1 KUNST J 5 w W,J -1 keurige keukenmensen cg&J 5v BELEEFD Werklozen- theater Kamer van Koophandel bepleit stroomlijning regionaal sociaal - economisch beleid r AANBEVELEND door pao' vroom De lunch in het gras I Kunstmuseum: universum van de omkeerbaarheid tv ■s 5SE 3495. iQtll V h»Xrer„Wnb^Pvoor DTalUnanSCl'a,> r Donderdag 11 april 1985-pagina 7 DE TILBURGSE KOERIER ipril 1985 - pagina 6 i(^u IN HUIS I j stituut». 80 .KIJK., zegt I eigenaar var horloge ie service. °vertuigen en onze collec- aat 26 ■421933 laard GOUD-ZILVER Wilhelminapark 142a (nabij hoek Goirkestraat) Tilburg aar ook i of van jende r een cor kui em, witte wijn, Beleefd aanbevelend. C. van Tilburg Keuken B.V. an sfeer elligheid? acntig bankstel eiste en sterkste latten ongekend lage prijs jruik van zijn werk dat de Ingrediënten 3 dl. sterke koffie, 2 eidooiers, 30 gr. suiker, 1 dl cognac, 1 dl. room, snuifje cacaopoeder. bent g Pasteitje met garnalenragout Gehakt op eigen-wijze Wiener mélange véld van bezig en de ha Juwelier Goudsmid sAntim SV like in het Frankrijk dier dagen officieel erkende en gewaardeerde stijl, die van het academische, moest een schilderij, ook een landschap, in het atelier worden geschilderd. De kleuren dienden getemperd te zijn en men vond de vrolijke, lichte kleuren die Manet hier gebruikte, alsof het doek ter plaatse, in de open lucht geschilderd was, ongepast. Kunsthistorici hebben zich, zoals hun taak ook is, ijverig gestort op het sluit met de inhoud op de aktuele ontwik kelingen ten aanzien van betaald en mbetaald werk. Wat gebeurt er, als onbetaalde kracht, wel of niet in kader van een werkervaringspro- in een bedrijf of instelling gaat ïrken; welke eisen worden er gesteld i welke waardering staat er tegen- sr; heeft het doen van mi rk zin, en zo ja, voor wie, ogenschijnlijk is in een speelse vorm gegoten. De manier waarop tekst, muziek en beeld zijn verweven, levert een strip verhaalachtig schouwspel. achtergrond geeft het tafereel toch weer een «pastoraal» tintje; dit beeld vormde ook Manets startpunt voor het schilderij: een soortgelijk tafereeltje gaf hem tijdens een wandeling met een vriend het idee om dit doek te maken, dat hij zelf trouwens aanvankelijk «Le Bain» noemde, het bad. Dan is er het kleurgebr Manet, een element in zij hem tot voorloper van a>_ impressionisten stempelt. Volgens de OflZe mees,er-goud- Onderstaande recepten zijn steeds voor 4 personen. Ingrediënten 4 pasteibakjes, 150 gr. gepelde Hollandse garnalen, 1 eetl. kappertjes, 40 gr. boter, 3 eetl. bloer 2 dl. room, I glas droge i peper, zout, thijm, paar druppeltjes citroensap, paar takjes peterselie, 10 strengeltjes bieslook. Eiken keuken in land huisstijl. Kompleet geleverd met: koelkast oven - kookplaat - afzuigkap Nü wt s refusés ofwel de van 1863 door de t leidersfiguur be- laten dar- van de beeldende kunstproduktie: de kunstenaar levert met zijn werk een bijdrage aan «de kunstgeschiedenis» of reageert hierop. Pasteitje met garnalenragout. Maak van de boter en de bloem een lichte roux. Breng op dikte met de witte wijn en de room. Op smaak afmaken met peper, zout, druppeltje citroensap, wat gemalen thijm, wellicht wat aroma. De gewas sen garnalen, de fijngeknipte bieslook, de kappertjes, de gehakte peterselie voorzichtig door de roux spatelen. Inmiddels hebt u de pasteitjes in een hete (voorverwarmde) oven (250°C) knapperig gemaakt. De pasteitjes op voorverwarmde bordjes zetten en geheel vullen-met ragout, rest ernaast scheppen. in het oude Textielmuseum, tel een lezing georganiseerd met in het in 1984 verschenen proef- ”~3n». kader van de Tilburgse Kunstmanifestatie Het lijkt niet toevallig dat deze Ka mer van Koophandel dit voorstel doet daar zij zelf aan het Reitseplein in Til mlig- burg bloeit temidden van een zeer ge «zit- olied complex van commerciële dienst verlening: het Bureau van Spaendoncl cum annexis. Het schilderij waarvan u hier een afbeelding ziet, zal u waarschijnlijk niet in de eerste plaats hevig shockeren, tenzij de schok der herkenning u doortrilt. Toen de Franse schilder Edouard Manet dit werk, Le Déjeuner sur l’Herbe (de lunch in het'gras) getiteld, echter voor het eerst publiek tentoonstelde, in 1863, veroorzaakte het groot schandaal: het kwam niet overeen met de letterlijk, burgerlijke smaak van die tijd. Veel mensen zullen geneigd zijn, het werk van Manet te rekenen tot de Impressionistische school- maar helemaal terecht is dat niet: wel werd Manet vooral na de expositie (de Salon des re tentoonstelling der geweigerden: op de officieel erkende schilderijententoonstelling) va groep jonge schilders die later het impressionisme zouden vertegenwoordigen, als hun schouwd. Typisch impressionistisch werk (korte penseelstreken, alleen het licht en de kleuren telen) heeft Manet in die zestiger jaren van de vorige eeuw niet vervaardigd. -4 Ceet ¥an Tilburg, .an een aantal keu kenzaken, «het liefst krijg Ik klanten op aanbeveling. De re commandatie, de mond-tot- mond reclame zijn mij meer waard dan 100 advertentie» Daarom Is de vóór-servlce zó intens dat nazorg praktisch overboden wordt. Daarom ook heb Ik voor de verkoop van Hebatorm en Doppelmüller gekozen. Prachtige keukens tegen redelijke prijzen. Want als de Duitse «Gründllchkelt» ergens goed van pas komt dan Is het wel bij het maken van betaalbare kwallteltskeu- Wiener mélange. Vul wijnglazen met heet water. Zet sterke koffie en sla de room zonder suiker halfstijf. Roer de ei dooiers au-bain-marie glad, voeg er de suiker en de cognac bij en klop er met een garde de hete koffie door. Pas op dat de mélange niet te heet wordt want dan kan het gaan schiften. Doe het warm water uit de wijn glazen, wrijf ze snel droog, en giet er de mélange in. Schep er de half stijf geslagen slag room op. Bestrooi met wat cacao poeder en dien direkt op. Ingrediënten 1 ui, 400 gr. rundergehakt, 1 eetl. paneermeel, 1 eetl. paprika poeder, 50 gr. boter, 4 flinke plakken schouderham, 8 plakjes gerookt mager ontbijtspek, peper, zout, nootmuskaat, 1 ei, 2 eetl. barbecue saus (fles) of ketchup. of reageert hierop. r Vanaf haar ontstaansmoment ver- Nagegaa schijnt «de kunstgeschiedenis» in schiedenis» steeds weer nieuwe gedaantes; deze worden door de auteur opgespoord in teksten van Hegel, Burckhardt, Riegl en Warbdrg. Eén van Rijnders’ stellin gen is dan ook dat «de kunstgeschie denis» een uitvinding is van de 19de eeuw en dat het vaderschap ervan niet Edouard Manet werd in 1832 te Parijs geboren en stierf daar al in 1883. Als kind uit een welgestelde bourgeoisfamilie was een schilderscarrière voor hem eigenlijk volstrekt taboe, maar zoals dat in zulke gevallen vaker gaat, wist Manet na verloop van tijd, met de hulp van een welwillende oom, toch zijn doel te bereiken en kon hij zich, eerst als' leerling, vervolgens als professioneel, aan zijn roeping wijden. Het schilderij Le Déjeuner sur l’Herbe is niet Manets eerste werk, maar het behoort wel tot zijn vroege periode en het is zeker een van de bekendste. Manet had het niet zomaar, uit zijn blote hoofd, geschilderd, hij had voorbeelden. Dat is vanzelfsprekend, iedere kunstenaar heeft zijn voorbeelden, zijn vereerde leermeesters wier werk hij zo bewondert dat hij het wil evenaren liefst zelfs verbeteren. Manet hield «herdersachtige» tafereeltjes, pastorales, herinneringen aan een geïdealiseerd, onbedorven verleden. Er wordt wel gezegd dat Manet het thema voor «Lunch in het gras» heeft ontleend aan de «Fêtes galantes», de galante feesten van Watteau - de vorm van dit schilderij heeft hij in elk geval gezien bij twee grote schilders uit de renaissance: zowel een aan de Venetiaan Giorgione toegeschreven (maar misschien door diens plaatsgenoot Tiziaan vervaardigd) landelijk tafereeltje als een doek genaamd «Het oordeel van Paris», geschilderd door Raffaël, waarnaar Marcantonio Raimondi een ets vervaardigde, doen in hun vorm denken aan de «lunch». In hun vorm en als Manet de oude meesters alleen maar keurig had nagebootst, dan was er niets aan de hand geweest. Er waren echter teveel elementen in dit schilderij die het publiek de gordijnen injoegen van veron t waardiging. Een «plaatje» als dit was toegestaan indien het een allegorische voorstelling betrof of een tafereel uit de wereld van de klassieke mythologie. De Franse bourgeois van zo’n honderdvijfentwintig jaar geleden was buitengewoon preuts, een fatsoenlijke vrouw mocht haar naakte enkel niet eens laten zien - wel had dezelfde gefortuneerde burger in zijn kabinetje een schilderij hangen waarop een aantal blote dames een allegorie van de trouw, of van de vaderlandsliefde stonden of lagen te zijn: dat was prima in orde, dat was kunst. Maar Manet had geen allegorie geschilderd. Hij had een gewone geheel ontklede vrouw geschilderd, van wie iedereen wist dat ze schildersmodel was. Haar modieuze kleren liggep naast haar op de grond en helemaal schandalig is dat ze de toeschouwer onbeschaamd recht in het gezicht kijkt (hetzelfde model doet dat ook op dat andere «schandaalschilderij», de «Olympia»), «Le Déjeuner sur l’Herbe» is geen allegorische of mythologische voorstelling: de twee heren zijn gekleed naar de mode van de eigen tijd en ze hebben ook al geen verheven uitdrukking op het gelaat: ze hebben helemaal geen uitdrukking en kijken zonder commentaar de ruimte in. De badende vrouw op de Voor het zevende achtereenvolge jaar brengt het Werklozen theater theaterproduktie uit. Evenals voorgaande jaren krijgt een offrer groep (jonge) werklozen de mogelijk- On heid om onder professionele begefei- form; ding een voorstelling te maken over werkloosheid, en die vervolgens een maand of vijf door het hele land te spelen. De muziektheaterproduktie werk» heeft als thema - het wer - vrijwilligerswerk, waarmee zowel tra ditioneel vrijwilligerswerk als werken met behoud/behulp van uitkering als onbetaald werk bedoeld wordt. Aan de hand van interviews, c" spelers met vrijwilligers gedaan uW- ben en het bestuderen van het v*1* voorhanden zijnde materiaal hebbv.. de schrijver en de komponist de erva ringen met het onderwerp verwerkt een synopsis; vandaaruit is geïmprovi seerd en heeft het stuk uiteindelijk zijn vorm gekregen in vaste tekst, muziek en beeld. «Mooi werk» s'" van het stuk aan op kelingen ten aanzie onbetaald werk, een onbetaalde kracht het 1 jekt, werk, en over; werk Deze matiek i uitleggen van alle elementen in de afbeelding; zo zou het vinkje dat bovenin midden op het doek kwinkeleert als symbool van wulpsheid figureren en zou de man rechts het vogeltje met zijn uitgestrekte rechterhand wenken zich bij het gezelschap te voegen en aldus het schilderij een atmosfeer van ingehouden zwoelheid verschaffen. Er zijn nog andere theorieën waarop we hier verder niet ingaan. CUISINE NORMAAL, MIJN IDEAAL. Deze week heb ik de zoveelste varia tie op de salade Nicoise geproefd; krulsla aangemaakt met zoetzure dressing en vervolgens vermengd k met stukjes sinaasappel, Hollandse «en Noorse garnalen, champignons, stukje tomaat en gehakte selderij. W Een prima kombinatie. Mocht u j wellicht ook op ’t idee komen een - eigen variant te creëren, maak dan !T niet dezelfde fout die de restaura- teur beging; een enorme berg sla op -y een groot bord! Nee, salade Nicoise is een fijn, maar vooral een klein voorafje. Smakelijk! Manets jongere tijdgenoot en vriend, Claude Monet, schilderde enkele jaren na hem eveneens een doek met de titel «Le déjeuner sur l’herbe». Dit werk waarvan alleen enkele fragmenten en voorstudies bewaard zijn gebleven, is weer anders van benadering en thematiek dan Manets «lunch». Dat niet alleen schilders elkaar over en weer en ook de afstand van eeuwen overbruggend beïnvloedden, blijkt vooral in het Frankrijk van omstreeks de tweede helft der vorige eeuw zeer sterk. Schilders, romanciers, dichters, imponisten en ook uitvoerende anstenaars gingen regelmatig met elkaar om, inspireerden, haatten en beroddelden elkaar. Zo schilderde Manet in 1876 een portret van de dichter Stéphane Mallarmé, die op zijn beurt weer bemoedigende artikelen schreef over Manets werk. Manet illustreerde o.a. ook de in 1876 verschenen, beroemde «pastorale» van Mallarmé, L’après- midi d’un faune. Mallarmé had het thema voor zijn meesterwerk opgedaan bij de achttiende-eeuwse schilder Francois Boucher. In 1894 componeerde de «impressionist» Claude Debussy zijn «Prélude a l’après-midi d’un faune» en in 1912 tenslotte maakte de Russische danser Vaslav Nijinski van l’après-midi een opzienbarend ballet. Over Manet, het impressionisme en de afzonderlijke schilders in die stijl zijn altijd wel betrekkelijk goedkope boeken te krijgen in de «ramsj», de aanbiedingen bij de erkende boekhandel en bij de Slegte. Over Manet verscheen bij SKI RA een monografie door Georges Bataille (Genève, 1955). Anne Coffin Hanson schreef Manet and the modem tradition (New Haven/ Londen, 1977), terwijl van de grote Manet- tentoonstelling die in 1983 in New York (MMA) en Parijs (Grand Palais) werd gehouden, catalogi verkrijgbaar zijn, waarbij de Franse versie aanzienlijk goedkoper is dan de Engelse. Bij kunstuitgeverij Phaidon j (Oxford) is tenslotte een plaatjesboek over Manet uitgegeven. Ondememershuis Naar het voorbeeld van wat in ande re regio’s inmiddels tot stand is geko men dan wel in ontwikkeling is, be veelt de Middenbrabantse Kamer van Koophandel de gemeentebesturen, het samenwerkingsverband Midden-Bra- bant en Indutil aan om te komen tot - ..o__ een «ondememershuis» of «bedrijfs- m vrijwilligers- stimuleringsinstituut» waar de cliënt, wie? degene die op zoek is naar voorlich- zware proble- ting, steun of begeleiding op sociaal - economie gebied, deze diensten on der één dak kan aantreffen, waar het verwijzen van het ene loket naar het andere op informele en en snelle ma- Vervolg van blz. 1 nier plaats kan vinden en waar ieder- Daas een op zekere vaste tijden terechtkan: ”'j kunnen ons voorstellen dat u voor wat de stad Tilburg betreft liefst leze opsommingen enigszins daas in oen centraal gebouw en in de omlig MvJt geworden - en zo zult u zich op gende gemeenten via een vaste uw beurt in kunnen denken dat diege- dag» van het «bedrijfsstimuleringsin- nen die op genoemde terreinen voor- lichting, begeleiding of steun nodig hebben evenzeer daas worden wanneer ze voor zichzelf een keus moeten ma ken uit de overvloed van organisaties die hun deskundigheid aan de argeloze starter, aspirant-exporteur of uitvinder offreren. Om de verwarring voor de naar in tonatie dorstende deelnemer aan het economisch leven nog groter te maken houden sommige van de genoemde in stanties zich met meer dan één aan dachtsveld van sociaal - economisch «Mooi beleid bezig en andere weer niet. Het ïrk item ligt voor de hand te veronderstellen dat deze veelheid van dienstverlenende instanties, stichting en bureaus eerder remmend en vertragend werken op de sociaal - economische ontwikkelingen die de in Midden-Brabant dan dat ze deze n heb- stimuleren. Het is ook begrijpelijk dat t vele de Kamer van Koophandel en Fabrie- bben ken, bevorderaar bij uitstek van han- erva- del en nijverheid, zich over deze wild- tot groei aan instanties zorgen maakt en avi- voorstellen doet om de beschikbare i deskundigheid op een doeltreffender k manier aan te wenden. Donderdag 18 april om 2030 u. wordt er i Gasthuisring 23 in Tilburg door de stichting Artike’ medewerking van de heer F. Reijnders, auteur van schrift «Kunst-geschiedenis, verschijnen en verdwijnen» Deze lezing wordt gehouden in het k 1985. «Kunst-geschiedenis verschijnen en verdwijnen* bevat twee centrale the ma’s. Het eerste is het verschijnen van «de kunstgeschiedenis». Kunstgeschie denis wordt door Reijnders be schouwd als een theoretische figuur die in de 19de eeuw op vele niveaus wordt ingezet. Men treft deze figuur aan in Hegels Asthetik, maar ook in de presentatiesamenhang van de musea. Ze biedt een kader voor het restaure ren van oude monumenten, maar dringt evenzeer aan in het «lichaam» Menu van de week ligt bij Vasari (16de eeuw), of bij Winckelmann 18de eeuw). Op hetzelfde moment dat «de kunstgeschiedenis» verschijnt, ver dwijnt ze ook. Verschijnen en verdwij nen impliceren elkaar Het verdwijnen lil CCIl blief 3311 betTOkkeil iïlSt3IltieS van «de kunst» en «de geschiedenis» in de moderne tijd is het tweede - con- trapuntische - thema van de hier ge presenteerde tekst. VI-aan wordt hoe «de kunstge- .^u^vmS» verdwijnt in het moderne museum, in het design, in de media; en hoe ze tegelijkertijd haar eeuwige te rugkeer beleeft als kode, als model, als toegezegde waarde. Met behulp van teksten van Baudelaire, Nietzsche en Benjamin worden de implicaties van het verdwijnen onderzocht. Gehakt op eigen-wijze. Gehakt aanmaken met ei, paneer meel, peper, zout, paprikapoeder en fijngehakte ui. Rolletjes maken van ca. 10 cm lengte. Aanbraden en ïn ca. 10 minuten gaar laten smoren. Uit de pan nemen en om wikkelen met de schouderham, die u eerst even heeft bestreken met de barbecuesaus. Nu de plakjes gerookt spek eromheen en de rolletjes terug in de koekepan. Snel verhitten. Zodra het spek krokant wordt opdie nen. Gebakken aardappels smaken hierbij met wat frisse sla, of wat fijn gesneden rauwkost groente. /‘X’rSrX'iï 001 «“ijd 100 JS I C. van Tilburg Keukens b.v. Zomerstraat 49b, Tilburg, tel. 013-363080 Ook gevestigd te Eindhoven - Helmond - Breda - Roosendaal - Ittervoort

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Weekblad De Tilburgse Koerier | 1985 | | pagina 7