3 t s Bartels audio-video I -J:w t «Alle Lieve Heren, nee, wij zijn niet slechter dan de burger» mirabelle HUREN of KOPEN Second Image in Lieve Hemel ©oiiber: bruidsboetiek SPECIAALZAAK VOOR Hi - Fi, KLEUREN - T.V. en VIDEO i SPEELFILMS VOOR UW VIDEO-RECORDER (ALLE SYSTEMEN) bal magazijnverkoopl oosterse tapijten DE TILBURGSE KOERIER Donderdag 28 februari 1980 pagina 7 bruari 1980 pagina 6 k twa- zijn Rinus Boon Abominabel Buiten discri- Misdadigers Woonerf >Wcoj Vier letters zaterdag 1 maart a.s. Kom kijken. HEUVEL 3, TILBURG Keuze uit vechtfilms westernfilms Deze kunt U voor enkele dagen ames- i grijs, en Besterdring 87-80 Tilburg 013-431489 Dan kunnen wij u overtuigen 's maandags gesloten en rsteun- >entje i&ÖÖ' .30 lijk. waj bet uste ?ren erenschoen Voor een gezellige avond hebben wij een nieuwe kollektie imet :wo- I t/m tinp een ?ele- weer an de ge- ïle» zo int jrne nboot in in en wart 79^0- k begint omstreeks 21.; r iedereen toegankelijl tekenfilms lachfilms erotische films sportfilms Maar een bezoek aan de Pater Geurtjensweg leert dat niet alle woon- Vanuit één van de woonwagens een beeld van het woonerf aan de Pater Geurtjensweg waar 40 woonwagengezinnen een plaatsje hebben. (Foto: Paul le Blanc) Bernard Loderstraat 37 tel. 673805, pal achter Vendet aan de Westermarkt Rinus Boon met zijn vrouw in hun wooncaravan aan de Pater Geurtjensweg 81«Wij zijn echt niet slechter geworden». (Foto: Paul le Blanc) internationale kollektie eigen atelier, dus uw eigen kreatie kan ook verwezenlijkt worden ook alle accessoires agenbewoners hetzelfde zijn. En wat etreft het Tilburgse woonwagen- cetrumdat funktioneert de laatste ja- ren uitstekend. Alleen is het er overvol. En aan anderen wordt gevraagdWie is er bereid enkele van deze mensen in de gemeenschap op te nemen 3 lederen sjes- tapper graag goed weer lekker buiten kunnen selen», zegt Rinus, als we hem een met de fotograaf komen lij is dan ergens buiten wat timmeren. «Wat mij zo kwaad i, dat er in de stad en ook in de it nog steeds zo minderwaardig r het kamp gesproken wordt. Als het kamp hebben bedoelen daar iedereen mee, maar we zijn smaal aparte gezinnen, die in een ?n wagen wonen met c~ snummer». En je verschie._ o"tming van gevallen van door hem en ook woonwagen- - speel- en avonturenfilms oorlogsfilms griezelfilms muziekfilms aan particulieren ver beneden de winkelprijs. I Voorjaren terug was het politieke be leid erop gericht om de woonw mensen uit de samenleving op AUTOSCHADEBEDRIJF BV. voor totaal schade-herstel In juli 1977 was het KAMP aan de Pater Geurtjensweg volledig gererio- Met het grootste gemak wordt het woord KAMP in de mond genomen. En erger: worden er konsekwenties verbonden aan het wonen aan de Pater Geurtjensweg. Zo is er onlangs iemand uit de stad getrouwd met een meisje van het woonwagencentrum. Toen de baas van de jongen dat ter ore kwam, is de jongen die als kabellegger voor een grondwerkersbedrijf in dienst was, op staande voet ontslagen. Twee anderen zijn door de uitoefening van hun beroep afhankelijk van kon takten met de Tilburgse bevolking, minder soepel verlo te bekendheid van hun Je burgers van niets, tan de hand en verloopt naar ieders tevredenheid. Uit- or.deriitgen natuurlijk daargelaten /aar niet? Dan zijn er woor ^woners, die bij i ’""’"chappijen worden een jaar geleden binatie van cour rock. Het repertoii algemeen uit eigen namlijk van de Hurk zijn, alhoe1 groepsleden hierin aandeel hebben. Het optreden t uur, en is voor ;rs van olwas- voners van het huis»-nummer, idividueel aange- s en elektriciteit. werd in overleg reglement opge- bijv. de ver- keersvoorschriften op het woonerf, de bijbouw van vogel- en hondehokken en wat dies meer zij. Alles met de be doeling om het goede te behouden. En een bezoek aan de Pater Geurtjensweg maakt een en ander onvertogen duide- s ge- lijk. Het woord KAMP kan geschrapt zich worden. Aan een keurige woonstraat staan nu 40 woonwagens of woonca- ravans met allemaal een klein tuintje erbij, en een schuurtje voor het Sani tair. Natuurlijk blijft het verschil tus sen de houten muur van de woonwa gen en de stenen muur van het burger- woonhuis bestaan. inwagenbewoner J~ 1 de maatschappi itstond het I-- IL, i, hij rotzooit alleen maar p of ergerze roven onze stelen de was, het zijn als we het over hen alleen nog maar De familie Boon is maar wat blij met de renovatie van het centrum. «Wij heb- j,We“ t? ben het hier prima naar onze zin. Ik k a zoudaarwillenwonen,“SiRinus Boon, duidend op de burger-woon- a“n r jjUjzen ik moet naar buiten kunnen. Ik loop wel dertig keer in en uit. Dat zit nog altijd in het bloed». Hun dochter knikt driftig ja. «Als pa ons straf wilde geven werden we niet geslagen. We moesten binnen blijven al vielen de kraaien dood uit de bomen. Erger kon hij ons niet pakken». De woonwagen van haar en haar man en de baby staat naast die van de ouders Zo lopen Navraag bij de politie maakt meteen bij elkaar in en uit. «Ik moet bij duidelijk dat de ochtendkrant er ge- weer lekker buiten kunnen knut- makshal ve naast zat. Het ging hier niet ;s» zegt Selen? ,Zegt RlnUJS’ ?1S we een om een bewoner van de Pater Al ruim tweede keer met de fotograaf komen Geurtjensweg maar «gewoon» een en bii de bez°ekeP- H1J,s dan ergens buiten wat inwoner uit de stad. Overigens laat de J aan het timmeren. «Wat mij zo kwaad politie weten dat er de laatste jaren nog maakt is, dat er in de stad en ook in de nauwelijks klachten worden gehoord krant nog steeds zo minderwaardig over de woonwagenbewoners. Rinus over het kamp gesproken wordt. Als Boon lachendWe zijn er slechter ze het over het kamp hebben bedoelen op geworden. Ik ging pas nog naar de ze daar iedereen mee, maar we zijn stad en toen ik terugkwam bij de auto allemaal aparte gezinnen, die in een hadden ze mijn pinken (richtingaan- eigen wagen wonen met een eigen wijzers, red.) eraf gehaald. Wij zijn huisnummer». En je verschiet als je de niet slechter dan de burger!» Alle opsomming van gevallen van discri- Lieve Heren, nee minatie hoort, die door hem en ook w een ander gezin van het woonwagen- weg kamp worden verteld. veerd. In overleg met de bewoner1 de zestig wagens kwam er een vol sen woonerf. Alle bewc erf kregen een apart «hi Elke bewoner werd indiv slagen voor water, gas e. Door de mensen zelf w<= j-*- een r i van bi over naar een kom- intry-rock en funk- oire bestaat over het a nummers die voor hand van Theo van den -'hoewel de andere luviiii een behoorlijk Zondagavond 2 maart treedt in tref centrum Lieve Hemel de uit Geldrop afkomstige formatie Second Image op. Second Image bestaat uit Theo van den Hurk: zang, gitaar; Mieke Boelens: zang; Leo Dinnissen: slag werk; Anjo «Znai» van den Hurk: basgitaar en Piet Ruissen op keyboards. Oorspronkelijk maakte de groep volksmuziek, maar stapte ongeveer Van oudsher heeft zich in de sa menleving een groep bewoners on derscheiden van de restwoonwa genbewoners. Ze hielden er een vol strekt eigen levensstijl op na. Dat uitte zich het meest duidelijk in de woonvormgemakkelijk ver plaatsbare Pipo-woonwagens waarmee stad en land kon worden afgereisd. In ploegjes werd langs de wegen getrokken om her en der een boterham te verdienen. Als scha renslijper, stoelenmatter, ker misklant met klein vermaak, marskramer, seizoensarbeider op het land, orgelman, klerenventer. Op geregelde tijden ontmoetten ze elkaar op doortrekplaatsen, ergens aan de rand van een stad, vaak langs de spoorweg of in de buurt van een vuilnisbelt. In de winter viel het zwaar om het kostje bij elkaar te krijgen en verhieven ze zich tot de bedelstaf om, als het voorjaar zich aankondigde, met paard en wagen verder te trekken. Handel en hand- nijverheid, ook wel te omschrijven als «handigheid» maakten onder was voor hen tot iets dat ze niet direkt waardevol leek. Ze hielden er zo hun eigen waardes op naeen grote saamhorigheid, een sterke familieband, maar vooral buiten leven in de natuur. In Tilburg kwam dat kamp aan de Pa ter Geurtjensweg, zo’n vijftien jaar geleden. Een KAMP met nutsvoor zieningen voor niks. «Maar het was dan ook niks» opbouwwerker Jan Plaggen. zes jaar is hij full-time betrokken bij u» woonomstandigheden van de bewo ners aan de Pater Geurtjensweg. Sa men met een maatschappelijk werk ster, Truus Brink Spée en twee so- ciaal-cultureel werksters, Lenny van Kempen en Jacolien Bosman, die alle drie part-time aan het woonwagen centrum zijn verbonden. «Tot voor drie jaar terug waren de woonomstandigheden abominabel. Er was geen water aan de wagen. Warm water kon je krijgen via dubbeltjes en dat moest je dan met een teil of een emmer mee naar de wagen nemen. En als zestig gezinnen dan de was moesten doen. Elektriciteit kon je slechts krijgen via een muntmeter. Gas was er ook niet. Alles moest op flessengas». welke kontakten r pen, naarmate de komaf. Weten de dan is er niets aan alles naar ieders zonderi waar niet? Dan zijn er woonwagen bewoners, die bij verzekerings maatschappijen worden geweerd, als ze het adres van het huidige woonwa gencentrum opgeven. «Of een niet be staand adres», zo zei een verzeke ringsagent, die het tegenover de baas woonwagenbewoner in het algemeen niet welkom is. Het incident aan de Meierijbaan is daar op dit moment een duidelijk voorbeeld van. MISDADIGERS SCHIETEN AGENTNEER Jachtgeweer ken en ze in kampen bij elkaar te zet ten. In de loop der tijd ontstonden er grote woonwagencentra. De moge lijkheid om te trekken werd een halt toegeroepen. Er werd een programma opgesteld waarbij er allerlei sociale en culturele voorzieningen zouden ko men zoals zowiezo een schooltje, een met de gemeente e clubhuis en andere sociaal-culturele steld ten aanzien voorzieningen. Maar deze vorm van welzijnswerk voor de min derheidsgroep zette de woonwagen bewoners in een nog sterker isole ment. Er werd voor hen uitgemaakt wat goed voor ze is. «Ik los het wel op», zei de hulpverlener met als volg dat de woonwagenbewoner 2 steeds machtelozer ging voelen. Tegenover de burgermens nog kramp achtiger wilde bewijzen waartoe hij dan wel in staat bleek. Vanuit het complex aan frustraties, gevoed door het gemis aan eigen waarde, openbaarde zich bij de woonwagen bewoner een geldingsdrang die hij al leen nog maar naar buiten kon bren gen, niet door te praten, maar door «te strijen». De woor vuilophaler van inde stad onts*~ niet werken, wat in de sloop r‘ kinderen, ze Su. criminelen». En hadden spraken we die vier lettersKAMP. Het beeld zoals hierboven geschetst is al lang verleden tijd. Er valt als venter of als woonwagenartiest nog nauwe lijks een droge boterham te verdienen en hoewel het beroep van autosloper of handelaar in oud ijzer wel een tijd lang uitzicht leek te bieden op een 1 goed inkomen, is het ook daar dat vele I varkens de spoeling dun maken. Plus I dalende prijzen, de seizoensinvloeden en het is al gauw verklaard dat de ge middelde woonwagenbewoner zich in zijn levensstijl moest gaan aanpassen aan de veranderde tijden. Een extra moeilijkheid voor hem was dan wel dat de samenleving bepaald geen hoge dunk had van de wagenbewoner. Het was toch een minder slag volk. Hun i ongeregelde manier van leven, hun ongeremde natuurlijkheid, hun zwer versbestaan, maakten dat zij buiten de gevestigde samenleving zijn komen te staan. Daarnaast stond het gebrek aan ont wikkeling door gemis aan onderwijs nu niet direkt garant voor een juist vervullen van de maatschappelijke verplichtingen. En zo werd de groep van woonwagenbewoners door de tijd heen tot een zorggroep in de samen leving. Kernprobleem van een door de over heid uit te stippelen woonwagenbeleid werdop welke wijze kunnen wij de voorwaarden scheppen voor een menswaardig meedraaien van woon wagenbewoners in de samenleving, nu zij door de veranderde omstandighe den gedwongen zijn om binnen die j samenleving een bestaan op te bouwen Door de overheid is daar in I de loop der jaren nogal verschillend over gedacht. nog wel geheim wilde houden, «of de premie gaat voor jullie, als woorn genbewoners, fors omhoog». Dan 2_u__ er voorbeelden van bedrijven, die geen goederen leveren aan woonwa genbewoners om bekende redenver hoogd risico van geen betaling. En r het grootste gemak worden alle be\ ners aan de Pater Geurtjensweg 31 105 aan elkaar gelijk gesteld: kar mensen. Heel bont maakte het groot landelijk ochtendblad, veel gel zen, dat zonder navraag maar w* eens een keer alle bewoners aan Pater Geurtjensweg voor «uit de g vangenis ontsnapte, zwaar criminel misdadigers uitmaakte. «Want», z zegt Rinus Boon, «als ze in de krat iiintje praten over ’kamp’ hebben ze het over sani- ons allemaal. En aan mij komen men sen vragen of ik eens sappig wil ver tellen wie het van ons gedaan heeft» Toch is de situatie aan de Pater Geurtjensweg voor lang niet alle be woners even gemakkelijk als voor de familie Boon. «Wij willen hier wel weg», zeggen andere bewoners. «Natuurlijk zijn we blij dat het woon wagencentrum zo netjes is opgeknapt. Maar alles bij elkaar opgeteld valt het ons toch te zwaar om met veertig ge zinnen hier te staan. Het gedwongen samenwonen, zo dicht op elkaar, en dan met al die vooroordelen uit de burgerbevolking. We vechten al jaren om met een kleinere groep ergens in Tilburg een plaats te krijgen». En bij de wens van deze bewoners komen we terecht bij de overheid, die in de zeventigerjaren de opvatting was toegedaan dat een groot woonwagen centrum voor 40 wagens een integratie van de woonwagenbewoners met de andere bevolking in de weg zou staan. Vandaar het streven naar kleinere j woonwagenconcentraties, ergens op een beschut plekje in dorp of stadVan daaruit kunnen de bewoners dan ge makkelijker deelnemen aan het maat schappelijk proces. Dat gebeurt nu ook al vanuit de Pater Geurtjensweg. Kinderen gaan naar een gewone school in de stad. Met name de huis houdschool Ancilla Domini aan het Textielplein heeft al langer ervaringen met woonwagenkinderen en dat gaat tot ieders tevredenheid. Jan Plaggen«Sommige kinderen gaan naar de basisschool of naar het voort gezet onderwijs. Anderen gaan inci denteel naar bingo-avonden of naar sportclubs in de stad. De vrouwen gaan voor zuigelingenzorg eveneens de stad in. Heel stil merken we dat de afstand langzaam maar zeker over brugd wordt. Natuurlijk hebben ze onzekere gevoelens ten aanzien van de stad en voelen ze vijandigheid. De stadsmensen zijn bang voor de bewo ners, de bewoners voelen dat, en pro beren vanuit die situatie zichzelf te bewijzen. Het wordt vaak een stirijd van «Wie is de sterkste?» en dat lijdt wel eens tot botsingen. Ook binnen het woonwagencentrum In de toekomst zullen er ook buiten Tilburg kleinere standplaatsen komen voor woonwagenbewoners. Aan de Capelsestraat in Kaatsheuvel komen 8 standplaatsen. In Hilvarenbeek ko men volgens het draaiboek in juli 4 staanplaatsen. Goirle krijgt zeker me dio ’80 aan de Hemeltjes 7 staanplaat sen. Raamsdonk krijgt 5 plaatsen. Ook Moergestel zal een plaatsje vrij moeten maken voor 4 staanplaatsen. Evenals Udenhout en nog een tiental dorpen meer. De overheid heeft im mers beslist dat de kleinere woonwa gencentra er moeten komen, teneinde de leefbaarheid voor de woonwagen bewoners te verbeteren. Uit de procedures die er op de verschil lende dorpen lopen blijkt al, dat de

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Weekblad De Tilburgse Koerier | 1980 | | pagina 7