I
29
29
45
79
^^89
I
39W45
SIMON DE WIT
CAFÉ-NOIR
i
Voor uit enthuis
PINDA’S
heerlijk zoet en knappend vers
f
BEURDEN
v.
Ooi
Het lacht U tegen!
63
WIN EEN PRIJS
z'önnige pinksterprijzen
BIJ SIMON DE WIT
VAN ROOD PAUMANS
ANTON WILKE
GAZEUSE
feestelijke verrassing
voor jong en oud
ANANAS
hi
1
ij
f
SLASAUS
sr--
Marling is opnu ja, ik veronderstel, dedingster vai
250 gram
150 gram
Vervolg Dame in het grijs
doen”
25
Stl
voor
bij ieder 250 gramspak SdWkoffie
Met Pinksleren verloven
- i
dan Uw ringen gehaald bij
ORIGINELE FRANSE
3/4 litersfles
m. Laat
een
TILBURG, Heuvelstraat 84
Zoek de onzinadvertentie Bekijk de puzzel
en
(Wordt vervolgd)
20 stuks in
cellofaanzak
specialist in
bruidsreportage
ring en
“■enheid
het
klarer
Flora
Nassau
Tilburg
1 JULIANAPARK 6 TELEFOON 22712
JUWELIER
St. Annapleln 13 - Telefoon 22359
raar.
lat nu
SMEERKAAS
het beste van Hollands zuivel;
blooUv
het r?
bedaar
DOPERWTJES
MIDDELFIJN
extra lekker
per
litersblik
fancy pink ZALM
dit is het merk voor
fijnproevers
CÜV'' Per blik
69^89
plan te doen?”
een zenuwachtige
op sap - 4 grote schijven
“enrede-
l de ge
in?” zei
x geval
,'oe we
Willem ll-straat 39-Tilburg
Telefoon 21503
Advert*
worden
(bij Pi«
Vrij .o
moest het maar aan mg over-
zei hg eindelijk. „Ik heb een
etje. Misschien lukt dat wel”.
ga mee”, riep Franklin opgewon-
I Voor een
goede foto
370voor
Ge
waard
nooit t
Dat
Nati
woordt
gooien
Het
altijd
slechte
een m
valt. 1
plaats
volgen
aan- he
situatie
lachje
myster
Zeke
stand i
vaartsi
land vc
angstis
ene da
andere
aan in
reserve
betrok!
neer
:erste
migs-
ge-
ïhjk ^e
dat het niet meer
zowel tegenover Fiske
sther, vertelde Franklin
ing ti
Maar
de Dut
roep te
Ministe
nis vai
baar B
gaan o
oordeel
Justitie
kanssp
De
werd
Weijtei
inderd:
gekreg
balpool
en Chr
Oud-Hollandse
WAFELKOEKEN
dag, jonge-
„Je doet
2 pakjes voor
Gevulde IJSBONBONS
kinderen zijn er dol op
Sigaar i> lach maar Ja warel
Zo juist weer ontvangen:
Graal Egbert
In kisten van 100 stuks
a 25 ct. per stuk
Ook los verkrijgbaar
10 stuks Senorltas f 1,00
Fabrikaat Claassen
De Speciaalzaak
De Prins van
Bredaseweg 38,
Telefoon 26325.
e»
LEVERPASTEI
heerlijk smeuïg
per
100 grams blik
den.
„Nee, het is veel peter, dat je het
niet doet”, zei Fiske bedaard.
„Je kunt haar gerust aan me toever-
~et is beter, dat jij hier op
-'ijft. Het zou wel eens kun-
een van die lui, die dat meisje
n, hier kwam en als je dan hier
blijkbaar niets doet om de me
dedingster van hun opdrachtgeefster te
helpen, bestaat er allicht minder kans,
dat ze tot drastische maatregelen over
gaan".
Wegens enorm succes nog één keer
250 gram van
IraB Zondagse kwaliteit
f j|SI voor
Jdagelijks gebruik
grote fles
„Maar als er toch enig gevaar voor
Esther kan ontstaan, dan behoor ik
irders immers bg haar te zgn?” hield Frank-
denk- lin vol.
„Ze komt helemaal niet in geva
Daar zal ik voor zorgen. Laat dt
maar aan mg over!”
Franklin keek de man diep in de ogen
en stak hem ten slotte vertrouwvol de
hand toe.
„Goed. Ik zal
ten blotte. „7
komt, hoor!”
„Als ze mijn eigen dochter was, zou
ik er niet meer belang bij kunnen heb
ben om haar in veiligheid te brengen,
dan nu het geval is”.
---- -- De stem van de detective klonk hoogst
de detective de gehele ontmoeting tus- betrouwbaar.
sen Flora en Esther in de opera en hoe Fiske ging weer langs de trap naar
toen reeds haar jaloezie zich overduide- beneden, omdat hij de liftjongen niet
lijk getoond had; hoe ze hem had op- wakker wilde maken, die er niets mee
gebeld en hoe hij haar 's morgens een nodig had, dat hij zo laat op de avond
bezoek had gebracht, waarbij ze hem nog op de kamers van Franklin geweest
raar stilzwijgen beloofde in ruil voor was.
djn algehele toewijding. Toen hy de deur achter Fiske hoorde
lang- dicht vallen, keek Franklin op zijn hor-
ver- loge. Het was al tamelijk laat, maar
hij wist dat hij toch niet in slaap zou
vallen in de gegeven omstandigheden en
daarom ging hij weer voor het raam
zitten vanwaar uit hij de stad had zit
ten bekijken, toen Fiske hem kwam sto
ren. Zgn gedachten waren voortdurend
bij Esther en het gevaar, dat haar mo
gelijkerwijze bedreigde. Hij schold zich
zelf voor deen dwaas, omdat hij er niet
méér op gestaan had, Fiske te verge
zellen. Hij liep het vertrek op en nc
en hield zich voor, dat Fiske ten uiter
betrouwbaar was en Eshter als ’t én.,
zins te vermijden was, niet aan het
ei, mei ringste gevaar zou blootstellen. Daar
itive. „Je Sing hij weer voor het raam zitte
liefde jon- trachtte zichzelf zo bedaard mogel
nt toch zo houden.
Bovendien: volop GRATIS melkkoetjes voor GRATIS thee!
Blair, ze was niet meer dan een ken
nis van hem.... dat is alles”.
Fiske stond stomverbaasd.
„Waarom maakt ze dan al
rie? Waarom probeert ze miss
in een nog moeilijker positie te
dan ze al is?”
Franklin gaf niet terstond antwoord.
Het was lastig voor iemand van zijn
aard, daar antwoord op te geven. Zelfs
in de gegeven omstandigheden viel het heen
hem moeilijk, de niet uitgelokte woede gtraa
van een jaloerse vrouw te verklaren.
Bovendien was de familie van
van ouds met hem bevriend.
„Kom er mee voor de
man”, zei Fiske vrij scherp,
beter open kaart te spelen”.
„En als ik dat doe, geloof je me toch
niet. Het schijnt me zulk een belache- Kunc na
Igke beschuldiging tegenover een meisje trouwen Het
van Flora’s stand en positie, dat voor -e j^mer bliif
schatrijk en hoogontwikkeld wordt aan- dat een\
dat ze me graag tot man zou hebben, helpen bestaa
„Zo, zo, zit daar de kneep?” Fiske
sloeg zich met zijn grote hand op zgn
knie. „Zoiets dergelijks zit er altijd ach
ter, als een vrouw zich er zo druk over,
maakt om een andere vrouw voor de
rechter te brengen”.
„Ik had het je liever niet verteld, Fis
ke”, zei Ronald.
„Er zit niets anders op, beste kerel”,
gromde de detective. „Ik kan nu een
maal niet in donker werken, dat weet
je ook wel. En nu er vi ouwelijke jaloe
zie in het spel is, zal ik harder moeten
opschieten met mgn werk, omdat er
op de hele wereld niets verderfelijker
is dan jaloersheid”.
„Wat ben je dan van
vroeg Franklin met
trilling in zijn stem.
I „Eén ding moet zeker op slag ge
beuren en dat is, miss Hendrick uit het
I huis, waar ze nu is, weghalen. Onge
twijfeld houdt die dame haar speurJ
de hele nacht op de loer. Hoe ver <i
je, dat ze wel zal gaan?”.
„Ze staat nergens voor”, antwoordde
Franklin. „Ze heeft geld en tgd te over
en ze zal niets nalaten om haar doel
te bereiken”,
„Is het zo erg?” vroeg de detective
peinzend. „Ben je erg dikke vrienden
met haar?”
„Nee.... een gewone kennis.... meer
niet”.
En opeens beseffend,
dan billijk was, zowel
als tegenover Esther, ver
de detective de gehele o
sen --
toen
lijk l
get
■bez
hs
zijn algehele toewijding.
Fiske luisterde met stijgende belar
stelling toe. En toen Franklin zijn
haal eindelijk uit had, bleef hij
poosje zwijgend zitten nadenken.
„Is dat nou geen echte vrouwem
nering en manier van doen om de
negenheid Van een man te winnen?’
hij te slotte sarcastisch. „In elk g
is het nu onze eerste vraag, hoe
miss Hendrick uit het huis, waar ze nu
is, wegkrggen. Ik ben van mening, dat
dit vanavond nog gebeuren moet”.
„Laat mij dat doen”, riep Franklin
opspringend. „Ik zal dadelijk naar haar
toegaan”.
„Niet zo haastig, beste kerel, niet zo
haastig”, grinnikte de detectiv
bent zo overijld als een verlL.
geman maar zijn kan. Je kunt
maar niet naar dat huis toegaan en
naar het meisje vragen en haar mee
nemen?”
„Ik behoef niet naar haar te vragen.
je zin doen”, zei hij
.Zorg dat haar niets over-
Opnieuw deze bijzondere buitenkans!
het
Geschenk van I
zonnige zuiden
LANDWIJN
2 flessen J QQ J
Ze komt uit zichzelf wel”, zei Franklin
verontwaardigd.
„Ongetwijfeld. Dat geloof ik graag,
maar veronderstel je, dat die miss
Marling, nadat ze zich zoveel moeite ge-
die her- ^even heeft, dat huis niet zal laten be-
Franklin schrok. Het ging er moeilQ-
s ker dan ooit voor hem uitzien.
„Maar wat kunnen we dan
rroeg hij.
Fiske dacht na. Gedurende verschei-
le minuten keek hij langs Franklin
n naar de hier en daar verlichte
traat.
„Je
laten”,
plannet,
