Advertentieblad
Baarle’s Nieuws
en
VAN WEEK
WEEK
JVIijn parachate-sprong
tot
ZILVEREN KLOOSTERJUBILEUM
HET LICHTBAKEN
GOUDEN KLOOSTERJUBILEUM
De T. B. C. bestrijding
onder het rundvee.
No. 40
Zaterdag 6 Oct. 1951
46 Jaargang
Uitgave: Drukkerij de Jong, Baarle-Nassau - Tel. 231
j lating tot de V.N. tegen te gaan, dan dienen
23 Sept.
het drijven
is geschied en waarom.
Tot de volgende week.
eigen opfok, is dit niet mogelijk koop dan
runderen aan met witte verklaringen,
doch blijft altijd voorzichtig met het aan
kopen van runderen met rode verkla
ringen, de kleur rood is ten alle tijde het
signaal voor onveilig geweest, dit geld
ook zeker In dit geval.
Bedrijfsvoorlichter. C. Peters.
WELVERZORGDE HANDEN
In elk jaargetij Hamea-Geiei
Bond zonder naam
Stem iedere Zaterdagavond
Uw radio af op
eerw. broeders en hun sympathieke directeur
in onze dorpsgemeenschap zijn
‘s Avonds werd op zeer verdienstelijke wij
ze het toneelstuk “Storm op het kanaal" voor
het voetlicht gebracht, waarmede deze voor
de jubilaris onvergefelijke dag werd besloten.
Naar wij uit goede bron vernemen, heeft
van de St. Fran-
ciscus Stichting „Het Hooghuis" alhier op 4
i Oct. I 1. zijn gouden kloosterjubileum gevierd,
dit langdurige oliegeschil nadert wel een zeer j
critiek stadium.
Engeland krijgt werkelijk zijn aandeel in
de hedendaagse moeilijkheden. Ook binnen- j
lands, gezien de tussentijdse verkiezingen,
door W. KESTERS
Rustig blijft ik zitten. Ik kan toch niets
uitvoeren, alhoewel ik vrees, dat de vleugel-
tanks met brandstof vlam zullen vatten.
Ook in de cockpit blijkt men die mening toe
gedaan te zijn, want Rawkins de eerste
piloot geeft me bevel om te springen. Voor
ik door het nauwe gangetje tussen de bom-
kamers naar de springluik kruip, maak ik
eerst mijn kanon onklaar en gordel n revol
ver om. Heel even staat de gehele beman
ning bij elkaar. We zeggen niets maar kijken
alleen naar de eerste, die met al zijn kracht
het toestel nog in bedwang houdt. Oswann,
de waarnemer vraagt: „Schipper ga je niet
mee?”
week weer opvallende koppen in de dagblad
pers verschijnen. Het tweede ultimatum van -.
i Perzië, om de besprekingen opnieuw te
openen, werd wederom door Engeland afge-
wezen. Daarop volgde een bevel van de Per- i
zische regering dat de resterende 300 Britse
olie-technici in Zuid-Perzië vóór 4 October
a.s. het land moeten verlaten. Wat moest
Engeland doen? Aan dit bevel gevolg geven, I
Het blijkt dat er nog verschillende
veehouders zijn die hun veestapel aan-
vullen of uitbreiden, door aankoop of
ruil van melkkoeien waarvan men in
het geheel niet weet of deze wei t. b. c
vrij zijn, doch dit is verboden. Men mag
zijn veestapel alleen maar aanvullen of
uitbreiden met runderen waarvan men
weet dat deze ook werkelijk t. b. c. vrij
zijn, dus met witte verklaringen, witte
verklaring met groene opdruk of rode
verklaringen. De runderen met een
witte verklaring zijn af
komstig van een t. b.c. vrij bedrijf,
waaronder wordt verstaan, een bedrijf,
waarop bij tenminste de laatste twee
jaarlijkse tuberculinatie geen enkele rea-
geerder voorkwam.
De runderen met een witte verklaring
met groene opdruk zijn afkomstig van
een reactle-vrij bedrijf, waaronder wordt
verstaan een bedrijf, waarop bij de laat
ste jaarlijkse tuberculinatie geen enkele
reageerder voorkwam.
De runderen met een rode verklaring
zijn afkomstig van een reactie-bedrijf,
doch aan dit rund zelf is bij de laatste tu
berculinatie geen enkele vorm van tuber
culose geconstateerd.
Het beste kan men, zo dit tenminste
tijd om i
Een eind voor me in 'n groepje bomen hangt
ook iemand. De rest is niet meer te zien.
Achter me, 75 a 100 meter ver, ligt 'n boer
derij met ’n paar kleine huisjes er bij. Overal
komen meer mensen vandaan. Ze lopen naar
de man in de bomen, enkele kijken in de
sloot. Gelukkig ziet niemand me. Toch is
het maar veiliger om verder te kruipen. Nu
begint ’n helse tocht. Braamstruiken schram
men mijn gezicht en handen open. De kleren
blijven er aan haken en het bemoeilijkt de
tocht. Brandnetels prikken overal. Gras en
andere droge rommel kriebelt over mijn ge-
beslissen? Ten gunste van Engeland? En op
welke manier? Blokkade? Een Russisch veto
zal dan zeer zeker volgen en wat dan? Ja,
KORT VERHAAL
Eentonig klinkt het geronk der vier mo
toren van onze B 29 door tot in de geschuts
koepel. Het is 'n stralende zomermorgen. In
de blauwe lucht zeilen enkele witte wolkjes,
waartussen door de pas opgegane zon haar
gouden stralen strooit. Onder ons glijden de
bruin en groen gespikkelde polders voorbij.
Tot nu toe is er weinig werk aan de winkel
geweest. Even voor zons-opgang is ons
eskader opgestegen van ’n geheime lucht
basis aan de Engelse Oostkust. Vandaar af
hebben we koers gezet richting Duitsland. Als
schutter in de staartkoepel wist ik niets van
de bestemming. Nog voor dageraad bereik
ten we de Nederlandse kust in de buurt van
Cadzand. Tegenstand hebben we nog niet
ondervonden. Plotseling zoemt de koptele
foon „Hallo schutter hier Rawkins stop.
Houdt je gereed, komen in verdedigingslinie
van de Schelde stop.” „Hallo hier schutter
van de koepel achter, O.K., stop antwoord
ik. En hiermede begint eigenlijk mijn ver
haal, want nauwelijks heb ik de laatste woor
den gezegd of gierend komen een paar gra
naten omhoog. Ze ontploffen zonder doel te
raken. De ons escorterende jachtvliegers dui
ken naar de gecamoufleerde batterijen en
strooien rijkelijk dodend lood tussen de
„Feldgauen”. Maar ondanks dat blijven de
vuurmonden spreken. Opeens trilt het toestel
en helt heel even rechts.
Dan zie ik rook slaan uit motor no, 1.
er allen nieuwsgierig naar, maar niemand
heeft de lust het te vragen. Kort antwoordt i
hij: „Nee, springen jullie maar. Ik breng de
kist in de Schelde, de moffen mogen ze in
geen geval in handen krijgen. Terugkeren is
onmogelijk”. We kijken elkaar ns aan en
laten ons dan een voor een door het gat
zakken en trokken de valschermen open.
Een harde knal en ’n ruk zeggen me dat ik
nu hang te bengelen. Onder me liggen
akkers, weilanden met vee en boerderijen
hier en daar als molshopen verspreidt.
Kleine puntjes die bewegen zullen wel men
sen zijn. Ze worden echter snel groter want
ik daal vlug, omdat er zo weinig wind is.
In de verte ligt als ’n breed zilveren lint de
welke de Premier heeft moeten uitschrijven.
Daarbij komt nog de ernstige ziekte van
de Koning, die een long-operatie heeft moeten
ondergaan. De ernst hiervan blijkt vooral uit
de benoeming van een z.g. staatsraad. Dit
wijst er duidelijk op, dat met een zeer lange
rustkuur voor de Koning rekening moet wor
den gehouden.
Heeft Dr. Adenauer de vorige week het
n voórsteÉ Grotewohl (verkiezingen voor heel
Duitsland) formeel van de hand gewezen,
toch blijft ook hij de deur daarvoor open hou
den. Dit liet hij deze week duidelijk horen in
de Bondsdag, toen hij zich uitsprak over vrije
verkiezingen maaronder voorwaarden,
die hoogstwaarschijnlijk Oost-Duitsland te
zwaar op de maag zullen liggen. Het is ech
ter ook voor Adenauer een zeer moeilijke
aangelegenheid vooral met het oog op de
oppositie in West-Duitsland en het drijven
van Stalin in deze richting.
Voor Italië gingen deze week nieuwe pers-
pectieven open. De drie Westelijke geallieer
den hebben eenparig verklaard, dat zij bereid
zijn, „het Italiaanse verzoek tot herziening
van het Italiaanse vredesverdrag van 1317”
in gunstige zin te overwegen. Truman heeft
zich persoonlijk duidelijk ten gunste van
Italië uitgesproken. Hij wil voor dit land het
lidmaatschap van de Verenigde Naties en op
heffing van iedere tenachterstelling. Mocht
de Sovjet-IJnie voortgaan met Italie’s toe-
- 30 Sepk. 1951 j aldus Truman, andere wegen gevonden te
worcjeni om jn staat te stellen een volle-
i dige rol te spelen bij de handhaving van de
beginselen van de Verenigde Naties. Ja, Al-
cide De Gasperi kwam heus niet met lege
handen thuis van zijn Amerikaanse reis.
Peron, de Argentijnse president, verraste
deze week de wereld met het bericht, dat hij
voor zijn land de staat van beleg had afge-
kondigd, wijl een opstand tegen hem en zijn
vrouw, Evita, was uitgebroken. Deze op
stand zou echter onmiddellijk zijn onderdrukt.
De berichten hierover zijn zeer verwarrend,
zodat men thans nog zeer moeilijk kan uit-
BINNENLAND:
Zoals alle Nederlandse politieke partijen
heeft ook de K.V.P. een beginselprogram,
waarop zich eventueel haar urgentie- en actie-
programs baseren. Bij haar geboorte in Dec.
1945 nam de K.V.P. het beginselprogram
(1936) over van de voormalige R.K. Staats
partij. Een door het partijbestuur ingestelde
commissie van deskundigen heeft nu echter
een nieuw ontworpen, dat aan de afdelingen
en Kringen is toegezonden en in de eerst
volgende Partijraadsvergadering (in Dec.)
zal worden behandeld. In dit ontwerp van een
„algemeen Staatkundig Program” is het
eerste hoofdstuk gewijd aan „het wezen en
het doel” der K.V.P., volledig in overeen
stemming met de resolutie van de Partijraad
van December 1945. Het tweede hoofdstuk
handelt over de „Beginselen” en het derde
over de „Hoofdlijnen van het Staatsbeleid".
Het Algemeen Staatkundig Program wil
aldus het propagandablad van de K.V.P. „de
Opmars” in grote lijnen uitstippelen de nor
men voor de staatkundige activiteit van ge
noemde partij. Het zal langer dienst doen dan
een vierjarige periode: vandaar een program
in algemene trekken. Aan de verkiezingspro-
grams de taak de meer concrete punten voor
elke eerstvolgende vierjarige periode aan te
geven. Het program kreeg zijn inhoud na
ernstige bestudering der Katholieke beginse
len en een nauwkeurige analyse van de feiten
en omstandigheden van deze tijd. Het-oni
werp staat kundig program is dan ook te ken
merken als gevende een beeld van een op
christelijke levensbeschouwing gebaseerde
politiek, die niet alleen het liberalisme schuwt,
doch zich ook voor staat-socialistische invloe
den behoedt.
Ja, zo bezint zich de K.V.P. van tijd tot
tijd op haar beginselen en op de omstandig
heden, waarop en waarin die beginselen hun
toepassing moeten vinden. Ook houdt zij
steeds een wakend oog op de toekomst.
Het hoofdthema van haar partijcongres op
20 en 21 October a.s. te Utrecht luidt daar
om: „De toekomst van ons volk”, terwijl
onder dezelfde titel een veertiendaagse ru
briek verzorgd gaat worden door de K.R.O.
met medewerking van samenwerkende Katho
lieke organisaties in ons land. Het zal zeer
zeker de moeite waard zijn het toestel hierop
af te stemmen.
BUITENLAND:
Het Perzische oliegeschil vooral deed deze
De herdenking op 4 Oct. vond plaats in
het Moederhuis St. Jozef te Waldbreitbach
(Did).
In overeenstemming met de wensen van de
jubilaris zal dit feest door zijn huisgenoten te
Baarle-Nassau met hem gevierd worden op
Zondag 7 Oct a s. door het opdragen van
een plechtige H. Mis in de kloosterkapel.
In de loop der dag zal aan de verpleeg
den en medebroeders een filmvoorstelling
gegeven worden.
Gelegenheid tot feliciteren &p Zondag
7 Oct van half 3 tot half vijf.
hele lichaam. Twee keer moet ik door 'n
hoop oude roeste prikkeldraad kruipen.
Eindelijk bereik ik het einde van de sloot.
Voor me ligt n korenveld; met enkele grote
sprongen ben ik er in. Om weer 'n beetje op
verhaal te komen ga ik liggen. Ik hoor stem
men naderen. Zo te horen zijn het ’n man
en 'n vrouw. Opeens roept de man. Ik ver
sta, het niet. Zouden ze weten dat ik hier
ben? Ze staan stil en kijken naar het spoor
dat ik achtergelaten heb. Opeens krijg ik een
even waanzinnig als gevaarlijk idee; ik roep
terug ze schrikken. Ze zeggen wat tegen
elkaar en verwijderen zich dan snel; ook
j naar de dijk, waar de man in middels op de
grond gekomen is. Rond hem staat ’n groepje
droog is. oneit iaat ik me er m vanen, i^a j mensen. In de verte naderen drie „Feld
n tiental meters gekropen te hebben steek j granen op de fiets. Ze zijn heel ^voorzich-
ik mijn hoofd ns boven het lange gras. t«9 afstappen doen ze niet, waarsdnjnh k ver
J keren ze in de waan, dat heel de wereld hun
w I De schipper zwenkt 'n paar keer, dan onderdanig is. Hier is dat wel waar, maar
Gelukkig dat hij het vraagt, want we zijn j duikt het toestel. Er vertoont zich. geen o£ vjer b]auwe bonen is toch genoeg om
allen nieuwsgierig naar, maar niemand scherm, ik weet wat tde betekent. Niemand pj]OO(- gelegenheid te geven om weg te
I zal hem ooit weerzien. Maar nu is het geen komen. Uit voorzichtigheid houden ze echter
tijd om te dromen en daarover te denken, i -n handgranaat gereed. Ze rijden voorbij en
slaan geen acht op de mensen. Dan roept
iemand uit het groepje iets. Ze kijken om
en keren terug. Verder kan ik het nu niet
meer volgen, maar dadelijk fouilleren en
ondervragen ze hem. Na n paar minuten
nemen ze hem in hun midden en gaan naar
de fietsen. Nu kan ik hem duidelijk zien: het
is niemand anders dan Vandy, de tweede.
Hij hinkt en zijn kin zit vol bloed. Hij blijft
staan en wijst op zijn been. De Duitsers
nemen hem onder de arm en dan mag hij
Vervolg op pagina 3
Zondag j. 1. vierde de eerw. br. directeur
Godfried van de Broeders van de Christelijke
Scholen Baarle.zijn zilveren kloosterjubileum.
‘s Morgens om 9 uur werd in de kapel van
het klooster een plechtige H. Mis uit dank
baarheid opgedragen waarna de jubilaris
voor het uitgestelde Allerheiligste zijn eeuwi
ge geloften hernieuwde.
Na de H. Mis vond een intieme huldiging
plaats door de kloostergemeenschap.
j De receptie was uitermate druk bezocht en
bewees weer eens te meer hoe geliefd de
194 f'
Schelde. De schipper is daarheen op weg
om zijn leven voor ons te geven. j
Door mijn brein spelen enkele plannen.
Zo vlug mogelijk wegkomen als het gaat is
wel het beste. Liever ga ik terug naar n
vrij land dan opgesloten te zitten achter
prikkeldraad. Voor me ligt n dijk. Door j
wat op te trekken kan ik er juist over. Mijn
„welkom thuis” is perfect. Nog nooit zo n
landing gehad heel de opleidingstijd. Ik kijk
eens rond en zie dat het geluk met me is.
Naast me ligt n sloot, die de scheiding is
tussen n weiland en n veld met erwten. Ik
ruk mijn vliegerkleding af, de laarzen uit en
gooi de hele boel plus zuurstoffles en de para
in de greppel. Een blik overtuigt me dat hij
droog is. Snelt laat ik me er in vallen. Na
het land moeten verlaten. Wat moest maken wat in dit dictatoriaal geregeerd land
of Britse troepen inzetten, om dat personeel
te beschermen? Het protesteerde in de meest
krachtige termen en vroeg tevens om bemid
deling aan Amerika. Dit laatste deed ook
Teheran. Dit heeft er uiteindelijk toe geleid,
dat op Brits verzoek de Veiligheidsraad zich
met dit geschil ging bemoeien. Wat zal die Bloeder Seraphïnus Overste
ONS WEEKBLAD
au.
