O
O
O
N
BOUMANS
cn
C/D
FORMICA
rne
LU
LU
ck
LU
Jul. v. Stolbergstr. 12
LU
O
LU
ck
UNION
PLASTI-
COLOR
verf
PIET HENSEN
lis
HANS BERTENS
VERMEULEN
TUERLINGS-van MIERLO
TUERLINGS van MIERLO
var. haar vroegere speeH-
Alle Fournituren
Yb!
vindt U bij
WASSER!)
üw
DE BOODSCHAPPENJONGEN
tjes
ik
en
Als van ouds: W. v. d. LOOU
Veldhovenstraat 30
en
ien,
ten,
>urg
ir in talrijke fraaie kleuren en
De Koerier
6207
0614
Wij leveren Formica ook op maat gezaagd.
HARDPLASTIC
Eerlijk is eerlijk, Formica duurt 't langst!
ïbeurd
paar
kun
tjes
tjes
tjes
de
door
Tafelpapier, servetten, menu’s, lint,
guirlandes, bloemen, enz. enz.
KNOPEN
GESPEN
CEINTUURS
VERSIER UW HUIS VOOR ELK FEEST,
DAARVOOR HEBBEN WIJ HET MEEST!!
dat ik
ant-
s
TELEFOON 24782 TILBURG
Speciale fijngoedwasserij
Korvelseweg 160 - Tel 23890
We/lte bromfiets
of rijwiel zal ik nemen?
DE BONN ETER IE
Piusplein 18, Tel. 25381
toonbanken,
chten, venster
huis en bedrjj
rdeljjk, handij
geen vlekke
LAG
VAKKUNDIG ADVIES BIJ.
W. MOMMERS v d HEIJDEN
Lijn.h.ik. 72f - Telefoon 25360
H MOMMERS-VERCAMMEN
Hassehstraat 230 Telefoon 26524
Jij hier blijft, niel waar?"
Lijmhelke 4-6 Tel. 25158
EIGEN FINANCIERING
CLBURG
ZONNEBRILLEN
met POLAROID-FILTER
DE BRILLENSPECIALIST
Tel. 23781 - Tilburg
„Ik
ben”,
door de
had opge
„Waa~
bent de
Voor een genotvolle TKtK
zijn de
ROOKARTIKELEN
van
het meest in trek
Textielpleln 13 [Ha»»elt| Tel. 22399
avond
'leen
zet-
ielijk
DE
DE
DE
n een bee tje let
misschien dat
dat ik meer recht
als
plaats.
e hoort
liefste
de be
ik r—
nooit
Blair
gehad
kwam,
vingers ir
Verkrijgbaar
dessins bij:
zo niet?
J dwaas
Want die heeft naast rijn Sport- en Supersport-
bromfleU ook nog de
Union Roulette bromfiets van i 430, -
Daarnaast een grote sortering UNlON-rijwielen
Ook SOLEX-bromfietsen I Maar dan van
Het
ding
kasten,
deuren enz.
duurzaam,
onderhoud
x>sje door
zodat het
i goed te
-kschors,
entafels,
’s, Hor-
istjes in
stokken,
om zelf
board,
1 (merk
22,50,
Dg
fc™'™OT'l'UUTïT AMieesew
U oerier
1^ wantiteit
■^^waliteit, de sterkste
Daar vindt U een uitgebreide collectie op het
gebied van
Dames-, Heren
Jongenskleding
alles in de nieuwste modellen en kleuren,
o.a. Mantelpakjes, Tweedpakjes, Japonkostuums,
Zomer-, Terlenka- en strakke rokken, Blouses,
Minicare nog vóór Pinksteren vanaf 10,50.
Jumpers, Vesten, Blazers, Shawls en Nylons.
Ook een grote sortering leuke ZOMERJURKEN.
Heren- en Jongenssportcolberts en Blazers met
bijpassende Pantalons, Heren- en Jongens-Regen-
coate, Kostuums, Overhemden, Weekenders.
Dames-, Heren- en Jongenskleding en Modes
LANGE SCHIJFSTRAAT 63—63a TEL. 24696
Speciaalzaak in Damesconfectie en Modes
KOESTRAAT 180 TEL. 23416
ideale materiaal voor de bekle-
van tafels, toonbanken, wanden,
aanrechten, vensterbanken,
in huis en bedrijf. Mooi,
zindelijk, handig, geen
‘een meer.
liever hebben, dat
itten en mijn handt
me over je hart
is het veel te
r”, zei ze in een
Wilt U met de Pinksteren
Chic óf Sportief
gekleed gaan
komt U dan tijdig eens kijken bij
snel wisselende
rdde zelf onmid-
Matihijssen Wijffels N V.
Boomstraat 1 30 a
Tilburg lelefoon 20098
opwelling
heid.
„Goed, dan
Hij kwam te
sloeg
te has
Natuurlijk een
kamermeisje zo
Je bent zo’n
t hier niet
MOTORHUIS
TOON HOES
BESTE MERKEN
I BESTE SERVICE
I MEESTE KEUS
Bosscheweg 518, Centrum,
Tel. 26833
rag en., en de ja-
die eerste avond.
Het meisje gaf geen antwoord
keek na een poosje heei ernstig naar
hem op. Wil je wel geloven, dat de
t\jd die ik hier heb doorgebracht, vrij- »eD.
wel de gelukkigste van de laatste jaren if*1
voor me geweest is? Toen ik bij oom J
woonde, had ik altijd een onzeker ge
voel, als moest ik iets verbergen, om
dat we er zo’n vreemde levenswijze op
na hielden. Ik begreep er nooit veel
van maar voelde me altijd angstig, ik
vond het niet prettig. En sedert ik hier
ben gekomen, voel ik me zo onafhan
kelijk, zo eerzaam, zo rein en zo vrij
en nuttig.”
„Kijk eens”, vervolgde ze peinzend,
„ik heb nooit iets gedaan om geluk te
verdienen en ik geloof, dat men gelun
ook moet verdienen. Als ik werk en
voor me zelf zorg en een beetje levens
strijd leer kennen, misschien dat ik...
dat ik dan ga voelen,
op je heb.”
„Maar liefste!” riep Franklin uit,
„me dunkt, dat je leven heus zo ge-
makkelijk niet is geweest. Ik geloof,
t je het geluk al dubbel en dwars
verdiend hebt.”
„O nee!” Haar mooie, donkere ogen
keken hem afwerend aan. „Kijk eens,
toen ik bij oom woonde, deed ik niet
anders dan nemen, nemen en neg eens
nemen. Hij gaf me kleren en eten en
ontspanning en ik deed er nooit iets
voor terug. Eerst veel later begreep
ik, dat mjjn verschijning moest dienen
om hem bij zijn plannen te helpen..
Maar parasieten kunnen niet gelukkig
je zijn, vervolgde ze met een lachje, en
ien daarom heb ik opgehouden er een te
zijn, want ik wil jou waardig worden. -Jk dacht wel, dat die ouwe schi
Ik heb niets meegenomen van alles, daar de hand in had! Hij vindt het
wat ze mij gegeven hebben, behalve de ker beter, dat jij hier blijft, niet waa
burg
kleren die ik nu dras»
pon, die ik droeg op d
toen ik jou ontmoette.
„Liefste!” zei hij nogmaals, haar om
helzend.
„Maar je hebt je parels toch wel
meegenomen?” vroeg Franklin. „Die
waren je immers volgens je zeggen,
zoveel waard?”
„Ja, natuurlijk”, gaf ze haastig ten
antwoord. „Daar kan ik nooit van
scheiden. Om de portretjes van vader
en moeder in het slot. Ik heb hen noc:t
gekend”, vervolgde ze droevig, „en
heb zovaak mezelf afgevraagd, hoe
toch wel geweest zouden zijn”.
„Heeft je oom je dan als kind
genomen?”
„Ja, dat moet wel ik kan me niet
-en, dat ik ooit ergens anders
ben. Ik zou er graag wat meer
weten, maar als ik er naar
ikte oom uit zijn humeur ei>
k maar op met vragen.”
vreemd, liefste, maar als de-
e tot klaarheid gebracht is, zul-
dat ook wel eens verder onder-
i doen we dat dadelgk!”
terstond naast haar zitten,
de armen om haar heen en druk-
tar aan zijn hart.
„Lieveling”, fluisterde hij, toen ze
tegen hem aan rustte, ,mag ik je niet
hier vandaan halen., nu vanavond nog?
Ik kan het niet uitstaan, dat je hier
bent... en dit werk moet doen.”
Esther knikte ernstig en zei:
„En toch is dat nog het veiligst, wat
voor ik doen kan, totdat die... moord opge-
eet!” nelderd is.”
„Maar je bent a
helemaal niet op je j
teer bloempje. Je
thuis.”
Ja, antwoordde zij en vervolgde glim
lachend, „ik moet heel zoet zijn, totdat
hij andere plannen met me heeft”.
„De drommel hale hem met zijn plan
nen, als dit geval eenmaal afgewik
keld is!” Toen hij eindelijk afscheid van
haar nam, wilde hij haar nog eens om
helzen. „Nee, niet meer!” zei ze bevend.
„Niet voordat we al net vuil van deze
afschuwelijke zaak hebben afgewassen
en ik me weer rein voel. Heus, ik ben
het nu niet waard!”
„Je bent het altijd waars, Esther”,
zei Franklin ernstig.
„Nog niet.... ik ben nog niet klaar”,
hield het meisje vol.
Op de terugweg naar zijn kamers
wandelde Franklin als in de wolken.
Lang bleef hij nog voor zijn venster zit
ten uitkijken over de verlichte stad en
in elke lichtspeling, m elke schaduw
meende hij een teer en fijn besneden
gezichtje te herkennen.
23
„Ronald., voel je., voel je zoveel v~‘”
•mij? Na alles wat je nu van me wee..
,,Ik zal altijd zoveel voor je blijven
voelen, liefste zei hij zacht en bijna
eerbiedig.
„Je weet wel... vanavond in het par<
toén ik zo koeltjes tegen je zei, dat je
er niet meer aan moest denken toen
deed ik dat om je een beetje te pla
gen... Heus, ik was niet ongeduldig of
zo. Ik wilde zo graag met je praten
en je van alles vertellen, maar ik wist
niet, hoe ik er mee beginnen moest.”
„Liefste!” fluisterde hij, haar hand
aan zijn lippen drukkend.
„Dwaas van me, is het z
Maar meisjes zijn nu eenmaal
als ze verliefd zjjn.”
„Ik zal je nooit dwaas vinden, aller-
‘ste!” zei Franklin vurig. „Je bent
bewonderenswaardigste vrouw, die
nog ooit ontmoet heb. Ik heb nog
>it iemand liefgehad. Esther Gregory
r was de beste vriend, die ik ooit
heb totdat jij in mijn leven
Hij voelde, hoe Esther haar
innig door de zijne heenvlocht.
herinneren,
geweest be
van willen wt
vroeg geraak,
dan hield ik
„Dat is
ze zaak *-
len we
zoeken.”
Franklin sprak nog een poosj
met zachte, hartelijke stem, zoi
meisje grote moeite had, zich j
houden.
„Dus je stemt er niet in toe, dat ik
je hier vandaan meeneem?” vroeg hij
ten slotte, heur haren even met de lip
pen beroerend.
„Nu nog niet. Het is beter, c
hier blijf, tenminste voorlopig”,
woordde ze.
„Maar wie heeft je eigenlijk hierheen
gebracht? Wie zat er, toen je met die
wegreed, bij je? Eigenlijk moest
_e daar een standje over maken!”
„Ik.... ik wilde het zelf eigenlijk niet
doen, maar mijnheer Fiske zei, dat het
de enige veilige weg voor me was”, ant
woordde ze bedeesd.
Hij had plezier in haar s-
stemmingen en beantwoorde
dellijk daaraan.
Een zacht kloppen op zijn deur wek
te Franklin uit zijn dromerige beschou
wing van de nachtelijk duistere straat.
Hij keerde zich snel om in de rich
ting, waarvan het geluid kwam en wacht
te onbeweeglijk, of het zich herhalen
zou.
Weer klonk het zachte kloppen tegen
het paneel van zijn gangdeur. Franklin
stond op en liep snel zijn kamer door.
In de gang gekomen bleef hij een ogen
blik met de deurknop in de hand staan
voordat hij open deed. Stanley Fiske
stond op de drempel.
„Ik was benieuwd, of je nog op zou
zijn”, zei de detective, de kamer bin
nentredend. „De liftjongen zat te dutten
en toen ben ik maar de trap opgegaan”.
„Er is toch niets gebeurd?” vroeg
Franklin angstig.
„Niets nieuws”, was het omzichtige
antwoord van de detective.
„Me dunkt, dat er voor één
al genoeg gebeurd is. Ik wilde allt
nog maar een paar dingen recht i
ten en daarbij kun je me vermoede
helpen”.
„Een paar dingen recht zetten”, her
haalde Franklin, geschrokken door de
ernstige toon van de detective.
„Bijvoorbeeld”, vervolgde Fiske,
waar kwam die vrouw in het park zo
opeens vandaan? Wie is het? Waarom
stelt ze belang in het vervolgen van de
dader? Is ze soms een bloedverwante
van Blair?”
„Nee”, antwoordde Franklin, „Flora
Marling is helemaal geen verwante van
„Van de eerste avond af, toen je pa
relsnoer gestolen werd, ben ik niet
meer in staat geweest, je ook maar
een ogenblik te vergeten. Ik had nooit
gedacht, dat ik nog eens verliefd zou
worden! Ik heb nooit kunnen dromen,
dat het zo heerlijk zou zijn!”
voel zo, dat ik je niet waard
fluisterde het meisje, beangst mali
ie diepe gevoelens, die ze bij hem dat
jewekt.
„Waard?” herhaalde Ronald. „Jij
bent de beste man van de hele wereld
waard en voor zover het in mijn macht
is, zal ik je het beste trachten te ge
ven wat er op de wereld te vinden is,
liefste. Alles en alles zou ik voor ie
willen doen, als je me het recht er
maar toe geeft. Ik zou graag mijn hart
aan je voeten leggen cm er over heen
te lopen....”
„En ik zou veel 1:—-
naast me kwam zitten
vasthield, inplaats van
te laten lopen. Daar
groot en te lief voor’
II het blad met veruit
II de grootste oplage
31.500 exemplaren 111
