Mat#
|TOli
1*
De Tilburgse Koerier
wenst zijn lezers en lezeressen
een zalig Kerstmis en een
voorspoedig en gezond 1985
Z
r 1984 - pagina 32
e TiBirfRo erter
Volkstelling
Aankondiging door de engel Gabriel
Aanbidding door de drie koningen
Aanbidding der herders
Geboorte
Vlucht naar Egypte
Aanbieding in de tempel
Deze pagina werd geheel verzorgd door leerlingen van het Cobbenhagencollege uit *T,ilt>nrg.
Kerstmis 1983: weet u nog wat u gedaan heeft
Kerstmis 1984: wat gaat u dit jaar doen? Veel mensen beweren rond Kerst dat ze het
onderhand wel beu zijn, al die feesten: eerst Sinterklaas, dan Kerst en tenslotte oud en nieuw.
O ja, Driekoningen mag er voor de kinderen ook nog wel bij. En zo net na oud en nieuw
ruimen we de kerstboom op, opdat we toch niet
al teveel rotzooi krijgen van die uitvallende
naalden en de kerstboomverbranding niet mis
lopen.
Het feest is voorbij, de glamour en het laatste
bakje filet americain zijn weg, van het konijn is
nog slechts een menukaartje over, de
wasmachine draait voor het laatste tafellaken en
de winkels stellen zich in op carnaval.
Wat blijft er over? Een menukaartje met
wijnvlek, een door de stofzuiger vergeten
dennenaald en kerstkaarten in de aanbieding.
We hebben het weer gehad, het zit erop.
Welnu, u zult allicht gemerkt hebben dat
voorgaande beschouwingen en algemene
overwegingen zo hier en daar niet helemaal
vrij zijn van enig cynisme.
Ik weet het wel: voor veel mensen
is Kerstmis tegenwoordig niet veel
meer dan een overwinnen van de
jaarlijkse perikelen rond de grote of
kleine kerstboom - let u maar eens op
moeders hebben vaak liever een
kleinere boom dan kinderen - reebout
of konijn en gekleurde «witte» ballen.
Toch betekent het kerstfeest, dat in zijn
oorsprong toch geworteld is in de kribbe
van het kindje Jezus, echter meer.
Helaas, de kribbe is maar al te vaak
door dit festijn overwoekerd en
gebarsten, zijn feestelijke takken en
bladgroen overschaduwen het kindje
dat lacht als het zichzelf, omgord met
engelenhaar, weerspiegelt ziet in
honderden flikkerende en glanzende
ballen. En waar de kribbe, qua
hiërarchie, thuis zou horen, pronkt nu
een fonkelende piek, waarvan het
gewoonlijk als een hele toer wordt
ervaren deze er goed op te krijgen, laat
staan hem ook nog recht omhoog te
laten wijzen. Het kribbetje is gebarsten
en verdwenen. Meestal zien we het
helemaal niet meer, soms nog in een
klein stalletje onder de boom of op
enkele kleurige kerstkaarten op het
dressoir.
Het belang van juist dat kerststalletje
wordt o zo vaak onderschat en
weggedrukt in een verdomhoekje. Ja, ja,
tr zullen nu mensen zijn die denken dat
het nu hier de tijd is voor een stichtende
preek, waarvan ze denken die
binnenkort in de nachtmis, mits ze daar
naar toe zouden gaan, nog een keer te
kunnen aanhoren. Kerstmis overstijgt echter ieder begrip van
christelijk geloof, evangelische verkondiging of wat ook van die aard.
Zelfs de meest emotionele en rationele wiskundige zal toch moeten
erkennen dat de geboorte van Christus op zijn minst een getalsmatige
ommekering is, aangeduid met «v.Chr.» en «n.Chr.». Zijn geboorte is
evenwel niet alleen absoluut «nulpunt» in de wereldgeschiedenis, maar
vormt tevens een «hoogtepunt», hetgeen altijd zo zal blijven,
onovertroffen door allerhande afschuwelijke gruweldaden en duivelse
oorlogen die in de afgelopen 2000 jaar over ons heen gestort zijn. De
piek blij ft fonkelen en wanneer vader om 2 uur ’s nachts de boel sluit
en de kerstboomlichtjes dooft, zien we in het zwakke schijnsel van de
straatlantaarns de piek nog schitteren, hoog in de boom. En zo, ondanks
alle duisternis van dejaren ’80, onbegrip en valse woorden: Christus
blijft in zijn glorie onaangetast. Een zinssnede als «het feest
overwoekert Christus' geboorte» die even hiervoor is gebruikt, duidt
dan ook aan dat er gelukkig toch nog mensen zijn, en daarmee doel ik
beslist niet op alleen brave «kerkgangers», die het belang van zijn
geboorte inzien, het nieuwe jaar niet afwachten en op zoek gaan naar
het kindje Jezus.
Medemenselijkheid, begrip en respect: dat zijn voor mij ieder jaar
opnieuw weer de centrale leidmotieven om de tijd rond Kerst op
zinnige wijze door te brengen. Ach, wat klinkt het allemaal duur en
onnodig chique. Stap er gewoon op uit. Nodig eens mensen uit die je het
hele jaar door niet ziet. Doe eens wat vriend... Wacht, je bent er nog
niet. De problemen komen pas in het nieuwe jaar, u weet wel, zo na
Freek de Jonge en de kerstboomverbranding. Vliegen we elkaar dan
weer in de haren, amper twee weken na de nachtelijke preek in de
kerk? Zien we elkaar dan weer voor geen maanden, totdat we elkaar bij
toeval tegen het lijf lopen in de Heuvelstraat, meteen een afspraak
maken - «ja, gezellig hé!» - om deze vervolgens maar op en op te
schuiven totdat het weer Kerstmis 1985 is. Bij hoevelen verdwijnt het
kindje Jezus niet uit het zicht na zijn vlucht naar Egypte? Het vuur van
de honderden, brandende kerstbomen is verzengend, bedwelmend en
s laapverwe kkend.
Wie blijft er wakker? U?
