Wed/eopev
<3
50
59
Spliterwten
GULDEN^
jSinaasappeljam 59 75
32 42
ins
Toffee-melange '3:45 55
Spinazien"™"”9l,»149 65
Macaroni ses"Sn„.19 24
Mil
5
PIVADO
TELEVISIE
IEN"
SIMON DE WIT
'jé
NETTE MEISJES
BOUMANS
ANTON WILKE
„SUCCES"
AUTORIJSCHOOL
Erkend en gediplomeerd
instructeur
JLil pak Vanillefir"
FROU-FROU
SOEPBALLETJES [j
s si s
van
CE N
M 24215
rs op
BEHANQ
lORRANQ
1475
357
Op deze pear boodschappen reeds f 1,18 verdiend!
je
STEN.
CMRWERKE
list’’
»rden en
nchetten
op Uw
verhemd
rgen
OPTI LON RITSEN
e nette
Tilburg
'J/
met
De
(Zie vervolg op achterpagina)
H DEROY&Zn.
SPOORLAAN 62
PeóóerA
markt 4 TELEFOON 20407
N 24630
Exclusieve byouterieën
Parfumerieën
HET VANOUDS
BEKENDE ADRES:
THEEMEUBELS
RADIOKASTJES
LIGSTOELEN
HAARD-FAUTEUILS
»n
rlingen.
f 0,75
f 0,98
f 0,85
Piusplein 18
Tel. 25381
McGrath ver
van vermaak.
fel, Genteleman
zonder
belangrijks
er niet af.
maar ik
eens,”
1 blik van 79 voor
bij iedere pot SdW-tomatensoep (voor 5 borden)
500
gramspak
f 0,75
>rst
Korvelseweg 203
Tel. 24553
f 13,50
f25,50
i. f32,—
prijzen.
lag
f 1,38
f 2,50
I 2,60
Hiervoor
’t best
raai 50 a
20033
Lengten van 10 t/m
60 em. in alle kleu
ren.
DE BONNETERIE
Wij hebben nog plaats voor enkele
in de afd. strijkerij.
FUNGOEDWASSERIJ
Korvelseweg 160 Tel. 238S0
Enge-
ar ko-
‘brj-
verzweeg.
Orlon-Pullovers
Orlon-vesten
Truitjes V-hals
Vesten V-hals
en hooggesloten
bij
W Jacobs-
Wees
uit uv v
lei stomr
1 als
el verhaalHoor
lithouden zonder
i eerst wat te
200
grams-
zakje
slaagt u
ste bij
hoeft maar één artikel
VULPENNEN
en kan U daarom van
dienst zijn met het aller
beste.
KONINGSTRAAT 32
TEL. 25719
im goed
je ver-
Voor GOUD, ZILVER
en
BYOUTERIËN
slaagt U beter b-j
K. ter LINDEN
Buurtetr. 7, Tel. 25972
bij Wilhelminapark
Gediplomeerd Goud- en
Zilversmid. 40 Jaar
vakkennis Uw garantie
epaald moei:
koning te
den,
mee
dig,
een
teru»
Stee*
petre
ger
ïilijk zijn, hoe
e vinden, nooit
MOEILIJKHEDEN
Het opmaken van Requesten, Ver
zoekschriften. Gratie-verzoeken,
enz. enz. worden door ons vlot en
correct behandeld.
Spreekuren van 710 uur n.m.
Van Doorenstraat 19
ander woord.
Enfin, ’t zal
mijntje gewe
die hij was!
i! Brieven
was ’er i
>n hij stier
van een lang
beruchtste
;reld. Een
,,-fal, die
is. Koni
hem en
sm in Parijs.
Voor elke feestelijke
gelegenheid een passend
cadeau
JUWELIER
St. Annaplein 13 - Te'efoon 22359
Les in Opel Record ’58
tevens
Autoverhuur
zonder chauffeur
Renault, Fregate
en Dauphine
1957-1958
Kaashaal 103-Tal. 20774
GA DEZE WEEK
BIJ SIMON DE WIT
Koopt Uw vulpen
bij een vakman,
dan koopt U gemakkelijk
de juiste pen voor Uw
hand en... U heeft jaren
lang service van een
specialist.
raam en keek een
buiten.
is die koning Victor?” vroeg
„Eten Balkan potentaat?”
bij dt
kriitaitr
als hij die zag, als zodanig te’herkennen,
maar ik dacht: je kunt nooit weten....”
ithony spijtig, „dat zal, „Daarbij komt,” viel Anthony hem in
wel niet het geval zijn, de rede, „dat alleen bij de gedachte:
- goud, je hartje onstuimig rikketik ging.”
„Toen ik ’t zakje open had, wist ik ge
woonweg niet, wat ik zag. ’k Voelde
me gedegouteerd nee, ik weet geen
van 47 voor|l|J
bij Iedere f 3,- aan boodschappen Ww
Ruime keuze in:
TROUW- en
VERLOVINGSRINGEN
3 Telmaar na wotiïdïgsÏÏUer SiJeWt
I Belegen kaas 250 gram 591751
„Ken je ’t adres?”
een goud- „Een van de oudste kastelen in F"
oplichter, land, James. Een landgoed, waai
zat? Brie- ningen en prinsen voor hun week-«
naar toe gaan en waar diplomaten
eenkomen en intriges op touw zettei
„Zie je, daarom ben ik zo big, dat jij
in mijn plaats gaat,” zei Mc. Grath een
voudig. „Jg wéét al die dingen en ik
’stel als ik, een ruwe
ien van Canada, zou
Maar ie-
Harrow zijn
titch iets met die gevangenneming van een bondje acl
hem te makgn gehad heeft? Dat de ben- ging hij dood.
de hem daarom te lijf is gegaan? Uit bij Op >t anei
wraak bedoel ik.”
„Dat geloof ik niet,” zei Anthony. Een
beetje onwaarschijnlijk, als je het mij
vraagt. Zo ver ik weet heeft koning Vic
tor niet de kroonjuwelen van Herzo-Slo-
wakije gestolen. Maar de hele historie,
de combinatie van het een met het an
der, geeft te denken. De dood van Stylp-
titch, die memoires, die berichten in de
kranten ’t is vaag, dat weet ik, maar
toch zegt het veel. En dan lopen er nog niew
geruchten, dat ze petroleum in Herzo- niet
Slowakije hebben gevonden. Ik heb een
voorgevoel, James, dat de mensen zich
aan ’t opmaken zijn, om hun volle aan
dacht aan dat kleine landje te geven.”
„Wat voor soort mensen?”
„Geldmensen. Groot-financiers
kromme neuzen en zwarte haren,
crème de la crème van de City.”
met al dat gerede-
uv oerwo
allerlei stommiteiten begaan,
mand als jij, die in Eton en
opvoeding genoten heeft...”
„Een van de twee maar,” zei Antho
ny. „l5op niet te hard van stapel.”
.brengt het natuurlijk tot een goed
einde. Waarom ik ze haar niet per post
--x. heb? omdat dat te gevaar-
'leid, waarmee
i de conclusie
kken, dat ze een jaloerse
gesteld nu, dat die de
-—laakt had. Wat
dan beginnen...
dat was niet on
mogelijk, want die brieven zagen eruit,
of ze al lang geleden geschreven wa
ren. Nu, de enige manier was, dat
kromme neuzen
crème de la crêi
„Waar stuur jg
neer nu op aan?”
„Op moeilijkheden. Ik probeer een ge
makkelijk karweitje moeilijk te maken”.
„Maar je wilt mij toch niet wijsmaken,
dat het overhandigen van een doodge
woon manuscript aan een doodgewone
uitgeversfirma met moeilijkheden ge
paard zal gaan?”
„Nee,” zei Anf JJ”:
jammer genoeg, wel niet het ge-
Maar zal ik je nu eens vertellen, waar
ik met m’n 250, als ik ze verdiend
heb, heen ga?”
„Naar Zuid-Amerika?”
„Absoluut niet, ’t Is een kleinigheid,
meer niet iets, dat je doen moet om
een dame te helpen.”
„Hoor eens, James, ik weiger perti
nent om iets met jou vermaledijde lief
desgeschiedenissen te maken te hebben.”
„t Is geen liefdesgeschiedenis. Ik heb
de dame in kwestie nooit van m’n le
ven gezien. Hou je kalm, dan vertel ik
het hele verhaal.”
„Genade, weer een heel -
eens, als ik dat moet uith<
te bezwijken, geef me dan
drinken.”
Jimmy reageerde royaal op dat ver
zoek en zette zich daarna tot vertellen.
„Die keer toen in Oeganda, er was
een kleurling, die ik het leven gered
had....”
„Verduiveld, Jimmy, als ik jou was,
schreef ik een boek, getiteld: Mensen,
wier leven ik gerde heb. Dit is de
tweede al vanavond.”
„Och, klets. Feitelijk had ik niets ge
daan. De man uit de rivier gehaald, an
ders niet. Hij kon natuurlijk niet zwem
men, daarvoor was ’t een kleurling.”
„Stop ’es even. Bestaat er verband
tussen dit verhaal en het andere van zo
even?”
„Niet het
naar vraagt,
was een Herz<
den hem Pedi
’n Mooie goudmijn was ’t..
voor hem wel een goud-
zeest zijn... gemene
Weet je, wat erin
venBrieven van een vrouwDe schooi
er was er aan ’t uitpersen geweest en
toen hij stierf, wou hij ’t vuile karweitje
aan mij overdoen.” -
kleurlingen zgn èn blijven, bonk uit de oerwoudc
w loeide ’t goed. Jg had zijn leven
ired en uit dankbaarheid vermaakte hg
i een bron van inkomsten dat jij
scrupules zou kunnen hebben, kwam ge
woonweg niet bij hem op.”
„Nee enfin, daar stond ik! Wat
moest ik met de dingen doen? Verbran- --7777 777,
den was m’n eerste gedachte. Maar toegestuurd heb? Omdat d:
toen bedacht ik, dat die arme joffer in lijk leek. Uit de gewillighe
Engeland dan niet zou weten, dat ze van ze gedokt had, meende ik
de aardbol verdwenen waren en dus cl- te moeten trekken, dat ze
ke dag die God gaf, in angst zou zit- man had. En gesteld nu,
ten dat ze de kleurling zou zien ver- brief bij ongeluk opengema:
schijnen moest de arme stakker da
thony, terwijl hij z’n vijfde sigaret op-
stak. „Maar ik geef toe, de zaak is niet 1
zo eenvoudig als ze er op 't eerste ge
zicht uitzag. Kwam je niet op ’t idee, om
ze haar per post toe te sturen?”
„Ja, maar dat kon niet.... Ze had, op
vrouwenmanier vergeten om de datum
of haar adres er boven te zetten. Op een
enkele uitzondering na. Op één brief
stond een soort adres: De Zeven Schoor
stenen.”
Anthony was juist bezig om z’n siga
ret opnieuw op te steken. Bij die laat
ste woorden vergat hij de lucifer uit te
waaien.... hij moest hem laten vallen,
toen het gele vlammetje z’n vingers
raakte.
„De Zeven Schoorstenen!” herhaalde
hij. „Merkwaardig!”
„Nee, jongmens. Naar Herzo-Slowa-
kije. Ik ga me onder de republikeinse
banieren scharen. Alle kans, dat ik ’t
nog tot president breng.”
„Waarom laat je niet afkondigen, dat
je een obolovitch bent, dat -je de erfge
naam bent van de troon? Dan maken
ze je koning. Als je tóch bezig bent
„Nee, dank' je, Jimmy. Koning ben je
voor je hele leven. President maar voor
drie of vier jaar. Ik zou ’t een goeie mop
vinden om in de republiek Herzo-Slowa-
kije een jaar of vier de baas te speien,
maar niet langer!”
„De gemiddelde levensduur van
gen haalt de vier jaar nog niet
viel Jimmy hem in de rede.
,,’t Zal een harde dobber voor me wor-
A om die duizend pond van jou niet
te nemen. Jij hebt ze toch niet no-
als je, na een paar maanden met
gros lastdieren, beladen met goud,
terugkomt. Weet je wat ik doen zal? Ik
steek ze voor je in Herzo-Slowakijse
'“troleum. Waarentig, James, hoe lan-
B_r ik over deze geschiedenis nadenk,
meer plezier krjjg ik erin. Ik zou
dt op 't idee: „Herzo-Slowakije ge
komen zijn, als jij er niet over begon
nen was. Ik ga naar Londen, blijf daar
een dag om de buit in ontvangst te ne
men en dan verdwijn ik, met een snel
trein, naar de Balkan.”
„Zo gemakkelijk kom je
Ik heb ’t vergeten te zeggen,
heb nog een werkje voor je.”
Anthony liet zich in een gemakkelijke
ael neervallen en keek zijn metgezel
treng aan.
„Ik dacht wel, dat je iets i
Nu komt de aap uit de mouw.
minste. Ofschoon, nu je er
t, de man over wien ik ’t heh
erzo-Slowaak. Gek, we noem
den hem Pedro den Hollander.”
Anthony knikte onverschillig.
„Voor een kleurling is elke naai
genoeg,” zei hg. „Ga voort met
tenminste aï niet is.” „Wel, de vent was me er merkwaar-
„Zou ’t mogelijk zijn dat graaf Stylp- dig dankbaar voor, liep me overal als
titch iets met die gevangenneming van een bondje achterna. Zes maanden later
hem te makgn gehad heeft? Dat de ben- ging hij dood Koorts en zo. Ik was er
bij Op ’t allerlaatste ogenblik, net toen ^P«n> James,
hij alseen nachtkaars uitging, riep hij ^u^e,nd?!!'
me iets toe... iets over een goudmijn ^eöoe‘..e
tenminste, dat verstond ik. En stopte Sere pn
een zeildoeken pakje in m’n hand... had J00
hij altijd op z’n blote body gedragen, be- K,'r’
weerde hij. Ik deed natuurlijk of ik het
geweldig belangrijk vond, maar in m’n
hart kon ’t me natuurlijk niets schelen,
dat snap je. Pas een week later maakte
ik het pakje open. Uit een soort van
-ieuwsgierigheid, geloof ik. Ik kon me
..„t voorstellen, dat Pedro pienter ge
noeg geweest w'as, om een goudmgn,
„Gelukkig dan dat ik wat gecivili
seerder ben. In de laatste tgd wordt
HerzoSlowakije telkens genoemd. Aller
lei beweringen over een herstel van het
koningschap.”
„Hm. Nikolaas IV zelf had geen kin
deren”, zei Jimmy. „Maar daarom
hoeft de Obolovitch dynastie niet uitge
storven te zijn. Er zijn waarschijnlijk
hopen en hopen jonge exemplaren, neef
jes en nichtjes in de eerste of tweede
of zoveelste graad.”
„Dus ’t zou niet bej
om een presentabele
wil je zeggen?”
„Ja”, zei Jimmy. „En ’t verbaast mij
eerlijk gezegd niets, dat ze genoeg van
die republiek beginnen te krijgen. Voor
een volbloedig, actief volk als die Her
zoSlowaken is ’t meer dan sneu om op
presidenten te moeten schijfschieten,
als je aan koningen en koninginne ge
wend bent. En nu wij 't toch over ko-
ningen hebben, moet ik je nog iets ver-
tellen wat Stylptitéh dien bewuste avond
ook losgelaten heeft. Hij zei dat hij de
bende, die hem aangevallen had, kende,
’t Waren vasallen van Koning Victor”,
zei hij.
„Wat!!” Anthony draaide zich met
een ruk om.
De energieke mond van
breedde zich in een grijns
„Wat bijt jij opeens
Joe!” zei hij quasi verbaasd.
„Klets niet, Jimmy! Je hebt
dat je ’t wist iets héél
gezegd.”
Hg ging naar het
poos zwijgend naar 1
„Wie is die
Jimmy.
„Nee”, gaf Anthony langzaam ten
antwoord. „Dat slag koning is hij niet.”
„Wat is hij dan?”
Een poos lang bleef het stil. Dan
keerde Anthony zich naar zijn vriend
toe.
„Hij is koning van een langvingerige
bende, Jimmy. De beruchtste juwelen
dief van de hele wereld. Een moedige
kerel, een echte durfal, die voor nie
mand en niets bang is. Koning Victor
is een bijnaam van hem en onder die
naam kennen ze hem in Parijs. Daar
had hij zijn hoofdkwartier. Daar hebben
ze hem ook gevangen genomen en voor
zeven jaar veilig opgeborgen. Hij had
levenslang verdiend, maar het feit,
waarvoor hij het verdiend had, kon
niet bewezen worden. Hij zal nu wel
gauw op vrije voeten komen, als hij het
tenminste al niet is.”
H£I G LULIN VAH OE.
ZEV£N SCHdBRSTENEtj