ascot ';,5i I se 1 topper reinigen Goedkoop chemisch SIMON DE WIT 20% goedt&op&i! 45 cleaners lac Ceylon thee 79 m Doperwten rr Kapucijners qo M Piccalilly qq M grote pot UU Macaroni in n Tomaten puree 49 64 Toiletzeep m - katy A. GRATIS*^ BOUMANS jabo schilderen 11.75 verdiend Bij SIMON DE WIT zijn uw guldens méér waard, mevrouw! Gekookte worst AR Boterham kén nq EDAMMER QE 90464 VERLO VIHGSRIHGEH Anton Wilke Tel. 22359 A-BEVER LEVEREN E MERKEN reeds 35 1130 I 135-2,95 I 1,95-235 I 235 I 35-13,75 I 235 rvers EIN 26 I d. I door d. Sande Zn. lijk bij Verzekeringen op allerlei gebied Tel, 30532 St. Annaplein 10 25158 ;..en FRISOf ^REÏNIGlSG dit betaalt u gemiddeld bij anderen dit bij SIMON-dFwÏtT 'Sta- Bloembollenvelden en Keukenhof volledig chemisch reinigen vereenvoudigde opmaak Korvelseweg 185-Telefoon 22474 Bijkant.: Enschotsestr. 1 95 Tel. 20431 JUWELIER St. Annaplein 13 COMMUNIE-ARTIKELEN GELEGENHEIDSGESCHENKEN i vraagt u lit vertrek ui tg' was Verfhandel Willy Pijnenborg Markt 28, b.d. kerk, vJi. Heike Telefoon 20537 ylp- >rd. Op ZONDAG 12 APRIL met de Touringcars „DE LUX” naar de Frisop ^RENIG I NG Frisop ^.K t I N I G I N 8^ „Er Enge- „Maar i we al jfeld in ALAC Bovendien: waardovolle Meikkootjoo Fijngoedwasserij Korvelseweg 160, Telefoon 23890 n Deur Van Kuyk’s ogenblik jrrein be- U huurt niet duur bij de deuren keerde zich WOq kMeu ket qeld voor aankoop van auto, motor, scooter of bromfiets en U betaalt ons per maand terug gevolgtrekking,” leur Battle met een Originele 6,95 per meter sgg’en inbegrepen. G VAN NUNEN Woninginrichting Pijlijzerstraat 35 Tel. 24158 Assurantie- en Makelaarskantoor irlijlk,” zei Lord Cater- 1 hem maar mee waar- Vrouwtjes” i zekere graaf ’Sts naam, die er Vc» Inlichtingen: Zuid-Oosterstraat 55 - Tilburg Telefoon 24173. Vraagt GRATIS onze Reisgids voor meerdaagse reizen. en dan ’n kopje thee gaan drin ken om daarna zonder „aanzet ten” verder af te lakken en bo vendien schilderen zonder te mor sen, dat kunt U alléén met HARDOLIN-TIX pompeu strak zitte van dit t tevreden dat? U weet doodgescho- H£T GÉJILIM VAN 0E. ejÉ&EN SCHARSTENEN Op deze paar boodschappen 4901665 k hij Lomax wijlen graaf Stylj ’"k ten antwoord AUTOVERHUUR V.W.’s van ’56, ’57, ’58, ’59, met radio TROUWLAAN 6« TEL. 20896 Cade nog een paar din- zei hij. „Als u het goed hem mee naar de Ver- L - geldig vanal donderdag 9 t/m woensdag 15 april 150 gram *TW 150 gramszakje W de allerbeste 100 gramspak ff W TÜU „Maar waarom toch dat hij in di ten is, niet?” „Ja, ja!” zei de rechercheur. we willen altijd meer weten dan weten.... Hm, ja, hij is ongetwijf dit vertrek doodgeschoten. Maar u had ’t zoeven erover, dat u de deuren ge probeerd had, niet?” „Ja. Ze waren van binnen afgesloten.” „Hoeveel heeft u er geprobeerd?” lrAlle drie.” „Bent u daar zeker van, „Ja. Ik ben gewoonlijk nog? m’n zaak. Waarom vraagt u daarmee uw aanwe’ hier verklaren, meneer?” gal zeker van lagt u dat?” Wordt vervolgd te weten,” zei Bat- volkomen er tot Anthony. r doodgeschoten is, Niet alleen de Lentezon... maar ook een keurig gewas sen en gestreken overhemd bezorgd Uw man een goed humeur. Bij die vraag keek „De mémoires van v.,,— titch,” gaf Lomox gemelijk „U begrijpt „Ik hoef niet meer tie. „Ik begrijp ’t Hij keerde zich weer „Weet u wie hier c mr Cade?” „In „De Vroolijke verteld, dat het een nislaus was of een i op lijkt.” geen verwijdering van hardnekkige vlekken IL*****8! Br 4 t bij iedere f 3.- aan boodschappen Hollandse middel II literblik wO 500 gramspak UL wv gesneden 250 gramspak O Lavendel 3 stukken Ow oL <n° F®. OMeh°s u ’t hem maar,” zei Battle o >rge Lomax. George voelde blijkbaar niet veel de taak, maar hg kon be?waarlijk geren en dus stak hg van wal. „De heer die hier op „De Schoorste nen” incognito als graaf Stanislaus ver toefde, was in werkelijkheid niemand anders dan zgne hoogheid prins Micha el van Herzo-Slowakijë.” Anthony floot tussen zijn tanden door. „Dat is een lamme boel,” zei hg. Hoofdrechercheur Battle had Anbhony gedurende de pompeuse aankondiging van. Lomax, strak zitten aankijken. Bij het horen van dit antwoord, liet hij een soort van tevreden gebrom horen en stond op. „Ik heb mr. en te vragen,” neem ik gaderzaal.” 'f „Zeker, natuui r- ham. „Neemt u heen u wilt.” Anthony en de detective gingen samen de kamer uit. Het lichaam van de vermoorde was al getransporteerd. Op de plaats, waar het gelegen had, vertoonde het hout een paar donkere vlekken, maar overigens was er niets, dat aan de tragedie, welke zich daar afgespeeld had, herinnerde. De zon scheen door de drie openslaande deuren naar binnen, het gehele voorna me vertrek stond vol gouden licht. An thony keek om zich heen en knikte goed keurend. „Buitengewoon mooi,” zei hij. gaat t veel boven ons goede 1 land, wat?” „Kreeg u dadelijk de indruk, dat het schot uit deze ikamer kwam?” vroeg de rechercheur, zonder met één woord op de lofrede van Anthony in te gaan. „Laat ik ’ns kgken.” „Anthony deed een van open, ging het terras op, om en bekeek het huis. „Ja, dat is de bewuste kamer,” zei ”ij is ingebouwd en zij neemt zo- ve „oek in beslag. Als het schot ergens anders vandaan gekomen was, ik bedoel, ergens anders uit het huis, zou ik het van links gehoord heb ben. Maar dit kwam van precies achter me, eerder iets naar rechts dan naar links. Daarom dacht ik, dat het ook wel aen schot van een stroper kon zijn. Dit vertrek neemt de uiterste hoek van deze vleugel in, ziet u wel?” Cade stapte over de drempel en kwam kamer weer in. Maar opeens bleef staan, alsof er plotseling een minder aangename gedachte bij hem opkwam en vroeg: „Wilt u i teravond vroeg hij. „Waarempel niet,” zei Anthony veront waardigd. „Als ik ergens behoorlijk uit genodigd word, klim ik niet 's avonds laat over de tuinmuur, sluip het park door en probeer of ik ook door een van de openslaande deuren naar binnen kan komen. Nee, dan laat ik me tot voor de deur rijden, bel netjes aan en veeg mijn voeten.... Maar ter zake. Ik schreef Mr. Lomax terug, dat het manuscript al in handen van de uitgever was en dat ik daarom voor z’n vriendelijke uitnodi ging moest bedanken. Maar toen die brief verstuurd was, herinnerde ik me iets iets dat me, merkwaardig ge noeg, op het ogenblik van de brief ont schoten was.” Hij zweeg even: nu was het waarop hij zich op gevaarlijk tei geven moest, déAr! „Ik heb u nog niet verteld, toen ik met de kelner Giuseppe aan het wor stelen was, dat ik op een gegeven ogen blik een stuk papier in mijn hand hield, een klein stukje zeker van een groot stuk afgescheurd, met een paar woorden er op.... Toen, in die bewuste nacht, zeiden ze me niets, maar na het ontvangen van de brief van mr. Lomax kwamen ze me weer in de gedachten, omdat in die brief ook over „De Schoorstenen” ge sproken werd. Ik haalde het stuk uit mijn portefeuille en herlas de woorden, gen te die er op stonden. Ik had 't bij het vindt, rechte eind. Hier heeft u 't bewuste stuk je papier, heren, dan kunt u voor u zelf zien. De woorden zijn „De Zeven Schoor stenen”, 11.45, donderdag.” Battle bekeek het stukje papier nauw keurig. ,,’t Was natuurlijk heel goed moge lijk, dat de woorden,-,De Zeven Schoor stenen” op het papiertje niets met het huis van die naam te maken hadden. Maar ’t kon ook zijn van wel. En Giusep pe was in elk geval iemand met te lange vingers. Dus besloot ik, op de avond van hij. „Zij is ingebor de dag, op het papiertje vermeld, hier wat de hele hoek naar toe te tuffen, te kijken, of alles in orde was, ergens in de buurt te gaan slapen en Lord Caterham de volgende morgen op te bellen om hem te waar schuwen voor langvingerige nachtelijke bezoekers.” „Zeker, zeker,” zei Lord Caterham aanmoedigend. „Zeker, zeker....” „Ik 'kwam nogal Iaat, ’n foutieve tgd- berekening gemaakt wat de duur van de rit hierheen aanging en dus zette ik de de auto dadelijk, toen ik een geschikte plek hij zag, stop, klom over de muur en liep dwars door het park op het huis af. Toen ik op het terras kwam, waren alle ramen donker; stil en vredig lag het huis in zijn uitgestrekte, schemerige tuin. Ik wilde me juist omkeren om weg te gaan, toen ik opeens een schot hoor de. Het leek mg toe, dat ’t uit het huis kwam en daarop liep ik het terras dwars over en probeerde, een voor een, de deu ren. Maar ze waren allemaal solide ge sloten en uit de kamers er achter kwam geen enkel geluid. Ik bleef nog een poos staan luisteren, maar alles bleef stil en toen dacht ik, dat ik me wel vergist kon hebben... dat het schot wel van de een of andere stroper afkomstig zou zgn... een doodgewone gevolgtrekking, als u ’t mij vraagt... de omstandigheden in aan merking genomen.” ,,’n Zeer gewone stemde hoofdrecherche stalen gezicht toe. „Ik reed, zoals ik me voorgenomen had, naar de uitspanning terug, vroeg daar een kamer... en hoorde vanmorgen wat hier gebeurd was. Ik begreep on- middellijk, dat ik tot dé „verdachten” zou behoren gezien de omstandighe den kon het niet anders en dus be sloot i'k, om dadelijk hier naar toe te gaan en het verhaal te doen, misschien dat ik op die manier de handboeien vrij liep...” Kolonel Melrose keek hoofdrechercheur Battle van terzijde aan. „Het verhaal is wel geloofwaardig, vol gens mij,’ ’zei hij. „Ja,” zei Battle, „vanmorgen houd ik m’n handboeien nog maar in m’n zak.” „Nog wat te vragen, Battle?” „Ja, op één punt zou ik graag wat uitgebreider inlichtingen hebben. Wat was ’t voor een manuscript...?”

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Weekblad De Tilburgse Koerier | 1959 | | pagina 7