I HI a KOEK ZULT DE SPIN TUERLINGS- MIERLO van Modeschoenen Fa. Jan Janssens PIUSSTRAAT 33 (Tegenover de Koopvaardijstr.) „Onze costuums en jassen die passen" FR VAN IERSEL Kruyzen s Autoverhuur LANGE SCHIJFSTRAAT 63—63a TEL. 24695 1956 van zoi Spoordijk 72-74, fel. 25823, Tilburg B. OOMS igarens »9,75 Noordstraat 93 - Tilburg 90 ct. per 500 gr. „verwacht bezoek*' ONS KOERIERVERHAAL Vo< IV STRIJD EN KRIJGSLISTEN Dre <apst egaa B hebt u dat vandaan, mevrouwtje?” i. Be Voo en N.V Dit (Wordt vervolgd) RAILS CADEAU I!.... TEL 25453 Totai Vrij bij Voor meubelen, tapijten, bedden, glas en overgordijnen 1956 1956 Alleen bij onze broodbezorgers. Onze oranje wagens komen ook In Uw straat. Telef 22712. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii» in crème, beige, berkenwit, enz. enz Naaldhakken - Baby naaldhakken. Krc in I Uitga Advei door JOHNSTON McCULLEY touden. Natuur te man. Ju- niet Voor de Heren en Jongens: KOSTUUMS, uitsluitend 100% wollen kamj vanaf j SPORTCOLBERTS PANTALONS Voor Heren en Jongens: REGENJASSEN, OVERHEMDEN, ZELFBINDERS en SHAWLS. reet prij: betf Sportcolberts vanaf f 32.50 tot f 75,— Nieuwste collectie Kamgaren Costuums vanaf f 75,— tot f 145,— Regenjassen vanaf 139,— tot f 100, 107 107 107 107 107 Van Rooij-Paijmans' -NOORDSTR. 4- - PIUSSTR.9 - Dit is voor U en Uw gezin het adres voor betere DAMES-, HEREN- en JONGENSKLEDING Wij brengen voor U dit voorjaar: MANTELKOSTUUMS, Tweed, Ottoman, Kamgaren en Jersey 1MERMANTELS REGENMANTELS BLOUSES en SHAWLS. fluisterde senuwach- I je ze voor iemand anders?” als dat nou zo eens was”, wil ze dan zo graag in handen krij- antwoordde >p, de meis- verhuurt zonder chauffeur de betere wagens, o.a- Chevrolets Opels Volkswagens 1956 V.W. Busjes Mode-Show op 2 april in de nieuw gerestaureerde zaal van J. v. BROEKHOVEN, Smidspad 42. Daar worden bovenstaande artikelen getoond en kunt U kwaliteit en pasvorm beoordelen. MOGEN WIJ U VERWACHTEN? Van maandag 1 april tot en met vrijdag 5 april ONZE PRACHTIGE CANDIJKOEKEN 90 voor 75 cent Kwaliteitsklasse A Broeken vanaf f 1 2.50 tot f 42.50 gastvrouw van haar Dat kan ik natuurlijk je om, maar houd je - -’-eht zakenmé .teelt, waarom t dan maak je ;nd dollar van. je niet aan de politie over- Ik kan je alleen wel onder- ÏÏal is een vccrdeel.... I BIJ AANKOOP van Uw glas- en overgordijnen Altijd voordeliger voor Uw gehele woninginrichting BREDASEWEG 20 en 39a IN DE POORT niet zijn juwelen i heeft?” Mets te zei hij plotseling, onder schot.” s die waarschuwing draaide rich met een ruk om, maar iiiet van de bank op. Hij had landen reeds omhoog gestoken, het goed”, zei Warwik. handen omhoog, anders ben Ik heb je interessante gesprek ie gehoord. Heel dom, zo te niet zeker weet, dat er niemand hij. „Rood wit onze vlag.” ft het voor verjaardag 153 X 183 X 214 X 244 X 275 X 305 X 107 Rode Golfplaten Franco thuis in omgeving Tilburg. WEIJTMANS KASTANJESTRAAT N. 15 TILBURG me doen?” irlijk je aan de po- Italiaanse style I 26,90 (óók voor bredere voeten) >rie I zul je terug”. adem in. Dat ging ook meisje i ze hem vc "aar binnen, zl op haar kon opnemen. Het was ,_/eer vijf en twintig en en vrij knap van deel uit van een der hun slag bij dergelijke slaan. Waarschijnlijk wel. andere omstandigheden had Warwik ge it. dat de politie haar zou snappen, maar Ij er anders voor. Hij had order te stelen. Het zou op zich- geweest, doch nu moet hij i, maar ook diefstal door n. Hij bleef wachten tot de andere gasten de ve- voo-non Toen bedacht hij had zien weg en liep om de t ’n man op een ■ne kleren en wik nam hem sruisloos naar heb ze nooit gezien zeggen, maar het zal zijn meer waard, dé toet dat mens er mee?” „Wie?” "’e mevrouw Dwight; wat deed haar te geven?” een man dan i het kopen van hij daar zin in voor krijgen, maar hij wilde Houdt BERTENS voor ogen!! De Brillenspecialist HANS BERTENS, Veldhovenstraat 30 Tilburg, Tel. 23781 Erkend leverancier van alle Ziekenfondsen. ian. Als je die verkoop je ze je er heel wat n.” i en kan het dus wel zo zijn”. lan u denkt! Wat Vertaling HERMAN' ANTONSEN Langzaam liep hij over het grote gras perk naar een bank, die hij wist staan. Daar ging hij zitten. Hij haalde een sigaret te voorschijn maar in plaats van zijn aanste- kertje te doen ontvlammen, bleef hij aan dachtig zitten luisteren. Dicht bij hem waren twee mensen in ge sprek. Ze moesten achter een seringenstruik staan en zijn nadering niet bemerkt heb ben. Bukkend zag hij even een witte japon. „Je wordt toch niet bang?” vroeg een man smalend. „Je doet gewoon, wat ik je gezegd heb. Die juwelen pakken, dat is al les. Blijf bedaard, dan komt het best in orde. Je zorgt, dat je die Drie Driehoeken in han den krijgt, anders zul je er spijt van heb ben. Ga nu in huis t- Warwik hield zijn i al over die juwelen! „Ik... ik zal mijn best doen,” f het meisje. „Maar ik ben nog al ze tig.” „Waarvoor? Niemand zal je tussen al die mensen in de gaten houden. En je hebt im mers eén introductie van een der bekende gasten? Zelfs een uitnodiging, nietwaar? Jij gapt dus die juwelen. Vooruit nou maar!” Warwik hoorde het meisje nog iets fluis teren en toen liep ze hem voorbij en ging over het grasveld naar binnen. Het licht in de veranda viel vol op haar gelaat, zodat Warwik haar goed kon opnemen. een meisje van ongeve jaar met bruine harer uiterlijk. Maakte ze <5 dievenbenden, die feesten trachten te In f hoopt, dat de nu stond hij zelf die juwelen t zelf al lastig zijn niet alleen stelen, anderen voorkomen, het meisje tussen c randa was binnengegaan. Tu< zich, dat hij de man niet 1 gaan. Hij stond bedaard op t seringenstruik heen. Daar zat andere bank. Hij droeg gewone zag er schooierachtig uit. Warwik even op en kwam daarna ger^ hem toe. Grijze golfplaten 1 meter werkende maat per stuk 5,90 7,00 8,28 9,14 11,18 12,40 5%. en kocht. Hoeveel zijn ze waard.?” „Weet ik niet. Misschien vijftigduizend.” „Heel wat! Ik moet werkelijk eens naar binnen gaan en ze bekijken. En wat krijg je, als je ze terugbezorgt?” „Ik krijg vijfduizend om met ’t meisje sa men te delen.” „Je bent een slecl juwelen toch steelt, dan niet zelf, keren vijfduizer „Blijf stil zitten”, „Ik heb je or -- Ondanks die de man ziv„ stond 1 zijn hé „Zo is „Houd je je er geweest. T'- met die dame praten, als je nie in de buurt is.” „Wie ben je?” vroeg de boef. „Laten we het daarover niet hebben. Ik heb je gesprek gehoord dat is genoeg.” „En wat wil je nóu?” „Jouw plan in de war sturen, b- Jij wou dus mijn gastvrouw van welen beroven? toestaan. Draai den omhoog.” „En wat wil je „Wat dacht je? litie overleveren.” „Ik heb niets gedaan. Je hebt geen en kel bewijs tegen me.” „Toch niet? Ik denk anders dat ze me eerder zullen geloven dan jou. Bovendien be vind jij je op verboden terrein... je hebt hier niets te maken. Dat is genoeg om je in hechtenis te nemen en misschien heeft de politie nog wel ’n appeltje met je te schil len. Misschien hebben ze je portret wel op het hoofdbureau.” John Warwik liep met vlugge schreden het grasveld óver en ging de veranda binnen. Spoedig had hij hoed, jas en handschoenen uitgedaan en aan de kapstok gehangen en was naar de salon gegaan om mevrouw Dwight de hand te reiken en glimlachend te groeten. „Waar hebt u dat vandaan, mevrouwtje?” vroeg hij. „Wat bedoel je, John?” „Dat schitterende ding op uw japon daar.” „De Drie Driehoeken? Vind je ze mooi?” Warwik bekeek het sieraad aandachtig. Het waren drie driehoeken dooreengewerkt, de ene van Robijnen, de tweede van diamanten, de derde van saffieren. Het geheel schit terde geweldig en was ongetwijfeld schat ten waard. „Buitengewoon,” zei blauw... de kleuren van- „Berrnan heeft het voor me gekocht,” zei ze, „voor mijn verjaardag.” „Ik dacht, dat u nooit jarig waart, me vrouwtje.” „Niet voor het grote publiek,” e~ ze lachend. „Kom, schiet maar op, jes wachten al.” „Daar zegt u iets, graag eens ernstig met u p na zover, dat ik plannen maken om een huishouden „Goeie genade! Vergaat binnenkort?” „Er zal niet veel anders voor me opzit ten. Ik ga nog dood van eindeloze verve ling zo alleen. Ik dacht, dat u misschien wel een geschikte partij voor me wist. Een meisje, waar wat leven In zit, waarmee je nu en dan eens kunt kibbelen, zodat het geen saaie boel wordt. Ik praat er vanavond nog wel verder over.” Ik zou vanavond praten. Ik ben bij- i meen te moeten te stichten.” de wereld soms Ons blad is een Onze Koerierijes werken fantastisch „Daar heb ik mijn reden voor.” „Je praat net, of je me ergens opmerk zaam op wilt maken. Ik zal je dus meer vragen moeten.” De man sprong plotseling van de bank en rende tussen de bomen door naar de straat toe. Warwik zat even verbluft te kijken, maar begon toen te grinniken. „Ik wed dat die kerel denkt, er heel han dig vandoor gegaan te zijn,” dacht hij. „En ik heb me al tien minuten lang afgevraagd, waarom hij er eigenlijk niet van door ging. Erg vernuftig schijnt hij niet te zijn.” ,,’n Keurige vent ben je, dat moet ik zeg gen. Waarom wil je die Drie Driehoeken ste len?” „Nou, die zijn toch aardig wat waard, is 't zo niet?” „Ik niet ze „Ze m^Wie?” „Die mevrouw man, haar die dingen „Verdraaid! Kan i geld besteden aan 1 voor zijn vrouw, als „Hij kon er meer er voor betaald had, kwijt!” „Eigenaardig”, zei Warwik, wetend hoe Berman was. „Er schijnt dus iets bijzonders aan die Drie Driehoeken vast te zitten?” „Maar dat komt u niet van mij te weten.” „Ga weer zitten. En antwoord op wat ik je vraag. Steel je die dingen voor jezelf, of voor iemand anders?” „Ik zeg helemaal niets. Ik laat i vet aan de politie overleveren, dan vertellen.” „Och, ik zal leveren, man. handen nemen.” „Steel „Nou, „Wie gen?” „Dat komt u nooit van me te weten.” „Vertel me ten minste, of die persoon hier in de stad woont.” „Nee, hier woont hij niet.” „Zo, dus is het een man. Waar heeft Ber man Dwight die juwelen vandaan?” „Uit een pan... Nee, ik zeg toch niks!” „Dank je. Je hebt het me al verteld. Hij heeft ze uit een pandjeshuis. Ik wist niet, dat Dwight juwelen in een pandjeshuis op- Plotseling sprong de man overeind en wierp zich op Warwik. Hij had gezien, dat Warwik geen pistool had. Hij had zich ech ter in Warwik misrekend. Deze greep hem bij zijn polsen, daarna bij zijn schouders en schudde hem door elkaar als was hij een kwajongen. „Zo, wou je lelijk tegen me doen. Zeg, ik zou je nek wel kunnen omdraaien, voordat je tot drie kon tellen. Mij aanvallen? Dat is een lelijke vergissing. Om zo’n vent onderhan den te nemen heeft een man geen pistool no dig. Ik zou je met één hand aan kunnen. Laat eens kijken, wat je zoal bij je hebt.” Warwik fouilleerde hem snel en afdoende. Hij vond een lang mes, een ploertendoder, en een klein pistool. „Gemeen zoodje wapens!” zei Warwik. „Zo’n schooier als jij moet eigenlijk een boks ijzer hebben, dat is het laagste soort wapen, dat me bekend is. Ik zou wel zin hebben die ploertendoder op je gemene kop te pro beren.” De schooier was bang geworden. Hij pro beerde zich los te rukken, maar toen hij daarin niet slaagde, keek hij Warwik aan als een rat, die in het nauw zit. „Wou jij' de Drie Driehoeken stelen” vroeg Warwik. „Laat u me nou gaan!” „En wat doe je, als ik je loslaat?” ,,’m Smeren!” „En dat meisje binnen?” „Moet maar voor d’r eigen zorgen.” EN ONZE HEERLIJKE ONTBIJTKOEKEN van 68 voor 60 cent Kwaliteitsklasse A NEEMT EENS PROEF! Tt/<o jfBk WACHp op

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Weekblad De Tilburgse Koerier | 1957 | | pagina 4