj O O Ui s- Wat veel Nederlanders - van welke komaf dan ook - zich over een paar jaar van 2004 zullen herinneren, is niet de menselijke ramp die zich in het afgeschoten, zoals het gedoe rond de godslastering, of een enkele bok Afrikaanse Darfur voltrekt of het geweld in Irak, maar een gruwelijke geschoten, zoals de weigering een vrouwelijke minister de hand te moord in eigen land. Een groot deel van de samenleving werd op zijn schudden. Maar belangrijker is dat veel mensen, ook buiten politiek en kop gezet door de moord van een dolgedraaide godsdienstfanaat op een man die er een genoegen in schiep hele bevolkingsgroepen uit te schelden. Wekenlang leek het of we op weg waren naar een hedendaagse versie van de Kristallnacht: scheldpartijen, hoofddoekjes die afgerukt werden, doodsbedreigingen aan het adres van rechtse en linkse politici, brandstichtingen bij moskeeën, kerken en scholen. Er leek zich een totale scheiding te voltrekken tussen Nederlanders die hier al vele generaties wonen en 'de anderen’: islamitische mensen die hier net nieuw zijn of van wie de ouders of grootouders zich hier enkele tientallen jaren geleden vestigden. Het woord ’oorlog’ viel zelfs. Een positieve relativering komt volgens de Amsterdamse wethouder Ahmed media, proberen te begrijpen wat er is misgegaan. Aboutaleb uit de koran: die stelt dat we als een verdeelde wereld zijn Gesproken wordt over de jaren van verwaarlozing: er is onvoldoende geschapen om elkaar te leren kennen. Dat laatste is hard nodig, want uit gedaan om de golf immigranten uit de jaren tachtig en negentig op te onderzoek blijkt dat 60 procent van de autochtonen nog nooit kennis nemen in de Nederlandse maatschappij. En een deel van die groep heeft heeft gemaakt met een allochtoon. En omgekeerd zijn er ook velen die daar zelf ook te weinig moeite voor gedaan of heeft dat als vrouw niet in hun schulp kruipen. kunnen doen. Dat alles heeft geleid tot een grote achterstand in taal en kennis. Wie zich daaraan probeert te ontworstelen blijft vaak discriminatie Het zal niet voor iedereen meevallen: respect tonen zonder verschillen te ondervinden, niet alleen in het uitgaansleven, maar ook door werkgevers, verzwijgen. Dat betekent accepteren dat een ander ’anders’ kan zijn door afkomst, opvoeding, genetische bepaaldheid of door eigen keuzes. De analyse wordt nog ingewikkelder als er 'normen en waarden' Dus bijvoorbeeld aanvaarden dat - als ze dat zelf willen - vrouwen bijgehaald worden. Gelukkig klinkt daarbij niet alleen onverzoenlijke hoofddoekjes dragen en homo's openlijk voor hun geaardheid uitkomen. De kloof is zo diep en breed geworden dat delen van beide bevolkings- taal, maar zijn er ook relativeringen te horen. Dat ’onze’ nu veel Maar een nieuw begin maken kan met een simpel gebaar. De mensheid groepen elkaar de rug toekeren. ’’Assimileren" luidt het bevel van de ene geroemde vrijheden en emancipatie nog betrekkelijk nieuw zijn, het kent er vele om elkaar te begroeten: van een buiging via handen de jaren zestig en zeventig. Dat nog eens twintig jaar schudden tot 'neuzen’ en elkaar kussen. Als begin van een gesprek is zulke beleefdheid de basis van onze gemeenschappelijke beschaving. KL kant, terwijl een aantal mensen aan de andere kant zich ook wentelt in product zijn van het eigen gelijk. eerder de meeste Nederlanders toekeken bij de deportatie naar Duitse Gelukkig heeft bij velen het verstand weer de overhand. Misschien heeft gaskamers van meer dan honderdduizend allochtone Nederlanders die hier de moord op Theo van Gogh zo één goed ding opgeleverd: er wordt al eeuwen leefden; dat er genoeg ambtenaren en politiemensen waren nagedacht en gediscussieerd over hoe we kunnen samenleven. die daaraan zelfs meewerkten. Ui S s

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Weekblad De Tilburgse Koerier | 2004 | | pagina 1