IIS
E
Op wef/
naar rredt
Lu
T
F
BI
SlJ
‘E
J
aG
9
ber 1981 pagina 36
:N
an
iine
dIus
ddWmtrr
IHrektic en
medewerkers
Er is ons iemand voor gegaan op die
weg: Christus.
Net zoals iemand ongeveer
tweeduizend jaar geleden koos om te
leven en te sterven voor de vrede van
de mensen.
Hij maakte die keuze alleen en zo zult
u ook die keuze alleen moeten maken.
Anderen kunnen daarbij helpen, maar u
kiest tenslotte.
Het is Kerstmis en daarbij behoort dit
soort gedachten. We staan er open
voor als we ze lezen of horen. We
praten erover met huisgenoten,
vrienden en kennissen...
Maar laten we dan nog eens denken
aan die honderdenduizenden mensen op
21 november in Amsterdam. Die
mensen die daar waren om te getuigen
van hun vredeswil. Die kozen om de
vredesweg te begaan, jong en oud,
groot en klein, man en vrouw.
Laten we ook eens denken aan al die
mensen die ook getuigden van hun
vredeswil in Brussel, Parijs, Bonn,
Boekarest, Triest, Barcelona, Rome,
Athene, Stockholm, Kopenhagen,
Londen.
Over de grenzen heen gaat de weg van
de vrede, door de landen heen, omdat
wij mensen vrede willen. En als wij dat
kiezen, als wij dat willen dan zal er
vrede zijn in plaats van oorlog en
geweld, nu en in de toekomst. Wij
mogen niet stil blijven staan op die
weg. Vrede is iets wat telkens
bevestigd moet worden. Zoals ons hart
doortikt, zo zal de vredesgedachte in
ons moeten leven: onvermoeibaar,
onophoudelijk, eindeloos. Zoals
Christus vanaf zijn geboorte tot aan
zijn dood koos als mens van vrede voor
de vrede, onvermoeibaar,
onophoudelijk, eindeloos.
itje
oet
We herdenken zijn geboorte met
Kerstmis. Mogelijk denken we dan ook
aan wat hij wilde, aan hoe hij leefde
voor de vrede. Hij ging die weg en wij
mensen zijn ook op weg. We bewegen
ons van onze geboorte naar onze dood;
een weg, een levensweg. Die gaan we
allemaal en misschien kruist onze weg
de weg naar de vrede. Naar die weg
kunnen we zoeken en als we zoeken
dan zullen we hem zeker vinden. We
kunnen daar voor kiezen want wij
mensen, u en ik, hebben een vrije wil.
irriiseii ii allen
een Aalitj Kerstfeest
Kerstmis 1981: een spannend Kerstmis;
Polen en nog steeds het
Midden-Oosten, het land waar Christus
geboren werd. Spanning, dreiging,
onrust.
Kerstmis 1981; een hoopvol Kerstmis,
mensen, u en u en u, wij, op weg naar
de vrede.
«Misschien kruist
Uw weg,
de weg naar
de vrede»
ger
ijs!
Een vroege winter dit jaar, koude,
donkere dagen. Om bij de kachel weg
te kruipen, het vuur hoog, tijd genoeg
om wat weg te zakken. Denkend aan
Kerstmis toen we klein waren, een
vredig Kerstmis toen. We maakten ons
weinig zorgen, er werd immers voor
ons gezorgd.
Nu, volwassen of bijna volwassen, nu
moeten we zelf zorgen voor een vredig
Kerstmis. Wij zijn nu zelf
verantwoordelijk voor de inhoud van
dat woordje vrede, dat zoveel betekent.
In ons huis, op ons werk, op school, op
de club, in onze straat, in de stad, in
ons land, wij zijn zelf verantwoordelijk
voor de vrede op deze wereld, voor de
vrede om ons heen. We hebben daar
met ons allen voor te zorgen, voor ons
allen, u en ik.
Niemand kan zich daaraan onttrekken.
Al geloof je in Christus of niet, of heb
je het druk of niet, of ben je oud of
jong, niets kan en mag een
belemmering zijn om niet mee te
stappen op de weg naar de vrede.
