IS
TENS
venring 90
Huize Poels: een bijzonder
opvangcentrum
Betjaks en bemo’s
tussen Bangkok en Bali
Reisimpressies uit Zuid-Oost A zië
Werken met de mensen en
agen
'ejaar
4
ABER
JIBER
miber
■mI
Wie helpt er
een handje mee?
L W V
SL
er 1989-pagina 24
Donderdag 21 december 1989 - pagina 25
DE TILBURGSE KOERIER
zo’n vijf k
is Ngadass
Indonesisch snoepverkopertje.
:rweg
ge N(
De Undugu Society in Nairobi:
libusje niet voor de mensen.
iere
Het eeuwige groen van de rijstvelden.
dakloze bejaarden etc. 1
le leeftijden en uit alle k
nya.
ien.
Draagt u een steentje bij!
Frans Pulles vóór zijn vertrek met de vrachtwagen.
Rijstterassen en jungle.
ingbaan Oo
g koopavon
pticien
(781
de
ge
cu
ling
mens
nogelijk
ieren en
jl is hoe
ken
etie
op c
niet
De Nia
ter lanj
opgetrc
,i tocht
Huize
ibrengst
bruiken
indere
"^t financieel heel
..v. zakje.
j van vrijwilligers-
ion vraagt een eigen
Op dit moment brengt één van de me
dewerkenden van Huize Poels, Frans
Pulles, een oude, maar oerdegelijke
ichtwagen (door pater Grol zelf ge-
ithousiast goed bevonden)
in Nairobi Ke-
r>r) foet 0.
terug te weg 1
ide rust je tej
1 die zo’n 6 mil-
groot. Er is een
1 waar duizenden
teer is
ier de
tomen door v
ten en zaker
Mensen van al
le leeftijden en uit alle lagen van de be
volking afkomstig. Jaarlijks zo’n 700.
De nachtelijke tocht met het in j
staat verkerende Japanse mini
De nieuwe huisvesting van Huize Poels aan de Gasthuisring vraagt
veel. Gelukkig doet het ministerie van WVC een flinke duit in het za
Daarnaast drukt Huize Poels de kosten door zelf -met behulp
een hoop werk te verzetten. Ook de opzet van het sociale pension
financiële bijdrage van Huize Poels.
grond op de ste
st erg vruchtbaar z
ngerbevolking, e
teren die Java
grotere variatie
tot nu toe gezi<
komt
staan we op
Ikaan en zien
Op dit moment is
vestigd aan de Rii
burg. Halverwege
Poels naar de Gast
gewerkt aan een huis
de eisen van deze tijd.
In de laatste 4 weken van zijn
willen de medewerkers van F
Poels sponsors vinden. De opb>.
hiervan zal voor de helft gebn
en werkgele- voof Huize Poels en voof af
(een ,s°’ helft schenken aan de Undugusociety,
olM/tin^von het opvangprojekt voor zwerfjongeren
in Nairobi. Huize Poels heeft het naar
Nederlandse maatstaven niet zo breed,
maar elders, bijvoorbeeld in Nairobi,
de nood nog hoger. Huize Poels wil
e solidariteit met deze mensen graag
op deze manier tot uitdrukking bren
gen.
helpende hand te
die het moeilijk
5 zich echter ge-
van het
llerlei in-
itie, reclassering
gonnen mensen
i Huize Poels groei-
tot een opvangcen-
•n een tijdelijk on-
ien en weer op weg
1 de basis
je in wel-
s weleens
Ruim 21 jaar is het geleden dat Gerrit
Poels samen met een aantal geestver
wanten een hulpcentrale startte in een
pand aan de Tilburgse Poststraat. ’Hel
pen waar men helpen kan', was het
praktische credo.
Waar toeristen ziji
■nen. En zeker in Thailand dat in de ja-
ren zestig en zeventig tienduizenden
Amerikanen op bezoek kreeg die hun
Vietnamese verlofdagen hier door
kwamen brengen weet men met toeris
ten om te springen. Enerzijds de Thai
se cultuur, de schitterende rustgevende
’wats’ Anderzijds het sextoerisme en
de hamburger- en cocacolacultuur. De
toerist kan krijgen wat hij wil, zolang
er voor betaald wordt. En het geld rolt
in Bangkok. Het ene na het andere
grote hotel wordt uit de grond ge
stampt. Japanse eethuizen naast pizze
ria’s, Kentucky Fried Chicken en Mac
Donalds, maar ook nog steeds kleine
Thaise eethuizen. Steeds meer is Bang
kok dat aan en in de rivier de Chao
Phraya ligt in bezit genomen door wes
terse en oosterse toeristen en zakenlie
den.
Ongekende rust
Het contrast in de stad
joen inwoners telt is gr
druk uitgangscentrum
Vaak
uiterst jonge go-go danseressen de toe
risten vermaken. In de zeer drukke
hoofdstraten rijden de (vrijwel uitsh
tend Japanse) auto’s-bumper aan bui
per met handig daar tussendoor ma-
nouvrerend de brommer- en motorrij
ders die aanzienlijk sneller vooruit ko
men. Sex en uitlaatgassen is het ene
beeld. Oases van rust het andere. De
In zijn beleid blijft ook in de toekomst
voor Huize Poels voorop staan dat het
huis er is voor alle mensen die om wel
ke reden dan ook dakloos zijn. Zowel
nu als in de toekomst brengt dit Huize
Poels in aanraking met een brede
groep mensen en een heel gevarieerde
problematiek: mensen met relatiepro
blemen, jongeren, verslaafden, psy
chiatrische patiënten, vluchtelingen,
dakloze jongeren. ’Parking
den ze genoemd
beren te verdie
sen aan te wijzv
daklozen waarr*
mensen. Pater
moeter
en daa
heden
Inlichtingen hierover worden u gaarne op de gloe
verstrekt door Huize Poels aan de leerd tevre
wor-
oij pro-
?rplaat-
ie groep
lid Grol
- o zorgde
voor onderwijs en gaf de jongens de
kans om een menswaardig bestaan op
te bouwen. In eerste instantie in be
scheiden omvang, maar allengs groeide
de ’Undugu Society’ uit tot wat het nu
een organisatie met tal van aktivi-
en, tientallen vaste medewerkers en
meer vrijwilligers. Allemaal met
.aspiratie: het zoeken van
kleinschalige oplossingen zodat de be
woners van de Mathare Valley en de
andere sloppenwijken hun lot in eigen
hand kunnen nemen.
De Undugu Society gaat ervan uit dat
mensen hun problemen uiteindelijk al
leen zelf op kunnen lossen. Hulp van
bovenaf leidt tot afhankelijkheid en
dat is juist wat de Undugu Society niet
wil. Werken met de mensen en niet
voor de mensen is dan ook het devies.
Dat wordt op een heleboel verschillen
de manieren vorm gegeven. Onderwijs
faciliteiten spelen daarbij uiteraard
een belangrijke rol. Onderwijs vormt
immers de basis voor een zelfstandig
en menswaardig bestaan.
Vrij snel na zijn komst in Nairobi
startte pater Arnold Grol dan ook met
een timmerwerk-klas. Dat eerste initia
tief groeide uiteindelijk uit tot wat nu
h?t Undugu beroepentrainings-cen-
trum heet: een centrum waar niet al
leen timmerlessen gegeven worden,
maar ook onder andere metselen,
autotechniek, kleermaken, schoenma
ken, landbouw en huishoudkunde.
Het heft in eigen hand
Daarnaast ontplooit de Undugu Socie
ty nog tal van andere aktiviteiten. Zo
als een financieringsprogramma waar
bij jongeren met een lening op weg ge
holpen worden om hun eigen bedrijfje
te beginnen. Speciale jeugdclubs wer
den opgezet waar jongeren deel kun
nen nemen aan allerlei sportieve, so
ciale en culturele aktiviteiten. Volwas
senen kunnen terecht op avond-cur-
sussen, er zijn vrouwengroepen en er is
een speciaal gezondheids-programma.
En steeds: voor de mensen door de
Arnold Grol: ’’Mensen
*‘en zelf het heft in handen nemen
iaarvoor willen wij ze de mogelijk-
bieden. Het blijft een druppel
gloeiende plaat, maar ik heb ge
vereden te zijn met wat je be-
Vanuit Yogya per trein langs vulkanen
en door rijstvelden naar Probolingo,
het uitgangspunt voor de beklimming
van de Bromo.
Eigenlijk had
gaan branden
gaan. Het dut
de ineffir”—
de controles en 1
Eenmaal onder
waarop we
gaan terwijl
,M was. Het bi.
pizze- rijst was °P 1
n Mac aan b°or(l n*
le papierwiii
de dat he*
boord si
Wereld
begon ook
deel van ons i
schrik te ontde
liggen toch even a
strand van Torremol
Op Sumatra bestond het reizen uit een
retourtje Medan - Lake Toba uitge-
over enkele dagen. Op de kaar-
wij in het algemeen van Indo-
'7 t Sumatera te over-
'e werkelijkheid is wat anders^
ind is ruim^-nOO km lang en tot
breed. Het is voor een flink
lekt met jungle waardoor men
weg aan het aanleggen is die alle
ingrijke plaatsen met elkaar moet
n verbinden. De Trans Sumatra
- -r3r<—-- —o- criway zoals de weg fraai heet zou
wats - kleinere en grotere - zijn op het avontuur van reizen op Sumatera
tientallen plaatsen in de stad terug te weg hebben genomen, daarvoor moet
vinden. Ze stralen een ongekende rust je tegenwoordig naar Kalimatan, het
uit. Veel meer dan de kerkert bij ons vroegere Borneo. In werkelijkheid is er
maken ze deel uit van het dagelijks le- nog genoeg te beleven: van de proble-
ven. Bijna altijd kun je er vrij inlopen men die je ondervindt tijdens de regen
en zie je mensen mediteren, offeren of tijd tot het absurde gedrag van de
gewoon uitrusten. De tempelcomple- chauffeurs.
xen waarvan de Wat Arun en de Wat
Phra Keo de grootste en bekendste
zijn bestaan uit indrukwekkende fr
Huize Poels nog ge-
ingbaan Zuid in Til-
1990 verhuist Huize
sthuisring waar wordt
dat voldoet aan
Een ding was de nu 64-jarige pater Ar- dakloze jongeren. ’Parking-boys’ v
nold Grol heel duidelijk toen hij twintig den ze genoemd omdat ze wat bij
jaar geleden als missionaris in de slop- beren te verdienen door parkeerpl
penwijken van het Kenyaanse Nairobi sen aan te wijzen. Het was die gi
kwam: het heeft geen zin om het evan- daklozen waarmee pater Amol
gelie te verkondigen aan mensen met zijn aktiviteiten begon. Hij
een lege maag. Meisjes die met prosti- wmn ™wt<*rwiis en oaf inno
tutie moeten overleven en jongens die
uit puur lijfsbehoud stelen, hebben
geen boodschap aan mooie woorden.
Vandaar dat hij het anders aanpakte.
Hij begon met de opvang van straatjon- is: et
gens die de sloppen waren ontvlucht of tetter,
door hun moeder op straat waren gezet nog meer vrijwilligers,
en zich bedelend en stelend in leven dezelfde inspiratie: he
hielden. Dat werk groeide uit tot een
grote organisatie: The Undugu Society
of Kenya. Waarbij ’undugu’ Swahili is
voor 'kameraadschap'.
Tal van aktiviteiten
De Mathare Valley is een vijf kilome-
ng dal in Nairobi vol met huizen
rokken van karton, plastic en
wrakhout. Het is de bekendste krot-
de
..odige onderhandelingsrituelen komt
er een prijs te voorschijn waarvoor je
hotsend en botsend met een jeep naar
r._ de eerste kraterrand gebracht wordt.
mogelijk Op de terugweg gingen we lopend en
hij in het kregen we een heel fraai uitzicht over
j - J?" het onder ons liggende wolken die scherp
zijn koplampen reikt, afstaken tegen de diepgroene heuvels.
11e weg opduikende fiet- De grond op de steile berghellingen
”rs worden op het nip- moet erg vruchtbaar zijn. De plaatse-
ling gaat *het lijke Tengerbevolking, een van de oud-
::j-jste Volker die java bewonen, ver
bouwt een grotere variatie aan groen
tes dan we tot nu toe gezien hadden.
Wanneer we boven komen in Cemoro
Lawang staan we op de rand van de
oude vulkaan en zien we in het schijn
sel van het maanlicht enkele heuvels
voor ons liggen. Rond 4 uur is ieder
een onderweg naar de Bromo om op
de helling de opkomst van de zon te
bekijken.
Aanvankelijk lijkt het allemaal wat
simpeler dan ons voorgespiegeld was.
Het zou behoorlijk koud zijn en je had
een gids nodig en vervoer per paard
ent? jassen, om op de eigenlijke vulkaan te komen.
i. Uiteraard Wij gaan dapper op weg over de lava-
t de gemiddelde Indonesiëreiziger vlakte richting vulkaan. Zo af en toe
spullen niet bij zich, dus liggen ze markeert een steen de te volgen route,
te koop. We zien daar toch maar Al snel blijkt dat we het gemarkeerde
.f en gokken er op dat de trai- pad kwijt zijn. Via klim- en klauterpar-
sjack voldoende bescherming zal tijen over tientallen meter hoge heu-
tegen het ’beslist koude weer’ veis van gestolde lava komen we uit
mogen verwachten. Niet ieder- eindelijk boven op de kraterrand,
een gokte goed, want van de paar hon- Rond kwart over vijf komt de zon op.
derd mensen die tegen zonsopgang ge- Geleidelijk aan veranderen de kleuren
lijktijdig met ons de Bromo beklom- en zien we boven de wolken het zonne
men stonden er tientallen te verkleu- schijnsel op het desolate landschap
men van de kou! neerdalen.
v Nog steeds zijn we in de ’gordel van
Vruchtbaar smaragd’ maar hier is niets groens te
De Bromo maakt deel uit van een zo- ontdekken. Achter ons borrelt en rom-
genoemde caldera, d.w.z. een vulkaan melt de vulkaan. Verderop zien we in
in een oudere vulkaan. Vanuit Ngada- het ochtendschemer een van de zich
sari moeten we de rand van de oudere regelmatig herhalende kleine uitbar-
vulkaan op om vandaar via een vlakte stingen van een andere vulkaan.
van lava en as bij de Bromo te komen, Het drukke stadsverkeer, de altijd
waarna je weer omhoog kan en op de groene rijstvelden en de indrukwek-
rand van de nog borrelende vulkaan kende tempelcomplexen lijken nu ver
staat. De praktijk is iets ingewikkelder, weg. Toch zitten we er na een afdaling
De steile weg omhoog naar de krater- van amper een uur weer midden in.
rand is het domein van de lokale be- Het is amper tien uur in de ochtend als
volking die de bezoekers per paard of we weer terug zijn in Probolingo, de
per jeep omhoog brengen. Aanvanke- laatste stop op weg naar Bali.
lijk worden er zoals altijd astronomi- Henk van Doremalen
plus bagage worden we in een bootje
gestopt waar nauwelijks plaats is voor
_t van ons. Het eiland blijft ver
dacht ver weg liggen. Een halverwege
afslaande motor en het feit dat er
voortdurend iemand emmers water uit Bromo
het bootje schept maken de stemming Het is twee uur in de nacht en dus stik-
ig te er niet beter op. In het angstvallig diep donker als we in een busje met acht
yer- in het water liggende schuitje worden personen uit Probolingo op Oost-Java
diverse lekken ontdekt. Pas na zo’n an- wegrijden. De chauffeur met wie de
derhalf uur, de terugweg later ging in avond te voren een afspraak was Re
minder dan de helft van de tijd, berei- maakt moest nog even wakker worden
ken we het eiland. De verwensingen gemaakt, maar hij kon dan ook direct
aan het adres van de ’schipper’ die on- vertrekken want hij lag te slapen ach-
derweg tot twee keer toe de motor af- ter het stuur. De werkplek als slaap-
zette om bij te kunnen tanken, zijn niet plaats. De vulkaan Bromo is het doel
van de lucht. Dat we weliswaar nat, van vrijwel iedereen die met de trein of
maar toch heel zijn aangekomen in wat bus vanuit Surabaya of vanuit de rich-
de volgende ochtend een klein tropisch ting Bali in het stadje Probolingo aan-
paradijsje blijkt te zijn stemt iedereen komt. Van de vele vulkanen die Java
tot opluchting. telt, eigenlijk bestaat het eiland (zo’n
4x de oppervlakte van Nederland)
Een busrit terug, een lange binnen- voor het grootste deel uit een aaneen-
landse vlucht naar Jakarta en een bus- schakeling van vulkanen, heeft de Bro-
reis van een dag brengen ons naar mo iets speciaals. Met zijn 2400 meter
Yogyakarta. Dit centrum van de Indo- is de Bromo niet eens zo vreselijk
nesische cultuur ligt vlakbij het Boed- hoog, op Java reiken andere vulkaan-
histische wereldwonder de Borubudur toppen tot 3600 meter hoogte. Mis
en de Hindoeïstische Prambanantem- schien komt het vanwege het spectacu-
pels. Het zijn de vaste zeer druk be- laire landschap waar de vulkaan deel
zochte toeristische uitstapjes vanuit de van uitmaakt, misschien door de my-
sfeervolle stad die nog steeds gere- the waarmee ze omgeven is.
geerd wordt door een in de kraton (een
soort ommuurde stad) wonende sul
tan.
Verwensingen
Zo’n 16 uur op een onrustige boot ge-
door een uur of 7 in een volge
pakte, rokerige bus krijgen een pas
send slot. We moeten vanuit Parapat
met een boot naar het eiland Samosir,
t l dat we op een steenworp kunnen zien
liggen. Het wordt, zoals altijd, snel
donker en de laatste boten gaan ver-
trekken. Haast dus. Heel handig loodst
ie Derde chauffer van de bemo ons niet naar
rharmAc het vertrekpunt van de ferry’s maar
opctAiHa naar een familielid dat ons wel over zal
tot z’n zetten- We blijken niet de enige slacht
offers te zijn, want met zo’n 40 man
Vanuit Bangkok kan je met de trein in
twee dagen tot in Singapore komen. n®?'e?s
Wij verlaten het onverwacht comforta-
bele vervoermiddel dat zoals alles in
deze hoek van de aarde van Japanse
makelij is bij Penang, een eiland voor
de kust van Maleisië. Vandaar steken
we na een verblijf van enkele dagen in n?oet'
Georgetown, een merkwaardige mixtu- ^TSin^
van Chinese, Engelse en een vleugje ,e ,v0
.„.amitische cultuur, per boot over as
naar Medan in Sumatera. Die bootreis myoea 5
was een bele- ^edenjw
venis op zich. Op een tiental Indone- te
siërs na bestonden de passagiers uit
enkele honderden reizigers die de
goedkoopste weg (over zee) prefereer
den boven het vliegtuig. Een rimpello
ze Straat van Malt
-ia! de’ ^:-*
xvtourtjf
smeerd
ten die wij in het a
nesië hebben lijkt
tslui- zien. De werkelijkl
udm- yet eilar.
450 km
- en motorrij- deel bedt
Ier vooruit ko- een v
-o r is het ene belar.
beeld. Oases van rust het andere. De gaan
boedhistische tempels, de zogeheten Hight
zjjn Op i,-.
terug te
gekenc
rkefl bij ons
dagelijks le-
vrij inlopen
eren of tijd tot
omple- chauffeur
Rijgedrag
fraaie Om te beginnen wordt je zo ongeveer
Het initiatief om een 1
bieden aan mensen
hadden, ontwikkelde
heel anders dan de werkers v
eerste uur gedacht hadden. Alk
stellingen zoals de polit
en sociale dienst begc
door te verwijzen en
de al heel snel uit tc
trum waar daklozen
derdak konden vindei
geholpen werden. En zo werd
gelegd voor ’een buitenbeentje
zijnsland’, zoals Huize Poels
genoemd wordt.
Het huis is inmiddels uitgegroeid tot
een landelijk erkend opvangcentrum
met 54 bedden dat eruit springt door
zijn laagdrempelige karakter, door de x
instuiffunktie waarvan dagelijks 80 a vrachtwagen (door pa™
100 ex-bewoners en bezoekers gebruik zien en enthousiast goed
maken en door het hulpverleningsnet- naar de Undugusociety in
werk dat in samenwerking met andere nya
instellingen vanuit Huize Poels is op
gezet.
Projekten
In de loop van de jaren kwamen van
ie grond: La Poubelle (een werkgele-
jenheidsprojekt), de Pollepel (een so-
;iaal eethuis), Blut (een servic
voor financiële begeleiding van
isen) en een projekt Begeleid en
Beschermd wonen (BBW).
La Poubelle en de Pollepel zijn inmid-
dels zelfstandige instellingen. Blut en H
het BBW zijn ondergebracht bij het
Algemeen Maatschappelijk Werk in
Tilburg.
Toekomst
Volgend jaar start Huize Poels een ex
periment voor een groep mensen die
langdurig niet in staat zijn zelfstandig
te wonen, een sociaal pension.
irengt één van c
n Huize Poels,
c, maar oerdegelijl
-Grol zelf g(
:en pr
send e
eerst
p de
duurt zo’n vijf kwartier. Eindbestem- sche bedragen gevraagd, maar na
ming is Ngadasari, een dorpje dat al nodige onderhandelingsrituelen kor
een flink eind heuvelop ligt aan de er een prijs te voorschijn
voet van de kraterrand. Geheel vol
gens de plaatselijke gewoonte, pro
beert de chauffeur zo veel i-
plankgas te rijden ook al kan L,
aardedonker niet verder kijken dan het
schijnsel van zijn koplampen reikt.
Langs de small.
sers of wandelaars
pertje ontweken. Plotseling gaat
een stuk langzamer en rijden we door
een druk dorpje waar in het licht van
fakkels en olielampen een voor ons on
verklaarbare nachtmarkt aan de gang
is. Vervolgens rijden we over kronke
lende en snel stijgende wegen omhoog.
Gelukkig zien we de maan te voor
schijn komen zodat we het gevoel krij
gen dat het boven op de vulkaan hel
der weer moet zijn. Wanneer we in
Ngadasari aankomen worden we on
middellijk overvallen door de lokale
bevolking. Het is koel, maar zekér niet
- koud. De dorpelingen echter gaan ge
huld in kleding die je het idee geeft dat
je in de Andes of Tibet bent: jase“"
mutsen, wanten, dassen. TT;*“-
heeft de gemiddelde Indon
hier te koop. We zien daar toch
vanaf en gokken er op dat de trai-
ningsjack voldoende bescherming zal
bieden tegen het ’beslist koude weer’
dat we mogen verwachten. Niet ieder-
zant van de paar hon-
tegen zonsopgang ge-
s de Bromo beklom-
ientallen te verkleu-
Verkenning van Zuid-Oost Azië heette de reis waarvoor we deze zomer geboekt de bus ingesleurd die zo vol mo£
hadden. Een kennismaking, want in amper 40 dagen met allerlei mogelijke vormen gestouwd wordt met mensen, diei
van vervoer van Bangkok in Thailand naar Bali en Lombok ten westen van Java, goederen. Hoe eerder de bus vol
dus ’diep’ in Indonesië betekent veel reizen, veel indrukken opdoen, maar ook ner- eerder de chauffeur kan vertrekken en
gens lang blijven. Het reizen daar gaat het in dit verhaal vooral over. Reizen in de hoe meer ritjes hij kan maken. De tien-
Derde Wereld. Reizen in een schitterend landschap. Wie ooit in Zuid-Oost Azië tallen busmaatschappijtjes die op de-
geweest is weet dat er tientallen kleuren groen bestaan. Niet voor niets werd Indo- zelfde route zitten concureren niet in
nesië de gordel van smaragd genoemd. In dit deel van de wereld worden drukke prijs maar in snelheid. Op de bussta-
steden met benauwde straten afgewisseld met eindeloze rijstterassen en jungle, tions waar alle eetbare en bruikbare
Maar er zijn ook schitterende tempelcomplexen en imponerende vulkanen. goederen voor onderweg te koop zijn
pische buiend da, je H« 's k, a!les e«d b/„U lï
binnen een minuut compleet door- maar veel wel. donesische chauffeurs. Op een groot
weekt bent, was het vertrekpunt van hiisstatinn ie bus verlaten betekent
niet. Wanneer je er naar toe gaat - en de kust van Maleisië. Vandaar steken g wordS?S
ke sud mee. zij, geweest Overal 4 naar Meda, Sumarera. Die beo.reis
Of ee, riemai indene.
Het zijn vaak imposante overblijfsels siers na bestonden de passagiers uit teaenliaaende
uit deperiode 14e tot 18 e eeuw toen enkele^honderden ^kt
doen is.
ssasssE
isten zijn is geld te verdie- royaal dek en rijstmaaltijden met koel ^r er. ome_n
ker in Thailand dat in de ja- bier aan boord dus dat beloofde een van^eHnmid^els enkele miljoenen in
en zeven... riendnizenin piezierrrKhrje re gaan worden. ^ne"
op ezoe reeg die hun gven anders Lake Toba, een kratermeer in het koe-
verlofdagen brer door i er een bebrje moeren ie henvelgebled w„r her een oase van
i toe we aan boord wilden 111811S-
lurde uren voor we langs
iciënte ticketverkoop en langs
oles en hercontroles waren.
Mnuerweg bleek de schuit v0^
zaten hevig op en neer te Pa e’
'ijl er toch geen golfje te zien
bier werd steeds lauwer, de
p en de hernieuwde cont~~
1 met het invullen van een
ïrwinkel aan documenten
het humeur van de meest
snel daalde. Reizen in de
1 heeft niet alleen zijn -
het meer op luxe
reisgezelschap tot z’n
lekken. De problemen
anders dan aan het
nolinos.
■?N
