I 111
en Advertentieblad
Baade’s Nieuws-
öaitenbeefitjes tussèni 180.
FATIMA
Deens geschenk
Postmuseum
bescherming van
DIEREN
Kuikenbonnen 1951
IQ 0
La*rdag 1 6 Dec.
de
van
2 tot 4
Bond zonder naam
Stem iedere Zaterdagavond
Uw radio af op
HET LICHTBAKEN
Uit: „De spaarpot"
aan
Het Post- en Telegraafmuseum te Ko
penhagen heeft aan het Nederlandse
Postmuseum te ‘s-Gravenhage een spe
ciaai vervaardigde eopie geschonken van
een oud postvalies, zoals de posiijons die
vroeger achter zich te paard meevoerden.
Het is een bijzondere tas, van zwaar leer
en met een grove linnen voering. Het is
hoekig als een koffertje met slechts een
smalle klep van boven waar niet minder
dan 7 beugels doorheen steken, waar
weer een ketting door geregen wordt.
Openmaken was dus moeilijk. Toch na
men in de tijd van de Republiek de
postiljons onderweg clandestien veel
brieven aan, die ze, buiten de post om,. I
weer afgaven teneinde zelf net port te
innen. Het loon was in de dagen zo ge
ring, dat men zonder voordeeltjes niet
bestaan kon. Ook bekommerden de pos
terijen zich zo weinig om het platteland,
dat alleen daaruit reeds het ter sluik aan
nemen van brieven onderweg is te ver
klaren.
Doch hoe konden de postiljons die
brieven veilig opbergen? Ze gebruikten
daartoe wel degelijk hun valiezen, want
deze waren voorzien van een zware, op
genaaide klep die de gehele bovenzijde
öedekte en waaronder pakjes brieven kon
vastgespen. Ook het Deense exemplaar
heeft zulk een klep. Het gehele valies
Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken.
duizend gewonnen. De volle wachtkamer
leefde rr.ee, want de gelukkige winnaar
maakte van zijn buitenkans geen harts
geheim.
Hij kreeg zijn drie boekjes en ging
heen. Drie maanden later was hij terug.
Hij kwam geld opnemen, want hij ging
grote textielzaken doen en daartoe moest
zijn geld natuurlijk" op een grote bank.
Aldus geschiedde. Twee jaar later kwam
hij nogmaals op de Bloemgracht Hij had
zijn zaken te groot aangepakt ondanks
de aanmaning kalmpjes aan en goed
uitkijken" van de spaarbank en kon
nu zijn crediteuren niet betalen.
Aan het hoofdkantoor verscheen een
vrouw van middelbare leeftijd. Haar man
plotseling overleden, zij met drie kinde
ren achtergebleven. De zaak betaalde
nog een half jaar salaris door, de levens
verzekeringmaatschappij had haar een
vrij aanzienlijk bedrag uitgekeerd, dat zij
nu opeen spaarboekje wilde zetten. Tal
rijke niet geheel onbaatzuchtige kennis
sen wisten een goede sigarenwinkel, een
drukbeklante kruidenierszaak, een aar
dig blokje huizen enz. voor haar te koop.
De spaarbank gaf raad: niets accepteren,
tot u weer rustig kunt denken. De vrouw
volgde het advies op en nam na een half
jaar van een oude dame een klein pensi
on over. Bij de spaarbank kwam ze dank
baar vertellen: „Ik kan het leven weer
aan, heb mijn brood en kan mijn kinde.
ren goed verzorgen". En zij bleef spaar-
ster
En tenslotte de man, die op een Zater
dagavond kort na middernacht het bij-»,
kantoor m Amsterdam-Oost opschrikte.
De kassier, juist in pycma, schoot een
overjas aan en deed open. De bezoeker
bleek een argeloze inlegger: het bord aan
de deur vermeldde immers, dat het bij
kantoor op Zaterdagen tot half een open
was?
Het zou wel wonder zijn, als er tussen
de ongeveer 180.000 spaarders van deze
Spaarbank ook niet hier en daar een bui
tenbeentje was.
WAAROM GEEN VOETBALCLUB
IN CHAAM?
Zoals vele sportliefhebbers in binnen en
buitenland bekend, heeft Chaam zich in de
loop der tijden een grote naam op het gebied
der wielersport verworven; reeds vele jaren
voor de oorlog begonnen enkele wielersport-
minnende inwoners met de oprichting van een
wielersportclub „Steeds Voorwaarts". Er
waren in de lande nog maar enkele dezer clubs
De grote offervaardigheid dezer vereniging
een der gróótsteendrukstbezochte wielerweg-
wedstrijden van Nederland. Meestal werd de
ze wegkoers gehouden op de laatste kermisdag
die door duizenden bezoekers als een niet te
verzaken uitgangsdag werd beschouwd. Zelfs
verschillende fabrieken uit Breda, Rijen, 1 il-
burg, enz. gaven arbeiders voor het bezoeken
van deze sportdag een extra vrije dag.
Jaarlijks kregen de oprichters meer organi-
satie-ervaring en daardoor werd de bekende
wielerwegwedstrijd „De Acht van Chaam" in
de jaren 1936, 1937, 1938 en 1939 Nederlands
gootsteen aantrekkelijkste wegkoers voor
nieuwelingen, amateurs, professionnals en
onafhankelijken. Grote kopstukken uit binnen
en buitenland waren dan zonder het krijgen
van enig startgeld genegen mede te dingen
I naar de ere-plaatsen, welke hen, niettegen
staande het verwaarlozen van het voor vele
verenigingen fnuikende systeem van het toe
kennen van startgelden, voldoende garant
stelden voor de geleverde prestatie. Naast het
attractieve voor eenieder aan deze sportdag
verbonden, wierp de Acht vanChaam voor de
plaatselijke middenstanders een zeer welkome
vrucht in de lade, waarvan verschillende dezer
I zakenlieden gewoonlijk de huur van een knecht
dienstbode en een belastingaanslag konden
betalen, hetgeen in de vooroorlogsejarenvoor
vele mensen een niet te versmaden ontlasting
betekende. Door de bezetting van de bekende
wereldoverheerser kwam de verenigmgechter
in een zeer precaire positie; er werd nog wel
‘ns een wielerwegwedstrijd georganiseerd,
doch alles verflauwde en men stelde lang niet
meer dat belang in deze voorheen zo grote
wielerwegwedstrijd.
Wel bleef het bestuur formeel in tact, het
geen na de oorlog overging naar de plaatse
lijke vereniging „V. V. V. Mooi Chaam In
het begin moest het organiseren der koersen
uiterst sobertjes bekeken worden doch jaarlijks
won men terrein en door het verbeten vast
houden van de grote promotors de edelacht
bare Heer Burgemeester A. J. M. Schram,
de heren Fr. Baak en Jos de Jong om niet te
vergeten de heren Donkers, van der Wester-
De bevolking wordt er aan herinnerd dat ‘t
verboden is:
le opzettelijk aan een dier pijn of letsel te
veroorzaken of de gezondheid van een dier te
benadelen;
2e opzettelijk aan een dier dat geheel of ten
dele aan hem toebehoort en onder zijn toe- I
zicht staat of aan een dier tot welks onder- I
houd hij verplicht is, het nodige levensonder
houd te onthouden;
3e dieren arbeid te doen verrichten, welke
kenlijk hun krachten te boven gaat;
4e dieren nodeloos arbeid te doen verrich I
ten op pijnlijke of kwellende wijze;
5e kreupele, schurftige, gewonde of kenlijk
drachtige of zogende dieren arbeid te doen
verrichten, waartoe zij uit hoofde van hun
toestand ongeschikt zijn, of op pijnlijke of
kwellende wijze;
6e dieren nodeloos te vervoeren of te doen
vervoeren op pijnlijke of kwellende wijze,
7e dieren te vervoeren of te doen vervoeren
zonder hun het nodige levensonderhoud te
doen verschaffen.
Overtreding wordt streng gestraft.
SLUITING VAN DE JACHT
Onze Baarlese en Chaamse jagers wor
den er op attent gemaakt, dat de jacht op pa
trijzen, fazantenhanen, hazen en korhanen met
ingang, van 1 Jan. a.s. geloten wordt. Daar
entegen zal de jacht op fazantenhanen en hout
snippen eerst op 31 Januari gesloten worden,
terwijl de jacht op eenden, watersnippen en
meerkoeten met ingang van 16 Januari voor
sluiting in aanmerking komt.
Weekblad voor
Alsof aan het in Amsterdam geboren
worden reeds niet genoeg voordelen wa
ren verbonden, is dit aantal sinds enige
jaren nog met één vermeerderd: iedere
boreling, die het levenslicht in de hoofd
stad des lands aanschouwt, ontvangt een
bon. Spoedt een reeds tot lopen in staat
zijnde familierelatie zich naar de Spaar
bank, dan reikt deze een spaarbankboek
je op naam van de nieuwe wereldburgei
uit met als kraamcadeau een gratis inleg
van één vaderlandse gulden. Alle begin
is moeilijk, ook, ja juist bij het sparen.
Daarom maakt de spaaibank dit begin
en de praktijk leert, dat vele oudeis vooi
het vervolg zorgen.
Zodra het kind iets van de voordelen
van het sparen kan bevatten, nodigt de
Spaarbank hem uit „jeugdspaarder"
te worden. Hij kan op school, in zijn club
in zijn padvindersgroep sparen en op
Woensdagmiddagen houdt de Jeugd-
spaarbank speciaal voor hem zitting.
Twintig knippen in zijn spaarkaart (een
voor iedere betaalde stuiver) leveren hem
een gulden bij zijn spaartegoed en gaat
de stuiver hem te hoog, dat kan hij ook
met centen sparen. Op zijn verjaardag
krijgt hij een vrolijke prentbriefkaart
thuisgestuurd met een felicitatie van de
directeur der Jeugdspaarbank. Slaat hij
zijn wekelijks bezoek aan de Jeugdspaar
bank eens over, dan krijgt hij een andere
kaart toegezonden, die met een leuke te
kening en een vlot rijmpje informeert
waarom de trouwe klant plotseling niet
meer wordt gezien. In de padvinderswet
ontdekte de spaarbank artikel 9. „Een
padvinder is spaarzaam" en prompt gaf
zij een spaarboekje voor padvinders uit,
die daarop iedere week via hun groeps
leider kunnen sparen. Trouwe jeugd-
spaarders krijgen (gratis) eens per jaar
het boekje „de gelukscent" en opzijn
tijd een uitnodiging de .„grote" spaar
bank te bezichtingen, er een glas limo
nade te drinken en een poppenkastvoor
stelling bij te wonen. Ge ziet: er wordt
door de Spaarbank geen moeite gespaard
om te bewerkstelligen, dat er door het
kind geld wordt gespaard. En steeds
wordt de jonge spaarders voorgehouden:
niet veel sparen, maar regelmatig sparen
is hoofdzaak!
Met al. deze hulpmiddelen hebben ai
heel wat kinderen de waarde van sparen
en de macht van spaargeld leren kennen
maar niet die twee zusjes van zeven en
negen jaar. Zij hadden in een mooie win
kel een mooie piano gezien met op de
toetsen het prijskaartje: 270. De piano
was tweedehandsen dit historische
verhaal stamt van voor de oorlog, naar
ge begrijpt. In alle stilte begonnen de
meisjes te sparen, maar toen zef2,_0
hadden vergaard, werd de spanning hun
te groot. Moeder werd deelgenote van het
geheim gemaakt: nog vijftig centen en
dan gingen ze de piano kopen, hij stond
noq steeds in de winkel.
Toen moeder voorzichtig uitlegde, dat
het begeerde instrument niet 270 centen
maar 270 guldens kostte, was het ver
trouwen in het sparen bij haardochtertjes
op slag verdwenen. Met hun 22 dubbel
tjes togen zij de straat op en kochten er
snoep, knikkers, een springtouw en
vuurwerk voor, allemaal heerlijkheden
die zij zich ter wille van de mooie piano
zo lang hadden ontzegd. En aan deze
twee was voorshandsallespaarpropagan-
da verspild...
Via de luier en schoolkinderen naar
de volwassenen.Op eenavond verscheen
aan het bijkantoor Bloemgracht een
'kleermaker, die drie spaarbankboekjes
wilde hebben. Voor zich, voor zijn vrouw
.•en voor zijn zoontje. Hij had de honderd-
1
Al vaak hebben we van Fatima ge
hoord. Toch weten velen er niet genoeg
van, ofschoon er zeer gewichtige gebeur
tenissen hebben plaats gevonden.
Bijzonder interessant is‘tfeit, dat de
kinderen ‘n wonder vroegen, opdat ieder
een toch maar zou geloven watdaar ge
beurde. Hoe staat het met uw geloof?
Stelde U ook belang in ‘t wonder? ‘t
Grote zonnewonder heeft plaats gehadop
13 October 1917. Tienduizendenhebben
‘t met eigen ogen aanschouwd. Niet ka-
tnolieke kranten konden ‘t wonder niet
wegcijferen of ‘t verwijzen naar sprook
jesland. Als de zaken zo slaan, laat dan
iedere lezer voor zich er voorzorgen, dat
hij voordelen trekt uit de les van Fatima.
De eerste verschijning van O.L. Vr.
vond plaats op 13 Mei 1917.
De kinderen vragen aan de verschij
ning of ze in de hemel zullen komen.
Waar denken die kinderen dus aan?
Ouders, leer dat aan uw kinderen en
aan u zelf. De verschijning vraagt aan
dekinderen elke dag de rozenkrans te
bidden. Lezer, doet U dat reeds? Probeer
‘t nog gods1, ruchtiger te doen!
Doet U ,t nog niet? Begin er dan mee!
De pbh. te Gilze, brengt ter kennis van
pluimveehouders, dat hij op onderstaande
plaatsen en uren, zitdag zal houden, voor het
uitreiken van de kuikenbonnen 1951, tegen
betaling van 4 cent per kuiken, aan die per
sonen die in 1950 een kuikenbongehadhebben
en ook voor die personen die voor 1951 een
aanvrage voor kuikens hebben ingediend.
Chaam: Maandag 18 Dec. n.m. v. 1 tot 4 uur
in café: Laurijssen te Chaam
Baarle-Nassau; Woensdag 20 Dec. v.m.
9 tot 12 uur in café Olieslagers te Baarle-
Nassau
Lllicoten: Woensdag 20 Dec. rt.m. van
uur in café Kusters te Lllicoten.
Deze kuikenbonnen moeten persoonlijk
worden afgehaald, voor die bonnen die niet
worden afgehaald, wordt aangenomen, dat zij
voor 1951 geen kuikenbonnen wensen.
Wanneer men geen genoegen kan nemen
met het toegewezen aantal, dan kan men vóór
31 Dec. onder betaling van f2,50, een schrifte
lijk beroep indienen bij de plaatselijke bureau-
houder.
Indien dit beroep geheel of geaeeltelijk
wordt ingewilligd, dan wordt dit bedrag te
rug betaald.
De Plaatselijke Bureauhouder,
District 50 Gilze
A. A. Oomen.
beantwoordt trouwens aan de beschrij
ving, die van de hier te lande gebruikte
valiezen is te vinden in een brief uit het
jaar 1733. In Nederland zijn de ritten te
paard in de 19e eeuw weldra vervangen
door ritten met de kar. Slechts gevelste
nen en enkele prenten houden de herin
nering aan de postiljon in stand. Meestal
ziet men hierop ook het valies afgebeeld.
In Denemarken is de laatste rit te paard
eerst in 1889 afgeschaft. Vandaar dat
het Postmuseum te Kopenhagen in het
gelukkige bezit is van twee verschillende
postvaliezenWeinig andere musea be
zitten dergelijke voo werpen, die zulk
een interessante herinneiing zijn aan
een oud stuk verkeersgeschiedenis.
Njmmer 50
per halt jaar. Advertentie prijs 4 cent per m. m.
Uitgave: Drukkerij de Jong, Baarie-Nassau
4 5e J aar^ang
Verschijnt iedere Zaterdag. Prijs f 2.50
Redactie: E. F, de Jong en J. C. Rovers
