Advertentieblad
en
VAN WEEK
WEEK
EEN KROON
Nieuws-
Baade's
tot
8
HOGE NOOD
van onze 2 Seminaries.
I
o
46 Jaargang
Zaterdag 1 Dec. 1951
Uitgave: Drukkerij de Jong, Baarle-Nassau - Tel. 231
No. 48
18 Nov.
25 Nov. 1951
en
van
Kranen-
34
(Wordt vervolgd)
K-
LE
onzer backs, Schij-
Waarom?‘t Zijn de enigste scholen,
die v. d. Overheid geen enkele subsidie
genieten, ‘t Kostgeld kan onmogelijk
nog hoger worden, 't Is reeds zwaar ge
noeg voor de Ouders. Let wel: meer dan
f 60.000 per jaar legt de Bisschop toe
Daarom zal gelden in alle scholen van
ons bisdom de leuze:
Elk kind iedere week één kilo papier
voor de Seminarie-actie.
Zo alléén is redding mogelijk. Vele
haartjes maken een borstel. En als nu
alle oudere boven 18 jaar hun wekelijks
dubbeltje offeren in ‘t noodfonds voor
verwoeste kerken, dan is aan de
wet der liefde voldaan. Wijl er altijd ook
halsstarige weigeraars zijn, laten de
goedwillenden dat aanvullen, dan is de
wet der liefde vervuld.
doods” genoemd. In de gehele wereld is men
met hulpacties begonnen. Ook Nederland zal
daaraan zijn deel willen leveren. Geef daarom
mild aan het Rode Kruis, dat hiervoor in elke
gemeente een collecte zal houden!
Uit Korea gaat dan toch eindelijk enig beter
nieuws komen. Weliswaar wordt er, nog be
hoorlijk gevochten, maar de onderhandelaars
van de Verenigde Naties en van de Commu
nisten te Ran Moend Yon schijnen tot over
eenkomst te komen, De laatste berichten
spreken over een gedeeltelijk accoord over
een wapenstilstandslinie. Moge het ditmaal
eens echt doorgaan.
De Ministers van Buitenlandse Zaken der
Westelijke Grote Drie hebben met de West-
Duitse Kanselier, Adenauer, overeenstemming
bereikt over het op basis van gelijkheid op
nemen van West-Duitsland in de Europeese
gemeenschap, welke gemeenschap zelf weer
deel uitmaakt van de groeiende Atlantische.
achterwege te laten.
Ook was men algemeen van gevoelen, dat
met kracht gewerkt moest worden aan de
burgerlijke verdediging. De Heer van Maenen
was zeer jammer, op de eerste
voor de betrokkene zelf,
maar ook voor het verloop van het- verdere
spel. Hier stonden geen gelijke partijen meer
tegenover elkaar en het zou helemaal niet
verwonderd hebben, wanneer dit ongeluk niet
gebeurd was, dat de cijfers andersom hadden
hopen, dat dit straks bij
zal zijn. De Nederlandse
wel voor in staat te zijn!
gelegen. Laten we
de revanche zo
ploeg schijnt er nu
Buitenland:
In Italië nam de waterramp nog grotere
vormen aan. Nieuwe overstromingen werden
voortaan gemeld. De Po-vlakte wordt de „vallei des
nisten tegen.
Na Buitenlandse Zaken kwamen de begro
tingen van Oorlog en I
De K.V.P.-afgevaardigde, de Heer^Fens, I plicht het uit te keren
betoogde, dat men
alleen kan afwenden door macht tegenover j
I macht te stellen. Ook vroeg hij zuinig om te
I springen met het materiaal en de gelegenheid
te openen, dat ook onder-officieren kunnen
het eerste moet doorgaan, ook al blijft Enge
land afzijdig, terwijl Korthals (V.V.D.) zich
aansloot bij de woorden van oud-wethouder
Brautigam van Rotterdam, dat het graven van
genoemd kanaal momenteel financieel en eco
nomisch niet verantwoord zou zijn. Nadat de
Minister zijn visie heeft gegeven over vrijwel
uitbouw onzer defensie zou 1
houden aan de periode tot 1954 en
aan het indertijd begrote bedrag
milliard.
Iris zag eveneens de wanhopige gebaren
van de huisknecht. Haar vader keek om en
wierp hun een berispende blik toe naar aan
leiding van het hinderlijke gefluister, waarop
Iris in de richting van de huisknecht knikte.
Mijnheer Wyndham liet de zangeres haar
aria voltooien, maakte toen even een ronde
langs de gasten, hier en daar zijn bijzondere
ingenomenheid met het gehoorde betuigend,
en ging toen, zonder dat zulks de aandacht
trok naar Bowles. Er werd een levendig
gesprek gevoerd en onmiddellijk daarop ging
hij naar Iris en Tony. „Die verslaggever is
ontsnapt. Het spijt me geweldig. Athelstan,
maar het geheim, dat wij tot nu toe kans
gezien hebben zo zorgvuldig te bewaren,
namelijk, dat jij hier vertoefde, en het feit der
verloving zal nu, eer dan ons lief is, van de
daken worden afgekondigd. We zullen doen
wat we kunnen om de kerel te beletten het
landgoed te verlaten. Tony, ga jij even naar
de portierswoning en vraag eens wat er
eigenlijk precies aan ’t handje is. Naar Bow
les me zojuist mededeelt, moet Keeman nogal
erg overstuur zijn. Het schijnt, dat die elle-
deling, Craig hier weer de hand in heeft.”
Iris voelde, hoe men naar haar keek. „O,
die lastige tuinknecht? Ik ga met je mee.
Tony, dan ben ik meteen uit die vervelende
boel hier weg.”
Tony haalde de twoseater en in minder
dan geen tijd waren zij bij de portierswoning.
Er heerste daar een geweldige consternatie.
Jones en Bryan. Floor en Patterson, Keenan,
Ladd en Jenkins spraken met z’n allen door
elkaar. Alleen Craig zweeg.
„Wijs iemand aan, die het woord kan
doen,” viel Tony in, „en die kans ziet mij
op een behoorlijke manier aan het verstand
te brengen, wat er eigenlijk gebeurd is.”
Eerst begonnen de stalmeester en Ladd
mede te delen, hoe er plotseling een grote,
krachtige man, die gemaskerd was, het huis
was binnengedrongen met een revolver in de
hand, welke hij op hen gericht had, zodat zij
lijdzaam moesten toezien, hoe Digss de deur
Toen het gekraak voor de derde maal ge
hoord werd, werd het gevolgd door een luid
gesplinter van hout. Ladd sprong overeind,
de stalknecht maakte een beweging, alsof hij
zijn voorbeeld wilde volgen.
„Blijf zitten, ellendelingen, of ik zal je zo
lek schieten als een zeef.” Craig begon ple
zier in zijn rol te krijgen.
Nog een gekraak en ditmaal begaf de deur
het; het volgende ogenblik waggelde Jimmie
Diggs, hijgend van inspanning, de kamer
door.
„Heb je het telegram?” fluisterde Craig.
- „Je kunt op me rekenen, kranige jongen.”
„Verdwijn,” zei Craig hardop. Diggs ver
dween. „Blijf, waar je bent, jullie ezelskop
pen.”
De stalmeester werd rusteloos. Ladd be
vochtigde zijn lippen. In de verte hoorde
Ctaig iemand schreeuwen. Zijn truc was
blijkbaar ontdekt. „En nu blijven jullie daar
zitten voor de eerst volgende minuut, zonder
een vin te verroeren. Van de muur af zal ik
het huis in het oog houden en de eerste, die
het waagt een voet buiten de deur te zetten,
zal er niet veel meer van navertellen.”
Het volgende ogenblik was hij verdwenen.
Met een uidrukking van eindeloze verve
ling op het gelaat zat Iris te luisteren naar het
gegil van de beroemde opera-zangeres me
vrouw Stavinella. Een man met een onge
loofelijke haardos deed een aanval op de
toetsen van de piano, welke als een accom
pagnement bedoeld scheen.
„Schitterend!” kirde Lily Langfort verliefd
tegen de hertog.
Tony fluisterde Iris toe: „Veelbelovende
opera-ster op geheimzinige wijze vermoord
op het Wyndhamkasteel. Zoon en erfgenaam
vermist. Wat een prachttitel voor een sen-
satie-bericht.”
Eensklaps verscheen Bowles aan het an
dere einde van de zaal en stelde wanhopige
pogingen in het werk om de aandacht van
de heer Wyndham te trekken.
„Wat zou Bowles toch hebben??’ zei Tony.
(K.V.P.) pleitte voor een redelijk belasting
gebied bij de gemeenten. Minister Teulings,
die zo plotseling moest invallen, zal de vol
gende week antwoorden.
Deze week hebben we gelezen en over
i de radio werden er ook al grapjes over
gemaakt over een „liliput-loonronde”. Het
College van Rijksbemiddelaars heeft namelijk
goedkeuring gehecht aan het voorstel van de
om een uitkering
ineens te doen van 11 van het weekloon
of 2\/2 van het maandloon, omdat de be-
van het gebruik in de afgelopen
meer heeft bedragen dan 5
Deze uitkering mag echter worden berekend
Bin-
om-
ver-
van de
liquidatie van onze souvereiniteit over Indo
nesië. De Voorzitter van
Mr. Kortenhorst, herdacht hem dan ook o.m.
met de volgende woorden: „Geen Minister
van de Kroon heeft zoveel verguizing, zoveel
kwaad gerucht en zoveel haat op zich geladen
gezocht heeft naar goedkope populariteit, die 1 mede, dat het niet in zijn voornemen ligt de j
geen staatsambt nodig had om een man van
betekenis te zijn en wie de rust zo lief was”.
Moge hij thans de eeuwige rust gevonden
Jiebben als loon voor zijn onbaatzuchtig wer
ken en onvermoeibare ijver, waarmede hij zijn
grote gaven en bekwaamheden in dienst van I
land en volk stelde.
Door het plotselinge overlijden van Mr. van
Maarseveen is de vice-premier en Minister
zonder Portefeuille, Mr. Teulings, voorlopig
belast met de waarneming van Binnenlandse
Zaken.
De Tweede Kamer werkte door aan haar
begrotingsarbeid. Minister Stikker (Buiten-
lande Zaken) oogstte veel bijval. Vooral de
Europeese eenwording en het ScheldeRijn
kanaal werden ook onder de loupe genomen.
Mej. Klompé (K.V.P.) betoogde o.m., dat
gewonnen door Liefde
„Ik zou kans zien het Vrijheids-beeld om
ver te lopen, als het er om ging hier vandaan
te komen.”
„Goed. Begin dan onmiddellijk, wanneer
je mij binnen hoort komen.
Craig luisterde aandachtig. Nergens was
nog enig geluid te horen. Snel haalde hij een
zwarte zakdoek te voorschijn, bond die voor
zijn ogen haalde een pet, die hij nooit ge
bruikte, uit zijn zak en zette deze zodanig
op, dat zijn voorhoofd bedekt was. Toen
haalde hij een revolver van groot kaliber
voor de dag.
Hij wist, dat de voordeur niet op slot was.
Creruisloos opende hij deze. Een luid geklin
gel klonk door het pakhuis. Vlug stapte hij
de hal door naar de voorkamer. Ladd kwam
met een vaartje naar buiten en liep recht op
een grote, gemaskerde gedaante aan, die een
revolver van geweldigen omvang op zijn
maag richtte. Achter in het huis hoorde men
tegelijkertijd een geweldig gekraak.
„Handen op” gromde Craig, zijn stem zo
veel mogelijk verdraaiend.
Ladde deed een paar passen achteruit, zijn
handen in de hoogte stekend. Hoewel ietwat
onwillig volgde eindelijk de stalmeester en
stak eveneens zijn korte, dikke handen in de
hoogte. Achter in het huis deed zich opnieuw
een gekraak horen.
Ladd en Jenkins wisselden een blik. Ladd
scheen te willen spreken.
„Tanden op mekaar, of ik sta nergens
.voor in.”
alle belangrijke buitenlandse problemen (o.a. Van e r’ ei
over de tegenstelling Oost'West, Euro- J
peese gemeenschap niet denkbaar zonder -
het Atlantische Pact en Duitsland en het i Pcr ia9
vredesverdrag met Japan) wordt zijn begro- ™aan en, le s
ting goedgekeurd, natuurlijk met de Commu- i - j x j
van maximum 4000,— per jaar, zodat de
i maximum-uitkering 8,50 bedraagt. Niet
ij lachen, heren! Wie het kleine niet eert, is het
men niet ver-
ook niet om het te
verbrijzelde en zij beiden over de muur ont
snapten.
Vervolgens kwam de beurt aan Floor en
Patterson, die vertelden, hoe Craig hen mis
leid had door een brandende sigaar boven de
bank in het priëel te spijkeren, hen daardoor
in de waan brengend dat hij daar zat te
roken. Naar alle waarschijnlijkheid was hij
het geweest, die de verslaggever te hulp ge
sneld was, besloten zijn.
Jones en Bryan vertelden daarop, dat zij
Craig in zijn kamer hadden aangetroffen,
rustig een sigaar rokend en verdiept in een
boek. Zij begrepen niet, hoe hij aan zijn be
wakers had kunnen ontsnappen, de gevan
gene bevrijden en tegelijkertijd in zijn kamer
had kunnen zijn, zoals de anderen immers
beweerd hadden.
„Zag hij er uit als Craig?” vroeg Tony.
„Hij was veel grooter,” zei de stalmeester.
„Dat verbeeld je je maar,” viel Patter
son in.
„Zijn stem klonk heel anders,” zei Ladd.
„Hij sprak met een veranderde stem,” ant
woordde Floor.
„Jullie schijnen al ’n complete detective
roman onder elkaar opgemaakt te hebben,”
diende Tony hen van repliek: „al wat je nu
verder nog nodig hebt is n motief.”
„Waarom heb je dit gedaan?” zei Keeman,
zich eensklaps tot Craig wendend.
„Omdat ik er genoeg van had.”
„Genoeg van wat?”
„Van de sigaar, die ik bezig was te roken.
Daarom spijkerde ik ze tegen de muur.”
„Daar heb ik het niet over, idioot. Ik be
doel: waarom heb je de verslaggever laten
ontsnappen?"
„Heb ik dat gedaan?” vroeg Craig.
„Je kunt nooit iets uit dat sujet krijgen,”
zei Bryan.
„Neen, ’t is een gladde vogel,” vulde Jones
aan.
Marine in behandeling. grote niet weert. Bovendien is
icic* rio T—c CU
de dreiging uit het Oosten ontvangen.
i j i_x x i- j Deze week werd besloten met voor ons
land belangrijke sportgebeurtenissen. Het
i Nederlandse Jeugd-voetbal-elftal speelde ge-
i lijk tegen dat der Belgen (1-1) en onze
nationale ploeg verloor van de Rode Duivels
met 6—7. Volgens de deskundigen kan de
eerste uitslag worden gekwalificeerd als de
juiste krachtsverhouding weer te geven. Maar
aan de tweede uitslag zit een grote „maar”.
was een verlies met
hij vast willen ere, want in de tweede helft speelde Oranje
financieel slechts met 10 man. Een 11 1
lp2 i venaar, brak n.l. in de eerste vier minuten
j een been. Dit
Na de Minister voerden ook de beide j plaats natuurlijk
Staatssecretarissen, Moorman' en
burg, het woord, waarna beide begrotingen
zonder hoofdelijke stemming werden aange
nomen (de Communisten waren weer tegen).
Onmiddellijk daarna begonnen de debatten
over Binnenlandse Zaken. Enkele sprekers
informeerden naar de reden van de publicatie
van de Tsjechische spionnage-affaire enige
tijd geleden door de Binnenlandse Veilig
heidsdienst. Men voelde niet veel voor derge
lijke „detective-verhaaltjes” en de Heer Beer-
nink vroeg dergelijke „stunts”
Binnenland:
Het begin dezer week bracht zeer droevig
binnenlands nieuws. Op onverhoedse wijze
kwam de dood een einde maken aan het zeer
verdienstelijke leven van de Minister van
Binnenlandse Zaken, Mr. J. H. van Maarse
veen. Geheel onverwachts overleed hij te
zijnen huize te Utrecht aan een hartverlam-
ling. De overledene was een bekwaam jurist
en staatsman van formaat. Hij was een ver
maard advocaat en bekleedde achtereenvol
gens de navolgende openbare ambten: raads
lid en wethouder van Utrecht, Tweede
Kamerlid, Minister van Justitie, Minister van
Binnenlandse Zaken, Minister van Overzeese
Gebiedsdelen en laatstelijk Minister van
nenlandse Zaken. Het was een sterk
streden figuur. Veel critiek heeft hij te
duren gehad, vooral ten aanzien
de Tweede Kamer, i
worden bevorderd tot officier. De Heer Mol
(K.V.P.) pleitte voor twee hospitalen meer
en vrije artsenkeuze voor het beroepsperso-
als hij, die in zijn openbaar leven nimmer i neel. In zijn antwoord deelde Minister Staf
diensttijd op twee jaar te brengen. Voor de Dit Nederlandse verlies
v;
ONS WEEKBLAD
7
I
•I
cv viciL xx uiiiivu
