OPLEIDINGSJAAR
I v'
j
Pater Leppich’s opzienbarende preken
Lijst 3
Een engel in de onderwereld
ZUSTER BERTHA KEYSER, EEN
Veertig jaren nummer 49
Lijst 3
Lijst 3
I
93-JARIGE VROUW, BEKEERT
OPLICHTERS EN DIEVEN
Opleiding tot schoenstikster,
uniek in Tilburg
Het nieuwe
lBo//y
I
I
Duizenden luisteren naar reizende Westduitse prediker
Hij noemt zich „Strijder voor God”
dat is andere
1
I
I
RlAh
VS
koek!
Piet F
I
I
I
I
17*
I
s
Inoof
LEREN en VERDIENEN
I
3
I
1 I
Vrijdag 25 mei 1962
DE TILBURGSE KOERIER
Pagina 8
L
srwijt op:
t zo over
FILM
Achteruit kijken
is
Vooruit stemmen
in
DE
Géén Ja-knikkers
gezicht moette zien", zei
maar
IN DE OORLOG.
Gezonde kritiek
Nieuwe
Lechim
Alles v
huif
Kies 30 mei
Groep Tilburg
ien
26
|l
Kinder*
ie ten
le
j minder
-Pauli is
het 1
n’ in
Handtekening
ouders
poirti
TEL
is
len
kent het werkel
t haar vroegs*-
leeftijd moest r
Gedipt. 1
TrouwlJ
Tel.
bt*******-»
C. VORS
Heikantsi
MLi GRATIS CHOeOL^DEREFEA
Keur
500
Naam
|AMB
I WILLI
Babyh
Besterdstraa
Tilbui
BINNE
BUITEt
t of z|
ize uil
STUf
F
HAI
I STATIC
ver-
1 er lander
r boter
t W€
ten van
enkomst
er men
avond onge-
Reeds NU aanmelden dagelijks van 9-12 uur
en van 2-5 uur, of door het insturen van on
derstaande coupon.
zijstraat
ft voor
de meisjes
de oplei-
-- aantrek-
heel wat
ilijke, harde leven se-
sgste jeugd. Op 14-jarige
zij reeds meehelpen om
i, leesten etc.
onderbroken met een
tooi op de Sancta Mt.
oken, algemeen vor
Ivuldig voorko-
zas de hond, welke
gespannen en de
het vaderlandse
Toen zij na
t ziekenhuis
jonge
het
iw hem zgn
tehuis toch
De beroerdste tijd vindt Kees de oor
logsjaren. Ofschoon hij daarin niet al
leen staat, kwam er voor hem nog de
moeilijkheid bij van bonnen-misère en
het eerlijk verdelen van de spaarzaam
aanwezige pakjes boter. Een man met
het beruchte rood-zwarte driehoekje op
zijn revers komt naar de wagen nr. 49
en eist, bonnen in zijn hand: „Twee pak
jes boter, melkman”, „Die hê’k nie, dè
bietje dê'k krèg is vur m'n ège klaan-
ten”.
Lijn relati
itrikt op
rf halve 1
reid waar
I me ha„vi
zijn klantt
Zeer voo
prijzen
Ondanks wat bedriegerij er
stallen, die altijd weer voorkon
zuster Bertha nooit de moed
m kleine dief-
—komen, heeft
verloren.
T»NI»
munisten heeft, merkt bij dit vei
„Op één punt denken wij er
als de communisten, name!
aardse goederen van deze
keerd verdeeld zijn”.
Verder z
j ge. protestant
zerk verde
„Mijr
zich
ge n
aanst
optreder
van zijn
Main i
teams", met
•neer dan 400
b Duitse
teams hebt
„elektriscl
onder de
Vrijdag 25 m<
LEU
COMM
CADEA
il
goud ei
In de afgelopen jaren heeft pater Lep-
pich veel gedaan en bereikt. Hij organi
seerde kindermissies, gaf troost aan
Vluchtelingen in het Westduitse kamp
Friedland en stichtte een Christelijke ar-
beidersjeugdvereniging. Hij bouwde te
huizen voor ongehuwde moeders, zieken
I VELDH
c
c
In september 1962 starten wij weer met een
nieuwe groep meisjes om deze op te leiden
tot schoenstikster.
Alle meisjes die de school verlaten komen
hiervoor in aanmerking.
Schoenfabrieken N V
uil- i) TILBURG
I van
j i vels<
die van huis
iders, die in
luis en werk-
ook vagebon-
leen maar ko
ke wijze een
>^4-****-*»>
woorden van de Jezuïetenpater hun uit
werking «niet gemist. Velen, die anders
nooit een kerk betreden, zijn getroffen,
enigen zelfs gefascineerd. Bereidwillig gr
ven zij een kleinigheid voor het
van de zieleherder. De assistente)
de pater zamelen bij iedere bijeei
minstens evenveel marken in, als
sen verschenen zijn per
veer 20.000 tot 40.000 mark.
„Weet je niet tegen wie je spreekt?"
„Tege 'ne meens die'k nog nóót irder
gezien heb”. Het driehoekje verwijdert
zich en komt even later terug in ge
zelschap van een levensgrote Duitse of
ficier, dit laatste tot grote consternatie
van de dames rond het melkkarretje.
„Diese man must butter haben" „Die-
Gedurende 48
armen van
die al een'
kwamen.
eigen
De dag is verdeeld in 8 lesuren van 50
minuten. Tussen het 2de en 3de-het 6de
en 7de uur is een koffie, of theepauze 1
ingelast. Naast een praktische vorming I
krijgen de meisjds ook een theoretische
opleiding, die wordt verzorgd door erva.
ren leraren. De meisjes leren de schoen
zien als een uitgesproken mode-artikel |r
en hen wordt een inzicht bijgebracht in
snitten, kleuren, leesten etc. De week
wordt onderbroken met een dag huis- I
houdschool op de Sancta Maria. Hier
krijgen zij koken, algemeen vormend on
ist vur mijn klanten, hai haabt
-- auch ein mullukboer".
Waarschijnlijk heeft de Duitser niet
staan, doch de verkeerde Nederl
werd afgesnauwd en kon zonder
vertrekken.
„Ge had dè
Kees.
derwijs en lichamelijke opvoeding. Veel I nieuwe omgeving, zij leren werken in
aandacht wordt besteed om de meisjes teamverband en bereiden zich op deze
zich spoedig thuis te laten voelen in hun wijze voor op een goed betaalde baan.
uur, staan
»n voor de
voor ont-
te ve
Door
heer C.
met de
Orde van Oranje
van de C.T.M. 5
Als boerenzoon
in het landbouwbc
perspectief en tijder
leveranties zag
een baantje los
Woensdag 23 mei j.l. was het veertic
jaren geleden, dat de heer C. de Kok
zijn wijk rond het ziekenhuis beter be
kend als „Kees de melkboer") zijn eer
ste ronde met de handkar maakte om te
trachten met het slijten van melk en zui-
velprodukten zijn dagelijkse boterham
verdienen.
wvr burgemeester C. Becht werd de
de Kok woensdag gedecoreerd
versierselen behorende bij de
'e Nassau in het gebouw
Wilhelminapark.
met drie broers zag hij
••’bedrijf niet voldoende
jdens de dagelijkse melk-
hij kans bij de C.T.M.
te peuteren.
Binnen zeer korte tijd leren c
zelfstandig te werken, zodat
‘dingstijd ook voor het meisje
I kelijk is. Vroeger deed men er
I langer over.
4FDELING
PERSONEEL
OUDE LIND
TILBURG
„Jij daar, jij bent te jong en té dom,
vooruit, naar huis!," zo jaagt hij een
meisje weg, die niet luistert, maar met
haar vriend flirt. Nadat de helpers het
plein van ordeverstoorders hebben ge
zuiverd, begint de 46-jarige pater met
zijn preek. Hij spreekt van de kostbaar
ste brandstof, die op aarde bestaat
het menselijke bloed vertelt van le-
prazieken in Afrika, wier stank hij zelf
geroken heeft en over hongerlijdenden
in andere landen, die in de straatgoot
„kreperen”. Dan verwisselt hij abrupt
i onderwerp, hij scheldt over de dui-
.alse angst, die vele mensen hebben om
oud en lelijk te worden, hij klaagt over
de volgens zijn opvatting verwaar
loosde jeugdigen en de jongelui op mo
torfietsen, die met hun „nylon-meisjes”
achterop door de straten razen. Dan
maakt hij een gebaar, als wil - - - -
delijk maken, dat zijn praten toch te
vergeefs is: „Maar jullie kan dat niets
schelen, jullie wilt toch alleen maar v.“t
beleven!" En dan begint hij plotseling ten naar huis -
weer te schelden: „Jullie vergist je, hier zende, fel opge
worden jullie niet verrast op relletjes ook pijnlijk getr
en striptease. Wij brengen jullie iets, ten verdwijnen
dat je zeker nog eens nodig zult hebben, de een of ande
Het evangelie is geen slaapmiddel, maar
dynamiet!" En dan vertelt hij over Jezus
Christus, over barmhartigheid en liefde.
Zo praat hij zelfs in het Hamburgse
maakcentrum St.-Pauli, in èen zij
van de Reeperbahn. Hij spreekt
zijn er talrijke katholieke en
ntse geestelijken, die deze pater
ledigen. Zelfs de kardinaal (Leppich:
jn chef"), die hem zo af en toe bij
moet roepen, omdat zijn vrijmoedi-
manier van spreken hier of daar
stoot gegeven heeft, heeft in de grond
de zaak geen bezwaar tegen zijn
Jen. Johannes Leppich leidt thans
zijn centrale post in Frankfort a.d.
uit rond 1.500 zogenaamde „kern
s'’ met ongeveer 17.000 leden in
plaatsen binnen en buiten
Bondsrepubliek. Deze kem-
iebben tot opdracht volgens zijn
:he schokmethode” Gods Woord
mensen te verkondigen.
Bertha Keyser weet, dat haar moeite
soms tevergeefs is, maar degenen, die
inderdaad hun leven beteren, zijn een
bevestiging voor de zin van haar werk.
Een paar jaar geleden sloeg één van
haar beschermelingen haar met een bier
fles neer en beroofde haar. Teen
een langdurig verblijf in het ziek
weer hersteld was, had men de
onverlaat reeds gearresteerd. Voor
gerecht vergaf de oude vrouv
daad en verzocht hem, het 1
weer te bezoeken.
Duizenden mensen, die naar de Ree
perbahn in Hamburg waren gegaan,
teneinde iets te beleven, luisterden
meer dan een uur naar^de straat-
prediker Leppich. Van het dak van ‘ie tt
zijn geluidswagen af lanceerde de Flar
pater zijn scheldkanonnades tegen
laster en immoraliteit De reclames
voor striptease-shows op de gebou
wen aan de overkant brachten hem
niet in de war, maar werkten zelfs
inspirerend.
Hondem.
Halsbam
Gespecis
luxe hor
Hols-mei
hond en
De apoti
uw huist
The T
„Ko
H. v.' d. B
Korvels
Tel.
De voorbereidingen voor het praktijk-
examen tot schoenstikster, waarvan zo
wel het praktisch als theoretisch gedeel
te in juli moet worden afgelegd, zijn in
volle gang. Bij Mannaerts Schoenfabrie.
hebben zich een aantal 14- en 15-ja-
„e meisjes vanaf oktober op dit exa
men voorbereid. Toen startte dit bedrijf
als enige Tilburgse schoenindustrie in
samenwerking met de VAS (Stichting
Vakopleiding Schoenindustrie) met een
eigen leerprogramma, dat geheel werd
aangepast aan de behoeften vai. het eigen
bedrijf. In andere plaatsen, als Waal
wijk, Kaatsheuvel en Oisterwijk, wordt
reeds langer dit systeem toegepast. De
VAS kontroleert in de loop van het
jaar alle opleidingen en onderhoudt waar
nodig contacten metde ouders. De op
leiding wordt afgesloten met een exa
men, dat als dat met goed gevolg
wordt afgelegd wordt bekroond met
een rijkserkend diploma.
DE SANERING.
In eerste aanleg was Kees echt een te
genstander van de melksanering. De
klantenkring waarin hij zich thuis voel
de, moest van hem blijven. Hij kende
alle daghitjes bij hun voornaam, en vele
oudere dames genoten dagelijks van zijn
aanstekelijke Brabantse gemoedelijkheid.
Kees is er van overtuigd dat verschillen
den van hen af en toe een half litertje
meer namen dan strikt noodzakelijk was
om hem een plezier te doen. „En vur
:ó’n klaanten hêdde wè over".
ir gemak vaart niet lang en Kees
Is lang overtuigd van de voordele
sanering.
met hun kinderen, jongelui,
weggelopen zijn, buitenlander
West-Duitsland nog geen thi
kring gevonden hebben en c
den en boeven die soms alle
men, om op gemakkelijke
maaltijd te verschalken.
ZUSTER^ BERTHA.
in het levensonderhoud te voorzien. Gedu
rende drie jaar moest zij ’s nachts om
1 uur opstaan en in een bakkerij voor
de hete oven werken. Later was zij als
dienst- en kindermeisje in Engeland,
Frankrijk en Amerika werkzaam. Toen
zij uit de Verenigde Staten weer in Pa
rijs terugkwam, besloot zij diacones te
worden. In 1906 was zij weer in Duits
land, richtte in verschillende Duitse ste
den missies in en ging tenslotte in 1913
naar Hamburg, om haar levenswerk op
te bouwen.
en armen en schiep een kinderdorp voor
wezen. Sedert lang ondersteunt hij le
prakoloniën in de gehele wereld. Van
hem, gingen ideeën uit, die beslissend wa
ren voor het ontstaan van „telefonische
zielezorg” en de „medische luchtbrug”
voor rampgebieden, alsmede de gedach-
net zo over te grammofoonplaten van tekst te voor
blijk dat de zien om zo kinderen en volwassenen het
wereld ver- Christelijke geloof in huis te bezorgen.
Zijn zakboekjes verschijnen met een to
tale oplage van meer dan een miljoen
en hij heeft drie tekenaars als vrije me
dewerkers in dienst, die aanplakbiljetten
en brochures ontwerpen.
„Wij hebben de beste waar ter wereld!”
zegt de Jezuïetenpater Johannes Leppich.
„Wij moeten deze alleen op de juiste
manier verkopen!"
rtig tijde bereid ~z::
(in kundig panklaar te mak<
wat voor de slager zelf
Kees maar heel gewoon.
De praktijklessen worden verzorgd door
een instructrice. In de loop der jaren is
de methode van instructie sterk gewij.
zig-d. Bij Mannaerts wordt de zogenaam
de BKT-trainingsmethode gevolgd. Elke
werkzaamheid die de meisjes moeten le
ren, is in onderdelen gesplitst en deze
zijn in volgorde opgeschreven. Onderdeel
voor onderdeel wordt op deze wijze aan
geleerd. De resultaten zijn uitstekend.
GETAPT BIJ DE KLANTEN.
Toen kort na de bevrijding de eerste
puffende driewielertjes in omloop kwa
men, meende een jong kapelaantje van
de reeds eerder genoemde pastorie dat
Kees hiervoor toch zeker-in aanmerking
kwam. De Eerwaarde stapte naar de di- nge
recteur. mpn
Wat er op het kantoor besproken is weet
niemand maar de kapelaan kwam naar
buiten met een grote sigaar en Kees
kreeg op de dag na zijn zilveren brui
loft de beschikking over een motorvoer
tuig.
Daar de kerken leegstromen, als de pa-
TT.. ter komt en giften, zoals deze de moder-
nlJ ne missionair toestromen, in de Gods-
laks- huizen sinds lange tijd niet meer voor- me'
kwamen, zijn de plaatselijke geestelijken de
niet erg enthousiast. Zij waarschuwen
hun gemeente soms zelfs voor de „rei
zende agent van God". Enige Protestant
se kritici vergelijken hem met de af-
laatprediker Johannes Tetzel (1465
1519), die destijds een doom in het oog
I van de hervormer Martin Luther was.
Katholieke priesters wenden voor, dat
zijn straatpreken lijken op communisti
sche propagandabijeenkomsten. Maar
Leppich, die geen sympathie voor com-
VROEGER.
>e tijd was toen even anders en de
omfortabele driewielertjes van de ZM
/aren toen nog volkomen onbekend.
Jon, wind, sneeuw en regen ten spijt
noest met mankracht de wagen worden
/oorgeduwd over wegen welke nog geen
chijn hadden van onze huidige bestra-
.ing.
Je enige hulp in de veeh
lende modderpoelen wi
nder de wagen werd
dsselvalligheden van
.limaat deelde.
>at dit door de klantenkring werd ge-
zaardeerd bleek wel uit het feit dat
ij na dagelijks op de pastorie der Sacra-
lentskerk een „prakkie” op Kees stond
b wachten. Het behoeft geen betoog i’
ij dat zeer waardeerde en het z«
ijn plicht vond als tegenprestatie
uin daar bij te houden. „Wè was d<
och 'n schóón dienstmedje" vertelde
r terloops tussendoor.
let Tilburgs kermis ging voor
lelkleveranciers het werk gewoon do
raar donderdags (de laatste kermisd
risten zij het wel zo te arrangeren, i
ond vijf uur voor diverse 'cafeetjes
lelkwagens in de rij stonden en de tn
onden enkele uren op hun baas mo
en wachten.
Dan waarde blij agge oew ège aon
èr vaast kost haauwe", glundert Ke
i
i
I
i
I „St.-Pauli” heet de bekendste stads
wijk van Hamburg, hoewel er hier
helemaal geen heiligen zijn. Integei
deel, het Christendom wordt hier i
het algemeen nog minder geacht dan
ergens anders. St.-Pauli is Hamburg's
wereldberoemde vermaakcentrum,
voor toeristen belangwekkend en de
moeite van het zien waard echter
alleen zo lang men niet van het rech
te pad raakt. In de donkere zijstraat
jes van de Reeperbahn, achter de van
neonlicht fonkelende coulissen be
vindt zich namelijk nog een stuk
onderwereld. De kleine en grote boe
ven hebben daar hun onderkomen.
Tot ergernis van de eerlijke, werken
de bewoners van deze buurt en tot
ergernis van de politie heeft men de
licht- en werkschuwe individuen nog
niet uit deze wijk kunnen verdrijven.
Er woont echter nog één engel onder
deze mensen: zust
gel van St. Pauli
thans 93-jarige vrouw. G
r zorgt zg al voor de
Hamburg en voor degenen,
keer met de wet in aanraking kv»
Zuster Bertha verleent iedereen
dak, of hg nu wel of niet door
schuld in een ongelukkige situatie 'te
recht is gekomen.
Reeds 's morgens, voor acht t
de eerste mannen en vrouwei
deur van het kleine .Tehuis
heemden’ in de Backerbreitergang nr. 7
en wachten op een ontbgt. Zuster Bertha
geeft hun wat te eten en te drinken,
bidt met hen en stuurt hen dan weg,
om werk te zoeken. ,De meesten wi«c..
wel werken,’ vertelt de oude vrouw.
*'~M hoe kan een mens overdag wer-
‘4j ’s nachts niet geslapen heeft,
omdat hg geen onderdak bezit? En wie
niet werkt, kan zich ook geen onderdak
veroorloven’. Deze eeuwige kringloop
tracht zuster Bertha te doorbreken.
Zij wil de getroffenen over God vertel
len, hen weer moed en vertrouwen ge-
Op het dak van de geluidswagen staat een sportief uitziende man. Hij
zwaait met zijn armen en balt zijn vuisten. Om hem heen staan duizenden
mensen en kijken geboeid naar hem op. .Artiesten?’, vraagt iemand, die er
net komt aanlopen. ,Neen, een godsdienstoefening!', krijgt hij tot antwoord.
De man, die op de wagen voor de microfoon staat te praten, fluistert, scheldt
en schreeuwt, die zichzelf .strijder voor God’ en .heilige stoomwals’ noemt,
is de West-Duitse Jezuïetenpater Johannes Leppich. In plaats van zijn toe
hoorders voorzichtig te vermanen en met zachte Bijbelse woorden te troos
ten, wil hij hen in sappig arbeidsjargon iets over liet Christendom vertellen.
Zo gaat hij in elke stad te werk, die hij met zijn helpers bezoekt. Slechts
zelden bevindt hij zich in Frankfort, waar hij zijn centrale post heeft,
spreekt op stationspleinen, in fabriekshallen, plantsoenen en verma<
centra.
ven. ,Maar de hongerigen moeten eerst
iets te eten hebben, voordat men hun
God’s Woord kan verkondigen’, zegt zij.
En daarmede snijdt zij een van haar
grootste problemen aan: Hoe moet zij
de 500 mensen, die elke week bij haar
komen, voeden en met welke middelen
moeten zij geholpen worden De staat on
dersteunt de kleine vrouw niet bij haar
enorme taak. Er werden sociale tehui
zen ingericht, waar deze mensen onder- zuste
dak en verpleging kunnen krijgen. En
daarbg kan hij zich ooi:
bezig houden met bijzondere inrichting, (jert-
zoals het tehuis van zuster Bertha. leeft!
Bertha Keyser heeft aanvankelijk moe
ten bedelen, om voor haar destijds nog
zeer kleine groep het allernoodzakelijk
ste te vergaren. Door haar hardnekkig
heid, trok zij langzamerhand de aan
dacht van de Hamburgers, de Duitse
pers schreef over haar en spoedig kwa
men de eerste giften binnen. Thans ont
vangt het tehuis van een groot Ham-
burgs hotel gratis eenvoudige maaltijden
en af en toe een paar matrassen, die niet
iter nog één engel onder meer gebruikt worden. Menige Ham-
zuster Bertha Keyser. ,En- burgse familie stuurt wat geld of enige
auli is in de erenaam van afgedragen kledingstukken. Maar dat al-
- - les is niet voldoende. De dappere vrouw
droomt van de tijd voor de laatste we
reldoorlog, toen zij nog twee eigen hui
zen bezat, waar zij de hulpbehoeven
den en mislukkelingen kon onderbrengen.
ijZij hoopt, dat er misschien eens iemand
gevonden wordt, die geen erfgenamen
heeft en zijn huis daarom aan haar in
stelling vermaakt.
Voorlopig schijnt de hulpactie echter
door pech achtervolgd te worden. Sedert
enige tijd worden alle beschermelingen,
die niet kunnen aantonen, dat zij een
kamer en werk hebben, door de politie
weg, opgehaald en een paar weken achter slot
rillen en grendel gezet. Toch komen er steeds
nieuwe mensen, alleenstaande moeders
kroegeigenaars, voor barmeiden en an
dere vrouwen, die in deze omgeving
thuishoren, voor drankzuchtigen en men-
ivu-uicisjcs sen- die verslaafd zijn aan verdovende
razen. Dan middelen. Enkelen lachen en honen. Maar
ilde hij dui- de meesten luisteren aandachtig. Tot be-
en toch te- sluit weerklinkt er een gezang en een ,Maar hoe
grote groep toehoorders gaat zingend ken, als hij
wat door de van neonlicht flonkerende stra- omdat hg j
sling ten naar hms en ZG passeren grijn-
wrirte fel ^gemaakte, dronken, maar
troffen gezichten. De mees-
-a echter spoedig weer in
een of andere bar. Toch hebben de
,LTIJD BEHULPZAAM.
’atie met de afnemers hield
„p het afgeven van de 1
Ive litertjes. Kees was steeds
waar dat nodig bleek de behul]
land te bieden. Een dokter or
ten een hartsto
in hem de man
id was het geschoten wild des- se butter
inklaar te maken. Dat er altijd toch zelf
-overbfeef, vjn(jt -•
„Dè moette kun-
heel
iU I
A 1