*r
X
>010'
w
DE LEEUW’S TEXTIEL
VAKANTIE
Si
s=
sg
Li
Ê3
3000 meter ZOMERSTOFFEN
N.V. ANDRÉ HERTZBERGERS
MEISJES
KLEDINGATELIERS
en
ter opleiding
en enkele ouderen
jonge meisjes
Fongers rijwiel—
S&tZ
BOUMANS
Beter kan het niet
|e. t. r
Motorhuis TOON HOES
I
N.V. Spinnerij
Swagemakers-Bogaerls
Vacantie-
gangers
JONGENS
RICKEN
OPTIEK
Anton Wilke
10 tot 50% in prijs verlaagd
Insulindeplein 18
Stoom-
Chem. Wasserij „MODERN
BIJ
tUID
TEL. 26039
vanaf 15 jaar,
tfeilig en
V oordelig
U rijdt
HOOG LOON
- -op een
Aanmelden
GROENSTRAAT 73
Persoonlijk aanmelden bij de portier.
RESTAURANT
Lekpot”
u
Tel.
St. Annaplein 13
imons’
Uw overhemd wordt bij
Korvelseweg 160 - Telefoon 23890
eens
débr
RIJLES
(Wordt vervolgd)
iedere
Adverteren
doet verkopen
Bosscheweg 518 Centrum TILBURG Telefoon 26833
AanmeldenOude Lind 26 (Lijnsheike)
Tilburg
De Fongers specialisten zijn U wel bekend.
Kom gerust eens met ons praten
Onze oplage is weer verhoogd
32 250 exemplaren
ZO behandeld
dat U TEVREDEN bent!
Echte
-SSHMaao. ENSCHOT
Eerste café (links) vanaf Tilburg
zijn voorzien van
Net vrouwelijk personeel
(Gemakkelijk werk)
RINGBAAN OOST 12
vraagt een beslist
Net colporteur
voor de Ohem. afdeling. Tevens
ERHUIS
197
ze moeten uittrekken”, zei
ig.
vraagt
zenuc&cillen
maar dan van
kamer
daalden,
af. Bij
Virginia
tenen,,
kost-
het
afd. kamgarenspinnerij Heikantsebaan 215
vraagt nog enige
mannelijke krachten
voor diverse afdelingen.
ipperogen.
tegenwoor-
ictrische lant
al weg 2
EN OP
LLE
JZEN
n ook de
1“
■rUp3^:
«SE
r;r^a“
„Dat kon
k al is 1
om opgeleid te worden
tot machinestikster
Iden een elect
dat ze aj
zelfs
’t er
We
de ka-
HET SPECIALE
ADRES
voor
Verlovingsringen
en
Horloges
is
Juwelier
'el. 22359
NOORDSTRAAI 28 IEL. 24215
Leverancier alle
ziekenfondsen
ïrwijl de
deurpost
man on-
knieën liggen en
sleutelgat. Wat hij
idel
raat 180
ninapark
25374
of flauw vallen
Ik ben er bij.
sts overkomt”,
ridder!” fluis-
veg
oten)
9 tot 6 u.
kunnen geplaatst worden:
A. Pijnenburg
W. Pijnenburg L v. VEGHELSTRAAT 23
luisteren, Virginia,
mogelgk de deur
ar de schakelaar
Deuren
f5,— per
eeds van-
jr stuk,
olfplaten,
n, plan-
raam-
uifdeuren
er glas.
als ge
laat uw vuilnisemmer
week door ons reinigen.
0,50 per maand.
Bel even I Emmastraat 24
30520 1 Tilburg
eloos stonden te knij
het eerst zijn
geest terug.
jlderde hij. En tei
'angs de
hij op de
dagelijks van 9—18 uur - Magazijnstraat 7, - Tilburg, - Telefoon 26940
P. de GRAAF
Juwelier
Hesperenstraat 38
Tel. 21932
Komt dan Uw keus eens maken uit
de GROOTSTE KEUS in MOTOREN
de GROOTSTE KEUS in SCOOTERS
de GROOTSTE KEUS in BROMMERS
De BESTE merken en de BESTE SERVICE
NSU - JA WA - HEINKEL - ISO - BITRI - MANET
SPARTA - SIMPLEX - VICTORIA in alle
kleuren en modellen
T.l.l 24238
Ie speciale Pannekoekenhuis
van het zuiden
voor stikwerk en handwerk
J. MANNAERTS’
Schoenfabrieken n.v.
Schitterende -
-bijverdienste
Spaarkas (onder Rijkscon-
trole) vraagt
BESCHAAFDE
DAME OF HEER
voor de buitendienst, voor
2 4 3 middagen per week.
Na korte inwerking ver
goeding van 100.tot
- r maand, nader
komen. Zéér
lucratieve werkkring.
Brieven onder no. 1365
bureau van dit blad.
Vóór U op
vakantie gaat
is het raadzaam Uw
SIERADEN
in orde te laten maken,
voorkomt hierdoor verlies
Maar op dat ogenblik bereikte de strij
zijn hoogte-punt. De vechtende menschen.
klomp kwam met een smak tegen de wa
penrusting terecht en de wapenrusting
viel met een oorverdovend gekletter op
de grond. Virginia zag een schaduwfi
guur, die snel naar een van de open
staande deuren toeliep en te gelijk hoor-
J~ ze Bill vloeken en moeite doen, om
Ier de wapenrustingdébris vandaan te
komen.
hand meenemen. Ik
me zal kunnen ver-
de vergaderzaal
weet niet
leimzinnig.
s een wapenuit-
zen?”
zo goed zó
incheren ze
lantaarn”, een vrouw was. Na een halve minuut
zijn”, zei schoof dezelfde gedaante in tegenover
gestelde richting wéér voorbij en nu be
gon het zwakke gerinkel van metaal on
der de Holbein weer. En even later voeg
de een ander geluid zich daarbij, e
dof kloppen, of iemand met zijn knol
kels de houten betimmering aan het
werken was.
Bill keerde zich van de deur af en
ging op z’n hurken zitten.
„Wat is er”, fluisterde Virginia.
„Niets. Alleen, dat dit door het sleu
telgat kijken niets geeft. Ik kan niets
zien en ik kan niet onderscheiden
door de geluiden, bedoel ik wat ze
aan ’t doen zijn. Het enige is, naar bin
nen stevenen en ze te lijf gaan”.
Hij ging zitten en trok z’n schoenen
aan.
„Ziezo. En nu goed
We doen zo zacht
open.... jij weet waar
voor ’t licht is....?”
En ze hadc
„Misschien
Bill hoopvol.
Met Virginia achter zich aan, sloop hj)
de gang naar de vergaderzaal in. Voor
de massieve, eiken deur bleven ze staan
Binnen was alles stil, maar opeens
kneep Virginia hem in z’n arm. Door
het sleutelgat kwam een smal bundeltje
licht. Bill knikte.
Hij ging op zijn
en gluurde door het
„Ja, op de deurpost.”
„Ik geloof niet, dat ’t er meer dan
twee zijn. Misschien zijn het er
niet meer dan twee, misschien is
maar één. Maar dat daargelaten,
moeten zorgen dat we ongemerkt
mer binnenkomen. En dan, als ik zeg:
„nu!” dan draai jij het licht op. Be
grepen?”
„Ja meneer.”
„En niet schreeuwen
of iets dergelijks doen.
Ik zal zorgen, dat je niet
„Mijn held! Mijn edele i
terde Virginia week.
Bill stond achterdochtig naar de kant
waar ze stond, maar hij zag niets. In
de plaats daarvan hoorde hij een geluid,
dat verdacht veel op een onderdrukt
lachen leek. Hij greep de pook extra
stevig vast en stond op. Met de pook
en Virginia was hij tot alles in staat.
Héél voorzichtig draaide hij de knop
van de deur om. Het slot functioneerde
uitstekend.... Zonder knersen of piepen
ging de deur open. Bil] raakte Virginia
even met zijn hand. Samen schoven ze
onhoorbaar de kamer in.
De Holbein aan de wand, rechthoekig de 2
op die van de deur, werd verlicht door ondt
de voortdurend-verglijdende lichtkring kom
van een electrische zaklantaarn. Gesil-
houetteerd tegen dat licht, op een stoel,
met zijn rug naar hen toe, stond een
man in gebogen houding, met de grootste -
aandacht de lambrisering te bekloppen.
Zijn gezicht konden ze niet zien; in het
onzekere licht was zijn figuur een vage,
wonderlijke schaduw.
Allicht zouden ze, door doodstil toekij
ken, meer te zien hebben gekregen, 1
maar op dat ogenblik bekraste een van
de spijkers van Bill’s schoenen de par- J
ketvloer. De man draaide zich met een
ruk om en richtte het licht van de elec
trische lantaarn op hen. Het felle schijn- 3
sel was zo verblindend, dat ze één secon- fggg
„Vooruit,” fluisterde Verginia. „En
maak asjeblieft zo weinig mogelijk le
ven.”
Ze gingen op hun tenen de
I uit, slopen de gang door en
I achter elkaar, de brede trap
de onderste tien treden kon
j zich niet langer bedwingen.
„Zeg die schoenen van jou... wat een
turftrappers! Je klots gewoonweg!” fluis
terde ze hem toe.
„Ja, spijkers zijn niet van fluweel ge
maakt”, zei Bill. „Ik doe mijn uiterste
best”.
„Dan zul je
Virginia streng.
Bill kreunde.
„Je kunt ze in je
ben benieuwd of jij
tellen, wat ze daar in de ver
aan het doen zijn. Zegje
I wat je ziet, zo raar en geheii
Waarom zouden inbrekers een
rusting uit elkaar schroeven?
„Wel, omdat ze die niet z-
I mee kunnen nemen. Ze trant
en pakken de stukken netjes
Virginia schudde onvoldaan het hoofd.
„Nee, dat is onzin. Zo’n oude, roesti
ge wapenrusting! „De Schoorste-
staat vol andere dingen, werkelijk
bare dingen, die ze zo maar voor
méenèmen hebben”.
Bill haalde z’n schouders op.
„Dan weet ik ’t niet”, zei hg. Hij
nam zijn schoenen in z’n linkerhand en
greep met de rechter de pook s'
beet. „Hoeveel zei je dat er warer
„Dat kon ik niet zien. Een sleutelgat,
ook al is het ouderwets, is niet groot.
den hulpel
Bill kreeg
digheid van
„Nu!” buld
__o hand van Virginia lanj
een omlaag gleed, sprong hij
nok- der de Holbein af.
be- Virginia vond de schakt
de. Ze hoorden de „klik”
niet anders dan een gelijktijdig in wer
king komen van alle lampjes van de
grote plafondkroon, waardt
tot in de verste hoeken verlicht zc
geweest. Maar er gebeurde niets. De
zaal bleef donker.
Virginia hoorde Bill vloeken. Het vol
gende ogenblik maakte de stilte plaats
voor een mengsel van vechtgeluiden; dof
bonken en schuifelen en hijgen. Onder
de Holbein werd wanhopig gevochten,
maar Virginia had er geen idee van,
wie de winnende partij was, zelfs niet
wie aan het gevecht deelnamen. Was de
man op de stoel onder de Holbein alleen
geweest? Of had hij een helper gehad?
Dit laatste was zeer goed mogelijk. Ze
hadden hem niet langer dan een paar
tellen kunnen bekijken.
Virginia voelde zich of ze verlamd
was. Als ze maar geweten had wat te
doen! Bij de vechtpartij helpen durfde
ze niet. De kans dat ze Bill zou hinde
ren was te groot. Het enige dat ze kon
doen was bij de deur blijven staan. Op
die manier was die als uitgang afgeslo
ten. En ze deed niet alleen dat, maar
riep, tegen Bill’s instructies in, zo luid
ze kon en zo dikwijls ze kon om hulp.
Boven op de eerste verdieping gingen
verscheidene deuren tegelijk open. De
hall en gang achter haar werden opeens
verlicht. Als Bill den man nu maar zo
lang tot er hulp kwam opdagen in be
dwang kon houden.
te zien kreeg, was niet veel. De verga
derzaal lag voor drie-kwart in het don
ker en het ene kwart, het toneel, waar
het drama afgespeeld werd, lag juist
buiten zijn gezichts-„tunnel”. Een zacht
gerinkel wees erop, dat de nachtelijke be-
z'^ekers nog steeds met de wapenrusting
bezig waren. Er waren er tweetwee
wapenrustingen, herinnerde Bill zich.
Ze stonden naast elkaar tegen de wand,
juist onder de Holbein. Het licht van de
elektrische lantaarn was blijkbaar op
die van de twee, die ze onder handen
hadden, gericht, want telkens verander
de de half-schemering in bet andere ge
deelte van het vertrek. Dan werd het
veel lichter, dan donkerder. Op een ge-
stevig geven ogenblik schoof, dwars door het
sn?” grauw van zijn gezichtsveld een ge-
- daante, maar er was te weinig licht,
om te kunnen zien of het een man of
ZEVEN SdMtójTEWE»
ihakelaar en draai-
en verwachtte
-’ïktijdi- --
L gucunig va.
ipjes van de /150._per
door de zaal overeen te
rhcht zou zijn iucratieve v
