EEN KROON
i
APPELMOES
NOVA THEATER
BNZEFEIlILLETflN
I
VACANTIE
Met twee Jantjes op stap
Raar maar waar!
Gaat U xo
naar
Uw werk
Bij DE SPAR
spaart U op elke
dubbeltje!
een
Ook dit
KOEKJE en SNOEPJE
voor 0!
17
Drukkerij
E. DE JONG
Baarle-Nassau
vanillesprits
per 100 gr30 ct
en Schrijfblocs
Sa,
V.
Maandag 6 Aug, om 8 uur
Craig,"
William Bendix - Heien Walker - Dennis O'Keefe
De dolle avonturen van deze twee dv aze Jantjes, zouden LI bijna ver
leiden ook voor de Marine te tekenen Een aaneenschakeling van
lachsalvo's. Zo zoudt ook U willen passagieren Toegang 1 4 jaar
In het Voorprogramma Nieuws uit Binnen- ea Buitenland
gewonnen door Liefde
gulden aan boodschappen
f
En
Zijne Koninklijke
mijn rijst-pUÖdings,”
hij reed grinnikend
J. C. MATHIJSSEN Zn. Alphen N.-Br
Tel. 256
Sup. dealer J. Geerts, B. Nassau
C. A. Verheijen, Ulicoten
Garage Bluekens Chaam
Doe liever als alle vlotte
lui, neem een Mosquito,
de sterkste hulpmotor, op
Uw fiets, Dan bent
's morgens fris als een
hoentje op het werk.
En 's avonds laat U Uw
vermoeide leden heerlijk
naar huis brengen zonder
zelfs de minste f
moeite te doen. A
natuurlijk 10 voordeel in Sparzegels
1 SPAR.
ZELFSTANDIGE KRUIDENIERS
O, Uw collega's zouden
een hoop plezier hebben
als ze zo’n stakerige stelt-
Rouwgoederen verven binnen
2 x 24 uur
ROELLOFFZEN Tilburg
Dep&t Kennes-van Roey
Kerkstraat a 243 Baarle
PEPERMUNT
p. flinke rol17 ct
O ij elke gulden arü-
D kelen die U dage
lijks nodig heeft, 20
Sparzegels. Dat krijgt
U bij De Spar en dat
betekent 10% voordeel!
Kwitantieblocs
Rekeningenblocs
Afleveringsblocs
Rijwielstallings-
Notitieblocs
'Behalve bij de
reed» meer dan
30.000 bezitters
kunt U de Mos
quito zien en proberen bij:
met Spar-waarborgmerk
Uit de fijnste goudreinetten
Voor gebruik gereed. 80 ct
16 Sparzegels - 10% Voordeel
ZWIJNEN
Opeen boerderij in Milsbeek is een wild
zwijn beschaafd gemaakt. Het eet n. 1. peper
muntjes uit de hand Het dier is ook gek op
tabak om te pruimen Maar steeds opnieuw
wordt de boerderij belegerd, omdat de wilde
evers hun soortgenoot niet vergeten.
HOUTEN FIETS
Een Turijnse rijwielfabriek gaat fietsen ma
ken van hout, behalve de trapas, de spaken
en de assen is alles aan deze fiets van hout De
fiets is sierlijk van model weegt 1,5 kg. en is
voorzien van normale banden. De houten fiets
mogelijk geconstueerd als gevolg van de
schaarste aan metalen, heeft de eigenschap dat
ze goed veert en door het lichte gewicht ge- I
makkelijk is op te bergen, wat ook een pro
bleem van de moderne tijd is
De houten Italiaan wint het in lichtheid nog
van de aluminiumfiets van de Kaiserfabrieken
die 2 kg weegt. Deze fiets met in het frame
ingebouwde rem en lichtkabels, die om zijn
typische vorm in de buurt al de naam van
straaljager heeft gekregen is ergens in Tilburg
te zien.
3de Rang 50 ct.. (bel. inb.) i
i 11 -12 u a 10 cent.
Wegens vacantie zal er
voor de week van 6 Aug. tot
11 Aug. geen reparatie aan
genomen worden.
De gezamelijke
Schoenmakers van
Baarle en Ulicoten.
Zondag 5 Aug. en
--
„Maar natuurlijk.”
„Dat is vreemd, heel vreemd. Ik wou, dat
ik me de naam van die kerel herinneren
kon. Het is een waar genot, hem een bal
in de richting van de goal te zien jagen. Zeg
Lent" keerde hij zich naar een man die ach
ter hem stond, „vertel me eens even, hoe
heette die kerel ook weer in het Zuiden... je
weet wel die vent die in de internationale
wedstrijden speelde het vorige jaar... C...
De naam begon met een C.”
„Ik ben een boon als ik het weet. Ik heb
sinds 1927 geen beroepswedstrijd gezien.
Heb er eenvoudig de kans niet toe gekregen.
Al die tijd ben ik bezig geweest mevrouw
Lent van de ene naar de andere badplaats te
loodsen.”
„Dat is jammer, heel jammer. Ik wou, dat
ik toch maar op zijn naam kon komen...”
„Spaar je de moeite maar," lachte Iris.
„Het is de eerste maal niet, dat hij aangezien
wordt voor iemand die hij niet is. Hij is een
eerlijk man die op fatsoenlijke manier zijn
brood verdient en het geld, dat hij te veel
heeft, aan postpapier besteedt.”
„Ondanks dat zou ik toch wel eens willen
weten hoe hij heet...”
Plotseling zag Iris, dat Craig zich met
grote passen verwijderde; doelbewust scheen
hij ergens heen te gaan. Wat zou hij van
plan zijn 1
Terwijl hij snel het veld overstak, vroeg
Craig zich af waar hij Jock ergens zou kun
nen vinden. Daar was iets niet in de haak
met die hele geschiedenis. Zadelriemen bra
ken zo maar niet ineens vooral niet wanneer
het zadels waren van het landgoed Wynd
ham. Craig had die zadels meer dan eens
gezien.
Toen hij de stal naderde, zag hij, dat Jock
bezig was Spartan opnieuw te zadelen. Het
noodlottige zadel dat Athelstan het ongeluk
bezorgd had hing over zijn schouder. In
galop rende hij naar de stal, waar Jock hem
met een „Hallo!” ontving.
„Hoor eens even,” begon hij „ik wou wel
graag even wat zien.”
En wat wou je zien?”
„Dat zadel dat je daar hebt.”
„Ga je gang. Hier is het.” Met een schok
liet hij het van zijn schouders glijden in de
uitgestrekte handen van Craig. Juist op dat
ogenblik kwam Athelstan om de hoek van
de stal.
Lily Langfort hem duidelijk
iets gebeurd was. Onmid-
hij, dat zij zich ongelukkig voelde. Er kwam
een mist voor zijn ogen.
Eindelijk luidde de gong en de bezoekers
rezen van hun zitplaatsen overeind. Eén voor
één reden de spelers het veld op. Eerst kwam
Kentucky, bereden door Tony Wyndham.
Tony wuifde met zijn polo-stok naar Iris.
„Voor de eer van Wyndham!” riep hij. Ken
tucky danste zenuwachtig over de groene
grasvlakte. Nu zou spoedig de bal over het
veld rollen en hij zou er achteraan rennen.
Rees, de sportsman, kwam vervolgens het
veld oprennen. Hij bereed Cavendish en
stuurde zijn paard onmiddellijk in de richting
van Iris. „Kleuren, dame,” zei hij, terwijl hij
zich naar haar toeboog, „een roos voor mijn
lans, verzoek ik u.”
Iris bukte zich naar hem toe en gaf hem
haar zakdoek. Hij stak hem in het knoopsgat
van zijn sporthemd en voegde zich bij Tony.
Een hoffelijk gemompel steeg uit de menigte
op, toen Athelstan het veld opreed. Craig
kon niet nalaten te grijzen, toen hij de kleur
opmerkte, die over zijn gelaat verspreid lag.
Een licht handgeklap klonk uit de rijen der
verzamelde toeschouwers. Tony boog zich
naar Rees toe. „O, o, wat een onthaal. Zijne
Koninklijke Hoogheid verschijnt te midden
van zijn onderdanen."
„Alles goed en wel, maar
Hoogheid is een verdraaid goed speler,”
merkte Rees op. „Wij zullen een zware dob
ber hebben, kerel, dat beloof ik je.”
„Ik ben beroemd om
antwoordde Tony en
weg.
Spartan steigerde onrustig. Craig sloeg
Athelstan gade. Hij hield de teugel strak ge
spannen en de toom sneed door de gevoelige
mond van het paard. Zij ogen flikkerden,
alsof hijzelf het gebit in de mond had en
onwillekeurig balden zich zijn vuisten bij
wijze van protest.
Binnen drie minuten waren de vijf andere
mannen, die aan de match deelnamen, op het
veld; de gong deed zich horen en de bal
rolde tussen de paarden door het veld op.
Craig rekte zich om Tony goed te kunnen
zien. Hij was een bekwaam ruiter en zat vast
en elegant in het zadel. Kentucky was geheel
en al in zijn macht. Zodanig had hij al zijn
aandacht op hem geconcentreerd, dat eerst
de kreet, die uit de verzamelde groep be
zoekers opklonk, gevolgd door een oorver-
Baarle-Nassau
dovend gegil van
maakte, dat er
dellijk daarop stormden allen het veld op
Craig zag, hoe Iris eveneens haar stoel
verliet en het veld op ijlde. Eerst toen be
merkte hij, dat Spartan zijn berijder had afge
worpen en geheel verbijsterd midden in het
veld stond. De hertog had in de val het zadel
meegesleept en lag er languit onder.
Welwillende handen hielpen hem weer ter
been, terwijl sympathieke stemmen hem iets
toeschreeuwden. De zadelriem was gebro
ken. Zij maakten het zadel los en legden het
op het gras neer. Athelstan steunde, toen
Tony zijn schouder aanraakte. „Heb je je
bezeerd?” vroeg Tony.
„Ik heb beestachtig geluk gehad,” zei hij
gemelijk. „Beestachtig gewoonweg. Mijn
schouder is verstuikt. Was ik op mijn rech
terarm gevallen, dan had ik van mijn leven
nooit meer een polostok kunnen zwaaien.”
„Het spijt me geweldig voor je, Athelstan,”
zei Iris. „Misschien kan Tommy Blount Spar
tan wel berijden. Kun je lopen?”
„O ja. Alles is in orde. Het spijt me alleen
maar, dat ik nu het spel in de steek moet
laten.”
„Tony, breng jij hem even naar de tent
en zorg, dat hem niets te kort komt.”
„Zeker, zusjelief.”
Iris ging naar het midden van het veld en
streek Spartan, die trilde van zenuwachtig
heid, liefkozend over de manen. „Hou je
maar koest, hoor jongen,” fluisterde zij hem
toe. Jij bent toch niet gevallen, stumperdje.”
Er kwam een zachter licht in de ogen van
Craig.
Een man, die plotseling op Iris was komen
toelopen, raakte haar arm aan.
„Zeg,” zei hij, in de richting van Craig
wijzend, „is dat niet die kerel uit het Zuiden,
die altijd in de internationale wedstrijden
meespeelt?”
„Welke?”
„Die grote, donkere, die daar bij Elly
Strong staat.”
„Bedoel je... die met dat grijze hemd?”
-Ja.”
„Dat is Craig, onze tuinman.
„Nou, kom nou. Ik weet zeker, dat hij het
is. Ah... eens even zien... Hoe heet hij?”
„Weet je zeker, dat hij tuinknecht bij
je is?’
Entree 1ste Rang 1 10 - 2de Rang 80 en 1
Plaatsbespreken Zondag van
HENGELEN
Ge hebt hetnatuurlijkallengelezen.dat er
ia het Wilhelmina-kanaal te Tilburg gehen
geld is. En naar wij hoorden zat een hengelaar
met zijn rug naar het viswater. „Waarom
doet LI dat, meneer?" vroeg hem iemand.
„Hebt U er een sigaar voor over? was de
wedervraag. „Natuurlijk antwoordde de
vragensteller verlegen, terwijl hij een sigaar
pakte „Das tenminste de zesde vandaag'
zei de hengelaar.
TATOUEREN
Een 15-jarig meisje uit Luton, in Engeland,
had op haar linkerarm „mam" omgeven door
sterren laten tatoueren. Ze vond het zielig te
genover haar vaderen daarom ging ze terug
om er het woord „dad“ bij te laten zetten. Ze
was echter niet tevreden. Ook de rechterarm
kreeg een zonsondergang, n paar sterren en
ma en pa woordjes. „Ze zal nooit jurken met
korte mouwen kunnen dragen", zei de aan
klager voor de rechtbank. Zonder dat dit tot
ongezonde belangstelling aanleiding zou ge
ven". De tatoueerder kreeg 10 pond boete-
STAKING
De autobuschauffeurs van Glasgow zijn in
staking gegaan uit protest tegen het ontslag
van een collega Ze werkten wel door om 't
verkeer niet lam te le.ggen, maar ze incasseer
den geen geld. Natuurlijk was voor dit koste
loze vervoer de belangstelling in minder dan
geen tijd fantastisch groot- Tenslotte werd de
toeloop zó groot, dat de chauffeurs, ten
einde raad, maar weer kaartjes gingen ver
kopen.
„Nu, blijf me daar dan niet staan aan te
gapen. Maak dat je wegkomt.”
„Jawel, Hoogheid,” luidde Craig’s op spot
tende toon gegeven antwoord. Met gefronste
wenkbrauwen ging hij de deur van de stal uit.
Hij kon onmogelijk begrijpen, waarom Athel
stan zich eigenlijk zo driftig maakte. Het was
hem een raadsel. Met de polostokken op zijn
schouders ging hij op weg en floot zachtjes
een wijsje. Iris Wyndham zag hem vanuit
de rijen der tuinstoelen, waar zij zich neer
gezet had. Zij stuurde een bediende naar hem
toe om hem te vragen bij haar te komen.
Craig legde het gereedschap op het gras
veld neer en ging naar haar toe. Zij ontving
hem met een vriendelijk lachje.
„U bent dus nog hier,” zei zij.
„Ja.”
„Ja, juffrouw Wyndham!
„Ja, juffrouw Wyndham.”
„Kom je naar de match kijken?”
„Jawel, juffrouw Wyndham.”
„Wat ga je met dat ijzer doen?”
„Ik moet de goals gaan klaar zetten.”
„Heb je al eens meer op een polo-veld ge
werkt?”
„Neen, juffrouw Wyndham.”
„Je wordt vervelend,” merkte zij op.
„Maar enfin, dat is mijn schuld. Ik ben er
mee begonnen. Je vindt dat zelf ook, niet?
„Hoe zijn mijn antwoorden” vroeg hij.
„Correct, maar stom-vervelend.”
„Jawel.”
„Goed,” zei zij. „Ik wilde alleen maar
weten, wat je met dat ijzer doen moest?
„Kan ik nu gaan?”
„Ja, ga maar naar je werk, trouwe dienst
knecht.”
Craig lachte haar toe en maakte snel een
buiging. Zij zag er in haar eenvoudig witte
japonnetje uit als een kind. In haar ogen las
kO.
DE SPAR
