Advertentieblad
Baade’s
Nieuws
en
WEEK
De Saikerfamixie
(VAN WEEK
WIE HET KLEINE
NIET EERT....
tot
PUROL GENEEST
ruwe huid, ruwe handen, ruwe lippen
HOOFDPUNT
Bijzondere Postzegels buiten
gebruik
02
21 Oei.
Oct. 1951
28
de bedrijvige afvalophaaiders in werke
lijkheid mede-arbeiders zijn aan een van
de belangrijkste peilers voor onze wel
vaart. Door deze cijfers wordt men wer
kelijk aangespoord om elk stukje metaal,
de beenderen uit de soep elk vodje papier
en elk stukje textiel zorgvuldig te bewa
ren.
De rest kan men echter rustig weg
gooien. Het is nagenoeg niets waard, als
er temminste geen statiegeld op staat.
KORT VERHAAL door W. KESTERS
voor brand en bovendien wilde ze liefst
zoveel mogelijk het vreemd volk van de
vloer houden.
Tot die dag toe dorsten ze al hun oogst
zelf met de vlegel. Nu ze toch stroom
hadden, kon ‘n buurman hun overtuigen
‘tnu machinaal te doen. Ze konden dan
ook zijn spullen wel eens gebruiken. Met
algemene stemmen werd de gevaarlijke
onderneming goedgekeurd.
De machine werd gehaald en na
nog ’ns lang en breed ge- maar
De navolgende (bijzondere) postzegels
worden met ingang van 1 Januari 1952
buiten gebruik gesteld en worden voor
de frankering waardeloos:
a De Herdenkingspostzegels 375-jarig
bestaan der Leidse Universiteit, uitge
geven in 1950, frankeerwaarde 10 en
20 cent.
b De Kerkopbouwpostzegels, uitge
geven in 1950, frankeerwaarden 2, 5,
6, 10 en 20 cent.
c De Zomerpostzegels, uitgegeven
in 1950, frankeerwaarden 2, 4, 6, 10 en
20 cent
d De Weldadigheidspostzegels, uit
gegeven in 1950, frankeerwaarden 2, 5,
6, 10 en 20 cent.
modern gedonder en gevaar dat de hele
rommel af zou branden. Onderdanig sloegen
de drie mannen de ogen neer. Afin, Fiene
zou het zelf proberen. Voorzichtig en vloe
kend neemt ze de stekker en maakt contact.
Er gebeurde niets, helemaal niets. Opnieuw
vaart ze uit, weldra gevolgd door jammer
kreten dat dit grapje nog veel, heel veel kan
kosten. Serphien ging toen buurman maar
halen. Toen die het geval zag begon hij onbe
daarlijk te lachen. De gedupeerden begrepen
er niets van. Hoe kon in godsnaam die mens
zo lachen, terwijl heel zijn tuig vernield was?
Ze keken mekaar ’ns aan. Lodden vatte buur
man in z’n kraag en bracht hem buiten het
hek, met de mededeling dat hij stapelgek was.
Peer haalde ’n paard en trok de machine de
straat op, nog steeds met series minder
aan ’s mans adres. Ze
Slot
Als laatste van de rij laat ik dan Peer aan
de revue passeren. Hij is een grote voor
overgebogen kerel, norsig en kort met ‘n
verdraait chagrijnig gezicht. Zijn broeks
pijpen van zijn zware manchester zijn
altijd en eeuwig met spelden dichtge
knoopt. Dit is om te voorkomen dat ze
ergens achter blijven haken of tussen
de keiting van de fiets zouden komen,
begrijpt U.
Ze hebben samen al heel wat beleefd,
die ouwe kluizenaars daar. Ze verheugen
zich natuurlijk, zoals reeds gezegd, in ‘n
grote belangstelling van de zijde der
famile.Ze hebben graag dal er eens
iemand komt hoor, dan kunnen ze hun
hart eens luchten over alles en ieder die
ze bereiken kunnen, maar ze hebben toch
ook weer net zo lief dat je tegen etenstijd
optrommelt of je eten meebrengt. Daar
zorgen de gasten trouwens zelf wel voor
want het is er nogal zware kost. Zelf gaan
ze nooit op familiebezoek.
Maar ik zal U eens een en ander laten
horen uit hun belevenissen.
‘n Paar jaar geleden werden ze aange
sloten op het electrisch net. Lang had
tante Fiene het tegen kunnen houden,
maar nu werd het verplicht, dus waren
ze ook de pisang. Tante was steeds bang
Uitgave: Drukkerij de Jong, Baarle-Nassau - Tel. 231
in ons landje kun je nou eenmaal noch De
Bilt, noch het weer van s morgens vertrou
wen. Nou heeft ie toch dat ding heel de dag
bij zich gehad. Niet in zijn handen, nee
wacht u, maar de kruk had ie in zijn vestjes
zak gestoken en zo bengelde dat ding mee,
heel de dag. Met de punt zo van onder zijn
jas leek het wel 'n Bismarck die ’n middel
eeuws zwaard omgord had. Hij heeft hem
slechts een keer ter hand genomen. Dat was
aan zijn broekspijpen begon
hun brood in het zweet huns aanschijns.
Ja, zij zijn niet altijd even lief en aardig
tegen mekaar. Zo was er ’ns ’n neef van mij,
terwijl Lodden zat te karnen. Fiene deed wat
kleursel in de karn, maar met liet ze er 'n
scheut te veel invallen.
,,Nou par ik er te veel in, snotver
Lodden zei niets, maar Peer liet zich horen:
,,Awel, par dan wat terug.”
Met als antwoord van tante:
„Ah, waar bemoei je jezelf wel niet mee.
ver
Daarna algehele stilte, behalve neeflief, die
zat te stikken van het lachen. Onder 'n reeks
verwensingen werd hij buiten gesmeten en
heel zijn naaste familie onterfd.
Laatst is ’n andere neef van mij veronge
lukt. Serphien en Lodden kwamen ook naar
de begrafenis. Nou schijnt het dat ze niemand
vertrouwen, ofwel ze zijn kort van geheugen
geworden. Serphien dan had ’n grote ouder
wetse parapluie meegebracht, ge kent ze wel.
Het was heel de dag wel stralend weer, maar
betreffende de landsverdediging kwamen
nu aan de orde, speciaal met het oog op
een eventueel te vormen Europese defensie-
gemeenschap. In principe zou Nederland in
een dergelijke gemeenschap geen bezwaar
hebben, maar het zal van de vorm afhangen.
Kerk en Godsdienst.
Ter gelegenheid van de 33e verjaardag
jvan de Tsjechische republiek heeft Z. H. de
i Paus in een encycliek, gericht aan bisschop
pen, priesters en gelovigen van dit land, zijn
bezorgdheid uitgesproken over de aldaar
plaatshebbende Kerkvervolging. Daar de
godsdienst blijkbaar doelbewust wordt uit
geroeid, roept de Paus de katholieken van
dit ongelukkige land op om zich, zo nodig,
als martelaren te gedragen en houdt hun
daarbij het voorbeeld van de nationale hei- j
ligen voor ogen.
Laten wij deze mensen in onze gebeden i
niet vergeten.
Buitenland.
Het meest op de voorgrond treedt hierbij
de Engelse verkiezing. De Britse stembus
heeft beslist en, wat vrij algemeen werd ver
wacht, ten gunste van de conservatieven.
In de strijd tussen de twee grote rivalen
heeft ditmaal Labour het onderspit moeten
delven. Niet zozeer, omdat zij vele stemmen
hebben verloren, alswel om het feit, dat veel
liberalen op de conservatieven hebben ge
stemd. De zetelmeerderheid is ook voor de
conservatieven vrij klein, maar niettemin
heeft hun leider Churchill op enthou
siaste wijze reeds een regering gevormd.
Weliswaar is hij zich deze zware tijd vol
komen bewust, maar aarzelde niet te verkla
ren, dat hij slechtere tijden heeft gekend, en
voor grotere moeilijkheden heeft gestaan en
hij twijfelde er niet aan, of Engeland zal
zich door die moeilijkheden heen slaan. De
wereld wacht nu met spanning de daden van
deze regering-Churchill af. Moge zij aan
het wereldwelzijn aanzienlijk kunnen bijdra
gen. Haar belangrijkste plannen schijnen te
zijn: Oplossing van de geschillen met Perzië
en Egypte; Een spoedige bijeenkomst met
president Truman, teneinde het geheel der
Brits-Amerikaanse problemen te bespreken;
en te trachten een bijeenkomst te bewerken
van Truman, Stalin en Churchill.
Inmiddels verslechterde de toestand rond
het Suez-kanaal. Engeland stuurde steeds
meer troepen naar Egypte. De Egyptische
regering droeg de Suezkanaal-maatschappij
op loodsen en andere faciliteiten te weigeren
aan Britse schepen, alvorens zijn door de
Egyptische douanen zijn vrijgegeven. Enge
land houdt echter voet bij stuk en verklaarde
aan elke veranderde toestand het hoofd te
kunnen bieden. Zo hebben de Britse militai
ren ook de controle op de scheepvaart in het
Suez-kanaal op zich genomen. Door dit alles
wordt het er niet rustiger op. Hier en daar
deden zich incidenten voor. Moge de rege
ring-Churchill er inderdaad in slagen om
hierin spoedig opheldering te brengen.
v. Zw.
derland—Finland, welke Zaterdag 27 Oct.
I j.l. in het Feijenoordstadion te Rotterdam
werd gespeeld. Naar wij er van hoorden en
I lazen, was het een slechte wedstrijd. De
I Oranjemannen moeten stuntelig gespeeld
i hebben. Slechts met veel moeite en dank zij
i een strafschop kon de eer worden gered. De
I wedstrijd eindigde met een 44 stand. On-
i der de bijna 70.000 toeschouwers moeten
i vele Nederlanders zijn geweest, die hun
i eigen team hebben uitgefloten. Onze mannen
I moeten werkelijk veel hebben tekort gescho-
ten. Een volgende keer beter, is te hopen.
Een andere sportgebeurtenis, welke in
i deze kolommen zeker niet onvermeld mag
blijven betreft de Ulvenhouter J. G. Smee-
Men vraagt zich wel eens met verba
zing af, wat men in‘s hemelsnaam toch
wel aanvangt met de ongelooflijke rom
mel, die door de afvalophalers (die nota-
bene nog in een eigen vakgroep georga
niseerd zijn ook) zoal verzameld wordt.
Wat er zoal in zakken, op hittekarretjes
en bakfietsen bijeengegaard wordt en
met zorg getransporteerd, tart werkelijk
alle beschrijving. Daarbij zijn die offici
ële verzamelaars (zij hebben waarachtig
een eigen wapenschild) zo lalrijk, dat
men zich met even grote verbazing af
vraagt waarvan die allemaal leven moe
ien. Deze dubbele verbazing wordt ech
ter ruimschoots in de schaduw gesteld
als men leest welke enorme bedragen
er in ons land gespaard blijven door het
verzamelen van deze waardeloze rom
mel Daartoe kan één getal volstaan; in
het eerste halfjaar van 1951 kon door
ons
materialen worden geëxporteerd. Over
een jaar zou dit een bedrag worden van ser
een dikke honderd millioen gulden! En gemeente-classificatie ten aanzien
dan wordt nog niet eens gesproken over
de hoeveelheden die in het eigen land
door de diverse industrieën verwerkt i onze
worden. Het is haast niet te geloven, dat
was de internationale voetbalwedstrijd Ne-
toen 'n koebeest
te zabberen.
Nu is het bij ons gewoonte dat de familie,
voor de baar de kerk uitgaat, ’n kaars krijgt,
die zolang vastgehouden wordt. Lodden kreeg
er ook een. Hij keek ’ns links, hij keek ’ns
rechts, hield dan plots de kaars onderste
boven, liet 'n paar druppels kaarsvet op zijn
bank druppen en pats, daar stond de kaars.
De koster wierp ’n paar veelbetekenende
blikken in zijn richting, maar Lewieke liet
alles rustig staan. En toen hij even moest
hoesten, liet het vlammetje verstek gaan en
gaf de geest, ’n Oom hield hulpvaardig zijn
kaars bij de pit, maar Lodden weerde het af.
Zonder ‘n spier van zijn gezicht te vertrekken
viste hij ’n doosje lucifers uit zijn zak op en
stak doodgemoedereerd het geval weer aan,
onderwijl halfluid foeterend natuurlijk, wat
zijn buurvrouw, ’n nog jonge tante van de
overledene, de ernst van de plechtigheid even
deed vergeten, want ze kreeg bijna ’n lach-
beroerte, in stilte dan natuurlijk hè!
Toen op die begrafenis heb ik Serphien
voor het laatst gezien. Een half jaar geleden
ongeveer is hij ook ter ziele gegaan, ondanks
dat hij mager werd. Ik kon niet naar de be
grafenis, want ik vertoefde toen elders. Maar
ook die begrafenis ging weer niet zonder
voorvalletjes hunnerzijds voorbij. Toen de
familie terug aan het huis van de nabestaan
den kwam waren er geen stoelen genoeg. Nu
vervolg op pag. 3
kens. Deze man heeft het bestaan in de
strijd om het wereldkampioenschap gewicht-
heffen (middenklasse) te Milaan zich num-
I met 4 te klasseren. Als eerste onder
de Europeanen werd hij daardoor Europees
Kampioen. Hulde aan Smeekens. Bravo Ul-
i venhout.
Benelux.
Deze week had weer een Benelux-confe-
Binnenland.
Deze week is dan eindelijk iets meer be
kend geworden omtrent de plannen van het
rijk voor een premielening voor de woning
bouw. Voorlopig zal een eerste tranche van
25 millioen gulden worden uitgegeven. Van
het succes daarvan zal het afhangen of tot
de uitgifte van een tweede en van volgende
tranches zal worden overgegaan. Tevens zal
dit om tegemoet te komen aan de princi- i rentie plaats te Brussel. Vooral vraagstukken
piële bezwaren bij een deel van ons volk
tegen premieleningen ook gelegenheid
worden gegeven tot inschrijving op een nor
male vier procent woningbouwlening. Reeds
staat vast dat de premieobligaties 2*^%
rente zullen dragen. De verdere plannen zul
len worden uitgewerkt door een te vormen
comité op een zo breed mogelijke grondslag.
De bedoeling zit voor de gelden vooral aan
te trekken uit de consumptieve sfeer. We
wachten met belangstelling de verdere ont
wikkeling af.
In tegenstelling tot de regeringscommissie
Kruyt onlangs schreven wij daarover in
land voor f 63.000.000 aan oude deze rubriek komt de commissie uit de
I vereniging van Nederlandse Gemeenten on-
der voorzitterschap van Burgemeester Mat-
van Arnhem tot de conclusie dat de
i van lonen
en salarissen dient te verdwijnen. Te zijner
tijd zullen beide rapporten een interessant
onderwerp van gesprek kunnen uitmaken in
volksvertegenwoordiging.
Een sportief gebeuren van de eerste rang
eerst alles vleiende complimenten aan -„3-^. Z^
meest afge- zochten hun vlegels weer op en verdienden
keurd te hebben werd voorzichtig de kabel
uitgelegd. De motor werd zolang opzij gezet,
die hadden ze niet nodig. Wat, niet nodig die
motor, zult U vragen? Nee, luister waarde
lezer, die hadden ze niet nodig: Lodden
maakte de blanke uiteinden van de kabel vast
aan ’n vliegwiel van de machine en het spul
kon beginnen. Peer wilde de stekker nemen,
maar dat zou Fiene zelf doen. Maar dan gaf
ze hem toch maar weer aan Peer, het is veel
te gevaarlijk. Peer ging dus contact maken,
terwijl de rest zou kijken hoe het zou mar
chanderen.
„Klaar Peer? Pas toch op hoor, want ge
bent zo’n lomp varken!” schreeuwde Fiene,
„steek 'm d’r dan maar in.”
Peer deed het. En toen dachten ze dat de
wereld verging. Knetterend vlogen blauwe
vonken over en. weer en met ’n harde klap
sprong de stop door. Fiene begon geweldig
uit te pakken tegen Peer, spoedig gevolgd
door Lodden en Serphien, die echter ook
gauw 'n uitkaffering meekregen over hun
ONS WEEKBLAD
Zaterdag 3 Nov. 1951
No. 44
46 Jaargang
I
Mijnhardt's Hoofdpijnpoeders. Doos 47 cent
min win iim riniir im iiiriii'rTi Tririirr~i~nriTf~nsirir» irïiniwii ii iimi.irnriMimBmiiiiiiaiiwMMimMiwiiiiMMi iim—iiémmb
