I
IE
i
i
8
8
8
PUZZLE No. 5
u
L.
EMIGRANTEN
H
DE SPIN
Hu
1
Cl
d.
Dvl cc
klmLZ
„Het Batavushuis"
NETTE MEISJES
FLINKE JONGENS
REIJNEN ZN.
KRUYZEN’S
IH^r~
?De
Horizontaal:
Totaal
Vrij v
Verticaal:
Aanmelden: Julianapark 6, Tilburg
H.H. Duiven-
0
Sport'
en
Wij zijn ruim gesorteerd in
DE ONZIN-ADVERTENTIE
OPLOSSING No. 4: VROLIJK RAD
„Eerlijk duurt het langst”
en
^>lang de voorraad strekt.
A. SPIJKERS
Leo Xlll-straat 60
Tel. 21767
Ons blad
een
„verwacht bezoek”
ik zal onder aan de trap op u wach-
ONS KOERIERVERHAAL
In e
BA
u met... die drie mannen uit-
uitnodiging gekregen?”
ste
te
het meisje
ECHT EN NAMAAK
:em herkende.
tunnel gaan,”
hier
vandaan
ik
A
(Wordt vervolgd)
BH
Bromfietsen, rijwielen, wasmachines,
stofzuigers en aanverwante artikelen
tegen de oude prijs.
Verkopen kan iedereen,
doch betere service geven wij alleen.
Van Rooij-Paijmans N-V.
Julianapark 6
Uitgav)
Advert)
107
107
haar
elec-
JOHNSTON McCULLEY
in e
eten gil
BR EC
gn-
en
vanaf 15 jaar
voor het inpakken van beschuit en koekjes.
vraagt enkele
voor haar beschuitfabriek
mevrouw
hij.
lachelrjk
iduw.
plan
idin van
hemel, ik hoop van niet. Iedereen
wezen.”
denkt u, dat
indert dat?” zei
p de veranc
ien een rus
k geval ik
is iemand
i u onaan-
Vogelliefhebbers
Voor de Elite zaden en granen
en al Uw
Sportbenodigheden
in de ruimste zin
het van ouds bekende adres
Koestraat 1C6 Tejpfoon 2C464
©=s&Ê© (W &3^S) ©=%=fl®
rTiKo DÓETZW INKopfN
^‘1 onze aqv&ITee^D^S
1. Eur. land; 7. niet mis; 9.
mast; 11. heilige; 12. ten bedra
ge van; 13. zangstem; 15. lof
lied; 16. bijbelse figuur; 17.
moeder; 18. water in Friesland;
19. spil; 21. pers, vnw.; 22. we
reld vereniging; 24. sierglas (wij
de opening).
iet dus niet onwaarschiji
hoofdpijn voorwende e
Iedere woensdagavond van
7-9 uur is ons kantoor
Willem II-str. 12 geopend
voor het verkrijgen van
alle door U gewenste in
lichtingen.
2. bijwoord; 3. verbinding; 4.
opening; 5. pers, vnw.; 6. tal
men; 8. om in 't leven te blijven;
10. harsplant; 12. bijb. figuur;
14. geheel de uwe; 15. voorzet
sel; 19. boot; 20. bevel; 23. on
der andere.
zaken ben je niet
man bij zijn keel
nog eens door el-
het heel vriendelgk
manier te laten gaan,
.ig half uurtje kunnen
reëel; 4. label;
ladel; 8. uriel; 9.
tafel; 12. hotel;
xo. cd vel; 14. tabel; 15. lepel; 16. appel;
17. nobel; 18 gagel; 19. stoel; 20. titel.
Vele goede oplossingen kwamen bin
nen. De uitverkorene bleek te zijn:
TH. SMULDERS
Molenbochtplein 23, Tilburg
Een postwissel ligt reeds klaar.
153 X 107
183 X-
214 X
244 X 107
275 X 107
305 X 107
Rode Golfplaten
Franco thuis in
Tilbu
Door
vraagd:
behande
gelijk ir
dient ee
den ing
verkrijg
namelijl
ter op 1
soepel,
er wel
gen op
bescherr
waardoo
aan de
tingspro
het brek
en zal
gelmatij
Men kar
brengen
het lede
opgedroi
„drogen’
enigszin
te hang
van of
leder wc
waardoo
de bal t
REISBUREAU
WASSING
r I l B U R G
Autoverhuur
Zonder chauffeur
Telefoon 25823
Hebt U goed gezocht naar
de Onzin-advertentie?
Met puzzelen
krijgt U etn
Algemene
Ontwikkeling!
omgeving Tilburg.
WEIJTMANS
Kastanjestraat N. 15
Tilburg Tel. 20098
Asbest Golfplaten
1 meter werkende maat
per stuk
5,90
7,00
8,28
9,14
11,18
12,40
5%.
het liefste wilt, jonge dame”.
>k maar te gaan. Daar is me- I
net.... ik aal haar even ge-
i Dwight?” vroeg hij.
Ik begrijp niet wat
s hand is! Wat ver-
«oor? Zeker om een
‘en? Ik zal u natuur-
>uden. En dat is ver-
u zulke gevaarlijke
rag”
laar ik geef er geen
zij-
in die Drie Drie-
Verhuurt oa.:
Volks wage n-busjes 1956
Chevrolet’s 1954-1956
Opel’s 1955-1956
Volkswagens 1956
Het bekendste verhuurbedrijf sinds 1945
Het onzinnige geval lag er dik boven4
op. De advertentie luidde:
j:1vS„ï «"ut..;
worden aan „De Tilb. Koerier”. Getuig
schriften niet vereist.
De gelukkige is geworden:
A. v. IERLAND
Wittebollenstraat 41, Tilburg
en kan f 5,verwachten.
ertoe? Mijn naam is
nooit aan elkaar voor-
ir het feit, dat we hier
is introductie genoeg,
wat bent u dan van zins te doen?”
ze met trillende stem.
weet toevallig, dat u de juwelen nog
gestolen hebt, want zo even zag ik me
re Dwight ze nog dragen. Ik kan u
i van de bedoeling beschuldigen. Maar
i nog andere dingen. Hoe komt u hier
jk?”
heb een
stolen?”
op verzoek van een vrienc
Dwight is me die toegezonc
1 Dus u hebt haar vriendin be-
Goed,
Hij bracht haar door de hal naar de trap
toe.
„Ik zal toch wel even afscheid van mijn
gastvrouw moeten nemen, niet?”
„als u het beslist nodig vindt,” antwoord
de Warwik. „Maar houd uw handen thuis.
Ik zal in de nabijheid blijven... en op u let
ten.”
„Ik moet zeggen, dat
van u is, met op deze n
U had me een onprettig
bezorgen.”
,,U moet mg niet bedanken. Zo lang u die
juwelen maar niet in handen krijgt, is al
les in orde.”
„Wat hebt
gevoerd?”
„Och, alleen maar een beetje door elkaar
geschud. Een is er weggelopen en de twee J
anderen zullen dat nu ook wel gedaan heb-
ben.”
„Ik heb bijna zin te blijven en u te
dwingen tot morgenochtend toe met me te
dansen.”
„Doe, zoals u h
„Toch denk ik
vrouw Dwight
dag zeggen.”
Mevrouw Dwight stond geen vijf meter
met twee gasten te praten. Het meisje glim
lachte tegen Warwik en liep langzaam naar
de gastvrouw toe.
Warwik keek goed toe om te zorgen, dat
ze de Drie Driehoeken niet wegnam. Hij
zag haar mevrouw Dwight aanspreken
hij zag mevrouw Dwight glimlachen en
de hand reiken.... En toen ging het
trische licht uit!
genoeg.
leid.”
„En wat nu?” vroeg ze.
„Ik stel me zo voor, dat het wonderlijk
goed te pas zou komen, als u nu verschrik
kelijk hoofdpijn kreeg en u genoopt voelde,
dadelijk naar huis terug te keren. Doet u
dat niet, dan zal ik verder de hele avond
u ten dan moeten vragen. Dat zou ik heel
prettig vinden, maar het zou de aandacht
op u vestigen. U moet weten, dat ik nogal
populair ben en juist vanavond tegen onze
gastvrouw de opmerking heb gemaakt, dat ik
van plan was een eigen huishouden te stich
ten. Ongetwijfeld heeft dat nieuwtje de ronde
al gedaan. Word ik nu voortdurend in uw
gezelschap gezien.”
Dan zullen ze denken, dat U
ben, waar u belang in stelt?”
„Juist. En dan wordt er naar u gevraagd.
Misschien ontdekt men dat u hier onder....
vrij twgfelachtige omstandigheden bent bin
nengekomen. Hebt u al erge hoofdpijn?”
„Ik veronderstel, dat u erg slim denkt te
zijn.”
„Goeie
kan slim
gaan?”
„Nou, dan
dansen. Het
ziek voorbij te J
„Hoe laat is
„Kwart over
„Dan.... dan zc
Igk klinken,
naar huis ging^
„U bent een x
wik.
„Ik zal mijn mantel gaan halen”.
„Hoe bent u gekomenper auto
Wacht die soms op u?"
,’zal ik die even voor u laten voorkomen?”
„Nee. Als ik mijn mantel heb, mag u me
tot» aan het trottoir uitgeleide doen, als u
dat graag wilt. De chauffeur ziet me dan
wel en Jcomt dan dadelijk.”
„Aha! U hebt dus uw vlucht al geregeld...
♦sta
Loc
♦Hb
:Cyr
Spa
:Cei
:N j
tD.fr
J Teven
MOTC
WASH
wante
b
een schrille dis- w,
gilletje van schrik. 99T1
LEO
„Toe, houd u nu maar niet zo”, zei hij.
„Ik houd niet van toneelspel buiten de schouw
burg. U moet weten, dat- ik achter
ringenstruik zat, toen u dat belangwe-
gesprek met die boef had.’-’
Ze staarde hem met grote angstogen aan.
„Het is duidelfk, dat u nog een nieuwe
ling bent,” zei hij. „Anders zou u nu lachen
en beweren, dat ik een grapje maakte, of
anders zeggen, dat ik me vergiste en
iemand anders gezien had. Ik ben u dank
baar, dat u die afgezaagde uitvluchtjes
niet gebruikt.”
„Ik... begrijp u heus niet..”
„Voor wie werkt u en waarom bent u er
I ROOZEN levert het en
ROOZEN financiert het
zo op gebrgnd, die .juwelen van
Dwight in handen te krijgen?” vroeg
„Stelt u uzelf niet een beetje bela
aan?”
„Het is nu te laat voor dergelijke vragen,
waarde jonge dame. Daar had u mee moe
ten beginne-
„Wat... w
vroeg
„Ik
slechts x
er zijn r
eigenlijk
„Ik he
„Geste
„Nee;
mevrouw
„Ah zo!
drogen?”
„Ik... ik geloof van wel., in elk
heb een uitnodiging gehad en er i;
bereid, voor me in te staan, als
genaamheden wilt maken.”
„O, zo, is dat de kwestie? En u bent een
drommels knap meisje en iedereen zou me
een bruut vinden indien ik u onaangenaam
heden bezorgde. Heel handig.... maar erg
ouderwets.”
„En nu. mijnheer Warwik, mag ik u wel
danken voor die twee prettige dansen”, zei
het meisje opstaande.
„Gaat u er nu vandoor
gelegenheid af te wachter
lijk goed in het oog houd
velend. Waarom waagt i
dingen, als ik vragen ma
„U mag het vragen, maar
antwoord op,” antwoordde
„Er schijnt een geheim aar
hoeken verbonden te zijn.”
„Lost u het maar op!” zei ze.
„Daar kon ik wel eens zin in krijgen,
jonge dame. Moet u heus weg? Misschien
is het beter van niet. Kijkt u eens over de
veranda heen! Daar in die donkere schadu
wen. Daar staat uw vriend ons al een
minuten af te luisteren. Het meisje
een kreet van schrik. Warwik was met een
sprong over de ballustrade en greep naar
een jaspand van de vluchtende man, die ech
ter wist te ontkomen. Maar Warwik haalde
hem toch in. voordat hjj het grasperk over
was.
„Zo, dus op slot van
weggegaan,” zei hij de
grijpend. „Ik zal je dus
kaar moeten rammelen”.
schouw- Telaat bemerkte Warwik, dat hij in een
die se- hinderlaag gelokt was. Achter een bosje
rekkende Sprongen twee mannen te voorschijn en gre
pen hem aan. John Warwik liet zich ech
ter niet zo gemakkelijk overmeesteren. Zijn
slagen kwamen hard aan eil spoedig lag een
der kerels tegen de grond. Daarna rekende
hij met de andere af. Hij ontwrong hem zijn
revolver en sloeg hem daarna neer. Ver
volgens trok hij de man, die hij piet het meis
je had horen praten van de grond op.
„Maak dat je wegkomt!” snauwde hij hem
toe. Hij liet hem los en de man nam de
benen. Warwik keek naar de twee bewuste
loze gedaanten, veegde zijn handen af en
keerde naar het huis terug. Het meisje had
geen alarm gemaakt en binnen scheen men
niets van het gevecht bemerkt te hebben. Hij
ging naar de achterzijde van het huis en
Ijep bij de butler binnen, die juist bezig was
voor het souper te zorgen. De man keek
hem verbluft aan.
„Ik heb daarnet een stelletje zwervers weg
gejaagd, ouwe jongen,” zei Warwik. „Zeg
er niets van tegen meneer. Het heeft geen
zin, het feest te storen. Schuier me alleen
maar wat af. En kijk eens, of je een andere
das voor me hebt. Deze is vuil geworden.”
„Zal ik de politie opbellen, mijnheer?”
„Nergens voor nodig. Praat er niet meer
over.”
„Goed, meneer”, antwoordde de butler, zijn
fooi beleefd opstrijkend. Enkele minuten la
ter kwam Warwik Weer glimlachend de bal
zaal binnen. Hij vond het meisje in de hoek
van de plantenkas zitten en zag haar schrik
ken, toen hij naar haar toekwam.
„Nee, ik lig niet bewusteloos op het gras,”
stelde hij haar gerust. „Er waren maar drie
van uw vrienden bij betrokken... en dat was
niet genoeg. Ik heb hen niet al te erg mis-
hande’
„Er
moesten we samen maar gaan
is jammer om die goede mu-
Jaten gaan.”
het?” vroeg ze.
elf.”
als ik 1-
jing. wel?”
verstandig meisje” zei War-
De muziek eindigde
sonant. De dames slaakt
Een der heren lachte.
„Houdt uw handen op uw beurs heren!
Past op uw diamanten dames!” riep War
wik luid.
„O, die John Warwik toch!”
gichelde ’n meisje, dat zijn ster
„Het lijkt wel of we door een to
zei een ander.
Warwik bleef niet werkeloos. Hij besefte
onmiddellijk, hoe het in elkaar zat. Handig!
dacht hjj. Vroeg me hoe laat het was! Me
deplichtige zou op bepaald tijdstip de draden
doorsnijdenze moest op het juiste ogen- I
blik in de nabijheid van mevr. Dwight zijn... I
Men zei wel eens van Warwik, dat hij,
als een uil, in het donker kon zien. Dat
kon hij niet, maar ondanks het plotseling don-
ker worden verloor hij toch niet het begrip
van afstand en plaats der dingen om zich
heen. Hij ging dan ook regelrecht naar de
plek, waar mevrouw Dwight stond toen het
licht uitging.
„Alles veilig, mevrouw
„Ja, dank je, John. I
er met het licht aan de
velend hé?"
Vertaling
HERMAN ANTONSEN
Hij verliet zijn gastvrouw en ging verschil
lende vertrekken door, maakte overal een
praatje, maar bleef nergens lang. Hg zocht
naar het meisje, dat hij op het grasveld voor
het huis gezien had. Ze scheen niet in de
balzaal te zijn en ook niet in de grote hal.
Ze was niet in de plantenkassen en dus
ging Warwik weer naar boven en daar ont
moette hij haar. Ze kwam nu uit de dames-
garderobe.
„Die heeft natuurlijk een en ander aan
sieraden weten te gappen,” dacht Warwik.
„Anders een drommels knap meisje
Hij volgde haar onopgemerkt en zag, dat
ze in een hoekje van de hal ging zitten, als
was ze moe van het dansen en wachtte ze op
iemand. Warwik liep naar haar toe.
„Zin om te dansen, Miss Jones? vroeg hij.
„Ik.... heet... neemt u me niet kwalijk, ik
heet geen Jones.”
„Och, wat doet dat
John Warwik. We zijn 1
gesteld, geloof ik, maai
allebei als gast zijn i
dunkt me.”
„Natuurlijk. Mijn naam is Gordon.”
„Mag ik u ten dans vragen, Miss Gordon?”
„Graag, mijnheer Warwik”.
Ze dansten samen en Warwik vond, dat
ze het uitstekend deed. Ze dansten nogmaals
en toen hij opmerkte, dat haar programma
niet volgeschreven stond, antwoordde zij, pas
laat gekomen te zijn en bijna niemand te
kennen, omdat ze pas kort geleden uit Phia-
delphia gearriveerd was en dat haar tante,
met wie ze meegekomen was. nergens was
te vinden.
„Wat hindert dat?” zei Warwik. „Zullen
we wat op de veranda gaan zitten?”
Ze vonden een rustig hoekje in de schac
„Ik begrijp werkelijk niet, hoe u van
bent het te doen,” zei hij opeens.
„Wat te doen, mijnheer Warwik?”
Dwight.”
Ze keek hem angstig aan.
„Maar... maar... hoe bedoelt u dat?” vroeg
