1960
c
SHOEPOST
i
□I
I
Oud?
i
van
BOUMANS
gekocht!
eruit!
ZIET ONZE ETALAGES
NIET
)0
f
Nieuwe
Ruimte maken is opruimen
tegen CADEAU - PRIJZEN!!!
Alle prijzen worden met geweld gebroken
IS
1
ANTON WILKE
BI
ng I
19,90
Pakt ze mee, voor ze weer duurder zijn!!
I
de taak,
binnen
en
Komt U eens kijken, hei verplicht U tot niets
>pel
ca-
TILBUBG
leningakwestie
te
be-
RGEN
„De vingeraf-
iten waar' de
bijna
zeker,
¥4*¥!
Tel. 22359
me
S IN
buitenlander,
vrage
mijn
ik u
REN
SN.
D
FIJNGOEDWASSERIJ
3160
Korvelseweg 160 Telefoon 23890
en deed
(Wordt vervolgd)
HEUVELSTRAAT 9
TILBURG
Wacht niet tot anderen U vóór zijn geweest
ME
mee gaan.
.68
uges, f
inele 1
EN
RS
OVERHEMDEN
SCHORTEN
BOORDEN
beloc
te
—t le
delijk
„Ik
van
snapt
stem
„Die
•bibliu
geze*
„Noc
„Nee
ging
keek
een ge-
Verlovingsringen
GOUDEN en
ZILVEREN SIERADEN
Speciaal atelier voor
MODERNISEREN
en REPAREREN
JEI
ip!
ei”
bij
Tijdens de
OPRUIMING
in onze
CONFECTIE-
AFDELING
geven wij
10-20% korting
61.75
32.50
24.—
18.—
Juwelier
St. Annaplein 13
echte
595.-
89
ge-
zoals
ik de aanwezigen
Monsieur Lemoine
235 I
7.95 I
1035 I
5.95 I
6.95 I
3.95 I
J
25463
1 een
een.”
„Met wie?”
Cpruimzng
bö
„DE BONNETERIE”
HANDSCHOENEN
SHAWLS
tegen fantastisch
lage prijzen.
PIUSPLEEN 18 TELEF. 25381
te, dat niemand de
les gelopen was,
mét allerlei soori.cu
.stens een kwa
en als we dan ir
Matras
Kantel'bed
Ombouw k<
met
Salontï
Naaitafeltje
Ligstoel
Keukentafel
Lino-tolad
Damespumps in kleuren die nog seizoenen
ik me gedwonge
ter zijde te staai
'-j van
was
-mij over
riep Lomax uit die
zo’n schotk voor hem,
storiek vergat... „Toch
Virginia Revel?”
Anthony ten antwoord,
Deuren - Deuren
NIEUWE ACHTER-
GEVELDEUREN
(als tuin- en keuken
deuren)
VLAKKE
BINNENDEUREN
vanaf 15,
VLAKKE
BINNENDEUREN
(iets beschadigd)
C VORSELAARS
HEIKANTSEBAAN 26
AUG. van BOXTEL
Ringbaan West 159,
Telef. 22916.
zijn hand op. ge®'
ze nakijken. ter
heb. Uw woord
En daarbij, u
--J~ lijkt.
szegd
s of
OPRUIMING
Limba-slaapkamer
IS
f i
f t
Con^^e^oord ik’ er4e™
e de lening gaan
werk! Ik heb hem
ik ben geen
vermoord bedoel
zijn i
ik h«
„Met prins Micihaei van Herzo-Slo-
wakije.”
1st. Maar prins Michael is dood.
Wh ïl bereid om onder dezelfde voor
waarden dezelfde lening met z’n neef
Nicholas te sluiten?”
„Waar is die neef?
geleden, in de
F. DE KROM
Veldstraat 55
Telefoon 20281
(^Venal f 135, een mooi en degelijk Simplex Sporirijwiel j
II GROENSTRAAT 250
Rijwielhandel Jan van ningevoort TILBURG
tappen op de parket-
van een lichte scher-
terrasdeur en daarna
mr. Hiram Fish,
DE NIEUWE MODELLEN RIJWIELEN zijn weer
VEENO SIMPLEX en MAGNEET
te pom-
t ik van
i heb ik
y Cade.”
van zijn
„Het modelbedrijf van Tilburg”
Het snelbedrijf voor Uw fijne
190,—
36.50
55.—
eantelbed
kast
tafel
met
45.—
van de troef-
monsieur X”,
mr. X.? Kan
-na d—
”“-"1 (Rows), had hij nog i
ieuws naar zijn handlangster
ven en ons ’n kwartier of twintig i
in de vergaderzaal vasthouden. I
briefje, was voor mademoiselle Brun.
Hij zei Tredwell om het dadelijk te be
zorgen en Tredwell heeft dat bevel let-
Af terliik ten uitvoer gebracht door de trap
°P te wandelen en het in de leerkamer
Komi. te geven En daama kwam Lemoine Vi3t
met de beschuldiging, dat ik koning
Victor was. Daardoor leidde hij, in de
eerste plaats, -
wezigen af en
reikte hij ermee
uitging. Als alles
dacht, zou er mét allerlei soorten op
helderingen minstens een kwartier
heengegaan zijn, en als we dan in de
bibliotheek waren gaan kijken, zouden
we de diamant niet gevonden hebben.”
George a-hemde een paar maal ge
wichtig.
zei
naar
gegaan en Fish ging me achter- ten,
mdat hij dacht, dat ik koning bete
even voor-
i van de
voor f 14,90 maar voor
1de langza
>r jou,
én een
zerliei
HERENSCHOENEN van f 24,90 voor f 19,90
DAMESLAARSJES voor 1 12,90 - f 13,90
„Dat zit je niet glad, jongetje! Ik
heb hier de hele avond gestaan voor
het geval dat je iets dergelijks zou pro
beren. Kalm aan, neem er alsjeblieft
nota van dat ik hier een revolver heb
en dat het in je eigen voordeel dus ge
raden is geen verdachte beweging te
maken. Ik ben hier gekomen voor jou
en ik heb je... maar ’t heeft moeite ge
kost! Die eer geef ik je na.”
HOOFDSTUK XXIX
Nog meer onthullingen
„Ik vind, dat we recht hebben op
een behoorlijk gedetailleerd verslag, mr.
Cade”, zei Herman Isaacstein een
kwartier later.
„Er is niet veel te vertellen”,
Anthony nederig. „Gisteren ben ik i
Dover gegaan en Fir’- -v
na, omdat hij dacht, aar ik Koning
Victor was. Maar in Dover vonden we
Een grandioos artikel van
zicht zonder enige uitdrukking en in
militair-stramme houding op dezelfde
plaats was blijven staan.
„De aanwezigen begrijpen waarschijn-
t, netjes op z’n pootjes lijk wel,” ging hij voort, ,.,dat ik me
Alles is opgebelderd hier in een heel precaire positie bevond.
Als bekend geworden was, wie ik was,
zou ik onmiddellijk van de moord ver
dacht zijn. Want ik was de erfgenaam
voor de troon en dus had ik een reden
om prins Michael van de baan af te
wensen. Daarom ben ik van 't begin af
doodsbang voor Battle geweest. Ik voel
de dat hij me verdacht, maar dat hij
niets durfde beginnen, omdat hij geen
solide basis voor een beschuldiging
•had.”
„Ik heb geen seconde geloofd, dat u
hem doodgeschoten Had, meneer,” zei
Battle. „Zoiets voel je bij intuïtie, zelfs
•wij, Sootland-Yard mensen. Maar ik
voelde ook, dat u ergens bang voor was
en ik begreep niet, waarvoor. Als ik
eerder geweten had wie u was, zou ik
het motief troonsopvolging, misschien
overschat hebben en u hébben laten
arresteren.”
Gelukkig dan maar, dat je dat
schuldige geheim niet te weten ben
gekomen, ’t Is zowat het enige. Al het
andere héb je uitgevist. Voor jou als
•detective neem ik m’n hoed af, Battle.
Scotland Yard mag trots op je zijn.”
„Merkwaardig,” mompelde Lomax.
„Buitengewoon merkwaardig! De merk
waardigste reeks verwikkelingen, die ik
ooit meegemaakt héb. Ik kan ’t
niet geloven. Weet u wel
baron...”
„Waarde Lomax,” viel Anthony hem
vrij scherp in de rede. „Ik ben absoluut
niet van plan om de steun van Buiten
landse Slaken te vragen zonder overtui
gende bewijzen voor m’n identiteit over
te leggen. Daarom moesten we deze
zitting nu maar opheffen en met ons
baron, mr. Isaacstein en
Iers de voorwaarden voot
uc icning gaan zitten bepraten.”
„Het ’t schoonste ogenblik van
leven zal zijn,” verklaarde hij, „als
koning van Herzo-Slowakije zie.”
„O ja, dat is waar ook,” zei Anthony
nonchalant weg, terwijl hij zijn arm
door die van baron LoSopretzjyl stak.
„Ik moet U nog iets vertellen, n’ Kleine
tegenvaller voor de partij. Ik ben ge
trouwd, ziet u!”
De baron ging een stap achteruit.
•Zijn breed gezicht werd bleek van
schrik en teleurstelling.
,Dat er iets niet in orde zou zijn, ik
gevoeld heb,” barstte hij uit. „Algoede
■God! Hij een zwarte vrouw uit Afrika
getrouwd heeft!”
„Nee, zo erg is het niet,” lachte An
thony. „Ze is blank.”
.„Goed. Een achtenswaardig morga
natisch huwelijk het worden dan kan.”
„Geen sprake van. Als ik koning word,
wordt zij koningin... Nee, schud maar
niet uw hoofd. Ze is in alle opzichten
geschikt voor dat 'baantje. Ze is de doch-
r van een Engelse edelman... hoogste
adel... dateert van Willem de Verover
aar. Op het ogenblik is ’t mode, dat vor
sten met leden van de aristocratie trou
wen en ze kent de toestanden in Herzo-
Slowakije”
„Alle mensen”
mededeling was
dat hij z’n rhet
niet.... toch niet
.Ja,” gaf i
„Virginia Revel.”
„Dat is zo. Mijn
vermoord! Nee, nee, ik ben geen
-- ,r. kamA_ laten rondstrooien. Maar ik heb u een
zoals hri Prina beloofd, mr. Isaacstein. Hoe denkt
„Ja, ik ben de beloofde prins Nicho
las Sergius Alexander Ferdinand Obo-
lovitch. ’n Beetje te lang en 1
peus voor het soort leven dat
plan was te leiden en daarom
’t maar veranderd in Anthony
Kapitein Andrassy sprong v
stoel op.
„Maar dat is ongelooflijk... ongeloof
lijk,” sputterde hij. „Pas op uw woor
den., meneer.”
„Ik kan de bewijzen er voor over
leggen”, zei Anthony rustig. „In de
eerste plaats moet ilk de baron over
tuigen.”
Baron Lolopretzjyl hief
„Die bewijzen ik zal ze na...
Maar nodig ik ze niet heb. Uw -
voor m# voldoende is. En daai_
zeer veel op uw Engelse moeder
Van 'begin af ik tegen mezelf geze
heb: Deze jonge man van vaders
moederszijde van hoge afkomst is.”
„U heeft me altijd op m’n woord ver
trouwd,” zei Anthony. „Dat hoop ik in
•de tijd, die nu voor me ligt, niet te
vergeten.”
De baron maakte een buiging en
een stap achteruit. Anthony
rechercheur Battle aian, die met
in een huis, waarvan we het adres had
den, iemand die daar gevangen gehou- zakenman ei
den werd en toen we gehoord hadden, geld- Waarvi
wat die ons te vertellen had, wisten gekomen?”
we, hoe we stonden, ’t Zelfde idee voor
de tweede maal in praktijk gebracht, spreker
begrijpt u. De echte acteur van de
baan en de doublure ervoor in de
plaats. Maar Battle hier heeft blijkbaar
van het eerste ogenblik af gevoeld, dat
er met z’n Franse collega iets niet in
de haak was, en daarom heeft hij naar
Parijs om koning Victor's vingerafdruk
ken en verdere identificatie-bewijzen
getelegrafeerd.”
„Ah!” zei de baron. Tx~
drukken! De Bertillon-matc„ „.«u
schavuit had het over!”
„Dat was buitengewoon knap be
dacht”, zei Anthony, ,,’t Maakte zo’n
me, dat ik me gedwongen
iicin waardig ter zijde te staan.
üi- j.xji --a^kte die houding van mij
r - Z<lê
maar één doel
doorge-
gerust hart wijden aan
mij te ontmaskeren.”
„Wel, wel,” zei Lord Caterham
moedelijk, ,.,de hele zaak is dus,
je ’t noemen kunt, netjes op z’n p
terecht gekomen.
en dus...”
„Eén ding uitgezonderd,” zei mr.
Isaacstein.
„Wat?”
De financier keek Anthony strak aan.
„Waarvoor heeft u me hier laten
komen? Om als toeschouwer bij deze
dramatische éénacter te fungeren?”
Anthony schudde het hoofd.
„Nee, mr. Isaacstein. U bent een
zakenman en voor zakenmensen is tijd
voor is u, oorspronkelijk, hier
Jonge Hanen
steeds vers
VAN DE PAfc
Poelier
Hoogvensestraat 90
Tel. 26162.
„Ik moet zeggen, mr. Cade,” zei hij,
„dat ik uw manier van doen in hoge
te onvoorzichtig vind. Een kleine
t in de berekening van het in elkaar
grijpen van uw plan en een van de
grootste nationale schatten was voor
goed voor ons verloren gegaan. Uw
handelwijze is gewaagd, onverantwoor
delijk gewaagd geweest, mr. Cade...!”
Tk begin te merken, dat u de clou
de hele geschiedenis nc
>t hebt, mr. Lomax,” vi«
van mr. Fish hem in
,Die diamant zit
iibliotheek en heeft
seten.”
.Nooit?”
„Nee, nooit!”
„Kijk”, begon Anthony, „de puzzel
van graaf Stylphtitch had een andere
ojlossing. Niet rijen (rows) maar roos
(rose). Toen dat tot me doordrong,
maandagmiddag gebeurde dat, ben ik
regelrecht naar de rozentuin gegaan.
Maar daar deed ik de ontdekking, dat
mr. Fish op hetzelfde idee gekomen
was. Als je met de rug naar de zonne
wijzer gaat staan en je doet eerst ze
ven passen recht vooruit en dan acht
naiar links en drie naar rechts, vind je
helder rode rozen. Die soort roos heet
Richmond. Ze hebben het huis tot in
alle hoeken en gaten doorzocht, maar
niemand is op het idee gekomen, om
de tuin ook een beurt te geven. Morgen
zullen we gewapend met schoppen daar
eens naar toe wandelen...”
„Dus dat verhaal van die boeken in
•de bibliotheek...”
„Een kleine uitvinding van me om de
juffrouw in kwestie er in te laten vlie
gen. Mr. Fish hield op het terras de
wacht en hjj zou fluiten als het pscyho-
logische moment er was. Mr. Fish en
ik dat moet ik nog eerst vertellen
hadden in Dover een soort van krijgs
raad belegd en als gevolg daarvan was
het huis in Dover in staat van beleg
verklaard en konden de Broeders zich
niet meer met de pseudo-Lemoine in
verbinding stellen. Ik had ze laten we-
dat ze moesten eclipseren en wij
neten hem weten, dat z’n bevel opge
volgd was. En dus kon hij zich met een i
was
i gegaan,
onverant"
mr. Cad<=
u de
o nog niet ge
viel de lijzige
in de rede,
niet ergens in de
er ook nooit
enz. enz.
en f 14,90
[:ss
tiini
„Sacré nom!” Lemoine gaf met zijn
vuist een slag op de tafel. „Wat kan
mg dat alles schelen! De moordenaar
van prins Michael... van belang natuur
lijk, maar niet voor'mij. Ik moet koning
Victor hebben!” dacht” zei
Anthony schudde langzaam het hoofd.
,,’t Spijt me voor jou, Lemoine. Je
Uoeftauit°PtehSepel^” mÖn h<X>gSte van mij
Hg liep naar de deur en drukte op
het schelknopje. Na een paar ogenblik- n p
ken wachten verscheen Tredwell.
„Vanavond is er een heer met
meegekomen, Tredwell.”
„Ja, meneer, een 1
meneer.”
„Juist. Wil je hem even
hij zo gauw mogelijk beneden
„Ja meneer.”
Tredwell verdween.
„Entrez de chambre
kaart, de geheimzinnige
zei Anthony. „Wie is
iemand het raden?”
„Wel volgens de regel van
drieën”... zei Her man Isaacstein, „...en
die geheimzinnige wenken van van
morgen zou ik zeggen, dat de oplossing
van dat raadsel voor de hand ligt. Op
de een of andere manier is het u ge
lukt om prins Nicholas van Herzo-Slo-
wakije te pakken te krijgen.”
„En u, baron. Denkt u dat ook?”
„Ja. Of een tweede bedrieger moet
u bereid verklaard daarvoor gevonden
hebben. Maar dat te geloven ik weiger.
Met mij uw handelingen steeds eerlijk
geweest is.”
„Dank u, baron. Die woorden zal Ik
niet vergeten. Dus over de raadsel-op-
lossing zijn we het eens?” Hij keek de
kring van gezichten rond. Lemoine
was de enige die zich afzijdig hield.
Met neergeslagen ogen en een koppige
trek om zijn mond stond hij af te
wachten.
Anthony’s scherpe oren vingen het
geluid van voetstappen in de hal op.
„En toch,” zei hij met een eigen
aardige nerveuse glimlach, „bent u
helemaal er naast...”
Hg liep vlug naar de deur
haar wijd open.
Voor de drempel stond een man met ”aT-
een klein puntbaardje en een lorgnet op, ™a5e
waarvan de glazen in het licht van de
kroon schitterden, een echte dandy,
wiens keurig voorkomen echter afbreuk
gedaan werd door een verband om zijn
hoofd.
„Mag
stellen
Sure té.”
Jachtige voetsté
vloer, het geluid
mutseling bij de 1
de nasale stem van
die kalm zei:
ige
naai
liep
wijd
>r de
lein puntt
de glaa
ihitterdt
Jrig vooi
rerd doo:
