t
91
DeTilburgse Koerier
I
i
1
I
f
I
Wij wensen U een
zalig kerstfeest en een voorspoedig en gezond
Oi
5
■r f
f
De aarde,
de zon
L' V.
v f
1
I
EB
i
18 TB (K;
i
■1991 - pagina 14
december
ran uw keu-
aan. Reden
te komen.
weegt
I
ite (11,9%*)
te betalen.
Ier hoge in
to. Dit 100
1988
1989
1987
1990
1986
1989
1991
1991
1990
6
v. 1990
1989
1989
1988
1989
1988
1988
1987
1988
1984
1989
lel 1987
1
We zijn een TV-volk. Waarschijnlijk
hebben we meer zonsopgangen en
-ondergangen op de beeldbuis gezien
dan in werkelijkheid. Van de natuur
dichtbij of veraf zien we de meest bonte
kleuren, maar haar ruiken of voelen
doen we amper meer.
Ook zien we meer spelletjes dan we zelf
nog spelen. En voor velen is televisie
ook de belangrijkste informatiebron.
Het is nu al merkbaar dat ons een
toekomst te wachten staat, die lijkt op
wat er gebeurt in het TV-land bij uitstek,
de Verenigde Staten. Als je Amerikanen
over politiek op televisie hoort praten,
zeggen ze: "Dat was pas confrontatie;
daar gaat het om bij TV." Alsof de buis
over ons beslist. En wat het erge is:
politici gedragen zich ernaar. Show dus.
Beslist geen show zijn alle
gruwelijkheden, die via de TV op onze
netvliezen terechtkomen en in onze
hoofden blijven hangen, al is het maar
een paar dagen. Want de kleurenbuis is
een indringend medium. Denk maar aan
de oorlog in uiteenvallend Joegoslavië
of aan de milieuramp in het gebied in
de voormalige Sovjet-Unie, waar
tientallen jaren atoomproeven werden
gehouden. Veel mensen sterven er aan
kanker en er worden veel mismaakte
kinderen geboren; wat het effect van de
radio-activiteit op de natuur is, moeten
we afwachten.
Indringend zijn ook de beelden van
Duitse neo-nazis, die naar hartelust
mogen demonstreren en mensen
aanvallen die geen "Super-Germanen"
zijn. Menig kijker zal, na dat gezien te
hebben, vol afgrijzen terugdenken aan
de jaren dertig en veertig.
We mogen dan het idee hebben dat we
een redelijk inzicht in goed en kwaad
hebben, maar televisie kan ook
versluierend werken. Zo kwam voor
velen de verkiezingsoverwinning van
het Vlaams Blok als een verrassing,
omdat de TV- makers achter de feiten
aanhobbelden. Nogal wat
hongersnoden en burgeroorlogen
blijven buiten beeld, omdat ze te veraf
of "niet erg genoeg" zijn. Door censuur
bleven de honderdduizenden doden van
de Golfoorlog grotendeels onzichtbaar.
En bij ons kregen we niets te zien van
de paniek van Vietnamese en Russisch-
joodse asielzoekers, toen ze door een
politiemacht van hun bed gelicht
werden, omdat de media geweerd
werden.
Van sommige rampen zijn we ons te
weinig bewust, omdat ze sluipend
naderbij komen. De meesten van ons
zien de achteruitgang van het milieu
bijna niet, omdat die met zulke kleine
stapjes lijkt te verlopen.
Al TV-kijkend worden we nu dagelijks
geconfronteerd met Kerstmis. Misschien
worden we wel overvoerd met de leuke
bijkomstigheden en vergeten we de
bezinning. Zoals over de aarde en de
zon. Wat er met de laatste gebeurt,
hebben we niet in de hand. Laten we
zuinig zijn op wat we wèl kunnen
maken of breken.
