Wed/eopev <3 50 59 Spliterwten GULDEN^ jSinaasappeljam 59 75 32 42 ins Toffee-melange '3:45 55 Spinazien"™"”9l,»149 65 Macaroni ses"Sn„.19 24 Mil 5 PIVADO TELEVISIE IEN" SIMON DE WIT 'jé NETTE MEISJES BOUMANS ANTON WILKE „SUCCES" AUTORIJSCHOOL Erkend en gediplomeerd instructeur JLil pak Vanillefir" FROU-FROU SOEPBALLETJES [j s si s van CE N M 24215 rs op BEHANQ lORRANQ 1475 357 Op deze pear boodschappen reeds f 1,18 verdiend! je STEN. CMRWERKE list’’ »rden en nchetten op Uw verhemd rgen OPTI LON RITSEN e nette Tilburg 'J/ met De (Zie vervolg op achterpagina) H DEROY&Zn. SPOORLAAN 62 PeóóerA markt 4 TELEFOON 20407 N 24630 Exclusieve byouterieën Parfumerieën HET VANOUDS BEKENDE ADRES: THEEMEUBELS RADIOKASTJES LIGSTOELEN HAARD-FAUTEUILS »n rlingen. f 0,75 f 0,98 f 0,85 Piusplein 18 Tel. 25381 McGrath ver van vermaak. fel, Genteleman zonder belangrijks er niet af. maar ik eens,” 1 blik van 79 voor bij iedere pot SdW-tomatensoep (voor 5 borden) 500 gramspak f 0,75 >rst Korvelseweg 203 Tel. 24553 f 13,50 f25,50 i. f32,— prijzen. lag f 1,38 f 2,50 I 2,60 Hiervoor ’t best raai 50 a 20033 Lengten van 10 t/m 60 em. in alle kleu ren. DE BONNETERIE Wij hebben nog plaats voor enkele in de afd. strijkerij. FUNGOEDWASSERIJ Korvelseweg 160 Tel. 238S0 Enge- ar ko- ‘brj- verzweeg. Orlon-Pullovers Orlon-vesten Truitjes V-hals Vesten V-hals en hooggesloten bij W Jacobs- Wees uit uv v lei stomr 1 als el verhaalHoor lithouden zonder i eerst wat te 200 grams- zakje slaagt u ste bij hoeft maar één artikel VULPENNEN en kan U daarom van dienst zijn met het aller beste. KONINGSTRAAT 32 TEL. 25719 im goed je ver- Voor GOUD, ZILVER en BYOUTERIËN slaagt U beter b-j K. ter LINDEN Buurtetr. 7, Tel. 25972 bij Wilhelminapark Gediplomeerd Goud- en Zilversmid. 40 Jaar vakkennis Uw garantie epaald moei: koning te den, mee dig, een teru» Stee* petre ger ïilijk zijn, hoe e vinden, nooit MOEILIJKHEDEN Het opmaken van Requesten, Ver zoekschriften. Gratie-verzoeken, enz. enz. worden door ons vlot en correct behandeld. Spreekuren van 710 uur n.m. Van Doorenstraat 19 ander woord. Enfin, ’t zal mijntje gewe die hij was! i! Brieven was ’er i >n hij stier van een lang beruchtste ;reld. Een ,,-fal, die is. Koni hem en sm in Parijs. Voor elke feestelijke gelegenheid een passend cadeau JUWELIER St. Annaplein 13 - Te'efoon 22359 Les in Opel Record ’58 tevens Autoverhuur zonder chauffeur Renault, Fregate en Dauphine 1957-1958 Kaashaal 103-Tal. 20774 GA DEZE WEEK BIJ SIMON DE WIT Koopt Uw vulpen bij een vakman, dan koopt U gemakkelijk de juiste pen voor Uw hand en... U heeft jaren lang service van een specialist. raam en keek een buiten. is die koning Victor?” vroeg „Eten Balkan potentaat?” bij dt kriitaitr als hij die zag, als zodanig te’herkennen, maar ik dacht: je kunt nooit weten....” ithony spijtig, „dat zal, „Daarbij komt,” viel Anthony hem in wel niet het geval zijn, de rede, „dat alleen bij de gedachte: - goud, je hartje onstuimig rikketik ging.” „Toen ik ’t zakje open had, wist ik ge woonweg niet, wat ik zag. ’k Voelde me gedegouteerd nee, ik weet geen van 47 voor|l|J bij Iedere f 3,- aan boodschappen Ww Ruime keuze in: TROUW- en VERLOVINGSRINGEN 3 Telmaar na wotiïdïgsÏÏUer SiJeWt I Belegen kaas 250 gram 591751 „Ken je ’t adres?” een goud- „Een van de oudste kastelen in F" oplichter, land, James. Een landgoed, waai zat? Brie- ningen en prinsen voor hun week-« naar toe gaan en waar diplomaten eenkomen en intriges op touw zettei „Zie je, daarom ben ik zo big, dat jij in mijn plaats gaat,” zei Mc. Grath een voudig. „Jg wéét al die dingen en ik ’stel als ik, een ruwe ien van Canada, zou Maar ie- Harrow zijn titch iets met die gevangenneming van een bondje acl hem te makgn gehad heeft? Dat de ben- ging hij dood. de hem daarom te lijf is gegaan? Uit bij Op >t anei wraak bedoel ik.” „Dat geloof ik niet,” zei Anthony. Een beetje onwaarschijnlijk, als je het mij vraagt. Zo ver ik weet heeft koning Vic tor niet de kroonjuwelen van Herzo-Slo- wakije gestolen. Maar de hele historie, de combinatie van het een met het an der, geeft te denken. De dood van Stylp- titch, die memoires, die berichten in de kranten ’t is vaag, dat weet ik, maar toch zegt het veel. En dan lopen er nog niew geruchten, dat ze petroleum in Herzo- niet Slowakije hebben gevonden. Ik heb een voorgevoel, James, dat de mensen zich aan ’t opmaken zijn, om hun volle aan dacht aan dat kleine landje te geven.” „Wat voor soort mensen?” „Geldmensen. Groot-financiers kromme neuzen en zwarte haren, crème de la crème van de City.” met al dat gerede- uv oerwo allerlei stommiteiten begaan, mand als jij, die in Eton en opvoeding genoten heeft...” „Een van de twee maar,” zei Antho ny. „l5op niet te hard van stapel.” .brengt het natuurlijk tot een goed einde. Waarom ik ze haar niet per post --x. heb? omdat dat te gevaar- 'leid, waarmee i de conclusie kken, dat ze een jaloerse gesteld nu, dat die de -—laakt had. Wat dan beginnen... dat was niet on mogelijk, want die brieven zagen eruit, of ze al lang geleden geschreven wa ren. Nu, de enige manier was, dat kromme neuzen crème de la crêi „Waar stuur jg neer nu op aan?” „Op moeilijkheden. Ik probeer een ge makkelijk karweitje moeilijk te maken”. „Maar je wilt mij toch niet wijsmaken, dat het overhandigen van een doodge woon manuscript aan een doodgewone uitgeversfirma met moeilijkheden ge paard zal gaan?” „Nee,” zei Anf JJ”: jammer genoeg, wel niet het ge- Maar zal ik je nu eens vertellen, waar ik met m’n 250, als ik ze verdiend heb, heen ga?” „Naar Zuid-Amerika?” „Absoluut niet, ’t Is een kleinigheid, meer niet iets, dat je doen moet om een dame te helpen.” „Hoor eens, James, ik weiger perti nent om iets met jou vermaledijde lief desgeschiedenissen te maken te hebben.” „t Is geen liefdesgeschiedenis. Ik heb de dame in kwestie nooit van m’n le ven gezien. Hou je kalm, dan vertel ik het hele verhaal.” „Genade, weer een heel - eens, als ik dat moet uith< te bezwijken, geef me dan drinken.” Jimmy reageerde royaal op dat ver zoek en zette zich daarna tot vertellen. „Die keer toen in Oeganda, er was een kleurling, die ik het leven gered had....” „Verduiveld, Jimmy, als ik jou was, schreef ik een boek, getiteld: Mensen, wier leven ik gerde heb. Dit is de tweede al vanavond.” „Och, klets. Feitelijk had ik niets ge daan. De man uit de rivier gehaald, an ders niet. Hij kon natuurlijk niet zwem men, daarvoor was ’t een kleurling.” „Stop ’es even. Bestaat er verband tussen dit verhaal en het andere van zo even?” „Niet het naar vraagt, was een Herz< den hem Pedi ’n Mooie goudmijn was ’t.. voor hem wel een goud- zeest zijn... gemene Weet je, wat erin venBrieven van een vrouwDe schooi er was er aan ’t uitpersen geweest en toen hij stierf, wou hij ’t vuile karweitje aan mij overdoen.” - kleurlingen zgn èn blijven, bonk uit de oerwoudc w loeide ’t goed. Jg had zijn leven ired en uit dankbaarheid vermaakte hg i een bron van inkomsten dat jij scrupules zou kunnen hebben, kwam ge woonweg niet bij hem op.” „Nee enfin, daar stond ik! Wat moest ik met de dingen doen? Verbran- --7777 777, den was m’n eerste gedachte. Maar toegestuurd heb? Omdat d: toen bedacht ik, dat die arme joffer in lijk leek. Uit de gewillighe Engeland dan niet zou weten, dat ze van ze gedokt had, meende ik de aardbol verdwenen waren en dus cl- te moeten trekken, dat ze ke dag die God gaf, in angst zou zit- man had. En gesteld nu, ten dat ze de kleurling zou zien ver- brief bij ongeluk opengema: schijnen moest de arme stakker da thony, terwijl hij z’n vijfde sigaret op- stak. „Maar ik geef toe, de zaak is niet 1 zo eenvoudig als ze er op 't eerste ge zicht uitzag. Kwam je niet op ’t idee, om ze haar per post toe te sturen?” „Ja, maar dat kon niet.... Ze had, op vrouwenmanier vergeten om de datum of haar adres er boven te zetten. Op een enkele uitzondering na. Op één brief stond een soort adres: De Zeven Schoor stenen.” Anthony was juist bezig om z’n siga ret opnieuw op te steken. Bij die laat ste woorden vergat hij de lucifer uit te waaien.... hij moest hem laten vallen, toen het gele vlammetje z’n vingers raakte. „De Zeven Schoorstenen!” herhaalde hij. „Merkwaardig!” „Nee, jongmens. Naar Herzo-Slowa- kije. Ik ga me onder de republikeinse banieren scharen. Alle kans, dat ik ’t nog tot president breng.” „Waarom laat je niet afkondigen, dat je een obolovitch bent, dat -je de erfge naam bent van de troon? Dan maken ze je koning. Als je tóch bezig bent „Nee, dank' je, Jimmy. Koning ben je voor je hele leven. President maar voor drie of vier jaar. Ik zou ’t een goeie mop vinden om in de republiek Herzo-Slowa- kije een jaar of vier de baas te speien, maar niet langer!” „De gemiddelde levensduur van gen haalt de vier jaar nog niet viel Jimmy hem in de rede. ,,’t Zal een harde dobber voor me wor- A om die duizend pond van jou niet te nemen. Jij hebt ze toch niet no- als je, na een paar maanden met gros lastdieren, beladen met goud, terugkomt. Weet je wat ik doen zal? Ik steek ze voor je in Herzo-Slowakijse '“troleum. Waarentig, James, hoe lan- B_r ik over deze geschiedenis nadenk, meer plezier krjjg ik erin. Ik zou dt op 't idee: „Herzo-Slowakije ge komen zijn, als jij er niet over begon nen was. Ik ga naar Londen, blijf daar een dag om de buit in ontvangst te ne men en dan verdwijn ik, met een snel trein, naar de Balkan.” „Zo gemakkelijk kom je Ik heb ’t vergeten te zeggen, heb nog een werkje voor je.” Anthony liet zich in een gemakkelijke ael neervallen en keek zijn metgezel treng aan. „Ik dacht wel, dat je iets i Nu komt de aap uit de mouw. minste. Ofschoon, nu je er t, de man over wien ik ’t heh erzo-Slowaak. Gek, we noem den hem Pedro den Hollander.” Anthony knikte onverschillig. „Voor een kleurling is elke naai genoeg,” zei hg. „Ga voort met tenminste aï niet is.” „Wel, de vent was me er merkwaar- „Zou ’t mogelijk zijn dat graaf Stylp- dig dankbaar voor, liep me overal als titch iets met die gevangenneming van een bondje achterna. Zes maanden later hem te makgn gehad heeft? Dat de ben- ging hij dood Koorts en zo. Ik was er bij Op ’t allerlaatste ogenblik, net toen ^P«n> James, hij alseen nachtkaars uitging, riep hij ^u^e,nd?!!' me iets toe... iets over een goudmijn ^eöoe‘..e tenminste, dat verstond ik. En stopte Sere pn een zeildoeken pakje in m’n hand... had J00 hij altijd op z’n blote body gedragen, be- K,'r’ weerde hij. Ik deed natuurlijk of ik het geweldig belangrijk vond, maar in m’n hart kon ’t me natuurlijk niets schelen, dat snap je. Pas een week later maakte ik het pakje open. Uit een soort van -ieuwsgierigheid, geloof ik. Ik kon me ..„t voorstellen, dat Pedro pienter ge noeg geweest w'as, om een goudmgn, „Gelukkig dan dat ik wat gecivili seerder ben. In de laatste tgd wordt HerzoSlowakije telkens genoemd. Aller lei beweringen over een herstel van het koningschap.” „Hm. Nikolaas IV zelf had geen kin deren”, zei Jimmy. „Maar daarom hoeft de Obolovitch dynastie niet uitge storven te zijn. Er zijn waarschijnlijk hopen en hopen jonge exemplaren, neef jes en nichtjes in de eerste of tweede of zoveelste graad.” „Dus ’t zou niet bej om een presentabele wil je zeggen?” „Ja”, zei Jimmy. „En ’t verbaast mij eerlijk gezegd niets, dat ze genoeg van die republiek beginnen te krijgen. Voor een volbloedig, actief volk als die Her zoSlowaken is ’t meer dan sneu om op presidenten te moeten schijfschieten, als je aan koningen en koninginne ge wend bent. En nu wij 't toch over ko- ningen hebben, moet ik je nog iets ver- tellen wat Stylptitéh dien bewuste avond ook losgelaten heeft. Hij zei dat hij de bende, die hem aangevallen had, kende, ’t Waren vasallen van Koning Victor”, zei hij. „Wat!!” Anthony draaide zich met een ruk om. De energieke mond van breedde zich in een grijns „Wat bijt jij opeens Joe!” zei hij quasi verbaasd. „Klets niet, Jimmy! Je hebt dat je ’t wist iets héél gezegd.” Hg ging naar het poos zwijgend naar 1 „Wie is die Jimmy. „Nee”, gaf Anthony langzaam ten antwoord. „Dat slag koning is hij niet.” „Wat is hij dan?” Een poos lang bleef het stil. Dan keerde Anthony zich naar zijn vriend toe. „Hij is koning van een langvingerige bende, Jimmy. De beruchtste juwelen dief van de hele wereld. Een moedige kerel, een echte durfal, die voor nie mand en niets bang is. Koning Victor is een bijnaam van hem en onder die naam kennen ze hem in Parijs. Daar had hij zijn hoofdkwartier. Daar hebben ze hem ook gevangen genomen en voor zeven jaar veilig opgeborgen. Hij had levenslang verdiend, maar het feit, waarvoor hij het verdiend had, kon niet bewezen worden. Hij zal nu wel gauw op vrije voeten komen, als hij het tenminste al niet is.” H£I G LULIN VAH OE. ZEV£N SCHdBRSTENEtj

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Weekblad De Tilburgse Koerier | 1958 | | pagina 7