□N
De Inktvis
s
.NEERLANDIA'
k
m t
I 3
kanfr >di
n
NS
sempra
I
a
1 ven
jehaa
ONS VERVOLGVERHAAL
r. 62
1944
D.KW.
PRIOR
overrace’de,
Hercules
VU
pet af en krab-
CHEalSCH REIMSEH
voet
viel
E°"
en
dat
•rbare
Overhemden-
en
Anton Wilke
voet,
wist
JUWELIER
NOORDSTRAAT 50
St. Annaplein 13 Tel. 22359
Tel. 31881
flor
Mianufacturen
Parfumerieën
IEN
B
de
Poulet
500 gr.
1.35
op,” zei de hertog,
Baklappen
500 gr.
2.80
Ontbijtspek
150 gr.
0.53
500
0.75
Zult
gr.
Hampastei
150 gr.
0.55
zei
twee minuten
weer
van
O
zo be-
;ers
taxi
(Wordt vervolgd)
,5ta&9ok op Womfiets
JAC.MELIS
en
i, toen hij op
tegen hem
Detective-roman
van
U slaagt altijd voor
blijvende geschenken bij
reparatie
VAN STOKKOM
PETER BARON
Geautoriseerde" vertaling van
Jean H. P. Jacobs
haalde het
overhandigde
de L
Jer’-"
g vooruit. De
jeds even ver
en viel in
verbaasde
tweede
tweede
lommel
.XUXE-
BERT OOMS
Noordstraat 93
pre-
wie
tegen'
d zijn
'e en
4NDEL
n 26604
erry de boef ge-
de boef zeer
Leslie wist van
am een vragen-
ig.”
n stak
die
hebt,” mop-
koker wilde
iere onver
moed figuur
de eerste
sef stilstaan
voor alle hout
werk, dat U
glanzend wIIj
laten 'spreken'
ien,”
,maar ik
1 van
EEN BEETJE
Neen STUKKEN BETER.
bent U met een
vroeg Elve-
er de chauffeur
zei Jerry
-een ver-
weten,
:e moeder-
nheid voor
nummer te
:r een prijs
sen bedrag
resteden bij
sempra-plastic matlak
de moderne matlak voor
fraaie kleurvlakken op
deuren, meubelen en alle
andere houtwerk.^
-E
zijn g
hand n
gestoke
„Naar
Meteen
iy, een tikje ver-
vind je de naam
ISTEN
LOT
/DE
verzocht Zijne Ge-
een heel aardig
ct helemaal geen
misdadige aan
een zwarte
ik kon niets
geweest, zou
dat dit een
van de Squid
“„Nee,
doek on
anders i
cab
de
raampje,
hopen voor hand
ste belangstel- ,,Stap in, Jerry,’’ nodigde hij hem uit
b^lreUi»e”- en geholpen door de niet al te zachte
e agent, strompelde Jerry
te de
n de Scot-
itema.
toch een
hij tegen de he-
mijnheer Elve-
Noch op een
rerking tus-
e tot spec-
de wereld-
:joen orders
er 260 mil-
lat er iede-
als overdag
„vliegen.”
n
d door I
•RIJ i
I. 23890 I
sempra-plastic muurverf
d« "muurvaste" tr'"'X
verf, waarmede
volmaakt egale
èn witte pla- V
fonds bereikt \v fcg&JA
worden.
zich eve
andere
•eekbuis weer
zei hij, let
de inspecteur en
naar de taxi van
zich snel ver-
ledige tekst
bevatten en
iak waar u
besteden.
vooralle muren
(ook over be
hang) maar ook
voor 'vlekke
loze' plafonds.
kollen dekens
Vrg regelmatig ver-
aiggbaar 100% zui
ver wollen dekens
met kleine afwijkin
gen (geen kwaliteits-
fouten).
Korting 25 tot 40%
„DEKENMAGAZIJN
SMULDERS”
Voordbesterdstraat «1
Tel. 23699
s ’t goed,’’ knikte hij te
neur.
n handen in zijn zakke
weg terug, die hij gel
op zijn tegen-
los, en keerde
maar de
enwoordigtieid
uit te
voor-
je verkiest”, mompelde de
Jerry stond op.
e taxi het plein
ïrry eruit
ikelde, schoot
van een
r de sigaret,
igeboden hebt,”
hy zijn
i hij verward
mij, dat als
zou vragen en hij
i, dat dat gebeuren
dan vragen moest of dat
reden was en als ze zeiden,
tend vrijgelaten. Sir Marcus Loseley
wenste geen aanklacht tegen hem in
te dienen, bovendien deelde hij mede,
dat de gestolen tiara slechts namaak
was, van het echte erfstuk, dat zich in
Thyme’s Bank bevindt Het valt vrijwel
voor zefier aan te nemen dat de diefstal
wederom het werk van de beruchte Squid
geweest is, op wie diamanten een wel
zeer bijzondere aantrekkingskracht schij
nen uit te oefenen.”
De nertog van Framlingham legde de
krant neer en keek op, toen iemand
hem op de schouder tikte.
Leslie en Jimmy, gearmd, knikte hem
vrolijk toe.
Zijne Ger.ade stond met een verwel
komende glimlach op.
raar één ogenblik j
k? Denk je dat ik om
mijn eigen veiligheid één
„Ik
zijn,”
nen het
En dét
„Word
zachtjes,
me ook
druk
Terwijl hij de chauffeur ondervroeg,
had de inspecteur Jerry zolang losgela
ten en Jerry was bij de hand genoeg
geweest, om van die gelegenheid gebruik
te maken. Veel gaf de inspecteur er
eigenlijk niet om. Hij kon toch steeds
de hand op Jerry leggen, wanneer hij
maar wilde. Maar over het feit, dat hij gewi
de man had laten ontsnappen, die naar kgkt
zijn vaste overtuiging, de Squid was,
daarvoor was hij nog niet zo gauw heen.
Twee dagen lang had hij Jerry nu
met de grootste omzichtigheid gevolgd,
in de hoop, dat die hem op het spoor
van de Squid zou brengen. En nu hij
zover gekomen was, moest hij zijn man
netje op een dergelijke manier verlie
zen
„Nou, dan is
gen de chauffer
En met zijn 1
ging hij de we
men was.
Achter hem, nam de taxi-chauffeur
zijn plaats tegen het portier weer in.
Hij stak een sigaret op en lachtt
zich verwijderende gestalte van
land Yard-man ironisch achte
„Bewaar me, de baas is k
handige bliksem,” zei h“
mei. ..Vanavond niet, n
den! Nee, bepaald niet,
andere avond, denk ik!”
Hij grinnikte en scheen zich bijzonder
te amuseren.
ELFDE HOOFDSTUK
Freddie is niet hulpvaardig.
„Frederick Herbert Leicester, die in
verband met de diefstal der Loseley-
tiara, gearresteerd was, werd deze och-
haar snelheid en de afstand verminder
de zichtbaar. Toen zij ze ingehaald had-
een verbijsterde uitdruk-
gelaat van de inspecteur,
nd uit de taxi gestapt, be-
eur en die stond tegen
kalmpjes te roken.
uit zijn taxi en trok de
even
portier
rerde de
„.evig overt
*1 armlengte
jij van plan?”
woedende blik
rukte Jerry zich
ap zijn hielen om,
voldoende t'
om terstond
ferry struikelde
oude
drom-
svoelens moest
a was en tever-
i ook uit naar
sts verraden zou
"t hem voor de
rukte, was de
ogenblik in gevaar zou willen brengen?
Geloof dat maar niet. Maar als je dat
gerust kan stellen, kan ik je wel
gen, dat ik absoluut nog niet van
ben, mijnheer Elveden te ontmoeten.”
„Nou, laat me d’r dan ook uit op
Holborn Circus. Ik zal wei zien weg te
komen.”
„Zoals
Squid en
Toen
sprong
Hij wanl
de armen
auwde hij' politieagent.
achterover De taxi van de Squid ijlde voort en
Jerry kon nog juist even een zwarte
hand zien, die het portier dichttrok.
„Hola, ho,” mopperde de politieagent,
en hield Jerry stevig overeind, op on
geveer een armlengte van zich af.
„Wat ben jij
Met een w\
stander, rukt<
zich vlug op
man had
van geest
steken, Je
over.
Toen de agent
keer overeind rt
kon zich dat best voorstellen.
keek hij eens door het ven-
De laatste minuten was El-
taxi niet veel nader gekomen,
volgt ons nog steeds, Squid,”
/en om, keek
wagen en
r op.
eunde weer
ir K VOOR HET BETERE WERk3
m X.
Speciaal ingericht voor het
reinigen van
Suède-jasjes
KORVELSEWEG 265 - TEL 21697
LOCOMOTIEF
SPORTFIETS van I 135,-
Natuurlijk weer bij:
KEES VAN ASTEN
Rijwiel- en Bromfietshandel
Alléén gevestigd:
EMMASTRAAT 28
tegenover parkeerterrein Willem
H-straat Tilburg. Telefoon 26392.
leid had hem het be
lt hij wederom niet aan
gen van de inspecteur
Jit een sigarenwinkeltje
it was een man gestapt,
„e weg overstak, en Jer-
inspecteur Elveden in
over die kwes
„xieeit soms iemant
vors, Freddie, 1
vroeg hij. „Of zou
hoofd in het zand
.begrijp die jongen niet,
gaat en gaat en
hij op het ogenblik
denken, waarmee u
de nodige onprett.,,.
bezorgen.”
Jimmy keek eens naar de blauwe he
mel, toen naar het groene gras en toen
naar Leslie. Het was een mooie ochtend.
„Ik heb wel zin in een wandelingetje.”
zei hij.
„Wandel maar
mijn zegen.”
En ze lieten hem bij zijn krant achter.
Het park zag er die morgen eveneens
uitzonderlijk mooi uit. En toen ze samen
verder liepen, vond Jimmy de wereld
toch maar bijzonder mooi en, met naar
de grond geslagen blik, bedacht hg een
schitterende openingszin.
Toen keek hij op en bemerkte, dat
zij hem aanzag en de woorden stier
ven op zijn lippen.
„Wat ben je stil vanmorgen,” zei ze.
„Ik denk na.” gaf hij toe, na een
lange stilte.
„Over die Squid-kwestie of over iets
interessants?”
„Nee, over het huwelijk,” zei Jimmy
gewichtig en toen hg haar wilde aan-
..gken, kreeg hij plotseling een kleur.
„Is het misschien ongepast te vragen,
tot welke conclusie je overpeizingen lei-
Er viel een lange stilte.
„Zie je...” zei Jimmy -
ward, „kijk eens, hoe
Craven?”
Het was er eindelijk uit. Hij bleef staan
en keerde zich om. Maar Leslie liet
hem niet zien, wat er in haar ogen lag.
Ze kuierden het park uit en bleven staan
een, tegenover het terras van Prince of Wa-
eko- les-
Nogeens opende Jimmy zijn mond om
iets te zeggen en Leslie wachtte op wat
zij dacht te zullen gaan horen. Maar de
minuten verstreken en er kwam niets.
Zij keek hem eens aan en zag, dat zijn
ogen scherp naar de huizen aan de over
kant keken. Twee minuten geleden, had
hij een heel bekende gestalte in een van
de huizen, aan de rechterkant
weg, zien verdwijnen.
Die gestalte was van Jet
weest en Jimmy moest
dringend spreken. Maar L
dit alles niets en er kwar
de trek op haar gezicht.
„Wat houdt het Cravens brein
ig?” vroeg zij.
-, nee?’
:e voldoi
Iveden, die weer vooruit keek, kon
geen antwoord vinden.
Op dit ogenblik minderde
taxi plotseling vaart en biet
voor King’s Cross Station.
Vlug,” riep Elveden uit, voorover
leunend en nauwlettend toeziend.
Zijn eigen taxi vermeerderde
„mo
nade,
stukje,
meldin
leg.
Een onvergeeflijke verwaarlozing
Jimmy haalde een stoel bij en
een sigaret op.
„Dank je wel voor
je me nog niet aanj
perde Leslie toen l
wegsteken.
De reporter haastte zich, zijn verzuim
te herstellen.
„Ik ben een beetje in de war vanoch
tend,” merkte hij op. .Bagshaw trekt
zich de haren uit het hoofd, over die
Squid-kwestie en toen ik kwam, moest
ik de reactie daarvan ondervinden. Wat
dunkt u over die kwestie, EErb?”
„Heelt soms iemand die dwaze kik-
vanmorgen gezien?”
1 hij van schaamte zijn
i gestoken hebben? Ik
~’*V Hij komt en
komt. Ik denk, dat
bezig is, iets uit te
>e hg mijn naam weer
ttige ruchtbaarheid kan
Heen in Ne-
nogelijk dat
■urop en In-
het buiten-
ondertussen naderbij gekomen en
inspecteur leunde uit het portier-
mpje, hij hield zijn insigne in zijn
„Rijd als de duivt
terwijl hij op z’n z..
viel: „Elveden!”
Zijn oplettendhe
wijs geleverd, dat
de waakzame ogen
ontkomen was. Uit
aan de overkant
terwijl Jerry de
ry had er
herkend.
Ogenblikkelijk schoot de taxi vooruit,
en meteen voelde Jerry de loop van de
revolver weer tussen zijn ribben.
„Dat is jammer,” zei de Squid op
gewone eentonige manier. En
met zwarte handschoen werd uit
ten, die de spreekbuis greep en:
r King’s Cross”, zei de Squid.
teen wierp hij een blik over zjn
ouder.
„Onze dierbare vriend, inspecteur
Elveden volgt ons in een taxi”, merkte
hij rustig op, „maar ik geloof dat hij
van avond v/einig geluk zal hebben.”
Jerry keerde zich haastig om, en
keek uit het kleine ruitje achter in de
auto. Een andere taxi volgde de hunne
Op de voet.
„Ik wist niet, dat die sluwe vos me
op de hielen zat, Squid.”
„Och,, het is een complimentje, mijn
beste Jerry, een heus complimentje,”
zei de Squid onverschillig. „Het is im
mers vleiend de aandacht te trekken
van een inspecteur van het hoofdbureau
van politie.”
Hg lachte eventjes.
,,’t Is alleen maar te hor“" vnnr’
hem dat die ongewenst -
ling niet in een meest betreurens- en” geholpen
waardig ongeluk ontaardt,” mompelt hij, hand van de
en zijn toon was plotseling harder in de taxi
geworden.
,,Ik veronderstel, dat je het bericht
over de tiara gezien hebt. Jerry. Een
geweldige blunder, jongen.”
„O, dat geef ik direct toe,”
zenuwachtig, „maar ik heb geei
stand van diamanten, hoe kon ik
dat het ding namaak was?”
„Heb je ’t bij je?” vervolgde de
Squid koeltjes.
„Jawel, hier,” zei Jerry,
kleinood te voorschijn, en
het de Squid.
De Squid nam het aan, en in het
licht van een voorbijschietende lan
taarnpaal, kon Jerry even een blik wer
pen op het geweldige hoofd en de twee
stralende ogen.
Hij huiverde en probeerde een eindje
verder van de ander te gaan afzitten.
„Ik had er geen idee van, Squid,” zei
hij hees, ,,ik mag omvallen als ’t niet
waar is. Twee dagen geleden nam ik
het ding uit de safe van sir Marcus,”
vervolgde Jerry, die alles in het werk
stelde, om te zien hoe de ander het zou
opvatten. „En ik heb zijn kamer
ondersteboven gehaald, zoals mij opge
dragen was.”
Een diep lachje klonk hem tegen.
„Juist, ik geloof je wel Jerry. Het is
een fout van mij. Ik heb onze vriend
sir Marcus een beetje onderschat. Ik
zal vandaag of morgen zelf het plezier
wel eens hebben, met sir Marcus af te
rekenen.”
Jerry
Weer
stertje.
veden’s
„Hij
zei hij.
„Natuurlijk, wat dacht je anders?
Dat hij terugging?”
De Squid keerde i
eveneens naar de
nam toen de spret
„Iets sneller,” z<
achterover.
Jerry sprak zenuwachtig,
wou hier toch wel
zeurde hij. „Elveden e
niet al te best same,
zou de maat doen ovt
l je laf’
- „En <T
ma
maak'
jouwentwil i
„Dag, Leslie, je aanwezigheid maakt
het park nog des te gezelliger.”
Hij begroette Jimmy hartelgk
schoof een stoel bij voor Leslie.
„Vleier,” zei ze en ging zitten.
De hertog plantte zich eveneens weer
in zijn stoel en vestigde de aandacht
van de journalist op het betreffende be
richtje.
„Komt dit van jouw meesterlijke pen.
James Craven?’’ vroeg hg verwijtend.
„Mea culpa, mijnheer,” grijnsde Jim
my
„Noem me Erb,”
,,’t Is natuurlijk i
e. Maar het maakt
ing van Freddie’s
zeg- den, kwam er
plan king over het g
Er was niemanc
halve de chauffei
het portier aan, l
Elveden sprong
boef met zich me
Hij liep op de andere taxi toe, en
maakte de deur daarvan open.
De taxi was leeg.
„Waar is je vrachtje’
den rich snel omkerend
aanziend
De chauffeur nam zijn
de zich achter het oor
„Ik eh bent u misschien een mijn
heer Elveden?” vroeg hij bedeesd.
De inspecteur schrok: „Ik ben inspec
teur Elveden
De kleine man floot en keek de ander
belangstellend aan.
„Inspecteur, zegt u Dat maakt me
de zaak duidelijk. Mijn vrachtje stapte
uit bij de verkeerskruising op de hoek
van Sidmouth Street. Hij beval mg naar
King’s Cross te rijden en daar op hem
te wachten. Is er iets niet in de haak
met hem, mijnheer?”
„Hmmm,’ ’antwoordde Elveden
lachte flauwtjes, „maar ik geloof
je mijn naam daarnet noemde?’’
De ander trappelde een beetje verlegen
met zijn voeten en bloosde.
„Ja, ziet u mijnheer.” zei
„mijn vrachtje zei tegen r
iemand mij iets zov vre"-°
scheen te denken,
zou dat ik d
misschien Elve„<=.
dat dit zo was...”
Hij hield even op en was nog minder
op zijn gemak.
„Ga door,” beval de inspecteur.
„Wel, dan moest ik zeggen„Van
avond niet, mijnheer Elveden.” Dat is
toch soms geen belediging mijnheer?”
Hij keek de inspecteur angstig aan.
Elveden beet zich op«. de lippen en
fronste het voorhoofd.
,Nee, dat niet,” antwoordde hg.
„Heb je hem in rijn gezicht kunnen
zien?”
mijnheer, hij had
om zijn gezicht, en
s zien dan de ogen.”
„Heb je niets anders opgemerkt. Een
of andere kleinigheid.”
De man krabde zich nogeens achter
het oor en scheen na te denken.
„Middelmatige lengte, mijnheer,” ant
woordde hij, „helemaal in ’t zwart,
zwarte handschoenen, en hij hield ook
nog een bruin papieren pakje in zijn
„Beschrijf het eens?”
De chauffeur wees de
aan.
Wanneer Jerry erbij was
hij zeker vermoed hebben
pakje was met het hoofd vt
erin.
Maar hij was er niet bg, iets wat El
veden twee minuten later ook opmerkte.
hoop geld terecht-
vroeg hij, „of heb je
voordat het verloren
in de taxi.
„Vooruit,’ beval
leunde voorover, om
de Squid te kijken, die ri<
wijderde.
Hij keerde zich om naar de boef,
zijn witte tanden schitterden, toen hij
zgn vriendelijke manier t
glimlachte.
„Ben je in een
gekomen, Jerry?
iets gevonden
was?”
„Nee,” snauwde de boef. „Ik heb
helemaal het geluk niet gehad, politie-
inspecteur te worden. En wat moet dat
gesjouw hier betekenen. Ik ben toch in
een vrg land, meen ik.”
„Taxi’s kosten geld,” vervolgde
inspecteur op dezelfde vriéndelijke toon.
,JIou jij zoveel van taxi’s, Jerry?”
„Meer dan van jouw gezelschap,”
snauwde de boef.
„Zou het nu heus onbescheiden zijn,
te veronderstellen, dat je prijs stelde
op de tegenwoordigheid van de Squid?”
Maar zo gemakkelijk liet de
boef zich niet vangen. Hij wist
mels goed, hoe hij zijn ge:
verbergen als dat nodig
geefs zag Elveden dan -
een teken, dat hem iets
hebben.
„Helemaal niet onbescheidt
woordde Jerry kortaf, „maar
fereer de tegenwoordigheid
ook, boven de jouwe.”
„Het schijnt zo,” zuchtte de inspec
teur spijtig.
„Maar het was toch de Squid, met
wien je daarnet reed? nietwaar? Ik ge
loof het tenminste.”
„Jij bent in staat, alles te geloven,"
gromde de boef.
Elveden keek ongeduldig
twee taxi’s waren nog stee
van elkander verwijderd.
„Iets sneller.”
De chauffeur gaf meer gas. Bijna
tegelijkertijd werden zij opgehouden
door de verkeersregeling. Een blauwe
uit balk belette 11611 verder te gaan,
en ik kun Blved«n heek uit het raampje en knar
ren vinden ste °P tanden- Hij haalde zijn in-
,e maai, uoen overlopen.’’ ’igne nogm^ls te voorschijn en ze gin-
r één ogenblik om jou ve™ren-
J ,.Hou je met van diamanten, Jerry?”
vroeg Elveden eindelijk.
„Helemaal niet,” grijnsde de boef.
„Waar was je op de nacht, toen sir
Marcus het ongeluk had van zijn tiara
beroofd te worden? Het is dwaas van
me, maar of ik wil of niet, ik moet
jou met die avond in verband brengen.”
„Ik lunchte toen met Baldwin,” lach
te de boef.
„Heus? Zo, ik had niet gedacht....”
„O, nee?” vroeg de boef met grim
mige voldoening.
Elveden, die weer
/oord vinden
ïnfolik mi
vaart e
Stati
