IS I ^■fT^hüTsBI ALLEEN VOOR KINDEREN 'fyebers KULTUREEL SENTRUM STmSSCHOIMEJJRG Grote De Grootste Luxe na de kleuren-tv Kruikenkonsert Meatbail - videozolder w.' mins Goethes V ’st ,50 ,50 ff Twee dansvoorstellingen voor een aardig prijsje Lilian Timmers, kleuterleidster, kiest kunstwerk van de week et J*v, menwereld een zijn voorstelling GROEIBRILJANT uit eigen atelier k J Werktheater met «Gebroed» ORFEU NEGRO MESSIDOR carnavalsshow in Stadsschouwburg Globe: het chemisch huwelijk Schei< Tü S SiJX’Ursl? Buster Keaton de lokomotief Filmstudio Blijspel «3 in de pan» f jari 1983 pagina 14 DE TILBURGSE KOERIER Donderdag 3 februari 1983 pagina 15 F De Griekse geschiedenis uit de oudheid verhaalde ons reeds van Orpheus en Eurydi- THEATER, FILM EN ANDER NIEUWS i speaker ef Jan Naayke treden over hé Ic nars van en» van - Keuze uit vele modellen BAROMETERS Juwelier - Horloger steekt fel I, alsof zeer aan een ding kheden aio huis af- i biedt mo- i als buiten I d ib-ê J Schouwburgring 27, Tilburg Heuvelhof - Heuvelstraat 103 - Tilburg - Telefoon 013- 424333 wee dansvoorstellingen in de theaterzaal van het jrogramma in drie delen uitgevoerd door de Nieu- Knoops begint om half negen. Daarna een so- s Anthenea Baker. Deze twee voorstellingen Donderdag 3 februari, theaterzaal. 20.30 u. Spelers: Frank en René Groothof Schrijden. Stimulator: Michiel Berkel. Muzikale begeleiding: Paul Prenen. zal als li meer opvrolijket is de hele Raat Leuwegaopers Na afloop van de >t carnavalsbal tot de Die trekking e twee manr ze met eer daar vier manner mee het aar Laatste voorstelling in Tilburg Franz Joseph Bogner speelt Faust, Me phisto, Gretchen, Goethe. Eckermann, ve le anderen en F.J. Bogner. Vrijdag 4 fe bruari te 20.30 u. in de theaterzaal van het Kultureel Sentrum. Jz*aar een b >eeft. René regionah o.l.v. d' show is er een ie klok van drie de week is een initiatief uitleen. Wekelijks moti- lezeres waarom een werk speciale voor- gelijkheden. Dat eiend...» is een bij uitstek intuïtief es. Het zijn uitsluitend .j _r publiek wil overbren- onoernenen door muziek, iicuia. In «Antigona die haar beweg:- iepe betekenis voor enteert alle vrouwen op de we- uitdrukking J--- opstand hiertegen env„ :estrijden van vrouwen voor een betere '1. Anthenae Baker maakt hierbij ge le van haar lichaam, diffuus licht, dia’s, :hten en muziek van Leo Brower. Wim Gijsen (Telegraaf): «Loodz» Chemisch Huwelijk gered door perl spelopvatting, die theatraal bij de tekst sluit en een al even perfect decor, dat cies de onderkoelde decadentie weergeef waarbinnen het verhaal zich afspeelt». een serie films over en door videokunste- idc°’X"da4;J febr,uaari 6 februa?' naars «Tuig», 1981 (80 min.); 8 februari t/m 13 Om de bezoekers van de videozolder wat februari “Sa“e- van °™d ,to* hou’ produkties op de 13.30 uur te zien in het Kultureel Sentrum. 20 februari «Romeo is breathing» i s.m. Ly- Dat neemt niet weg dat het iedereen vrij d,a Scb°“le/n’1982 T? “‘k staat om op aanvraag de programma’s bui- *e8’’.1982 <60 min>: 22 f^bruan ,/m 27 fe' ja’de toe^ng^^vr^/'j06" te beZ,Cht,gen' °- -»" mW°- Naast een vergelijking met de rationele che mie vertoont het stuk ook parallellen met het alchemistische proces. Daarin trachten de alchemisten tot een «Chemisch Huwe lijk» te komen, de perfecte synthese tussen het mannelijke en het vrouwelijke. In sym bolische vorm zien we dit in de entr’acte in het stuk. In zijn meest simpele vorm is dit meesterwerk van poëzie een symbolisch-ro- mantisch liefdesverhaal, dat zich bezig houdt met de kwestie van de zingeving van ons bestaan. Kan liefde in zijn meest zuive re vorm bestaan, of moeten we ons tevreden stellen met de corruptie van het ideaal. Het antwoord van Komrij geeft weinig hoop. Twee avonden in derdag 3 en se formatie kleurenteevee» de programma Het Brabants Orkest speelt onder leiding van dirigent Jan Stulen een aangepast pro gramma met beroemde melodieën zoals o.a. de Wals uit Faustvan Goudod, de Sabel- dans van Khatchaturian, «Rosen aus den Süden» van Strauss, de Radetzkymai Strauss en de Dans der Komedianter Smetana. Het concert wordt afgewisseld met optre dens van de bekende cabaretier Paul van Vliet. Hij zal nieuwe liedjes met een carna- valesk karakter en enkele nieuwe aangepas- te conférences verzorgen. Paul van Vliet Z brengt zijn eigen combo mee, maar zal ook begeleid worden door Het Brabants Orkest. In het programma wordt bovendien plaats ingeruimd voor een Tilburgs item, waarbij de aanwezigen ingeschakeld zullen worden. In de pauze zal Stadsprins Jan de Twidde enkele ceremoniële activiteiten ontplooien. Na het concert is er gelegenheid tot dansen, drjnken, eten en gezellig samenzijn^ in de versierde foyer en studiezaal. Daar wordt de muziek verzorgd door het bekende show- orkest van Bobby Setter en een aantal car- navalsorkesten. De organisatie van het Kruikenkonsert vindt plaats onder auspiciën van de Carna- valsstichting Tilburg in samenwerking met Carnavalsvereniging De Flepsteppers. len in de Studio-zaal op don vrijdag 4 februari de Tilburg- «De Grootste Luxe na de met het nieuwe verrassen- Sterker nog: vlees». Westduitse clown/kabaretier/schrij- -ranz Joseph Bogner neemt in de mi- vereld een geheel eigen plaats in. In v voorstellingen, waarin behalve bewe ging ook de taal een grote rol speelt, gaat hij een rechtstreekse konfrontatie aan met het publiek en dwingt hij reakties van hen af. Zijn zeer eigen benadering lokt omschrijvin gen uit als «Publikums-Beschimpfung» en «Anti-Theater». Zijn vindingrijkheid lijkt geen grenzen te kennen. Zijn nieuwe pro gramma «Goethes V’st» wordt in de Duitse pers zijn beste tot nu toe genoemd, een kunststuk. Bogner wordt omschreven als systenïatische kapotmaker, maar wel vriendelijke. Bogner gebruikt zijn tek- i om een aanval te doen op de maat- waarin opvoeders zich beroepen en kuituur om de konfrontatie met r-_.:-n van vandaag te ontwijken.' een maatschappij die het toelaat dat mg aan de repressie, Goethes uitspraken klakkeloos worden ge- ;n het triomfanteiijk bruikt. Hij heeft duidelijk geen vertrouwen - - ~en «opvoedingsideaal» dat de levensgro- .eugen verbreidt als zou een menswaardi- opvoeding ook leiden tot menswaardig Het laatste programma van de grootste luxe ging voornamelijk over mensen in hun moeizame onderlinge contacten en was ge baseerd op veel goede, nederlandstalige mu ziek. aaneengesmeed met theaterachtige wendingen, grappen en monologen. Het nieuwe programma «Sterker rr~ vlees» heeft als rode draad wederom mens. Dit keer echter gaat het over zijn v'* selijke aspect.-- - sa. als hoeveel m je het maken. -o---jv dat een Amerika’s middag lang uitproberen in Kino. i klein, gek Een film-maken is heel leuk. Er is altijd r een is Bus- wel iets té doen wat jij leuk vindt. Je kan ac- s er bijvoorbeeld een teren, voor de camera, of filmen, achter de afgevuurd wordt hij camera. Maar de dekors moeten ook nog ijn trein net een bocht gemaakt worden dus we hebben je hulp li- hard nodig. Tot woensdag in Kino Heuvel- poort om 14.00 uur. Alleen voor kinderen. Donderdag 10 en vrijdag 11 februari twee dansvoorstelling Kultureel Sentrum. «Osmose», een danspr we Dansgroep onder leiding van Jacqueline k lovoorstelling van de Mexicaanse danseres Anthenea Bi kunt u zien voor het vriendelijke bedrag van negen gulden. Een verhouding tussen broers kenmerkt zich door twee tegengestelde begrippen: af stoten en aantrekken. Frank en René Groothof, leden van het Werktheater, heb ben over dit thema een schitterend theater stuk gemaakt met de toepasselijke titel «Gebroed». Ruud Gortzak in de Volks krant: «De lachspieren worden flink aan het werk gezet in deze anderhalf uur duren de voorstelling, waarin vooral met vertede ring wordt teruggekeken naar een - kenne lijk - zorgeloze jeugd.» Antonie Mandos volgde in Tilburg zijn opleiding (o.a. M.O. b-handvaardigheid), waarbij het aksent van zijn bezigheden op het plastische/keramische vlak lag. Sinds 1975 houdt hij zich echter hoofdzakelijk bezig met tekenen en schilderen. Aanvan kelijk maakte hij vaak gebruik van een ondergrond met materie, hetgeen zijn kleurgebruik en de manier waarop de verf verwerkt werd sterk bepaalde. In later sta dium werkt hij met geprepareerd papier en gouache/akwarelverf. Hij kiest voor sobere onderwerpen zo als architektuurfragmenten (ramen, deu ren, tegelvloeren etc.) met bijzondere be langstelling voor de struktuur enan. Een struktuur ontstaan door het gebruik, slij tage. weersinvloeden etc., kortom: proces sen die de dingen een eigen identiteit ge ven. Antonie vertoeft dan ook regelmatig op vuilstortplaatsen, weliswaar zonder daar direkt motieven aan te ontlenen, maar de dingen die hij daar aantreft, onttrokken aan hun normale omgeving en in niet voor de hand liggende kombinaties, geven toch richting aan zijn werk. Antonie zegt zelf over het kunstwerk van de week «Gemarkeerde tafel»: «Dit werk is er één uit een serie van vijf over hetzelfde onderwerp. Voor de meeste mensen is een tafel op de eerste plaats een funktioneel stabiel ding. Voor mij was het vooral iets om te bekijken. Een in wezen statisch onderwerp is weergegeven in wan- kele toestand en op perspektivisch verre van volmaakte wijze, zoals kinderen al te- kend ruimtelijke objekten in het platte vlak wringen. Ik heb gezocht naar span ning tussen vlak en ruimte naar richtingen die elkaar opvangen waardoor een dyna misch evenwicht ontstaat. De helder witte markering steekt fel af tegen een grauwe ondergrond, alsof zeer recent iets is toe gevoegd aan een ding vol sporen uit het verleden.» Kunstwerk van van de Tilburgse veert een lezer/lezeres waart uit de Kunstuitleen zijn/haar keur geniet. Filmhuis Tilburg vertoont in de filmzaal van de Stadsschouwburg van donderdag 3 tot en met woensdag 9 februari iedere avond (behalve zondag) om 20.30 uur de film «Messidor» in een regie en scenario van de Zwitserse regisseur Alain Tanner. De film werd gemaakt in 1979, in kleur en duurt 121 minuten. jH Hoewel het onderwerp in de vorm waarin ti regisseur Marcel Camus zijn film gegoten een paar klei heeft in de zeventiger jaren vobr weinig onderhoud l mensen nog echt invoelbaar zal zijn kan hij Om zichzelf als een klassieke film worden beschouwd <jje het s'— waar steeds weer wordt gevraagd: het onbe- den nu do<ji kende wat toch wordt herkend, de Brazi- stempeld - liaanse levendige muziek versterkt dit 'r nostalgiese gevoel in hoge mate en drukt op de film het melancholiese stempel van het herkenbare maar onbereikbare. Traditiegetrouw organiseert het Til- burgse Theaterburo René Frijters op carnavalsvrijdag (11 februari) een showavond in de Stadsschouwburg. Tot 23.00 u. treedt een scala van ar tiesten op in de grote zaal. Daarna ver plaatst het feestgebeuren zich naar de pauze-foyer, waar de carnavalspret tot in de kleine uurtjes voortduurt. Ook ditmaal heeft René Frijters weer een aantal bekende Nederlandse artiesten naar Tilburg weten te «lok ken». Naast André Hazes, die met zijn serie hits de zaal ongetwijfeld zal laten zwijmelen, is ook Barry Hughes van de partij. De populaire trainer van Spar ta, die volgend seizoen FC Utrecht on der zijn hoede krijgt, wil in zijn spaar zame vrije uurtjes graag zijn hart «uit storten» in een onvervalst ludiek stuk je variété. Zijn «Kamerbreed tapijt» heeft inmiddels al eenzelfde bekend heid verworven als zijn wekelijkse grappen en grollen rond het voetbal- terrein. Frankie Boy, die onlangs de hitpa rade besteeg met «Oh Palomita», zal Tilburg eveneens aandoen, evenals bandparodist Rini van de Lee, die vo rig jaar een grandioze hit scoorde met «Varkens, geiten, boerenkool» en nu opnieuw in de belangstelling staat met «We doen het allemaal...». Het zang- duo Marc Dave is eveneens van de partij. Vader Z en «Ja. ja, carnaval») geïntroduce Belgische orkest naast zijn verzorg dingsgroep, pertoire heef Bij het uitbreken van de Amerikaanse burgerloorlog is Johnny (Buster Keaton) machinist van lokomotief The General (de Generaal). Hij wil zich aanmelden als daat. maar niemand wil hem hebben. denken dat hij als machinist veel meer van nut is. Maar het vriendinnetje van Johnny, Annabelle, denkt dat hij te bang is om te vechten en maakt het uit. Dan worden Annabelle en de lokomotief gestolen door de vijand. Dit is Johnny’s laatste kans om te bewijzen dat hij geen laf aard is. Het verhaal van «De Lokomotief» is echt gebeurd. In 1862, toen was de Amerikaanse legerkamp aankwamen slaagde de beman- Hoe films in elkaar zitten dat kom ning erin om met een geleende lokomotief best te Weten door er zelf een te hun eigen.trein terug te krijgen. Woensdag 9 en 23 februari kan je Buster Keaton was een van Amerika’s middag lang uitproberen in Kino. grootste komieken. Hij is net zo’n 1 mannetje als Charlie Chaplin, alleen 'ter nooit de klos. Als er bijvoorb—,J - kanon op hem wordt niet getroffen omdat zijn trein net een bocht maakt. Als hij met een sabel staat te zwaai en vliegt het ding uit elkaar. Buster houdt Lilian Timmers, 30 jaar, heeft een zeer druk leven. Ze staat nu al tien jaar voor de klas, waarvan de laatste vijf als hoofd van kleuterschool D'n Hazennest in Tilt Noord. Hoofd zijn van een zgn. «3-kla ge» kleuterschool betekent dat de admini stratie, het deelnemen en leiden van (ouder)bijeenkomsten, aktiviteiten zijn die uitgeoefend dienen te worden na school tijd. «Het is een fantastisch maar zwaar onderschat vak», aldus Lilian. «Je bent de hele dag met de kinderen bezig, want spe ciale leerkrachten voor gymnastiek en mu ziek zijn er niet. Het geeft enorm veel vol- we doening om met kinderen van die leeftijd Ha' "’J te werken, ze zijn spontaan en enthou- f„r,aa" siast. Mijn instelling is dat ik kinderen niet op een kinderachtige manier wil bena deren, geen verkleinwoordjes gebruiken en al die flauwekul. Gewoon eerlijk met ze omgaan en er van uitgaan dat ze meer aan kunnen dat je geneigd bent te denken. Wanneer de sfeer op school niet ’je’ dat is geweest, dan probeer ik daar over te pra ten en het is wel’ eens voorgekomen dat zo’n 5-jarige kleuter tegen me zei 'Ja, maar Lilian, je had zelf ook geen goede zin. Misschien ben je wel te laat naar bed gegaan’. Dat is een heel eerlijke en rake soort en gewicht zich gedoemd weet, zijn verbondenheid met de aarde dag in dag uit op navrante wijze te beseffen. Het visuele gebeuren krijgt in vergelijking met het vorige programma meer aandacht. Er wordt uitdrukkelijk met decor gewerkt en het theaterreglement wordt nader uitge diept, ook al blijft de fraaie muziek het hoofdaccent krijgen. Aan dit programma werken mee: Her man Brand (zang, performance, teksten); Frank Gerritsen (gitaar, muziek, zang); Jan nog: de Waard (piano, synthesizer, zang, muziek, m de decor), Pietjan Dusee (slagwerk); Theo Jan- eer echter gaat het over zijn vie- sen (bas, zang); Bert van Beek (geluid); :ten. De mens als vlees, als mas- Joop van Buul (licht) en Jan Bosten (eindre- eelheid matgrie, waarmee hij in gie).. achspieren aan de gang te showballet-groep Fiësta levendig decor het geheel vrolijken. Als speciale gas- •iv isaad van Elf van De rs aanwezig, sht Carnaval 1983 start in Tilburg met een ge heel nieuw evenement dat plaats gaat vin den in alle zalen van de Stadsschouwburg. Een speciale commissie heeft de organisa tie op zich genomen van het Kruikenkon sert op donderdag 10 februari om 20.11 uur in de schouwburgzaal, waaraan mee gewerkt wordt door Het Brabants Orkest en Paul van Vliet. Frijters heeft ook oog voor de krijger tie artiesten. De Deurzakkers, Girls de Tilburgse platenbaas Clemens nog van Bracht, hebben met de «sound- ten track» van André van Duins film «De Boezemvriend», «Waar is de steek van de keizer?», recht in de roos gescho- groot ten. uur. «Het Chemisch Huwelijk» wordt ge speeld door Huib Rooijmans, Adriaan Ol- ree. Kees Hulst, Pierre Bokma en Joost Prinsen. De regie is van Gerardjan Rijnders en Paul Gallis ontwierp decors en kos tuums. «3 in de pan» is de titel van een kluchtig blijspel, geschreven door André Roussin en ge speeld door Joke Bruijs, Piet Bambergen, René van Vooren en Ami Breeveld. De regie is in handen van Alexander Dore en het decor werd vervaardigd door Chiei de Mey. Piet en Joke hebben in een nationale televisie-quiz de hoofdprijs gewonnen, eeh luxe bootreis naar zonovergoten eilanden. Helaas lijdt deze ideale vakantie-cruise zowel letterlijk als figuurlijk schipbreuk. De wonderlijke avonturen beginnen, nadat Piet, Joke en René ge zamenlijk zijn aangespoeld op een onbekend tropisch eiland en zij een inboorling ontmoe ten. Donderdag 3 en vrijdag 4 februari om 20.15 uur in de schouwburg-zaal. Filmhuis Tilburg vertoont op vrijdag 4 en zaterdag 5 februari om 22.30 uur in de Filmzaal van de Stadsschouwburg de film «Orfeu Negro» van de Frans-Braziliaanse regisseur Marcel Camus. De film werd ge maakt in 1958, in kleur en duurt 110 mi nuten. Dat laat naar bed gaan kan goed kloppen, want naast haar full-time baan studeert Li lian vier avonden in de week aan de Akade- mie voor Beeldende Kunsten St.-Joost in Breda. «Ik heb altijd naast mijn werk gestu deerd, dat is geen opoffering, maar puur een gevoel dat ik dat voor mijn persoonlijk ont wikkeling nodig vind. Na vijf jaar lessen ge volgd te hebben in atelier 't Duvelhok wilde ik graag verder en tot mijn verbazing werd ik aangenomen in Breda. Die kombinatie. wer ken en studeren, gaat erg goed. Uit ervaring heb ik geleerd dat je de dingen moet doen die belangrijk zijn, maar dat je ook moet kunnen delegeren en daar moet je niet neu rotisch in zijn. Het gevoel onmisbaar te zijn, is gelukkig verdwenen. De dingen die ik leer op de akademie gebmik ik in mijn klas, waardoor je iets meer kunt doen dan kinde ren leren stempelen met een aardappel of lu ciferdoosjes. Ik laat ze werken met houts kool, takken, zand en potten verf. Ze leren zo zelf ervaren wat de mogelijkheden zijn van al die materialen. En wat er dan, heel toevallig ontstaat, is vaak fantastisch. Ik hoop in de toekomst op een duo-baan in het onderwijs om de rest van mijn tijd te kunnen besteden aan «de kunst». roman toont de krachten van aan- en afstoting tussen vier mensen, men en twee vrouwen en vergelijkt sn chemisch proces. Komrij maakt innen van en verdubbelde daar- antal potentiële verbindingen. verhaalde ons reeds van Orpheus en Eurydi- «Messidor» vertelt het verhaal van twee ce. In een modernere versie speelt deze ge- jonge vrouwen die elkaar bij toeval ontmoe- schiedenis zich nu, in de film Orfeu Negro, ten. Ze gaan samen op weg en trekken door af in de jaren vijftig in Brazilië. Het is het Zwitserland zonder enig bepaald doel en verhaal van een liefdespassie tot in de dood, zonder hun familie te vertellen wat ze van Orfeu Negro ontving een record aantal film- P>an zijn. Ze verdwijnen dus min of meer, prijzen overal ter wereld. En als uitdaging aan zichzelf besluiten ze hun doelloze reis voort te zetten nadat ze al hun geld opgemaakt hebben. Ze krijgen bij toeval een wapen in handen en ze begaan -ar kleine misdaden om in hun levens- 1 te voorzien. Het wapen is ook om zichzelf te verdedigen tegen de mensen die het slecht met hen voor hebben. Ze wor den nu door de overheid als terroristen be stempeld - of als potentiële terroristen - in een T.V.-spel gebaseerd op wederzijdse aan klacht. Aan het eind van de film doden een man die niets met hun vlucht te make had. Helemaal optimaal zal de videozolder nooit worden, maar wat er met beperkte middelen inmiddels tot stand is gekomen, is bezoek dubbel en dwars waard. Een scheidingswandje tussen «bar» en zolder verleent de zolder een intiem en beschut ka rakter wat het kijken naar niet altijd even gemakkelijke tapes alleen maar ten goede kan komen. Hinderlijke lichtreflexties wor den bovendien tot een minimum geredu ceerd, mede dank zij de donker gemaakte wand achter de monitor. Alles wat vroeger open grijpklaar lag is in zelfontwor «Het was een hele opgave om André Hazes te contracteren. Alle van André dit jaar zijn al volgeboekt. Ik ben blij dat ik hem als mijn carnavalsshow kan laten optreden», toont de Limburgse né Frijters zijn tevredenheid. Lilians keuze «Gemarkeerde tafel» van Antonie Mandos, beantwoordt aan de vage contouren waaraan volgens haar opvattingen u een kunstwerk moet voldoen: gemengde Iburg techniek, abstrakt, uitgebalanceerde harmo- lassi- nie in Hj*1’ v|ak en kleur. In «Gemarkeerde tafel» werken de vlakken, kleuren en struk- turen op elkaar in zonder met elkaar «te vechten» en dat is de harmonie die Lilian zoekt. Lilian was toen ze haar keuze maakte er niet van op de hoogte dat het een werk van Antonie Mandos betrof. Vijf jaar heeft ze van hem les gehad in 't Duvelhok zonder zijn eigen werk ooit te hebben gezien. Hoe wel er vaak genoeg op aangedrongen werd, uij er niet toe te bewegen werk van zich- aan zijn leerlingen te tonen. Wat dat be treft wilde hij het liefst zijn kunstenaars- en leraarschap gescheiden houden. het handvat in zijn hand en de rest treft een vijandelijke scherpschutter. Het zijn altijd de anderen die er van langs krijgen. Buster Keaton heeft bijna heel zijn leven toneel en film gespeeld. Toen hij klein was trad hij met zijn ouders op. Samen hadden ze een komisch acrobaten- y- The General is te zien, vrijdag 4 februari in Atelier't Wandelbos, zaterdag 5 februari al]°, in Kino Heuvelpoort en maandag 7 februari v„r„, 3 in Atelier ‘t Heks. De voorstellingen in de een j in Ki” Alles wat vroeger open en bloot en grijpklaar lag is in zelfontworpen en uitge voerde opbergkasten verdwenen. Opge ruimd staat netjes. Een ingenieus kastje her Osmose I bergt ook de koptelefoons, die het mogelijk maken om zonder geluidsoverlast te veroor-De Nieuwe Dansgroep bestaat uit een zaken ook tijdens de theatervoorstellingen aantal jonge choreografen. De groepssa- naar de video te kijken. Ook wanneer u ge- menstelling is steeds wisselend. «Osmose» noeg heeft van de storende achtergrondge- wordl uitgevoerd door de dansers Jacqueli- luiden van het altijd bezige Kultureel Sen- ne Knoops, Trude Cone, José Way en Mat- I trum kunt u aan de dienstdoende suppoost «h'js wi>s- musicus Matthieu Keijzer en I vragen de koptelefoons tevoorschijn te tove- de zangeres Corinne Rijks. De kompositie I ren van de muziekband is van Particio Wang. Nu nog een regelmatig komend publiek, «Osmose», een uur durende choreografie I want met de trek is het maar droef gesteld. vai> Jacqueline Knoops is opgebouwd uit I Koot Bie en Festival of Fools-tapes trek- dr'e delen, die bestaan uit soli, een duet en I ken gelukkig wel een behoorlijk publiek, een kwartet. Elk onderdeel is op zijn manier I maar de wat «moeilijke» tapes blijven naar gebaseerd op de wisselwerking van twee te- I onze smaak toch te weinig bekeken. Video gengestelde bewegingsthema’s. De ene keer is niet puur amusement, dat bewijst de <ioordringen tegenstellingen elkaar en gaan I Haagse videogroep Meatbail met produk- ln elkaar op, de andere keer volgt er een he- ties over de wijken, stadsvernieuwing, werk- v*ge konfrontatie. De muziek werd speciaal J sheid, WAO-problematiek, vormings- voor dd programma gekomponeerd. Jac- k en «derde» wereld, kunst en vormge- queline Knoops studeerde moderne dans g en algemeen maatschappelijke onder- aan de Theaterschool in Amsterdam (studio srpen. Meatball timmert al 10 jaar aan de Pauline de Groot). Ze was als danseres en :g in het nog onontgonnen videoland. In choreografe werkzaam binnen Dansgroep videofilms van Meatball zit een subtiel Pauline de Groot en oriënteerde zich daar- verweven politieke boodschap. «Tuig» was J>a °P de Humphry/Limon-stijl. Jacqueline i film over criminaliteit en klasse-justitie, Knoops over «Osmose»; «Bij de realisering «Van oerwoud tot houten vloer» ging het van het programma ben ik uitgegaan van over de zgn. «foetoe-boys», ontwikkelde een Constant doorgaand proces van beïn- Surinaamse «loopjongens» die aan de kant vloeding; doorgetrokken naar de muziek (li- van de rijke buitenlander blijven staan en ve muziek en bandopnamen samen) en het niet aan de zijde van het eigen volk, in «Een dekor (dat een veranderd speelvlak vormt), plaats onder de zon» wordt een portret «<•- schetst van e ondewijzersgezir kort na de mili 1979. In «Ik werkloosheid en in de documenta gers en inwoners» in de Meatba mensen c uit oude thing» produc Zelden waren de Nederlandse recensen ten zo unaniem enthousiast over een to- neelproduktie, dan na afloop van de pre mière van «Het Chemisch Huwelijk» door Zuidelijk Toneel Globe. «Een moei lijk stuk, maar schitterend op de planken gebracht». Zo zou je de recensies samen kunnen vatten. Globe speelt deze voor stelling nog één keer in Tilburg op zater dag 5 februari. Gerrit Komrij schreef «Het Chemisch Huwelijk», gebaseerd op Goethes roman «Die Wahlverwandschaf- Abraham («In het Zuiden» a, ik voel het al, het is weer hoeft nauwelijks te worden :eerd, evenmin trouwens het t De Sonny Boys, dat rgende taak als begelei- ook zelf een uitgebreid re- rft opgebouwd. choreograf »uvuE> Pauline de j» was na °P de 1 ustitie, Knoops ov van b“* p- o o een konstant doorgaand proces van beïn- scala van expressieve mogel vloeding; doorgetrokken naar de muziek (li- maakt haar optreden zo boeie ve muziek en bandopnamen samen) en het Anthenea Baker is een bij j dekór (dat een veranderd speelvlak vormt). werkende danseres. Het zijn uitsluitend een de zon» wordt een portret ge- emoties die zij op het publiek wil overbren- een vo.._. ov een Surinaams-Hindoestaans De energie staat voor het gevoel dat'ik wil gen. Emoties opgeroepen door muziek, een sten om een aanval te doen op de ezin in Paramaribo, vóór en doorgeven.» gedicht, een thema. In «Antigona» is het de schappij, waarin opvoeders zich ber militaire coup in'Suriname in A vrouwenstrijd die haar bewegingen stuurt op kunst en kul;- - - ben even weg» gaat het om Allllgona en van een diepe betekenis voorziet. «Anti- de problemen I en sociaal isolement. Net als Voor de oudere Kultureel Sentrum-gan- gona» representeert alle vrouwen op de we- een maatschaf entaire «Scheveningen, indrin- gers is Anthenea Baker geen onbekende. In reld en geeft uitdrukking aan de repressie, Goethes uitspr ners» worden de meeste rollen 1978 schreef Jan Naaykens naar aanleiding de opstand hier .va.ball-produkties gespeeld door de van een optreden over haar: «Anthenea Ba- meestrij over wie het gaat. Vaak Hagenezen ker laat zien dat de uitdrukkingskracht van wereld, e volkswijken. Met «Romeo is brea- het menselijk lichaam bijna onbeperkt is. bruik vi jceerde Meatbail de eerste van Zij althans beschikt over een onuitputtelijk gedichte kt. Hij I in een «opvoedingsi te leugen verbreidt t De Tilburgse postbesteller Peter van >n weet met ziin tonnraot-act onee- optredens iale gast in esario Re-

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Weekblad De Tilburgse Koerier | 1983 | | pagina 15