7 JAN DE COCK F® JONGENS IN ROKJES (II) den. Voor de tamboermaitre een kolbaken dat was het. Achter KOESTRAAT 151 (bij de overweg) 88.- 114.- KOERIERTJES medewerker 124.- klaar Advies voor mannen met belangrijke afspraken! RINCeS en TE KOOP GEVRAAGD TE HUUR GEVRAAGD 1EEL superconfectie in maatkwaliteit. en hoger sEN raat Hebt U goed gezocht naar de Onzin-advertentie? Met puzzelen krijgt U een Algemene Ontwikkeling! pakt. aan. lijk: ileerd. Prijs- ing. Brieven (k!29) Onze populaire serie Vervolg i’, is iet d ties hulp den, doeners, en pakte de bes Streefdt lijk: uniform: stropdas, riem, gaan erzier in!.6" ën, 1 ierinj nerie' erlijk glaas- u bij „De k in vruch- wij gesor- desgewenet Slijterij ,J>e iusstraat 29, (k 138) P. de Graai I juwelier" Hesperenstraat 38 t.o. Capucynenkerk Tel. 21932 was de >r twee het viel de NCIERING motor of Van Turn- eeuwstr. 11. (k!24) Hy po- i, huurin- iering van eerde voer- nerieën en Inlichtin- I. Ass. Won. I. H. Dusée, 9, Til- (k 128) ©5^5=0) INSPECTEUR VRAAGT voor afd. Spaarkassen Pi’v.’i DUKHQT Verdienste 50,- tot 100,- per maan'd. Uitvoerige soil. brieven onder no. 126. ©=%s£E> EF, veerti- I ilange erva- inig Goed onderlegd, ’I trekking te ieven onder Koerier. (kl41) E meisjes- ikele zange- Idingen Jac. ■aat 31. (k 142) VNGER wil wind in Hij die van een de voor- s moeten aan „De Getuig- sist (k 132) PORT! Laat onder toe- behulp van et ervaring Brieven on ik 127 a) zag zich st als hulp ouding op g en don- Niet voor ■choonmaak, lelijk stads ven onder Tilb. Koe- (kl33) iken en door hard te sjouwen i men de imitatiedoedelzakken vuld met stro) nog net op tijd krijgen, al bleef het een of de verf op tijd droog »’T OEVERTJE” vraagt te koop alle soorten jonge rashondjes, aan de hoog ste prijs. Oeverstraat 60, Tel. 20854 (kl25) drin) kon (gevulu klaar k~’ vraag, ol zou zijn. Maar toen het zaterdagmiddag was stond de band op straat! En het nog niet complete uniformpje deed het. Aan belangstelling geen gebrek. De verwachtingen die er geleefd hebben In de harten en hartjes van Scotjes, bestuur en medewerkers werden zeker over troffen. Eindelijk waren het jon gens in rokjes! En het stond lang niet slecht. Na al de opwinding en het ple zier van de eerste rondtochten en dit mag plechtig gezegd kwamen de heren A. en B. Mut- saers weer tot rust en bij elkaar en zij beraadden zich over de toe komst. Immers, dit was niet het eind, dit was nog maar het begin. Er dienden bergen werk verzet te worden, en nog veel plannen uit gevoerdomdat het hun duide lijk geworden was, dat in deze band vele mogelijkheden zaten. Het is pas daar - eind decem ber 1953 dat de secretaris, schrijver van dit artikel, zijn in trede doet in het korps. Helemaal toevallig was dit niet. Ik vond de band zo geweldig, dat ik ze al dikwijls op hun rondtochten had gevolgd. Deze klaarblijkelijke Jal hij worden aangenomen voor deze vacature? De man die hem te woord staat heeft ervaring en mensenkennis. Deze sollicitant lijkt hem wel bijzonder geschikt. Een jongeman die weet wat hij wil en verantwoordelijkheid zal kunnen dragen. Ook hier begint succes bij zelfvertrouwen. De zekerheid ’’goed voor de dag te komen is daartoe een eerste vereiste Met een perfect gesneden BRIXON costuum hoeft U daar geen moment aan te twijfelen! sympathie voor hun groep heren Mutsaers niet ontgaai waar het werk te zwaar er veel omvattend werd voor mensen lag uitbreiding van bestuur voor de hand, en keuze op ondergetekende. Met drie man sterk werden de problemen aangepakt. De eerste tocht van de nieuwe secretaris met de band was nu niet direct zo prettig het betrof een af- scheidsserenade aan een emi- grantje. Louis Donders, een van de oprichters (in zoverre als men bij jongens van een jaar of elf van oprichters kan spreken) ver trok naar Canada. (Deze Louis bleek ondertussen zoveel liefde voor het vak te hebben, dat hij zich in Canada direct aanmeldde bij ook een jeugdbandThe Folie» Boys Bands). Als eerste object zag het be stuur de completering van de uni formen. Een weldoener schonk de stof voor jasjes (en van toen af bezitten de Scotjes de naam, dat ze alles zo maar krijgen en ge kregen hebben, al blijkt uit de kasboeken wel anders) en of hèt bestuur maar even uit wou ma ken, welke kleur de heren wens ten. Daar is lang en breed over gesproken, en gewerkt met staal tjes zus en staaltjes zo. Er waren liefhebbers voor zwart of donker „omdat het zo deftig zou zijn”. Er gingep stemmen op voor groen, er werd gedacht aan blauw, er werd gedacht aan deze tint en die nuance, net zo lang tot het bestuur geen kleur meer kon zien, en lichtelijk onpasselijk werd van de ruim vijftig staaltjes, die op de stof van de rokjes ge woonweg lagen te honen en te schreeuwen. Het werd nochtans rood, omdat deze kleur deftigheid paarde aan vrolijkheid, en naast gedistingeerd ook vlot zou staan. Met zuchten van verlichting werd de bestel ling doorgegeven. Al voor dit tijdstip, herinner ik me, haf de band het eerste con tact voor optreden buiten de stad al in de zak. En niet eens zo dicht in de buurt: Alkmaar. Alkmaar vierde feest vanwege het 700-ja- rig bestaan, en volgens de ge dachten van de organisatoren konden de Scotjes luister bijzet ten aan dit grote feest. Met deze enorme morele steun was het prettig werken. En toen de huishoudschool van den Bes- terd na even praten bereid bleek de inmiddels ontvangen stof vol gens de regelen der kunst om te toveren in uniformjasjes, was de hemel louter zonneschijn. Voor Pasen 1954 waren de jas jes klaar, en wat toen volgde is weer een ander vel papier waard. J. TH. GIJSBERS af gezien een bescheiden en zelfs pover begin, maar in die dagen een behoorlijk pakje. En het zou te pas komen, dat nieuwe pakje. Immers, dit was ook de tijd, dat de andere Til- burgse kinderdrumband „Veul ge weld veur ’n bietje geld” lauwe ren oogstte, en er waren al men sen in de war wie nu eigenlijk wie was. Bovendien stond de intocht van St. Nicolaas voor de deur (november 1953) en men kon moeilijk een betere gelegenheid uitkiezen, om met een nieuw kostuum voor de dag te komen. Doch, zoals het meer gaat met streefdata: men ging er over heen, en St. Nicolaas deed zijn intrede in Tilburg zonder dat de Scotjes in groot tenue liepen. Maar zaterdags na de intocht van St. Nicolaas zou dan toch het nieuwe kostuum aan het Tilburg- se publiek getoond worden. Naar mate de week verstreek groeide het werk dat nog gedaan moest worden uit tot een heel hoge berg, zodat de heren A. en B. Mutsaers in de nacht van vrijdag op zaterdag gedwongen waren door te werken. Door elkaar wakker te houden, door koffie te Hebt U veel relaties? Stelt U dan eens met ons in verbinding. Wij kunnen U een goede bij verdienste bezorgen met het geven van „tips”. Brieven onder no. 131 bureau dezer. (K143) Het plan van de rokjes was er dus na lang zoeken had men ’n uniform gevonden waarmee men in zee wou gaan. Van de plannen naar de rokjes was echter nog ’n hele weg; een weg waarop zo verwachtten de heren Mutsaers nog wel ’n paar moeilijkheden zouden liggen. Nou, dat kwam uit! Er lagen zelfs bezwaren, die helemaal niet voorzien waren. Bij het rondgaan langs de ouders, of ze hun fiat en ’n bijdrage aan de plannen wilden geven, antwoordden vele oudersdat ze rokjes niets vonden voor jongens. En het duurde nog even, voor ze bekeerd waren. De begroting, wat die plannen allemaal zouden gaan kosten, werd opgesteld, herzien, nóg ’ns en nóg ’ns bezuinigd tot men be landde bij ’n getal, dat nog wel ontmoedigend hoog bleef, maar waarvan men kon aannemen, dat het de uiterste prijs was. Met bijdragen van ouders, met hulp van familieleden en vrien den, met steun van enkele wel- met veel eigen werk ïstuurderen dit karwei latum: zo gauw moge- kepi, witte bloes, rokje, kousenban- LANDHUISJE te huur gevraagd, in directe om geving van Tilburg, voor eerste week van augustus. Liefst gemeubik opgave en liggin onder no. 128 Rep. in een uur

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Weekblad De Tilburgse Koerier | 1957 | | pagina 3