7
HLLEN
71
irook!
Drie voormalige presidenten van de
ANTON WILKE
heeft ook NU weer
een pracht collectie
VAN GERST TOT MOUT Verenigde Staten zijn nog in leven
Bier is een product ontstaan door al- Andere goede brouwgerstrassen zijn „Sa- van warme lucht éérst tot ongeveer 45 gr.
De Inktvis
M
SEN
jasje 11
WEES
JAN VAN HUIGEVOORT
“S 1
21940
193
S'X
Piet Rutten
Een ..bierenrsus" in drie lessen
BOUMANS
ha’Lsi e.x =4
SCHLAPPhijpt™
grasmaaimachine
VLUG EN GOED
SaM vx; ,.xiY £-■
u S' SS
F. VAN GASTEL
KORVELSEWEG 82
TILBURG TEL. 24361
S SS
pende verandering.of anders. De in
specteur leunde naar voren.
f J
sempra verven
NV Schiedam"
®BR - No-
.7
6
DE TILBURGSE KOERIER
:t)
?EN
MONTUUR
1
- 19,75
Hij
digd
den,
van
op bes
...J
De SPARTA 1961
jwwj»
lam
wel eens
wat v
ongeil
„Ho
Jerr~'
fen
4,95
ïfoon 257 46
Jno.d..
snellingén)
ellingen)
ngen)
EB
TELEFOON 21640
GROENSTRAAT 250
Moderne
gespreide
betaling
mogelijk,
129,-
139,-
Ji s’ foon 2 17 67
623
toen zag
van zijn
„Nu kan
ten, mijnhe
nie-J
kamer, waarbij ik opdracht kreeg op eigen initia- „Wij zouden u kunnen doen
stonden een diefstal te begaan. Gelukkig ge- Er zijn vele manieren om iema
-- ik zelf toen het slachtoffer, los te maken, hoe hij dan ook m;
aar het theater ging, nam ik spartelen!
tiara weg, die gemaakt was De inspecteur hield zijn mond,
-gelijke samenloop van om- afkeurende blik van zijn supe
n te ondervangen en zette hem rustte.
onderste boven. Toen ik la- „wie is de Squid?” vroeg de
wam, wendde ik verrassing saris plotseling, en de barom
niet ontmoe-
lit te zijn en
hij is. Maar
Ook andere merken
rijwielen en bromfietsen
steeds voorradig.
i vroeger her-
erry niet had,
iemand scheen
de telef
maar b
gezicht
n kleine korrels mout> dje ,n principe c
iznS'X-SJ
sur donkerder wordt.
t meer suiker
donker mout. Het
e??: kerder. Het mout
J geslagen en kan eni
e* waard, indien he‘
tegen schadelijke
en vocht.
HEBBEN WIJ IN ALLE
MODELLEN VOORRADIG!
nog beter en mooier
RIJWIEL- en BROMFIETSHANDEL
SERVICE IS ONZE RECLAME
Vrijdag 14 april 1961
>r een 1
___j van verOv<
de commissc
q sir Marcus
1 J-
dagsdienst
:ai de dienst Won
de dokters:
it tandarts
ndag 8 oktober
el. 25714
dierenarts
ag 12.00—12.3Q u,-
I g: 12.00—12.30 en.
lachtdienst
zei
het
-ing te
issaris.
bekend, dat de wet
n is”, antwoordde hij.
-1 u vlugger bent?”
van wat ik doe”,
:eley’s ogen
men en de
nhrokken l
Communie-geschenken I1
Horloges Rozenkransen
Medailles Kruisjes
Zilver en doublé bedelarmbandjes.
Gero Couverts.
TROUWLAAN 53 a TEL. 20717
’rond nodig en wordt
‘’zaak verbouwd
roningen, Fries- waardoor
land. Sinds kieming kt
lamheid i - - -
een goeuc
Kenia-ras.
N VAH %-
1955 1960
Communie-geschenken
St. Annaplein 13 Tel. 22359
eerste wordt gebruikt voor de lichtge- b^'de* overdracht'
tweede voor de donkere bieren ^Munche- werkzaamheden a
ner en Donker-Lager) Van het gedroogde confronteerd zage
groenmout worden de worteltjes verwij- ,oe ZIJ ae1
derd (moutkiem), waarna een droog en Drengen.
dus houdbaar product is verkregen dat
chemisch bezien, in hoofdzaak bestaat ',ekend ds
uit zetmeel, een beetje suiker, de ge- g?an s'
noemde „enzymen” en eiwit. acht janén
Behalve licht en donker mout wordt resideerde
-lr de adhere bieren ook
caramel- en kleur-
op dezelfde wijze
jj hogere tempera-
cst”, waardoor de
t. Caramelmout be
en is donkerder dan
kleurmout is veel don-
wordt in silo’s op-
-lige jaren worden be- aan hun ambt de' speel
het goed beschermd wordt Voor geschiedenis te da
jke insecten (klanders etc.) wijden zij zich immers
jen)
JELEN van fle
De boef kalmeerde een beetje, maar
keek zijn kwelgeesten toch nog strak
aan.
„En wat moet ik nu doen?” vroeg hij.
„Ik had een afspraak met sir Marcus
om zes uur en het is er nu al over.” adem, alsof hij opnieuw wilde b
„Ik denk niet, dat je je daarover erg maar Elveden, die wel zag, hoe
druk zult behoeven te maken”, zei El- missaris zich zat te verkneukelt
veden, „je zult sir Marcus gauw genoeg ste de wenkbrauwen en viel h<
f een voor J--*“*
wiüvuuiiMvw** «^<^1 aan een toescx*x^u^x±v»
agent. Toen hij dit had gedaan, begon
hij op dezelfde zachte toon met de com
missaris te praten, terwijl Jerry het al
les wantrouwend aanzag.
„Het is mogelijk, dat dit Jerry de boef
,a is, mijnheer, maar het is niet de man,
1S' die daar in Londen de laatste jaren voor
is doorgegaan. Er steekt iets achter en
dat hoop ik te ontdekken.”
wendde zich toen weer tot de boef
jrvolgde zijn verhoor. Een uur ging
□rbij en nog een, onderbroken met nu
dan een haastig afgewerkt telefoontje,
men kwam niets belangrijkers te
'eten, dan in de eerste twintig minuten.
Gedurende al die tijd kwam de inspec-
arachter, dat de man, die voor hem
werkelijk Jerry de boef was die,
len, vier jaar geleden, door toedoen van J~
10dl inspecteur, voor twee jaa.r de gevanger
had in gemoeten. Ook hoorde hij fit
dat Jerry gedurende dé twee daaropi
gende jaren op het landgoed, F,ave
ham van sir Marcus
kicon rut bewees
i ziet
gegeven.
zijn wenl
gelaat bleef zi
De zandklei
coholische gisting van een gehopte mout- xonia” en „Mansholt”. De „Goudgerst”, C, daarna bij ongeveer 80 gr. C. of 110 gr. J t v
suikeroplossing. De moutsuiker wordt in die in 1933 nog 60 pct. van het totale C. wordt gedroogd (duur plm 18 uur) Amerika heeft drie nog in leven zgnde groot belang, dat nauwkeurige medede- vat meer dan 5 miljoen documenten,
hoofdzaak geproduceerd uit de zetmeel- gerstareaal innam, is op ongeveer 10 pet. In het eerste geval ontstaat licht mout oud-Presidenten, die> nadat ztf jaren- lingen worden verstrekt over de jaren, Voor Truman staan in dit gebouw en-
hestanddelen van gerst, zodat de bier- na geheel door „Kenia” verdrongen, ter- in het tweede geval donker mout Het lang het meest veeleisende en hoogste dat hij het presidentschap bekleedde. Of- kele kamers ter beschikking, waar hij
bereiding bij de gerst aanvangt. wijl nu ook „Balder”-en „Pyroline”-gerst eerste wordt gebruikt voor de lichtge- a!?b^ in de” ladde hadden bekleed, zich schoon hij lid is van de ^Republikeinse dagelijks bezoekers ontvangt, correspon-
tale oppervlak aan graan op aarde wordt
door gerst ingenomen. De belangrijkste
gerstgebieden in Europa en omgeving
zijn: Centraal-Europa, Zuid-Rusland en
Noord-Afrika; slechts een klein' ge
deelte hiervan wordt voor de bierberei-
ding gebruikt (plm. 10 pet.) Goede brouw-
gerst komt niet alleen uit deze gebieden,
maar tegenwoordig ook uit Denemarken
en Nederland; de rest van de verbouwde
gerst wordt gebruikt als voergerst (br
con-industrie), in J-
tegenwoordig ook L
gerst heeft goede gr
dus in Nederland in hoofdzi
op de kleigebieden van Groi
land, Noord-Holland en Zeek
1933 is, dank zij de werkzaar
het NaCoBouw in Nederland
brouwgerst geteeld, het „Abed
-elangstelling
Janken alle drie
immers met grote ernst
’eschiedkundige feiten ter
-xe bre-
dharme...
MET EEN MODERN
VAN UW OPTICIEN
Hij i
en verve
voor’-1'
en dan
maar i
wet_“
,Ik denk, dat je van plan bent te ont- teu/ei
.men, dat je de laatste twee maanden stoncj
in Londen bent geweest?” zei Elveden, ^ier ja
wijl zijn mond in een strenge plooi inspect
ian.
„Er moet iets niet in orde zijn”, merk
te hij op.
„Die indruk krijg ik ook”, merkte de
commissaris op zijn beurt droogjes op. bfeven *Dit beweï
Elveden wendde zich weer tot de boef. iemana in Londen
„Zeg me nu eens wat doe je op dat voor hem had uitg{
landgoed” en haastig voegde hij er- die andere?
aan toe: „denk erom, dat je niet liegt.’ Tegen de hooft
„Ik? Ik ben hoofdjachtopziener” zei ston
d erop, dat h<
Jerry groots en hij ging in zijn waardig- werd) kon men a]
SVvSi”?.e!S”eve„.
„Wat zullen de stropers het dan goed
gehad hebben”, grinnikte hij. „Ik veron
derstel, dat je op’ provisie werkzaam was
voor hen?” ae plaalBClljn.
„Zit me toch niet voor leugenaar uit naar de sfex
te maken”, zei Jerry woedend. „Ik heb Loseiey zeif.
hier brieven van sir Marcus zelf, die - - -
mijn woorden kan bevestigen, kijk maar.”
Hij rommelde haastig wat in zijn za'
ken, en haalde er een stel brieven
te voorschijn.
Elveden keek ze haastig door. Allen
waren ze ondertekend: Marcus Losleey,
en ze waren geschreven in de onmisken
bare hand van de baronet, die de inspec- tegelijkertijd helden
teur maar al te bekend was. Wat’ Nu’ Hier?
De inspecteur beet zich op de lippen. dadelijk hier met lier
„Ik begrijp hier niets van”, zei hij, hing de haak
„Ik zal sir Marcus zelf moeten opzoe- en stond haastig op,
ken, om de verklaringen van die man trek door opende een
bevestigd te krijgen. Het is toch onmoge- terkant en richtte zi<
lijk, dat Jerry tegelijkertijd in Londen Wacht daar, Jerrj
-r, «r, Woversham zou kunne" -
twee jaren lang gewoonte, om
i. Maar wie was tuurljjk vindt
dat een beetje
□fdjachtopziener (Jerry
hem die titel gegeven
absoluut niets inbren-
Zijn gedrag was zo voorbeeldig ge
weest, als men maar van hem had kun
nen verwachten. Dit hadden zij verno
men door middel van twee telefoonge
sprekken naar Faversham. Een naar
de plaatselijke politie-commissaris en een
x sward op het landgoed van
^oseley zelf.
Gedurende het verhoor merkte Elve-
iay-” den verschillende eigenaardigheden bij
za^" Jerry op, die hij zich van v:-
Ult innerde, die de valse Jer’-°
maar wier afwezigheid ni&u
te hebben opgemerkt.
Toen luisterde hij weer aan
„Hallo”, riep hij verveeld;
^gelijkertijd helderde zijn -
Goeie hemel! Kon.
sm!” p
lij hing de haak weer op zijn plaats „J
stond haastig op, ging vlug het ver- wija
k door, opende een deur aan de rech- de
.„kant en richtte zich tot de boef. tG
- -- „Wacht daar, Jerry, tot we je nodig
en op Faversham zou kunnen zijn, en hebben”, zei hij met een vreemde glans
toch kan ik getuigen bij de vleet bij el- in zjjn ogen
Elveden sloot de deur achter
de inspecteur de l
superieur op zich
an sir Marcus hem i
.heer. Hij schijnt ui
-precies wa°-
Met een keurig gewassen
en gestreken overhemd
voelt U zich „prettiger”.
Wij halen en bezorgen ook in Uw
omgeving? Bel 23890.
Fijngoedwasserij
Korvelseweg 160 Tel. 23890
weest.”
De commissaris knikte. „Stelt u
zich in ieder geval met sir Marcus in ver-
s Elveden. binding. Dat dunkt mij de enige oplos-
Vertel de sing voor dit geval, dat me nog al dui-
eenvoudig verkwisting van kostbare tijd "y® ^eroazena geiuk genaa van Toen deed de Jaatste J{
vond en de inspecteur kreeg er een kleur helftVrr? de“ito JS ^toeV/
„Ik had gedacht, dat onderhoud met sir Sebracht!” gehoord had.
Marcus nog wat uit te stéllen, mijn
heer,” zei Elveden. Toen flüis'—1...
even met de commissaris.
Jerry vertrouwde het niet erg hard.
„U bent weer aan het zoeken óm me
er in te laten lopen”, riep hij in grote
opwinding uit. „Ik zag het wel aanko- lcillallu u
men! Als ik nou toch zeg, dat ik al twee Jerry d
jaar uit Londen weg ben. Er zal wel jerry, die
--o„, --c. weer iets tussen gekomen zijn. Als ik in lompe:
„Nee, natuurlijk niet”, zei Jerry, ver- nou zeg..”
ontwaardigd kijkend. „Zeker niet als ik „Je hoeft je niet bezorgd te maken,
Jerry” onderbrak hem de commissaris.
len, mijn- SIR MARCUS KAMT DE ZAAK UITEEN
isterde hij De twee mannen in de commissaris
kamer gaven uiting aan verschillende ge
voelens; de ondercommissaris verbazing,
de inspecteur louter opgewondenheid. Toen
Elveden weer ging zitten, klopte net
iemand op de deur en hij riep: binnen.
de boef werd binnengelaten. De
lie Elveden kende, geheel en al
ui lumpen gehuld, stoffig en verwaar
loosd. De inspecteur keek hem een paar
minuten strak aan, en wees hem toen
een stoel aan. Twee jaren lang had deze
boef? Eindelijk keerde de geheimzinni
onrustig werd onder die scherpe blik
„Wat”, antwoordde Jerry, „werkelijk
iets nieuws voor me is, nietwaar?”
Toen keerde hij zich tot de ondercom
missaris en barstte uit: „Ik snap niet
waar jullie zo’n man voor betalen. Jullie
geven hem een goeie baan en er kan niets
gebeuren of hij komt bij ons om infor
maties. Die Elveden hier, komt altijd
naar mij toe en zegt me, wat ik gedaan
heb. Dan, zo gauw ik hem op zijn ver
gissing gewezen heb, keert hij zich om,
en dan zegt-ie, „nou, als jij het niet ge
daan hebt, wie heeft het dan voor de
duivel wel gedaan?” Nu vraag ik je, is
dat eerlijk? Ik vind van niet. Ik krijg
voor dat alles niets. Niets. Ik ben toch
-i aan de justitie?
lijn vast doel ge-
al, antwoordde de
■ntwoordelijk voor
J, John Richmond,
n «oreffenen. Met
-ut ik de per-
m
ONS VERVOLGVERHAAL
Detective-roman
van
PETER BARON
Geautoriseerde vertaling van
Jean H. P. Jacobs
Twintig minuten later werd hij in Scot
land Yard binnengebracht. Inspecteur
Elveden, die er alleen aanwezig was,
keek hem onderzoekend aan. Het mooie
bruine confectiepak was een tikje ver
rassend voor hem. De mooi gepoetste
schoenen al evenzeer en het boordje met
das wekten ook belangstelling. op'had,” zei jerry aan zijn snor trek-
„Ga zitten, Jerry’, zei hij langzaam. kend, alsof hij zich alles zo duidelijk mo-
„Ik wou eens een beetje met je praten.” geliJk trachtte te herinneren. „Sir Marcus
„En over een paar dingen in het bij- is een van die phi-phi-lantropenen
zonder, zeker, nietwaar?” zei Jerry. ik ben een bekeerling van hem, zoals
„Net als vroeger, nietwaar, mijnheer hÜ dat noemt.”
Elveden? De laatste keer, dat u dit te- »Ik denk, dat je van plan bent te ont-
gen me gezegd heb, kreeg ik twee jaar.” kennen, dat je de laatste twee maanden
Elveden fronste de wenkbrauwen. Er in L'-rd™ --
was iets raadselachtigs over Jerry, maar terwijl zijn
de inspecteur kon niet goed uitmaken, SinS staan,
wat dit eigenlijk wel kon zijn. lr’’
Hij zat daar nog over te peinzen toen
de commissaris binnenkwam. Elveden
stond op om die te begroeten.
„Jerry de boef”, zei Elveden.
De commissaris bleef even staan, terwijl
zijn doordringende ogen op Jerry rusten,
toen ging hij achter zijn lessenaar zitten.
„Ik wou met jou wel eens ernstig pra
ten, Jerry, over een paar dingen, die jou
zowel als mezelf zullen interesseren.”
„Terwijl u een slag om de arm houdt,
zeker?” zei Jerry.
„Dat is niet nodig,” zei de commis
saris. „Dat hangt helemaal van jou af.
Wanneer je ons wilt helpen, zul je he
lemaal veilig zijn. Als je dat niet doet.
Hij voleindigde zijn zin niet, doch trok
veelzeggend de schouders op.
„Vertél me alles wat je van de Squid
Uw grasveld te hoog
Ook heg- en gazonscharen.
EMMASTRAAT 30 TEL. 20338
:h twee jaren lang gewoonte, om 'e menen wat ik zeg. Na- zeke
ven. Maar wie was tuurlijk vindt iemand van Scotland Yard heen>
waar is, al is het dan maar per bedoel ik> doch daarmede hebt u geens.
1. m Londen S.we.,t,
,K. ^Te de toef
51S-als 'en lk d”lk
Hij keek de commissaris verontwaar-
„Gedurende welke tijd”, zei Elveden
„je dubbelganger op het landgoed Vau
sir Marcus Loseley: Faversham, in Kent
gezien is.”
„Geesten, zijn dubbel”, zei Jerry, „laat
die rusten.”
Elveden bemerkte dat de boef min of
afoon. meer verbleekte. Nog altijd glimlachend,
bijna ging de inspecteur het vertrek-
.t op. en, terwijl hij de deur opent1
Kom de man, die daarachter wacliot.
De jachtopziener kwam binr
„Jerry de boef”, zei Elveden
ijzend op de een, en toen
e ander: „Jerry de boef!”
Gedurende e r-
ste er een volkomen stilte in
terwijl de twee Jerry’s elkat
J;„hl baar, verschilden zij van elkar
hHk leen hun kleren, anders niets
gevestigd g.®ns hadden zij elkanders trevk
i niet ontmoe- Efvedeni die hen
gadesloeg, merkte oj
rokke
t/o Kruijssen’s Ijzerhandel.
zicht en de holle wangen waren verdwe
nen en, zijn hand naar zijn hoofd bren
gend, verwijderde de valse Jerry ’n pruik
van zijn hoofd, dat nu een sluike, reeds
vergrijsde haardos vertoonde. De meta
morphose was nu geheel geschied.
Vóór hen stond sir Marcus Loseley van
Faversham en Eaton Place, Londen.
JeS ^aannaoedigenda^toeZitwatedunk^u W^eT
,üüra ervan, inspecteur”, zei dë commissaris. h*b«ts veel aantrekkehjl
ant_ de stilte verbrekend, „als we eens licht net^00g;..
g bjj in de zaak vroegen?”
„U hebt dus gedurende twee jaar voor
Jerry gespeeld, sir Marcus?” vroeg El
veden langzaam, toen Jerry de kamer
verlaten had, op bevel van de commis-
rsaris.
,Nou, vooruit dan maar jij”, gromde over twisten.”
„Gedurende welke periode”, vervolgde
de inspecteur „u in verschillende misda
den met de Squid hebt samengewerkt.”
„Min of meer”, gaf de baronet toe, „of
schoon en hij wendde zich tot de r..
commissaris ik u toch moet verzoe- vo/&ae ny.
Licxii I - ken te geloven, dat ik persoonlijk niets s teruS'
die, „Daar ben ik alleen eens wezen land- misdadigs heb uitgehaald gedurende die aaP>.
^eni! £ndaar,Kdalr’ benl’ n^rgew^t” ^e^Te^fk”n°emde
’nog, „Ik vermoed toch haast van wel”, zei - „SiX wü sir Marcus wel zo goed
,VO1- Elveden zachtjes en keek de ander door- zyn> zich nader te verklaren,” stelde de
zers- dringend aan. inspecteur voor. „Wij herinneren ons
ver* .”.U ..bent vervelend klaagde Jerry. zo>n paar kleinigheden: als de roof op
de ongelukkige de Trust Company, waaraan, naar we
,at “7 zeker weten, de hele bende meegewerkt
Scotland Yard heeft> dan de beroving van Thyme en
iaat er zal nog een paar andere dingetjes. Natuurlijk ook
wijl nu ook
als brouwgerst gebruikt worden.
De gerst wordt tegenwoordig onder
controle van het NaCoBrouw tot grote
partijen verzameld en via het C.B.K. aan
de brouwerijen en mouterijen aangebo
den. De gerst die aan de brouwerij komt
moet eerst nog gereinigd worden: achter
eenvolgens worden verwijderd: grove
verontreinigingen (touwtjes en stokjes,
erwten enz.) en] fijne verontreinigin-
- -- gen (blies, Stof) door mi
likt als voergerst (ba- schudzeefinrichting; halve
de gortpellerijen en middel van een „trieur” en
iets in het brood. De door een zeeftrommel.
De geschoonde gerst wordt inge
in weekbakken om water op te nemen,
"'aardoor kieming mogelijk wordt. De
iinds kieming kan geschieden: 1. op de vloe- r,a*j
van ren. 2. in kiembakken. 3. in kiemtrommels n
oede Alle drie systemen beogen gerst b
langzaam oplopende temperaturen (onge
veer 14 gr. C. tot 20 gr. C) onder voldoen
de zuurstoftoevoer en bij een hoog vocht
gehalte, te laten kiemen. De kieming
wordt gestopt voordat de spruit zicht
baar wordt. Dit duurt 8-9 dagen, de mas
sa wordt nu „groen-mout” genoemd. Het
doel van de kieming is het doen ont
staan van bepaalde stoffen zgn. „enzy
men”, die in staat zijn om het zetmeel
in moutsuiker om te zetten. Wij maken
daarbij gebruik van het vermogen van
de gerstkiem, die voor zijn voeding geen
onoplosbare bestanddelen kan gebrui
ken, om het onoplosbare zetmeel in een
oplosbare suiker om te zetten. Vlak vóór
dat de spruit zichtbaar wordt, is er vol
doende „enzym” aanwezig en kan het
kiemproces worden gestopt. Dit gebeurt
op zgn. „eesten”, waar het groenmout
op vloeren of in trommels, met behulp
„Landgoed? Wat voor een landgoed?”
vroeg Elveden, een blik van verstandhou
ding wisselend met de commissaris.
„Nou maar.van sir Marcus natuur
lijk.”
„Sir Marcus? Loseley, bedoel je?”
vroeg Elveden op goed geluk af.
„Nietwaar?” riep Jerry met groot ver-
maak uit. „Natuurlijk is het Loseley.” zjLn -
Elveden zat verslagen in zijn stoel. wi’.
„Waar is dat landgoed van sir Mar
cus?”
„Faversham”, antwoordde de boef.
door, vraag me nu, waar dat weer
„Hoe lang ben je in zijn dienst ge
weest?”
„Sinds ik mijn vakantie in Wormwood
"P had,” zei Jerry aan zijn snor trek-
gehoord had.
„Nou Jerry”, zei hij kalm, „je kon
ook niets aan doen, ouwe jongen,
wist er niets van.”
De jachtopziener schrok en een licht
van herkennen ging op in zijn ogen.
„Het spijt me, mijnheer”, mompelde
hij.
„Wat u betreft, inspecteur”, zei de
dubbelganger rustig, „mag ik u verzc~
ken om een kom wate
De inspecteur begi.t.
de het verlangde. Een bediende uxavu.
water, zeep en een handdoek.
„U neemt me niet kwalijk, heren”, zei
*3e boef en de volgende ogen-
liets dan
izinnige man
it af en liet
missaris trok
iwen op, maar Elveden’s
zonder uitdrukking.
keurige snor, het pokdalige ge
en
hij
- „agelijks bezoekers ontvangt, correspon-
mderaar dentie voert met de honderden, die hem
Wood- uit alle delen van het land schrijven en
zijn artikelen schrijft voor dagbladen en
tijdschriften. Ook Truman heeft memoi-
periode, res geschreven over de jaren dat hij Pre-
adviseur sident was. En ook heeft hij een reeks
lezingen aan de Columbia Universiteit
gehouden over politieke wetenschappen.
Ofschoon oud-president Eisenhower nog
;eschreven. pas kort geleden zijn ambt neer legde, ziet
heeft zich het er naar uit dat hij voornemens is
meer begrip te kweken voor de heden
daagse geschiedenis en de werking van
de Federale regering. Reeds eerder heeft
hij zijn memoires over de tweede we
reldoorlog te boek gesteld. Deze wor
den in 13 talen vertaald.
- - - - zijn persoonlijke papieren uit de ja-
isveld voor hun capa- bij te brengen. Hij zou dat doen door het ren dat hij presidentwas zijn nu van Was.
Mogelijk hebben zij schrijven van artikelen en door de stich- hington overgebracht naar het Gettys-
ipefial,e belangstelling ting van een bibliotheek, waarin de pa- burg College, niet ver van zijn boerderij
*cht, in Pennsylvanië, welke hij tot zijn stu
dieverblijf zal maken. Weer andere pa
pieren zijn overgebracht naar de Eisen-
hower Bibliotheek in zijn woonplaats Abi.
lene in Kansas.
IP ril we, willen de f
|l 3 vér mogelijk J
I rider lief kleur-
ceus op bonne- J
u bepaald niet J
n maar eens op' f
n verschillêndè J
en steekjes in
reboden. Naast f
p ritje mét pat en
veel aprirtere, I
len in icmfqsie- J
verwetkt tot de J
waarvöfy dé J
Jdekoning zich
i te schamen.
klasse u bij dra- t 1
nt: de. kwaliteit
•I hetz'elide, en 1
idee. 1
is schuilt nooit 1 1
de vezel, maar J
I rking ervan; in t
van verzekerd J
itjes huh goede t
blijven behou- f
e wasBfeurten'. J
weer door
lende, riep hij
ichtte.
innen,
en spottend
wijzend op
en paar ogenblikken heer-
>lkomen stilte in de ks
w StuilVLCLl
itengewoon. In geen
rimpeltje, in geen
- ‘”'ander. Al-
niets. Overi-
beeld kunnen
i om beurten scherp voor, toen i
3p, dat de jachtopzie- len was.”
'as, maar dat de an- ’,’Yer°.1?d®r
lerry zijn mond rust op u nc_
leschaafde toon, behulpzaam geweest
niet van hem de misdaad."
„Ongelukkig genoeg is dat waar, maar
er het was noodzakelijk, dat ik de Squid
je bij zijn plannen behulpzaam was om hem
x-.‘--igen dat jk jerry de boef v---
ik hem reden t
,_„3ven hebben, zou L
of zelfs uit de weg geruimd zi.
commissaris klemde zijn lij
„Dat accepteren we ook i
u verzoe- maal, sir Marcus als u ons maar ver
water en wat zeep?” klaren kunt, welke bedoeling u ermee
:greep hem en bestel- had, om door te gaan voor Jerry de
Een bediende bracht boef.”
De baronet haalde diep adem en
scheen na te denken. Eindelijk sprak hij:
„Mijn bedoeling”, zei hij langzaam,
„is, een rekening te vereffenen die reeds
lang open stond.”
„U doet daar nogal een gevaarlijke
verklaring, sir Marcus”, zei Elveden.
t ”kS V00rl°Per van een gevaarlijke
„Wat bedoelt u?” vroeg de commis
saris.
„Zoals ik reeds zei: een rekening te
vereffenen met de Squid”, zei Loseley.
„Weet u, dat de wet het voorrecht
heeft, zich met die rekening te bemoei
en?” zei de commissi
De baronet knikte.
„Het is me ook fcc
verduiveld langzaam i
„U denkt dus, dat
riep Elveden uit.
„En veel zekerder
snauwde de baronet terug.
De haat, die er in Losel
glansde viel niet te miskennen
commissaris ging plotseling, gesel
..hoon hij lid is van de Reput
Partij, was hij een groot bewe.
van de Democratische President
row Wilson. Enkele jaren geleden
hij „The Ordeal of' Woodrow
een belangrijk boek over de -
waarin hij optrad als Wilsons a
en beheerder van de hulpverlening na
de eerste wereldoorlog. Oud-president Hoo
ver heeft talrijke lezingen gehouden en
enkele delen gedenkschriften geschrev0"
Ex-president Harry Truman h„„K
:n de jaren waarin Eisenhower hem op-
„Igde eveneens druk bezig gehouden
ft de feiten en de zin der geschiedenis.
art na zijn vertrek uit Washington ver
klaarde hij dat hij de rest van zijn le
ven zou besteden om de jongere gene
ratie de betekenis van de democratie
bij te brengen. Hij zou dat doen doe
ting van een bibliotheek, waai...
pieren zouden worden ondergebrac
die hij als president verzameld had.
-- Duizenden personen en particuliere in-
mensheid te brengen. stellingen hebben financieel bijgedragen
aver, die dit jaar 87 wordt om de oprichting van de Truman Library
zan de drie is, heeft bijzon- in zijn woonplaats Independence, Missou-
elling voor de documenta- ri, mogelijk te maken. Sedert de opening
fendaagse geschiedenis. Hij er van in 1957 staat de bibliotheek onder
van het Hoover Institute beheer van de Federale regering: zij be-
Wasserij ST. JOSEPH
A Is van ouds bekend om
zijn kwaliteitswerk
Capucijnenstraat 152
Tel. 21394.
Weet”, zei hij plotseling.
„Da’s nogal gemakkelijk”, grinnikte
de boef: „niets”.
„Laat dat, Jerry”, snauwde
„Daar kom je er niet mee. 1
commissaris alles wat je weet.”
Hij keek de boef onderzoekend aan. Er
was iets bijzonders aan die man van
morgen, maar wat toch? De inspecteur
trok zijn wenkbrauwen samen. vond
„Ik weet waarachtig niets van hem”, van.
herhaalde de boef, met een nieuwsgie- „n
rige uitdrukking op zijn gezicht. „Wie is Mare
dat, als ik vragen mag?” heer,
„Pardon”, zei Elveden, zich tot de even
commissaris wendend, „hoe kom je aan Jei
dat costuum, Jerry?” „u
„Day en Martin”, antwoordde de boef
trots langs zijn mooie pak afkijkend.
,,’t Zit goed, wat?”
,,’t Is toch niet.eh.wat je zo ge
woon bent te dragen”, merkte Elveden op.
„Nee, natuurlijk niet”, zei Je:
vaardigd kijkend,
op het landgoed ben.”
t van hun omvangr Öke
aan hun opvolger, ge
teerd zagen met het probleem
de rest van hun leven zullen door-
1. Vorige week maakte de laatste
drietal, Dwight D. Eisenhower,
lat hij voornemens is een boek
schrijven, waarin een gedetail-
iverzicht wordt gegeven van de ver
ïn, waarin hij in het Witte Huls enkt
icaiuccide. E'
Na de elkaar snel opvolgende gebeur- in c.
tenissen, die zich in zo’n lange periode volg
voordeden, is het zeker niet eenvoudig de met
rustige, vaak weinig in het oog lopende Kort
rol van de gewezen staatsman op zich
te nemen en de oud-presidenten, die nog
gezond en vol denkbeelden zijn, zien zich
verplicht een arbeidsveld vc“ -
citeiten te zoeken. 7
hun ambt
-zij z.„.
aan de taak ge
kennis van de i
Herbert Hooi
I en deoudste van
dere belangstelling
tie van de hedendai
is de stichter van het Hoover Institute
en de bibliotheek over oorlog, opstand en
vrede aan de Stanford Universiteit in Ca
lifornia, een boekerij, die door geleer
den en studenten uit alle delen van de
wereld geraadpleegd kan worden. Zij
telt drie miljoen delen in 89 talen en
bevat documenten uit de eerste en twee
de wereldoorlog, de Russische revolutie,
de jaren van Hitler en Mussolini, de op
komst van communistisch China, enz.
Herbert Hoover acht het eveneens van
geen officieel informatiebureau, wat?
Ook niet. Altijd word ik maar achterna
gezeten om op allerlei vragen te ant
woorden. Het vermoeit op de duur.”
Hij hield even op en haalde eens diep
adem, alsof hij opnieuw wilde beginnen,
laar Elveden, die wel zag, hoe de com
missaris zich zat te verkneukelen, fron
ste de wenkbrauwen en viel hem plot
seling in de rede:
Jerry niet „Hou je mond, Jerry! en beantwoord
seschietend mijn vragen.”
„Ik ben toch niet verplicht te e
woorden, is het wel mijnheer,” vroeg ...j
aan de commissaris.
„Nee, verplicht ben je niet”, antwoord
de die.
„Ha, fijn zeg”, grinnikte Jerry. „Ik hoef
niet te antwoorden, maar ik ben de erg
ste niet.... als ik het eens deed?”
„Nou, vooruit --
Jerry en keek Elveden weer aan.
„Hoe vaak ben jij in Faversham, Jer
ry?”
Jerry schrok onwillekeurig, maar ant
woordde nogal rustig: „Wat is Favers
ham?”
„Dat is een plaats in Kent.”
„Daar ben ik aller--- J
en verrast, rechtop in zijn stoel zitten.
„Welke vorm zal die afrekening aan
nemen?” vroeg hij.
„Eeen zeer secure", antwoordde de ba
ronet, op iets luider dan een fluisteren
de toon.
Toen hing er een onaangename stilte.
„Bedoelt u.... moord?” vroeg de com
missaris eindelijk.
„Integendeel”, was het kalme antwoord,
-x_.i.1._i.jkers op
“e„EnCdat is?”
„Hem over te leveren
Dat is al die tijd mijn
weest, twee jaar lang al,
baronet. Hij was verant’
de dood van mijn vriend,
Dat moet ik met hem vereffenen,
het oog daarop was het, dat ik de i
soon van Jerry imiteerde, Jerry was reci
divist en ik nam hem in mijn dienst, toer
hij mij om werk vroeg.”
Elveden glimlachte onaangenaam,
maar de baronet sloeg er geen acht op.
„En ik heb er geen spijt van”, ver-
i-j- bij jDe squid hoorde van Jer-
„rugkomst en hij nam mijn dien
sten aan, dat was mijn bedoeling ook.
Sedert heb ik gewacht. Menig keer had
ik kunnen proberen om hem te doden-,'
maar dat was niet mijn bedoeling. Wan
neer ooit de gelegenheid zich daartoe
voordoet, zal ik hem in de enige open
plek in zijn harnas, op zijn enig kwets
bare plek treffen.zijn eigenliefde.”
Hij glimlachte.
„Trouwens, die man kent geen vrees
en hem doden zou geen voldoening ge
ven. Het zou slechts een kort lijden voor
hem zijn. Maar hem in de gevangenis
brengen: hem laten voelen wat het zeg
gen wil, drie weken lang in de onzeker
heid te zitten omtrent het onvermijde
lijke. Met niets anders om over te den
ken, dan dat zijn val bekend zal wor
den, aan degenen, die hij getyranniseerd
heeft. Dat is de moeite waard, dunkt
mij.”
„Dat is ons werk”, onderbrak Elve
den, „en u houdt belangrijke inlichtingen
achter. „U weet zeker wel, dat wij u zou-
i kunnen dwingen, deze te verstrekken;
..7, funnen arresteren, wanneer u
weigert, die inlichtingen te geven?”
„Met mijn hulp," zo wendde de baro
net zich tot de commissaris, „hebt u
kans, die duivel te pakken te krijgen,
bij de Zonder mijhaalde hij veelzeggend
rd niet de schouders op. „Wel, tot nu toe is El-
alleen in geslaagd, nog een ezel-
zichzelf te geven, dan
ar met hem voor had.”
een kleur en zijn
was een bedreiging:
doen spreken.
’°mands tong
lag tegen-
zijn mond, toen een
i zijn superieur op
de Commis-
is plotseling, en de baronet glim
lachte.
„Uw jongste ondervindingen met hem,
schijnen u weinig geleerd te hebben om
trent zijn methodes”, zei hij. „Ik heb
er geen idee van, wie hij is. Als ik dat
wist zou de helft van mijn werk gedaan
zijn.”
„U hebt een vaste plaats van samen
komst natuurlijk,” kwam Elveden in
het midden.
ry de boef was. „Nee”, antwoordde de baronet. „Als
tot achterdocht hij een van ons nodig heeft, ontvangen
ik uit de bende wij een brief van hem. Ik ontvang de
umd zijn, mijne in het Shaftesbury café. De kas-
lippen op- telein bewaart die daar voor me.”
nog alle- „jg dje kastelein lid van de bende?”
■nnav vroeg de commissaris.
„Dat geloof ik niet. Ik denk dat hij
maar een tussenpersoon is: ik geloof, dat
van hem slechts verlangd wordt, dat hij
kan horen, zien en zwijgen.”
„En de rest van de bende”, vroeg de
commissaris, „wie zijn dat? Ik waarschuw
u niets achter te houden.”
De baronet fronste de wenkbrauwen.
„De anderen zijn, evenals ikzelf, ge
maskerd, en wij hebben geen verbinding
met elkaar. Dit heeft de Squid zo ge
wild, opdat we elkanders stemmen niet
zouden herkennen. Na een bijeenkomst
gaan wij om de vijf minuten na elkaar
weg. Ik ben altijd de laatste, die gaat.
De Squid is de eerste.”
speelt U met
speelse kleuren
„In geen enkel geval heb ik gezondigd
tegen de wet. Ik geef toe, dat ik tegen
woordig was bij sommige van die geval
len, maar ik ontken, als handlanger te
zijn opgetreden van de Squid. Bij geen
enkele gelegenheid heb ik het de Squid
vergemakkelijkt met het een of ander, TI
ook verhandelde ik de juwelen niet die acnter- weet zexer wei,
hij.... verkreeg. Mijn loon voor ver- den kunnen dwingen, deze
meende diensten, schonk ik aan het Mid- ^i^m'nëhri'neen6'
De inspecteur glimlachte, maar sir
Marcus negeerde hem en vervolgde:
„Dit voor wat de roof betreft t“ d:
Trust. De diefstal bij Thyme werd niet de schouders op. „Wel,
uitgevoerd door de hele bende, maar veden er alleen in gesh
door de Squid in persoon, juist als in het achtiger beeld van zich
geval van de Baraipur juwelen. Het ge- de natuur blijkbaar m<
val met mijn eigen tiara was een beetje De inspecteur kreeg
anders. Dat was de eerste gelegenheid, volgende opmerking w
waarbij ik opdracht kreeg op eigen initia- „wij zouden u kunn
lef een diefstal te begaan. Gelukkig ge-
noeg was ik
Vóór ik naar
de vervalste tiara i
om een dergelijke
standigheden
mijn kamer c
ter terug kwam, wendde ik verri
toen ik hoorde dat het ding gesto-
„Verondersteld, dat uw verklaringen
juist zijn,” zei de commissaris, „dan
rust op u nog de beschuldiging, dat u
geweest bent, voor en na
misdaai
,Ongelul
bij zijn t
te övertuij
Wanneer i
zou gegei
gezet,
De c
een.
maal,
B5V
