o
11
o
LAAS
IA"
I
ANTON WILKE
e
-
II
o
De Inktvis
II
B
0
0
o
o
o
<1
o
o
V o
o
<1
0
(i
li
h .y
ïz;
XZdê Sn’è'
seconde
dan?”
kar
30869
/EREN
'n Nuttig
St. Nicolaascadeau
ize
300.-)
St. Annaplein 13
me
stelle
El-
vraagt u nog, als u mij
de auto
500 gram 1,20
POLLET
RIB
r
TONGEWORST 150 gram 0,55
500 gram 0,75
ZULT
John.6
om n
Daar
terug en
door val-
niet
*mi
BERT OOMS
Noords+r. 93
Uw wasgoed bij
Wasserij ,St. Joseph*
SNEL EN GOED....
ZOALS HET MOET!
rel. 21394 - Capucijnenstr. 152
ONS VERVOLGVERHAAL
Detective-roman
van
PETER BARON
Geautoriseerde vertaling van
Jean H. P. Jacobs
en de
beste geldbelegging
Is een cadeau van
GOUD of ZILVER
en
ge-
Zijn plannt
al gerijpt
sen beeld i
de grootstt
laatste
ien te
Juwelier
Tel. 22359
zei Jc
i Frt
s
r
„vo
en i k
sci.
gedaa
hmond
zonden
klarin-
i taxi
twee
teloze
in
tiC:
een
als
g Zijr
broke
John
zich om
vilderde
osely.
binnengeko-
ïvolver
zijn bereik i
verdeelde hij
ssen zijn tegenstam
John,
wapen we
ge va"-
ongelukkig genoeg
taxi krijgen.”
-iioo-or, ia nno- altn->
van
deze
inis, we
i meent
erop wijzen,
ike is van f
r en meer
de
verrassende ant-
wo-
van
-i -
motor
drie hij
en toen
nspecteur
aan toe:
geen hij,
De onlangs heropende zaak van de
rmuie ner iangSieulng Deze foto toont een ge-
ieaere deelte van het interieur.
tnddags en Foto Fr van Aarl€.
ngenschap.
vat om de
deljjk een-
,En uw wagen is nog altijd ver
een stuk werk,
wereld dit maar
^4 4».
w w
Toen de revolver op de grond viel
een onverwachte, prettige bij
komstigheid —liet Freddie zjjn keu
paar passen
gaan staan, die John zou moeten in
nemen voor zijn beurt. De butler zag x
die beweging en glimlachte. gevaar te laat. I
„Mag ik u verzoeken aan de ande- plotseling vooruit
re kant van de tafel te gaan staan”, butler werd terug
verzocht hij.
Hun blikken ontmoetten elkaar en
Freddie grijnsde onverholen. Een
trek, die d*> raan ten volle beant
woordde, ging ook over het gelaat
van de butler.
krant neer en
ontvoerdHij
het een r
antwoordt
toon,
sn van de ins
er haastig
was een zij,
opgelegd
met een
t de re-
J
foonoproep en een val-
waarbij net hand-
Marcus knap was na
jn twee van de voornaam-
betreurens-
zaarin de po-
te onder-
dat hier
een streek
r beruchte
zegt”, dat hij een derge-
lap niet heeft overge-
4J. „Zijne Genade is niet
egt, dat sir Marcus er
leden is komen aanlopen
hoorde dat niemand op
is hij weer direct naar
is teruggereden.”
s een beetje met zijn
en was er de
Direct dacht i
„Natuurlijk"'
zoet lachje.
„Toen ik weer op de weg kwam”,
ging sir Marcus zonder op de ander
te letten, verder, „kwam ik tot óc
ontdekking, dat mijn auto verdwenen
was”
„En uw chauffeur?”
„Ik stuurde zelf”, antwoordde sir
Marcus kort. „Mijn chauffeur had
een vrije avond gekregen, omdat ik Squit
niet verwacht had, hem nodig te zul- De
len hebben. Dit is alles, wat ik te
verklaren heb.”
„Voor iemand die haast heeft
k veronderstel, dat u haast had
_3hijnt u er nog al een tijdje over
gedaan te hebben, om naar Berkeley
Street en terug te gaan' zei Elveden
langzaam.
„Ik
dadel.
mist?”
„Nee”, was het
woord, „Ik vond hem naast mijn
ning, toen ik thuis terugkwam
Berkeley Street.”
Op dit ogenblik ging de deur open
en kwam de hoofdagent weer binnen.
„Nou?” vroeg de inspecteur,
i, die haastig bukte om zijn
i wederom op te rapen, zag het
- laat. Freddie wierp zich
t en de geschrokken
vuiler werd teruggeworpen, beduusd
en ademloos tegen de muur.
Freddie maakte een vlugge bewe
ging, en zijn vingers sloten zich om
de keel van de butler.
(Wordt vervolgd)
scherp opkijkend.
„Taxi beantwoordend aan de be
schrijving verlaten gevonden in Put
ney vale, mijnheer”, zei de hoofd
agent vormelijk.
„Getuigen
„Jawel, mijnheer, de taxi werd on
derweg gesignaleerd om kwart over
acht en men zag haar stilstaan naast
een privé-kar. Twee mannen stapten
eruit, die een jongedame droegen,
blijkbaar bewusteloos. De dame werd
in de privé-wagen gebracht, die on
middellijk wegreed. Getuige ver
klaarde, dat de chauffeur zei, dat
het meisje naar een particulier hos
pitaal zou gebracht worden.”
„Nam getuige het
die andere kar op?”
„Nee, mijnheer.”
„Beschreef hij die
vroeg Elveden.
De politieman werd rood van ver
legenheid.
„Getuige zei, dat
wagen was mijnheer”,
op verontschuldigende
nij de boze oger -
zag, voegde hij
„De getu’ge
mijnheer.”
Elveden klemde zijn tanden op el
kaar en keerde zich tot sir Marcus
en Jimmy.
lief ding over heb-
weten komen, wat
ide de laatste drie
eeft”, zei hij pein-
nam een keu van ’t rek en
ue er peinzend mee.
I prijs op 'n cocktail”, zei
rederick begon zich toen z<
ernstig te occuperen met de bal)
wat heen en weer te doen rollen.
Eveneens -
aantrekkelijk planne.^,-
’t ware vanzelf bij hem had op-
rongen.
jn overpeinzingen werden onder
een door de terugkomst van
„ohn met de cocktail.
„Je bent een prachtkerel”, zei
Freddie, de coocktail ovememend.
„En nu, kameraad, wat dunkt je
van een klein spelletje?”
„Biljart, mijnheer?” vroeg John.
„O, ik heb er heus wel een beetje
trek in.”
Hij trad achteruit, sloot de deur
en stak de sleutel in zijn zak.
Freddie zag het alles aan.
Freddie voorzag zijn keu van krijt_o
en keek onderwijl nadenkend naar zou jedere kans v«
John. Dit was de eerste keer, da.t het draaide alles
non ZÜ samen biljart speelden en hij dje Ujj want op i
vroeS zich aJ, of de buUer in dit John juist naar dt
spel een even waardig tegenstander muur tegenover h
zou zijn als in verschillende andere die nam de kans
dingen.
Geduldig wachtend, totdat Freddie
de vereiste plaats had ingenomen,
legde John zijn revolver op de rand,
dicht onder zijn bereik en voorover
gebogen, verdeelde hij zijn aan-
John, die dacht tussen zijn tegenstander en de
reddie te bal.
Freddie besefte, dat de butler bin
nen een seconde zijn revolver zou kun
nen grijpen, wanneer hij dat nodig
i'orid en zuchtend ging hij zitten, om
i maar te zien hoe John speelde.
Een half uur lang speelden zij door.
Freddie wachtte zijn gelegenheid af
en bad in stilte, dat John toch maar
niet in de gaten zou krijgen, dat hij
zijn ballen wel eens anders richtte
opzettelijk dan voor een over
winning van het biljartspel berekend
kon zijn.
Niettemin verried zijn gelaat niets,
terwijl hij zocht, naar het juiste
ogenblik en de juiste plaats, voor
het uitvoeren van zijn manoeuvre.
Langzaam en zonder overhaasting
maakte John een serie af. Tussen
beide pauserend, om te zien of Fred
die wel staan ging op de plaats, die
toen zeer hij hein teikens aanwees.
de ballen Freddie’s hart begon te bonzen. Het
en weer te doen rollen. ogenblik dat hij verwacht had, was
is dacht hij ernstig na over nu eindèlijk gekomen.
•ekkelijk plannetje, dat zich jOhn ging achteruit staan en mat
kangen Daarna zag hij uit, hoe
zijn gevangene het best in het oog
zou kunnen houden. Met de ene hand
hield hij zijn keu vast, terwijl de
andere licht op de revolver rustte.
De buüer stond nu ongeveer twee
voet van de tafel verwijderd en vier
van de muur. Zijn vingers van de
hand, die op de revolver rustte, hin
gen ietwat over de rand heen, wat
een ervaren speler nooit doen zou.
Freddie legde zijn keu over het bil
jart en bestudeerde de ballen. Zijn
mond werd droog van de inspanning.
Als de butler ook maar even iets
van zijn bedoeling in de gaten kreeg,
’»re kans verkeken zijn. Maar
gunstig voor Fred-
dat ogenblik keek
de klok, die aan de
hem hing en Fred-
.rans waar.
Het was een harde treffer en de
bal vloog hard tegen de vingers van
John’s linkerhand.
Met een pijnlijke kreet trok de but-
sr zijn gekwetste vingers
J*t de revolver er
De geruchtmakende ontvoering
Een taxi, beantwoordende aan de
beschrijving, die gegeven was van
die, waarin mejuffrouw Richmond
ontvoerd werd, is verlaten gevo
in Putney Vale. Volgens verklarii
gen van een vrouw, zag zij de f
in de nabijheid stilstaan en t'
mannen er een blijkbaar bewuste:
jonge vrouw uitdragen, die zij in
privé-auto overbrachten, welke t
wegreed.
Freddie keerde de pagina om en
zag onder „Laatste Berichten” nog
het volgende staan:
„Ik vrees, dat wij dan op het ogen
blik nog niets kunnen doen”, zei hij.
„Ik zal me dadelijk met u in ver
even, precies”, binding stellen, zodra er iets nieuws
d ik opgebeld, is.”
-- Toen zij het vertrek verlieten,
keek Elveden de hoofdagent aan.
„Die verwenste vrouwensnug
gerheid ook”, zei hij. „Laat mij
dadelijk naar Putney Vale brengen!”
VIER EN TWINTIGSTE
HOOFDSTUK
Freddie speelt biljart hebl
Freddie slurpte gezellig van zijn zijn
uitmuntende koffie en nam de krant een
op. Hij was in een buitengewoon goed
gehumeurde stemming die avond.
Zijn plannen waren bijkans geheel en
al gerijpt en vriend William het Wa
sen beeld stond op het punt een van
de grootste verrassende ontroeringen
ti zgn gehele leven te ondergaan
soortge- volg*
zendien op zoek
te zijnent „n
‘sts wist.
zijn eigen
reven had,
lertog nie-
getroffen had (behalve
sr, die nergens van wist),
wagen weg was. Bij zijn
st echter wachtte hem daar weg.
ssing, dat zijn auto onbe- Fr{
Freddie legde de
floot peinzend. Leslie
voerd had dan zou zij naar alle tussen hen gehouden had en len moest,
waarschijnlijkheid, in dit huis ge- toen de butler eerste stoot deed, Toen de r<
bracht zrjn en daar blgven, in af- het raadse] Voor hem opgelost een onv
wachting van de verdere plannen dat moment was Freddie opzet- komstigheid
van de Squid En als dat waar was, n van de lek vaUen.
was zrjn plan de bodem ingeslagen. gaj^ staan^ die John zou moeten in. John die
't Was te zeggen. Hij kon dat arme
meisje niet in dat bandietenhol hier
laten. Het was een onvoorziene com
plicatie en wel een, die zijn bewe
gingen aanmerkelijk zou bemoei
lijken.
Hij was nog in gepeins verzonken,
toen de voorbeeldige John binnen
trad.
„Is er iets, dat u wellicht bijzon-
--met zijn gewone
-- John ver
vrouwelijk, zelfs enthousiast.
„Ja, mijnheer”, zei hij, „ik heb
het verslag ook gelezen. Een goed
geslaagde vangst en, zoals altijd,
schitterend gemerkt door de metho
den van de meester”.
„Juist”, mompelde Freddie. „Ik
op- veronderstel, dat wij in de daarop-
tge- volgende drukte wel een vroeg be-
’"ek van William zullen krijgen?”
„Ik verwacht de meester vanavond
laat, mijnheer. Verlangt u nog iets
meer?”
Freddie na
balanceerde
„Ik stel p
Freddie.
„Heel goed mijnheer”, John ging
Jimmy zat vol ellende in zgn stoel
en luisterde naar de stroom van
vragen, die Elveden door de telefoon
afvuurde.
Toen hij de haak weer
had, keerde Elveden zich
raadselachtige glimlach tot
porter.
„Masters zeg
lijke boodschap
bracht, zei hij.
thuis. Hij zegt,
niet lang gelede
en, toen hij
gebeld had,
zijn eigen huis
Hij speelde
pen.
„Ik zou er een 1
ben, als ik kon te
sir Marcus gedurenc
kwartier gedaan hee
zend.
„En het zal voor mij een genoegen
zijn, dit te vertellen”, zei een ijskou
de stem bij de deur.
De inspecteur keerde zi:
keek recht in het verwik
laat van sir Marcus Lose
Hij was onaangemeld bl.
^Hij scheen het laatste uur gewel
dig ouder geworden te zijn. Zijn ge
laat stond betrokken en diepe groe
ven liepen door zijn voorhoofd. Niet
temin doorstond hij de scherpe blik
van de inspecteur
„U weet, wat er voorgevallen is,
sir Marcus?”
„Ik geloof, dat mijn tegenwoordig
heid hier, die vraag voldoende be
antwoordt”, antwoordde de ander
„Dan zult u zeker wel zo goed wil
len zijn, uw doen en laten van het
laatste uur even te vertellen”, zei
Elveden.
Om kwart over zei
zei sir Marcus, „werd ik opge-
om bij de hertog van Framlingham
te komen, door diens butler, Mas
tera Hij vertelde mij door de tele
foon, dat er iets verschrikkelijks ge
beurd was....”
„Verschrikkelijks?”
veden.
„Waarom
verstaat?”
Sir Marcus’ toon was als ijs en hij
vervolgde „Hij weigerde uitlegging
te geven door de telefoon, en ik
haastte mij onmiddellijk op weg.”
Elveden knikte, terwijl zijn blik
gestadig op het gezicht van de ander
gevestigd bleef.
„Toen ik er aan!
Marcug verder, „onutenae «ia&-
mij opgebeld te hebben of wie c_
Bovendien, de hertog was niet thuis
gelijk de i
zelden te - -
Uitgenodigd door een boodschap,
het handschrift van haar voogd f
schreven, maakte mejuffrouw Rit
mond zich gereed, om naar het huis
van de hertog van Framlingham te
gaan in Upper Berkeley Street. Een
taxi was met de boodschap meege
komen en wachtte op haar Op het
punt in te stappen, zag mejuffrouw
Richmond een kennis naderen. Zg
bleef daar even op wachten toen
plotseling iemand, die zich in de
taxi schuil hield, haar greep en in
het voertuig rukte, dat daarop ter
stond wegr
Mijnheer
van het dramt
en sprong op
nummer van
om dit te bevestiger
mijnheer, de taxi werd
ïsignaleerd om 1
en zag haar stils
car. Twee mannen
een jongedame
ewusteloos. De d“~
é-wagen gebracl..,
egreed. Getir~
de chauffeur z
509 gram 2,40
HACHÉVLEES 500 gram 1,90
-|- zakje kruiden.
SNIJWORST 150 gram 0,65
der graag zou werisen te d<
'■•eer?” vroeg hij, een forr
nolend, die Freddie nu t
morgen gehoord had, ’s mi
's avonds, sinds zijn gevanger
„Ik heb het plan opgevat vm «c
ballen aan een geweldige onderlinge
strijd te onderwerpen antwoordde
Freddie vrolijk.
„Mijnheer?”
„Ik zei, dat ik wat wou biljarten”,
verklaarde Freddie.
„Zeker, mijnheer”, ze
terzijde ging staan om
laten voorgaan.
Freddie stond op en ging naar de
biljartkamer,' vergezeld door John
met de revolver. vond
„Wat ik zeggen wilde”, zei Fred- dan
die toen John het electrische licht ec
soiaaaav -- aanknipte. „Ik zie daar, dat William
wagens werden aangehou- het Wassenbeeld juffrouw Richmond
de taxi in kwestie ont- ^‘gKchte niet begrijpend.
„Ik bedoel die ontvoering, die in
de avondbladen staat”, verklaarde
Freddie.
in zijn gezicht deed hem achterover
vallen en op de weg terechtkomen, heei
Zodra hij weer ter been was, ver- hak
volgde hij de jacht op de vluchtende
taxi.
P. C. Essex, postvattende op Cli
veden Place, had een en ander ge
merkt en op zijn politiefluit blazen,
ging hij midden op de weg staan, die
de taxi nemen moest. Ooggetuigen
verhalen, dat de chauffeur geen aan
stalten maakte om hem maar enigs
zins te ontwijken, maar ongehinderd
voortstormde. De ongelukkige agent
werd tegen de grond geworpen en
stierf bijna onmiddellijk, doordat zijn
halswervel gebroken was.
Alle verdere pogingen om de taxi
te doen stoppen faalden. Hele poli-
tie-cordonnen werden langs de voor
naamste wegen mobiel gemaakt en
honderden wf
den. Maar de taxi -
kwam aan alle oplettendheid.
Aan deze feiten valt nog het vol
gend ontstellende bericht toe te voe-
Senin tegenstelling met
Sir Marcus Losely verklaart, geen manier van doen, werd
boodschap aan zijn pupil gestuurd te trouwelijk, zelfs enthousié
hebben, doch integendeel zelf van - --- ’-
"ti huis te zijn weggeroepen, door
i loze telefoonoproep, die zoge
naamd zou komen van de butler van
de hertog van Framlingham Deze
persoon, dhr. Walter Mastera, ver
klaart, sir Marcus niet te hebben
gebeld. De hertog legde een
lijke verklaring af, die bovt
het bedoelde ogenblik niet t
was en van de voorvallen niet
Sir Marcus, die zich in z“-
wagen naar de hertog begets
ontdekte, toen hij bij de hertc
mand thuis getroffen had
dan de butler, die nerj
dat zijn v-"""-
thuiskomst
de verrassing, „j
i schadigd bij zijn deur stend.
Dhr. Craven werklaart, dat de in-
zittende van de taxi zwarte hand
schoenen droeg. Het is deze omstan-
1 digheid, die de pol’tie doet veronder-
stellen, dat deze ontvoering op de re-
kening van de „Squid’ kan gesteld
worden.
heie dag niet geweest,
t dacht ik aan een streek”,
ituurlijk”, zei Elveden met een
lachje
oen ik
...e ook. Freddie’s overwegingen werden op
1118 dit punt plotseling afgebroken en
met een verbijsterende blik keek hij
naar de voorpagina van de krant.
Schreeuwende kopletters troonden
boven de volgende geschiedenis:
PUPIL VAN EEN BARONET
ONTVOERD
Polltle-agent gedood door
van de dader
Mejuffrouw Leslie Richmond, de
vijf-en-twintig jarige pupil van sir
Marcus Loseley, werd gisteravond
gewelddadig ontvoerd, onder geheim
zinnige en buitengewoon sensatione
le omstandigheden, waarbij P. C.
Essex, die de auto, waarin zij ont
voerd werd, nog trachtte tot staan
te brengen, ondersteboven gereden
werd naar men meent met opzet
en gedood. De taxi wist te ont
komen en bij het ter perse gaan van
dit blad, is nog niets gemeld van
een arrestatie.
Een loze telefc
se boodschap,
schrift van sir
der gebootst, zijl
de ste elementen, in
waardige geschiede!
litie zekere sporen
kennen, die erop
wederom sprake
van de meer
C.--Jid
De ontvoering was e
gelijk de misdadigerswe
zelden te zien geeft.
Uitgenodigd door een
van h£
ite mej
reed, om
van Frarr
- Berkeley
t de uuer
ichtte om
stappen, z
een kennis
even op
iemand, die
hield, haai
uig rukte, da
'reed.
r Craven, die getuige was
ia, liep de taxi achterna
de treeplank. Een slag
