1 r errit Poels verhuist niet mee i HOOGSPOOR B.V 0 S L_ archïtekten-en interieuradviesburó e inspiratie van Poels moet tastbaar blijven Js v Over de toekomst electrotechnisch installatieburo N.S.Plein 10-Tilburg-Tel 013/425182 w llfl JP, AKZO ’Het werk NILFISK^ J. WAAROM BIJ DEZE HEER EEN AUTO KOPEN? mag geen verslaving worden’ KB jj toine oomen avb, Willem ll-straat 12 5038 BG ti burg 013-425939 -- 1 Z DETILBURGSE KOERIER Donderdag 23 augustus 1990- pagina 20 DE TILBURC •’s I- “I v/h H.C. van Doesselaere Ier is Boy Set Magai zoals hij wel Taken verdeeld Ir Hans Opbroek strc De SI GO: DBETERBERTENS Provincialeweg 77,5503 HB Veldhoven Tel. 040/532922 B.g.g. 06/52957588 Ook voor projectwerk bent u bij Sikkens onder dak. Assurantiekantoor v.d. Langerijt b.v. Aan deze bijlage werkten mee VANKUIJK DEUREN B.V. BV WEGENBOUWMAATSCHAPPIJ Tel. 013/672581 073/566529 jels ie Peter Elshout Twan Geurts Karei Luijff Hans Opbroek Peter Pennartz Gert-Jan Remmers Gerard Rutten Met dank aan alle adverteerders Wilteindstraat 10 - Goirle - Tel 013-342932 Uiteinden opvangc terecht. van schoonmaakmachines tot mobiele afzuiginstallaties koud en warm water hogedruk-spuiten. zaken, het bek rekening: onderhol Citroën Bertens Tilburg BV Geminiweg 39, Tilburg (Industrieterrein Oost), telefoon 013-423030. jkomst is t 9 samenwer ingen. Zij jrd worden om onze c verzorgd monde li ïKStroomi schok ‘■g is. We jat de /eer een je schat dat n dak- jat je toetten tdaging het net huis, aan het idee ilakende >ude dag "We heb, hiernaast van de Vt werkbegt "Maar da rooien er, daarvoor niet. De e gebruikei en een pt grondwat N.V.TILBURGSCHE WATERLEIDING-MAATSCHAPPIJ Handelsregister Tilburg dossier no. 405 GOBD DRINKWATER EIST EEN SCftÖQN Het hoei introduc zo ingeb regio, da waar je I overbod bruikbar eigenlijk Poubelle heleboet daadwei cijfers: a liefst 60. m3 huist Stedeke: tot driezi totbeddi "Hetove van men omligget bepalen zonderh zoverku Uw installatie is onze zorg, ook na de oplevering. I n de ’t I Konir medewe en dauv ergens Bijna tie Het ecol maar da Konings paprika’ pompoe natuurlij met wist lelijk komen ze dan bij een jcentrum als Huize Poels Zulke ontwikkelingen hebben de werkdruk ongelooflijk verhoogd. Daarop inspelen vraagt veel creativiteit.’ postbus 2 5000 AA Tilburg Ringbaan Oost 401 5014 GH Tilburg Telefoon 013/422 wij met de grootst mogelijke zorg hebben uitgevoerd. Wij wensen Huize Poels van harte geluk met de ingebruik name van hun nieuwe huis vesting. ten nieuwe behuizing: prima. Maar hoe moet het EL verder met het opvangcentrum nu Gerrit Poels niet meer dag in, dag uit tussen de bewoners en medewerkers te vinden is? Hans Opbroek, directeur van het opvangcentrum, kijkt terug en blikt vooruit. 'Met Gerrit Poels verdwijnt een zeer markante persoonlijkheid. Hij is altijd de centrale figuur geweest. Alle dagen van het jaar. Poels Staat voor een mentaliteit, voor een speciale aanpak, een keuze van werken. Dat zie je aan zijn omgang met de bewoners en de medewerkers. Hij weet altijd precies wat er in het huis aan de hand is. Het is een illusie om te denken dat je zo iemand kunt vervangen.’ A^errit Poels geeft zijn onafscheidelijke pijp aan Maarten. De oprichter en geestelijke vader van het opvangcentrum dat naar hem is genoemd, verhuist niet mee van de Ringbaan-Zuid naar de Gasthuisring. Twee en twintig jaar was hij de onvermoeibare motor van Huize Poels. Elke ochtend om vijf uur present. Onvermoeibaar is hij op zijn 61-ste nog steeds. Maar het wordt tijd dat anderen het roer overnemen. De verhuizing bleek het aangewezen moment om op te stappen. ’Ik heb me voorgenomen de bewoners van vroeger te gaan opzoeken, als een pastoor die komt en gaat.’ Vinder hebbe keer d; komen gemak meege zijn fa\ die Bo twaalf Uitdaging 'Door Gerrit Poels heeft het huis een eigen visie, een filosofie ontwikkeld. Die vind je terug in de Nu is dat het milieu. Je gelijk wordt ingepalmd door de geschiedenis. Dat gaat heel geleidelijk.' Ringbaan Oost 114 5013 CD Tilburg-Holland Tel. 013/433020 Fax 013/471782 Stroomlijning Huize Poels gaat zijn zaakjes dan wel strakker regelen, een paar principes uit de begintijd blijven overeind. Het ene opvangcentrum is namelijk het andere niet. Sommige zijn al helemaal gestroomlijnd. Dat geldt voor Huize Poels zeker nog niet. ’Huize Poels blijft vasthouden aan de laagdrempeligheid: iedereen moet er bij ons in kunnen. Ook de regc voor opname en voor heropname Maar dat is allemaal over en voorbij. Je doet water bij de wijn. In de loop van twintig jaar zijn de mensen meer afstand gaan nemen tot hun werk. Vroeger was het een manier van leven, nu is het een werksoort als een andere. Dat meeslepende gevoel door dik en dun is er niét meer.’ De prachtigste illusies verliezen op den duur hun glans. Ze raken uit de kijker. Indertijd stonden de opvangcentra in de belangstelling. Gerrit Poels doet er niet nostalgisch over. ’Je kunt niet blijven wie je was en dat mag je ook niet van anderen verlangen. Het is de wet van de geschiedenis. eigenzinnige karakteristieken van het centrum. Werken bij Poels betekent niet dat je een opvanghuis ’runt’, maar dat je soepel inspeelt op de beh< van de bewoners. De uitc voor de medewerkers is I oplossen van de problemen die zich elke dag opnieuw aandienen. 1 il mensen niet in een ppen. Het gaat om heel met al zijn tekorten en De wet van de geschiedenis Het zat er dus al een tijdje aan te komen. 'Maar het onderzoek heeft het laatste zetje gegeven. Het is beter dat ik.me niet meer met de organisatie bemoei. Ik zou een sta in de weg worden. Ik had het nog tijden kunnen volhouden, hoor. Met mijn 61 jaar barst ik nog van de energie. De verhuizing naar de nieuwbouw heeft het besluit in een stroomversnelling gebracht.’ De aanpak uit de beginjaren past niet meer bij deze tijd, stelt Poels nuchter vast. 'Jarenlang heerste hier een pioniersgeest, gedragen door een grote groep van voornamelijk vrijwilligers. Alle medewerkers waren overal en altijd inzetbaar. Niemand werd geremd door zijn privésituatie. Alles zal anders worden Maar ja, de tijden veranderen. Ook Huize Poels moet de bakens verzetten. Op gegeven moment loopt het allemaal niet meer zo lekker in het opvangcentrum. Er wordt gepraat en vergaderd en een extern onderzoekbureau zet in 1988 de sterke en zwakke punten op een rij. De conclusie: een prima instelling, maar er komt niet uit wat er in zit. Er moet een duidelijker structuur komen. Sindsdien is er met vallen en opstaan naar een goede formule gezocht, die past bij het werk van Huize Poels. Centraal daarbij is dat vier medewerkers, teamleiders, gezamenlijk verantwoordelijk worden voor de leiding over het dagelijkse reilen en zeilen in huis. Poels, luchtig met zijn pijp zwaaiend: ’Ik hoef niet bang te zijn dat er na mij een regeringloos tijdperk aanbreekt. Alles zal anders 'worden, dat wel. Met de nieuwe organisatie komt er een eind aan het informele circuit. Als ik was gebleven zouden veel mensen mij toch blijven aanspreken op de oude manier, als woordvoerder van de ongeorganiseerde periode. Dan zou de nieuwe aanpak geen kans krijgen.’ nva tiid 23072* Fotografie: Leen Bedaux Jos Lammers Geert van Loon Vanaf onze oprichting in 1961, verzorgden wij alle voorkomende licht-, kracht en zwakstroominstallaties in tehuizen, scholen, kantoren, winkels, fabrieken, enz. Hoe nu verder Geijkte vraag, bij elk afscheid: hoe nu verder? Een en zestig jaar is geen leeftijd om al met de armen over elkaar te gaan ziten. Wordt het een krantenwijkje, eens heeft geopperd? ’Ik zal in elk geval niet elke dag bij het centrum langsgaan, hooguit een enkele keer voor een bakske koffie. Ik heb me wel voorgenomen om de cliënten van vroeger op te gaan zoeken. Niet als hulpverlener, maar als oude bekende. Als een soort pastoor die komt en gaat. Ik ben benieuwd hoe het hen in al die jaren is vergaan.’ Poels is ook van plan de ontelbare foto’s te verzamelen die er in de loop van meer dan twintig jaar van het huis en de bewoners gemaakt zijn. Misschien komt er nog eens een tentoonstelling van. Dan blijft er de zorg voor het huishouden. Samen met zijn vrouw Angelique, die vanaf het begin nauw was betrokken bij het opvangwerk, is Gerrit Poels verantwoordelijk voor de opvoeding van vijf geadopteerde kinderen. Hij heeft zijn cello weer van zolder gehaald, legt regelmatig een plaat van zijn favoriete componist Mahler op de draaitafel en krijgt nu eindelijk de tijd om zijn uitgebreide postzegelverzameling op orde te brengen. ’We hebben een aantal ■voorbereidingen getroffen. Inhoudelijk en organisatorisch. Met Poels verdwijnt de dagelijkse leiding. Met horten en stoten hebben we toegewerkt naar een structuur waarin vier teamleiders de verantwoordelijkheid dragen voor de dagelijkse gang van i. Zij nemen ook een deel van ïleidswerk voor hun !~g: het beheer, het i .oud en de contacten met derden. Meer dan vroeger hebben we de taken verdeeld en vastgelegd. Dat betekent vanzelf dat je een stukje van het informele karakter inlevert.’ ’Die veranderingen in de organisatie staan natuurlijk niet op zichzelf. De laatste jaren is het bestuurlijk werk aanmerkelijk toegenomen. Ook is de problematiek van de daklozen die hier aankloppen ingrijpend verzwaard. Huize Poels krijgt steeds meer mensen aan de deur die kampen met een complex van problemen. Eenzaamheid, vervreemding, verslaving en psychiatrische nood. Mishandeling en een gebroken gezinsstructuur. Ze worden vaak van het kastje naar de muur gestuurd. La Poube verband En hoewf compleet liggen er duidelijke Coördina uit waar vandaan de jaren magazijn huisraad was bede maar das bewonen Als die w wonen, k symbolis kopen di< Ons jongste project omvat het ontwerpen en uitvoeren van de complete electroni- sche installaties in de ver bouw en nieuwbouw van Huize Poels te Tilburg, die i liggen niet vast, jn hebben we hier onze ie dat wil kan bij ons ilopen voor een praatje en jp koffie, de hele dag door. t je wel vaak met de jzigheid van de PPÜ- iroept van onze cliënten Bovendier instuif: wie binnenin^ een kop Daardoor zit j barre aanwezighe, onderkant van de maatschap^ Met alle conflicten die dat opr^, tussen de bezoekers en de bewoners. De spuiters tegen de drinkers, zeg ik wel eens. Daarmee steken wij onze nek uit. En dat moet zo blijven.’ Sikkens Brabant I Moeskampweg 10 5222 AW Den Bosch Tel. 073/215755 zich elke dag o Huize Poels wil hokje stopp~" de mens, talenten.’ ’Hoe ellendig de situatie soms ook mag zijn, mensen blijven verantwoordelijk voor zichzelf. Ze moeten zelf meewerken aan het oplossen van hun problemen. Daarmee voorkom je dat ze verder afglijden, dat ze zich zielig gaan voelen.’ ’Onze benadering is gericht op doorstroming. Het verblijf hier duurt zolang als nodig is werken er naar toe dat d bewoners uiteindelijk we eigen plekje vinden in de samenleving. Men schat dat er tussen de 40 tot 50.000 dak- en thuislozen zijn in Nederland. Zij komen meestal wel in een opvanghuis terecht, maar er is een ernstig tekort aan vervolgvoorzieningen waar mensen tijdelijk of langdurig onderdak vinden met steun van buitenaf. Kenmerkend voor Huize Poels is en moet blijven dat we er staan voor de mensen die op dit moment behoefte hebben aan onderdak en hulp. Dat we daarmee geen afgebakende doelgroep hebben en geen vastomlijnde werkwijze nemen we op de koop toe.’ Gerrit Poels: bij zijn leven al een legende in Tilburg en verre omstreken. Eigenzinnig, kleurrijk, vol wrange grappen. Een beetje sjofel type, als je hem zo bij het opvangcentrum ziet arriveren op zijn onverwoestbare rijwiel. Plastic tasje onder de snelbinder. Een gretige verteller met wijsgerige inslag. Een man die op eigen houtje een nieuwe manier van sociale opvang ontwikkelde. Hij steekt zijn pijp nog maar een keer op. Het verhaal begint in 1968. Gerrit Poels breekt met bijna alles wat tot die tijd zijn leven heeft gevuld. Hij leest opeens geen boeken meer, zet zijn geliefde cello op zolder, neemt ontslag als godsdienstleraar en hangt zijn paterspij aan de kapstok. Geschokt door de ellende waarin hij de verschoppelingen van de maatschappij aantreft, begint Poels in de Tiiburgse Poststraat een opvangcentrum. Iedereen die geen dak boven zijn hoofd heeft is er welkom. De medewerkers, die Poels terzijde staan, beschikken niet over de vereiste diploma’s, maar over des te meer inzet en doorzettingsvermogen. Het is een ongeorganiseerde boel in die eerste pioniersjaren. En eigenlijk dat het handelsmerk van Huize Poels gebleven. Direct helpen, niet zeuren: dat inschrijfformulier komt later wel.'Laat dat mens nou eens efkes gaan zitten en z’n accu bijladen.’ Een beetje gestoord Intussen wordt er wel over nagedacht of die instuif niet een beetje korter kan. En of het opvangcentrum elke dag zo lang open moet zijn, bijna de klok rond. Gerrit Poels lacht geamuseerd: 'Kijk, ik maak elke morgen om vijf uur de deur open. Maar ik ga 's avonds ook om negen uur naar bed. Een beetje gestoord, vind je niet? Dat kun je van een ander niet verlangen. Ik denk dat er in het nieuwe gebouw wel een nachtportier zal komen.’ Natuurlijk is dat jammer, vindt Poels, maar het is niet anders. ’Ik heb eens op een rijtje gezet wat ik 's morgens vroëg zoal doe. Van alles en nog wat. De charme zit hem in het geheel. Je staat dicht bij de mensen. Goed en kwaad, elke dag kom je elkaar weer tegen. De mensen weten hoe je het wil hebben, 's Morgens is er nooit rotzooi. Er gaat zeker iets veranderen door mijn vertrek. Dat kan niet anders.’ dat er goede en voldoende vervolgvoorzieningen zijn. Huize Poels zelf heeft daar het nodige aan gedaan. We hebben een heel circuit opgezet van instellingen zoals La Poubelle en de Pollepel. Er zijn plannen in de maak voor een alternatief gezinsvervangend tehuis. Een van de belangrijkste taken voor de toekomst is het versterken van de samenwerking met andere instellingen. Zij moeten gemotiveer ook met Poelsklanten in zee te gaan.’ 'De mentaliteit van Gerrit Poels om problematische mensen toch dp te nemen, te begeleiden, het opnieuw met ze te proberen, ook al lijkt het soms hopeloos. Die mentaliteit moet voor iedereen een toonbeeld blijven. Gerrit Poels is niet te vervangen, maar zijn inspiratie moet tastbaar blijven in het nieuwe pand aan de Gasthuisring.’ Samenwerking 'Het slechtste wat ons kan overkomen is, dat met het vertrek van Gerrit Poels en met de toeloop van het aantal daklozen, er concessies worden gedaan aan het eigen karakter van Huize Poels. We moeten geen beperkingen stellen aan de instroom. Het is dan wel belangrijk Geen gezichtsverlies Het centrum verliest bij het afscheid van Gerrit Poels een bekend gezicht. 'Maar dat zal niet leiden tot gezichtsverlies,’ grapt hij. De nieuwe ploeg zal het zonder hem ook wel redden, daar zit hij niet over in. 'Het besluit om op te stappen maakt me eerder rustig dan dat het me dwarszit. Het schept duidelijkheid. Voor het huis, voor'mezelf. Ik ben nu a gewend en ga in een bis gezondheid aan mijn ol beginnen.’ 'Je moet weten wanneer je ophoudt, het werk mag geen verslaving worden. Er is altijd het gevaar van verstarring en routine. En ik ben natuurlijk behoorlijk cynisch geworden in de loop dc jaren, soms ga ik te ver met mijn grappen. Ik zie de nieuwkomers wel eens met de oren klapperen. Het is toch af en toe ook om gallisch van te worden. Al die ex- bewoners die steeds weer terugkomen. We lachen hier wat af.’

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Weekblad De Tilburgse Koerier | 1990 | | pagina 20