25 JAAR THEATER
5
L
Een kijkje achter de schermen van het Kultureel Sentrum
51
Jubileumuitgave - 7
Woensdag 3 maart 1982
isdag 3 maart 1982
:g Tilburg de
volwaardige
uwde
>r het l
Dhr. de Brabander,
direkteur
Stadsschouwburg
i de aktivi
»an kultui
die
theatt
in de
HET
Het F
broek
hte nijp
sn van de
istuitleen
lankkast
jaar
11623-13645
andagvan 1-6 uur
dag van 9-5 uur
voor
blauwwit.
regie van Karl Guttmann en met
onder andere in de rollen Guus
Hermus, Andrea Domburg, Guus
Verstraete, Jules Hamel, Max Ha
mel en vele anderen, vanaf toen
stroomde het publiek toe. Die
hausse duurde zo ongeveer twee
jaar, daarna werd de opkomst wat
minder, de nieuwigheid was er
vanaf.
Een theater in Tilburg 25 jaar gelede
was zoiets als de akkommodatie van
een beginnend amateurtoneelkhipje
anno 1982. Een akkommodatie die
gekenmerkt wordt door provisorische
inrichting, slechte belichting, gebrek
kige decormogelijkheden, harde,
ongemakkelijke zitplaatsen, onvol
doende verwarming etc.
Al deze punten waren van toepassing
op het toenmalige theater; het Metro-
pole-theater dat menige Tilburger
zich nog wel voor de geest kan halen.
De benaming theater betekent zeker
naar de huidige maatstaven een over
waardering van die gebrekkige lokali
teit.
We praten over 25 jaar theater met de
huidige directeur van de Stadschouw-
burg Dhr. De Brabander.
zo’n 20 tot 25 jaar geleden,
jngen mensen een stuk. Men
ie ernaar toe, kleedde zich er meer
- 'Ide gezien worden en vaak 1-
,.iden regelmatig ga- kwam het toch
n plaats; een rok- Na de «aktie T<
iet iets wat opzien bezoekersaantal
ondtoilet evenmin. maar een ,--u -
was gebor
Het Kultureel Sentrum heeft in augustus z’n 10e jaargang er op zitten. Tien jaren waarin het Kultureel Sentrum
is uitgegroeid tot een plek waar eksposities, film, theater en de kunstuitleen een eigen, zij het bescheiden,
onderkomen hebben. Op 25 augustus 1972 opende oud-burgemeester Becht het Kultureel Sentrum De Ko-
ningswei dat gelijk goed van start ging met een ekspositie van het toendertijd veelbesproken Deskundologisch
Laboratorium. Veelbesproken is na die datum het Kultureel Sentrum altijd geweest.
Was het niet om de aktiviteiten - waar deze krant u ook al bijna tien jaar van op de hoogte houdt - dan was het wel
door de steeds weer opduikende huisvestingsproblematiek. In januari 1980 besliste het College van Burgemeester
en Wethouders dat de Lancierskazeme aan de St. Josephstraat als nieuw onderkomen voor het Kultureel
Sentrum zou funktioneren. Alleen omtrent financiering hield het College nog een slag om de arm. Kortgeleden
viel definitief het doek. Geen geld, geen nieuwe huisvesting, formatieplaatsbeheersing en bezuinigen waar maar
te bezuinigen valt. En alweer lijkt het erop dat de post Kuituur in Tilburg het loodje gaat leggen. Zijn we dan echt
definitief op weg naar een geestelijke woestijn Tijd om bij de pakken neer te zitten is er niet meer voor het
Kultureel Sentrum. Er is nog steeds voldoende publiek dat grag en vaak gratis toegankelijke voorstellingen
bijwoont. Er zijn genoeg kunstenaars die willen eksposeren en de Kunstuitleen mag zich meer in de publieke
belangstelling verheugen dan ooit tevoren. Daarom gaan de pogingen van het Kultureel Sentrum om ondanks
beperkingen en voortschrijdende bezuinigingen, een konsistent kunstbeleid te voeren gewoon doorIn dit artikel
wordt daarom niet stilgestaan bij de talloze voetangels, maar het wil de lezer juist informeren over de wijze
waarop de aktiviteiten tot stand komen. In de hoop dat begrip leidt tot een genuanceerd standpunt inzake de
plaats van kuituur in het Tilburgs stedelijk leefmilieu.
,^..,ak trices en regisseur te zijn:
Tilburgse diva, een Goirkese
-j1, een Heikese Bredere, mis
schien zelfs een kruikenzeikende
Sophocles of een wolsteedse Se
neca. Ach, wie weet wat er allemaal
omging in de gedachten van het
toenmalige schouwburgpubliek?
En toen: aktie «Tomaat
chande, ontheil2--- 1
sme ten tL,,-
kunst aan het volk: tegengestelde
meningen en oordelen, begrip, on
begrip, woede, haat, vermaak.
zat erin en kwam voor het voetliv,,,.
De wrevel van grote delen van het
publiek was al langer voelbaar v<
insiders, de uitbarsting was min
voorspelbaar, maar net als
met dat soort fenomenen
n het toch als een verrassing,
e «aktie Tomaat» daalde het
ïkersaantal in de schouwburg
een zich vernieuwend toneel
wen en ook in Tilburg kon
derland» in september-oktober van het vorig jaar. Het
zal duidelijk zijn dat vooral deze laatste soort van
tentoonstellingen hoger scoorde als het om de publieke
belangstelling gaat. Vooral de performances en instal
laties die het afgelopen jaar regelmatig in het Kulturrel
Sentrum waren te zien, benadrukten de zgn. laborato-
riumfunktie van het Kultureel Sentrum op het gebied
van de beeldende kunst. Voor de meer vernieuwende
kunstuitingen is het behoud van een plek in de stad
Tilburg, waar de mogelijkheid bestaat deze te tonen,
evident. Immers in tijden van recessie is het vaak deze
kunst die men overbodig acht.
THEATERAKTIVITEITEN
In 1980 heeft het Kultureel Sentrum een eerste aanzet
gegeven tot een nieuwe benadering van het theater-
beleid van Tilburg. Uitgaande van de historische ont
wikkeling zijn toen beleidsvoorstellen geformuleerd
Voor een podiumbeleid op langere termijn, waarin
naast het presenteren van de podiumkunsten ook is
ingegaan op het bieden van produktiefaciliteiten, het
meewerken aan een theatercircuit in Brabant en het
begeleiden en informeren Jen behoeve van de po
diumkunsten. Het uitgangspunt voor de theater
programmering is zowel het naar vorm en inhoud aan
geven van vernieuwingen binnen het theater. Het aan
bod van dit zgn. «ontwikkelingstheater» is over het
algemeen zeer groot; de laatste jaren zijn met name de
mime- en bewegingsgroepen talrijk geworden en is het
opvallend dat bij het zoeken naar nieuwe vormen
geëksperimenteerd wordt met de verworvenheden van
andere vormen van kunst, zoals de beeldende kunst en
de audio-visuele media. Maar nieuwe initiatieven van
jonge en enthousiaste theatermakers ondervinden
steeds meer problemen door het niet geven van subsi
dies en bezuinigingen waardoor ook programmeren
moeilijker wordt.
Het in huis halen van buitenlandse groepen, in het
verleden mogelijk gemaakt door o.a. het jaarlijkse fes
tival of fools, kan nu alleen nog maar door kulturele
akkoorden die tussen Nederland en andere landen be
staan, mits reis- en verblijfkosten gegarandeerd zijn.
Naast deze puur zakelijke overwegingen spelen de
praktische een niet te verwaarlozen rol. De beper
kingen van de theaterzaal in het Kultureel Sentrum zijn
iedere bezoeker wel bekend. Grote dansprodukties en
interessante muziekformaties waarin slagwerk en bla-
zerssektie een belangrijke rol vervullen, vallen so
wieso al af vanwege de benodigde ruimte en het ver
oorzaken van geluidshinder. Een ander opvallend en
hinderlijk obstakel is «de pilaar», die menig bezoeker
de kans ontneemt iets van de voorstelling te zien. Mu-
ziekvoorstellingen moeten beperkt blijven tot uit
voeringen met akoestische instrumenten en dan nog
liefst met een kleine bezetting. Ondanks deze niet ge
ringe tegenwerkende krachten biedt het Kultureel
Sentrum elke maand theater- en muziekvoorstellingen
die alleszins de moeite waard zijn en kan het zich als
theater meten met grote broertjes en zusjes gevestigd
in de Randstad.
T FILMHITS
Filmhuis vervult samen mèt de Filmliga een niet
meer weg te denken rol in het Tilburgse alternatieve
filmcircuit. Beleidsmatig is in 1980 een aanzet gegeven
tot een wat algemener audio-visueel media-beleid voor
Tilburg. Samen met de Filmliga is toen een brief ge
schreven naar de gemeente waarin werd gevraagd om
in overleg een aantal voorwaarden te formuleren waar
aan een media-beleid tenminste zou moeten voldoen.
De gemeente vergat helaas te reageren. Jammer, want
Namen
We kunnen natuurlijk niet om de
historie van de Stadsschouwburg
heen zonder wat personen en namen
te noemen. Vele mensen, veel inzet
en veel enthousiasme hebben de -
schouwburg gemaakt tot wat het nu
is. We hebben de naam van oud-
In de tijd dat overal in Nederland de burgemeester Becht al laten vallen,
t.v. ontdekt ging worden, ontdekte een van de grote voorvechters voor
Tilburg de schouwburg. Overal in de nieuwe Stadsschouwburg. Het
Nederland liep het bezoekersaantal ontwerp van de schouwburg is op
van schouwburgen terug; in Tilburg naam komen te staan van de ar-
gebeurde het tegenovergestelde. chitekten Prof. G.A.M. Holt en Ir.
Vanaf de wereldpremière, ter fees- B. Bijvoet die daarmee te kennen
telijke opluistering van de opening hebben gegeven over een vooruit-
van de nieuwe schouwburg, van het ziende blik te beschikken. Het ge- -
stuk «Curtmantle» ofwel «Cort- bouw voldoet immers nog steeds De 1
mantel» van Christopher Fry onder aan huidige eisen. Wim Bary werd dror
Operetteverenigingen
De verenigingen die er floreerden e„„,
bewogen zich vooral op het gebied van een br
van de operette. Blijkbaar hadden het toch vc
deze verenigingen voldoende steun
van het Tilburgse publiek en genoeg
enthousiasme in zich om ondanks
alle handicaps onverdroten hun mu
zikale aspiraties uit te zingen.
De nieuwe Stads
schouwburg
Op 1 maart 1961 kreeg Tilburg de
beschikking nvw «>n vnlwnardioe
schouwbur
beroemen i
derland de
een nieuwe r-
schouwburg, Nijmegen volgde en
kele weken later. Tilburg moest mee
in de vaart der volkeren. De toen
malige burgemeester van Tilburg,
de heer Becht (alias Cees de Sloper)
logenstrafte in dit geval zijn bij
naam, want hij voorzag een kul
turele ontwikkeling in den lande
waar Tilburg niet bij achter mocht
blijven. Becht voelde indertijd zeer
goed aan dat het kulturele leven na
stellen, de akteurs konden voortaan
zonder dikke warme winteijassen
aan repeteren, de toneelmeesters
hoefden niet meer met levensgevaar
waaghalzerige kunsten uit te halen
om de decors en de rekwisieten op
de juiste plaatsen te krijgen, het ge
sjouw van allerlei attributen vanuit
de vrachtwagen, via paard en wagen
naar de smalle ingang van het to
neel; dit alles was verleden tijd; het
-ik, de techniek en het komfort
n ook het Til
burgse schouwburgleven en het pu
bliek wilde gretig en in groten getale
getuige zijn van deze stedelijke
nouveauté.
T.V.
EEN KIJKJE ACHTER DE SCHERMEN
Het uitvoeren van een beleid dat gericht is op een zo
effektief mogelijke vorm van kultuurspreiding is ken
merkend voor het Kultureel Sentrum. Beleid betekent
niet alleen het ontwikkelen van een visie voor de toe
komst, maar ook het maken van keuzes binnen het
gehele kulturele veld. Vooral aktuele kunstuitingen
krijgen volgens de beleidsuitgangspunten van het
Kultureel Sentrum ruime aandacht.
Medebepalend voor het aktiviteitenpakket is de aan
wezigheid van andere kulturele instellingen waarvan
de aktiviteiten raakvlakken met die van het Kultureel
Sentrum hebben. Zo werken de theateraktivitelten van
Schouwburg en Kultureel Sentrum aanvullend op el
kaar; geeft de aanwezigheid van een Filmliga in Tilburg
een duidelijk kader aan de aktiviteiten van het Film
huis, terwijl bv. de tentoonstellingen in het Nederlands
Textielmuseum het onnodig maken dat het Kultureel
Sentrum een grote plaats aan textiele werkvormen in
het ekspositie-programma toekent. De verschillende
funkties van het Kultureel Sentrum worden voor zover
ruimtelijke en financiële beperkingen dit toelaten zo
veel mogelijk vervuld. In de praktijk betekent dit een
noodgedwongen konsolidatie van het beleid t.a.v.
theater- en tentoonstellingsdktiviteiten, maar voor het
Filmhuis werd naar mogelijkheden gezocht die een
toekomstige uitbouw mogelijk maken. Zo zal het vaste
filmklanten zijn opgevallen dat vanaf februari de Stu-
dio-zaal van de Stadsschouwburg film programmeert.
Bij de Kunstuitleen gaf een wijziging van het systeem
en een daarmee samenhangende automatisering van de
administratie nieuwe impulsen aan deze vorm van
kunstspreiding in de regio Tilburg.
DE KUNSTUITLEEN
Sinds de oprichting van het Kultureel Sentrum heeft de
Kunstuitleen gewerkt met een abonnementen-sys-
teem, waarbij 3/4 van het abonnementsgeld als spaar
tegoed werd gereserveerd. Toen na het invoeren van
een abonnement zonder kooptegoed (dus zonder de
verplichting te sparen) bleek dat daarvoor meer be
langstelling bestond, is de Kunstuitleen begonnen met
een fleksibele vorm van kunst uitlenen, hetgeen resul
teerde in het in gebruik nemen van dit nieuwe systeem
per 1 september 1980. De belangrijkste kenmerken van
dit nieuwe systeem zijn dat de huur die betaald wordt in
relatie staat tot de totale waarde van de geleende
aangesteld als direkteur en er werd
een stichting in het leven geroepen
die de schouwburg moest gaan ex
ploiteren, dit was de zgn. Stichting
Exploitatie Tilburgse Schouwburg.
In het bestuur daarvan hadden zit
ting: Wim Bary, toenmalig
schouwburgdirekteur; de heer N.H. --
Pontzen, vice-voorzitter; H.F. van geleden ook verniet
Dullemen, voorzitter; Mr. J.F.M. gens de heer de Bn
Molkenboer, sekretaris; J.C. Bag
german, penningmeester; J.W.M.
Strik, adj. sekretaris. Leden van
algemeen bestuur waren toer
F. van Bakel, Drs. M. Jaspers,
P.J.M. Meuwese, Mr. Dr. B.J.M.
van Spaendonck Sr., Dr. J. Starink
en Mr. Th. Taminau.
De huidige direkteur is de heer de
Brabander die in veel zaken des
kundig wordt bijgestaan door de
heer Maas. Maar natuurlijk is het
ook zo dat als je de prestaties van
de Stadsschouwburg roemt je eigen
lijk het hele personeel zou moeten
vernoemen. Laat dat bij deze ge
beurd zijn!
Het gebouw
heer de Brabander is sterk door-
rngen van het feit dat een gebouw
de oorlog in een stroomversnelling
terecht zou komen en binnen het
bereik gebracht diende te worden
van een breed publiek. We danken
het toch vooral aan zijn plannen dat
Tilburg een schouwburg rijk is die
Dat Becht ook allerlei andere ont
wikkelingen voorzag die Tilburg tot
een metropool zouden moeten ma
ken, zullen velen zich nog kunnen
herinneren. Dat hierdoor veel eigens gemak, de techniek en
en karakteristieks van Tilburg verlo- dienden van nu af aan
ren is gegaan zullen niet alleen de burgse schouwburglevt
kultuurhistorici onderschrijven. u,:“u
ng over een volwaardige Toch moeten we
ve naoorlogse
xr::-1-x. moderne tijd
In 1961 hoefden de voorstellingen
niet meer onderbroken te worden
voor passerende treinen zoals dat ir
het Metropoletheater hinderlijk ge
bruikelijk was en Hein Jordans, de
dirigent van het Brabants Orkest
kon vrijelijk doordirigeren, het pu
bliek moest het gekuch en ge
schraap der kelen tot de pauze uit-
kunstwerken (nl. een 1/2 per maand) en dat men
niets betaald als men niets leent. Wel mag men het
aantal te lenen werken zelf bepalen. Het in gebruik
nemen van dit nieuwe systeem en de publiciteit daar
omheen zorgde voor een flinke toestroom van nieuwe
deelnemers en inmiddels is het aantal deelnemers uit
gegroeid tot ruim 1300. Verder bewerkstelligde het
aankopen van kunstwerken naast het inhuren dat een
evenwichtiger samenstelling van de kollektie werd be
reikt. Door aan te kopen worden bovendien de meer
bekende kunstenaars bereid gevonden werk in te zen
den, zodat de kollektie steeds meer een afspiegeling
geeft van wat op dit moment aan goede beeldende
kunst in ons land wordt geproduceerd. De totstandko
ming van een Gemeentelijke Verordening voor de
Kunstuitleen had bovendien tot gevolg dat kun
stenaars en deelnemers nader betrokken werden bij het
kunstuitleen-gebeuren o.a. doordat voordrachten
werden gedaan voor de selektie-kommissie die de in
zendingen beoordeelt op artistieke kwaliteit en rede
lijkheid van de verkoopprijs. Het is bepaald ver
heugend te noemen dat steeds meer jonge mensen de
Kunstuitleen ontdekken en gebruik gaan maken J-
voordelige faciliteiten. Onlangs heeft de Kunsti
door een extra-subsidie van CRM een diaklai
aangeschaft die, evenals het Kunstcahier dat vorig js
verscheen, wordt bestemd voor edukatie
doeleinden. De verwachting is dat hierdoor meer men
sen geïnformeerd raker, van de mogelijkheden van de
Kunstuitleen, waardoor interesse gewekt kan worden
voor beeldende kunst in het algemeen.
TENTOONSTELLINGEN
Al jaren wordt t.a.v. de te programmeren tentoon
stellingen konsekwent een beleid gevoerd dat erop ge
richt is moderne beeldende kunst onder de aandacht
van een zo groot mogelijk publiek te brengen. Hoewel
ook tentoonstellingen van meer moeilijke toegan
kelijke hedendaagse kunstuitingen niet werden ge
schuwd - te denken valt aan «Tektonik», een beeldend
multi-media projekt of zéér recent de bouw van The
Arbliquelia door Reindeer Werk en de ekspositie «De
Jonge Negers» - werden toch ook regelmatig eksposi
ties georganiseerd die aansloten bij de interessesfeer
van bredere publieksgroepen. Denk bv. aan de ten
toonstelling over geuren Te Geur en Te Keur»vorig
jaar april en de grote tentoonstelling «Design in Ne-
nu ontbreekt in 1982 een gemeentelijk audio-visueel I
media-beleid waarin film een gelijkwaardige positie
zou kunnen krijgen naast de andere kunsten. Het be- j
leid van het Filmhuis laat zich kort en krachtig samen- I
vatten. Van meet af aan ging het om het presenteren I
van vernieuwde ontwikkelingen binnen de cinemato- I
grafie. Door het beperkte aantal draaidagen is daarbij I
gekozen voor een themagerichte benadering, zodat I
een samenhang zowel naar vorm als historische ont- I
wikkeling tussen de programma’s zichtbaar gemaakt
kan worden. De al lang gekoesterde wens om vijf dagen
in de week te draaien - uiteraard gebaseerd op de grote
belangstelling van het publiek - gaat nu met het funk
tioneren van Studiozaal als filmzaal langzaam in ver
vulling.
HET KINDERFILMTEHUIS
In het kader van het jaar van het kind werd in 1980 een
landelijke werkgroep geïnstalleerd die zich heeft be
ziggehouden met het uitzoeken en importeren van
goede kinderfilms. In de tweede helft van 1980 kon het
Kinderfilmtehuis in het Kultureel Sentrum van start
gaan en vanaf het prille begin was het een succes. Eind
vorig jaar nam de belangstelling aanmerkelijk af, maar
door een gerichte publiciteit naar scholen en
buurthuizen en de grotere bekendheid van Maga-
zientje, de kinderbijlage van het Kultureel Magazien,
is hierin verandering gekomen. De voorstellingen, die
twee keer in de maand in het Kultureel Sentrum, ’t
Heks, ’t Wandelbos en De Schuur worden vertoond,
worden voorafgegaan door een korte inleiding en afge
sloten met een nabespreking waarbij hekbezig zijn met
verf en kleurpotlood tot de mogelijkheden behoort.
VIDEO
Ondanks de krappe behuizing heeft het Kultureel Sen
trum eind vorig jaar kans gezien een plekje in te ruimen
voor de video. Dat is het zoldertje geworden waar voor
die tijd de staf nog wel eens vergaderde. Het is voor j
bezoekers van het Kultureel Sentrum nog moeizaam
om de gang naar de video te maken. Het is het proberen
in ieder geval waard, want de video-registraties varië
ren van videokunstprodukties tot allerlei opmerkelijke
registraties van theater- en muziekvoorstellingen, die
alles bij elkaar een aardig aanvullend beeld geven van
dat wat er in binnen- en buitenland aan kunstaktivi-
teiten wordt ontplooid.
dit was in vogelvlucht een kijkje achter de schermen
van het Kultureel Sentrum.
De gemeente eist van Stichting Stadsschouwburg en j
Kultureel Sentrum een enorme bezuinigingsoperatie.
Een onmogeljjke eis die alleen een verdergaande uit
holling en zelfs het bestaan van lege hulzen kan im
pliceren. Wanneer niet snel de dwingende noodzaak j
van de instandhouding en invulling van podia, zalen en I
ekspositieruimten wordt ingezien, dan zijn de gevolgen
- het hoge woord moet er eens uit - rampzalig. Hans
Boswinkel, akteur en voorzitter van de Kunstenbond
FNV zei onlangs in de pers het volgende over ge
meenten en hun verantwoordelijkheid voor het dichtd-
raaien van de subsidiekraan: «Daar speelt zich de
grootste financiële ramp af,... De gemeenten draaien
volledig op voor de afnamekant van de kunsten, dat i
zijn de podia, zalen en ekspositieruimten. Zij financie- i
ren dat uit de algemene middelen en dat betekent dat de
prestatie van de kunstenaar wordt afgewogen tegen I
een lantarenpaal of een sportveld». Ondanks de mon- I
tere woorden aan het begin van het artikel een toe-
komstbeeld waarover we met zekerheid één ding kun-
nen vóórspellen; zorgeloos zal het niet wezen. I
bijgehouden moet worden; net als in kwam om grandeur te ruiken, ster-
een woonhuis zijn er zaken in meer ren te zien, grootheden te horen,
of mindere mate aan slijtage onder- zelf de illusie bewaarheid te willen zond
hevig. De centrale verwarming bijv. zien kultureel de evenknie van ak- ka|e
is nu aan vervanging toe, die heeft teurs, aktrices en regisseur te zijn: voor
er tenslotte al 21 jaar opzitten, voor een Tilt
de toiletgroepen geldt hetzelfde. Zo Vondel,
is de vloerbedekking niet zolang schien i
x>k vernieuwd. Het is vol-
ode heer de Brabander van
groot belang ervoor te zorgen dat de
J.W.M. schouwburg niet verloedert, ach-
sn van het terstallig onderhoud is bij hem uit
jendertijd: den boze. De rekening daarvan
pers, krijgt men toch gepresenteerd en
uiteindelijk valt die dan altijd hoger
uit dan wanneer je de zaak door ge-
regeld onderhoud bijhoudt. Kijk
daarvoor maar naar Groningen of
wat dichter bij huis, naar Breda.
Het publiek
Vroeger,
onderging
leefde
voor aan, wilde gez
zelf zien. Er vonder
la-voorstellingen f
kostuum was niet iets wat opzien
baarde, een avondtoilet evenmin.
Men wilde vermaakt worden, men
men dat gaan merken.
Naast een zich steeds meer ontwik
kelende kommercialisering in het
toneelwezen zoals dat zich uitte
bijv, in amuserende produktie-een-
heden, ontstonden er ook velerlei
vormen van experimenteel theater.
De situatie nu is wat gestabiliseerd
en een veelheid van onderwerpen,
produkties, toneeltypes, gezel
schappen, kultuuruitingen en stro
mingen biedt zich aan en voor dat
alles heeft het publiek belangstel
ling. Zowel voor Urbanus van Anus
als voor het Theater van de Lach is
grote belangstelling, maar ook Her
man van Veen en Freek de Jonge
kunnen rekenen op een grote op
komst.
Programma
De Stadsschouwburg wil volgens de
heer de Brabander zoveel mogelijk
kultuuruitingen aan bod laten ko
men, mits men kan rekenen op een
redelijke publieke belangstelling. En
de schouwburg kan daar nogal wat
kanten mee uit want men heeft
tenslotte de beschikking over meer
dere zalen.
De Studiozaal is een uitstekende
outillage voor de optredens va’n wat
kleinere en soms wat experimen-
telere groepen of produkties. De
grote zaal is voor het «bewezen»
werk, de «erkende» produkties.
Toch is het niet zo dat met dit on
derscheid een noveauverschil aan
gegeven wordt. Mén is er zich
tegenwoordig goed van bewust dat
kwaliteit eh positieve waardering
van het grote publiek niet altijd
hand in hand hoeven te gaan en dat
vernieuwingen in den beginne vaker
op weerstanden stuiten dan op ap
preciatie.
De impulsen van het experimentele,
vernieuwde theater zijn niet meer te
negeren; het zoeken naar nieuwe
vormen en aanpak, naar eigentijds
liteiten geworden dat veel zichzelf
respekterende gezelschappen die
kwaliteiten in hun «repertoire» op
genomen hebben. De oude traditie
waar men in Nederland op geteerd
heeft als het over toneelspelen gaat
is achter de coulissen verdwenen,
afgeschminkt en bijgezet op de re
kwisietenzolder.
Ook leent de Studiozaal zich bij-
mder goed voor literaire en muzi-
'e popgebeurens. Geen ruimte
voor massale toestanden weliswaar,
maar wel een ruimte waar kontakt
met het publiek tot z’n recht kan
komen.
Binnenkort gaat er in die zaal ook
iets gebeuren op filmgebied, maar
daarover zult u te zijner tijd nog ge
noeg te horen krijgen. En zo staat
de schouwburg nooit stil, altijd is
men bezig programma’s rond te
ontheiliging, kultuurbarba- krijgen, lang voordat het publiek
top; rechtvaardigheid, de naar de bewuste produkties komt
i het volk: tegengestelde kijken is er al een hoop geregel aan
oordelen, begrip, on- vooraf gegaan.
haat, vermaak. Alles De heer de Brabander, de huidige di-
ram voor het voetlicht. rekteur, vindt het prettig werk, hij
vindt het Tilburgs publiek een fijn
voor publiek waar hij graag voor werkt,
n of De mensen zgn beleefd en er zijn
‘s ZO zelden tot nooit problemen in de
schouwburg met ontevreden of
weerspannig publiek.
Drie jaar geleden waren er wel wat
problemen maar dat was met olifan
ten van circus Mikkenie die niet het
toneel op te krijgen waren.
Foto: Jan Lampe
üen'
